wie ben ik ?
Wie ben ik? Ja.. dat is een goede vraag…
Ik heb eigenlijk geen idee. Ja ik weet mijn naam en ik weet waar ik geboren ben en hoe ik er uit zie.
Weet ik dan wie ik ben? Nee! Of toch wel? Ik denk dat ik gedeeltelijk weet wie ik ben.
Ik weet wat ik wil, wat ik leuk vind en hoe mijn verleden er uit zag. Nou ja dat ook gedeeltelijk.
Ik heb in mijn 18 jaar hier op deze aardbol genoeg mee gemaakt. Zoveel dat ik de helft zo ver weggestopt heb dat ik ze niet meer weet. Daarom ben ik ook een beetje luchtig gebleven in mijn foto boek.
Ik kan je wel iets meer over mezelf en mijn leven proberen te vertellen…
Ik ben opgegroeid met mijn ouders en 2 broertjes. Nou eigenlijk heb ik nog een broer. Roland is zijn naam. Maar helaas is hij dood te wereld gekomen. Hij is 3 jaar voor mij geboren.
Toen mijn oudste broertje 3 jaar oud was is er kanker bij hem ontdekt..
Aan zijn nieren. Ik was op dat moment 5 jaar oud.
Ik vond het heel erg wat er met mijn broertje gebeurde. Hij lag aan allemaal slangen en apparaten.
Ook voelde ik me toen niet meer zo belangrijk.. omdat alle aandacht naar mijn broertje ging.
Ik weet nog dat ik voor mijn gevoel heel vaak bij mijn opa en oma gedumpt werd.
Natuurlijk was dat niet waar. Maar zo voelde het voor mij wel..
Na heel wat maanden ziekenhuis in en uit was mijn broertje genezen verklaart.
Wel met een nier minder maar dat maakt niks uit!
Wel is mijn broertje altijd wat zwakker gebleven. Hij is snel moe en vermoei baar.
Ik weet nog dat ik dat als kind niet eerlijk vond. Want hij mocht thuis blijven als hij moe was. En ik niet ☹
De tijd die daar op volgde was rustig. Er zijn geen bijzondere dingen gebeurd die ik me kan herinneren.
Ik ging gewoon naar school, ik had mijn vriendinnetjes. Ik deed gewoon mijn ding.
Toen ik veranderde van basisschool leerde ik Rianne kennen. Rianne is een hele lange tijd heel speciaal voor mij geweest. Na die basisschool ging ik naar het Terra college in Assen.
Het 1e leerjaar vond ik erg leuk. Ik had een leuke klas en leuke docenten. Ook vond ik de vakken erg leuk
Omdat ik veel van de natuur en dieren hou. Maar eenmaal in de 2e veranderde dat snel. Voor die tijd gedroeg ik me zo als mensen wouden dat ik me gedroeg. Ik zag er `normaal` uit. Maar in de 2e klas had ik een knop in mijn hoofd omgezet. Ik wilde niet meer leven voor iemand anders! Ik wou alleen nog maar leven voor mezelf! Vanaf toen ben ik me anders gaan kleden dan de rest. Ik ging mijn haar verven in alle kleuren die je kan bedenken. Het ging van knal blauw naar neon roze.
Het voelde goed om te zij wie ik wilde zijn. Maar mijn klas was het daar niet mee eens.
Vanaf dat moment ben ik heel erg gepest . vanaf toen ging het bergafwaarts met me.
Ik had geen zin meer om naar school te gaan en geen zin meer om met vriendinnen af te spreken.
Zodoende raakte ik veel mensen om me heen kwijt.
Ik kreeg toen ook nog gedoe op school omdat mijn mentor me geen niveau hoger liet.
(dat was wel afgesproken). Het liep zo erg uit de hand dat ik daardoor naar een andere middelbare school ben gegaan. Helaas nog wel op het zelfde niveau (BB)
Daar had ik wel een klas die me accepteerde zoals ik was.
Ik had het erg naar mijn zin in de klas. Maar kwa leren kwam ik niet veel verder. ik had het gevoel dat ik elke dag voor niks op school had gezeten. Want ik haalde toch wel 9 en 10en zonder te leren.
