Algemeen
Instructie
Hoe moet je leeslogboek eruit zien?
Je leest in havo 4 in totaal zes boeken. Bij elk boek moet je je leeslogboek updaten. Maak de opdracht in Wikiwijs en niet via een bestand als bijlage!
Bij elk gelezen boek moet er een reflectie terug te vinden zijn in je leeslogboek. Hiervoor moet je de volgende stappen doorlopen:
1. Geef op het tabblad 'boekenoverzicht' een volledig overzicht van de gelezen boeken. Zo kun je in één oogopslag zien welke boeken je gelezen hebt. Noteer van elk boek: de titel, de auteur, het niveau van het boek en het aantal sterren dat je het boek zou geven. Hierbij geldt dat 5 sterren maximaal is.
2. Voor elk boek gebruik je vervolgens een tabblad waar je een verwerkingsopdracht maakt bij het gelezen boek. De opdrachten waar je uit kunt kiezen, vind je bij het tabblad 'opdrachten'. Je mag hierbij natuurlijk werken met afbeeldingen als je wilt!
3. Aan het einde van het schooljaar ontvang je van je docent nog overige opdrachten die je bij het tabblad 'overige opdrachten' moet uitvoeren.
Word je beoordeeld?
Je docent zal aangeven wanneer zij de leeslogboeken gaat bekijken. Als je ervoor zorgt dat je op dit moment 'helemaal bij bent' met updaten, kan je docent je feedback geven. Je krijgt geen tussentijdse beoordeling. Pas aan het einde van havo 5, net voor je mondeling literatuur, zal je van je docent een eindscore krijgen voor je leeslogboek. Hierbij wordt gelet op volledigheid, kwaliteit en ontwikkeling.
Verwerkingsopdrachten
In je leeslogboek is het van belang dat je bij elk gelezen boek vooral aangeeft wat je ervan vond en waarom. Je kunt hierbij kiezen uit een aantal vaste opdrachten of je maakt een eigen verslag waarin de voor jou belangrijkste informatie is opgenomen.
Neem bij elk boek sowieso op: titel - auteur
Op deze manier is het voor jouzelf en voor je docent direct duidelijk over welk boek het verslag gaat.
Kies voor een eigen verslag, of kies één van de volgende opdrachten om op te nemen in je leeslogboek:
Recensieopdracht
Schrijf een recensie waarin je elementen uit de samenvatting, de analyse, de schrijversinformatie en je eigen mening combineert. Let hierbij op het volgende:
- Je schrijft de recensie voor iemand die het boek niet gelezen heeft. Laat de lezer van de recensie dus eerst kennismaken met het boek. Vertel kort waar het over gaat / neem een stukje uit het boek letterlijk over. Maak de lezer nieuwsgierig naar het verhaal
- Vertel in de kern meer over de analyse en de schrijver. Combineer deze informatie met je eigen mening. Leg dus steeds uit wat jij ergens van vindt.
- In het slot geef je je eindoordeel. Je vertelt wat je uiteindelijk ‘over-all’ van het boek vond. Je geeft een tip aan mogelijke lezers of reageert op de verwachting die je had voordat je ging lezen.
- Je recensie krijgt een passende en pakkende titel. Dat kan een quote zijn uit het boek, het mag al iets zeggen over je eindoordeel. Als het maar origineel is en de aandacht trekt.
- Markeer in je recensie de zinnen / zinsdelen waarin je je eigen mening verwoordt.
Opdracht van Lezen voor de Lijst
Maak de opdrachten die op de site www.lezenvoordelijst.nl horen bij jouw boek. Als er bij jouw boek opdrachten horen op verschillende niveaus, kies dan de opdracht die het beste bij jou past. Neem bij de uitwerking van de opdracht telkens de opdracht over en het bijbehorende antwoord. Geef tot slot kort aan waarom je voor deze opdracht gekozen hebt.
Juryrapport
Je doet alsof het boek dat je hebt gelezen is ingezonden voor een landelijke boekenwedstrijd. Bij deze wedstrijd ben je als jurylid op zoek naar het beste Nederlandstalige boek. Om dit beste boek te kunnen kiezen, moet je eerst bepalen aan welke eisen het moet voldoen. 2 eisen zijn al bekend, namelijk: - het boek moet een verrassend einde hebben EN - de titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven.
Wat ga jij als jurylid op papier zetten:
- Je vult de gegeven eisen aan met 3 eigen eisen waarvan jij vindt dat het beste boek daaraan moet voldoen. Geef ook een korte motivatie / verantwoording bij elke eis: waarom vind je deze eis belangrijk?
- Uiteindelijk heb je een lijst van 5 eisen verzameld die je nu moet gaan koppelen aan het gelezen boek. Dit doe je door bij elke eis een omschrijving te geven van jouw boek. Dus bijvoorbeeld: heeft het boek een verrassend einde? Waarom wel of waarom niet? De antwoorden hoeven niet altijd positief te zijn.
- De laatste stap is bepalen of jouw boek het beste Nederlandstalige boek is. Dit doe je door een conclusie te schrijven bij de 5 eisen. Je geeft een korte samenvatting van jouw bevindingen en komt tot een eindoordeel. Dit eindoordeel hoeft niet altijd positief te zijn!
Brief van de uitgever
Bij deze opdracht kruip je in de huid van de uitgever. Je doet je alsof het boek dat je gelezen hebt, nog niet is uitgegeven.
Stel je voor: je werkt bij een uitgeverij. De schrijver van jouw boek komt binnen met zijn verhaal en vraagt of jij het werk wilt uitgeven. Je bent best enthousiast, maar je ziet nog wel ruimte voor verbeteringen. Je besluit om jouw reactie op papier te zetten en naar de schrijver te sturen.
De opdracht:
- Schrijf een brief aan de schrijver. Je begint natuurlijk met een korte inleiding.
- Vervolgens geef je jouw persoonlijke oordeel over het boek. Het is jouw oordeel, dat betekent dat het zowel positief als negatief kan zijn.
- Daarna ga je aangeven waarom je op dit moment het boek nog niet wilt uitgeven. Je geeft 3 elementen waarvan je vindt dat deze aangepast moeten worden en waarom. Denk bij elementen aan de theorie van verhaalanlyse.
- Als je hebt aangegeven wat je aangepast wilt hebben en waarom, ga je de schrijver advies geven in hoe hij/zij het moet aanpassen. Je hebt hier als uitgever natuurlijk een visie in. Dus: wat zou de schrijver moeten doen om ervoor te zorgen dat je het boek wel uitgeeft.
- Je rondt de brief netjes af.
Brief aan de uitgeverij
Stel je voor: het werk dat je gelezen hebt, heb je zelf geschreven. Je blijkt over bijzonder schrijftalent te beschikken. Het verhaal is nog niet gepubliceerd, maar je wilt graag dat een uitgeverij het uit gaat geven. Je besluit een uitgeverij te schrijven om je verhaal te promoten!
- Je schrijft een brief aan een uitgeverij. Ga eerst eens op zoek naar bestaande uitgeverijen en kies een geschikte uit voor jouw boek.
- Je introduceert jezelf als schrijver en je vertet kort waarom je deze brief schrijft.
- In de kern introduceer je het verhaal. Je geeft informatie over de titel, het thema, het plot en het perspectief.
- Je legt uit voor welk publiek jouw boek geschikt is. Koppel dit aan de niveaus van Lezen voor de Lijst en leg uit waarom dit het geschikte publiek is.
- Rond je brief netjes af.
Boeken
Boekenoverzicht
de 10 boeken die ik gelezen heb zijn:
de tweeling
schrijfster= Tessa de Loo
Het niveau van dit boek is niveau 3.
Ik zou dit boek 3 van de 5 sterren geven.
- Boek van de doden
Schrijver= Philip Duff
Ik zou niet weten wat het niveau van dit boek is.
