Algemeen

Planning schooljaar 2018 - 2019

In havo 4 ga je 6 boeken lezen. Bij elk boek update je het leeslogboek

Hieronder vind je een schema met deadlines. Wanneer je dit schema volgt, weet je zeker dat je tijd genoeg hebt om alle boeken te lezen en je leeslogboek tijdig bij te werken. Je docent zal aangeven wanneer zij de leeslogboeken bekijkt. Op deze momenten kun je feedback ontvangen over de gelezen boeken en over de inhoud van je leeslogboek.

Leeslogboek starten zorg dat je leeslogboek uiterlijk vrijdag 31 augustus gemaakt is
Boek 1    periode 1 - vrijdag 12 oktober
Boek 2    periode 2 - vrijag 23 november
Boek 3    periode 2 - vrijdag 11 jaunuari
Boek 4 periode 3 - vrijdag 22 februari
Boek 5    periode 3 - vrijdag 5 april
Boek 6    periode 4 - vrijdag 17 mei
Leeslogboek compleet periode 4 - vrijdag 14 juni

Voorwaarden boekkeuzes

In havo 4 ga je 6 boeken lezen. Geef altijd aan je docent door welk boek je gaat lezen. Op deze manier kan de docent
tijdig adviseren om eventueel een ander boek te kiezen.

De boeken op je leeslijst moeten aan een aantal eisen voldoen:
- De boeken moeten oorspronkelijk in de Nederlandse taal zijn geschreven. Dus geen vertaalde werken.
- Je leeslijst mag 1 literaire thriller bevatten.
- Er moet een ontwikkeling zichtbaar zijn in het niveau van de boeken die je leest.
Gebruik hiervoor http://www.lezenvoordelijst.nl/zoek-een-boek/nederlands-15-tm-19-jaar/

Lezen voor de lijst
Op de website Lezen voor de lijst vind je 6 verschillende leesniveaus (http://www.lezenvoordelijst.nl/zoek-een-boek/nederlands-15-tm-19-jaar/home/leesniveaus) Probeer te bepalen welk niveau bij de start van havo 4 het beste bij jou past. Probeer om in havo 4 in elk geval één boek van een hoger niveau te lezen. Bij het mondeling in havo 5 komt de ontwikkeling ook ter sprake. Wil je een boek lezen dat je niet terug kunt vinden op Lezen voor de lijst? Overleg dan met je docent over het niveau van het boek.

Instructie leeslogboek

Hoe moet je leeslogboek eruit zien?

Je leest in havo 4 in totaal zes boeken. Bij elk boek moet je je leeslogboek updaten. Maak de opdracht in Wikiwijs en niet via een bestand als bijlage!

Bij elk gelezen boek moet er een reflectie terug te vinden zijn in je leeslogboek. Hiervoor moet je de volgende stappen doorlopen:

1. Zorg er eerst voor dat je een eigen Wikiwijspagina aanmaakt. De instructie die je stap voor stap uitlegt hoe dit moet, vind je in de studiewijzer.
2. De gemaakte opdrachten moeten direct zichtbaar zijn. Dat betekent dat je de teksten typt in Wikiwijs of kopieert vaunit Word. Je mag geen Worddocument toevoegen als bijlage!
3. Geef op het tabblad 'boekenoverzicht' een volledig overzicht van de gelezen boeken. Zo kun je in één oogopslag zien welke boeken je gelezen hebt. Noteer van elk boek: de titel, de auteur, het niveau van het boek en het aantal sterren dat je het boek zou geven. Hierbij geldt dat 5 sterren maximaal is. Houd dit overzicht up-to-date!
2. Voor elk boek gebruik je vervolgens een tabblad waar je een verwerkingsopdracht maakt bij het gelezen boek. De opdrachten waar je uit kunt kiezen, vind je bij het tabblad 'opdrachten'. Je mag hierbij natuurlijk werken met afbeeldingen als je wilt!
3. Aan het begin en aan het einde van het schooljaar ontvang je van je docent nog overige opdrachten die je bij het tabblad 'overige opdrachten' moet uitvoeren.

Tussentijdse 'beoordeling'
Wanneer je docent tussentijds je leeslogboek bekijkt, zal hij/zij letten op de volgende aspecten:

- Kwaliteit: heb je de juiste opdrachten gekozen die passen bij jouw visie op het gelezen boek? Heb je ook niet altijd de makkelijkste weg gekozen?
- Ontwikkeling: is er in de gelezen boeken een ontwikkeling in niveau waar te nemen? Zoek je uitdaging en ontwikkeling in de boeken die je leest?
- Volledigheid: geeft je opdracht een volledig beeld van jouw visie op het gelezen boek?
- Taalgebruik: heb je niet te veel spel- en taalfouten gemaakt?

Je krijgt feedback van je docente zodat je eventueel de gemaakte opdrachten kunt aanpassen. Natuurlijk kun je de feedback altijd gebruiken bij de komende opdrachten.

Een Wikiwijspagina maken

Je gaat je leeslogboek maken in je eigen Wikiwijspagina. Je hebt hiervoor deze Wikiwijspagina nodig. Deze ga je kopiëren naar je eigen Wikiwijsaccount. Daar kun je de pagina wijzigen door steeds je eigen verwerkingsopdrachten toe te voegen.
Hoe je deze Wikiwijspagina naar je eigen account kunt kopiëren, vind je hier

Verwerkingsopdrachten

In je leeslogboek is het van belang dat je bij elk gelezen boek vooral aangeeft wat je ervan vond en waarom. Je kunt hierbij kiezen uit een aantal vaste opdrachten of je maakt een eigen verslag waarin de voor jou belangrijkste informatie is opgenomen.

Neem bij elk boek sowieso op: titel - auteur
Op deze manier is het voor jouzelf en voor je docent direct duidelijk over welk boek het verslag gaat.

Je mag bij elk boek kiezen uit onderstaande verwerkingsopdrachten:

Standaardverslag

Het standaardverslag bestaat uit de volgende onderdelen:
- samenvatting van het boek
- overzichtelijke analyse met de belangrijkste elementen uit de verhaalanalyse
- informatie over de schrijver
- je eigen mening over het gelezen boek
Bij deze opdracht geldt dat je alle informatie (met uitzondering van je eigen mening) letterlijk van internet mag overnemen. Vermeld in dat geval bij elk onderdeel de gebruikte bron. Wees kritisch in de bronnen die je gebruikt. Jij bent verantwoordelijk voor de kwaliteit van de verwerkingsopdracht.

Recensieopdracht

Schrijf een recensie waarin je elementen uit de samenvatting, de analyse, de schrijversinformatie en je eigen mening combineert. Let hierbij op het volgende:
- Je schrijft de recensie voor iemand die het boek niet gelezen heeft. Laat de lezer van de recensie dus eerst kennismaken met het boek. Vertel kort waar het over gaat / neem een stukje uit het boek letterlijk over. Maak de lezer nieuwsgierig naar het verhaal
- Vertel in de kern meer over de analyse en de schrijver. Combineer deze informatie met je eigen mening. Leg dus steeds uit wat jij ergens van vindt.
- In het slot geef je je eindoordeel. Je vertelt wat je uiteindelijk ‘over-all’ van het boek vond. Je geeft een tip aan mogelijke lezers of reageert op de verwachting die je had voordat je ging lezen.
- Je recensie krijgt een passende en pakkende titel. Dat kan een quote zijn uit het boek, het mag al iets zeggen over je eindoordeel. Als het maar origineel is en de aandacht trekt.
- Markeer in je recensie de zinnen / zinsdelen waarin je je eigen mening verwoordt.

Opdracht van Lezen voor de Lijst

Maak de opdrachten die op de site www.lezenvoordelijst.nl horen bij jouw boek. Als er bij jouw boek opdrachten horen op verschillende niveaus, kies dan de opdracht die het beste bij jou past. Neem bij de uitwerking van de opdracht telkens de opdracht over en het bijbehorende antwoord. Geef tot slot kort aan waarom je voor deze opdracht gekozen hebt.

Juryrapport

Je doet alsof het boek dat je hebt gelezen is ingezonden voor een landelijke boekenwedstrijd. Bij deze wedstrijd ben je als jurylid op zoek naar het beste Nederlandstalige boek. Om dit beste boek te kunnen kiezen, moet je eerst bepalen aan welke eisen het moet voldoen. 2 eisen zijn al bekend, namelijk: - het boek moet een verrassend einde hebben EN - de titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven.
Wat ga jij als jurylid op papier zetten:
- Je vult de gegeven eisen aan met 3 eigen eisen waarvan jij vindt dat het beste boek daaraan moet voldoen. Geef ook een korte motivatie / verantwoording bij elke eis: waarom vind je deze eis belangrijk?
- Uiteindelijk heb je een lijst van 5 eisen verzameld die je nu moet gaan koppelen aan het gelezen boek. Dit doe je door bij elke eis een omschrijving te geven van jouw boek. Dus bijvoorbeeld: heeft het boek een verrassend einde? Waarom wel of waarom niet? De antwoorden hoeven niet altijd positief te zijn.
- De laatste stap is bepalen of jouw boek het beste Nederlandstalige boek is. Dit doe je door een conclusie te schrijven bij de 5 eisen. Je geeft een korte samenvatting van jouw bevindingen en komt tot een eindoordeel. Dit eindoordeel hoeft niet altijd positief te zijn!

Brief van de uitgever

Bij deze opdracht kruip je in de huid van de uitgever. Je doet je alsof het boek dat je gelezen hebt, nog niet is uitgegeven.
Stel je voor: je werkt bij een uitgeverij. De schrijver van jouw boek komt binnen met zijn verhaal en vraagt of jij het werk wilt uitgeven. Je bent best enthousiast, maar je ziet nog wel ruimte voor verbeteringen. Je besluit om jouw reactie op papier te zetten en naar de schrijver te sturen.
De opdracht:
- Schrijf een brief aan de schrijver. Je begint natuurlijk met een korte inleiding.
- Vervolgens geef je jouw persoonlijke oordeel over het boek. Het is jouw oordeel, dat betekent dat het zowel positief als negatief kan zijn.
- Daarna ga je aangeven waarom je op dit moment het boek nog niet wilt uitgeven. Je geeft 3 elementen waarvan je vindt dat deze aangepast moeten worden en waarom. Denk bij elementen aan de theorie van verhaalanlyse.
- Als je hebt aangegeven wat je aangepast wilt hebben en waarom, ga je de schrijver advies geven in hoe hij/zij het moet aanpassen. Je hebt hier als uitgever natuurlijk een visie in. Dus: wat zou de schrijver moeten doen om ervoor te zorgen dat je het boek wel uitgeeft.
- Je rondt de brief netjes af.

Brief aan de uitgeverij

Stel je voor: het werk dat je gelezen hebt, heb je zelf geschreven. Je blijkt over bijzonder schrijftalent te beschikken. Het verhaal is nog niet gepubliceerd, maar je wilt graag dat een uitgeverij het uit gaat geven. Je besluit een uitgeverij te schrijven om je verhaal te promoten!
- Je schrijft een brief aan een uitgeverij. Ga eerst eens op zoek naar bestaande uitgeverijen en kies een geschikte uit voor jouw boek.
- Je introduceert jezelf als schrijver en je vertet kort waarom je deze brief schrijft.
- In de kern introduceer je het verhaal. Je geeft informatie over de titel, het thema, het plot en het perspectief.
- Je legt uit voor welk publiek jouw boek geschikt is. Koppel dit aan de niveaus van Lezen voor de Lijst en leg uit waarom dit het geschikte publiek is.
- Rond je brief netjes af.

Beoordeling

Algemeen

In havo 4 ben je verantwoordelijk voor het eerste deel van je leeslogboek. Aan het einde van het schooljaar moeten er 6 boeken terug te vinden zijn in je logboek. Je docent zal tussentijds aangeven wanneer zij de leeslogboeken bekijkt. In havo 5 vul je het leeslogboek aan met nog 4 boeken. Aan het einde van havo 5 vindt tot slot het mondeling plaats over de 10 gelezen boeken. Voor dit mondeling krijg je een cijfer. Het leeslogboek dat je in havo 4 hebt opgebouwd wordt beoordeeld met een cijfer. Dit cijfer is onderdeel van het PTA van Nederlands.

Tussentijdse 'beoordeling'
Wanneer je docent tussentijds je leeslogboek bekijkt, zal ze letten op de volgende aspecten:

Boeken

Boekenoverzicht

Boek 1: Het gouden ei - Tim Krabbé
Boek 2: De passievrucht - Karel Glastra van Loon
Boek 3: Hersenschimmen - J. Bernlef
Boek 4: Het gym - Karin Amatmoekrim
Boek 5: 54 minuten - Marieke Nijkamp
Boek 6: De tweeling - Tessa de Loo
Boek 7: Drift - Marion Pauw
Boek 8: Klaproos - Anne-Fleur van der Heiden
Boek 9: Slangen aaien - Mirjam Boelsums
Boek 10: Dinsdag - Elvis Peeters

Boek 1 - havo 4

Standaard verslag het gouden ei

Tim Krabbé

Samenvatting:

Rex Hofman en Saskia Ehlvest, met vakantie op weg naar het zuiden, stoppen ze ergens in Frankrijk aan een Total-benzinestation. Terwijl Rex tankt, loopt Saskia naar binnen om wat blikjes frisdrank te halen. Rex wacht vruchteloos op haar terugkomst, maar later blijkt Saskia van de aardbodem verdwenen te zijn. Ramond Lemorne was altijd al een wat vreemde jongen. Reeds in zijn jeugd was hij ervan overtuigd dat een gedachte eigenlijk onvermijdelijk de daad inhield en dat een daad onvermijdelijk is, wanneer je er eenmaal aan gedacht hebt. Als man van middelbare leeftijd, gelukkig getrouwd met twee kinderen en de perfecte middenklasser, heeft hij plotseling de gedachte of hij in staat zou zijn een misdaad te plegen. Hij verbouwt zijn vakantiehuisje en vanuit die basis gaat hij experimenteren en repeteren. Elk onderdeel van de moord op een voor hem nog onbekend slachtoffer, elk detail van zijn idee, werkt hij minutieus uit. Als hij klaar is, ontmoet hij Saskia. Acht jaar na de feiten houdt Rex nogmaals een advertentiecampagne in de Franse kranten. Lemorne komt er op af; hij doet Rex het voorstel om het mysterie op te lossen door hem hetzelfde te laten ondergaan, met een gewisse dood als gevolg. Rex stemt toe en na het drinken van een slaapmiddel bij het bewuste benzinestation, wordt hij wakker in een doodskist. Hij is levend begraven.

Bron: http://uittrekselbank.nbdbiblion.nl/uittrekselbank/abonnee/detail?tek_id=360654

Overzichtelijke analyse met de belangrijkste elementen uit de verhaalanalyse

De belangrijkste elementen uit het boek zijn:

Verdwijning Saskia, een enorm belangrijke gebeurtenis in het boek het gouden ei. In elk hoofdstuk wordt wel de verdwijning van Saskia benoemt, dit is daarom ook een belangrijk aspect van het verhaal. Saskia raakt vermist op een benzinestation in Frankrijk, maar wat is er met haar gebeurd? Dit blijft in elk hoofdstuk spannend…
Lemorne ontwikkeld zich tot ontvoerder, dit is zeker ook een belangrijk element. Hoofdstuk twee gaat namelijk over Lemorne, ontvoerder en moordenaar van Saskia. Hierin kun je lezen hoe hij het plan steeds meer ontwikkeld tot de ontvoering. Je ziet hem ook alles ontdekken, maar ook pogingen doen tot ontvoering. Uiteindelijk lukt het hem ook..
Rex opzoek naar Saskia, Rex is na een aantal jaren doorgegaan met zij leven. Hij heeft zo ook een nieuwe vriendin, hij kan nog niet met haar trouwen tot hij weet wat er met Saskia is gebeurd. Zo begint zijn zoektocht naar Saskia, hij ontmoet Lemorne hierbij. Hij wilt het wel degelijk aan Rex vertellen, alleen dan zal hij hetzelfde moeten ondergaan als Saskia. Rex stemt in met dit plan en volgt de weg die Saskia ook heeft doorstaan, maar waarom?...
De afloop van het verhaal, dit is het belangrijkste element uit het boek vind ik. Rex ondergaat hetzelfde als wat Saskia ondergaat, hij wordt namelijk ook levend begraven.
Het gouden ei, de titel van het boek is erg belangrijk om het boek te snappen. Namelijk had Saskia vroeger een droom, die droom ging over het gouden ei die in het midden van het heelal zweeft, alleen als een ander gouden ei in het heelal tegen haar ei aan botst zijn ze allebei vrij. De reden dat Rex ervoor gekozen heeft om dezelfde weg te gaan als Saskia, wetende dat het zou eindigen met zijn dood is de gedachte dat hij haar kon verlossen (uit het ‘gouden ei’ in het heelal).
Het getal 8, het getal 8 heeft ook een specifieke waarde in het verhaal. Het getal 8 is namelijk het lievelingsgetal van Saskia. Wat ook erg opmerkelijk is, is dat Saskia in augustus wordt ontvoerd. Augustus is namelijk de 8^e maand van het jaar. Ook gaat Rex na 8 jaar weer opzoek naar Saskia. Het getal 8 staat centraal in dit verhaal. Het staat voor de oneindige liefde die Saskia en Rex deelde.

Informatie over de schrijver

Hans Maarten Timotheus is eigenlijk de echte naam van Tim Krabbé (1943), maar zijn roepnaam is gewoon Tim Krabbé. Hij is dus geboren in de oorlog en werd vooral bekend als schrijver en schaker.

