Algemeen
Instructie
Hoe moet je leeslogboek eruit zien?
Je leest in havo 4 in totaal zes boeken. Bij elk boek moet je je leeslogboek updaten. Maak de opdracht in Wikiwijs en niet via een bestand als bijlage!
Bij elk gelezen boek moet er een reflectie terug te vinden zijn in je leeslogboek. Hiervoor moet je de volgende stappen doorlopen:
1. Geef op het tabblad 'boekenoverzicht' een volledig overzicht van de gelezen boeken. Zo kun je in één oogopslag zien welke boeken je gelezen hebt. Noteer van elk boek: de titel, de auteur, het niveau van het boek en het aantal sterren dat je het boek zou geven. Hierbij geldt dat 5 sterren maximaal is.
2. Voor elk boek gebruik je vervolgens een tabblad waar je een verwerkingsopdracht maakt bij het gelezen boek. De opdrachten waar je uit kunt kiezen, vind je bij het tabblad 'opdrachten'. Je mag hierbij natuurlijk werken met afbeeldingen als je wilt!
3. Aan het einde van het schooljaar ontvang je van je docent nog overige opdrachten die je bij het tabblad 'overige opdrachten' moet uitvoeren.
Word je beoordeeld?
Je docent zal aangeven wanneer zij de leeslogboeken gaat bekijken. Als je ervoor zorgt dat je op dit moment 'helemaal bij bent' met updaten, kan je docent je feedback geven. Je krijgt geen tussentijdse beoordeling. Pas aan het einde van havo 5, net voor je mondeling literatuur, zal je van je docent een eindscore krijgen voor je leeslogboek. Hierbij wordt gelet op volledigheid, kwaliteit en ontwikkeling.
Verwerkingsopdrachten
In je leeslogboek is het van belang dat je bij elk gelezen boek vooral aangeeft wat je ervan vond en waarom. Je kunt hierbij kiezen uit een aantal vaste opdrachten of je maakt een eigen verslag waarin de voor jou belangrijkste informatie is opgenomen.
Neem bij elk boek sowieso op: titel - auteur
Op deze manier is het voor jouzelf en voor je docent direct duidelijk over welk boek het verslag gaat.
Kies voor een eigen verslag, of kies één van de volgende opdrachten om op te nemen in je leeslogboek:
Recensieopdracht
Schrijf een recensie waarin je elementen uit de samenvatting, de analyse, de schrijversinformatie en je eigen mening combineert. Let hierbij op het volgende:
- Je schrijft de recensie voor iemand die het boek niet gelezen heeft. Laat de lezer van de recensie dus eerst kennismaken met het boek. Vertel kort waar het over gaat / neem een stukje uit het boek letterlijk over. Maak de lezer nieuwsgierig naar het verhaal
- Vertel in de kern meer over de analyse en de schrijver. Combineer deze informatie met je eigen mening. Leg dus steeds uit wat jij ergens van vindt.
- In het slot geef je je eindoordeel. Je vertelt wat je uiteindelijk ‘over-all’ van het boek vond. Je geeft een tip aan mogelijke lezers of reageert op de verwachting die je had voordat je ging lezen.
- Je recensie krijgt een passende en pakkende titel. Dat kan een quote zijn uit het boek, het mag al iets zeggen over je eindoordeel. Als het maar origineel is en de aandacht trekt.
- Markeer in je recensie de zinnen / zinsdelen waarin je je eigen mening verwoordt.
Opdracht van Lezen voor de Lijst
Maak de opdrachten die op de site www.lezenvoordelijst.nl horen bij jouw boek. Als er bij jouw boek opdrachten horen op verschillende niveaus, kies dan de opdracht die het beste bij jou past. Neem bij de uitwerking van de opdracht telkens de opdracht over en het bijbehorende antwoord. Geef tot slot kort aan waarom je voor deze opdracht gekozen hebt.
Juryrapport
Je doet alsof het boek dat je hebt gelezen is ingezonden voor een landelijke boekenwedstrijd. Bij deze wedstrijd ben je als jurylid op zoek naar het beste Nederlandstalige boek. Om dit beste boek te kunnen kiezen, moet je eerst bepalen aan welke eisen het moet voldoen. 2 eisen zijn al bekend, namelijk: - het boek moet een verrassend einde hebben EN - de titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven.
Wat ga jij als jurylid op papier zetten:
- Je vult de gegeven eisen aan met 3 eigen eisen waarvan jij vindt dat het beste boek daaraan moet voldoen. Geef ook een korte motivatie / verantwoording bij elke eis: waarom vind je deze eis belangrijk?
- Uiteindelijk heb je een lijst van 5 eisen verzameld die je nu moet gaan koppelen aan het gelezen boek. Dit doe je door bij elke eis een omschrijving te geven van jouw boek. Dus bijvoorbeeld: heeft het boek een verrassend einde? Waarom wel of waarom niet? De antwoorden hoeven niet altijd positief te zijn.
- De laatste stap is bepalen of jouw boek het beste Nederlandstalige boek is. Dit doe je door een conclusie te schrijven bij de 5 eisen. Je geeft een korte samenvatting van jouw bevindingen en komt tot een eindoordeel. Dit eindoordeel hoeft niet altijd positief te zijn!
Brief van de uitgever
Bij deze opdracht kruip je in de huid van de uitgever. Je doet je alsof het boek dat je gelezen hebt, nog niet is uitgegeven.
Stel je voor: je werkt bij een uitgeverij. De schrijver van jouw boek komt binnen met zijn verhaal en vraagt of jij het werk wilt uitgeven. Je bent best enthousiast, maar je ziet nog wel ruimte voor verbeteringen. Je besluit om jouw reactie op papier te zetten en naar de schrijver te sturen.
De opdracht:
- Schrijf een brief aan de schrijver. Je begint natuurlijk met een korte inleiding.
- Vervolgens geef je jouw persoonlijke oordeel over het boek. Het is jouw oordeel, dat betekent dat het zowel positief als negatief kan zijn.
- Daarna ga je aangeven waarom je op dit moment het boek nog niet wilt uitgeven. Je geeft 3 elementen waarvan je vindt dat deze aangepast moeten worden en waarom. Denk bij elementen aan de theorie van verhaalanlyse.
- Als je hebt aangegeven wat je aangepast wilt hebben en waarom, ga je de schrijver advies geven in hoe hij/zij het moet aanpassen. Je hebt hier als uitgever natuurlijk een visie in. Dus: wat zou de schrijver moeten doen om ervoor te zorgen dat je het boek wel uitgeeft.
- Je rondt de brief netjes af.
Brief aan de uitgeverij
Stel je voor: het werk dat je gelezen hebt, heb je zelf geschreven. Je blijkt over bijzonder schrijftalent te beschikken. Het verhaal is nog niet gepubliceerd, maar je wilt graag dat een uitgeverij het uit gaat geven. Je besluit een uitgeverij te schrijven om je verhaal te promoten!
- Je schrijft een brief aan een uitgeverij. Ga eerst eens op zoek naar bestaande uitgeverijen en kies een geschikte uit voor jouw boek.
- Je introduceert jezelf als schrijver en je vertet kort waarom je deze brief schrijft.
- In de kern introduceer je het verhaal. Je geeft informatie over de titel, het thema, het plot en het perspectief.
- Je legt uit voor welk publiek jouw boek geschikt is. Koppel dit aan de niveaus van Lezen voor de Lijst en leg uit waarom dit het geschikte publiek is.
- Rond je brief netjes af.
Boeken
Boekenoverzicht
De volgende boeken heb ik gelezen.
Boek 1:
Echte mannen eten geen kaas ~ Maria Mosterd ~ niveau 1 ~ 3,5 sterren
brief van de uitgever
Boek 2:
Meisje van glas ~ Frank Gunning ~ (staat niet op Lezen voor de Lijst) ~ 1 ster
recensie
Boek 3:
Alles is weg ~ Anke Kranendonk ~ niveau 1 ~ 4 sterren
juryrapport
Boek 4:
Dagen van gras ~ Philip Huff ~ niveau 2 ~ 2,5 sterren
recensie
Boek 5:
De Gelukvinder ~ Edward van de Vendel & Anoush Elman ~ niveau 2 ~ 5 sterren
brief voor de uitgever
Boek 6:
Miss dakloos ~ Lydia Rood ~ (staat niet op Lezen voor de Lijst) ~ 2 sterren
brief van de uitgever
Boek 7:
Lieveling ~ Kim van Kooten ~ niveau 2 ~ 4 sterren
Recensie
Boek 8:
Het gym ~ Karin Amatmoekrim ~ niveau 2 ~ 1 ster
Juryrapport
Boek 9:
Roxy ~ Esther Gerritsen ~ (staat niet op Lezen voor de Lijst) ~ 2 sterren
Recensie
Boek 10:
Het gouden ei ~ Tim Krabbé ~ niveau 3 ~ 4 sterren
Recensie
Boek 1 - Echte mannen eten geen kaas
Echte mannen eten geen kaas
Maria Mosterd - brief van de uitgever 
Beste Maria Mosterd,
Dankuwel voor het versturen van uw boek naar ons! Ik heb uw boek gelezen en ben zeer onder de indruk! Maar het boek kan wel beter worden gepresenteerd. Wij geven daarom nu nog niet het boek uit, maar u kunt er misschien wel nog een aantal dingen aan veranderen en daarna bij ons terug komen. Er is dan een goede kans dat wij uw boek uitgeven.