Ik zou dit boek 2 van de 5 sterren geven.
- Toen Ik je zag
schrijver= Isa Hoes
het niveau van dit boek is volgens mij niveau 2.
Ik geef dit boek 4 van de 5 sterren.
- Judas
schrijver= Astrid Holleeder
het niveau van dit boek is niveau 4.
Dit boek vond ik zo indrukwekkend dat ik het 4 sterren geef
- De eetclub
schrijver= Saskia Noort
het niveau van dit boek is niveau 2.
Ik geef dit boek 3 van de 5 sterren
- Het schnitzelparadijs
schrijver= Khalid Boudou
het niveau van dit boek is niveau 3.
Ik geef dit boek 2 van de 5 sterren
- Soldaat van Oranje
schrijver= Erik Hazelhoff Roelfzema
het niveau van dit boek is niveau 2.
Ik geef dit boek 3 van de 5 sterren, omdat het erg indrukwekkend is.
- Roxy
schrijver= Esther Gerritsen
het niveau van dit boek is niveau 3.
Ik geef dit boek 3 van de 5 sterren
- Het woeden der gehele wereld
schrijver= Maarten 't Hart
Het niveau van dit boek is niveau 4
Ik geef dit boek 4 van de 5 sterren
- Eilandgasten
Schrijver= Vonne van der Meer
Het niveau van dit boek is niveau 2
Ik geef dit boek 4 van de 5 sterren
De tweeling
De tweeling
Ik heb het boek de tweeling gelezen.
De schrijfster is Tessa de Loo.
ik heb voor de opdracht van het juryrapport gekozen.
de 5 eisen waar een boek aan moet voldoen zijn:
Het boek moet een verrassend einde hebben.
Deze eis is belangrijk, omdat als er geen verassend einde ontstaat, kan dat er voorzorgen dat de lezers al vroeg gaan afhaken, omdat ze al weten hoe het verhaal afloopt. Dit kan tot veel negatieve recensies leiden, die dat dan allemaal door gaan vertellen tegen vrienden van hun. Zo trekt het boek minder lezers, terwijl het doel van een schrijver is om zoveel mogelijke lezers naar hun boek toe te trekken.
De titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven.
meestal kan je aan een titel al wel een beetje zien waar het verhaal over gaat, of wat het onderwerp van het verhaal is. Als het boek nou over een heel anders onderwerp gaat dan dat de titel heet, kan dit heel verwarrend overkomen bij de lezers. Sommige lezers kiezen hun boek doordat het bijvoorbeeld een spannende titel is. De meeste denken bij het lezen van de titel, dat dit ook wel het onderwerp van het boek zal zijn. Stel dat dot dan niet het geval is, kunnen ook op dit onderdeel lezers gaan afhaken, omdat het heel verwarrend is. Of omdat het over een saai onderwerp gaat, saaier dan dat ze hadden verwacht.
Je moet in de eerste twee hoofdstukken al kunnen weten wie de (hoofd)personages zijn.
als je niet weet wie de hoofdpersonages zijn, omdat er bijvoorbeeld te veel of maar een personage wordt genoemd, kan dit onduidelijk zijn voor de lezer. Stel dat er dadelijk naast de hoofdpersonages ook nog andere personages zijn, waarvan de lezer denkt dat dat de hoofdpersonages zijn. Maar dit dan aan het einde niet zo lijkt, is de kans groot dat de lezer opnieuw kan beginnen, omdat hij het verhaal niet meer snapt. Dit kost extra tijd. Waardoor ze dat denk ik niet zullen gaan doen. Die klachten gaan ze dan rondbazuinen aan hun vrienden, en die gaan dat ook weer rondbazuinen. Waardoor uiteindelijk nog maar heel weinig mensen het boek gaan lezen.
Je moet je goed kunnen inleven in het verhaal.
het is belangrijk om je goed te kunnen inleven als je het verhaal bijvoorbeeld beter wilt begrijpen. Bij bepaalde boeken geldt soms ook de regel: Hoe beter je je kunt inleven, hoe spannender of dramatischer het boek lijkt. Bij diezelfde soort boeken kan het er dus ook voor zorgen als je je bijvoorbeeld helemaal niet in kan leven, je ook bijna geen spanning of drama voelt n het boek. Waardoor het boek maar wat saai overkomt.
Het moet duidelijk zijn waar het perspectief ligt.
In sommige boeken heb je maar een perspectief, maar in andere boeken lees je het verhaal vanuit verschillende perspectieven. Als je in een boek voor verschillende perspectieven kiest, moet je wel goed opletten dat het duidelijk is vanuit welk perspectief je het verhaal leest. Stel hij gaat opeens van het ene naar het andere perspectief, maar dat heb je bijvoorbeeld niet door dit voor veel verwarring kan zorgen. Want je weet dan als het goed is al een paar dingen van de hoofdpersonen, en als je dan iets leest vanuit een van de hoofdpersonen, terwijl jij denkt dat het over iemand anders gaat, kan je zo onbewust een heel ander inzicht van het verhaal krijgen. Zodat de lezer uiteindelijk het verhaal niet meer snapt.
Door middel van de 5 eisen het boek beoordelen:
Het boek moet een verassend einde hebben.
Als je kijkt naar deze eis, zou het boek van 1 t/m 10 een 8 krijgen. Het einde van het verhaal gaat namelijk zo: Lotte zit rustig in een bad in de spa te genieten, totdat er een zuster komt dat het niet goed gaat met Anna. Anna zit ook in zo’n warm bad, maar Anna kan integendeel van Lotte niet tegen te warm water. Wat doen de zusters, ze maken het water te warm waardoor Anna overlijdt. Lotte baalt hier verschrikkelijk van, en moet een traantje laten. Ze baalt het meeste dat ze geen sorry kan zeggen van de vorige keren dat ze zich heel onbeschoft heeft gedragen.
Ik had namelijk verwacht dat Anna en Lotte het overeen kwamen, dat ze allebei een even zware periode in de oorlog hebben gehad. Tot slot dan Lotte Anna mee naar haar huis neemt om Anna voor te stellen aam haar gezin, en dat het goed zou aflopen. Maar in plaats daarvan loopt het helemaal verkeerd af, op het einde overlijdt er zelfs nog iemand. Ik kreeg zelfs wel een beetje tranen in mijn ogen, zo zielig maar ook onverwachts vond ik dit.
De titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven.
De titel van dit boek is opzich best goed gekozen, maar het enige echte wat je dankzij de titel over dit boek te weten komt, is dat het over een tweeling gaat. Als je het boek bijvoorbeeld gescheiden tweeling had genoemd, wist je al een stuk meer over het boek. Want het hoofdonderwerp van dit boek is, is dat er een tweeling of vroege tijd wordt gescheiden. Ze komen beide in hele andere families en situaties terecht. Dus als je alleen naar deze eis kijkt zou ik dit boek niet het beste, maar ook niet het slechtste boek vinden. Stel je kom uit 50 boeken kiezen, zou ik dit boek op de 28ste plek zetten.
Je moet in de eerste twee hoofdstukken al weten wie de (hoofd) personages zijn.
In deze eis scoort het boek denk ik als een van de beste als je kijkt naar de anderen eisen, omdat je eigenlijk al na de eerste 2 of 3 bladzijdes weet dat het vooral over Anna en Lotte gaat. Dus je weet al vrij snel wie de hoofdpersonages zijn. Maa hiernaast zijn er ook redelijk veel bij personages, het fijne vind ik dat die bijpersonen niet allemaal tegelijkertijd in het boek voorkomen, maar dat ze een voor een in het boek voorkomen. Dit leest veel fijner, en je kan beter onthouden wie ook alweer wel personage was, en hoe diegene was.
Je moet je goed kunnen inleven in het verhaal.