Al van jongs af aan houdt Tim ervan om records te verbreken. Zo begon hij op zijn derde al cijfers op de typmachine van zijn ouders te typen die steeds langer werden. In de jaren daarna raakte Tim gefascineerd door wielrennen en is hij begonnen met voetballen en schaken. Ook daarin wilde hij zichzelf continu verbeteren. Een quote uit het binnenhof waar zijn passie voor wielrennen en schaken duidelijk wordt: ‘Wielrennen is zonder enige twijfel de mooiste sport die ik ken, en schaken het mooiste spel’.

Toen Tim ouder werd is hij journalist geworden voor onder andere Vrij Nederland. Daarna is hij boeken gaan schrijven en hiervoor werd hij geïnspireerd door de literaire werken van Willem Frederik Hermans. In meerdere boeken van Tim is dan ook de stijl van Hermans terug te vinden. Naast de stijl van Hermans is er ook nog veel uit het verleden van Tim Krabbé in zijn boeken terug te vinden: namelijk zijn passie voor schaken en wielrennen.

En wat Tim vroeger graag deed, namelijk zichzelf continu verbeteren, is nu nog te zien: hij heeft inmiddels al vele boeken geschreven en heeft voor deze boeken al verschillende prijzen ontvangen. In 2009 mocht hij zelfs het Boekenweekgeschenk schrijven.

Bron: https://www.scholieren.com/auteur/328/tim-krabbe

Eigen mening:

Het boek het gouden ei, vind ik erg indrukwekkend. Ook is het, het eerste literatuur boek dat ik ooit gelezen heb. Soms vond ik dit wel lastig, maar daar kon ik met hulp mij goed mee herpakken. Toen ik bleef doorlezen kwam ik tot de conclusie dat het eigenlijk heel erg leuk vind om literatuur te lezen, maar vooral ook erg spannend!

Ik was door het hele boek heen zó benieuwd naar wat er nou met Saskia gebeurd zou kunnen zijn. Soms vond ik het wel frustrerend dat het dan nog niet zover was. Bijvoorbeeld bij het hoofdstuk dat Lemorne voor het eerst in beeld kwam, als 16 jarige jongen. Ik vroeg me af wat dit er nou weer mee te maken had, later werd dat gelukkig wel duidelijk. Ik vond het wel soms wel lastig schakelen, omdat in elk hoofdstuk iets totaal anders aan bod kwam. Later in het boek kwamen de verschillende hoofdstukken als een puzzelstukje in elkaar.

Sommige stukken in het boek vond ik ook een nare ondertoon hebben, dat ik dacht: hoe zou iemand zo kunnen nadenken en handelen? Al die gedachtes en vooral hoe hij zijn slachtoffer wilde benaderen, welke leeftijd ze moest hebben, vond ik erg naar. Het ging Lemorne er vooral om dat het zoveel mogelijk mensen pijn moest doen, dat vind ik ook echt een hele nare gedachten. Toch vond ik het ook erg interessant om zo erover na te denken en erover te lezen.

Ik vond het wel lastig om mij in het boek in te leven. Dit kwam omdat ik in eerste instantie niet alles zo goed snapte, vooral de keuzes van sommige personages. Bij Rex vond ik dat het meest lastig, dit vond ik vooral aan het einde van het boek. Ik kon zelf maar niet bedenken waarom Rex hetzelfde wilde ondergaan als Saskia, want je wilt jezelf toch niet op offeren voor de waarheid? Later ben ik erachter gekomen dat Rex dit gedaan heeft, in de hoop haar te kunnen te bevrijden (het gouden ei). Ik vond dit echt een hele mooie gedachten. Dat ik daar niet eerder aan had gedacht?

Achteraf zou ik het boek aan veel mensen aanraden. Het is een mooi boek met een goed, doordacht en diepgaand einde.

Boek 2 - havo 4

Verwerkingsopdracht de Passievrucht

Brief van de uitgever:

F.M Huiskes

Boogstraat 9A

5384 SL HEESCH

tel: 06-11546787

e-mail: 20357@hethooghuis.nl

De heer R. van Houten

Beulingstraat 17B

1567 GH AMSTERDAM

Heesch, 2 december 2018

Betreft: ‘De Passievrucht’

Geachte meneer van Houten,

Laat mij mezelf even voorstellen. Mijn naam is Fleur Huiskes. Ik ben 21 jaar oud en werk nu 2 jaar bij de uitgeverij Olympus. Wij zijn erg blij dat uw, uw boek wilt laten publiceren bij ons. De afgelopen week heb ik mij verdiept in uw boek ‘de passievrucht’. Ik heb een paar op en aan merken over het boek die ik graag met uw zou willen delen, zodat uw boek nog beter zal worden en u het met trots kan laten uitgeven.

Ten eerste wil ik graag zeggen dat ik het een erg mooi boek vind met een origineel en sterk onderwerp. Wat ik ook erg goed aan het boek vind is dat uw verschillende “daders” beschrijft. Zo komen er drie mogelijke daders naar voren. Echter zijn ze alle drie niet de man die Armin zoekt. Maar vooral vind ik het erg goed dat uw een verassend einde heeft gekozen. Ik denk dat niemand die dit boek zal lezen dit einde zou voorspellen. Dit maakt het boek ook erg boeiend om te lezen.

Helaas heb ik ook negatieve punten. Zo vind ik het boek soms langdradig geschreven, bijvoorbeeld in het midden van het boek. Hier wordt veel geschreven over het werk wat Armin doet. Dit vond ik een taaie stof om doorheen te komen, ik wilde namelijk liever lezen wie de dader is. Sommige delen in het boek vond ik daarbij ook irrelevant. Ook vond ik het soms vreemd hoe dingen beschreven werden in het boek. Zo werd het seksleven van Monika en Armin uitgebreid en gedetailleerd beschreven. Soms had ik het idee dat dit niet persé nodig was, om het verhaal te verduidelijken. Ook had uw misschien iets meer aandacht aan de vader van Armin kunnen besteden. Dit is natuurlijk omdat hij een grote rol speelt in het verhaal. Ik vond dat hij te weinig werd beschreven, waardoor het einde misschien wat abrupt werd afgesloten, omdat je nergens uit kon afleiden dat hij de ‘dader’ was.

Hierbij hebben wij besloten om het boek, zoals het nu is nog niet willen uitgeven. Wij willen uw echter wel graag helpen bij het verbeteren van het boek, want we denken dat het boek wat uw geschreven erg bijzonder is. Graag willen we dat uw aandacht besteed aan de volgende punten.

Het middenstuk toegankelijker maken, minder langdradig.
Het seksleven van Armin en Monika minder gedetailleerd beschrijven.
Meer aandacht besteden aan de vader van Armin.

Wij begrijpen natuurlijk dat het erg moeilijk is om sommige dingen aan te passen. Daarom hebben wij een paar ideeën waardoor het misschien iets minder lastig voor uw zal zijn. Wat helpt voor het toegankelijker maken van het verhaal is door een of meerdere hoofdstukken te schrappen. Zo is het ‘irrelevante’ gedeelte ook weg en ben je sneller bij het einde. Het tweede punt spreekt denk ik wel voor zich. Natuurlijk mag u gedetailleerd blijven alleen wij vonden dat u er iets te ver op in ging. Betreft het laatste punt: meer aandacht besteden aan de vader van Armin, is het misschien een idee om een extra hoofdstuk over hem te schrijven, waardoor het duidelijker wordt.

Ik hoop dat wij uw zo goed mogelijk geïnformeerd hebben. Wij kijken er erg naar uit om uw werk weer te lezen en het uiteindelijk te publiceren. Bij voorbaat dank!

Met vriendelijke groet,

Fleur Huiskes

Boek 3 - havo 4

Standaard verslag ‘Hersenschimmen’

J. Bernlef

Samenvatting:

Maarten Klein staat voor het raam en verbaast zich erover dat de schoolkinderen er nog niet zijn. Dan realiseert hij zich dat het zondag is. Vervolgens bestudeert hij de thermometer die vroeger van zijn vader was. Hij mijmert over de weersnoteringen die zijn vader vroeger gewoon was te doen en dit tot zijn dood (hij werd 74 jaar) volhield zonder de illusie te hebben dat hij er een systeem in zou ontdekken. Maarten realiseert zich dat hij de laatste tijd steeds vergeetachtiger wordt. Lezen gaat ook niet zo gemakkelijk meer als vroeger, hij mist de concentratie. Zijn gedachten dwalen terug naar vroeger en hij handelt ook alsof hij in het verleden leeft. Vera brengt hem weer naar de alledaagse werkelijkheid. Midden in de nacht staat hij op en kleedt zich aan, totdat hij zich realiseert wat hij doet. Als hij de volgende dag Robert uitlaat en in een bar wat drinkt, ziet hij in het meisje aan de tap degene met wie hij voor het eerst vrijde. Plotseling meent hij naar een belangrijke IMCO-vergadering te moeten. Thuis moet hij nog de benodigde papieren halen, maar Vera is niet thuis en hij forceert de deur met een schroevendraaier. Hij denkt dat Vera naar de bibliotheek is waar ze altijd gewerkt heeft, maar is vergeten dat ze daar niet meer werkt. De plaats waar hij denkt dat de vergadering wordt gehouden, is een leegstaand vakantiehuis en dan realiseert hij zich dat hij in de war is. Vera is naar de dokter geweest en deze (dr. Eardly) raadt haar aan, samen met haar man aan de hand van hun fotoalbums zijn herinneringen te ordenen. Dokter Eardly komt ook langs en adviseert de foto-therapie voort te zetten. Maarten dementeert steeds meer. Dingen die hij aan het begin van het verhaal nog weet, herinnert hij zich halverwege het boek niet meer. Aanvankelijk weet hij nog dat Graham Greens Our Man in Havana verfilmd is met Alec Guiness in de hoofdrol. Op blz. 72 kan hij zich daar totaal niets meer van herinneren. Met Robert mag hij van Vera en de dokter niet meer uit wandelen, omdat hij anders zal verdwalen. Steeds meer gaat hij op in zijn jeugdjaren, in Vera ziet hij soms zijn moeder. Als Vera weg moet, sluit ze alle deuren en ramen. Robert is echter nog buiten en Maarten slaat een raam in om de hond binnen te laten. Later moet William de ruit weer repareren. Maarten vraagt William steevast hoe het met diens hond gaat. De hond in kwestie, Kiss, is al jaren dood en William vindt het pijnlijk om steeds weer te zeggen dat Kiss niet meer leeft. Maar Vera is op een gegeven moment zover dat ze zegt: 'Je weet toch dat het altijd ruzie heeft met onze hond.' Vera accepteert, zij het met verdriet, dat ze Maarten aan het verliezen is. Als Maarten naast de W.C. plast en soms met injecties gekalmeerd moet worden, komt er een verzorgster in huis: Phil Taylor. Soms denkt Maarten dat Phil zijn dochter Kitty is. Daags daarop bevuilt hij zijn hele bed en zichzelf erbij. Vera en Phil stoppen hem in bad en Maarten gaat schuine verhalen vertellen. Terwijl hij zijn omgeving niet meer herkent, zwerft hij zonder jas door de duinen. De vuurtorenwachter pikt hem op in zijn jeep. Maarten denkt dat hij door de Amerikanen wordt meegenomen die Nederland komen bevrijden. Ook de dokter en de ambulancechauffeur ziet hij aan voor bevrijders. Dan neemt de ambulance hem mee naar de kliniek. Daarna is de schrijfstijl analoog aan het aftakelingsproces: korte zinnen, veel punten, onsamenhangende woorden. Het einde heeft nog een lichtpuntje, als Vera hem komt vertellen dat het lente wordt. Maarten schijnt dit te begrijpen. De lente waar hij zo naar verlangd heeft, is toch gekomen, ook voor hem. Helaas kent het dementieproces in werkelijkheid geen hoopgevend einde.

http://uittrekselbank.nbdbiblion.nl/uittrekselbank/abonnee/detail?tek_id=296059

Overzichtelijke analyse met de belangrijkste elementen uit de verhaalanalyse

Tijd :

Het aftakelingsproces van Maarten speelt zich in een medisch niet erg waarschijnlijk tijdsbestek van acht dagen af: vanaf de eerste tekenen van vergeetachtigheid tot en met de totale dementie die het noodzakelijk maakt Maarten in een inrichting op te nemen. Gewoonlijk duurt het dementeren veel langer.

Ruimte:

Het verhaal speelt in en rond het huis van Maarten en Vera aan de kust in Gloucester boven Boston in de U.S.A. Met opzet heeft de schrijver deze lokatie gekozen. Maarten valt steeds meer terug op zijn jeugd en de taal van zijn jeugd, zodat een Amerikaanse omgeving extra vervreemdend werkt.

Perspectief:

Het verhaal wordt verteld door Maarten zelf van het begin tot het (onsamenhangende) einde. Vanuit de patiënt wordt het ziektebeeld beschreven. In het begin heeft Maarten wel besef van zijn kwaal, maar hij realiseert zich ook, dat hij er weinig tegen kan doen. Hij voelt zich als 'een zeilschip, dat in een windstilte is terechtgekomen. En dan plotseling is er even weer wat wind, vaar ik weer. Dan heeft de wereld weer vat op me en kan ik weer meebewegen' (blz. 70).

Figuren:

De hoofdpersoon is de 71-jarige Maarten Klein die uit Alkmaar afkomstig is, maar al lang in Amerika woont. Tot zijn pensioen werkte hij bij het IMCO (IntergovernmentaI Maritime Consultative Organisation) waar hij notulen van vergaderingen maakte en vangst quantums vaststelde zonder enig overzicht te hebben van de organisatie. Hij is al vijftig jaar samen met zijn vrouw Vera, die in het verhaal haar man kwijt raakt. Verder zijn er nog William, die boodschappen komt brengen en klusjes in huis doet, Dokter Eardly en Phil Taylor, de verzorgster van Maarten. De laatste drie zijn flat characters. Een rol speelt ook nog Robert, de hond van Maarten en Vera.

Stijl:

Het onderwerp brengt zoveel gevoel met zich mee, dat Bernlef een koele, vaak onderkoelde stijl hanteert. Dat biedt de lezer ruimte voor zijn eigen gevoelens ten aanzien van dit met zoveel liefde gebrachte verhaal.

Titel, thema en motieven:

Het boek geeft een verslag van het dementieproces van Maarten Klein, gezien door de ogen van de patiënt zelf. Maarten ervaart dat het contact met de dingen, de mensen en de tijd steeds meer breuken gaat vertonen. Bernlef heeft voor dit boek de vakliteratuur over dementie bestudeerd, regelmatig verpleeginrichtingen bezocht en zich verder zeer goed proberen in te leven in de gedachtewereld van een demente. Afgezien van het registreren van het ziektebeeld, is er ook het verhaal van Vera, de vrouw van Maarten, die zichzelf gedwongen ziet de aftakeling van haar man te accepteren. Een motief dat in Hersenschimmen is verwerkt is de gedachte dat de mens de feiten van zijn leven niet kan overzien; hij kan ze registreren, niet samenvatten. Ook de gezonde mens heeft geen overzicht van zijn eigen leven. In dit verband is de vader van Maarten van belang. Deze had de gewoonte om alle weergegevens te registreren. Niet dat hij dacht er bij zijn leven een systeem in te ontdekken, maar hij hoopte dat wellicht over generaties genomen er een vast patroon in viel waar te nemen. Deze vader was overigens griffier, dus ook iemand die moest registreren. Maarten zat op hetzelfde spoor: hij was notulist geweest bij vergaderingen.

http://uittrekselbank.nbdbiblion.nl/uittrekselbank/abonnee/detail?tek_id=296059

Informatie over de schrijver:

J. Bernlef is het pseudoniem voor Hendrik Jan Marsman, geboren in het Noord- Hollandse Sint-Pancras en opgegroeid in Amsterdam en Haarlem. Zijn leraar Nederlands, Rob Nieuwenhuis, interesseert hem voor Nescio, Carmiggelt en Elsschot. Na zijn eindexamen H.B.S.-A in 1955 is hij een half jaar student aan de Politiek-Sociale Faculteit van de Universiteit van Amsterdam. Gelijktijdig werkt hij in een boek winkel. Tijdens zijn militaire dienst debuteert hij met het korte verhaal Mijn zusje Olga in het tijdschrift Hoos .Tussen 1958 en 1960 reist hij heen en weer tussen Zweden en Nederland. In Karlstad is hij bordenwasser in een hotel en werkt hij aan verhalen ( Stenen spoelen ) en gedichten ( Kokkels ). Voor beide werken krijgt hij de Reina Prinsen Geerligsprijs (1959). Samen met G. Brands en K. Schippers richt hij het tijdschrift Barbarber op, dat tot 1972 heeft bestaan en dat alledaagse teksten afdrukte. De poëzie lag op straat, vonden de redacteuren. Voor zijn dichtbundel Morene (1961) krijgt hij in 1962 de Poëzieprijs van de gemeente Amsterdam. Zijn bundel Dit verheugd verval (1963) krijgt de Van der Hoogtprijs (1964). Vanaf 1970 is Bernlef betrokken bij het toneel en worden er enkele toneelstukken van hem opgevoerd (1973: Sterf de moord ; 1974: In Verwachting ). In 1977 is hij een van de oprichters van het tijdschrift Raster . Hij publiceert een aantal romans: Sneeuw (1973), Meeuwen (1975), De Man in het Midden (1977) (bekroond met de Vijverbergprijs), Onder IJsbergen (1981) en Hersenschimmen (1984). De romans gaan vaak over eenzame zwervers op stille vlaktes. Voor zijn totale oeuvre krijgt Bernlef in 1984 de Constantijn Huygensprijs.

http://uittrekselbank.nbdbiblion.nl/uittrekselbank/abonnee/detail?tek_id=296059

Eigen mening:

Ik vond het boek Hersenschimmen een erg boeiend, maar ook een erg treurig boek. Het boek leek mij een erg zwaar onderwerp om aan te beginnen, maar toch trok het boek me tegelijkertijd erg aan. In het boek wordt het volledig traject van dementie beschreven uit het oogpunt van Maarten, de man die te maken krijgt met deze ziekte. In het boek worden veel kleine details vermeld waarbij Maarten steeds verder weg glijdt. Ik vond het boek erg aangrijpend om te lezen. Niet alleen omdat hij zelf steeds warriger wordt en wat dat met hem doet, maar ook wat het met de mensen om hem heen doet. Zo wordt er ook vaak beschreven hoe erg zijn vrouw ‘Vera’ hiermee zit.