Een paar dingen die je eventueel kan veranderen is onder anderen doordat het verhaal discriminerend is. Alle slechte dingen worden namelijk uitgevoerd door zwarte, zoals mishandeling, drugs gebruiken en andere mensen met iemand in bed laten gaan voor geld, zoals wat ze met Maria deden. Doordat dit allemaal door zwarte wordt gedaan, laat je lezers denken dat alle zwarte mensen zo zijn en dus niet te vertrouwen zijn, terwijl dit helemaal niet zo is. Heel veel zwarte mensen zijn goed. In uw boek beoordelen ze dus op uiterlijk, terwijl uiterlijk helemaal niks zegt. Je kunt dus in plaats van alleen maar zwarte mensen ook een paar huidskleur mensen gebruiken of andere soort mensen.
Dit is ook hetzelfde bij dat de eerste, de beste jongen die Maria tegenkomt een loverboy is. Ook zijn vrienden zijn allemaal loverboys. Zo laat je dus de lezers denken dat alle jongens een loverboy zijn doordat Maria meteen een jongen kent die een loverboy is, terwijl de meeste jongen gewoon normaal en goed zijn. In het verhaal wordt dus erg duidelijk gemaakt dat veel mensen in de samenleving fout zijn, terwijl dit helemaal niet zo is!
Vervolgens snap ik niet goed waarom uw boek ‘Echte mannen eten geen kaas’ heet, want er is maar één zin in het boek over dat echte mannen geen kaas eten. En dat zinnetje slaat eigenlijk niet op de rest van de tekst. Wij vragen ons daarom ook af waarom dat daar ineens staat en wat dat met het verhaal te maken heeft. Dus als je alleen de kaft van het boek ziet heb je dus ook geen idee waar het boek overgaat. Als je een titel ziet, moet je eigenlijk wel al iets weten in welke richting het boek gaat. Bij deze titel kun je eigenlijk niks fatsoenlijks verzinnen.
Op het einde gaat het verhaal ook ineens heel snel, terwijl de rest van het verhaal langzaam verloopt. Op het einde gaat Maria namelijk in een keer naar India en verder weet je er niet veel van af. Bij de rest van het verhaal worden hele specifieke dingen verteld. Verder weet je ook niet hoe het afloopt in India en of ze van Manou af komt. Het lijkt alsof alles goed komt als ze naar India gaat, maar in werkelijkheid zit het nog altijd in je gedachten en kun je haast geen een jongen meer vertrouwen. Terwijl de meeste jongens gewoon goed zijn. In uw boek lijkt het dus alsof het verder met Maria goed zal gaan, maar in werkelijkheid is dit dus helemaal niet zo. Dit maakt je een verkeerd beeld.
Bovendien komt het verhaal ongeloofwaardig over. Terwijl op de achterkant van het boek staat dat het waar gebeurd is, maar het boek kan eigenlijk niet waargebeurd zijn, omdat er dingen in het verhaal voor komen die volgens de wet niet mogen en dat je daarvoor in de gevangenis moet, maar Manou en zijn vrienden hoeven niet in de gevangenis. Ook vind ik het onbegrijpelijk waarom haar moeder, school of vrienden er niks tegen deden. Want doordat ze bij Manou was kwam ze niet op school, maar de school zei er niks van en haar moeder wist er niks van af. Waarom heeft de school dus geen actie ondernomen aan haar spijbelen en niet overlegt met haar ouders? En heeft haar moeder écht niks gemerkt?
Daarnaast wil Maria anders worden, daardoor gaat ze met Manou mee, want hij zei dat hij haar leven anders kan maken. Maar je moet juist niet anders gaan worden, want je bent zoals je bent, je bent uniek op je eigen manier en dat moet je juist niet veranderen! Je moet je namelijk niet laten veranderen omdat je net zoals de andere misschien cooler en stoerder wil zijn. Verder gaat het hele verhaal over seks en drugs. Zo beïnvloed je kinderen en gaan ze dat misschien ook doen, doordat ze dat bijvoorbeeld stoer vinden. Want Maria vond het op het begin ook stoer.
Er zitten natuurlijk ook goede dingen aan het boek. Dat komt omdat het boek over loverboys gaat, daardoor is het een zeer schokkend verhaal. Veel kinderen weten namelijk niet goed wat een loverboy is en hoe erg het soms kan zijn. Doordat kinderen dit boek gaan lezen, krijgen ze meer een beeld van wat precies een loverboy is en wat er allemaal in je omgaat als je er mee te maken krijgt. Ook krijg je te weten wat er dan allemaal gebeurd in zo’n situatie. Je kan je namelijk niet voorstellen dat zo iets kan gebeuren en dat sommige mensen in staat zijn om zo iets bij andere mensen te doen.
Ook wordt er duidelijk aangegeven dat Maria, bij wie het verhaal overkomt, er niks mee te maken wil hebben en dat ze het helemaal niet leuk vind. Ze wil zo snel mogelijk van de loverboy af. Dit krijg je erg goed te weten. Dit is goed, want zo weten de lezers wat de gevolgen er van zijn en dan zullen ze beter opletten met wat voor jongen ze te maken krijgen als ze een jongen ontmoeten. Kinderen zullen dan inzien dat je niet zomaar met een jongen mee moet gaan. Ook niet als je diegene een klein beetje kent bijvoorbeeld doordat je een paar keer ‘hoi’ hebt gezegd.
Bovendien kun je je goed inleven in het verhaal, doordat je veel details krijgt en je krijgt alle gevoelens mee die Maria heeft. Je leest er dus zo doorheen.
Al met al is het dus een erg goed boek en mooi geschreven, maar er zijn dus ook een aantal dingen die u zou kunnen veranderen. Ik hoop dat uw hier iets aan hebt!
Met vriendelijke groet,
vangennep amsterdam
Boek 2 - Meisje van glas
Een adembenemende roman over de schoonheid en de dood
Meisje van glas - Frank gunning
Het boek bestaat uit 4 delen, met in elk deel een andere hoofdpersoon. In elk deel van het verhaal krijg je het heden en het verleden van de personages te weten.
Eva heeft situs inversus en ligt daarom vaak in het ziekenhuis. Ook heeft Eva een zus, Hanna, zij is helemaal gezond. In het ziekenhuis is ze een keer Flo tegen gekomen en hebben samen een leuke nacht gehad. Later op een winterdag als Hanna en Eva jarig zijn, heeft Hanna een heel speciaal cadeau voor Eva. Hanna wil namelijk voelen hoe Eva zich altijd voelt. Hanna drinkt daarom sterke drank en eet rode peper voor een schrijnend gevoel en ze kleed zich uit om vervolgens naakt in de sneeuw te rollen, om de kou te ervaren. Als Eva naar huis gaat, blijft Hanna nog eventjes, maar hierna ziet Eva Hanna nooit meer. Een jaar later willen vrienden van Eva gaan uitzoeken wat er met Hanna is gebeurd. Ze komen in contact met iemand die zag gebeuren dat een meisje werd meegenomen door een jongen in het park.
Flo maakt kennis met Strijdvloed. Strijdvloed doet raar en gaat hem vervolgens aanranden. Strijdvloed verteld hem ook over een natuur groepje en de organisatie ‘RISKZ’. Flo zei tegen niemand iets over zijn ontmoeting met Strijdvloed. Thuis gaat Flo zich meteen aanmelden voor de ‘RISKZ’. De groep komt bijeen bij een gebouw van landhuis Kampvliet van Beurden. Er wordt beweerd dat een jongen uit de groep, Jeroen, is aangerand door Strijdvloed en dat daardoor Jeroen gedood is.
