Boek 7 - havo 5

Standaard verslag: Drift

Marion Pauw

 

Samenvatting:

De verhaallijn van het verleden

Jill van Zant, een mooie, roodharige vrouw, komt op Aruba aan waar haar vriend Simon een nieuwe baan als fiscalist heeft gekregen bij de bekende trustmaatschappij van Ubbink, Koolman en Tromp. Hij is twee weken ervoor al naar Aruba gegaan en vangt haar op het vliegveld op. Ze hebben een geweldig appartement op het paradijselijke eiland. Maar het eerste nieuws dat Jill hoort, is niet zo positief. Voor zaken moet Simon meteen daarna weg naar een Bovenwinds eiland Anguilla. Het wordt al in het begin van het verhaal duidelijk dat Jill niet helemaal psychisch gezond uit Nederland gekomen is. Ze slikt namelijk medicijnen. Ook opvallens is dat iedereen op het kleine eiland haar aanstaart. Ze lijkt namelijk heel veel op de een jaar daarvoor verdwenen Amerikaanse studente Christine Bird. Dit meisje is na een laatste stapavond spoorloos verdwenen en nu lijkt het alsof ze teruggekeerd is. Het enige verschil is dat Jill een flink aantal jaartjes ouder is dan Christine.(19) Toch moet ze al snel haar ID laten zien om de politie te overtuigen dat ze inderdaad Jill en niet Christine is.

De vrouw van een van de partners Karel Ubbink, Elaine nodigt Jill al snel uit om kennis te komen maken met het drinken van een aantal lekkere cocktails. Op het eerste gezicht lijkt het Jill een wat oppervlakkige vrouw die de centen van haar echtgenoot goed weet uit te geven.

Ze geeft ook meteen aan dat ze haar vent haat. Ook heeft ze inlands personeel, wat voor Jill vreemd (en koloniaal) is, maar voor Elaine heel gewoon. Elaine heeft twee kinderen. Later die week wordt Jill uitgenodigd op de vrijdagborrel bij een andere partner van de maatschappij, Willem Tromp. Van hem hoort Jill dat Simon de komende maandag nog niet terugkeert. Het is zo’n tegenvaller die de psychisch niet al te sterke Jill niet goed kan hebben

Tromp biedt haar een duikcursus aan, die hij uit eigen zak zal betalen. Ze moet het maar niet aan de grote klok hangen. Wanneer ze thuis komt, belt ze Simon. Ze merkt dat hij aan het stappen is.

Bij de duikschool ontmoet Jill eerst Luciano. Dat is een broertje van Edsel. Luciano, ook al onder de indruk van Jill uiterlijk (ze lijkt immers op Christine) vertelt haar dat Edsel een week heeft vastgezeten voor de verdwijning van Christine. Ze had namelijk ook duiklessen bij hem genomen en het laatst was ze in zijn nabijheid gezien. Edsel wil er liever niet meer over praten en Jill krijgt haar eerste duiklessen. Wanneer ze later haar tas gaat ophalen die ze heeft laten liggen, ziet ze dat Willem Tromp en Edsel een meningsverschil hebben. Simon die weer belt, vindt het geen leuke gedachte dat ze met Edsel die verdacht werd van de verdwijning van Christine, is gaan duiken. Hij vermeldt terloops dat hij ene Katja op Aguilla zit.

Simon komt nog steeds niet terug en Jill begint te vermoeden dat hij iets uitspookt met Katja. Ze vraagt het aan Elaine en die zegt dat ze zich niet druk moet maken. De mannen gaan gewoon vreemd, haar eigen Karl ook.

Wanneer Edsel en Jill praten komt de moeder van Christine Bird er aan. Zij is ondersteboven van de gelijkenis van Jill met Christine. Opnieuw wordt de vrouw boos op Edsel. Jill neemt het voor hem op en stuurt de vrouw weg. Ze haalt die dag haar duikbewijs (PADI). In Nederland was ze ook een keer betrapt en daarna in een depressie geraakt. Jill blijft zich vervelen en ontmoet Edsel weer. Ze vraagt hem van alles over Christine en hij geeft deze keer wel antwoord. Hij heeft haar inderdaad ontmoet. Haar de laatste avond zelfs naar het hotel gebracht en verder niet. Edsel wil Christine het eiland laten zien Hij vertelt haar van een ondergronds gangenstelsel en hij wil haar de Blauwe Kamer laten zien. Het worden paradijselijke momenten, ze drinken rosé en ze kussen elkaar.

