Het arrangement 02.2 Klassieke vormen h45 is gemaakt met Wikiwijs van Kennisnet. Wikiwijs is hét onderwijsplatform waar je leermiddelen zoekt, maakt en deelt.

Auteur

VO-content

Laatst gewijzigd

2021-08-16 11:35:21

Licentie

Dit lesmateriaal is gepubliceerd onder de Creative Commons Naamsvermelding-GelijkDelen 4.0 Internationale licentie. Dit houdt in dat je onder de voorwaarde van naamsvermelding en publicatie onder dezelfde licentie vrij bent om:

• het werk te delen - te kopiëren, te verspreiden en door te geven via elk medium of bestandsformaat
• het werk te bewerken - te remixen, te veranderen en afgeleide werken te maken
• voor alle doeleinden, inclusief commerciële doeleinden.

Meer informatie over de CC Naamsvermelding-GelijkDelen 4.0 Internationale licentie.

De opdracht 'Klassieke vormen' is ontwikkeld door auteurs en medewerkers van StudioVO in opdracht van Stichting VO-content.

Fair Use
In de Stercollecties van VO-content wordt gebruik gemaakt van beeld- en filmmateriaal dat beschikbaar is op internet. Bij het gebruik zijn we uitgegaan van fair use.
Meer informatie: Fair use

Vragen
Mocht u vragen/opmerkingen hebben, neem dan contact op via de
helpdesk van VO-content.

Van dit lesmateriaal is de volgende aanvullende informatie beschikbaar:

Toelichting

Deze les valt onder de arrangeerbare leerlijn van de Stercollecties voor geschiedenis voor havo, leerjaar 4 en 5. Dit is tijdvak 2 met het onderwerp: Klassieke vormen. De Grieken en Romeinen hebben zeer herkenbare vormen ontwikkeld. Deze vormen komen ook tegenwoordig nog regelmatig terug. Er wordt gesproken van de klassieke vormentaal. Een bekende vorm is de Griekse tempel. Wat er is afgebeeld, moest duidelijk zijn door de vorm en kleur. Er waren verschillende stijlen: de Dorische bouwstijl, de Ionische bouwstijl en de Korintische bouwstijl. Ze zijn ze onderscheiden in het kapiteel (de kop van een zuil). De Romeinen hadden behoefte aan grote ruimten dus architectuur moest aan drie elementen voldoen: beton dat in houten vormen kon worden gegoten, baksteen en boogconstructie met wigvormige stenen. Griekse beeldhouwkunst leek eerst (vroeg klassiek) op Egyptische standbeelden (frontaal, houterig en algemeen type weergevend met een archaïsche glimlach. Later onderscheidde de Griekse kunst zich op drie andere punten: meer aandacht voor anatomie en fysionomie, oog voor het persoonlijke en het individu en ze idealiseerden mensen op grond van bijzonder prestaties. In de Renaissance werd de oudheid herontdekt. Latijnse teksten werden gereproduceerd, gebruikt en bestudeerd. Zo werd ook de manier van schrijven overgenomen. Een voorbeeld is Marcus Tullius Cicero, Romeins politicus en filosoof. Humanisten zochten wijsheid en levenslessen maar richtlijnen voor het bedrijven van politiek in zijn werken. Ook de klassieke architectuur komt terug in deze tijd. Een voorbeeld hiervan is de kenmerkende centraalbouw. Architectuur zoals het was in de oudheid, is vastgelegd in het boek de Architectura. Dit boek is één van de belangrijkste bronnen van de moderne kennis over de Romeinse kunst. Veel kunstwerken in de Middeleeuwen hadden een religieus karakter maar de, vaak anonieme, kunstenaars baseerden hun werk vaak op wetenschappelijk onderzoek. Eén van de kunstenaars was Leonardo da Vinci en hij was niet alleen kunstenaar, maar ook uitvinder, wetenschapper en nog veel meer. In de beeldhouwkunst was naaktheid een belangrijk element als uitdrukking van een nauwkeurige studie van de anatomie van het menselijk lichaam. In de schilderkunst kwam voort uit opdracht van zowel de Kerk als van rijke particulieren. De vraag was naar realistische, goed lijkende portretten en de kunstenaar gebruikten de ervaring van de Romeinen over het gebruik van diepte en ruimtelijkheid.

Leerniveau

HAVO 4; HAVO 5;

Leerinhoud en doelen

Geschiedenis; De tijd van Grieken en Romeinen (3000 v C - 500 n C);

Eindgebruiker

leerling/student

Moeilijkheidsgraad

gemiddeld

Studiebelasting

5 uur en 0 minuten

Trefwoorden

architectuur, arrangeerbaar, bouwkunst, geschiedenis, grieken en romeinen, hv45, klassieke oudheid, klassieke vormen, klassieke vormentaal, stercollectie