Op een dag krijgt Flo seks met een meisje in het ziekenhuis. Hij noemt haar zo teer als glas, zijn meisje van glas dus.
Even later loopt Flo door het park lopen en ziet iemand bevroren liggen, zijn meisje van glas. Hij neemt haar mee naar zijn huis, ondertussen komt hij veel mensen tegen. Aangekomen bij zijn huis met zijn meisje legt hij haar in de vrieskamer, maar daar kan ze niet altijd blijven. Flo moet dus voor een oplossing zoeken, hij gaat daarom naar Strijdvloed. Strijdvloed zegt dat hij haar wel kan helpen na alles wat hij Flo heeft aangedaan.
Ondertussen is Flo in het park, maar dan ziet hij een groepje mensen staan op de plaats waar hij het meisje van glas heeft gevonden. Dan wijst ineens een vrouw naar hem, dezelfde als die hij had gezien toen hij het meisje meenam vanuit het park. Even later loopt er iemand naar hem toe, zijn meisje van glas, het blijkt Eva te zijn. Flo vindt het raar, zij was toch dood?! Flo vlucht weg, het park uit.
Als je wilt weten hoe het afloopt met Hannah en de andere personen, dan moet je het boek zelf maar lezen!
De schrijver van dit boek is Frank Gunning. Hij heeft dit boek erg levendig gemaakt door de verschillende verhaallijnen. Ook is er steeds een stukje actie in het boek, maar dan gebeurd er weer iets, zodat er verwarring ontstaat. Bovendien krijg je veel kennis, door de passie voor de natuur van Strijdvloed en Flo. Vervolgens krijg je ook wat te weten over situs inversus.
Ik vond het boek lastig te begrijpen, omdat het boek uit verschillende delen bestaat. Elk deel begon over een nieuw onderwerp, waarvan je eerst niet dacht dat ze bij elkaar hoorde, want de verhalen leken helemaal niet op elkaar. Dit vond ik erg lastig, omdat dan elk deel over een ander onderwerp gaat, waardoor je het eerste deel alweer een beetje vergeet, want daar gaat het in het volgende deel dan niet meer over. Ook zijn er bij alle delen verschillende personen, hierdoor krijg je veel verschillende personages met verschillende karakter eigenschappen, waardoor je de personages snel door elkaar gaat halen. Ook zijn de gebeurtenissen niet op de goede volgorde, want in elk deel begin je in een andere tijd. In het laatste deel van het boek komen alle delen van het boek bij elkaar en begin je pas echt het verhaal te snappen van alle losse delen en snap je hoe het verhaal in elkaar zit. Doordat je dit pas op het einde begint te begrijpen, vond ik het dus lastig om door het boek heen te komen.
Sommige stukjes in het boek worden ook heel uitgebreid verteld. Er staan dan vaak ook veel details bij, bijvoorbeeld hoe de leefomgeving eruit ziet. Maar er zijn ook stukjes die heel snel verlopen en waarbij je dus weinig details krijgt, waardoor ik het stukje vaker moest lezen om echt te weten wat er gebeurd is.
Bij sommige stukjes in het boek kun je je erg goed mee meeleven. Dit is vooral bij de stukjes dat je veel details krijgt, omdat er op die stukjes dan ook echt iets spannends gebeurd. Maar op andere stukjes wordt het erg saai waardoor je niet meer verder wil met het boek, maar soms komen er wel dan ineens weer spannende stukjes wat je dan niet verwacht, zoals het moment dat Flo een bevroren meisje vindt en dat Strijdvloed Flo wil helpen. Dit had ik niet verwacht, omdat Strijdvloed niet aardig doet tegen zijn vader, dus ik dacht dat Strijdvloed dan ook niet aardig zal doen tegen Flo. Vooral ook door het verleden van hun.
In het 3de deel van het boek laat het verhaal erg lijken dat als je iemand verkeerd opvoed dat diegene dan slechte bedoelingen krijgt net als wat er dus gebeurd met strijdvloed. Dus als je je streng voordoet als ouders, wordt dat niet beloond, want als er dan iets met de ouders is dan gaan de kinderen ook niet aardig doen. Dit wordt in het 3de deel van het boek erg goed verteld. Je krijgt dus de consequenties te zien als je erg streng bent voor iemand.
In het 1ste deel van het boek is Hanna ineens verdwenen. Eva weet wat er gebeurd is, maar de andere personen niet. Na de vermissing van Hanna praat Eva nooit meer over haar en verteld ze ook niet tegen iemand dat ze weet wat er gebeurd is. Dit vind ik erg bijzonder. Het is namelijk onmogelijk om zo’n groot geheim voor je te houden als je weet wat er gebeurd is en om steeds te horen van mensen dat ze zich afvragen wat er met Hanna is gebeurd.
Ook vind ik het erg raar dat Flo zomaar het meisje meeneemt dat bevroren ligt bij de fontein (dat meisje was Hanna maar hij dacht dat het Eva was). Waarom belt hij niet gewoon de politie? Die kunnen haar beter helpen en kijken wat er aan de hand is en wat er gebeurd is. Als dit verhaal echt zou zijn, dan zou ik deze handeling niet snappen, want Flo had geen doel met haar.
Zelf vond ik het boek niet erg leuk om te lezen, dit komt vooral ook omdat ik op het begin het boek helemaal niet begreep.
Ik had van te voren niet gedacht dat er meerdere verhaallijnen waren, omdat op de achterkant van het boek gewoon kort een duidelijk verhaal werd verteld. Maar dit bleek achteraf alleen deel 1 te zijn die op de achterkant van het boek staat.
Daarom wil ik de mensen die dit boek willen lezen meegeven dat het boek uit meerdere delen staat, hierdoor is het boek moeilijk te begrijpen, want door die verschillende verhaallijnen staat niet alles op volgorde van de gebeurtenissen.
Boek 3 - Alles is weg
Alles is weg
Anke Kranendonk - juryrapport
Eisen waaraan een goed boek moet voldoen
- het boek moet een verrassend einde hebben
- de titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven
- er moet actie en spanning in het boek zitten
- in het boek moeten zintuigelijke waarnemingen voorkomen
- er moet samenhang zijn van de gebeurtenissen en er moet niet teveel informatie in een keer worden verteld
Uitleg van de eisen
In een goed boek moet steeds iets gebeuren waardoor het verhaal spannend wordt. Dit zorgt ervoor dat de lezer verder wil lezen met het boek. Er moet dus actie en spanning in het boek zijn, waardoor de lezer het boek interessant gaat vinden en dus wil doorlezen.
Ook moet er in een goed boek veel zintuigelijke waarnemingen voorkomen. Hiermee wordt bedoeld dat je verschillende emoties en eigenschappen van de personages krijgt. De persoonlijkheid van de personages worden dan dus uitgebreid beschreven. Hierdoor kun je je goed inleven in de personages. Bovendien moet je ook zien aan hoe het verhaal is geschreven of er bijvoorbeeld een omgeving is waarin iedereen blij is of dat het bijvoorbeeld somber is.
Bovendien moet er samenhang zijn van gebeurtenissen in het verhaal zijn en moet er niet teveel informatie in een keer worden verteld. Er moet namelijk een verhaallijn zijn om te weten wat ze willen vertellen met het boek. Als er geen samenhang is in de gebeurtenissen is het lastig om een verhaallijn te vinden en is het dus lastig om het boek te begrijpen.
Er moet ook niet teveel informatie in een keer worden verteld. Als dit wel gebeurd kan de lezer bepaalde dingen door elkaar halen. Je kan dus het beste de gebeurtenissen en de personages één voor één aan de beurt laten komen om verwarring te vermijden en om de lezer te laten wennen aan de persoonlijkheden van de personages.
De eisen gecombineerd aan het boek
Verrassend einde?
Ik vind dat het boek een verrassend einde heeft, omdat Fae ineens weer Muis ziet vallen. Het einde van het boek gaat er namelijk over dat de vriendengroep van Fae een jaar na de dood van Muis naar het concent van Red Hot Chili Peppers in Ahoy gaat. De vrienden hebben weer een keer lol met elkaar, na de dood van muis. Ze zijn namelijk allemaal geschrokken van zijn overlijden en hebben er veel pijn en verdriet van. In Ahoy zitten ze op een hoge tribune. Dan kijkt Fae naar beneden. Ze ziet ineens voor zich hoe Muis viel in het water. Fae stort in en roept ‘Muis’. Dit vind ik een verrassend einde, omdat ze opeens voor haar ogen weer zag hoe Muis viel. Terwijl in de rest van het verhaal je alleen te weten komt hoe ze met de dood van Muis omgaan.