Zodoende raakte ik mijn motivatie voor school een beetje kwijt. Maar toch zette ik door en haalde ik met mijn ogen dicht mijn diploma. toen ging ik weer naar het AOC terra. Maar dan voor het MBO
Ik startte daar de opleiding bos en natuurbeheer op niv. 2
Ik vond het in het beging een hele leuke opleiding. Ik was dan wel het enigste meisje, maar dat kon me niks schelen. Maar na een half jaar had ik alleen nog maar geleerd hoe je met een motorkettingzaag werkt en een bosmaaier. Voor de rest deden we mee met de opleiding hovenier. Dat hield in dat we in praktijk lessen leerden straatjes leggen enzo. En dat vond ik helemaal niks! Toen ben ik overgestapt op de opleiding dierverzorging niv. 2 ook dat was mijn ding niet. Het enigste wat we daar leerden was hoe we hokken moesten verschonen en de dieren moesten voeren.
Wel had ik toen een hele leuke stage plek.
Dat was bij een zorgboerderij in oudemolen. Daar leerde ik omgaan met cliënten en samen met ze de dieren te verzorgen en ik merkte dat ik dat ontzettend leuk vond. Toen ben ik gaan kijken of er opleidingen waren in de zorgboerderij richting. En die was er. Maar helaas stopte die net als ik klaar zou zijn met deze opleiding.. toen tipte mijn stagebegeleider me met de opleiding specifieke doelgroepen.
Maar dat was niv. 4.. en ik zag het echt niet zitten om eerst nog een niv 3 opleiding te doen.
Dus ik dacht: weet je wat? Ik meld me gewoon aan en dan zien we wel.
En nu…. Ik kan het nog steeds niet geloven! Nu zit ik op niv 4. En kan ik eindelijk laten zien wat ik waard ben… eindelijk leren!! Ik heb nu ook een leuke klas en een leuke school. Ik ben heel blij met wat ik nu bereikt heb. En dat ik de kans heb gekregen om niv. 3 over te slaan.
Nu ga ik me richten op de toekomst en het verleden achter me laten.
Ik hoop dat ik over 10 jaar mijn diploma op zak heb en ik aan het werk kan op een zorgboerderij
Of er zelf eentje opstarten. Met allemaal leuke beestjes. En dat ik een leuk huisje heb ergens in een leuk klein dorpje in Drenthe.
wat vind mijn omgeving van mij
visie over mensen met een verstandelijke beperking
hoofd hart handen
Hoofd hart handen.
Op mijn huidige stage werk ik hoofdzakelijk met mensen met moeilijk verstaanbaar gedrag.ook zijn ze zwaar verstandelijk beperkt. Dat uit zich bij ons vaak in agressie. Een aantal maanden terug had ik 1 op 1 begeleiding met een client. De client was boos omdat ze naar de kapper zou gaan die dag, maar de kapper had afgebeld. Daardoor zat ze nog al hoog in haar emoties. Normaal gesproken stuur ik haar dan naar haar kamer en laat ik haar met een bezem op haar bed slaan. Dit zorgt er voor dat ze haar woede even kwijt kan. Maar er was een monteur bezig met het licht in haar kamer. Daardoor kon ik haar niet naar haar kamer toesturen. Waardoor ze haar woede voor het eerst op mij richtte. Ze kwam op me af en wilde me slaan. Ik pakte haar bij haar polsen en duwde haar weg uit reflex.
Door het wegduwen heb ik geleerd dat ik een grens heb. Een grens die heel ver weg ligt. Maar als je die bereikt ik dat ook duidelijk kan laten merken en voor mezelf kan opkomen.
Hoofd: wetend van haar beperkingen haar zonder zelf boos of agressief te reageren rustig te krijgen.
Handen: je moet handelen. Ik heb haar bij haar polsen gepakt zodat ze me verder geen pijn kon doen. Haar van me afgeduwd omdat ik vond dat ze te dicht bij kwam op een onaangename manier. Ook i.v.m mijn veiligheid.
Hart: ik was overdonderd ik had haar nog nooit zo boos mee gemaakt. Het maakte me ook wel een beetje emotioneel omdat ik zoiets nog nooit zelf had mee gemaakt. Ik had wel verhalen gehoord over haar woede. Dat maakte ook dat ik niet goed wist hoe ik reageren moest. Met de kennis van nu had ik het zeker anders aangepakt en zeker niet zo ver laten komen. Achteraf gezien had ik beter met haar naar buiten gekund. Had ze buiten tegen een boom aan kunnen slaan. Dan was de woede nooit naar mij toe gekeerd.
