Boek 4 - havo 4

Standaard verslag: Het gym

Karin Amatmoekrim

 

Samenvatting:

Het gym is een verhaal dat gaat over een meisje met Surinaamse afkomst. Haar naam is Sandra Spalburg, 12 jaar en ze woont in Zeewijk. Zeewijk is een arme wijk in Beverwijk. Sandra is heel erg slim en gaat als enige van haar wijk en school naar het gymnasium. Vandaar ook de naam het Gym. In dit boek merk je enorme verschillen tussen culturen.

Sandra is een buitenbeentje op school. Ze heeft als enige een oude ‘omafiets’, omdat ze een andere fiets niet kan betalen. Ook draagt ze goedkope kleding. Haar moeder heeft namelijk niet veel geld en heeft ook geen werk. Haar vader heeft een scharrel en komt af en toe langs om haar moeder te verwennen. Hij heeft namelijk wel veel geld. In de wijk heeft Sandra twee vriendinnen, Chantal en Tanya. Chantal is een beetje ordinair, ze heeft grote borsten en heeft al ervaring met het zoenen jongens. Sandra is precies het tegenovergestelde hiervan. Omdat Sandra en haar moeder niet veel geld hebben heeft Sandra in de zomervakantie een bijbaantje als krantenbezorgster. Dat geld moet ze helaas aan haar moeder afstaan.

Na de zomervakantie gaat ze voor het eerst naar haar nieuwe school. Haar Nederlands leraar Vurings is erg vreemd, maar toch is hij best populair. Er is op school één jongen die vervelend doet, namelijk Bart Willink. Hij maakt stomme en racistische opmerkingen. Toch is Sandra niet bang voor hem. Een andere jongen bij haar op school heet Dirk Jan Brouwer. Hij is wel heel aardig, en ze raken stiekem een beetje verliefd op elkaar.

Ze gaat een keer met een vriendinnetje Nienke uit haar klas mee naar huis. De moeder van Nienke vraagt of Sandra mee wil blijven eten en stelt voor om haar daarna thuis af te zetten. Maar Sandra schaamt zich voor haar wijk dus laat zichzelf een paar straten verderop afzetten en loopt verder naar huis.

Vlak voor de kerst is er op school een brugklasfeest. Ze mag hier naar toe van haar moeder en ze gaat met een paar vriendinnetjes. Gelukkig is Dirk Jan er ook. Wanneer de romantische nummer aan bod komen gaat ze met hem dansen. Aan het eind van de avond wil hij haar wel thuisbrengen samen met zijn vader, maar Sandra liegt dat ze zelf ook wordt opgehaald. Ze moet daarna nog helemaal alleen naar haar arme wijk terugfietsen. Kort daarna is het kerst en ze kopen een niet al te dure kerstboom. In de vakantie is Sandra ook jarig. Ze hoopt dat ze een nieuwe fiets krijgt zodat ze niet meer zoveel opvalt. Maar het wordt een armbandje, een erfstuk van haar oma. Ze vindt er niets aan.

Vlak voor oudejaarsdag bezoeken Sandra en haar moeder Chantal. Die had ze al een tijdje niet meer gezien, dus vloog Chantal Sandra meteen om de nek. Chantal heeft een kermisjongen ontmoet waarmee ze seks heeft. Ze vertelde aan Sandra hoe dat ging en daar schrok Sandra een beetje van.

Op school gaat het heel goed. Van Dirk Jan krijgt ze voor haar verjaardag een prachtige ‘parker pen’, van Vurings krijgt ze een negen voor haar opstel en ze mag zelfs komen op het verjaardag feestje van Renske. Helaas doet Bart Willink, nog steeds erg vervelend. Wanneer de leraar even het lokaal uit is, grijpt hij zijn kans. Hij probeert haar door middel van een tekening opnieuw te beledigen. Sandra besluit hem terug te pakken en geeft een knietje in zijn kruis. Hier kreeg ze problemen mee. Ze moest naar de rector komen en had het hele verhaal uitgelegd. De rector snapt Sandra’s verhaal en Bart wordt voor drie weken van school geschorst.