Zo zegt Maarten in het boek “Waarom huilt ze nou zo hartverscheurend? Ik wil niet dat je huilt” waarop Vera reageert “ ‘Vera’, ik ben Vera!”. Hierop zegt Maarten weer “Natuurlijk ben je Vera, dacht je dat ik dat niet wist?”. Ook benoemd Vera hoe erg ze ermee zit “Het is een verschrikkelijk, een machteloos gevoel. Hij hoort me wel, maar ik geloof dat hij me op zulke momenten niet meer begrijpt. Dan gedraagt hij zich alsof hij alleen is.” Deze fragmenten vond ik erg heftig en lastig om te lezen, omdat je voelt hoe erg deze ziekte mensen emotioneel kan beïnvloeden.

Op het begin van het boek kon ik het verhaal goed begrijpen en vlot lezen. Echter later in het boek werd dit steeds lastiger, want naar mate het boek vorderde kwamen er steeds meer vage zinnen erin voor. Hij zei bijvoorbeeld in het laatste deel van zijn boek: “Versta niemand…alleen nog de eigen woorden... zijn eigen taal vanbinnen… zijn ouders spraken allebei Nederlands… ze zijn nu beiden overleden… iedereen die hij kent lijkt dood… weet je… jij middenin deze kudde verdwaald… jij bent nog het enige lichtpuntje.”. Ik vond dit erg moeilijk om te begrijpen, omdat deze zinnen totaal niet klopte. Natuurlijk is dit logisch omdat hij het zelf ook niet snapte.

Hersenschimmen is een van de mooiste boek die ik gelezen heb. Ik vind het boek erg indrukwekkend, integrerend en erg emotie losmakend. Het boek heeft mij enorm aangesproken en iets in mij losgemaakt. Ik zou het boek aan iedereen aanbevelen. Dit komt onder andere door het ‘ik perspectief’ wat ik heel fijn vind lezen, maar ook de verschillende kanten die belicht worden. Doordat er verschillende kanten van het boek worden belicht, brengt het veel emotie met zich mee.

Ik vind dat Bernlef er goed in geslaagd is om op een bijzondere en vooral emotionele wijze het verhaal van een dementerend iemand op papier te zetten.

Boek 4 - havo 4

Standaard verslag: Het gym

Karin Amatmoekrim

Samenvatting:

Het gym is een verhaal dat gaat over een meisje met Surinaamse afkomst. Haar naam is Sandra Spalburg, 12 jaar en ze woont in Zeewijk. Zeewijk is een arme wijk in Beverwijk. Sandra is heel erg slim en gaat als enige van haar wijk en school naar het gymnasium. Vandaar ook de naam het Gym. In dit boek merk je enorme verschillen tussen culturen.

Sandra is een buitenbeentje op school. Ze heeft als enige een oude ‘omafiets’, omdat ze een andere fiets niet kan betalen. Ook draagt ze goedkope kleding. Haar moeder heeft namelijk niet veel geld en heeft ook geen werk. Haar vader heeft een scharrel en komt af en toe langs om haar moeder te verwennen. Hij heeft namelijk wel veel geld. In de wijk heeft Sandra twee vriendinnen, Chantal en Tanya. Chantal is een beetje ordinair, ze heeft grote borsten en heeft al ervaring met het zoenen jongens. Sandra is precies het tegenovergestelde hiervan. Omdat Sandra en haar moeder niet veel geld hebben heeft Sandra in de zomervakantie een bijbaantje als krantenbezorgster. Dat geld moet ze helaas aan haar moeder afstaan.

Na de zomervakantie gaat ze voor het eerst naar haar nieuwe school. Haar Nederlands leraar Vurings is erg vreemd, maar toch is hij best populair. Er is op school één jongen die vervelend doet, namelijk Bart Willink. Hij maakt stomme en racistische opmerkingen. Toch is Sandra niet bang voor hem. Een andere jongen bij haar op school heet Dirk Jan Brouwer. Hij is wel heel aardig, en ze raken stiekem een beetje verliefd op elkaar.

Ze gaat een keer met een vriendinnetje Nienke uit haar klas mee naar huis. De moeder van Nienke vraagt of Sandra mee wil blijven eten en stelt voor om haar daarna thuis af te zetten. Maar Sandra schaamt zich voor haar wijk dus laat zichzelf een paar straten verderop afzetten en loopt verder naar huis.

Vlak voor de kerst is er op school een brugklasfeest. Ze mag hier naar toe van haar moeder en ze gaat met een paar vriendinnetjes. Gelukkig is Dirk Jan er ook. Wanneer de romantische nummer aan bod komen gaat ze met hem dansen. Aan het eind van de avond wil hij haar wel thuisbrengen samen met zijn vader, maar Sandra liegt dat ze zelf ook wordt opgehaald. Ze moet daarna nog helemaal alleen naar haar arme wijk terugfietsen. Kort daarna is het kerst en ze kopen een niet al te dure kerstboom. In de vakantie is Sandra ook jarig. Ze hoopt dat ze een nieuwe fiets krijgt zodat ze niet meer zoveel opvalt. Maar het wordt een armbandje, een erfstuk van haar oma. Ze vindt er niets aan.

Vlak voor oudejaarsdag bezoeken Sandra en haar moeder Chantal. Die had ze al een tijdje niet meer gezien, dus vloog Chantal Sandra meteen om de nek. Chantal heeft een kermisjongen ontmoet waarmee ze seks heeft. Ze vertelde aan Sandra hoe dat ging en daar schrok Sandra een beetje van.

Op school gaat het heel goed. Van Dirk Jan krijgt ze voor haar verjaardag een prachtige ‘parker pen’, van Vurings krijgt ze een negen voor haar opstel en ze mag zelfs komen op het verjaardag feestje van Renske. Helaas doet Bart Willink, nog steeds erg vervelend. Wanneer de leraar even het lokaal uit is, grijpt hij zijn kans. Hij probeert haar door middel van een tekening opnieuw te beledigen. Sandra besluit hem terug te pakken en geeft een knietje in zijn kruis. Hier kreeg ze problemen mee. Ze moest naar de rector komen en had het hele verhaal uitgelegd. De rector snapt Sandra’s verhaal en Bart wordt voor drie weken van school geschorst.

Een paar dagen later gaat ze naar het hockeyfeestje van Renske, waar iedereen al rookt, drinkt en zoent. Ze hoort van Renske dat Dirk Jan op het toilet staat te zoenen met een ander meisje. Sandra trekt zich hier niks van aan, maar is wel erg teleurgesteld. Even later komt er plots een jongen op haar af die haar zoent. Sandra heeft voor het eerst gezoend. Ze besloot naar huis te gaan. Ze keek de jongen nog even na en fietste naar huis. Alleen.

https://maken.wikiwijs.nl/.../f51c78638ada46af3f914e860046a317820150fb.docx

Overzichtelijke analyse met de belangrijkste elementen uit de verhaalanalyse

Werkelijkheid in het boek:

Het boek is erg realistisch geschreven. De verhaalgebeurtenissen zijn niet mooier in het boek dan in werkelijkheid. Alles wat in het boek staat zou in het echt namelijk ook kunnen gebeuren. Daarnaast zou het kunnen dat de schrijfster dit verhaal zelf heeft meegemaakt, omdat zij dezelfde achtergrond heeft als de hoofdpersonage in het boek. Toeval heeft geen grote rol in dit boek.

Bedoeling van de schrijfster:

De Surinaamse schrijfster draagt dit boek op aan de in 2011 overleden Surinaamse auteur Clark Accord. Verder wil de schrijfster de verschillen tussen andere culturen in beeld laten brengen.

Thema:

Het thema van dit boek is cultuurverschillen. Het gaat allemaal om het meisje Sandra dat zich als Surinaams meisje moet handhaven tussen de kakkers van het gymnasium. Hoewel ze zich soms schaamt voor haar afkomst, weet ze zich goed staande te houden.

Motieven:

Schoolleven:

In dit boek staat het schoolleven erg centraal. Het verhaal speelt zich namelijk af op het gymnasium. Het bijzondere aan het schoolleven is dat Sandra het buitenbeentje in het gymnasium is. Ze krijgt vriendinnen omdat ze bijzonder is, en ze wordt gepest omdat ze bijzonder is en een buitenbeentje is.

Discriminatie:

Op school wordt Sandra het meest gepest door Bart Willink. Maar ze gaat er niet voor opzij, dat heeft ze geleerd in de volkswijk. Maar later wordt ze ook gediscrimineerd in de volkswijk, omdat ze er niet bij hoort en op het gymnasium zit.

Schaamte:

Omdat Sandra in een omgeving woont waar veel rijke kakkers wonen, gaat ze zich voor haar eigen afkomst schamen. Ze schaamt zich voor haar goedkope kleding, haar stomme fiets, de wijk waarin ze woont en haar vader en moeder.

Personages:

Sandra:

De hoofdpersoon, ze is 13 jaar oud. Het is een verstandig meisje, dat een goede mening heeft. Ze houdt zich goed staande in een wijk waar je toch behoorlijk hard moet zijn. Wel is ze soms wat onzeker over zichzelf. Ze maakt de ontwikkeling door dat ze volwassener wordt.

Tanya en Chantal:

De vriendinnen van Sandra uit de wijk. Ze zijn erg brutaal en lijken zich niks van andere aan te trekken. Chantal wordt vooral beschreven als het meisje met grote borsten en iemand die erg veel weet over seks. Tanya is de wat stoerdere van de twee, ze heeft een scooter, rookt en vecht graag.

Mirte, Renske, Nienke en Jojanneke:

De vriendinnen van Sandra op het gymnasium. Alle vier zijn dit ‘kakkers’. Hun ouders zijn rijk, ze hebben dure merkkleding en zitten op hockey. Ze vinden Sandra interessant, omdat haar achtergrond heel anders is dan dat van hunzelf.

De titel:

Het titel is ontstaan doordat de mensen die op het gymnasium zaten het liever niet zo wilde noemen. Daarom hebben ze de woorden ‘het gym’ gebruikt. In het boek wordt het woord gymnasium ook niet vermeld.

Chronologie:

Dit verhaal heeft een chronologische volgorde.

https://maken.wikiwijs.nl/.../f51c78638ada46af3f914e860046a317820150fb.docx

Informatie over de schrijfster:

Karin Amatmoekrim (Paramaribo, 1976) studeerde na het Gymnasium af aan de UvA als letterkundige. Ze woont momenteel in Amsterdam. In 2004 debuteerde ze met Het knipperleven (Uitgeverij 521), dat lovend werd ontvangen door pers en publiek. Het boek werd omschreven als een existentialistische bildungsroman, waarin Amatmoekrim zonder reserves onderwerpen als eenzaamheid en dood aanpakte.

Met haar tweede roman Wanneer wij samen zijn (2006) sloeg de auteur een andere weg in. Wanneer wij samen zijn is gebaseerd op Amatmoekrims eigen familiegeschiedenis en beschrijft drie generaties in een Javaans-Surinaamse familie. Met dit boek toonde de schrijfster zich een volwassen talent met een meeslepende stijl.

In 2006 werd Amatmoekrim gevraagd een bijdrage te leveren aan de verhalenbundel 25 onder 35, een boek dat de belangrijkste jonge auteurs uit Nederland en België verzamelt. In het voorjaar van 2007 kwamen twee verhalenbundels uit waarin korte verhalen van Amatmoekrim zijn opgenomen: En toen viel ik van het podium (Prometheus) en Waarover we niet mogen praten (In de Knipscheer).

Amatmoekrim was jurylid van de PC Hooftprijs 2016 en zat tevens in de jury van de Bob den Uyl-prijs en de Anil Ramdas-essayprijs. Ook zit ze in de raad van bestuur van de Clark Accord Foundation. Eerder maakte ze deel uit van de adviesraad Cultuur van de gemeente Den Haag en van de Raad van Toezicht van Forum, het kennisinstituut voor multiculturele vraagstukken.

Momenteel werkt Amatmoekrim aan een proefschrift in de vorm van een biografie over Anil Ramdas, uit te komen in het najaar van 2020, onder begeleiding van Prof. Dr. Yra van Dijk (Leiden Universiteit) en Prof. Dr. Elleke Boehmer (Oxford University).

Daarnaast is ze betrokken bij De Correspondent als Correspondent Verzwegen Geschiedenis, en werkt ze met kunstenaar Brian Elstak aan het tweede deel van het kinderboek Tori (Das Mag).

http://www.amatmoekrim.com/site/?page_id=12

Eigen Mening:

Ik vond het boek ‘het gym’ een leuk boek om te lezen. Ook vond ik het heel erg fijn om het boek te lezen vanuit het ik-perspectief. Hierdoor weet je veel beter wat er in het hoofd van de hoofdpersoon afspeelt.

Het boek is niet in een chronologische volgorde geschreven. Soms vond ik dit wel vervelend, aangezien ik dit vaak als verwarrend ervaar. Ook waren er vaak flashbacks in het boek en worden er in het boek veel details gegeven. Op het begin vond ik dit erg prettig, maar vervolgens vond ik dit steeds minder prettig. Dit kwam doordat het boek er heel langdradig van werd. Ook werden er stukken van de tijd overgeslagen. Zo werd dit na ieder hoofdstuk tot stand gebracht. Zo nu en dan sloegen ze wel weken over. Zo ging je ineens van het voorjaar naar kerst. Dit was soms best verwarrend, omdat je aan het begin van het hoofdstuk niet wist in welke tijd je zat. Daarentegen werd gelukkig wel al snel de tijd benoemd.

Ik vond de verhaallijn van het boek erg leuk, maar toch moet ik toegeven dat ik aan het begin van het boek het lastig vond om verder te lezen. Maar gelukkig was dit in de loop dat het boek vorderde niet meer het geval! Toen kon ik niet stoppen met lezen. Het boek heeft mij uiteindelijk ook erg verrast. Ik vond het erg goed dat er in het boek racisme aan bod kwam. Hierdoor kijk ik nu anders tegen discriminatie aan, wat het slachtoffer daarover denkt en wat het met iemand kan doen. Ook ging ik door het onderwerp na te denken van wat ik zelf zou doen in een gelijke situatie. Ik vind dat Amatmoekrim de situatie tussen de cultuurverschillen erg goed in kaart heeft gebracht. Ik zou dit boek daarom ook zeker aanraden aan andere mensen!

Boek 5 - havo 4

Standaard verslag: 54 minuten

Marieke Nijkamp

Samenvatting:

Op de eerste schooldag van het derde trimester houdt rector Trenton van Opportunity High School zoals gewoonlijk een toespraak. Als de leerlingen na de toespraak de aula willen verlaten, zitten alle deuren op slot. De vriendinnen Sylvia en Autumn begrijpen niet wat er aan de hand is. Dat verandert als Tyler, Autumns broer die een jaar geleden van school is gegaan, de aula binnenkomt met een wapen. Hij is degene die de leerlingen heeft opgesloten. Iedereen is doodsbang, maar niemand kan ontsnappen. Tyler schiet gericht leerlingen neer en praat ondertussen over zijn eenzaamheid. Het is een eindeloze stroom van angst en Tyler geniet van zijn macht

Niet alle leerlingen zijn in de aula aanwezig. Op de atletiekbaan traint Claire, de ex-vriendin van Tyler, met haar team voor de staatskampioenschappen. Als uit de school schoten klinken, neemt Claire de leiding en gaat op zoek naar hulp. Ze is erg ongerust, want haar gehandicapte broer Matt is in de aula. Ook Tomás maakt zich grote zorgen. Tijdens de speech is hij met zijn vriend Fareed stiekem in het kantoor van de rector. Wanneer de deuren van de aula na Trentons toespraak dicht blijven en er schoten klinken, wil hij er alles aan doen om zijn tweelingzus Sylvia te beschermen.

Tyler was nooit een gemakkelijke leerling en had vaak ruzie met docenten en andere leerlingen. Voor zijn zus Autumn en zijn ex-vriendin Claire was hij echter lief en behulpzaam. Maar nadat de moeder van Autumn en Tyler verongelukte en hun vader steeds meer dronk en zich agressief gedroeg, veranderde Tyler. Wanneer Autumn een relatie krijgt met Sylvia, voelt Tyler zich nog eenzamer. Claire betrapt hem op het schoolfeest als hij Sylvia aanrandt en maakt het uit. Daarna verschijnt Tyler niet meer op school.