In dit boek kun je je al vrij snel in het begin goed inleven in het verhaal. Ook begin je al vrij snel zelf een oordeel te geven over de personages die je tegenkomt. Wat ik ook leuk en goed vind aan dit boek is dat het perspectief zowel bij Anna al bij Lotte ligt, waardoor je meer te weten kunt komen over wat zij meegemaakt hebben, maar ook hoe ze over elkaars verhalen nadenken. Dat wil zeggen dat ik op vrolijke, leuke stukken vanzelf een glimlach op mijn gezicht krijg, soms zelfs zonder dat ik het door heb. Maar ook bij een zielige gebeurtenis, moet ik soms ook wel even slikken omdat ik het zo zielig vind. Ten slotte vind ik dat als je je in een boek goed kunt inleven dat het er ook bij hoort dat zodra je aan het boek begint je je meteen het hele verhaal kan inbeelden in je hoofd. Bij mij speelt er dan gewoon tijdens het lezen een korte film over van het verhaal.
Het moet duidelijk zijn waar het perspectief ligt.
Dit is ook een van de weinige eisen waar het boek wat minder in slaagt. Op het begin is het wel duidelijk, maar wanneer ontdekt wordt dat Anna en Lotte elkaar in de spa ontmoetten. Dan zit je te lezen en zonder dat je het doorhebt ben je het stukje aan het lezen dat Anna en Lotte met elkaar in de spa met elkaar aan het praten zijn. Op het moment dat je het dan doorhebt, begrijp je er niks meer van omdat je denkt dat er iets anders gebeurd. Dan moet je dat hele stuk weer opnieuw lezen. Dit probleem heb ik soms ook gehad bij een overgang van Lottes verhaal naar Anna’s verhaal. Bijvoorbeeld wanneer je denkt dat Lotte dit eigenlijk allemaal meemaakt maar dit niet zo blijkt, ervaar je het veel anders dan wanneer je weet dat het perspectief bij Anna ligt.
Eindbeoordeling van het boek:
ik vond het een leuk, spannend en zielig boek dat je helemaal meesleept in de verhalen van Lotte en Anna. Maar op sommige punten was het boek wat verwarrend, bijvoorbeeld als je kijkt naar de afwisseling van het perspectief. Midden op een bladzijde wordt er van perspectief gewisseld, ik zou dan zeggen he ene hoofdstuk ligt het perspectief bij Anna, het andere hoofdstuk ligt he bij Lotte. Dat zou duidelijker zijn. Net zoals de titel, hij zegt al wel wat over he verhaal, maar als je er net nog iets voor of achter had gezet, was hij misschien nog duidelijk geweest. Maar dat zijn maar twee minpunten, tegenover drie hele sterke punten namelijk:
- Je kan je heel goed inleven
- Het boek heeft een verassend einde
- Je weet al snel wie de hoofdpersonages zijn.
Ik zou dit boek niet beschrijven als het beste boek van Nederland, omdat het nog een paar werkpuntjes heeft. Maar voor alleen het verhaal al en het meeslepen zou ik dit boek wel in de top 10 zetten. Het is toch wel een zielig verhaal wat zich afspeelt. Tegen al die goede kwaliteiten vallen die slechte werkpuntjes al gauw niet meer op.
boek van de doden
Boek van de doden
Karlijn Megens Philip Huff
H4A boek van de doden
brief van de uitgever:
Beste Philip Huff,
Ik heb het boek dat U naar mij heeft gezonden gelezen. In deze brief vertel ik je wat ik ervan vond en waar je aan zou kunnen werken zodat het boek nog beter wordt. Zo zou ik dit boek niet direct uit willen geven, maar als je op de verbeterpuntjes let en de bijbehorende tips die ik je hierbij geef, moet het zeker een fantastisch boek worden. En zal niet alleen ik het boek willen uitgeven maar nog wel tien tallen uitgeverijen meer zouden dat boek wel uit willen geven.
Mijn mening:
Ik zal je nu eerst eens eerlijk zeggen wat ik nu precies van het boek vond. Het onderwerp van het boek vond ik heel aansprekend, net zoals de verhaallijn van dit boek. Maar wanneer je dan het boek leest gaat het niet echt over dat er iemand verslaafd is en daardoor in een kliniek moet en allemaal foute keuzes kiest. Zo staat het namelijk een beetje op de flap omschreven. Het boek gaat meer over een jongen (Felix) die veel gebruik maakt van wiet en coke en zich erg eenzaam voelt. Maar er staat nergens dat hij in een kliniek wordt opgevangen. Dat vindt ik wel jammer. Verder vindt ik het perspectief heel mooi omschreven ondanks het perspectief maar bij een persoon ligt. Op sommige momenten lees je het namelijk zo dat het net lijkt of je kan weten wat de persoon denkt met wie Felix aan het praten is.
3 elementen die aangepast moeten worden:
- Ik zou op de Flap het verhaal beter omschrijven. Nu staat er alleen dat het over een jongen gaat die verslaafd heeft en te maken krijgt met allemaal problemen. Dat onderwerp ligt heel breed, zo kunnen mensen gaan denken dat het bijvoorbeeld over een waargebeurd verhaal gaat, of dat het juist weer over iets heel anders ging dan dat ze verwacht hadden. Daarom zou ik iets preciezer omschrijven wie Felix is, en wat hij zowat allemaal meemaakt in het verhaal. In het verhaal is hij ook schrijver, daar gaat het het in een best groot gedeelte van het boek over. Terwijl je dat niet op de flap terugziet.
- Wat soms ook verwarring opwekte tijdens het lezen, waren de vele personages die werden gebruikt. Op een gegeven moment kwamen er zoveel namen door elkaar heen, waardoor je niet meer precies kon volgen wie nou ook al weer wie was. Waardoor je steeds een paar bladzijdes terug moest bladeren om te kijken wie dat nou was. Soms kon je de naam niet meer terugvinden en dan dacht je dat het bijvoorbeeld eerst de moeder van Felix was, maar dat het dan bleek dat het de zus van Felix was. Waardoor je dat hele stuk opnieuw moet lezen, omdat je zo het hele verhaal als het ware verkeerd gelezen hebt. Als tip zou ik dus meegeven om minder personages te gebruiken in je verhaal, of tenminste niet alle personages tegelijk voor te laten komen.
- Ten slotte zou ik de titel veranderen. De titel op dit moment is: Boek van de doden. Maar ik snap niet zo goed dat je voor deze titel hebt gekozen want er komen niet echt doden in het boek voor, of mensen die overlijden. Het enigste wat uit het boek voorkomt als je naar de titel kijkt, is dat het in sommige gesprekken over bepaalde boeken en gedichten gaat die ze aan elkaar adviseren. Maar als ik een titel voor dit boek zou mogen verzinnen, zou ik meer een titel doen zoals: Verslaving, wat is daar zo vervelend aan? Want op bepaalde momenten in het boek gaat het erover dat Felix geen last heeft van zijn verslaafdheid, en dat hij het eigenlijk allemaal veel beter vindt zo. Vooral als hij in een stressperiode zit, en dan geen drugs op heeft geeft hij aan dat hij drugs gebruikt zodat die stressperiode minder stressvol lijkt. Kortom zegt hij telkens in het boek dat er niks vervelends is aan een verslaving.
Advies:
- Om ervoor te zorgen dat het boek wel uitgegeven wordt zou ik ten eerste zorgen dat op de flap van het boek staat met wie Felix omgaat, maar ook de dingen die Felix meemaakt. Dat hoeft niet allemaal precies omschreven worden, maar zodat mensen tenminste een beetje weten waar het over gaat, en wat ze kunnen verwachten. Wat er nou op de kaft staat is bijvoorbeeld dat hij zijn zus ontloopt en de crisis die zijn leven is onder ogen moet komen. Hij ontloopt zijn zus niet, hij helpt hem juist met haar kindje. Hij komt zijn leven wel onder ogen maar dat ziet hij niet als een crisis. Dus die twee zinnen zou ik weglaten, zo denken mensen dat het een heel spannend boek is terwijl het gewoon een boek is waar veel drama in zit, maar het is eigenlijk helemaal niet zo spannend.