Heeft het boek een goede titel?
De titel van het boek is ‘Alles is weg’. Hiermee bedoelen ze de dood van Muis. Muis is namelijk weg en de hele vriendschap ermee is dus ook weg. Alle leuke momenten die de vriendengroep met Muis altijd maakte, zijn ineens weg. Na het overlijden van Muis is iedereen er stil van. Iedereen gaat anders om met de dood van Muis, maar wel hebben ze allemaal het gevoel dat alles weg is zonder hem. Daarom heet het boek ‘Alles is weg’. De titel heeft dus wel met de inhoud van het boek te maken, maar als je alleen de titel ziet zonder dat je weet waar het boek over gaat, heb je geen idee hoe je de titel moet opvatten.
Is er veel actie en spanning?
Ik vind dat er wel een aantal spannende en actievolle momenten in het boek zitten. Dit is bijvoorbeeld meteen op het begin in het boek dat Fae ineens weer Muis ziet vallen. Dit stukje is eigenlijk het einde van het verhaal, het is dus een flashforward. Er is ook een actievol moment op het moment dat Muis in het water viel. Daarachteraan kwam ook meteen een spannend moment, want Muis kwam niet meer bovenwater. Hierdoor ging de vriendengroep Muis zoeken in het water en om het water heen. Je wist dus niet of Muis nog leefde of niet. Bovendien vind ik dat er maar weinig saaie momenten in het boek zijn. Ik kon er namelijk vlot doorheen lezen.
Komen er zintuigelijke waarnemingen in voor?
Er komen wel een aantal zintuigelijke waarnemingen in het boek voor. Op het begin van het verhaal is er namelijk veel blijdschap. Je kwam namelijk te weten hoe de vriendengroep met elkaar opgroeide. Deze vriendengroep is erg hecht met elkaar. Ze deden namelijk veel leuke dingen samen. Ook kregen er een aantal kinderen in de vriendengroep verkering. Dit verliefde gevoel kwam je goed te weten. Dit stuk van het boek is dus een en al blijdschap. Maar later in het boek komt er vooral de emotie verdriet in voor, dit kom je ook duidelijk te weten. Verdriet komt er pas na het overlijden van Muis. Je krijgt van iedereen te weten hoe ze omgaan met de dood van Muis. Ze zijn erg somber en weten niet wat ze moeten doen. Bovendien had Fae enge dromen en denkt steeds dat het haar schuld is dat Muis dood is. Zij had Muis niet gered, dacht ze. In het boek kom je goed te weten wanneer er blijdschap is of wanneer er verdriet is. Bovendien zijn alle eigenschappen van de personages goed uitgewerkt, dus je kan je er goed in inleven.
Is er samenhang van de gebeurtenissen en is er niet teveel informatie in een keer verteld?
Er is in het verhaal zeker samenhang van de gebeurtenissen. Alle gebeurtenissen sluiten namelijk op elkaar aan. Van lol maken tot dat het een keer mis gaat, waardoor er iemand dood gaat. Er komt dan dus een begrafenis en iedereen is in rauw. Dit is vanzelfsprekend zo en zo lopen de gebeurtenissen ook in het boek.
Op het begin van het boek haalde ik meteen de personages van Muis en Patrique door elkaar, dit kwam omdat ze toen best veel op elkaar leken en ze kwamen meteen tegelijk in het boek voor. Daarom vind ik dat hier eventjes te veel informatie in een keer werd verteld. In de rest van het boek vind ik dat niet, want ik snapte alles meteen toen ik het las.
Eindoordeel
Eisen waaraan een goed boek moet voldoen:
het boek moet een verrassend einde hebben 
de titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven 
- er moet actie en spanning in het boek zitten
- in het boek moeten zintuigelijke waarnemingen voorkomen
er moet samenhang zijn van de gebeurtenissen en er moet niet teveel informatie in een keer worden verteld
Ik vind het boek erg mooi en meeslepend. Daarom is mijn eindoordeel een goed. Maar ik vind niet dat dit het beste Nederlandstalige boek is, omdat als je alleen de titel leest dan heb je geen idee waarover het verhaal zal gaan.
Boek 4 - Dagen van gras
Het onverwachte verleden van een verslaafde jongen
Dagen van gras – Philip Huff
Het boek begint met een stukje uit het heden. Hoe Ben terugkijkt naar zijn verleden en hoe hij nu verder leeft. Hierna verteld hij hoe hij zijn jeugd is doorgekomen:
Ben woont samen met zijn familie op het landgoed Weldra. Hij heeft een erg goede band met zijn vader, maar wanneer de ouders van Ben scheiden, ziet Ben zijn vader haast nooit meer.
Een paar jaar later komt er een nieuwe jongen, Tom, op het landgoed bij hem wonen. Ben en Tom worden goede vrienden, maar Tom krijgt een te grote invloed op Ben, waardoor Bens leven veranderd. Ben gaat zich anders en asocialer gedragen. Als Ben en Tom dan ook een paar dagen later in de boomhut spelen gaat het mis, tijdens het roken van een joint vielen ze in slaap, waardoor de boomhut afbrandde. Ben moet naar het ziekenhuis. Vanuit het ziekenhuis wordt hij overgedragen naar een jeugdkliniek, omdat zijn moeder en de verpleegsters vermoeden dat Ben een psychose heeft gekregen van het drugsgebruik. Ondertussen heeft Ben geen enkel idee wat er met Tom is. Hij vraagt later dan ook of hij dood is. Zijn moeder zegt ‘ja’, maar Ben heeft geen idee over wie ze het heeft, over zijn vader of over Tom.
Maar komt het nog goed met het drugsgebruik van Ben en hoe loopt het af met Tom of zijn vader? Daar kom je achter als je het boek zelf leest.
Philip Huff is de schrijver van ‘Dagen van gras’, dit is ook zijn debuutroman die verscheen in 2009. Philip Huff gebruikt veel emoties in zijn verhalen en ook in dit boek zitten veel emoties, zoals de blijdschap die Ben samen met Tom heeft en het geluk dat hij heeft als hij naar muziek luistert. Ook zijn er droevige gebeurtenissen, waardoor het verhaal realiteit wordt. Niet alles in het leven is namelijk een feestje.
Op het begin vond ik het verhaal erg verwarrend. Ik wist namelijk niet goed dat het verhaal begon met het heden en dat daarna een terugblik kwam van zijn jeugdtijd. Ik dacht namelijk toen ik de achterkant van het boek las dat het boek meteen begon vanaf zijn jeugdtijd, maar dit was dus niet. Op het begin had ik dus moeite om door het boek heen te komen. In de loop van het boek, worden er nog een aantal keren terugblikken genomen. Het verhaal veranderd dus erg vaak van tijd. Hier had ik erg veel moeite mee, omdat ik dan soms niet meer wist in welke tijd we waren, waardoor ik soms stukjes dubbel moest lezen om het verhaal te snappen. Verder kon ik het boek goed volgen en kom je er op het laatste pas echt achter hoe het verhaal in elkaar zit.
Het boek is in de ik-vorm geschreven vanuit de ogen van Ben. Ben heeft zelf geen idee dat hij foute dingen doet, zoals roken en allerlei regels overtreden. Doordat Ben dat zelf niet doorheeft, heb je als lezer dat ook niet goed door, omdat het perspectief vanuit Ben is. Ik vond het dan ook lastig te realiseren waarom Ben werd door verwezen naar de jeugdkliniek. Later in het boek vielen alle gebeurtenissen samen, waardoor je in de gaten had wat er dus allemaal speelde met Ben.
Bovendien vind ik de titel helemaal niet met het boek te maken hebben. De titel van het boek is ‘Dagen van gras’, maar het boek heeft helemaal niks met gras te maken. Verder snap ik niet hoe ze de titel en het verhaal gelinkt hebben.
In het begin van het verhaal krijg je meteen kennis met de personages van het boek. Dit is erg fijn, want zo weet je hoe de verschillende personages zijn. De hoofdpersoon is erg duidelijk geïntroduceerd en je krijgt veel dingen van hem te weten, waardoor het makkelijk te lezen is.
Het einde van het boek is ook zeer verassend en zelf had ik niet verwacht dat dit zou gebeuren. Op het laatste moment kom je er namelijk achter dat het verhaal helemaal verzonnen is. Het was Bens droom. Tom heeft nooit bestaan. Dit verraste mij heel erg, maar dit maakte het boek ook erg bijzonder, want nergens laat de schrijver iets merken dat Tom niet echt is. Dit was dus een bijzondere wending.