Tyler voelt zich door iedereen in de steek gelaten. Hij richt zijn woede vooral op Autumn, omdat zij meer om dansen geeft dan om hem en op Sylvia, omdat hij vindt dat zij Autumn en hem uit elkaar gedreven heeft. Autumn probeert te voorkomen dat Tyler nog meer leerlingen en docenten doodschiet door met hem te praten. Tyler is zo gefocust op Autumn dat hij niet merkt dat Tomás en Fareed buiten de aula met een betonschaar de sloten van twee deuren hebben geopend.

Een voor een glippen leerlingen de aula en de school uit. Buiten worden ze opgevangen door de politie en andere hulpdiensten. Er wordt een crisiscentrum ingericht, waar Claire en Chris naar de schokkende verhalen van de leerlingen luisteren. Zij waren op weg naar de stad om hulp te halen, maar ze zijn opgepikt door de politie en teruggebracht naar Opportunity High School. Als ex-vriendin van de schutter voelt Claire zich schuldig en ze maakt zich grote zorgen om Matt. Ze verwijt zichzelf dat ze te weinig gedaan heeft om het bloedbad te voorkomen.

Ondertussen ontdekt Tyler in de aula dat een deel van de leerlingen door de openstaande deuren is verdwenen. Hij begint in het wilde weg te schieten op de leerlingen die in paniek naar buiten rennen. Sylvia, Tomás en Fareed vluchten via de bovenverdieping naar het dak, gevolgd door Tyler. Autumn is in de aula achtergebleven en bekommert zich om Matt die ernstig gewond is. Maar ze wil Sylvia niet alleen laten en gaat ook naar de bovenverdieping.

Daar ontmoet Tyler eerst Tomás en vervolgens Autumn. Na Tomás gedood te hebben en Autumn door haar knie te hebben geschoten zodat ze nooit meer kan dansen, schiet Tyler zichzelf door zijn hoofd. Na 54 minuten, 39 doden en 25 gewonden rent een meisje het crisiscentrum binnen waar Chris en Claire zijn. Claire heeft net gehoord dat Matt is overleden. Maar het meisje heeft nieuws over Tyler, hij is dood en het is voorbij.

http://uittrekselbank.nbdbiblion.nl/uittrekselbank/abonnee/detail?tek_id=574098

Overzichtelijke analyse met de belangrijkste elementen uit de verhaalanalyse

Onderwerpen:

In de steek gelaten: Eén van de redenen dat Tyler begint met de schietpartij is dat hij zich in de steek gelaten voelt door iedereen om zich heen. Hij had een sterke band met zijn zus Autumn en troostte haar na het overlijden van hun moeder. Toen Autumn troost zocht bij Sylvia en verliefd op haar werd, werd dit anders. Hij had het gevoel dat Sylvia hun uit elkaar wilde drijven. Nog een reden is Autumns liefde voor dansen. Ze wilt namelijk naar de dans academie in New York, hierdoor voelt hij zich nog meer in de steek gelaten.
Relaties veranderden: Niet alleen Tyler en Autumn zijn broer en zus. Ook Sylvia en Thomás zijn broer en zus. Doordat Sylvia ondanks hun hechte band niet verteld wat Tyler met haar heeft gedaan en sluit zich af. Daardoor praten ze maanden niet met elkaar. Ook Clair heeft een broer, namelijk Matt. Zij heeft er ook alles voor over om Matt levend uit de aula te krijgen.
Verliefdheid: Sylvia en Autumn zijn verliefd op elkaar, maar durven er niet voor uit te komen. Tijdens de gijzeling denkt Sylvia vaak terug aan de tijd dat ze verliefd was op Tyler, hij was namelijk lief en zorgzaam voor haar, maar ook voor haar broer Matt. Ze kan zich niet voorstellen dat dezelfde haar vrienden en broer doodt in de aula. Tijdens deze hachelijke momenten realiseert ze dat ze toch meer voor haar beste vriend Chris voelt dan vriendschap.
Schuldgevoel : als de dames erachter komen dat Tyler de schutter is voelen ze zich allemaal schuldig en verantwoordelijk. Autumn omdat het haar broer is, Sylvia omdat ze geen aanklacht heeft gedaan tegen de aanranding en Claire omdat Tyler haar ex- vriend was en wist dat zijn vader hem vaak sloeg. Ook Thomás voelt zich schuldig, omdat hij haar zus niet tegen Tyler heeft kunnen beschermen. Hun schuldgevoel geeft hun echter wel de moed om de levens van hun vrienden en familie te redden.
Wraakgevoelens: Tyler heeft wraakgevoelens tegen de school Opportunity High, hij verwijt de leerlingen en docenten dat zij hun in de steek hebben gelaten.

Titel en motto’s:

De titel verwijst naar het tijdsbestek waarin het verhaal zich afspeelt. Tussen het moment dat Tyler de aula binnenkomt (het begin van het verhaal) en het moment dat Tyler zichzelf door zijn hoofd schiet (het einde) verstrijken 54 minuten. Bij elk nieuw hoofdstuk wordt per minuut aangegeven hoe laat de gebeurtenissen die in dat hoofdstuk worden beschreven zich afspelen.

Thema:

Het thema van het boek is voornamelijk geweld dit komt doordat Tyler de school overvalt en meerdere mensen vermoord. Verder komt het thema liefde ook nog aan bod.

Opbouw:

Er zijn 26 hoofdstukken en 1 epiloog. Elk hoofdstuk speelt zich af in 1,2 of 3 minuten en eindigt met verschillende tweets en berichten die zijn verstuurd in de minuten die in het voorgaande hoofdstuk zijn beschreven.
De gebeurtenissen worden afgewisseld verteld van het perspectief van verschillende personen, namelijk Autumn, Claire, Sylvia en Thomás. De naam van het desbetreffende persoon wordt bovenin de alinea aangegeven
Het verhaal wordt chronologisch verteld. Het speelt zich volledig af op Opportunity High, het meeste in de aula.
De spanning wordt in verschillende manieren opgebouwd, Het verhaal wordt van minuut tot minuut verteld, waardoor de lezer goed kan meeleven met de angst en emoties van de hoofdpersonen. Daarnaast is het verhaal spannend, omdat lang onduidelijk blijft wat Tyler tot zijn daad gebracht heeft, wanneer deze eindigt en of Claire, Tomás, Sylvia en Autumn en hun vrienden en familie de schietpartij overleven.

Personages:

Tyler Brown: Hij is een jaar geleden van school gegaan. Op de sterfdag van zijn moeder besluit hij terug te gaan om wraak te nemen op de leerlingen en docenten die hem in de steek hebben gelaten. Na de dood van Tylers moeder werd Tyler kwaad op iedereen die hem probeerde te helpen. Aanvankelijk hadden mensen in de stad en op school hier begrip voor. Maar na verloop van tijd kreeg iedereen genoeg van zijn afstandelijkheid en woedeaanvallen. Tyler heeft stroblond haar, net als zijn jongere zus Autumn. Thuis is Tyler een lieve broer die Autumn aanvankelijk beschermt tegen de woedeaanvallen van hun vader. Maar Tylers houding naar Autumn verandert. Hij voelt zich in de steek gelaten.

Claire Morgan: Claire zit in het laatste jaar van Opportunity High School. Ze is dol op atletiek en zit samen met haar beste vriend Chris in het atletiekteam van Opportunity. Met hem kan ze over alles praten. Claire heeft een relatie met Tyler gehad die op een vervelende manier eindigde.

Autumn Brown: Ze droomt ervan om danseres te worden, net als haar moeder. Autumn mist haar moeder heel erg, vooral omdat haar vader na haar dood veel alcohol drinkt en haar regelmatig slaat. Op school is Autumn stil en gesloten. Ze praat niet over haar moeder en de problemen thuis, ook niet met Sylvia, haar vriendin. Dat Tyler de schutter is, vindt ze het moeilijk om dat te geloven.

Sylvia : Is slim en haalt goede cijfer, daarnaast is ze een gevoelig meisje dat zorgt voor haar dementerende moeder. Sylvia is de tweelingzus van Tomás en heeft van jongs af aan een hechte band met hem. Dat verandert als Sylvia op het eindfeest aangerand wordt door Tyler. Sylvia vertelt dit aan niemand. Daarnaast wil ze voorkomen dat Autumn weet waar haar broer toe in staat is.

Thomás: Tomás moet vaak nablijven en haalt veel stunts uit. Hij gedraagt zich stoer, maar wil niet dat zijn dementerende moeder slecht over hem denkt. Tomás weet dat Sylvia sinds het eindfeest vorig jaar doodsbang voor Tyler is, maar hij weet niet waarom. Dat heeft hen de afgelopen maanden uit elkaar gedreven. Als blijkt dat Sylvia in de aula is als Tyler begint te schieten, wil hij alles doen om haar dit keer wel te beschermen.

http://uittrekselbank.nbdbiblion.nl/uittrekselbank/abonnee/detail?tek_id=574098

Informatie over de schrijver:

Marieke Nijkamp is een geboren en getogen Nederlandse en in hart en nieren Twentenaar. Ze vertelt al van jongs af aan verhalen en als echte boekenworm leest ze alles wat los en vast zit. Ook is ze altijd gefascineerd geweest door taal, ideeën, en fantasie. Marieke is een schrijver, dromer, globetrotter, geek.

Mariekes debuutroman, This Is Where It Ends, is in 2016 in de Verenigde Staten verschenen. Dit young adult verhaal, dat ruim zeventig weken in de New York Times bestsellerlijst heeft gestaan, volgt vier tieners gedurende de 54 minuten van een schietpartij op een middelbare school. De Nederlandse editie van This Is Where It Ends, met de titel 54 Minuten, is in september 2016 verschenen bij HarperCollins Holland en won de Hebban Award voor Beste Young Adult.

Haar tweede boek, Before I Let Go, is een young adult mystery dat zich afspeelt in de wrede winter van Alaska, was eveneens een New York Times bestseller. In het Nederlands is het boek verschenen als Voor Ik Je Loslaat.

Het Juiste SpoorIn september 2018 verschijnt Het Juiste Spoor, een verhaal rondom het thema ‘vriendschap’, speciaal geschreven voor de kinderboekenweek en exclusief in Nederland (en in het Nederlands!).

http://www.mariekenijkamp.com/musings/marieke-in-het-nederlands/

Eigen mening:

Ik vond het boek 54 minuten echt een geweldig boek. Er zat erg veel spanning in waardoor ik het boek enorm snel heb uitgelezen. Toch was het boek soms naar om te lezen, want sommige stukken in het boek waren toch wel erg heftig, zoals de woede en haat die Tyler uitte en de hoeveelheden doden die er zijn gevallen in deze korte tijd. Daarnaast vond ik het boek ook erg indrukwekkend. Want je merkte dat het gevoel van woede en verdriet toch wel erg diep zat bij Tyler. Hoe verschrikkelijk het ook is kon ik wel begrijpen waar al die woede vandaan kwam, aangezien hij door zijn vader geslagen werd, zijn moeder overleden is en hij het gevoel had dat niemand meer achter hem stond. Maar natuurlijk is dit een verschrikkelijke gebeurtenis en niet de manier om dit op te lossen. Dat vond ik toch wel heftig om te lezen.

Aan het begin van het boek vond ik het soms lastig om te kenmerken vanuit welk karakter het verhaal verteld werd. Gelukkig werd dit later in het boek duidelijker. Dit vond ik later ook erg leuk aan het boek, omdat je de hoofdpersonen steeds beter leert kennen. Ook vond ik het heel fijn dat de gedachtes van de hoofdpersonen in detail beschreven werden. Hierdoor kon ik precies weten wat er in hun hoofd afspeelde. De titel sprak mij ook erg aan, want aan de titel kun je niet meteen afleiden wat er zou gaan gebeuren, want wat zou er gebeuren deze 54 minuten?

Het einde van het boek vond ik ook erg aangrijpend. Want er gebeurd in het laatste deel enorm veel. Matt raakt onder andere zwaar gewond, Autumn wordt in haar knie geschoten waardoor ze nooit meer zou kunnen dansen en Tyler pleegt zelfmoord. Dit einde had ik zelf niet voor ogen en ik vond het ook enorm spannend. Ik vind dat de schrijver dit erg goed heeft gedaan.

Kortom is het boek ’54 minuten’ een enorm spannend boek om te lezen. Als je van spanning houdt heb je dit boek in een adem uit! Ik zou het boek zeker aanbevelen aan anderen.

Boek 6 - havo 4

Standaard verslag: De tweeling

Tessa de Loo

Samenvatting:

De bejaarde Anna Grosalie zoekt toenadering tot de even oude Lotte Goudriaan in een kuuroord in Spa, in het Thermaal Instituut. Lotte is door het luidruchtige gedrag van de Duitse vrouw (Anna) geïrriteerd en probeert haar te mijden. Al snel blijkt dat Anna en Lotte tweelingzussen zijn, die in 1922 op zesjarige leeftijd van elkaar gescheiden werden. Ze vertellen allebei over hun verleden waarin de Tweede Wereldoorlog centraal staat. Lotte is aanvankelijk onwillig, terwijl Anna zeer enthousiast is.

De tweeling is geboren in Keulen. Omdat hun moeder aan tbc overleden is, wonen ze bij hun vader en tante Kathe. Maar als vader ook aan tbc overlijdt, worden de zusjes van elkaar gescheiden. Lotte komt terecht bij een Nederlandse familie in het Gooi, een gezin dat nog drie dochters heeft en waarin muziek centraal staat. Anna wordt meegenomen door haar opa naar een boerderij in het Teutoburgerwoud. Ze groeit op in een slecht milieu, een milieu waaruit haar vader destijds wist te ontsnappen. De gezonde, sterke Anna wordt door haar pleeggezin als goedkope arbeidskracht gebruikt en wordt ook zo behandeld. Lotte is hieraan ontsnapt doordat ze een slechte gezondheid had. Anna wordt herhaaldelijk door haar oom en tante mishandelt. Een jonge pastoor ontfermt zich over haar en zorgt ervoor dat ze door de kinderbescherming wordt opgevangen. Later wordt ze in een nonnenschool geplaatst.

Lotte heeft veel minder problemen: ze heeft het goed bij de Nederlandse familie. Ze kan naar hartelust zingen en geeft zelfs voorstellingen. Het is thuis meestal gezellig omdat er veel mensen over de vloer komen om te luisteren naar de zelfgebouwde geluidsinstallatie van haar nieuwe vader. Haar zorgeloze leventje wordt verstoord door de huwelijksproblemen van haar pleegouders. Daarnaast krijgt haar vader een ongeluk en wordt ernstig ziek.

In Duitsland in Hitler aan de macht gekomen. Anna ziet dat haar omgeving veranderd is. Bijna iedereen staat achter deze dictator die het Duitse volk zoveel beloftes doet. Ze is voorgoed van haar familie verlost als pastoor Jacobsmeyer ervoor zorgt dat ze de huishoudschool kan volgen in Keulen. Na deze school komt ze in dient bij de familie Stolz, een veeleisende baan. Ze vindt troost in de ruime bibliotheek. Vanwege het getreiter en de bekrompenheid van Frau Stolz neemt ze ontslag. Hierna komt ze bij de Gravin van Falkenau te werken, die veel vriendelijker is.

In deze tijd gaat Lotte bij haar zus Anna op bezoek, maar de oudejaarsavond wordt een mislukking, omdat de meisjes van elkaar vervreemd zijn. Als de oorlog uitbreekt, leert Anna de Oostenrijkse soldaat Martin Grosalie kennen, die ook zijn bedenkingen over Hitler en het Derde Rijk heeft. In Nederland wordt Lotte’s verloofde David opgepakt bij een razzia: zij zal hem nooit weer terugzien. Lotte’s leven bestaat verder uit het luisteren naar illegale zenders, het lezen van verboden kranten en het smokkelen van vluchtelingen.

Anna renoveert samen met Poolse en Russische dwangarbeiders een vervallen kasteel in Pruisen. Ze trouwt met Martin. Hij houdt zijn mond over de verschrikkingen van de oorlog. Op verzoek van Martin vertrekt Anna naar Wenen. Vlak na hun laatste ontmoeting verneemt zij dat Martin dood is. Nadat ze van de inzinking hersteld is, gaat ze aan het werk als verpleegster.

Als de oorlog is afgelopen, ontmoeten de dames elkaar weer. Anna komt naar Nederland, maar nu wil Lotte geen contact hebben. Aan het eind van het verhaal overlijdt Anna tijdens het nemen van een bad in het kuuroord in Spa.

https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-de-tweeling-door-tessa-de-loo-70289

Overzichtelijke analyse met de belangrijkste elementen uit de verhaalanalyse

Titelverklaring: De tweeling Lotte en Anna zijn de hoofdpersonen in dit boek. Ze lijken veel op elkaar, maar zijn ook heel erg verschillend.

Genre: Het hoofdgenre is roman. Het is een psychologische roman, maar het kan ook een ontwikkelingsroman worden genoemd.

Thema, idee en motieven: Een thema is de onbereikbaarheid. Deze onbereikbaarheid zit tussen Lotte en Anna maar ook tussen Nederland en Duitsland. Het idee achter deze roman is dat Duitsland en Nederland net zoals Anna en Lotte aan verzoening toe zijn. Motieven zijn: eenzaamheid en verlangen, er is voor beiden een tijd van eenzaamheid en verlangen naar de ander. Angst en spanning zijn twee andere motieven, allebei zijn ze bang dat hun vriend of man omkomt.