- Om te voorkomen dat mensen de personages door elkaar gaan halen, zou ik ze verspreiden en misschien sommigen die bijvoorbeeld maar een keer in het boek voorkomen weglaten. Want nu krijg je bijvoorbeeld op het einde wanneer de hele familie bij elkaar komt, zoveel namen die je dan wel moet onthouden omdat je anders alles en iedereen door elkaar haalt. Zijn neef zie je dan bijvoorbeeld aan als zijn broer en zijn zus zie je aan als zijn moeder. Stel dat er dan een stukje voorkomt met die twee personages denk je dat hij een heel ander gesprek met andere mensen voert dan in werkelijkheid ook is. Zo gaan mensen dat stukje anders begrijpen dan eigenlijk zou moeten, waardoor ze de rest van het boek ook niet meer kunnen volgen.
- Op dit moment zorg de titel van het boek voor veel onduidelijkheid, omdat veel mensen aan de hand van de titel waarschijnlijk denken dat er veel doden vallen. Waardoor ze het boek juist wel of niet willen lezen, terwijl er in het hele boek niet een persoon dood gaat. Verder snap ik ook niet waarom het woord boek in de titel zit, misschien omdat Felix boeken schrijft, maar dat is voor mij nog geen goede reden om dat woord in de titel voor te laten komen. Mensen denken nou aan het zien van de titel dat dit boek gaat over iemand die een boek schrijft voor de doden, of een boek vindt dat van de doden is geweest. Je kan nergens aan merken dat het verhaal gaat over iemand die verslaafd is en het prima vindt om daar mee te leven.
Het was me een eer om dit boek als uitgever te mogen lezen. Ik hoop dat U wat aan de tips heeft, en dat U er ook werkelijk iets mee gaat doen. Zo niet is dat Uw eigen keus, maar als U dit advies aanneemt en het aangepast heeft laat het me weten. Dan ben ik namelijk de eerste die het boek zou willen uitgeven. Verder vond ik de verhaallijn en de problemen die in het verhaal voorkomen wel heel mooi beschreven, en ook origineel. Want het is niet zoals bij andere boeken over verslaving, dat diegende naar de kliniek moet maar daar dan eerder mee stopt en dan allemaal problemen met de familie krijgt. Dat zorgt er denk ik wel voor als je deze tips hebt verwerkt dat het een leuk boek wordt.
Veel succes en vriendelijke groeten van Karlijn Megens.
Toen ik je zag
Karlijn Megens Isa Hoes
H5C Toen ik je zag
Recensie:
Het boek gaat over Isa Hoes en Antonie Kamerling. Zij ontmoeten elkaar voor het eerst tijdens de audities van Goede Tijden, Slechte Tijden. De soap wordt een groot succes en Antonie is als hartenbreker Peter Kelder al snel razend populair. Antonie en Isa worden verliefd en leiden samen een vrijgevochten leven, terwijl ze de ene rol na de andere spelen in televisieseries, speelfilms, toneelstukken en musicals. De buitenwereld ziet een stralend stel voor de camera’s, maar privé gaat Antonie gebukt onder een zware neerslachtigheid. Terwijl deze depressies zich steeds vaker voordoen, probeert Isa haar gezin bij elkaar te houden, tot Antonie op 6 oktober 2010 besluit zijn leven te beëindigen.
Ze vertelt over hun ontmoeting en hoe hun relatie zich verder ontwikkelt terwijl ze beide in diverse toneelstukken, films en televisieseries spelen. Hun leven samen lijkt voor buitenstaanders een mooie droom, maar in werkelijkheid kampt Antonie met een enorme onzekerheid. Een onzekerheid die hem opslokt als een griezelig en genadeloos monster. Soms kan hij de hele wereld aan, dan weer zijn er tijden dat hij nauwelijks uit bed komt. Hoewel Isa en hij bij elkaar horen, wordt het steeds moeilijker om samen te leven. Ondanks alle liefde en alle pogingen om hem te redden, treft Isa op een dag een briefje aan en weet ze: nu is het zover.
Isa vertelt heel open, waardoor je als lezer het gevoel hebt dat ze je in vertrouwen neemt. Ze schrijft heel toegankelijk en geeft de gebeurtenissen in chronologische volgorde weer, zodat je begrijpt waarom ze bepaalde keuzes maakte en hoe ze gebeurtenissen op dat moment interpreteerde. De dagboekfragmenten van zowel Isa als Antonie, maken het boek nog persoonlijker en geven de lezer een unieke kijk in hun leven. Dit boek zal vele lezers aanspreken; van mensen voor wie het leven met een depressie herkenbaar is, tot mensen die Isa en Antonie aan het werk hebben gezien en intens met hen meeleven. Een bijzonder en moedig boek.
Judas
Recensie:
Karlijn Megens Judas
H4A Astrid Holleeder
`Een valse hond sluit je op in een hok, of laat je inslapen´
In het kort gaat het boek over de familie Holleeder, waaronder Willem Holleeder die tot nationale knuffelcrimineel was uitgegroeid. Het boek speelt zich af tussen 2012 en heden, en is doorspekt met flashback belangrijke gebeurtenissen in het verleden. Het is een verbijsterende familiekroniek waarin Astrid Holleeder een onthutsend portret schetst van een gezin dat sinds 1983 alleen nog maar een achternaam heeft.
Astrid en Sonja Holleeder besluiten in 2013 te doen wat niemand voor mogelijk hield: ze staan op tegen hun broer Willem en leggen zeer belastende verklaringen tegen hem af, net als zijn ex-vriendin Sandra den Hartog. De dag dat het nieuws op 24 maar 2015 naar buiten komt worden in een uitzending van RTL late Night een aantal schokkende geluidsfragmenten uitgezonden. Want wat weinigen wisten, is dat Willem Holleeder zijn familie dertig jaar lang terroriseerde, afperste en bedreigde, precies zoals zijn alcoholistische vader de familie jarenlang had overheerst en mishandeld. Kinderen, vrouwen, aangetrouwde familie, tot aan moeder Stien toe: niemand ontkwam aan hun despotische gedrag.
Doordat Astrid zich als vertrouweling op stelt kon ze dicht in de nabijheid van haar broer verkeren, en hun gesprekken in het geheim opnemen, met maar een doel: hem levenslang geven. In het boek komen ook vaak gesprekken voor tussen Willem en Astrid, waarin Willem tegen Astrid vertelt wie hij dit keer wilt vermoorden. Zoals die keer dat Willem de tweede auto van Sonja wil hebben maar zij wil hem niet geven. Hij zegt tegen Astrid: Assie, dus ik moet op de scooter en zelf rijden ze rond in auto´s. waar betalen ze dat van? Zij moet geld hebben. Geen geld? Laat me niet lachen, dan kun je niet in een auto rijden en in een huis wonen. Ze hebben geld. En weet je wat het is? Zij hebben geen recht op dat geld. Waarop Astrid antwoordt: dan ga ik wel zeggen dat ze die auto aan jou afgeeft. Waarom Willem weer zegt: Nee, dat hoeft niet meer, zij mag die auto niet meer geven. Dit betekent dat hij geen oplossing van het conflict wil. Hij weigert een dialoog met haar aan te gaan om een oplossing te voorkomen. Want doordat zij hem leed toebrengt, is hij gerechtigd alles te doen om dat te compenseren; haar te verraden, uitspelen, bedreigen, afpersen en uit eindelijk te vermoorden. Ook al is ze zijn zusje.