Wanneer Jill in de grot zwemt, vindt ze een zilveren kettinkje met een roosje eraan. Jill gooit het later op één van de rotsen. Ook terug in het appartement kussen ze elkaar, maar verder wil Jill vanwege Simon niet gaan. Edsel begrijpt het.

Later die dag gaat Jill met Louise wat drinken. Ook zij vindt Jill zich de gelegenheid moet gunnen Aruba beter te leren kennen. Als ze gaan stappen, ontmoeten ze Luciano. Jill en Luciano vertellen elkaar dingen uit hun jeugd. Ze drinkt een cocktail (Toxic waste) en gaat toch met de jongen dansen. Ze krijgt de flow te pakken en danst ook met andere mannen.

De volgende morgen wordt ze wakker in haar eigen appartement: haar slipje is verschoond, maar ze weet totaal niet wat er in de tussentijd gebeurd is. Heeft er iets in haar drankje gezeten? Ze probeert er achter te komen wat er gebeurd is. Later bezoekt ze Edsel en via een foto in de krant wordt het gesprek natuurlijk weer op Christine gebracht. Ineens ziet Jill op de foto in de krant een kettinkje met een hangertje van een roos. Ze gooit het Edsel voor de voeten en die bekent dat hij ook met haar de Blauwe Kamer bezocht heeft, maar ook dat ze er levens is weggegaan. Jill gaat boos weg en vertelt wat ze weet aan Tromp. Die belt de politie en Chris Kroes komt Jill ondervragen. Het lijkt de gouden tip voor de oplossing van de moord te zijn en ze kan een grote beloning tegemoet zien. De televisie heeft lucht van haar tip gekregen en de omgeving van haar appartement wordt door de media belegerd. Maar Simon en zij kunnen bij Elaine logeren om de pers te ontlopen. Jill ontmoet ook Karl junior: ze vindt de 16-jarige knul nu al een griezel.

Het valt haar op dat Karl senior heel sceptisch doet oer wat ze heeft ontdekt. Toch wil Jill terug naar haar eigen huis, maar als ze daar aankomt is met grote letters “KUTWIJF” op de deur gekalkt. Wanneer ze de politie bellen, vraagt Kroes haar ook of ze de Blauwe Kamer kan terugvinden. Ze gaat met de politieman in het Arikokpark, maar kan niets vinden.

’s Nachts verblijven ze bij de Ubbinks. Jill kan niet slapen en wordt lastig gevallen door kleine Karl. Hij valt haar lastig en zegt dat hij bewijzen heeft dat ze niet zo vies van seks is. De volgende dag gaat Jill weer naar Luciano, die erg boos is dat ze Edsel zwartgemaakt heeft. Ze vraagt naar wat er gebeurd is op de avond dat ze weg was kwijtgeraakt door de drank. Hij heeft haar inderdaad thuisgebracht en een schone slip aangetrokken. Maar Edsel heeft Christine niet vermoord en de Blauwe Kamer zal door niemand gevonden worden.

De volgende dag komt Karl Ubbink jr. met een envelop met foto’s: het bewijs van Jills seksuele escapades: het is een uitdraai van een computerfoto en er staat een roodharige vrouw, naakt op het strand, afgebeeld. Het lijkt er inderdaad op dat dit Jill is. Woedend gaat ze naar het kantoor van de maatschappij om Karl senior te spreken. Tromp ontvangt haar en doet ook woedend tegenover Karl. Maar als Jill op dat moment de foto beter bekijkt, ziet ze dat om de hals van de roodharige vrouw een zilveren kettinkje hangt. Het is niet een foto van haar maar van Christine. En hoe komt die in de computer van Karl senior?

Tromp begrijpt het: Karl heeft Christine laten verdwijnen. Hij reageert alert en neemt Jill mee. Maar hij besluit later om naar zijn eigen huis te rijden.  Jill wordt bewusteloos geslagen. Ze ligt later in een kofferbak en heeft wel eens gezien dat ze de achterlichten moet uitschoppen om ontdekt te kunnen worden. Ze rijden naar de ingang van de Blauwe Kamer. Op het laatste moment van haar leven wil Jill de waarheid weten en Ubbink bekent dat hij spul in het drankje van Christine Bird heeft gedaan: maar teveel en hij heeft ook een foto voor zijn poessie-album genomen (term is van Tromp) Ze zullen haar naar de Blauwe Kamer brengen. Die kennis heeft Karl van Luciano: dus is Edsel onschuldig, denkt Jill nog. Karl geeft aan dat het lijk van Christine in de Blauwe Kamer ligt en dat Jill mag gaan graven naar haar lijk. Karl heeft het zo bedacht dat het straks net zal lijken of Jill zelfmoord heeft gepleegd. Hij geeft ook toe dat hij seks met Christine heft gehad en haar drugs heeft toegediend, maar dat het niet zijn bedoeling lag om haar te vermoorden. Tromp had daarna alles verder geregeld.