Opbouw, structuur en spanning: De volgorde van de gebeurtenissen in de verschillende verhaallijnen zijn chronologisch. De volgorde van alles is niet-chronologisch er komen namelijk veel terugblikken in voor. Het verhaal is fragmentarisch opgebouwd. De samenhang tussen de onderdelen is groot alles heeft te maken met de verzoening van Anna en Lotte of Duitsland en Nederland. Het verhaal heeft 3 verhaallijnen. De eerste verhaallijn bevat de gebeurtenissen die Anna en Lotte samen beleven is Spa en in Keulen. De tweede verhaallijn is het leven van Anna. De derde verhaallijn is het leven van Lotte. Een spanningsboog begint op het moment dat je gaat hopen dat het goed komt tussen Anna en Lotte. De spanning in het hele verhaal wordt opgebouwd door steeds een stukje van het verleden te vertellen, ondertussen worden de dagelijkse dingen in Spa beschreven. Het verhaal begint middenin, van tevoren is er al van alles gebeurd. Dit komt langzaam naar boven via allemaal terugblikken. Het motorische element is de ontmoeting van de zussen in Spa. Hierdoor gaan ze het hele verleden vertellen. Het verhaal heeft aan de ene kant een gesloten eind. Anna is dood, er is geen verzoening gekomen. Aan de andere kant is het een open eind, komt er nog verzoening tussen Nederland en Duitsland?

Personages: Een hoofdpersoon is Lotte. Ze is bijna 76 jaar oud en lijdt aan artrose. Ze is weduwe, heeft een rustig karakter en is erg nuchter. Ze wil Anna een beetje op afstand houden. Lotte heeft weinig onvoorspelbaars in zich. Anna is de andere hoofdpersoon. Ze is ook bijna 76 jaar en lijdt ook aan artrose. Ook zij is weduwe. In tegendeel tot Lotte heeft zij een druk karkater en is ze intelligent. Ze is vastberaden en heeft een goed geheugen. Ze heeft nog herinneringen van de kindertijd samen die heeft Lotte niet. Anna heeft verrassende kanten.

De bijfiguren zijn: Martin Grosalie, een Oostenrijkse soldaat die met Anna trouwt, Ernst Goudriaan, een ondergedoken vioolbouwer die met Lotte trouwt en David, de joodse verloofde van Lotte.

Tijd: De tijd waarin het verhaal speelt is van 1916-1990. Het verhaal speelt zich op verschillende plaatsen af (zie ruimte). De vertelde tijd is 74 jaar. Er is een niet-continue tijdsverloop. De verteltijd is 10,5 uur. De verteltijd is korter dan de verhaaltijd. Er komt dan ook veel tijdsverdichting voor. Hele stukken uit het leven van Anna en Lotte worden overgeslagen. Vertraging komt sprekender wijs dan ook voor in dit verhaal. Het verhaal is scenisch verteld.

De verhaallijnen op zich zijn chronologisch. Alles bij elkaar is niet-chronologisch. Het leven van Anna en Lotte apart wordt namelijk helemaal door flashbacks naar voren gebracht. Er komen geen vooruitwijzingen voor in het verhaal. Het tijdsperspectief is vision avec.

Perspectief en vertelsituatie: De vertelsituatie is een personale vertelsituatie. Ik zie de gebeurtenissen door zowel de ogen van Lotte als de ogen van Anna. Een meervoudig perspectief. Er is sprake van perspectiefwisseling. Je kunt je hierdoor in beide personen inleven, en je leeft mee met wat ze allebei overkomt.

Ruimte: De gebeurtenissen in het boek spelen zich voornamelijk af in en rondom Spa en in Keulen. Lotte’s ervaringen spelen zich af bij de familie Rockanje in het Gooi. En Anna’s ervaringen spelen zich af in: Keulen, op het platteland bij de familie Von Garlitz en in Duitsland en Oostenrijk. Weersomstandigheden spelen geen rol in het verhaal.

https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-de-tweeling-door-tessa-de-loo-70289

Informatie over de schrijver:

Tessa de Loo is het pseudoniem van Johana Martina Duyvené de Wit. Zij wordt geboren op 15 oktober 1946 in Bussum (Nederland). Na haar eindexamen gaat ze Nederlands studeren in Utrecht. Op twintigjarige leeftijd trouwt ze en krijgt ze een zoon, in die periode schrijft ze weinig. Het stadsleven benauwt haar en ze verhuist naar Achterhoek waar ze lerares wordt. Ze gaat terug studeren, maar besluit dan toch om schrijfster te worden. Ze verhuist nog een paar keer en in 1980, na haar scheiding, verhuist ze naar Portugal waar ze, naar eigen zeggen, een nieuw werk schrijft.

Haar pseudoniem is ontleed aan de namen Tessel en Theresia en aan de achternaam van haar grootmoeder, die Van Loo noemde. In 1983 debuteert de Loo met de verhalenbundel ‘De Meisjes Van De Suikerwerkfabriek’. Daarvan worden 46.000 exemplaren verkocht en het boek ontvangt de Anton Wachter prijs en het Gouden Ezelsoor (twee literatuurprijzen).

Haar eerste roman ‘Meander’ verschijnt in 1986.De novelles ‘Het Rookoffer’ uit 1987 en ‘Isabelle’ uit 1989 worden niet goed ontvangen bij de critici. Zij vinden dat er te veel clichés in worden gebruikt.‘De Tweeling’, de roman die in 1993 verschijnt, wordt dan weer een enorm verkoopsucces. In één jaar worden er meer dan 130.000 exemplaren verkocht van deze roman, waarin de relatie tussen de Nederlanders en Duitsers na de oorlog centraal ligt. De Loo ontvangt hiervoor de Publieksprijs voor het Nederlandse boek en de internationale Otto van der Gablentz-prijs. De eerste is een literatuurprijs en de laatste prijs woordt uitgereikt een mensen die zich verdienstelijk maken met het geven van algemene, objectieve informatie over Duitsland.

https://www.scholieren.com/verslag/biografie-nederlands-tessa-de-loo

Eigen mening:

Op het begin van het boek vond ik het lastig om er echt in te komen. Naar mijn mening komt dit vanwege het lastige onderscheid tussen het heden en het verleden. Daarbij vroeg ik mij ook steeds af ‘welke gebeurtenis hoort bij wie?’ betreft de tweeling. Desalniettemin vind ik het erg bewonderingswaardig hoe Tessa de Loo het verhaal op deze manier heeft weten te brengen. Het is vanzelfsprekend dat wij weten wat er met de bevolking is gebeurd tijdens de tweede wereldoorlog, maar zouden de mensen in Duitsland hetzelfde meegekregen hebben? Wat voor een aandeel zou de Duitse bevolking hierin hebben gehad? Tessa van Loo heeft mij met dit soort vragen aan het denken weten te zetten.

Verder vond ik het boek ontzettend treurend. Want ik vind het is erg wreed om een tweeling na het overlijden van beide ouders uit elkaar te halen. Dat terzijde wordt Anna op een verschrikkelijke manier behandeld. Dit gebeurd op zowel geestelijk als lichamelijk gebied, dusdanig dat ze er onvruchtbaar van is geworden. Ik vond dit erg droevig om te lezen. Wat ik het meest zielige vond aan het boek was dat Anna tot op de laatste dag van haar leven haar best heeft gedaan om de band met haar zus weer te maken zoals het was, maar dit mocht helaas niet baten. Dit kwam door de relatie die Anna had met een Nazi, dit heeft Lotte haar nooit kunnen vergeven, voor haar heeft ‘zij’ David vermoord. Dit vond ik erg treurig, omdat Anna niet wist dat het verkeerd was wat ze deed.

Al met al vond ik het een erg indrukwekkend maar treurig boek. Ook vond ik het ook erg realistisch en ontzettend boeiend. Het verhaal heeft mij zeker geraakt en is mij niet in de koude kleren gaan zitten. Het verbaasde mij dat het boek mij zo met de hoofdpersonen mee liet leven, dusdanig dat ik zelfs wilde ingrijpen. Ik vind het erg knap dat de Loo een verhaal heeft weten te creëren waarbij je het van beide kanten begrijpt. Voor iemand die van geschiedenis houdt en een intense roman is dit zeker een aanrader!

Boek 7 - havo 5

Standaard verslag: Drift

Marion Pauw

Samenvatting:

De verhaallijn van het verleden

Jill van Zant, een mooie, roodharige vrouw, komt op Aruba aan waar haar vriend Simon een nieuwe baan als fiscalist heeft gekregen bij de bekende trustmaatschappij van Ubbink, Koolman en Tromp. Hij is twee weken ervoor al naar Aruba gegaan en vangt haar op het vliegveld op. Ze hebben een geweldig appartement op het paradijselijke eiland. Maar het eerste nieuws dat Jill hoort, is niet zo positief. Voor zaken moet Simon meteen daarna weg naar een Bovenwinds eiland Anguilla. Het wordt al in het begin van het verhaal duidelijk dat Jill niet helemaal psychisch gezond uit Nederland gekomen is. Ze slikt namelijk medicijnen. Ook opvallens is dat iedereen op het kleine eiland haar aanstaart. Ze lijkt namelijk heel veel op de een jaar daarvoor verdwenen Amerikaanse studente Christine Bird. Dit meisje is na een laatste stapavond spoorloos verdwenen en nu lijkt het alsof ze teruggekeerd is. Het enige verschil is dat Jill een flink aantal jaartjes ouder is dan Christine.(19) Toch moet ze al snel haar ID laten zien om de politie te overtuigen dat ze inderdaad Jill en niet Christine is.

De vrouw van een van de partners Karel Ubbink, Elaine nodigt Jill al snel uit om kennis te komen maken met het drinken van een aantal lekkere cocktails. Op het eerste gezicht lijkt het Jill een wat oppervlakkige vrouw die de centen van haar echtgenoot goed weet uit te geven.

Ze geeft ook meteen aan dat ze haar vent haat. Ook heeft ze inlands personeel, wat voor Jill vreemd (en koloniaal) is, maar voor Elaine heel gewoon. Elaine heeft twee kinderen. Later die week wordt Jill uitgenodigd op de vrijdagborrel bij een andere partner van de maatschappij, Willem Tromp. Van hem hoort Jill dat Simon de komende maandag nog niet terugkeert. Het is zo’n tegenvaller die de psychisch niet al te sterke Jill niet goed kan hebben

Tromp biedt haar een duikcursus aan, die hij uit eigen zak zal betalen. Ze moet het maar niet aan de grote klok hangen. Wanneer ze thuis komt, belt ze Simon. Ze merkt dat hij aan het stappen is.

Bij de duikschool ontmoet Jill eerst Luciano. Dat is een broertje van Edsel. Luciano, ook al onder de indruk van Jill uiterlijk (ze lijkt immers op Christine) vertelt haar dat Edsel een week heeft vastgezeten voor de verdwijning van Christine. Ze had namelijk ook duiklessen bij hem genomen en het laatst was ze in zijn nabijheid gezien. Edsel wil er liever niet meer over praten en Jill krijgt haar eerste duiklessen. Wanneer ze later haar tas gaat ophalen die ze heeft laten liggen, ziet ze dat Willem Tromp en Edsel een meningsverschil hebben. Simon die weer belt, vindt het geen leuke gedachte dat ze met Edsel die verdacht werd van de verdwijning van Christine, is gaan duiken. Hij vermeldt terloops dat hij ene Katja op Aguilla zit.

Simon komt nog steeds niet terug en Jill begint te vermoeden dat hij iets uitspookt met Katja. Ze vraagt het aan Elaine en die zegt dat ze zich niet druk moet maken. De mannen gaan gewoon vreemd, haar eigen Karl ook.

Wanneer Edsel en Jill praten komt de moeder van Christine Bird er aan. Zij is ondersteboven van de gelijkenis van Jill met Christine. Opnieuw wordt de vrouw boos op Edsel. Jill neemt het voor hem op en stuurt de vrouw weg. Ze haalt die dag haar duikbewijs (PADI). In Nederland was ze ook een keer betrapt en daarna in een depressie geraakt. Jill blijft zich vervelen en ontmoet Edsel weer. Ze vraagt hem van alles over Christine en hij geeft deze keer wel antwoord. Hij heeft haar inderdaad ontmoet. Haar de laatste avond zelfs naar het hotel gebracht en verder niet. Edsel wil Christine het eiland laten zien Hij vertelt haar van een ondergronds gangenstelsel en hij wil haar de Blauwe Kamer laten zien. Het worden paradijselijke momenten, ze drinken rosé en ze kussen elkaar.

Wanneer Jill in de grot zwemt, vindt ze een zilveren kettinkje met een roosje eraan. Jill gooit het later op één van de rotsen. Ook terug in het appartement kussen ze elkaar, maar verder wil Jill vanwege Simon niet gaan. Edsel begrijpt het.

Later die dag gaat Jill met Louise wat drinken. Ook zij vindt Jill zich de gelegenheid moet gunnen Aruba beter te leren kennen. Als ze gaan stappen, ontmoeten ze Luciano. Jill en Luciano vertellen elkaar dingen uit hun jeugd. Ze drinkt een cocktail (Toxic waste) en gaat toch met de jongen dansen. Ze krijgt de flow te pakken en danst ook met andere mannen.

De volgende morgen wordt ze wakker in haar eigen appartement: haar slipje is verschoond, maar ze weet totaal niet wat er in de tussentijd gebeurd is. Heeft er iets in haar drankje gezeten? Ze probeert er achter te komen wat er gebeurd is. Later bezoekt ze Edsel en via een foto in de krant wordt het gesprek natuurlijk weer op Christine gebracht. Ineens ziet Jill op de foto in de krant een kettinkje met een hangertje van een roos. Ze gooit het Edsel voor de voeten en die bekent dat hij ook met haar de Blauwe Kamer bezocht heeft, maar ook dat ze er levens is weggegaan. Jill gaat boos weg en vertelt wat ze weet aan Tromp. Die belt de politie en Chris Kroes komt Jill ondervragen. Het lijkt de gouden tip voor de oplossing van de moord te zijn en ze kan een grote beloning tegemoet zien. De televisie heeft lucht van haar tip gekregen en de omgeving van haar appartement wordt door de media belegerd. Maar Simon en zij kunnen bij Elaine logeren om de pers te ontlopen. Jill ontmoet ook Karl junior: ze vindt de 16-jarige knul nu al een griezel.

Het valt haar op dat Karl senior heel sceptisch doet oer wat ze heeft ontdekt. Toch wil Jill terug naar haar eigen huis, maar als ze daar aankomt is met grote letters “KUTWIJF” op de deur gekalkt. Wanneer ze de politie bellen, vraagt Kroes haar ook of ze de Blauwe Kamer kan terugvinden. Ze gaat met de politieman in het Arikokpark, maar kan niets vinden.

’s Nachts verblijven ze bij de Ubbinks. Jill kan niet slapen en wordt lastig gevallen door kleine Karl. Hij valt haar lastig en zegt dat hij bewijzen heeft dat ze niet zo vies van seks is. De volgende dag gaat Jill weer naar Luciano, die erg boos is dat ze Edsel zwartgemaakt heeft. Ze vraagt naar wat er gebeurd is op de avond dat ze weg was kwijtgeraakt door de drank. Hij heeft haar inderdaad thuisgebracht en een schone slip aangetrokken. Maar Edsel heeft Christine niet vermoord en de Blauwe Kamer zal door niemand gevonden worden.

De volgende dag komt Karl Ubbink jr. met een envelop met foto’s: het bewijs van Jills seksuele escapades: het is een uitdraai van een computerfoto en er staat een roodharige vrouw, naakt op het strand, afgebeeld. Het lijkt er inderdaad op dat dit Jill is. Woedend gaat ze naar het kantoor van de maatschappij om Karl senior te spreken. Tromp ontvangt haar en doet ook woedend tegenover Karl. Maar als Jill op dat moment de foto beter bekijkt, ziet ze dat om de hals van de roodharige vrouw een zilveren kettinkje hangt. Het is niet een foto van haar maar van Christine. En hoe komt die in de computer van Karl senior?

Tromp begrijpt het: Karl heeft Christine laten verdwijnen. Hij reageert alert en neemt Jill mee. Maar hij besluit later om naar zijn eigen huis te rijden. Jill wordt bewusteloos geslagen. Ze ligt later in een kofferbak en heeft wel eens gezien dat ze de achterlichten moet uitschoppen om ontdekt te kunnen worden. Ze rijden naar de ingang van de Blauwe Kamer. Op het laatste moment van haar leven wil Jill de waarheid weten en Ubbink bekent dat hij spul in het drankje van Christine Bird heeft gedaan: maar teveel en hij heeft ook een foto voor zijn poessie-album genomen (term is van Tromp) Ze zullen haar naar de Blauwe Kamer brengen. Die kennis heeft Karl van Luciano: dus is Edsel onschuldig, denkt Jill nog. Karl geeft aan dat het lijk van Christine in de Blauwe Kamer ligt en dat Jill mag gaan graven naar haar lijk. Karl heeft het zo bedacht dat het straks net zal lijken of Jill zelfmoord heeft gepleegd. Hij geeft ook toe dat hij seks met Christine heft gehad en haar drugs heeft toegediend, maar dat het niet zijn bedoeling lag om haar te vermoorden. Tromp had daarna alles verder geregeld.

Maar Jill die eerder in de Blauwe Kamer is geweest, weet dat er mogelijkheid is om te ontsnappen: ze duikt in het water en zwemt onder water door de onderaardse gang. Zo weet ze te ontsnappen.