Astrid schrijft veel over wat ze vroeger allemaal heeft mee gemaakt, maar ook hoe ze zich daarover voelt. Sommige verhalen die ze over vroeger vertelt, en dan vooral over haar vader zijn wel heel heftig. Daaruit blijkt dat ze niet alleen als volwassene een zwaar leven lijdt, maar dat ze van kleins af aan al werd mishandeld en geslagen door haar bloedeigen vader. De manier waarop ze dit verwerkt in het verhaal is heel mooi maar tegelijkertijd ook heel emotioneel. Ook omschrijft ze elke keer haar gedachte wanneer ze weer een gesprek met Willem heeft gehad over zijn nieuwe plannen. Dat vind ik erg interessant om te lezen, zo weet je namelijk beter wat zij er allemaal vindt en wat er in haar hoofd speelt. Maar zo blijf je ook op de hoogte van alle plannen waar Willem op dat moment mee bezig is, waardoor je allemaal theorieën in je hoofd aan het verzinnen bent, waarvan je denkt dat Willem daar mee te maken heeft of juist niet. Wat dit ver haal ook erg spannend maakt is het moment wanneer Astrid samen met Sonja weer al hun informatie gaan verklaren bij de politie. Je weet maar nooit of Willem opeens op kan duiken om hen wat aan te doen. Ten slotte vind ik het heel dapper dat Astrid samen met haar zus Sonja heeft durven verklaren tegen Willem Holleeder, want beide wisten ze dat als Willem hier ooit achterkomt ze niet lang meer bleven leven. Toch hebben ze het risico genomen en het wel ruim 2,5 jaar kunnen verzwijgen voor Willem. Respect!
Voordat ik aan dit boek begon had ik nog geen idee waar het over ging. Het enigste wat ik wist was dat het over Willem Holleeder ging, maar ik had geen idee wie het was en waarom dit boek zo snel werd uitverkocht. Nu ik dit boek heb gelezen weet ik wel wie Willem Holleeder is, dat is niet het belangrijkste. Het boek vond ik erg leuk, maar dan niet leuk op de manier van dat wil ik ook beleven, maar eerder in de betekenis van ik leef met die familie mee. Door de spanning die in het boek zat bleef je doorlezen, er was geen een moment in het boek dat het niet spannend was. Op sommige momenten begon ik ook helemaal mee te leven met alle mensen die geliquideerd werden door Willem Holleeder. Oftewel na de eerste twee bladzijdes zit je al helemaal in het boek, het enigste wat je dan nog wilt doen is verder lezen.
De eetclub
Karlijn Megens De eetclub
H4A Saskia Noort
Lezen voor de lijst:
A
- Individueel: noteer de titel van de spannendste film die je ooit hebt gezien. Noteer ook vijf redenen waarom die film zo ontzettend spannend was.
Spannendste film: Unborn (horrorfilm)
1. Goede, spannende verhaallijn
2. Veel effecten die de film nog spannender maken
3. Er zitten best veel schrikmomenten in
4. Je kan nog niet voorspellen hoe de film afloopt, blijft spannend tot het eind
5. De sfeer in de film is erg donker, waardoor het nog spannender wordt.
- Samen: bespreek jullie uitkomsten. (ik maak dit alleen)
- Er bestaan ook veel spannende boeken. De eetclub is een zogenaamde literaire thriller. Lees onafhankelijk van elkaar de drie bronnen. Schrijf uit elke bron de kenmerken van een thriller en/of literaire thriller op.
Bron 1: - een intrigerend verhaal
- hoofdpersonen met interessante persoonlijkheden
- lezer voortdurend in spanning houden
- je verhaal is ingebed in een omgeving
Bron 2: - beginnen midden in een actiescène of in een gesprek
- veel afwisseling van spannende en rustige stukken
Bron 3: - Bij een thriller ligt de klemtoon op actie en gevaar
- de lezer weet meer dan het personage zelf
- er zit vaak ook een romantische verhaallijn in gewerkt.
- Maak samen met behulp van jullie aantekeningen een top vijf van eisen waar een goede thriller absoluut aan moet voldoen. Vul jullie eisen in in kolom 2 van tabel 1.
- Pak vervolgens De eetclub er nog eens bij en leg per eis uit of De eetclub aan de eisen van een thriller voldoet. Gebruik daarvoor minstens 50 woorden per eis. Noteer jullie bevindingen in kolom 3 van tabel 1.
|
|
Top 5 kenmerken thriller
|
Voldoet de eetclub wel/niet aan deze eis? Waarom?
|
|
Eis 1
|
Hoofdpersoon met interessante persoonlijkheden.
|
De eetclub voldoet wel aan deze eis, omdat het eigenlijk gaat over een clubje vrienden dat allemaal verhuisd naar een nieuw dorp waar ze niemand kennen. Iedereen voelt zich eenzaam totdat ze elkaar ontmoeten. Elk personage overkomt in die nieuwe vriendengroep wel iets ergs. Het is ook interessant doordat elk koppel andere eisen in hun relatie heeft, waardoor de relaties makkelijker kapot gaan.
|
|
Eis 2
|
De lezer weet meer dan het personage zelf.
|
Deze eis voldoet op sommige stukken wel bij de eetclub maar op sommige stukken ook niet. Er zijn namelijk stukken dat je weet dat de er twee mensen hun partners voorliegen omdat ze met iemand anders gezoend hebben, maar op sommige gevallen weet je juist minder omdat twee personages dan een gesprek met elkaar hebben, maar jij weet dan bijvoorbeeld niet wat er in dat gesprek gezegd wordt.
|
|
Eis 3
|
Een romantische verhaallijn.
|
Daar voldoet de eetclub zeker aan. Er zit in bijna elk hoofdstuk wel romantiek. Soms omdat er iemand is vreemdgegaan en de partner is daar achtergekomen maar ook een paar keer omdat er een partner van iemand overleden is, die heeft veel verdriet. Of dan wordt er beschreven hoe gelukkig twee partners wel niet met elkaar kunnen zijn. Maar er zit dus niet alleen leuke romantiek in, ook hele verdrietige romantiek.
|
|
Eis 4
|
Afwisseling van spannende en rustige stukken.
|
Dat komt ook wel voor maar niet zo heel vaak, als je dan eindelijk denkt, nu gebeurt er niks komt er plots iemand binnenvallen die met een interessant berichtje komt waardoor het stuk van rustig binnen 10 zinnen weer overspring naar spannend. Dus de eetclub voldoet niet echt aan deze eis. Maar daar heb ik niet heel erge last van gehad, omdat ik het alsnog continue spannend vond ook al zaten er geen rustige stukjes in.
|
|
Eis 5
|
Je verhaal is ingebed in een omgeving
|
Dat was dan wel weer goed gedaan in dit verhaal. Waar de hoofdpersonen deze keer ook weer waren er werd altijd wel duidelijk waar ze waren, en in wat voor een soort omgeving ze zaten. Of het bijvoorbeeld heel vrolijk was en dus ook licht en dat de zon scheen en dan was iedereen weer depressief en was de omgeving ook donker en regende het overdag. Door die sfeer omschrijving werd je wel meer in het verhaal gesleurd, en werd het duidelijker in wat voor een soort toestand ze nu zaten.
|
|
|
vijf kenmerken van literatuur
|
Is de eetclub ‘echte’ literatuur? Waarom (niet)?
|
|
1.
|
Het verloop van het verhaal is onvoorspelbaar
|
Ja, doordat er telkens weer iets gebeurde wat heel onverwachts kwam, wist je niet meer hoe het einde zou aflopen. Ik had telkens wel een idee hoe het einde zou zijn, maar het is toch ander dan het uiteindelijke einde verliep.
|
|
2.