Ook is het bijzonder en mooi om te lezen hoe Ben eerst van zijn leven een rotzooi heeft gemaakt, doordat hij begon te roken, drugs begon te gebruiken en de regels begon te overtreden, maar dat hij daarna realiseerde dat hij daar aan iets moest doen. Hierdoor ging hij zijn leven verbeteren. Het is mooi om te lezen hoe Ben zijn leven dus uiteindelijk weer heeft opgebouwd. Dit geeft lezers ook weer iets positiefs mee, zoals dat na een slechte periode toch nog alles goed kan komen.
Al met al vond ik het niet een heel leuk boek, maar ook niet heel stom. Ik vond de bijzondere wending wel speciaal in het boek, omdat niemand dit had verwacht. Wel kwam ik niet goed door het verhaal heen, doordat de tijden van het verhaal steeds wisselden. Hierdoor begreep ik het boek op het begin niet heel goed, waardoor het boek al snel minder leuk wordt.
Als tip geef ik de lezers dan ook dat er veel tijd wisselingen in het boek voorkomen. Je moet dit dus maar fijn vinden. Bovendien kom je er op het allerlaatste moment van het verhaal pas achter, dat alles anders is verlopen dan dat je je realiseerd als je het verhaal leest. Als je op het begin hierdoor iets niet snapt, is dit niet erg en dan heb je volkomen gelijk dat het allemaal erg vaag is, want later kom je er pas achter wat de verhaallijn is.
Boek 5 - De gelukvinder
De gelukvinder
Edward van de Vendel & Anoush Elman - Brief voor de uitgever
Geachte uitgeverij Ploegsma,
Ik ben Astrid Elemans en ben 16 jaar oud. Sinds ik klein was had ik al een passie voor schrijven en met die passie ben ik ook echt boeken beginnen te schrijven. Ik heb nu inmiddels al 2 boeken geschreven en mijn 3de boek, de Gelukvinder, is ook al zo goed als af. Dit boek zou ik dan ook graag bij u laten uitgeven, omdat u jeugdboeken uitgeeft waarbij het verhaal realiteit kan zijn. De gelukvinder is namelijk een waargebeurd en heftig verhaal over een vluchteling. Het verhaal heeft 332 pagina’s en speelt zich af in Afghanistan en Nederland rond deze tijd. Het is een jeugdboek voor kinderen rond de 15-18 jaar.
De Gelukvinder gaat over een jongen, Hamayun. Hij is een vluchteling. Hij woont in Afghanistan, maar omdat zijn vader vrij denkt, moeten ze vluchten. In Afghanistan mag je namelijk niet vrijdenken van de Taliban (de islamitische beweging in Afghanistan en Pakistan). Op jonge leeftijd vlucht hij daarom d.m.v. bottendragers samen met zijn gezin weg uit Afghanistan. Zo komen ze in Nederland terecht. Daar doen ze er alles aan om een verblijfvergunning te krijgen, maar dit gaat nog niet zo gemakkelijk.
In de Gelukvinder lees je het verhaal vanuit Hamayun. Hoe hij zijn leven als vluchteling ervaart en wat hij tijdens die tijd allemaal heeft meegemaakt. Het is dus een zeer heftig verhaal om te lezen, maar ook zeer boeiend, omdat vele mensen niet weten wat vluchtelingen nu werkelijk meemaken. Veel mensen vinden daarom ook dat vluchtelingen niet naar Nederland mogen komen, maar door dit boek zet dat je aan het denken, want dan lees je pas echt in detail wat vluchtelingen meemaken en omdat dit verhaal waargebeurd is, weet je dus dat vluchtelingen dit echt allemaal meemaken. Je kunt je daarom de situatie goed voorstellen. Veel mensen hadden dan niet verwacht dat vluchtelingen dit soort dingen meemaken. Mensen zullen dan dus meer respect hebben naar vluchtelingen en kijken er dus niet meer negatief naar toe.
Het boek is langzaam opgebouwd met spanning erin, zodat lezers het boek willen blijven lezen. Op het begin is het allemaal een beetje mysterieus rondom Hamayun en zijn verleden. Je wilt dan dus gaan doorlezen, omdat je wil weten wat er is gebeurd in zijn verleden. Later bij de herinneringen van Hamayun kom je erachter wat hij dus allemaal heeft meegemaakt. Steeds komen er dan weer nieuwe gebeurtenissen, waarvan je wil weten hoe dat afloopt, waardoor je dus de hele tijd door wil lezen.
Ook heb ik het boek 2 eindes gegeven, zo kunnen lezers zelf een invulling geven aan het boek. Het boek heeft zo iets speciaals tegenover andere boeken.
Het is een niet al te moeilijk boek, omdat er geen moeilijke woorden worden gebruikt en de verhaallijn is goed te volgen. Maar dit boek is niet geschikt voor jonge kinderen zoals 13 jaar, omdat zij nog niet zo goed snappen wat vluchtelingen meemaken, zij zullen dus het boek moeilijk vinden om te snappen. Daarom zou dit boek goed passen bij niveau 1 of 2 bij Lezen voor de Lijst voor kinderen tussen de 15 en 18 jaar.
Mocht u geïnteresseerd zijn, kunt u mij via e-mail of via onderstaande contactgegevens bereiken. Alvast bedankt voor uw tijd.
Hoogachtend,
Astrid Elemans
Beving 1
5357NE Huisseling
154329@hethooghuis.nl
0486-414393
Boek 6 - Miss dakloos
Miss dakloos
Lydia Rood - Brief van de uitgever
Beste Lydia Rood & Jojo Matthews,
Dankuwel voor het versturen van uw boek naar ons. We hebben uw boek gelezen en zijn onder de indruk, maar er zijn hier en daar nog wat min puntjes waardoor we op dit moment uw boek niet willen uitgeven. Ik adviseer uw om nog eens naar de volgende punten te kijken.
De structuur van het boek is namelijk erg ingewikkeld. In het eerste deel van het boek lees je namelijk meteen dat Ama naar de rechtbank gaat, maar je weet dan nog niet waarvoor. Daardoor snap je het verhaal op het begin nog niet heel goed. Wel krijg je meteen de herinneringen van Ama te horen, maar het is lastig te begrijpen dat dat de herinneringen zijn, omdat er nergens wordt duidelijk gemaakt dat dat de herinneringen zijn. Zo wordt er in het eerste deel de hele tijd geswitcht van tijd. Dit is lastig om het boek te begrijpen. In de delen daarna is wel steeds alles in de tegenwoordige tijd geschreven. Dit is fijn, waardoor je het boek beter gaat begrijpen en makkelijker het boek door kan komen. Je kon dus beter laten merken dat het ene verleden tijd is en het andere tegenwoordige tijd of dat je het verhaal in chronologische volgorde verteld.
Wel is het handig dat bij elk soort tekstje andere lettertypes zijn gebruikt. De schuingedrukte delen zijn namelijk de herinneringen/flashbacks en de dagboekverhalen zijn dikgedrukt, maar op het begin heb je niet in de gaten waarom het verschillende lettertypes zijn. Later kom je er pas achter dat de een herinneringen zijn en de ander dagboekverhalen. Op het begin snap je dit niet, omdat je dan nog niet goed weet hoe het verhaal in elkaar zit.
Ook is het einde niet heel spectaculair, terwijl het einde altijd iets van spanning of actie moet hebben of iets onverwachts. Bij dit einde weet je helemaal niet hoe Ama haar leven verder gaat opbouwen en hoe het afloopt met Mulula, terwijl het boek gaat over dat Mulula moet worden gestraft en hoe Ama gaat overleven zonder huis, maar je komt helemaal niet te weten hoe het daarmee afloopt. In het einde van het boek gebeurd namelijk niks bijzonders er wordt alleen verteld dat Ama haar passie voor dansen heeft gevonden en dat ze een opleiding gaat volgen. Je krijgt niks meer te weten van Mulula.
Bovendien komt het verhaal ongeloofwaardig over. Terwijl op de achterkant van het boek staat dat het waar gebeurd is en het boek hoort bij de reeks slashboeken. In het boek gebeuren zoveel dramatische gebeurtenissen, waardoor het verhaal niet echt overkomt. Het is al heftig dat je eigen stiefvader je seksueel misbruikt en mishandeld, maar dat Ama dan ook nog uit huis wordt gezet 2 keer en dat ze de Miss-dakloos wint is wel raar en heel toevallig. Daarom komt het verhaal niet helemaal geloofwaardig over.