Een paar dagen later gaat ze naar het hockeyfeestje van Renske, waar iedereen al rookt, drinkt en zoent. Ze hoort van Renske dat Dirk Jan op het toilet staat te zoenen met een ander meisje. Sandra trekt zich hier niks van aan, maar is wel erg teleurgesteld. Even later komt er plots een jongen op haar af die haar zoent. Sandra heeft voor het eerst gezoend. Ze besloot naar huis te gaan. Ze keek de jongen nog even na en fietste naar huis. Alleen.

 

https://maken.wikiwijs.nl/.../f51c78638ada46af3f914e860046a317820150fb.docx

 

 

Overzichtelijke analyse met de belangrijkste elementen uit de verhaalanalyse

 

Werkelijkheid in het boek:

Het boek is erg realistisch geschreven. De verhaalgebeurtenissen zijn niet mooier in het boek dan in werkelijkheid. Alles wat in het boek staat zou in het echt namelijk ook kunnen gebeuren. Daarnaast zou het kunnen dat de schrijfster dit verhaal zelf heeft meegemaakt, omdat zij dezelfde achtergrond heeft als de hoofdpersonage in het boek. Toeval heeft geen grote rol in dit boek.

Bedoeling van de schrijfster:

De Surinaamse schrijfster draagt dit boek op aan de in 2011 overleden Surinaamse auteur Clark Accord. Verder wil de schrijfster de verschillen tussen andere culturen in beeld laten brengen.

Thema:

Het thema van dit boek is cultuurverschillen. Het gaat allemaal om het meisje Sandra dat zich als Surinaams meisje moet handhaven tussen de kakkers van het gymnasium. Hoewel ze zich soms schaamt voor haar afkomst, weet ze zich goed staande te houden.

Motieven:

Schoolleven:

In dit boek staat het schoolleven erg centraal. Het verhaal speelt zich namelijk af op het gymnasium. Het bijzondere aan het schoolleven is dat Sandra het buitenbeentje in het gymnasium is. Ze krijgt vriendinnen omdat ze bijzonder is, en ze wordt gepest omdat ze bijzonder is en een buitenbeentje is.

Discriminatie:

Op school wordt Sandra het meest gepest door Bart Willink. Maar ze gaat er niet voor opzij, dat heeft ze geleerd in de volkswijk. Maar later wordt ze ook gediscrimineerd in de volkswijk, omdat ze er niet bij hoort en op het gymnasium zit.

Schaamte:

Omdat Sandra in een omgeving woont waar veel rijke kakkers wonen, gaat ze zich voor haar eigen afkomst schamen. Ze schaamt zich voor haar goedkope kleding, haar stomme fiets, de wijk waarin ze woont en haar vader en moeder.

Personages:

De hoofdpersoon, ze is 13 jaar oud. Het is een verstandig meisje, dat een goede mening heeft. Ze houdt zich goed staande in een wijk waar je toch behoorlijk hard moet zijn. Wel is ze soms wat onzeker over zichzelf. Ze maakt de ontwikkeling door dat ze volwassener wordt.

De vriendinnen van Sandra uit de wijk. Ze zijn erg brutaal en lijken zich niks van andere aan te trekken. Chantal wordt vooral beschreven als het meisje met grote borsten en iemand die erg veel weet over seks. Tanya is de wat stoerdere van de twee, ze heeft een scooter, rookt en vecht graag.

De vriendinnen van Sandra op het gymnasium. Alle vier zijn dit ‘kakkers’. Hun ouders zijn rijk, ze hebben dure merkkleding en zitten op hockey. Ze vinden Sandra interessant, omdat haar achtergrond heel anders is dan dat van hunzelf.

De titel:

Het titel is ontstaan doordat de mensen die op het gymnasium zaten het liever niet zo wilde noemen. Daarom hebben ze de woorden ‘het gym’ gebruikt. In het boek wordt het woord gymnasium ook niet vermeld.

Chronologie:

Dit verhaal heeft een chronologische volgorde.