|
Het verhaal is origineel, het lijkt niet op andere verhalen
|
In sommige delen van het verhaal lijkt het wel best veel op andere verhalen, maar om de meeste momenten gebeuren er echt dingen die helemaal niet op andere verhalen lijken.
|
|
3.
|
Het verhaal heeft een diepere laag, een soort boodschap
|
Ik zou niet weten welk verhaal er dan achter dit verhaal zou zitten. Misschien dat je moet opletten bij het maken van nieuwe vrienden of dat ze ook echt wel bij jou passen, en dat je eerst nadenkt voordat je iets doet. Anders zou ik het niet weten.
|
|
4.
|
Er is sprake van bijzonder taalgebruik (metaforen, symbolen, beeldspraak etc.)
|
Op sommige momenten in het verhaal is er sprake van beeldspraak, er wordt dan namelijk beschreven dat twee personages onderling contact maken door alleen naar elkaar te kijken, maar dan weten ze wel van elkaar wat ze bedoelen.
|
|
5.
|
De psychologie van de personages wordt diepgaand beschreven
|
Niet bij alle personages, maar bij de meeste personages wordt er wel omschreven wat er allemaal rond hun speelt en soms wordt er ook omschreven wat er allemaal in hun hoofd omgaat.
|
B
Thrillers worden in het algemeen niet als 'echte' literatuur beschouwd. In kolom 2 van tabel 2 zijn vijf kenmerken van 'echte' literatuur beschreven. Noteer in kolom 3 per kenmerk of jullie De eetclub wel of niet beschouwen als echte literatuur.
C
Op de kaft van De eetclub staat dat het boek een 'literaire thriller' is. Wat vinden jullie, is dat waar? Of is het meer een thriller dan literatuur of omgekeerd?
Ik vind dat het over het algemeen wel klopt, maar als je specifiek gaat letten op waar het thriller is en waar literatuur denk ik dat er wel meer literatuur in zit dan thriller. Je hebt namelijk maar 2 of 3 momenten waar je echt schrikt en het echt super spannend is en er dan ook iets heel ernstigs gebeurd. En je hebt wel een stuk of 5 à 6 momenten dat het gewoon literatuur is, dan zijn in dit boek toch vooral ook de delen waar veel drama in voorkomt tussen twee of meerdere liefdes koppels.
Bronnen:
- 'Ingrediënten voor het schrijven van een thriller', op: www.daretoo.nl
- 'Hoe schrijf je een thriller?', op: www.goebeievraag.nl
- 'Thriller (genre)', op: nl.wikipedia.org
Het schnitzelparadijs
het leven in een keuken
Het boek gaat over de jonge Nordip, die in de keuken van het Schnitzelparadijs de blauwe gier gaat afwassen. Bijna iedereen twijfelt aan het aandeel van Nordip in de keuken. Wie is hij? Wat komt hij doen? En vooral: waarom is uitgerekend deze dwaas de held van de mooiste serveerder? In het Schnitzelparadijs had bijna elke jongen wel een oogje op de jonge Agens. Doordat Nordip Agens voor zich kan veroveren wil de rest niks meer met hem te maken hebben en gaan hem een beetje treiteren. In de keuken heeft hij ook de bijnaam sopkop. Hoe Nordip al deze avonturen weet te overleven kom je te weten in dit verhaal.
De schrijver van dit boek is Khalid Boudou en komt oorspronkelijk van Tamsamane. Zijn boek het schnitzelparadijs was zijn eerste boek en het werd meteen bekroond met het gouden ezelsoor in 2002. Daarnaast is dit boek een paar jaar later ook verfilmd, en ondertussen is de film ook al meer dan 400.000 keer bekeken, best veel dus.
Voordat ik aan dit boek begon had ik de film al gezien, dus ik wist al wel een beetje waar het boek over ging. Maar omdat ik de film zo mooi vond verwachtte ik automatisch ook best veel van het boek. Dat komt ook vooral omdat mensen tegen mij zeiden dat het boek nog mooier was dan de film. Maar het tegendeel bleek, ik vond het boek niet speciaal of zoiets. Het verhaal blijft wel mooi, maar hoe het boek geschreven was, vond ik best irritant. Bij dit boek raakte ik namelijk al snel de draad kwijt, omdat ze van het ene naar het andere onderwerp gaan, ook snapte ik soms niet wat de schrijver met bepaalde zinnen bedoelde. Gelukkig zitten er ook wel goede dingen in dit boek, zoals het verhaal bijvoorbeeld, dat blijft aansprekend. Ook vond ik de personages in dit boek erg leuk, normaal lijken de personages in dit soort boeken allemaal erg veel op elkaar, in dit boek was dat niet het geval. Want Nordip werd op het begon van het verhaal een beetje gepest, omdat hij de nieuwe was. Normaal gesproken blijft diegene voor altijd in het verhaal gepest totdat er iemand voor diegene opkomt. Dat is nu dus niet zo, want na een tijdje wordt hij bevriend met de meeste jongens die in de keuken staan, op eentje na. Dus dat is al wel een groot verschil dan in andere boeken waar er iemand ook gepest wordt.
Ook vind ik dit een leuk boek, omdat je meer te weten komt over de keuken van een restaurant. Zo wis ik eerder nog niet wie er allemaal in de keuken stonden en wat er nou precies allemaal in de keuken wordt gedaan behalve koken. Daarnaast kwam ik ook veel meer te weten over de Marokkaanse cultuur, omdat veel personages van Marokko kwamen. Ik denk dat doordat de Marokkaanse cultuur in het boek de sfeer van het boek ook meestal heel vrolijk was. Vooral omdat er dan beschreven wordt da het licht is en iedereen vrolijk en op tijd in de keuken is. Door die stukjes te lezen leef je al snel mee in het boek.
Ondanks dat het soms een beetje onduidelijk of onbegrijpelijk was, kwamen sommige stukken toch heel verassend aan. Omdat dat ik de film al heb gezien weet ik al waar het over gaat. Maar er zijn nog altijd stukken die niet in de film zaten, dus wanneer die in het boek voorkwamen gaf dat wel een grappig gevoel. Ik denk dat die stukken er ook voorgezorgd hebben dat ik gedurende het hele boek vol aandacht heb zitten lezen. Dat ik de aandacht soms even kwijt was, ligt niet aan het feit dat ik de film al heb gezien. Ik heb namelijk al wel meerdere boeken gelezen die ook verfilmd zijn en normaal vind ik die boeken ook super leuk. Nu is het vooral de combinatie van soms moeilijk te begrippen en al weten wat er gebeurd.
Kortom vind ik dat het boek een mooie en humoristische verhaallijm heeft. Het is jammer dat de verhaallijn hier en daar wat onduidelijk is, maar door de stukken te lezen die niet in de film voorkwamen vond ik het toch wel een erg leuk boek. Dat ligt niet alleen aan die bepaalde stukken maar ook aan het karakter van sommige personages. De karakters die in dit boek voorkomen heb ik nog bijna nooit in andere boeken voorbij zien komen, dat geeft het boek wel bonuspunten. Ten slotte vond ik dat het boek ook een mooie omschrijving van de sfeer en de Marokkaanse cultuur heeft neergezet. Oftewel, ik raad dit boek iedereen aan die van een spannend en fascinerend verhaal houdt.
Ik wil de Schrijver ook complimenten geven voor het perspectief waar het uitgeschreven wordt. Het boek wordt voornamelijk vertelt vanuit de hoofdpersoon Nordip, maar afentoe wisselt hij ook naar andere perspectieven. Die overgangen vind ik heel mooi gedaan in dit boek. Wat het perspectief ook niet zo ‘Basic’ maakt is dat Nordip zichzelf in he boek O boy noemt.
trailer Het schnitzelparadijs
Soldaat van Oranje
Soldaat van Oranje
Ik heb het boek Soldaat van Oranje gelezen
De schrijver is Erik Hazelhoff Roelfzema
Ik heb voor de opdracht van het Jury rapport gekozen
De vijf eissen waar een boek aan moet voldoen zijn:
Het boek moet een verassend einde hebben.