De verhaallijn van het heden

Jill is bovengekomen met haar buddyduiker, de Amerikaan Floyd. Ze maken een drift-duik en kort nadat ze te water waren gegaan had Floyd het teken gegeven dat er iets niet oké was. Daarom waren ze naar boven gegaan. Wanneer ze boven komen, zien ze de begeleidingsboot van Edsel niet. Maar goed, ze drijven niet ver uit de kust en de redding zal wel spoedig komen. Floyd praat met haar over allerlei gewone zaken: hij vertelt dat hij verliefd is op een vrouw van zijn werk. Maar ook dat er haaien in de buurt van Aruba voorkomen. Ze praten over de relatie van Jill. Later verschijnt er een boot aan de horizon, maar niets wijst erop dat ze ontdekt zijn. Daarna vertelt Jill over haar relatie met haar moeder.

Floyd vertelt over een reuzeninktvis: hij heeft iets gezien op Discovery Channel. Daarna is hij weer bemoedigend; Jill wil liever naar de kant zwemmen, maar Floyd raadt het af vanwege de onderkoeling. Weer later komt er een helikopter over vliegen: ze maken lawaai, maar de bemanning geeft geen teken van herkenning.

Floyd bekent Jill dat hij een hamburgerverslaving heeft: daardoor is hij zo pafferig geworden. En Jill bekent hem dat ze kleptomanisch is.

Jill ziet een KLM-vlucht overkomen: ze zou willen dat ze in het vliegtuig zat naar Nederland. Floyd ontdekt dat er een reuzenschildpad in hun nabijheid zwemt. Hij wordt door het dier gebeten en bloedt hevig omdat het dier een deel van zijn vinger heeft weg gehapt.. Jill trekt haar bikini uit om de wond te verbinden.

Maar het is al te laat: Floyd redt het niet en sterft in het water: Jill laat hem van zich wegdrijven. Ze is nu helemaal alleen.

In het laatste hoofdstuk denkt Jill na over wat er allemaal gebeurd is: Tromp en Ubbink zijn opgepakt. Luciano ook. Simon is weer terug naar Nederland. Jill is getuige in de rechtszaak. Het zal niet goed gaan tussen haar en Simon. Ze was teruggegaan naar Edsel: die had het haar kwalijk genomen dat ze tegen Luciano getuigde.

Hij wilde een driftduik organiseren: elk toeristen hadden ingetekend: het zou zonder gevaar zijn. “Een drift die je eerst een stukje richting land brengt en je daarna genadeloos de open zee injaagt.” Ze beseft dat Edsel haar erin geluisd heeft, hij had nog wat geprutst aan de duikuitrusting van Floyd, herinnert ze zich ineens. Ze beseft dat ze dood zal gaan. Ze is door iedereen verlaten: gedumpt als een stuk vuil. Ze laat haar hoofd achterover zakken en wacht totdat iemand de stekker eruit haalt.

https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-drift-door-marion-pauw-61741

Overzichtelijke analyse met de belangrijkste elementen uit de verhaalanalyse

Perspectief

De thriller wordt verteld door de 32-jarige Jill van Zant die met haar vriend Simon naar Aruba is verhuisd. We leren haar leefwijze, gedachtewereld en gevoelens kennen. Ze vertelt zowel in de o.v.t. als in de o.t.t. (zie onder structuur)

Titelverklaring

“Drift” zal verwijzen naar de drift-duik (blz. 5 en 211) die Jill in de verhaallijn van het heden maakt onder leiding van de duikinstructeur Edsel. E.

“Een drift die je eerst een stukje richting land brengt en je daarna genadeloos de open zee injaagt.” Zo vergaat het Jill ook: eerst werd ze een stukje in de richting van het land gebracht ( lijkt ze opgevangen te worden door de andere mensen) en daarna genadeloos de zee in gejaagd. (ze sterft door god en iedereen verlaten in de Caribische zee, gedumpt als zwerfvuil: haar vriend Simon is al naar Nederland gegaan)

Maar drift is ook een verwijzing naar de driften die in mensen loskomen onder invloed van de Caribische zon, de drank en de seksuele lusten.

Tijd en decor

Het decor van de thriller is het Caribische eiland Aruba. Diverse bekende plaatsen (zoals de bekende Natural Bridge, het Arikokpark) worden beschreven. Pauw heeft in de Cariben (en op Aruba) gewoond, dus ze zal het eiland uit eigen ervaringen kennen.

De tijd waarover de thriller gaat, is enkele weken in het jaar 2005 of zelfs 2006.? In het boek wordt een link gelegd naar de verdwijning van de Amerikaanse scholiere Natalee Holloway. In het boek is ze Christine Bird genoemd, maar de overeenkomsten met de verdwijning van de Amerikaanse scholiere (tot op dit moment –oktober 2006) onopgelost, zijn frappant. Op blz.103 geeft Jill bij het rondrijden op het eiland aan dat de Natural Bridge sinds 2 september 2005 niet meer bestaat.

Thematiek

“Drift”” is een echte “whodunit”, dat vaak als thema van de literaire thriller dienst doet. Er is een verdwijning van een Amerikaanse studente en de zojuist op Aruba en zich stierlijk vervelende Jill gaat op zoek (zij het niet geheel uit haar zelf) naar de daders van de verdwijning. Die blijken tenslotte heel dicht in de werkgeverskring van haar vriend Simon te zitten. Natuurlijk worden er zoals het hoort eerst andere mensen verdacht en uiteindelijk neemt de broer van de opgepakte dader wraak op Jill.

Motieven die een rol spelen:

de verdwijning van een meisje
de queeste naar de oplossing
seksualiteit
drank en druggebruik
wraak (Edsel neemt wraak voor zijn broer)
het duikongeluk

https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-drift-door-marion-pauw-61741

Over de schrijfster

Marion Pauw (1973) werd geboren op een klein eilandje onder Australië, Tasmanië. Op haar zesde emigreerde ze naar Nederland. Ze studeerde Communicatie aan de Heao te Utrecht en werkte daarna voor verschillende reclamebureaus als copywriter en/of /conceptontwikkelaar. Het eilandleven bleef trekken. Marion Pauw vestigde zich met haar gezin op Curaçao en werkte er als freelance journalist voor het Dagblad Amigoe, als columniste voor Flair en schreef er haar eerste thriller, Villa Serena (2005).

In juni 2005 vertrok Marion Pauw naar Aruba, dat in de ban was van de Natalee Holloway-affaire. Daar ontstond het idee voor haar nieuwe thriller “Drift”. Tegenwoordig woont Pauw in Amsterdam, waar ze werkt als freelance copywriter en schrijft voor Flair en Red.

https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-drift-door-marion-pauw-61741

Eigen mening:

Ik vond het boek ‘Drift’ echt onwijs leuk om te lezen. Vandaar dat ik het ook in minder dan een week heb uitgelezen. Dit kwam voornamelijk door de spanning die in het boek verwerkt is. Hierdoor kon ik het boek ook echt niet neerleggen.

Ook kwam ik al erg snel ‘in’ het boek. Normaal gesproken vind ik het lastig om aan een boek te beginnen, omdat ik het begin van het boek niet zo boeiend vind. Gelukkig was dit bij het boek ‘Drift’ totaal niet het geval. Ik vind dat de schrijfster dit ook erg goed gedaan heeft. Zo begon het boek bij Jill die over de oceaan dreef, wachtede op de boot. Dit leverde al meteen een grote nieuwsgierigheid bij mij op.

Echter vond ik het ook niet storend dat het boek niet chronologisch is opgebouwd. Normaliter is dit wel het geval. Dit kwam, omdat het na de eerste zin al vrij duidelijk was wanneer het heden of verleden was. Ook heeft dit boek mij enorm verrast. Toen ik aan het boek begon had ik mij namelijk iets heel anders ingebeeld en zelfs in het midden van het boek had ik een compleet ander einde voor ogen. Hierdoor ben ik enorm positief verrast!

Ook vond ik het erg fijn dat het boek uit een ik-perspectief is geschreven. Hierdoor wist je precies wat er in het hoofd van de hoofdpersoon afspeelde, waardoor je het verhaal ook beter kon begrijpen.

Al met al vond ik het een super leuk, indrukwekkend, maar vooral verassend boek! Ik zou dit ook zeker aanraden aan andere mensen!

Boek 8 - havo 5

Standaard verslag: Klaproos

Anne-Fleur van der Heiden

Samenvatting:

Heden

Noor gaat op haar 26e verjaardag naar Rotterdam waar haar aan heroïne verslaafde moeder Jossie en haar stiefvader Las wonen. Las heeft te horen gekregen dat hij een terminale kanker heeft. Noor is jaren niet bij haar moeder geweest. Ze ziet de ellende waarin het armoedige en hulpeloze stel verkeert. Op de terugweg gaat ze in Utrecht langs haar vorige vriend Tygo: ze heeft seks met haar ex. Erg opwindend is dat niet.

Noor woont ook in Utrecht en werkt als autoverkoopster. Ze rijdt een auto door de ruit van de showroom. Later wordt ze zelfs een tijdje op non-actief gezet.

Verleden

Toen Jossie zwanger van Noor raakte, was daar niet iedereen blij mee. De relatie met de biologische vader van Noor is er nooit geweest en zijn opvolger in bed, Danny, was ook niet geweldig: hij mishandelde Jossie soms. Na die eerste vriend kwam een Marokkaanse lover, Kamal. Dat ging eerst goed, maar ook hij begon Jossie te mishandelen. Daarna kwam Las in het leven van Jossie en Noor die toen zes jaar was. Ze vond het eerst een vreemde man, maar eigenlijk zorgde hij wel goed voor haar. Het ging mis toen Jossie en Las aan de heroïne verslaafd raakten. Jossie zorgde niet zo goed voor Noor (vgl. het hoofdstuk waarin beschreven wordt dat ze haar een keer kwijt raakte in de stad.)

De Kinderbescherming greep later in en Noor moest uiteindelijk aangeven bij wie ze wilde wonen. Ze koos voor haar opa, hoewel haar oma een stevige drinkster was. Ieder jaar moest het verzoek worden herhaald. Van haar moeder hoorde ze of zag ze weinig. Noor was niet heel aantrekkelijk vanwege haar asymmetrische uiterlijk, haar rare borsten en een opvallende vagina. Ze kan goed leren, maar gaat toch van het vwo af vanwege haar motivatie. Op haar 16e wordt ze ontmaagd, op haar 17e geopereerd aan haar vagina. Ze krijgt een relatie met Alex in Barcelona, maar daarover wordt weinig verteld, net als over de relatie met Tygo.

Heden

Na het eerste bezoek blijft Noor haar moeder en Las bezoeken. Ze ziet ook dat ze niet uit de greep van de verslaving kunnen blijven. Als ze boodschappen met Las doet, moet zij betalen. Jossie beweert dat ze ook terminale kanker heeft, maar Noor hoort van de artsen dat dit niet waar is. Ze bezoekt met Las o.a. zijn vader die in een verpleeghuis zit. Op de terugweg laat ze haar kamer zien. Ook gaat ze een keer met Jossie en Las- in rolstoel- naar het strand van Scheveningen. Met Las gaat het steeds minder goed. Hij is echt terminaal en vlak na Kerst overlijdt hij. Jossie moet wachten met de crematie tot ze groen licht van de gemeente Rotterdam krijgt. Die moet namelijk alles betalen. Zij en Noor houden een toespraakje. Die van Noor is gericht op Las, die van Jossie op zichzelf.

Toch gaat Jossie in het nieuwe jaar naar een afkickkliniek. Ze wil van de heroïne af. Het gaat allemaal maar moeizaam. Noor blijft haar bezoeken. Ze heeft kans op een nieuwe woning, die opa moet opknappen. Later brengt Jossie ook een bezoek aan Utrecht. Ze wandelen samen en zien onderweg klaprozen. Noor denkt terug aan wat Las daarover heeft verteld. (de basis voor heroïne)

In het allerlaatste hoofdstuk is Noor met haar opa in de nieuwe woning van Jossie. Opa heeft oude films op dvd laten zetten. Noor ziet hoe haar jonge en mooie moeder haar op de eerste verjaardag liefdevol op schoot neemt. Het kan dus raar en fataal lopen in een kinderleven, als de heroïne een rol gaat spelen in het bestaan van ouders. Dat is wel een triest oordeel van de vertelster.

https://www.scholieren.com/verslag/zekerwetengoed/klaproos-anne-fleur-van-der-heiden

Overzichtelijke verhaal analyse

Personages:

Noor

De vertelster is het belangrijkste personage in deze coming of ageroman. Ze groeit op in een gezin met een aan heroïne verslaafde moeder die na twee mislukte liefdesrelaties het leven deelt met Las. Heroïne staat daarin centraal en Noor wordt verwaarloosd. Ze mag van de kinderrechter beslissen bij wie ze wil wonen en ze kiest voor het gezin van opa en oma. Oma is echter alcoholiste en dus ook niet zo'n goed voorbeeld, maar opa zorgt goed voor haar. Ze groeit op met allerlei moeilijke toestanden: ze is lichamelijk niet zo aantrekkelijk, heeft twee mislukte liefdesrelaties, een minder leuke baan waarin ze zich ook niet senang voelt. Op haar 26e gaat ze terug naar Rotterdam om haar moeder en stiefvader te ontmoeten/ Die zitten nog steeds in de drugswereld en financieel gezien moet ze zelfs bijspringen. Verslaafden zijn leugenaars en moeder vertelt haar ten onrechte dat ze ook kanker heeft. Las is wel terminaal en sterft niet lang nadat ze weer op bezoek is geweest. Noor houdt een mooie toespraak voor Las en houdt ook daarna de vinger aan de pols wat haar moeder betreft: ze steunt haar bij het afkicken en het zoeken naar een nieuwe woning. In het laatste hoofdstuk wordt Noor geconfronteerd met een filmpje toen ze baby was. Toen was haar moeder nog mooi en liefdevol.

Las en Jossie

Las en Jossie zijn de prototypes van de heroïneverslaafden. Ze doen alles om aan geld te komen voor een nieuw shot. Ze verkopen de straatkrant bij de Lidl, bestreden al hun geld aan heroïne, moeten poffen en bouwen schulden op. Jossie zorgt niet goed voor Noor en wordt daarom uit de ouderlijke macht ontzet. Las probeert er nog wel wat van te maken. Als hij ongeneeslijk ziekt wordt, gaat Noor hen weer opzoeken. Daarna houdt ze het contact. Las sterft en wordt op kosten van de gemeente begraven. Jossie probeert haar leven toch weer wat op te pakken: een nieuwe woning, een gang naar een afkickkliniek en contact met Noor. Ze gaat zelfs een keer naar Utrecht. Is er toch nog hoop?

Opa

De opa van Noor speelt zoals wel vaker het geval is de rol van de achteropvang. Grootouders laten hun kleinkinderen niet in de steek. Uit tekstgegevens blijkt dat ze goed zorgen voor Noor, ook al hebben zij ook niet alles in de hand. Oma is alcoholiste en op de schoolloopbaan van Noor hebben ze ook niet veel grip.

https://www.scholieren.com/verslag/zekerwetengoed/klaproos-anne-fleur-van-der-heiden

Titelverklaring

De titel klaproos wordt op blz. 168 voor de lezer uit de doeken gedaan. Jossie is op bezoek gekomen bij Noor. Ze gaan samen wandelen en lopen langs een oud spoor. Daar groeien klaprozen. Noor herinnert zich wat Las haar vroeger over klaprozen heeft verteld. Uit klaprozen'melk' wordt opium gewonnen en opium is de grondstof voor heroïne. Noor wil een klaproos plukken voor de op dat moment zieke Jossie, maar Las zegt dat het niet veel zin heeft. "Klaprozen verwelken een dag nadat je ze geplukt hebt.

Door die uitspraak te verbinden met het leven van Noor, kun je interpreteren dat de titel niet alleen naar de heroïneproblematiek van Jossie en Las verwijst, maar ook kan terugslaan op Noor. Er wordt namelijk door haar oma aangegeven dat het 'roosje van Noor geplukt is' nadat ze ontmaagd werd. Is dat ook niet een begin van het verwelken van een meisje? De relaties die ze daarna heeft met Alex en Tygo doen daar wel sterk aan denken. Het gaat met Noor niet goed in het huiselijk leven (ze moest het huis uit) met haar liefdesrelaties, met de verhouding tot haar moeder en het gaat ook nog eens slecht in haar baantje , waar ze onhandig opereert. Noor is een 'klaproos'. Ze vertelt van zichzelf dat ze er niet zo aantrekkelijk uit ziet. (borst/vagina) En het was allemaal zo mooi begonnen zien we in het allerlaatste hoofdstuk, met een liefdevolle moeder en een mooie baby.

Structuur & perspectief

Deze debuutroman wordt onderverdeeld in 39 relatief korte hoofdstukken. De hoofdstukken zijn niet genummerd, maar hebben wel een titel. Die titel komt meestal in het hoofdstuk letterlijk terug. ( bijv. Fuck a duck, Tummetje, Haar roosje is geplukt, Barcelona) .

In het eerste deel van de roman lopen heden en verleden (Noors jeugd) afwisselend door elkaar heen. Als die geschiedenis helemaal is verteld, (iets na het midden), blijft de lezer met de vertelster alleen maar in het heden (de dood en de crematie van Las en het afkicken van de moeder).

Er zit een mooie spiegeling in de roman. In het eerste hoofdstuk is Noor jarig. Op haar 26e verjaardag bezoekt ze haar moeder. In het laatste hoofdstuk ziet ze een film over haar eerste verjaardag.

Het perspectief van de roman ligt bij een ik-vertelster, Noor. In het heden is ze 26 jaar en ze vertelt aan de lezer het verhaal van haar verslaafde moeder en haar bedorven jeugd. In het verleden vertelt ze in de o.v.t. en in het heden gebruikt ze de o.t.t.