 

https://maken.wikiwijs.nl/.../f51c78638ada46af3f914e860046a317820150fb.docx

 

 

Informatie over de schrijfster:

 

Karin Amatmoekrim (Paramaribo, 1976) studeerde na het Gymnasium af aan de UvA als letterkundige. Ze woont momenteel in Amsterdam. In 2004 debuteerde ze met Het knipperleven (Uitgeverij 521), dat lovend werd ontvangen door pers en publiek. Het boek werd omschreven als een existentialistische bildungsroman, waarin Amatmoekrim zonder reserves onderwerpen als eenzaamheid en dood aanpakte.

Met haar tweede roman Wanneer wij samen zijn (2006) sloeg de auteur een andere weg in. Wanneer wij samen zijn is gebaseerd op Amatmoekrims eigen familiegeschiedenis en beschrijft drie generaties in een Javaans-Surinaamse familie. Met dit boek toonde de schrijfster zich een volwassen talent met een meeslepende stijl.

In 2006 werd Amatmoekrim gevraagd een bijdrage te leveren aan de verhalenbundel 25 onder 35, een boek dat de belangrijkste jonge auteurs uit Nederland en België verzamelt. In het voorjaar van 2007 kwamen twee verhalenbundels uit waarin korte verhalen van Amatmoekrim zijn opgenomen: En toen viel ik van het podium (Prometheus) en Waarover we niet mogen praten (In de Knipscheer).

Amatmoekrim was jurylid van de PC Hooftprijs 2016 en zat tevens in de jury van de Bob den Uyl-prijs en de Anil Ramdas-essayprijs. Ook zit ze in de raad van bestuur van de Clark Accord Foundation. Eerder maakte ze deel uit van de adviesraad Cultuur van de gemeente Den Haag en van de Raad van Toezicht van Forum, het kennisinstituut voor multiculturele vraagstukken.

Momenteel werkt Amatmoekrim aan een proefschrift in de vorm van een biografie over Anil Ramdas, uit te komen in het najaar van 2020, onder begeleiding van Prof. Dr. Yra van Dijk (Leiden Universiteit) en Prof. Dr. Elleke Boehmer (Oxford University).

Daarnaast is ze betrokken bij De Correspondent als Correspondent Verzwegen Geschiedenis, en werkt ze met kunstenaar Brian Elstak aan het tweede deel van het kinderboek Tori (Das Mag).

 

http://www.amatmoekrim.com/site/?page_id=12

 

Eigen Mening:

 

Ik vond het boek ‘het gym’ een leuk boek om te lezen. Ook vond ik het heel erg fijn om het boek te lezen vanuit het ik-perspectief. Hierdoor weet je veel beter wat er in het hoofd van de hoofdpersoon afspeelt.

Het boek is niet in een chronologische volgorde geschreven. Soms vond ik dit wel vervelend, aangezien ik dit vaak als verwarrend ervaar. Ook waren er vaak flashbacks in het boek en worden er in het boek veel details gegeven. Op het begin vond ik dit erg prettig, maar vervolgens vond ik dit steeds minder prettig. Dit kwam doordat het boek er heel langdradig van werd. Ook werden er stukken van de tijd overgeslagen. Zo werd dit na ieder hoofdstuk tot stand gebracht. Zo nu en dan sloegen ze wel weken over. Zo ging je ineens van het voorjaar naar kerst. Dit was soms best verwarrend, omdat je aan het begin van het hoofdstuk niet wist in welke tijd je zat. Daarentegen werd gelukkig wel al snel de tijd benoemd.

Ik vond de verhaallijn van het boek erg leuk, maar toch moet ik toegeven dat ik aan het begin van het boek het lastig vond om verder te lezen. Maar gelukkig was dit in de loop dat het boek vorderde niet meer het geval! Toen kon ik niet stoppen met lezen. Het boek heeft mij uiteindelijk ook erg verrast. Ik vond het erg goed dat er in het boek racisme aan bod kwam. Hierdoor kijk ik nu anders tegen discriminatie aan, wat het slachtoffer daarover denkt en wat het met iemand kan doen. Ook ging ik door het onderwerp na te denken van wat ik zelf zou doen in een gelijke situatie. Ik vind dat Amatmoekrim de situatie tussen de cultuurverschillen erg goed in kaart heeft gebracht. Ik zou dit boek daarom ook zeker aanraden aan andere mensen!