Stel het boek is al de hele tijd spannend en het onderwerp spreekt je heel erg aan, dan ga je er vaak van uit dat het einde van het verhaal heel spectaculair of heftig zal zijn. Als zou blijkt dat je halverwege het verhaal het einde al weet, is het boek vaak een stuk minder spannend en ook minder leuk om te lezen. Waardoor de lezers alsnog wel doorlezen maar met veel minder plezier, en met minder enthousiasme. Dat is voor zowel de schrijver als voor de lezer niet leuk, en werkt dus in het nadeel van de meeste mensen. Want voor de schrijver zorgt het voor minder lezers en voor de lezer zorgt het voor een saai verhaal, terwijl de verwachtingen veel hoger waren.
De titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven
Vaak kijken mensen als eerste naar de titel bij het uitzoeken van het boek. Bij sommige zelfs lezen ze de achterkant niet meer omdat ze aan de titel alleen al genoeg weten. Stel in de titel staat iets over oorlog, wordt er ook verwacht dat het boek ook over een oorlog gaat. Stel het gaat dadelijk helemaal niet over de oorlog, is het boek dus heel anders als iemand verwacht en wordt het boek meteen een stuk saaier. Door de (hoge) verwachting die je dan eerst van het boek had, maar blijkt niet waar te zijn, valt het vaak al snel tegen. Hierdoor raden ze misschien ook wel aan andere mensen dit boek af, waardoor steeds minder mensen dit boek gaan lezen. Oftewel de titel van een boek kan heel belangrijk zijn voor het kiezen van een boek.
Het boek moet een duidelijke en goede hoofdgedachte hebben
Je hebt wel eens van die boeken waarbij eigenlijk helemaal niet duidelijk is wat de hoofdgedachte is. Dat kan komen doordat de verhaallijn te verwarrend is, dat hij bijvoorbeeld van het ene moment terugspring naar het andere moment (bv. Flashbacks). Maar ook kan dat komen doordat de hoofdgedachte juist te langdradig is waardoor je nog steeds niet weet waar het boek nou precies om draait. Of omdat er juist teveel dingen in het boek gebeuren waardoor je niet meer weet wie er nou precies wat meemaakt, en wat er allemaal gebeurd is, waardoor de hoofdgedachte ook niet meer duidelijk is. Oftewel een goede hoofdgedachte is wel zeker belangrijk, omdat je zo al vaak weet wat de verhaallijn is van het boek dat je leest, maar ook of dat het een geschikt boek is om te lezen of juist helemaal niet.
Het boek moet makkelijk leesbaar zijn, zonder teveel moeilijke woorden in het boek
Soms kan een boek heel verwarrend zijn, wat dan niet komt door de verhaallijn maar juist door het taalgebruik in het boek. Het hang er natuurlijk ook wel vanaf welk niveau het boek is wat je leest. Dan nog zie je vaak een moeilijker taalgebruik in sommige boeken waarvan het niveau lager is dan het gebruikte taalgebruik. Hierdoor kunnen boeken moeilijk leesbaar zijn en kunnen lezers snel afhaken omdat ze bijvoorbeeld heel lang doen om te begrijpen wat er nu staat in een bladzijde. Ook kan het irritant zijn omdat je dan misschien geen uitgebreide woordenschat hebt waardoor je de betekenis van de woorden niet begrijpt en dan of zelf moet uitvogelen wat de woorden betekenen of je moet het vragen aan iemand. Dat kost veel tijd om te doen, waardoor je je misschien niet meer kunt concentreren op het verhaal en je de volgende keer maar verder gaat lezen. De volgende keer als je dan weer in het boek begint zit je weer met hetzelfde probleem waardoor lezers een ander boek gaan kiezen.
Door middel van de 5 eisen het boek beoordelen:
Het boek moet een verassend einde hebben.
Dit boek heeft wel een verassend einde, maar ook een heel mooi einde. Dat is wel fijn, want het is namelijk geen einde die je halverwege het verhaal al kunt voorspellen omdat er in dit boek telkens wel weer een avontuur plaatsvindt waardoor je niet meer weet wat er volgt. Dat zorgt er ook voor dat je perse wilt doorlezen in het verhaal en het zo snel mogelijk uit wil hebben omdat je wilt weten wat er gebeurt en vooral hoe het af gaat lopen.
De titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven.
Bij deze titel weet je al wel snel dat het over de oorlog gaat, over soldaten en over Nederland. Alhoewel weet je nog niet waar het verhaal precies overgaat, en wat er gebeurt. Opzich vindt ik dat dit boek best goed aan deze eis voldoet. Je komt namelijk bijna nooit boeken tegen waarvan de titel echt perfect de strekking van het verhaal weergeeft. Het belangrijkste is om natuurlijk al het onderwerp uit de titel te kunnen halen, en dat lukt bij deze titel al wel aardig.
Het boek moet een duidelijke en goede hoofdgedachte hebben.
Dit boek heeft een best duidelijke hoofdgedachte. Want het blijkt al snel te zijn dat het over een vriendengroep gaat waarin iedereen in een andere (gezins)situatie zit. De vraag is wie er nou voor welke kant kiest als de oorlog aanbreekt. Ook dat wordt al snel duidelijk, en ook dat sommige naar Engeland vluchten en daar allemaal geheime missies moeten volbrengen. Oftewel heeft dit boek een goede en vooral duidelijke hoofdgedachte, en voltooid dus aan deze eis waar een boek aan moet voldoen.
Het boek moet makkelijk leesbaar zijn, zonder teveel moeilijke woorden in het boek.
Het taalgebruik in dit boek, is heel afwisselend. Op het ene moment is het taalgebruik best onbeschoft maar op het andere moment wordt er gebruik gemaakt van heel deftig taalgebruik met allemaal best moeilijke woorden. Waardoor het soms ook lastig is om te begrijpen wat er staat en moet ik soms de bladzijde 2x lezen voordat ik echt snap en begrijp wat er nou precies staat. Dat is soms wel irritant, vooral als je juist verder wilt lezen omdat je wilt weten hoe het afloopt, maar dan eerst nog de vorige bladzijde die je opnieuw moet lezen. Als dit boek nou van een heel hoog niveau was dan snap ik het deftige taalgebruik wel, maar volgens mij is dit een boek van niveau 2.
Eindbeoordeling van het boek:
Ik vond het een heel leuk boek met een goede hoofdgedachte en een verassend einde. Ook vond ik het een heel heftig boek, want er gebeuren veel heftige dingen en het gaat al over de oorlog, dat is vanuit zichzelf al een heftig onderwerp. Ik vind dat de titel wel ietswat duidelijk had kunnen zijn, maar aan de andere kant vind ik het ook wel weer een geschikte titel voor dit boek. Dit boek is namelijk al heel lang geleden geschreven, toen lieten mensen waarschijnlijk nog niet zo op de titel maar meer over het verhaal en het onderwerp. Ook vind ik dat het taalgebruik wel iets makkelijk kon in dit boek. Nu zaten er soms een paar bladzijdes in waarbij het heel lang duurde voordat ik pas doorhad wat er stond en waar het over ging.
Ook al is het taalgebruik van dit boek misschien iets te moeilijk voor dit niveau, dat kan ook maar net liggen aan de lezer. Ik vind dit boek wel het beste boek van Nederland want het is een heel indrukwekkend verhaal, wat ook al heel lang staande is. Ook vind ik dat het boek een geschikte titel heeft en een verassend einde, wat wel fijn is omdat er telkens weer een nieuw avontuur staat te wachten.