Ook heeft u het boek in 5 delen gesplitst, maar ik snap niet helemaal waarom, want de 5 delen horen toch bij elkaar? Het ene deel sluit aan bij het andere deel en het zijn niet losse deelonderwerpen. Daarom snap ik niet goed waarom u het in 5 delen hebt gesplitst.
Vervolgens is het boek niet zo spannend verteld, waardoor je niet het idee hebt van ‘ik wil doorlezen, want ben benieuwd wat er gaat gebeuren’. Hierdoor is het boek minder leuk.
Ook komen er in het verhaal een aantal dagboekverhalen in voor. In de dagboekverhalen staan de terugblikken van Ama’s verleden. Alleen in die dagboekverhalen geeft Ama iedereen een andere naam dan in het echt, waardoor het lastig is om de namen niet door elkaar te halen. U kon dus beter dezelfde namen gebruiken, want dan haal je niet door elkaar wie wie is.
Verder is het boek goed geschreven, zoals dat de titel erg duidelijk is en de titel past goed bij het verhaal, maar er zijn dus wel nog aandachtspunten waar u aan kan werken. Ik hoop dat u hier iets aan heeft.
Hoogachtend,
Uitgeverij Querido
Boek 7 - Lieveling
Een bijzonder en heftig verhaal over een 5-jarig meisje dat seksueel misbruikt wordt
Lieveling - Kim van Kooten
‘Lieveling’ gaat over een meisje, Puck, dat 5 jaar is. Ze verhuist samen met haar moeder, Patricia, naar de nieuwe man van haar moeder. Op het begin verzorgt de man Puck en haar moeder erg goed, maar later snauwt hij haar moeder steeds meer af en begint Puck te mishandelen. Ze wordt seksueel misbruikt door haar stiefvader (in het verhaal Ome Meneer). Het lijkt alsof haar moeder niks door heeft. Dit gebeurd zo’n paar jaar. Puck durfde namelijk aan niemand te vragen of dit normaal was wat haar vader met haar deed. Verder vertelde ze er nooit iets over tegen iemand. Wanneer Puck uiteindelijk in het ziekenhuis belandt, doordat ze anorexia kreeg, vertelde ze haar Leraar alles. Niet veel later wist de hele familie van Puck het. Uiteindelijk geef Puck haar vader aan en verhuist samen met haar moeder de stad uit. Ze halen wel eerst het huis leeg en pakken al het geld wat er te vinden is. Haar stiefvader heeft geen idee waar ze naar toe zijn verhuisd. Nadat Puck en haar moeder verhuist zijn, gaat het nog steeds niet goed met hun en het geld raakt steeds verder op. Hoe gaan ze verder leven? Dat lees je als je het boek zelf leest!
De schrijfster van dit boek is Kim van Kooten. Ze heeft het verhaal op een heftige en ontroerende manier verteld. Ze heeft het verhaal ook verteld op een manier dat je toch door wil lezen, ook al is er nauwelijks spanning in het verhaal. Ze heeft het boek dus toch erg krachtig gemaakt. Dit komt vooral omdat je in jezelf bedenkt dat je niet zomaar iemand seksueel misbruikt. Dit maakt het verhaal dus erg schokkend en ontroerend.
Het verhaal is totaal niet verteld op een droevige manier, terwijl zo’n verhaal toch erg treurig is. Je kan het toch niet maken om iemand seksueel te mishandelen. Bovendien is het verteld vanuit Puck verteld en zij vindt het ook niet normaal dat haar stiefvader dit bij haar doet. Toch is het verhaal vanuit Puck niet droevig verteld, dit is erg apart en dat verbaasd me. De nadruk op het boek ligt namelijk op de manier hoe alles is verlopen in Puck haar leven, maar niet op dat het zielig is voor Puck wat ze meemaakt. Al krijg je als lezer wel medelijden met Puck, omdat je je niet voor kan stellen dat zoiets ook bij jou kan gebeuren en dan bij haar al op zo’n jonge leeftijd. Dit verhaal kan dan haar hele leven nog achtervolgen en je kan niemand meer echt vertrouwen.
Ook wordt je erg in schok van dit verhaal, omdat je je bedenkt dat dit echt niet kan. Al op zo’n jonge leeftijd worden mishandeld/verkracht en dan ook nog door je eigen stiefvader. Terwijl haar moeder niks doorheeft of niks door wil hebben. Je kan je dit niet voorstellen en dat maakt dit boek ook erg bijzonder en heftig.
Vervolgens is het einde ook erg apart. De stiefvader van Puck heeft dan Puck en haar moeder gevonden in hun nieuwe huis en uiteindelijk gaan ze beide met hem weer mee terug naar het oude huis. Dit is erg apart, omdat je je toch niet kan voorstellen dat Puck en haar moeder daarna weer meegaan met hun stiefvader, nadat die stiefvader hun van alles heeft aangedaan. Dit was dus een erg verrassend einde.
Ondanks dat er in het boek nauwelijks spanning zat, omdat er eigenlijk in het hele boek een soort van hetzelfde gebeurd, namelijk Puck wordt mishandeld door haar vader, haar vader raakt haar erg veel aan, Puck wordt verkracht door haar vader, haar vader maakt foto’s van Puck en ze gaan samen in bad. Dit gebeurd telkens, maar toch wilde je graag doorlezen omdat je wilde weten wat er nog meer kon gebeuren met Puck en hoe ze van hem af kon komen.
Ook verbaasd het je dat iemand tot zoiets in staat is om een klein kind te misbruiken, zo ie zo dat je iemand misbruikt is al niet normaal. Bovendien hoor je vaker in het dagelijks leven dat er iemand seksueel wordt misbruikt. Dit is toch niet normaal? Daarom is het goed dat je ook een keer zo’n boek leest, waarin zoiets gebeurd. Je ziet dan hoe belangrijk het is om met iemand er toch over te praten, hoe moeilijk het ook is, maar dat is wel de enigste oplossing om zoiets te laten stoppen.
Verder is de titel van het boek erg bijzonder. De titel van het boek is ‘Lieveling’ dit komt omdat Pucks stiefvader Puck altijd zijn lieveling noemde. Het leek erop dat hij meer samen woonde met hun voor Puck dan dat hij verliefd was op Pucks moeder. Maar je kan je toch niet voorstellen dat als je iemands lieveling bent, waar je dus veel van houdt, gaat verkrachten en seksueel gaat misbruiken. Je geeft dan iemand toch juist heel veel liefde in plaats van dat je het kind een verschrikkelijke jeugd geeft en trauma’s geeft.
Al met al was het een makkelijk boek om doorheen te komen. Ook maakt dit boek je erg aan het denken, omdat je weet dat dit in het dagelijks leven ook gebeurd, terwijl dit echt niet kan. Verder was het een schokkend, maar ook een meelevend verhaal. Een echte aanrader dus!
Boek 8 - Het gym
Het gym
Karin Amatmoekrim - juryrapport
Eisen waaraan een goed boek moet voldoen
- het boek moet een verrassend einde hebben
- de titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven
- er moet actie en spanning in het boek zitten
- in het boek moeten zintuigelijke waarnemingen voorkomen
- er moet samenhang zijn van de gebeurtenissen en er moet niet teveel informatie in een keer worden verteld
Uitleg van de eisen
In een goed boek moet steeds iets gebeuren waardoor het verhaal spannend wordt. Dit zorgt ervoor dat de lezer verder wil lezen met het boek. Er moet dus actie en spanning in het boek zijn, waardoor de lezer het boek interessant gaat vinden en dus wil doorlezen.
Ook moet er in een goed boek veel zintuigelijke waarnemingen voorkomen. Hiermee wordt bedoeld dat je verschillende emoties en eigenschappen van de personages krijgt. De persoonlijkheid van de personages worden dan dus uitgebreid beschreven. Hierdoor kun je je goed inleven in de personages. Bovendien moet je ook zien aan hoe het verhaal is geschreven of er bijvoorbeeld een omgeving is waarin iedereen blij is of dat het bijvoorbeeld somber is.
Bovendien moet er samenhang zijn van gebeurtenissen in het verhaal zijn en moet er niet teveel informatie in een keer worden verteld. Er moet namelijk een verhaallijn zijn om te weten wat ze willen vertellen met het boek. Als er geen samenhang is in de gebeurtenissen is het lastig om een verhaallijn te vinden en is het dus lastig om het boek te begrijpen.
Er moet ook niet teveel informatie in een keer worden verteld. Als dit wel gebeurd kan de lezer bepaalde dingen door elkaar halen. Je kan dus het beste de gebeurtenissen en de personages één voor één aan de beurt laten komen om verwarring te vermijden en om de lezer te laten wennen aan de persoonlijkheden van de personages.