Maar Jill die eerder in de Blauwe Kamer is geweest, weet dat er mogelijkheid is om te ontsnappen: ze duikt in het water en zwemt onder water door de onderaardse gang. Zo weet ze te ontsnappen.

 

De verhaallijn van het heden

Jill is bovengekomen met haar buddyduiker, de Amerikaan Floyd. Ze maken een drift-duik en kort nadat ze te water waren gegaan had Floyd het teken gegeven dat er iets niet oké was. Daarom waren ze naar boven gegaan. Wanneer ze boven komen, zien ze de begeleidingsboot van Edsel niet. Maar goed, ze drijven niet ver uit de kust en de redding zal wel spoedig komen. Floyd praat met haar over allerlei gewone zaken: hij vertelt dat hij verliefd is op een vrouw van zijn werk. Maar ook dat er haaien in de buurt van Aruba voorkomen. Ze praten over de relatie van Jill. Later verschijnt er een boot aan de horizon, maar niets wijst erop dat ze ontdekt zijn. Daarna vertelt Jill over haar relatie met haar moeder.

Floyd vertelt over een reuzeninktvis: hij heeft iets gezien op Discovery Channel. Daarna is hij weer bemoedigend; Jill wil liever naar de kant zwemmen, maar Floyd raadt het af vanwege de onderkoeling. Weer later komt er een helikopter over vliegen: ze maken lawaai, maar de bemanning geeft geen teken van herkenning.

Floyd bekent Jill dat hij een hamburgerverslaving heeft: daardoor is hij zo pafferig geworden. En Jill bekent hem dat ze kleptomanisch is.

Jill ziet een KLM-vlucht overkomen: ze zou willen dat ze in het vliegtuig zat naar Nederland. Floyd ontdekt dat er een reuzenschildpad in hun nabijheid zwemt. Hij wordt door het dier gebeten en bloedt hevig omdat het dier een deel van zijn vinger heeft weg gehapt.. Jill trekt haar bikini uit om de wond te verbinden.

Maar het is al te laat: Floyd redt het niet en sterft in het water: Jill laat hem van zich wegdrijven. Ze is nu helemaal alleen.

In het laatste hoofdstuk denkt Jill na over wat er allemaal gebeurd is: Tromp en Ubbink zijn opgepakt. Luciano ook. Simon is weer terug naar Nederland. Jill is getuige in de rechtszaak. Het zal niet goed gaan tussen haar en Simon. Ze was teruggegaan naar Edsel: die had het haar kwalijk genomen dat ze tegen Luciano getuigde.

Hij wilde een driftduik organiseren: elk toeristen hadden ingetekend: het zou zonder gevaar zijn. “Een drift die je eerst een stukje richting land brengt en je daarna genadeloos de open zee injaagt.” Ze beseft dat Edsel haar erin geluisd heeft, hij had nog wat geprutst aan de duikuitrusting van Floyd, herinnert ze zich ineens. Ze beseft dat ze dood zal gaan. Ze is door iedereen verlaten: gedumpt als een stuk vuil. Ze laat haar hoofd achterover zakken en wacht totdat iemand de stekker eruit haalt.

 

https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-drift-door-marion-pauw-61741

 

Overzichtelijke analyse met de belangrijkste elementen uit de verhaalanalyse

 

Perspectief

De thriller wordt verteld door de 32-jarige Jill van Zant die met haar vriend Simon naar Aruba is verhuisd. We leren haar leefwijze, gedachtewereld en gevoelens kennen. Ze vertelt zowel in de o.v.t. als in de o.t.t. (zie onder structuur)

 

Titelverklaring

“Drift” zal verwijzen naar de drift-duik (blz. 5 en 211) die Jill in de verhaallijn van het heden maakt onder leiding van de duikinstructeur Edsel. E.