360 graden feedback
in deze opleiding heb ik geleerd om heel goed naar mezelf te kijken en daar feedback over te ontvangen en geven. een mooi bewijs daarvan zijn de 360 graden feedback:
360 graden feedback
Periode 5en 6
De feedback die ik van mijn stagebegeleidsters heb gekregen ervaar ik opbouwend en positief. Ik vind dat ik best tevreden over de feedback lijsten mag zijn. Een 360 gradenfeedback kan je gebruiken om te kijken waar je goed en minder goed in bent, waar je dus nog aan kan werken. Het goede van deze feedback methode vind ik, dat je kan zien waar je je nog verder in kan ontwikkelen.
Deze twee periodes ben ik er achter gekomen wat mijn sterke punten zijn.
- ik kan goed luisteren naar wat mensen te zeggen hebben.
- ik positieve belangstelling en waardering toon, voor zowel cliënten als werkbegeleiders.
- ik kom regels en afspraken na.
- ik materialen en spullen zorgvuldig en duurzaam gebruik.
- ik doorzettingsvermogen toon als het tegen zit.
- ik de anderen de ruimte geef om zich te uiten.
- ik positieve belangstelling toon voor anderen.
- ik ben goed aanspreekbaar op mijn houding en gedrag.
- ik werk op basis van mijn functie zelfstandig en methodisch.
- ik schat risico`s goed in en handel daar naar.
- ik ben proactief bij dilemma`s.
- ik onderzoek kwaliteiten en ontwikkel deze verder.
Ook ben ik er deze twee periodes achter gekomen welke competenties nog aandacht nodig hebben.
- in periode 4 was ik heel erg bezig met het vinden van mijn plek hier op stage. Toen ik in periode 5 mijn plek een beetje gevonden had, stond mijn ontwikkeling een beetje stil.
Vandaar het puntje : je onderzoekt je kwaliteiten en ontwikkeld deze verder, dit deed ik niet echt. In periode 6 ben ik daar mee aan de slag te gaan. Door me te focussen op het onderwerp : waarom doe ik iets? Wat voor gedachte zit daar achter? Of waarom doe ik juist iets niet?
Hier ben ik mee aan de slag gegaan, omdat ik vaak reageer en handel uit mijn gevoel.
Steeds als ik iets op een bepaalde manier deed ging ik bij mezelf na van waarom doe of zeg ik dit? Wat heeft het voor gevolgen gehad? Hoe was het gegaan als ik iets anders had gedaan?
Dit deed me inzien dat ik zeker wel na denk over wat ik doe, maar dat het voor mij een soort tweede natuur is geworden. Ik had niet door dat ik dat deed. Deze les heeft me heel veel goed gedaan. Ik kan nu beter evalueren en motiveren waarom ik iets op een bepaalde manier heb gedaan.
Vaak ben ik erg onzeker en twijfel ik of ik het juiste doe. Ik bang dat iets niet goed gaat, omdat ik dan een verkeerde keuze heb gemaakt. Ik ben hier op stage volop mee bezig. Mijn stagebegeleider zegt steeds tegen me: Esmee, als je een verkeerde keuze maakt is dat niet erg, daar leer en groei je alleen maar van. De onzekerheid uit ik ook niet naar onze cliënten. Ik doe dan heel stoer, alsof ik nergens bang voor ben, maar ondertussen speelt er van alles bij me. Ook dit moet ik leren uiten naar de cliënten. De cliënten op mijn stage vinden het juist fijn, dat je open en eerlijk naar ze toe bent.
Vaak hebben ze dan zo iets van ”oh jee” een stagiaire is bang of komt ergens niet uit. Dan moeten we haar gaan helpen. Met dit puntje ben ik al goed op weg en ga ik door ontwikkelen in de volgende periode.
uitkomst persoonlijkheidstest
“Campagnevoerder”mijn persoonlijkheid
Het maakt me niet uit wat je voor een werk doet. Ik wil weten waar je naar hunkert – en of je durft te dromen over het vervullen van je hartenwens. Het interesseert me niet hoe oud je bent. Ik wil weten of je het risico wilt nemen een dwaas te lijken – voor de liefde – voor je dromen – voor het avontuur van het feit dat je in leven bent.
Oriah Mountain Dreamer
De Campagnevoerder is een echte vrije geest. Ze vormen het hart van het feest, maar ze zijn minder geïnteresseerd in de pure opwinding en het plezier van het moment dan in het genieten van de sociale en emotionele banden die ze met anderen aangaan. Charmant, onafhankelijk, energiek en barmhartig maken ze 7% van de bevolking uit. Hun bestaan wordt in de menigte zeker opgemerkt.
