Het onverwachte verleden van een verslaafde jongen
Dagen van gras – Philip Huff
Het boek begint met een stukje uit het heden. Hoe Ben terugkijkt naar zijn verleden en hoe hij nu verder leeft. Hierna verteld hij hoe hij zijn jeugd is doorgekomen:
Ben woont samen met zijn familie op het landgoed Weldra. Hij heeft een erg goede band met zijn vader, maar wanneer de ouders van Ben scheiden, ziet Ben zijn vader haast nooit meer.
Een paar jaar later komt er een nieuwe jongen, Tom, op het landgoed bij hem wonen. Ben en Tom worden goede vrienden, maar Tom krijgt een te grote invloed op Ben, waardoor Bens leven veranderd. Ben gaat zich anders en asocialer gedragen. Als Ben en Tom dan ook een paar dagen later in de boomhut spelen gaat het mis, tijdens het roken van een joint vielen ze in slaap, waardoor de boomhut afbrandde. Ben moet naar het ziekenhuis. Vanuit het ziekenhuis wordt hij overgedragen naar een jeugdkliniek, omdat zijn moeder en de verpleegsters vermoeden dat Ben een psychose heeft gekregen van het drugsgebruik. Ondertussen heeft Ben geen enkel idee wat er met Tom is. Hij vraagt later dan ook of hij dood is. Zijn moeder zegt ‘ja’, maar Ben heeft geen idee over wie ze het heeft, over zijn vader of over Tom.
Maar komt het nog goed met het drugsgebruik van Ben en hoe loopt het af met Tom of zijn vader? Daar kom je achter als je het boek zelf leest.
Philip Huff is de schrijver van ‘Dagen van gras’, dit is ook zijn debuutroman die verscheen in 2009. Philip Huff gebruikt veel emoties in zijn verhalen en ook in dit boek zitten veel emoties, zoals de blijdschap die Ben samen met Tom heeft en het geluk dat hij heeft als hij naar muziek luistert. Ook zijn er droevige gebeurtenissen, waardoor het verhaal realiteit wordt. Niet alles in het leven is namelijk een feestje.
Op het begin vond ik het verhaal erg verwarrend. Ik wist namelijk niet goed dat het verhaal begon met het heden en dat daarna een terugblik kwam van zijn jeugdtijd. Ik dacht namelijk toen ik de achterkant van het boek las dat het boek meteen begon vanaf zijn jeugdtijd, maar dit was dus niet. Op het begin had ik dus moeite om door het boek heen te komen. In de loop van het boek, worden er nog een aantal keren terugblikken genomen. Het verhaal veranderd dus erg vaak van tijd. Hier had ik erg veel moeite mee, omdat ik dan soms niet meer wist in welke tijd we waren, waardoor ik soms stukjes dubbel moest lezen om het verhaal te snappen. Verder kon ik het boek goed volgen en kom je er op het laatste pas echt achter hoe het verhaal in elkaar zit.
Het boek is in de ik-vorm geschreven vanuit de ogen van Ben. Ben heeft zelf geen idee dat hij foute dingen doet, zoals roken en allerlei regels overtreden. Doordat Ben dat zelf niet doorheeft, heb je als lezer dat ook niet goed door, omdat het perspectief vanuit Ben is. Ik vond het dan ook lastig te realiseren waarom Ben werd door verwezen naar de jeugdkliniek. Later in het boek vielen alle gebeurtenissen samen, waardoor je in de gaten had wat er dus allemaal speelde met Ben.
Bovendien vind ik de titel helemaal niet met het boek te maken hebben. De titel van het boek is ‘Dagen van gras’, maar het boek heeft helemaal niks met gras te maken. Verder snap ik niet hoe ze de titel en het verhaal gelinkt hebben.
In het begin van het verhaal krijg je meteen kennis met de personages van het boek. Dit is erg fijn, want zo weet je hoe de verschillende personages zijn. De hoofdpersoon is erg duidelijk geïntroduceerd en je krijgt veel dingen van hem te weten, waardoor het makkelijk te lezen is.
Het einde van het boek is ook zeer verassend en zelf had ik niet verwacht dat dit zou gebeuren. Op het laatste moment kom je er namelijk achter dat het verhaal helemaal verzonnen is. Het was Bens droom. Tom heeft nooit bestaan. Dit verraste mij heel erg, maar dit maakte het boek ook erg bijzonder, want nergens laat de schrijver iets merken dat Tom niet echt is. Dit was dus een bijzondere wending.
Ook is het bijzonder en mooi om te lezen hoe Ben eerst van zijn leven een rotzooi heeft gemaakt, doordat hij begon te roken, drugs begon te gebruiken en de regels begon te overtreden, maar dat hij daarna realiseerde dat hij daar aan iets moest doen. Hierdoor ging hij zijn leven verbeteren. Het is mooi om te lezen hoe Ben zijn leven dus uiteindelijk weer heeft opgebouwd. Dit geeft lezers ook weer iets positiefs mee, zoals dat na een slechte periode toch nog alles goed kan komen.
Al met al vond ik het niet een heel leuk boek, maar ook niet heel stom. Ik vond de bijzondere wending wel speciaal in het boek, omdat niemand dit had verwacht. Wel kwam ik niet goed door het verhaal heen, doordat de tijden van het verhaal steeds wisselden. Hierdoor begreep ik het boek op het begin niet heel goed, waardoor het boek al snel minder leuk wordt.
Als tip geef ik de lezers dan ook dat er veel tijd wisselingen in het boek voorkomen. Je moet dit dus maar fijn vinden. Bovendien kom je er op het allerlaatste moment van het verhaal pas achter, dat alles anders is verlopen dan dat je je realiseerd als je het verhaal leest. Als je op het begin hierdoor iets niet snapt, is dit niet erg en dan heb je volkomen gelijk dat het allemaal erg vaag is, want later kom je er pas achter wat de verhaallijn is.