“Een drift die je eerst een stukje richting land brengt en je daarna genadeloos de open zee injaagt.” Zo vergaat het Jill ook: eerst werd ze een stukje in de richting van het land gebracht ( lijkt ze opgevangen te worden door de andere mensen) en daarna genadeloos de zee in gejaagd. (ze sterft door god en iedereen verlaten in de Caribische zee, gedumpt als zwerfvuil: haar vriend Simon is al naar Nederland gegaan)

Maar drift is ook een verwijzing naar de driften die in mensen loskomen onder invloed van de Caribische zon, de drank en de seksuele lusten.

 

Tijd en decor

Het decor van de thriller is het Caribische eiland Aruba. Diverse bekende plaatsen (zoals de bekende Natural Bridge, het Arikokpark) worden beschreven. Pauw heeft in de Cariben (en op Aruba) gewoond, dus ze zal het eiland uit eigen ervaringen kennen.

De tijd waarover de thriller gaat, is enkele weken in het jaar 2005 of zelfs 2006.? In het boek wordt een link gelegd naar de verdwijning van de Amerikaanse scholiere Natalee Holloway. In het boek is ze Christine Bird genoemd, maar de overeenkomsten met de verdwijning van de Amerikaanse scholiere (tot op dit moment –oktober 2006) onopgelost, zijn frappant. Op blz.103 geeft Jill bij het rondrijden op het eiland aan dat de Natural Bridge sinds 2 september 2005 niet meer bestaat.

 

Thematiek

“Drift”” is een echte “whodunit”, dat vaak als thema van de literaire thriller dienst doet. Er is een verdwijning van een Amerikaanse studente en de zojuist op Aruba en zich stierlijk vervelende Jill gaat op zoek (zij het niet geheel uit haar zelf) naar de daders van de verdwijning. Die blijken tenslotte heel dicht in de werkgeverskring van haar vriend Simon te zitten. Natuurlijk worden er zoals het hoort eerst andere mensen verdacht en uiteindelijk neemt de broer van de opgepakte dader wraak op Jill.

Motieven die een rol spelen:

https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-drift-door-marion-pauw-61741

 

Over de schrijfster

Marion Pauw (1973) werd geboren op een klein eilandje onder Australië, Tasmanië. Op haar zesde emigreerde ze naar Nederland. Ze studeerde Communicatie aan de Heao te Utrecht en werkte daarna voor verschillende reclamebureaus als copywriter en/of /conceptontwikkelaar. Het eilandleven bleef trekken. Marion Pauw vestigde zich met haar gezin op Curaçao en werkte er als freelance journalist voor het Dagblad Amigoe, als columniste voor Flair en schreef er haar eerste thriller, Villa Serena (2005).

In juni 2005 vertrok Marion Pauw naar Aruba, dat in de ban was van de Natalee Holloway-affaire. Daar ontstond het idee voor haar nieuwe thriller “Drift”. Tegenwoordig woont Pauw in Amsterdam, waar ze werkt als freelance copywriter en schrijft voor Flair en Red.

 

https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-drift-door-marion-pauw-61741

 

Eigen mening:

Ik vond het boek ‘Drift’ echt onwijs leuk om te lezen. Vandaar dat ik het ook in minder dan een week heb uitgelezen. Dit kwam voornamelijk door de spanning die in het boek verwerkt is. Hierdoor kon ik het boek ook echt niet neerleggen.

Ook kwam ik al erg snel ‘in’ het boek. Normaal gesproken vind ik het lastig om aan een boek te beginnen, omdat ik het begin van het boek niet zo boeiend vind. Gelukkig was dit bij het boek ‘Drift’ totaal niet het geval. Ik vind dat de schrijfster dit ook erg goed gedaan heeft. Zo begon het boek bij Jill die over de oceaan dreef, wachtede op de boot. Dit leverde al meteen een grote nieuwsgierigheid bij mij op.

Echter vond ik het ook niet storend dat het boek niet chronologisch is opgebouwd. Normaliter is dit wel het geval. Dit kwam, omdat het na de eerste zin al vrij duidelijk was wanneer het heden of verleden was. Ook heeft dit boek mij enorm verrast. Toen ik aan het boek begon had ik mij namelijk iets heel anders ingebeeld en zelfs in het midden van het boek had ik een compleet ander einde voor ogen. Hierdoor ben ik enorm positief verrast!

Ook vond ik het erg fijn dat het boek uit een ik-perspectief is geschreven. Hierdoor wist je precies wat er in het hoofd van de hoofdpersoon afspeelde, waardoor je het verhaal ook beter kon begrijpen.

Al met al vond ik het een super leuk, indrukwekkend, maar vooral verassend boek! Ik zou dit ook zeker aanraden aan andere mensen!