Met één idee kun je de wereld veranderen
Campagnevoerders zijn meer dan alleen maar gezellige mensen die het anderen naar de zin wil maken. Ze worden gevormd door hun visionaire karakter, waardoor ze met nieuwsgierigheid en energie tussen de regels door kunnen lezen. Ze hebben de neiging om het leven te zien als een grote, complexe puzzel waarin alles verbonden is – maar in tegenstelling tot de persoonlijkheidstypes in de groep Analisten, die de neiging hebben om die puzzel te zien als een reeks van systematische mechanismen, zien Campagnevoerders het door een prisma van emotie, mededogen en mystiek, en zijn ze altijd op zoek naar een diepere betekenis.
Campagnevoerders zijn fel onafhankelijk, en nog meer dan naar stabiliteit en veiligheid, hunkeren ze naar creativiteit en vrijheid.
Andere persoonlijkheden vinden deze kwaliteiten waarschijnlijk onweerstaanbaar. Wanneer ze een doel vinden dat hun fantasie prikkelt, zullen Campagnevoerders een energie uitstralen die ze vaak in de schijnwerpers doet belanden. Ze worden dan door hun gelijken als leider en goeroe gezien – maar dit is niet altijd de rol die de Campagnevoerder op zich wil nemen. Hij houdt namelijk van zijn onafhankelijkheid. Erger nog, deze persoonlijkheden worden mogelijk overvallen door de administratieve taken en de routine-onderhoud die bij een leidinggevende rol horen. Hun gevoel van eigenwaarde is afhankelijk van hun vermogen met originele oplossingen te komen, en ze moeten dan weten dat ze de vrijheid hebben om innovatief te zijn – ze kunnen snel hun geduld te verliezen of worden neerslachtig als ze vast komen te zitten in een saaie rol.
Verlies dat kleine beetje gekte niet!
Gelukkig weet de Campagnevoerder hoe hij zich moet ontspannen, en ze zijn op de werkvloer perfect in staat om te schakelen tussen een gepassioneerde, gedreven idealist en een creatieve en enthousiaste vrije geest op de dansvloer, vaak zo plotseling dat ze zelfs hun beste vrienden verrassen. Onder de mensen zijn geeft ze ook een kans om emotioneel contact met anderen te maken, waardoor ze gekoesterde inzichten krijgen in wat hun vrienden en collega's motiveert. Ze vinden dat iedereen de tijd moet krijgen om z'n gevoelens te uiten en onderkennen, en door hun empathie en gezelligheid wordt dit een natuurlijk gespreksonderwerp .
Campagnevoerders moeten echter wel voorzichtig zijn – als ze te veel vertrouwen op hun intuïtie en vooronderstellingen maken over de motivaties van een vriend, kunnen ze signalen verkeerd lezen en plannen frustreren die een meer nuchtere persoon eenvoudiger zou hebben gemaakt . Dit soort sociale stress is het spookbeeld waarvan deze op harmonie ingestelde persoonlijkheid 's nachts wakker ligt. Campagnevoerders zijn erg emotioneel en gevoelig, en wanneer ze op iemands tenen trappen, voelen ze dit allebei.
Ze besteden veel tijd aan het verkennen van sociale relaties, gevoelens en ideeën voordat ze iets dat vinden waar ze echt in geloven. Maar wanneer ze uiteindelijk toch hun plek vinden, komen ze tot de ontdekking dat ze door hun fantasie, inlevingsvermogen en moed ongelooflijke resultaten kunnen bereiken.
de uitkomst vind ik verbazingwekkend goed. toen ik dit las dacht ik echt : ja dat ben ik! ik ben iemand die werkt vanuit zijn gevoel en emoties.
een bijdrage leveren aan de maatschappij
Al bijna zes jaar loop ik 1 dag in de maand op de buurderij in Balloo als vrijwilleger. ik ben hier sinds kort helaas mee gestopt omdat ik nu ook werk op mijn huidige stage. ik deed leuke activiteiten met de bewoners. er was ook een buitenlands meisje wat ik probeerde wegwijs te maken in nederland. dat begon simpelweg met verkeersregels uitleggen en leren hoe ze geld moest pinnen. later ging ik als een zoort van tolk mee naar haar inburgeringscursus. inmiddels is ze al vier jaar in nederland en kan ze zich prima redden hier.
neem gerust een kijkje op de zorgboerderij waar ik verijwillergerswerk deed.
https://www.buurderijdewildehaan.nl/
mijn profiel