De eisen gecombineerd aan het boek
Verrassend einde?
Het boek heeft een open einde, waardoor je dus nog delen vanuit je zelf moet invullen. Zelf zou ik dit niet gedaan hebben en ik had daarom dus ook niet verwacht dat de schrijver hiervoor gekozen heeft. Je weet namelijk dat op het einde van het verhaal Sandra veel zelfverzekerder is dan op het begin, bijvoorbeeld op het begin dacht ze dat ze helemaal niet thuis hoorde op het gym en dat het daar veelste moeilijk is, alleen later blijkt dat ze goede punten kan halen en dat er toch een groepje meiden om haar geven. Alleen ben je er nog steeds niet achtergekomen hoe Sandra om zal gaan met haar wijk in combinatie met haar vrienden en wat haar vrienden ervan vinden. Ik wilde dit wel erg graag weten, dus het einde van het boek sprak me niet heel erg aan.
Heeft het boek een goede titel?
De titel van het boek is ‘het gym', dit verwijst naar de school waar Sandra heen gaat, het gymnasium. Dat is dan ook de enige plek waar Sandra zich goed voelt met haar vriendinnen van het gym, want haar huis in de wijk durft ze niet te vertonen.
Als je alleen de titel van het boek zult lezen, zal het boek je denk het niet heel erg aanspreken, omdat je geen idee hebt wat je hierbij moet verwachten (dit is aan de ene kant ook wel leuk). Ik heb namelijk altijd bij boeken graag dat ik vantevoren weet waar het overgaat en dat het boek een goede inhoudelijke titel heeft.
Is er veel actie en spanning?
Er is erg weinig actie en spanning in het boek, wel is het boek erg vlot geschreven en er gebeuren dan ook wel vele gebeurtenissen. Alleen deze gebeurtenissen zijn bijvoorbeeld maar erg klein en daarbij is nauwlijks spanning. Het boek gaat namelijk over het gewone dagelijkse leven, waarbij iemand (Sandra) uit de wijk op het gym komt en waar de mensen dus heel anders zijn dan in haar wijk. Sandra probeert vrienden daar te maken, alleen wil dat niemand mee gaat naar haar huis. Hierbij zit wel een klein stukje spanning, want soms zijn er momenten geweest waarop haar vrienden van het gym haar thuis wilden brengen, alleen hoe praatte Sandra dit goed? Ook zat er een klein stukje spanning op het moment dat Sandra Bart terug wilde pakken, omdat Bart al het hele jaar zo vervelend tegen Sandra doet. Voor de rest is er gewoon een dagelijks leven verteld en ik vind dan ook niet dat er genoeg actie en spanning in het boek zat.
Komen er zintuigelijke waarnemingen in voor?
Er komen wel een aantal zintuigelijke waarnemingen in het boek voor. Op het begin van het verhaal komt Sandra namelijk terecht op het gym, waar ze niemand kent en waar ze dan ook als enigste is uit haar wijk. Ze denkt dat ze helemaal niet op het gym past en schaamt zich dan ook voor haar wijk en kleding. Je merkt dan ook dat Sandra zich heel erg schaamt. In de ogen van Sandra is er maar erg weinig blijheid, ze voelt ze telkens net niet op haar gemak bij haar nieuwe vrienden en op school is er een pestkop, Bart. Opgegeven moment merk je wel dat Sandra veel zelfverzekerder is geworden, doordat ze eindelijk doorheeft dat ze het gym en Bart aankan. Je leest dus dat Sandra op het begin erg bang is en overgaat in een zelfverzekerd meisje. Je weet voor de rest erg goed Sandra's gevoelens en daarom vind ik dat er genoeg zintuigelijke waarnemeningen in het boek voorkomen.
Is er samenhang van de gebeurtenissen en is er niet teveel informatie in een keer verteld?
Er is in het verhaal zeker samenhang van de gebeurtenissen. Alle gebeurtenissen sluiten namelijk op elkaar aan. Sandra schaamt zich namelijk voor haar wijk en ze wil dan ook zeker niet dat haar nieuwe vriendinnen bij haar thuis komen. Ook haar vriendinnen van het gym zijn heel anders. Dit is erg vanzelfsprekend omdat het in de wijk er altijd heel anders aantoegaat dan in het dorp, hierbij zit dus zeker samenhang van gebeurtenissen en dit maakt het verhaal dan ook zeker geloofwaardig.
Het boek is verder erg simpel verteld en er waren bijna geen stukjes waarbij ik het verhaal niet meer begreep. Alles sloot op elkaar aan.
Eindoordeel
Eisen waaraan een goed boek moet voldoen:
het boek moet een verrassend einde hebben 
de titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven - er moet actie en spanning in het boek zitten
- in het boek moeten zintuigelijke waarnemingen voorkomen
er moet samenhang zijn van de gebeurtenissen en er moet niet teveel informatie in een keer worden verteld
Ik vind het boek erg vlot geschreven en een actuul onderwerp, alleen mijn eindoordeel is een krappe voldoende, omdat er nog wel wat meer spanning in het boek mag komen, zodat het boek levenderiger wordt. Ik vind dit boek dan ook niet het beste Nederlandstalige boek.
Boek 9 - Roxy
Opzoek naar je eigen identiteit.
Roxy - Esther Gerritsen
Het boek begint wanneer Arthur, de man van Roxy, overlijd aan een auto ongeluk. Arthur heeft haar verlost van haar ouders. Thuis zat Roxy namelijk in een vreselijke situatie, haar moeder was alcolist en haar vader is heel weinig thuis geweest. Arthur was Roxy’s redding. Roxy heeft haar hele leven alles gedaan aan de hand van Arthur, ze vertrouwde hem heel erg. Ze deed nooit iets met andere mannen. Ze was bang om gevoelens te krijgen voor iemand anders.
Na een tijdje heeft een politie agent Roxy ingelicht over het ongeluk van Arthur. Roxy zei dat Arthur erg goed te vertrouwen was en dat hij nooit iets verkeerds heeft gedaan, maar toen bleek dat Arthur met een vrouw naakt in die auto lag, het was zijn assistente.
Dan komt de begrafenis in zicht, Roxy moet hiervoor allerlei dingen regelen. Ook de begrafenis ondernemer (Marcel) komt en Roxy begint met hem te flirten. Dat zou ze, als Arthur er nog was, nooit gedaan hebben. Het flirten met Marcel eindigde uiteindelijk in een one night stand. Na de begrafenis, wanneer alles achter de rug is, gaat Roxy weer bij haar ouders wonen. Alles is weer hun gewone leventje en ze besluiten dan ook om op vakantie te gaan. Eenmaal in Frankrijk heeft Roxy weer een one night stand, maar na een tijdje gaat Roxy zich niet goed voelen, ze legt dan ook de helft van een kudde schapen op de rug als bewijs voor haar eigen kracht. Maar even later besluit ze haar vader te bellen, om te komen vragen of hij haar wil ophalen. Wanneer haar vader er is, gaat ze uiteindelijk toch niet met hem mee, maar wat ze wel gaat doen….
Op het begin vond ik het boek erg saai, doordat er bijna niks gebeurde in het boek. Er kwamen namelijk geen spannende acties in het boek, maar later bleek dus dat Arthur is verongelukt met een naakte vrouw bij hem in de auto en vanaf dit moment ga je je dingen afvragen, namelijk ‘hoezo zit er een naakte vrouw bij hem in de auto?’. Vanaf dit moment gaat Roxy zich ook wat losser voelen. Ze gaat opzoek naar haar eigen identiteit, zonder afhankelijk te zijn van andere en daardoor gebeuren er meerdere spannendere dingen in het boek, zoals dat ze one night stands gaat houden. Roxy wil bovendien ook bewijzen dat ze dingen kan zonder Arthur, zoals dat ze een kudde schapen op de rug legt. Dit verwijst ook meteen naar de kaft van het boek.
Bovendien vond ik het boek moeilijk te begrijpen, door het moeilijke woordgebruik en de tijdswisselingen.
Het verhaal is wel realistisch verteld, dit vind ik erg fijn doordat je je dan nog beter kan inleven in het verhaal. In het verhaal komen dingen voor als vreemdgaan en het overlijden van je echtgenoot, deze onderwerpen kunnen je in het dagelijks leven ook overkomen. Je kunt je daardoor een goed beeld vormen van de situatie.