Kenmerk is ook dat de schrijfster verhaallijnen oproept die ze niet invult: de relatie tussen Noor en Alex in Barcelona wordt aangehaald maar niet beschreven, datzelfde geldt voor de relatie met Tygo.

Het verhaal heeft een open einde.

Er wordt niet meer verteld hoe het verder met de relatie tussen Noor en Jossie gaat of afloopt.

Over de schrijfster:

Anne-Fleur van der Heiden

Anne-Fleur van der Heiden is in 1987 geboren in Rotterdam. Met een diploma van de Hoge Hotelschool Maastricht op zak, haalde ze in 2013 de selectie voor de Schrijversvakschool Amsterdam. Publicaties zijn te vinden bij De Optimist, bloemlezingen van de Turing Gedichtenwedstrijd en De Revisor. Op 19 januari 2018 verscheen haar debuutroman Klaproos bij Uitgeverij Nieuw-Amsterdam. Klaproos schetst een wereld waarin drugs en onvoorspelbaarheid de boventoon voeren en is een eerbetoon aan ouders aan de rand van de samenleving.

http://www.deleesfabriek.nl/2018/08/klaproos-anne-fleur-van-der-heiden/

Eigen mening:

Ik vond het boek ‘Klaproos’ een erg interessant boek om te lezen. Je leest namelijk wat er gebeurd in een gezin met ouders als heroïne verslaafden. Echter vond ik het in het begin wel lastig om goed te begrijpen hoe het verhaal in elkaar zat. Dit kwam doordat er geen chronologische volgorde in het verhaal zat. Daardoor werd het vaak puzzelen, maar dit was niet erg storend. Ook kon ik erg vlot door het boek heen lezen, dit kwam vooral omdat het taalgebruik niet erg ingewikkeld was. Er kwamen veel heftige ervaringen in het boek voor, maar dit viel niet op, wat mij best verbaasde. Later kwam ik tot de conclusie dat dit kwam doordat ze ermee is opgegroeid, ze wist gewoon niet beter. Dit vond ik toch wel indrukwekkend. Bijvoorbeeld een heftig fragment (eind hoofdstuk 1) waarin de moeder en stiefvader van Noor ‘even snel’ moesten gaan spuiten. Het erge hiervan was dat ze dit deden in het bijzijn van Noor, wat ik erg heftig vond. Wat ik een mooi fragment uit het boek vond was waar ze een babyvideo van vroeger opzette. Hier was het gezin nog ‘normaal’. Noor was een vrolijke baby en haar moeder een knappe vrouw met nog witte tanden. Op een gegeven moment in het boek komt de kinderbescherming aan bod. Hierbij wordt haar een keuze voorgelegd. Of ze gaat bij haar grootouders wonen of bij haar verslaafde moeder. Hierbij kiest ze voor haar moeder. Dit was voor mij een verrassing, want stel die keuze werd mij voorgelegd, had ik een hele andere keuze gemaakt. Er zit namelijk een groot verschil tussen die twee ‘gezinnen’. Waarbij haar grootouders voor haar gezorgd zou worden, moest ze bij haar moeder alles zelf regelen. Maar toch snap ik ergens waarom ze voor haar moeder heeft gekozen. Want stel ze was bij haar moeder weggegaan, was ze er hoogs waarschijnlijk nog slechter aan toe geweest. Ik vond het boek erg mooi en zou het ook zeker aan andere aanraden.

Boek 9 - havo 5

Standaard verslag: Slangen aaien

Mirjam Boelsums

Samenvatting:

Mariecke is zeventien jaar en wordt verdacht van moord op een leraar.

Mariecke zit in een soort jeugdgevangenis of inrichting. Ze moet bijna elke dag naar een reclasseringsambtenaar. Lipstick zoals Mariecke haar noemde. Lipstick probeerde achter de waarheid te komen door middel van vragen te stellen.

Mariecke moet het verhaal vertellen van een periode van drie weken, vanaf haar laatste schooldag tot de dood van de leraar, Freek van Brunschot.

Mariecke vindt het moeilijk om te praten over de waarheid. Als ze praat, praat ze over koetjes en kalfjes. Letterlijk en figuurlijk! Omdat ze in het wilde weg praat, weet Lipstick niet wanneer Mariecke nou de waarheid spreekt en wanneer niet. Toch begint Mariecke te praten en vertelt hoe ze een soort van vriendin van haar, Daniëlle, heeft ontmoet.

Het was op een vakantie in Valtirano een van de saaiste vakantieoorden die de vader van Mariecke had uitgekozen. Daniëlle werkte daar als barvrouw en als kamermeisje. Ze leerde elkaar beter kennen toen ze elkaar bij een beekje tegenkwamen. Daniëlle was een veel ouder meisje. Toentertijd was Daniëlle 22 jaar en Mariecke 15 jaar oud. Daniëlle leerde Mariecke veel dingen die eigenlijk niet door de beugel konden, zoals autorijden en seks hebben voor geld .

Twee jaar later wanneer Mariecke op een avond niets te doen had belde ze Daniëlle weer op. Ze hadden wat gepraat en spraken af in een klein stadje Villeneuve bij een benzinestation met een blauw dak. Mariecke heeft daar drie dagen gewacht op Daniëlle, maar ze kwam niet opdagen. Mariecke besloot niet, zoals ze had beloofd aan haar ouders, naar Genève te gaan waar haar ouders wonen. Mariecke heeft namelijk een gastgezin waar ze woont. Mariecke besloot om naar Amsterdam te gaan om Sammy een kennis van haar te gaan bezoeken. Toen ze eenmaal Sammy had gevonden gingen ze uit in de HITIT. Plotseling zag ze daar Daniëlle en werd ze ontzettend boos op haar. Het kon Daniëlle eigenlijk allemaal niets schelen en dat kalmeerde Mariecke. Mariecke ging toen met Daniëlle mee naar een of ander huis om daar een tijdje te gaan slapen.

Na een paar nachten daar geslapen te hebben, ging Daniëlle werken bij een café in de buurt. Mariecke was nu alleen in het huis. Er kwam een op een gegeven moment een hysterische jongen binnen en vroeg om drugs, Mariecke zocht naar het pakje en uiteindelijk gaf ze hem een pakje. Terwijl ze weer aan het opruimen was vond ze een gedicht van Daniëlle, en Mariecke vond hem heel erg mooi maar deed er verder niets meer mee. Toen Daniëlle laat in de avond thuis kwam, vertelde Mariecke het verhaal. Daniëlle was woedend ! Ten eerste had die jongen helemaal niet betaald en ten tweede had Mariecke teveel drugs meegegeven. Daniëlle bedacht een plan om snel geld te verdienen. Ze zouden mensen gaan overvallen

Na een mislukte poging sloegen ze op de vlucht en kwamen ze terecht bij het huis van Mariecke’s leraar, Freek van Brunschot. Ze belde bij hem aan en na een ‘gezellige’ avond kletsen en met een tas vol met gejatte spullen gingen ze met z’n drieën naar het strand. Toen Daniëlle spullen aan het jatten was liet Mariecke het gedicht van Daniëlle lezen aan haar leraar. Hij vond het een heel mooi gedicht. Ze hadden al een beetje gedronken en ze besloten om naar het strand te gaan. Freek van Brunschot trok zijn kleren uit en ging de zee in. Daniëlle en Mariecke volgden. Freek van Brunschot begon Daniëlle te betasten. Toen opeens begon hij heel erg raar te doen en dingen te schreeuwen die in het gedicht hadden gestaan. Daniëlle verstijfde en kon geen woord meer uitbrengen. Mariecke vond dat ze in moest grijpen en keek haar leraar recht in zijn en duwde hem toen onder water tot er geen bellen meer waren.

https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-slangen-aaien-door-mirjam-boelsums-54645

Overzichtelijke verhaalanalyse

Schrijfstijl: het boek is zo geschreven dat je, je heel erg goed kan inleven. Het is een beetje een jonge manier van schrijven, echt zoals Mariecke dat zelf ook zou zeggen, heel erg onverschillig en ze zoekt achter alles iets. Je kan heel erg goed zien wat Mariecke denkt en hoe zij dus zelf een beetje is. Ik vind dit heel erg knap gedaan, de schrijfster moet zich dus ook echt heel erg goed inleven in wat en hoe Mariecke denkt en zich voelt. Het taalgebruik is niet moeilijk en je kan alles makkelijk begrijpen.

De ruimte: het verhaal speelt zich nu af, in deze tijd. Het verhaal speelt zich op verschillende plaatsen af. In de helft van het boek zit Mariecke in een soort inrichting, jeugdgevangenis. En in het andere deel speelt het zich een beetje overal en nergens af omdat Mariecke een beetje rond trekt. Ze komt o.a. in Frankrijk en Amsterdam, op de straat en in het uitgaansleven. Het verhaal van voor de moord tot aan de moord duurt ongeveer 3 weken en het verhaal in de inrichting duurt ongeveer 4/5 weken.

Personages:

Mariecke: Het hele boek draait om dit meisje. Ze is 17 jaar. Ze doet eigenlijk alleen maar wat ze zelf wil. Ze wil niets te maken hebben met regeltjes en ze denkt anders over dingen na. Ze gelooft heel erg sterk in het toeval. Ze doet eigenlijk alleen maar dingen die toevallig in haar opkomen. Ze kan ook heel irritant zijn. Als ze de waarheid moet vertellen aan Lipstick draait ze er steeds omheen en gaat over ander soort dingen praten. Ze leert uiteindelijk om haar angst onder ogen te zijn wat ze eerst niet durft als ze een slang moet aaien.

Danielle: Daniëlle is een heel stoer iemand. Ze weet wat ze wil een heeft geen problemen als het gaat om drugs te dealen of seks te geven in ruil voor geld. ze weet precies hoe ze mensen moet beïnvloeden en hoe ze bijna alles van hun gedaan krijgt. Ze doet eigenlijk alles waar ze zin in heeft. Het maakt haar allemaal niet zoveel uit. Zij heeft Mariecke geleerd om je angst onder ogen te zien. Zoals een slang diep in de ogen te kijken zodat je hem kan aaien.

Lipstick: Lipstick is de vrouw van de reclassering. Zij moet ervoor zorgen dat Mariecke precies verteld hoe het allemaal is gegaan. Ze probeert met allemaal trucjes Mariecke te laten praten. Maar zij trekt zich er niet zoveel van aan en reageert juist heel erg anders. Ze raakt snel geïrriteerd als Mariecke weer eens over iets anders begint dan dat wat er van haar gevraagd wordt. Het is een hele nette vrouw die weet wat ze wil maar nog niet zo goed weet hoe ze met vervelende mensen, zoals Mariecke, moet omgaan. Aan het eind van het verhaal stopt ze met werken omdat ze een miskraam heeft gehad.

De vader van Mariecke (de specialist); Een dokter die weinig tijd heeft voor Mariecke en altijd maar naar prijsuitreikingen en congressen moet. Haar vader heeft alleen maar oog voor zich zelf en mag Mariecke eigenlijk ook niet omdat zijn hem altijd De Specialist noemt. Hij denkt ook alleen maar aan zichzelf en vindt zijn baan zeer belangrijk.

Van Brunschot; Hij is de Nederlands leraar van Mariecke. En hij is een naïeve, vriendelijke man, een beetje dom en heel saai. Hij wordt uiteindelijk door Mariecke vermoord.

De motieven:

Puberteit: Het hele boek gaat eigenlijk een beetje over de puberteit. Mariecke zit in de puberteit en ze weet eigenlijk niet zo goed wat ze moet doen. Ze wil zich niet aan de regels houden ze wil gewoon doen waar ze zelf zin in heeft zonder gezeur aan haar hoofd van haar ouders. Daarom gaat ze ook niet terug naar Genève, want dan moet ze mee met haar vader naar een prijsuitreiking van iets dat haar vader heeft gewonnen. En ze gunt hem dat absoluut niet.

Eenzaamheid: Mariecke is eigenlijk heel erg alleen. Ze krijgt niet echt liefde van haar ouders, daar woont ze ook niet bij. En als ze besluit om ook niet meer naar haar ouders toe te gaan is ze toch eigenlijk wel een beetje eenzaam. Ze heeft ook afgesproken met Daniëlle in Villeneuve maar ze komt niet opdagen. Vanaf dat moment is Mariecke eigenlijk steeds alleen. Ze is uiteindelijk toch wel samen met Daniëlle maar omdat die doet alsof ze niet van haar wil weten is Mariecke toch nog steeds een beetje alleen. Ze vertelt ook dat sinds ze in het ‘gesticht’ zit niemand haar is komen opzoeken of heeft gebeld.

Toeval: Volgens Mariecke hangt alles af van het toeval. Ze gelooft alleen dat dingen toevallig gebeuren en niet echt speciaal met een doel. Ze denkt ook steeds als er iets gebeurd, als dat niet was gebeurd dan zou dit ook niet zijn gebeurd. Ook het einde is eigenlijk een reeks van dingen die allemaal toevallig zijn gebeurd en zo samen vallen dat er een moord plaats vind. Zo ontmoet ze Daniélle heel erg toevallig en als dat niet was gebeurd was er nooit een moord gepleegd.

Het Thema:

Het leven is niet altijd te verklaren en kan soms erg lastig zijn. (Puberteit) Ik denk dat dit wel een goed thema is. Het verhaal gaat namelijk over de puberteit en als je daar heel erg last van hebt kan dat soms echt heel erg lastig zijn en is dat heel erg vervelend.

Verklaring van de titel:

Als Mariecke met haar ouders op vakantie gaat wegens een congres van haar vader leert ze Daniëlle kennen. Als ze alleen met Daniëlle is bij een beek dan pakt Daniëlle een slang, aait die en kijkt hem in z'n ogen. Mariecke durfde dat toen niet. Later snapt Mariecke wat ze met slangen aaien heeft bedoeld. Je moet het gevaar recht in de ogen kijken.

https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-slangen-aaien-door-mirjam-boelsums-54645

Stuk over de schrijfster:

Mirjam Boelsums, is behalve schrijver ook socioloog en documentairemaker. Van haar hand is de roman Slangen aaien (Academica Literatuurprijs, longlist Libris Literatuur Prijs, nominatie Gouden Strop), de roman In zeven Dagen en de verhalenbundel Dronk. Ze maakte de documentaires Bovenbad (nominatie Gouden Kalf), En Passant, filmportretten en schreef vele scenario’s. Ze publiceerde in tijdschriften als Vrij Nederland, de Groene Amsterdammer, de VPRO Gids, Schrijven Magazine en in diverse literaire tijdschriften (Nieuw Proza Prijs). Haar werk is in het Duits vertaald. Ze heeft ruim 20 jaar ervaring als schrijfcoach/ docent.

https://www.mirjamboelsums.nl/over

Eigen mening:

Ik vond het boek slangen aaien een erg indrukwekkend boek. Echter vond ik het ook een beetje verwarrend. Dit komt, denk ik, omdat het begin van het boek start in een jeugdinrichting. Maar je hebt eigenlijk geen idee waarom. Rustig aan kom je te weten waarom ze daar zit, maar pas als je het einde van het boek nadert vallen de puzzelstukjes in elkaar. Wat ik ook wel verwarrend vond was dat Mariecke al haar verhalen kriskras door elkaar verteld aan Lipstick. De ene keer zit ze in Frankrijk en de andere keer zit ze in een gesprek met Lipstick. Ook vond ik het einde een beetje vaag.. Er wordt weinig aandacht besteed aan de moord op de leraar. Zo weet je eigenlijk nog niet precies wat er gebeurd is. Daarom was het ook belangrijk dat je goed in het boek bleef en dus regelmatig las.

Ik vond het wel enorm fijn dat het boek uit het ik-perspectief is geschreven. Hierdoor kreeg je een duidelijk beeld van wat er in Mariecke’s hoofd afspeelde. Het einde van het boek vond ik wel erg spannend, in dat fragment beschreef Mariecke een beetje hoe de moord was gebeurd. Want eigenlijk was haar doel Daniëlle te beschermen, dit pakte helaas slecht uit en eindigde in moord. Echter snapte ik ook niet helemaal waarom Mariecke het verhaal niet meteen aan Lipstick vertelde. Dat had in haar voordeel uitgepakt. Zo had ze misschien een stuk eerder de jeugdinrichting mogen verlaten. Maar ik denk dat ze ervan uitging dat niemand haar toch zou geloven. Ik vond het een uniek boek en zou het ook zeker aan andere aanraden!

Boek 10 - havo 5

Standaard verslag: Dinsdag

Elvis Peeters

Samenvatting:

Een oude man (76?) ligt wakker in zijn bed op de zolder van het vervallen huis waaruit hij weigert te vertrekken. Het huis staat in een wijk in Brussel. Hij wacht met opstaan totdat de duif, zoals elke morgen, landt op het dak. Hij denkt aan het meisje van de sociale dienst, die er belang bij heeft dat hij uit het huis gaat en naar een verzorgingstehuis gaat. Maar de oude man is zo ver nog niet. Hij doet elke dag ongeveer hetzelfde. Hij lijkt een oude, eenzame man met wie je medelijden kunt hebben. Hij vertelt over zijn twee liefdespartners die allebei overleden zijn. De eerste Erna, was een ex-hoer, die op een zeker moment wilde stoppen en toen genegenheid bij hem zocht. Ze zijn van elkaar gaan houden, maar Erna rookte stevig en kreeg longkanker. Gedurende het ziekteproces heeft de oude man haar goed verzorgd. Hij lijkt erg aardig voor haar te zijn geweest, maar een vreemd gegeven is dat hij zich omdat hij zich zo ergerde aan de poes van Erna, de kat tijdens de afwezigheid van zijn partner van drie hoog naar beneden heeft gekeild. Er werd daarna niet meer over het dier gesproken.