Het perspectief van het boek ligt op Roxy. Je komt dan ook veel over haar te weten en ze gaat dan ook een hele ontwikkeling door, vanaf haar jeugd toen ze erg afhankelijk was van Arthur, omdat haar ouders haar in de steek hebben gelaten tot aan dat Roxy Arthur kwijt raakt en zelf haar leven weer op de rails probeert te zetten. Haar zelfvertrouwen stijgt hierbij en gaat zelfs het bed in met andere mannen en laat haar eigen krachten zo ver gaan dat ze in staat is om schapen te doden. Doordat je deze hele ontwikkeling vanuit Roxy zelf leest, kun je je goed inbeelden in haar.
Het boek heeft een open einde, omdat je niet weet wat Roxy verder gaat doen met haar vader. Ook blijven er ondertussen het verhaal een aantal vragen door je hoofd spoken die nooit worden beantwoord zoals ‘waarom zat Arthur met een naakte vrouw in de auto?’ ‘Waarom gaat Roxy ineens met een aantal mannen het bed in?’. Doordat de schrijver deze vragen niet laat beantwoorden, laat de schrijver je zelf nadenken over deze onderwerpen.
Zelf zou ik het boek niet aanraden, maar als je het boek toch zou willen lezen, geef ik je als tip mee dat het begin van het boek erg lang duurt, maar later kom je achter dingen die je van te voren niet had verwacht. Je zou dus echt door moeten lezen, wil je het verhaal snappen en om achter de onverwachte gebeurtenissen te komen, zoals dat Arthur zo trouw leek, maar vervolgens vindt je hem terug met een naakte vrouw in zijn auto.
Boek 10 - Het gouden ei
Een ontvoering, maar hoe? Niemand die iets heeft gezien en niemand die haar ooit terug heeft gezien.
Het gouden ei - Tim Krabbé
Rex en Saskia, een stelletje, zijn onderweg naar het hun vakantiehuisje. Wanneer ze een tussenstop maken bij het benzinestation, ziet Rex Saskia nooit meer terug nadat Saskia een drankje ging halen.
Een aantal jaar later gaat Rex opnieuw op vakantie, maar dan met Lieneke. Rex heeft nog altijd niks van Saskia gehoord en wil hier toch meer over weten, daarom begint hij weer opzoek te gaan naar aanwijzingen. Opgegeven moment komt er dan ook een man naar Rex toe, hij beweert dat hij Raymond Lemorne is en dat hij meer weet over Saskia. Hij zegt dat Saskia dood is en dat Rex alleen de rest van het verhaal mag weten als hij hetzelfde ondergaat als Saskia. Rex besluit om met de man mee te gaan, want hij wil toch wel heel graag weten wat er met Saskia is gebeurd. De man beweert dat Saskia met iemand mee is gegaan bij het benzinestation. Verder krijgt Rex niks te weten en valt in slaap, doordat hij een middeltje heeft gekregen van Lemorne. Rex wordt wakker ergens onder de grond en dan begrijpt hij het, Saskia is levend begraven. Op dit moment heeft Lieneke geen idee waar Rex is en is er weer dezelfde verwarring als een aantal jaar terug, toen Saskia verdween.
Maar wat is er nu met Saskia gebeurd? En wat is er uiteindelijk met Rex gebeurd? Waarom ging Rex met de man mee?
De schrijver, Tim Krabbé, heeft verschillende elementen in zijn verhaal gebruikt, zoals tijdsveranderingen, informatie achterhouden en spelen in snelheid waarin het verhaal afspeelt. Dit zorgt ervoor dat je pas op het einde van het verhaal erachter komt wat er allemaal precies is gebeurd. Dit is niet alleen in dit boek, maar dit past hij toe in bijna al zijn boeken, zoals De renner en Vertraging.
Doordat Krabbé erg veel informatie achterhoudt tijdens het lezen van het boek, ontstaat er erg veel verwarring bij de lezer. Als lezer wil je namelijk erg graag weten wat er precies is gebeurd, maar dit krijg je niet te weten op het begin. Je wilt hierdoor wel erg graag doorlezen om het verhaal toch te begrijpen.
Ook zijn er een aantal perspectief wisselingen en tijdsveranderingen in het boek. Hierdoor weet je soms niet hoe het verhaal loopt en wie met wat te maken heeft. Bijvoorbeeld dat je in de eerste hoofdstukken leest over de verdwijning van Saskia, maar het hoofdstuk daarna gaat ineens over wie Lemorne is, bij dit stukje krijg je ineens niks te horen over Saskia waardoor je niet meer weet wat het boek je wil vertellen.
Verder vond ik het een spannend boek, doordat de gebeurtenissen snel op elkaar volgden. Soms was het wel lastig om de verschillende gebeurtenissen van elkaar te onderscheiden, omdat het boek niet chronologisch is verteld. Ook heeft de schrijver sommige stukjes heel erg uitgebreid verteld, zoals hoe de omgeving eruit ziet, hoe de personages eruit zien en wat zij denken en voelen, maar op andere momenten gaat het verhaal zo snel, waardoor je zelf gebeurtenissen moet linken met elkaar, dit is soms erg lastig, waardoor je de verhaallijn even kwijt raakt. Maar uiteindelijk snap je op het einde het boek wel. Het einde van het boek vond ik wel erg verrassend, omdat je zelf bijvoorbeeld niet snapt waarom Rex met de man meegaat, terwijl Rex weet dat hem dan hetzelfde overkomt als Saskia, maar dit maakt het boek wel spannend en interessant.
Het boek wordt bovendien op een geloofwaardige manier verteld, omdat je verhalen over ontvoeringen wel vaker hoort en omdat je erg veel details krijgt te weten. Alleen is het stukje over het gouden ei erg vaag, want je krijgt dan iets te weten over de droom van Saskia waarbij zij in een gouden ei zit. Dit stukje is niet goed te begrijpen en komt ook niet geloofwaardig over. Bovendien snap ik de link niet goed tussen dit stukje en de rest van het verhaal.
Het verhaal gaat ook over een stukje liefde. Je komt er namelijk achter hoeveel Rex geeft om Saskia, doordat hij hetzelfde wil ondergaan als wat Saskia heeft ondergaan om erachter te komen wat er allemaal met haar is gebeurd, terwijl Rex weet van te voren dat hij dan ook nooit meer terug komt en zelfs kan sterven. Dit is erg mooi om te lezen.
Doordat het verhaal vanuit Rex is verteld, weet je net als Rex vele dingen niet. bijvoorbeeld wat er met Saskia is gebeurd, waarom ze spontaan weg is. Hierdoor snap je op het begin het hele verhaal niet. Er waren ook delen die nooit in het verhaal verteld worden en die je zelf dus moest invullen, bijvoorbeeld waarom Rex hetzelfde zou willen ondergaan als Saskia terwijl hij weet dat hij dan nooit meer terug komt.
Ook ligt er een achterliggende gedachte bij dit boek, namelijk dat je nooit zomaar met een onbekende mee moet gaan, want wie weet wat er kan gebeuren. Ik vind het erg mooi dat de schrijver zo’n boodschap meegeeft aan het boek. Bij het lezen van het boek denk je niet aan deze onderliggende boodschap, maar als je in zo’n situatie in het echt terecht komt, zal je wel terug kunnen gaan denken aan dit boek.
Op het begin vond ik de titel van het boek ook erg vaag en wist ik niet wat ik kon verwachten van het boek, maar omdat ik zoveel positieve reacties over het boek heb gehoord, heb ik het boek toch gelezen en vond ik het uiteindelijk een erg verassend en spannend boek dat je niet zomaar weg kan leggen.
Een tip die ik wil geven aan de aankomende lezers van dit boek is dat ookal snap je van het verhaal op het begin niks en snap je niet de samenhangende gedachten, lees door, want je komt ervanzelf achter!
Overige opdrachten
Literatuuropdrachten
Echte mannen eten geen kaas:
- chronologisch
- ik-perspectief
- realistisch verhaal
Meisje van glas
- mysterieus
- verschillende verhaallijnen die in het einde bij elkaar komen
- alwetend perspectief
Alles is weg:
- waargebeurd
- niet-chronologisch
- dood
- Ik & alwetend perspectief
Dagen van gras:
- plottwist
- niet-chronologisch
- ik-perspectief
- dood
Miss dakloos:
- niet-chronologisch
- waargebeurd
- ik-perspectief
De gelukvinder:
- zet je aan het denken
- ik-perspectief
- waargebeurd
- chronologisch
- realistisch verhaal
- meelevend
Boekkeuze
Boekkeuze boek 1