De tweede partner die hij daarna kreeg was Simone, ook een vrouw met wie hij het goed kon vinden, maar helaas kreeg ze de ziekte van Alzheimer en moest ze naar een inrichting. Inmiddels is ze overleden. Er lijkt dus allemaal niet zo veel te gebeuren in de roman, maar dan kennen we de schrijver Elvis Peeters (en vrouw) nog niet. Want in het verleden is er wel het een en ander gebeurd.

De start van de ellende die de lezer over zich heen krijgt, is eigenlijk de groepsverkrachting waarin de verteller heeft meegedaan toen hij negentien jaar was. Op een afgelegen plaats heeft hij met enkele plaatsgenoten het meisje Martha verkracht. Zijn vader heeft hem eerst een pak slaag gegeven met een leren riem en daarna werd de verteller door hem naar Belgisch Congo gestuurd, waar zijn zus en zwager een boerderij hadden. Hij gaat werken voor zijn zus, maar hij houdt zich niet goed aan afspraken. Hij heeft bovendien de smaak van de seks te pakken en de negerin die in het huis van zijn zus werkt, bevredigt zijn lichamelijke wensen. Hij verdwijnt bij zijn zus en sluit zich eerst aan bij het leger. Ze moeten allerlei dorpen controleren, maar er gaat een heleboel mis. Soms valt er een dode, maar dat is dan jammer. Later vertrekt hij naar Elisabethville, waar hij mensen ontmoet die hem leren vliegen en varen. Hij wordt een echte vrijbuiter en kan in principe overal werken. Hij schiet op apen en antilopen: de apentanden draagt hij als een ketting om zijn nek, want daar gaat magische kracht van uit. In Elisabethville ontmoet hij een andere blanke die hem chartert voor het rijden van zijn Stock Car in Leopoldville. Bij de race rijdt de man een mecanicien dood, ook dat gebeurt onder het motto van “jammer dan.” Daarna keert de verteller terug naar Elisabethville, waar hij in een drukkerij gaat werken, maar de opstand van de rebellen in de provincie Katanga wordt steeds heviger. De blanken moeten het vaak ontgelden. Op een dag staat de leider Tsjombe in de drukkerij en moet de verteller een pamflet met de onafhankelijkheidsverklaring drukken. Hij sluit zich meteen aan bij de Katangese rebellen. Als hij maar een geweer in zijn handen kan houden. Niet lang daarna gaat hij werken voor andere opstandelingen, de Simba’s. Ze overvallen een missiepost, waar de missionaris het brevier leest met de gedichten van Guido Gezelle. Maar die helpen hem niet. Er worden wreedheden begaan en bij één van de paters wordt een geslachtdeel afgesneden dat hij vervolgens moet opeten. Ook verkrachten de rebellen de nonnen. De verteller neemt ´´eén van de jonge nonnen voor zijn rekening en hij vindt dat ze daar blij om moet zijn: hij zal haar niet wreed martelen. Tenslotte loopt deze groep tegen de lamp bij de blauwhelmen van de VN en hij wordt daarna naar België teruggestuurd. Zijn moeder verwelkomt hem op het vliegveld en er wordt nauwelijks gesproken over de wreedheden die in Congo zijn begaan. In de tussentijd heeft hij zijn moeder nauwelijks geschreven over wat er in Congo gaande was.

In Europa wordt de verteller vrachtwagenchauffeur . Hij wordt er zelf beter van, want er wil nog wel eens een vrachtje ergens blijven hangen. Op zijn reizen door Europa krijgt hij veel vrouwen in zijn bed, totdat hij een relatie krijgt met de ex-hoer Erna. Die brengt hem wel tot rust.

Tussen de flashbacks die steeds naar het Belgische verleden in Congo teruggaan, lezen we wat de oude, eenzame man de hele dag doet. Hij gaat boodschappen, doen, een krantje kopen, een kop koffie drinken in een stamcafé, gras snijden voor zijn dieren en verzinnen wat hij zal zeggen tegen het meisje van de sociale dienst. Die wil hem uit zijn appartement halen en in een verzorgingstehuis wil onderbrengen. En daarmee de dag van deze oude, eenzame man met zo’n wreed verleden weer om. Dan gaat hij slapen en wachten op de woensdag die er ongetwijfeld weer uit zal zien als de vorige dag. Als het licht wordt, zal hij wachten op de duif….

https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-dinsdag-door-elvis-peeters

Overzichtelijke verhaalanalyse:

Thematiek

Misdaad: algemeen. De roman lijkt typisch in het werk van de schrijver. Er lijkt niets mis met de oude, ietwat eenzame man die in Brussel na twee huwelijken op zijn eigen dood wacht. De daden verlopen zoals ze verlopen. De gemeente ziet hem het liefste verkassen naar een verzorgingstehuis, maar daartegen verzet hij zich. Maar dan blijkt het verleden toch iets anders in petto te houden voor de lezer. De man is op zijn negentiende medeplichtig geweest aan een groepsverkrachting en hij is daarna door zijn vader naar Congo gestuurd. Maar in die Afrikaanse kolonie van België heerst een onafhankelijkheidstrijd met wreedheden over en weer. De oude man blijkt daar flink aan mee te hebben gedaan. Hij heeft zich aangesloten bij diverse groeperingen en het maakte hem eigenlijk niet uit voor welke groep hij vocht, als hij maar een geweer in zijn handen kon houden. In de oorlog worden de wetten aangepast aan de strijd. Doden en verkrachten, roven en plunderen vallen daar ook onder. De man lijkt daar later niet mee te zitten. Wanneer hij een paar negers gedood heeft, maakt hij in Congo een opmerking: "We mogen er wel een paar neerleggen, we hebben ook leven geschoten in hun vrouwen. Misschien is de eindbalans wel positief." Verkrachten en moorden, kan zo in één zin worden goedgepraat. Het thema van deze roman lijkt daardoor erg actueel te zijn. In de zomer van 2012 komen foto’s van executies in Nederlands-Indië naar buiten. Natuurlijk worden er in oorlogstijd aan beide zijden oorlogsmisdaden gepleegd (eufemistisch 'politionele acties' genoemd) en de politiek is er altijd in geslaagd om zulke acties in de doofpot te stoppen. De oude man heeft zich nadat hij uit Congo was nauwelijks hoeven te verantwoorden voor zijn wandaden. Hij brengt ze zelf evenmin ter sprake.

Motieven

Eenzaamheid. De hoofdpersoon is aan het eind van zijn leven en wacht op de dood. Hij heeft geen mensen meer om zich heen.

Liefde: De man is twee keer getrouwd geweest, maar is nu weer alleen.

Dood: Zelf wacht de man tot hij dood gaat. In zijn verleden heeft hij verschillende mensen vermoord.

Titelverklaring

Het verhaal van de verteller speelt zich geheel af op een dinsdag. Overigens valt dat alleen uit de titel op te maken en uit het motto. Want in de tekst wordt nergens vermeld dat de gebeurtenissen in het verhaalheden op een dinsdag spelen. Het is overigens niet zo belangrijk, want het verhaal zou evengoed op elke andere dag van de week kunnen plaatsvinden. De belangrijkste gebeurtenissen van de hoofdfiguur hebben zich in het verleden afgespeeld. Eigenlijk wacht hij gewoon op de dingen die komen gaan, in casu op de dood.

Structuur en perspectief:

Het verhaal speelt zich af op één dag. De hoofdfiguur wordt op een dinsdagochtend wakker: hij beleeft zijn herinneringen aan zijn tijd in Congo en aan de relaties met twee vrouwen, daarna gaat hij ’s avonds weer naar bed.

Het verhaal wordt opgebouwd in 31 korte hoofdstukken die overigens geen titel hebben en geen nummering. De stukjes van de Dinsdag worden verteld in de personale vertelvorm en in de o.t.t. De passages uit het verleden zijn flashbacks die in de ik-vorm worden verteld en in de o.v.t. het effect dat daarmee wordt bereikt, is dat je meer direct bij de gebeurtenissen wordt betrokken en dat je iets meer afstand neemt van de gebeurtenissen in het heden. Dat doet de hoofdfiguur namelijk ook.

De dag gaat voorbij, de hoofdpersoon gaat slapen en zal de volgende dag waarschijnlijk weer gewoon wakker worden met dezelfde soort dag voor de boeg.

Stijl

Elvis Peeters schrijft in een heldere, zakelijke stijl. Korte krachtige zinnen. De gebeurtenissen in Congo worden vrij zakelijk en emotieloos verteld. Zulke dingen gebeuren nu eenmaal in oorlogstijd. Ook in het heden lijkt de oude man geen last te hebben van spijt of schuldgevoelens.

https://www.scholieren.com/verslag/zekerwetengoed/dinsdag-elvis-peeters

Over de schrijver:

Elvis Peeters is het muziekpseudoniem van Jos Verlooy (1957), afkomstig uit Grimbergen (Verbrande Brug), en tevens het schrijverspseudoniem van het duo bestaande uit Verlooy en zijn vrouw Nicole van Bael.

Verlooy begon in 1982 bij de punkgroep Aroma di Amore die de finale van Humo's Rock Rally haalde. Begin jaren 90 houdt hij zich meer bezig met schrijven. De eerste verhalenbundel verscheen in 1992 en de eerste roman Spa in 1998. Hij maakte ook theaterstukken. Een aantal van zijn boeken, vooral de recentere, werden geschreven door Verlooy samen met zijn echtgenote Nicole van Bael, maar het duo blijft gezamenlijk het pseudoniem Elvis Peeters gebruiken.

Verlooy is eveneens zanger van de muziekgroepen Wilderman, De Legende, Peeters en Angst en de Bange Konijnen. Peeters schreef het voorwoord van de nieuwe vertaling van het Communistisch Manifest. In 2016 won Peeters de Gerrit Komrij-prijs[1] voor zijn vertalingen van de gedichten van Henric van Veldeke.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Elvis_Peeters

Eigen mening:

Ik vond het boek ‘Dinsdag’ een erg heftig en indrukwekkend boek. Ik was vooral erg onder de indruk van sommige fragmenten uit het boek. Zo heeft deze man gruwelijke dingen gedaan, maar praat hij er zo licht over. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de groepsverkrachting van de nonnen. Hierbij zegt hij tegen een van de nonnen dat ze blij moet zijn, omdat hij haar niet wreed zal martelen. Maar ondertussen gebeurd er toch een traumatische ervaring voor die non. En bij vele van zijn gruwelijkheden zegt hij ook steeds (zijn motto) : “Jammer dan”. Alsof hij geen benul heeft van wat de ernst van de zaak is en niet wetende wat een mensenleven waard is. Dat vond ik wel erg heftig. Ook was een ander fragment uit het boek erg heftig. Dit was het fragment waarbij het geslachtsdeel van een pater er afgesneden werd. Als dat nog niet erg genoeg was, werd hij ook gedwongen om het op te eten. Toen heb ik het boek ook even opzij gelegd. Puur omdat ik het gruwelijk was wat je las.

Verder werd het boek uit het ik-perspectief gelezen. Dit vond ik erg prettig, zo wist je ook precies wat hij dacht op het moment dat deze gruwelijke daden plaatsvonden. Wat ik ook erg opmerkelijk vond was dat hij geen greintje berouw toonde. Hij had werkelijk waar nergens spijt van. Dit vond ik wel erg, want de daden die hij had gepleegd waren echt onmenselijk. Als u de vraag ook aan mij had gesteld “Kan je iemand verantwoordelijk stellen voor wat hij in zijn jaren 20 heeft gedaan?” zou ik ook direct ‘Ja’ antwoorden. Ik zou het boek zeker aan andere aanraden, ondanks het heel erg heftig is, is het ook erg boeiend om te lezen hoe iemand zo kan leven.

Overige opdrachten

Wat is je startpositie?

Aan het einde van havo 5 moeten jullie een mondeling examen afleggen over 10 gelezen boeken. Deze boeken lees je in havo 4 en havo 5.

Het is natuurlijk niet zo dat je pas in havo 4 begint met lezen. Jullie hebben allemaal al eerder boeken gelezen. De één misschien wat meer boeken dan de ander. De één leest alleen, omdat het moet, terwijl de ander ook voor zijn of haar ontspanning leest.

Eén van de doelen die we in havo 4 en 5 met lezen hebben, is dat je je ontwikkelt op het gebied van literatuur. Je gaat nog beter ontdekken welk type boek past bij jou en waarom. Aan het einde van havo 5 moet je een beargumenteerde mening kunnen geven over gelezen boeken.

We hebben dus een doel in havo 5, maar om een doel te hebben, moet je ook weten waar je gestart bent. Daarom de volgende opdracht voor jullie:
Denk eens terug aan de boeken die je gelezen hebt. Denk je dat dit literatuur of lectuur is? Wat is eigenlijk het verschil tussen literatuur en lectuur? Beantwoord de vorige vragen en verwerk je antwoorden in een goedlopend geheel.
Kies één van de boeken uit die je recentelijk gelezen hebt. Welk boek kies je en waarom? Raad je mensen dit boek aan of juist niet? En waarom? Beantwoord ook deze vragen en verwerk de antwoorden in een goedlopend geheel.

Plak je antwoorden hieronder

Colofon
Het arrangement Leeslogboek havo 4 - 2018/2019 - kopie 1 is gemaakt met Wikiwijs van Kennisnet. Wikiwijs is hét onderwijsplatform waar je leermiddelen zoekt, maakt en deelt.

Auteur

Fleur Huiskes

Laatst gewijzigd

2020-03-05 19:56:11

Licentie

Dit lesmateriaal is gepubliceerd onder de Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationale licentie. Dit houdt in dat je onder de voorwaarde van naamsvermelding vrij bent om:

het werk te delen - te kopiëren, te verspreiden en door te geven via elk medium of bestandsformaat

het werk te bewerken - te remixen, te veranderen en afgeleide werken te maken

voor alle doeleinden, inclusief commerciële doeleinden.

Meer informatie over de CC Naamsvermelding 4.0 Internationale licentie.

Aanvullende informatie over dit lesmateriaal

Van dit lesmateriaal is de volgende aanvullende informatie beschikbaar:

Leerniveau

HAVO 4;

Leerinhoud en doelen

Nederlands; Literatuur;

Eindgebruiker

leerling/student

Moeilijkheidsgraad

gemiddeld

Studiebelasting

20 uur 0 minuten

Trefwoorden

havo4, havo5, leeslogboek, literatuur, nederlands

Gebruikte Wikiwijs Arrangementen

Musters, Marloes. (z.d.).

Leeslogboek havo 4 - 2018/2019

https://maken.wikiwijs.nl/127670/Leeslogboek_havo_4___2018_2019

Leeslogboek havo 4 - 2018/2019 - kopie 1

nl

Fleur Huiskes

Fleur Huiskes

2020-03-05 19:56:11

educationLevel

OnderwijsBegrippenKader

HAVO 4

http://purl.edustandaard.nl/begrippenkader/70af3752-c6ad-43d9-aa0c-9ff099931f8a

educationalSubject

OnderwijsBegrippenKader

Nederlands

http://purl.edustandaard.nl/begrippenkader/3401cf6e-82e4-404c-b216-b980ff407159

educationalSubject

OnderwijsBegrippenKader

Literatuur

http://purl.edustandaard.nl/begrippenkader/b3f61346-92c4-4fb5-9207-6a4142b64122

leerling/student

PT20H

havo4, havo5, leeslogboek, literatuur, nederlands
Download
Downloaden

Het volledige arrangement is in de onderstaande formaten te downloaden.

pdf

json

IMSCP package

Metadata

Metadata overzicht (Excel)

LTI

Leeromgevingen die gebruik maken van LTI kunnen Wikiwijs arrangementen en toetsen afspelen en resultaten terugkoppelen. Hiervoor moet de leeromgeving wel bij Wikiwijs aangemeld zijn. Wil je gebruik maken van de LTI koppeling? Meld je aan via info@wikiwijs.nl met het verzoek om een LTI koppeling aan te gaan.

Maak je al gebruik van LTI? Gebruik dan de onderstaande Launch URL’s.

Arrangement

IMSCC package

Wil je de Launch URL’s niet los kopiëren, maar in één keer downloaden? Download dan de IMSCC package.

IMSCC package

Voor developers

Wikiwijs lesmateriaal kan worden gebruikt in een externe leeromgeving. Er kunnen koppelingen worden gemaakt en het lesmateriaal kan op verschillende manieren worden geëxporteerd. Meer informatie hierover kun je vinden op onze Developers Wiki.
Sluiten
Opties
Gebruik
Weergave
Wikiwijs is een dienst van

Algemeen

Planning schooljaar 2018 - 2019

Voorwaarden boekkeuzes

Instructie leeslogboek

Een Wikiwijspagina maken

Verwerkingsopdrachten

Beoordeling

Boeken

Boekenoverzicht

Boek 1 - havo 4

Boek 2 - havo 4

Boek 3 - havo 4

Boek 4 - havo 4

Boek 5 - havo 4

Boek 6 - havo 4

Boek 7 - havo 5

Boek 8 - havo 5

Boek 9 - havo 5

Boek 10 - havo 5

Overige opdrachten

Wat is je startpositie?

Downloaden

Metadata

LTI

Arrangement

IMSCC package

Voor developers

Gebruik

Weergave