Roxy
Recensie:
Karlijn Megens Roxy
H5C Esther Gerritsen
Vriend of vijand?!
Het boek gaat over een meisje genaamd Roxy. Roxy is zevenentwintig jaar als haar man met zijn minnares verongelukt. Ze blijft achter met hun dochter, hun huis, de auto, zijn assistente, de oppas en de schaamte om dit noemloos einde van hun huwelijk. Haar familie ontfermt zich over haar maar Roxy zoekt geen troost, ze zoekt een vijand.
Na het nieuws dat Roxy heeft gekregen over haar man, sluit ze zich af van de buitenwereld. Dat gaat niet zoals ze wilt want nu is zij diegene die alle administratie moet doen en de begrafenis van haar man moet gaan regelen. Dit wordt haar allemaal te veel en dus besluit Roxy om samen met haar dochtertje en een paar vriendinnen een paar dagen op vakantie te gaan.
De schrijver van het boek is Esther Gerritsen. Esther is geboren in Nijmegen en deed een opleiding voor dramaschrijven aan de Hogeschool voor de kunsten in Utrecht. In 2000 verscheen haar eerste boek, ze werd direct gezien als een van de grote jonge literaire talenten. Esther Gerritsen is een van de weinige schrijvers die een groot talent heeft in het weergeven van dialogen en het schetsen van absurde situaties. Zij schrijft namelijk even indringend als humoristisch over hele serieuze thema’s zoals in dit boek bijvoorbeeld rouw, volwassen worden, eenzaamheid en het ouderschap. Deze specialiteit trekt veel lezers aan. Ze heeft dit boek, Roxy, bijvoorbeeld op een hele begripvolle en eerlijke manier geschreven dat de lezer begrip kan opbrengen voor Esther. Eigenlijk is Roxy namelijk een heel verdrietig en hartverscheurend boek omdat er zoveel dramatische dingen in gebeuren. Maar doordat Esther het op haar eigen manier heeft geschreven en geprobeerd heeft humor er in te verwerken is het verhaal al een stuk minder verdrietig en word je er op sommige momenten zelfs blij van om dit boek te lezen. Dat is heel knap om humor en verdriet in een boek op de juiste manier te verwerken. Meestal als andere schrijvers proberen te doen maken ze (onbewust) mensen belachelijk of vat men de humor op als iets heel sarcastisch.
Voordat ik aan Roxy begon had ik geen idee waar het overging. De enige reden waarom ik dit boek heb gekozen is omdat verschillende vriendinnen hebben gezegd dat dit een leuk boek is en door de achterkant van het boek. Dus met redelijke hoge verwachtingen begon ik het boek te lezen, en al naar de eerste paar pagina’s wist ik dat ik het juiste boek had gekozen. Het begint namelijk al meteen dat aan Roxy wordt verteld dat haar man is overleden, dat is een redelijk heftig begin voor een boek. Dit vind ik een goede keuze van de schrijver omdat al meteen in het boek te verwerken want dit zorgt ervoor dat mensen door de spanning door gaan lezen en er geen spijt van hebben dat ze dit boek gelezen hebben.
Kortom dit boek is een echte aanrader omdat er ten eerste veel spanning inzit, daarnaast is er in dit boek een mooie combinatie gevonden tussen het verwerken van het verdriet en er toch grapjes in maken. Het onderwerp is daarom ook heel aangrijpend en dat is in dit boek om een hele natuurlijke en begripvolle manier beschreven. Op een manier waardoor iedereen begrijpt wat er door Roxy heen gaat. Erg bijzonder boek dus!
Het woeden der gehele wereld
Recensie
Karlijn Megens Maarten ’t Hart
H5C Het woeden der gehele wereld
Die moord..... Jij was erbij, Jij heb het gezien......
Het boek gaat over een jongen, genaamd Alexander Goudveyl, die heel veel van pianospelen houd. Zo speelt hij tijdens een evangelisatiecampagne een pianostuk van zijn grote voorbeeld Mozart. Tijdens diezelfde campagne word een van zijn beste vrienden, Vroombout, vermoord. Toen hij het schot hoorde en achterom keek zag hij een man met een zwarte hoed op, een sjaal voor zijn mond en een lange zwarte jas aan. Hij zag dat de man naar hem wees met een pistool in de hand. Al die jaren nadat deze moord plaatsvond is Alexander opzoek naar de moordenaar, en leeft hij in angst dat de moordenaar ook hem op een dag gaat vermoorden. Hij is zijn hele leven opzoek naar de moordenaar van zijn beste vriend en op het einde van het boek krijgt hij hier meer duidelijk over. In al zijn levensjaren tussen, gebeuren nog allemaal andere kleinere dingen die een grote impact hebben (gehad) op zijn leven, en soms waardoor hij ook een groter vermoeden heeft wie de moordenaar is.
Op het eerste ogenblik lijkt het erop dat dit boek een triller is, maar dat is het niet. Dat vind ik wel bijzonder en tegelijkertijd ook erg leuk aan dit boek. Het is geen triller, ik vermoed omdat er vrijwel weinig spanning in dit boek zit vergeleken met andere trillers, en er zit redelijk veel emotie in dit boek verstopt. Want je krijgt gewoon een kijk in het leven van Alexander, met dit boek volg je hem letterlijk van tiener tot aan dat hij bejaard is. En in die periode gebeuren er hele leuke maar ook hele heftige dingen. Ik vind het dan ook heel mooi om te lezen hoe hij met al die gebeurtenissen omgaat en wat er allemaal in zijn hoofd afspeelt als er iets vreselijks gebeurd. Het perspectief licht dan ook bij hem, en is tegelijkertijd het ik perspectief. Dus alles wordt verteld vanuit Alexander zelf.
Daarnaast ben ik persoonlijk ook erg dat ik lees van hoofdstuk tot hoofdstuk. In dit boek vindt ik het dan ook heel mooi verwerkt dat elk hoofdstuk zijn eigen verhaal heeft, afgezonderd van de andere hoofdstukken maar toch sluiten ze heel mooi op elkaar aan. Oftewel zit er een heel aparte structuur in dit boek, wat het tegelijkertijd ook spannend, uitdagend en leuk maakt om dit boek te lezen. Dit zorgt er ook voor dat er geen moment is in het boek waar het minder leuk wordt, of waar er geen actie is. Zelf zit je ook elke mogelijke persoon helemaal te oordelen om te checken of dat diegene de moordenaar kan zijn of niet, en die mystiek verschijnt op elke pagina van het boek wel.
Kortom, vind ik dit een heel leuk boek, omdat er ten eerste een aparte structuur in zit, wat het leuk en uitdagend maakt om dit boek te lezen. Daarnaast vind ik het ook een leuk boek, omdat er naast de verhaallijn van het boek, in elk hoofdstuk ook een kleine rode draad verstopt zit. Dit zorgt juist voor extra spanning en de wil om het boek verder te lezen om er o.a. achter te komen wie nou de moordenaar is, maar ook wil je weten hoe het afloopt met sommige andere bijrollen. Echt een aanrader!!
Eilandgasten
Recensie
Karlijn Megens Vonne van der meer
H5C Eilandgasten
“Soms zou ik willen dat mijn armen de muren waren, mijn ogen de ramen.”
Het boek gaat in het kort over de belevenissen van verschillende gasten in het huisje Duinroos. Centraal in dit verhaal staat het vrouwtje dat dit huis schoonmaakt. Tijdens een vakantie volgen verschillende bewoners elkaar op zoals: Een stel jonge ouders dat komt met een poging hun huwelijk te redden; Een twintigjarig meisje dat ontdekt dat ze zwanger is en samen is met iemand die net abortus heeft gepleegd; Een veertig jarige man die op zijn werk wordt ingehaald door een jongere, energiekere collega; Drie studenten die twijfelen wie voor wie bestemd is; Een vrouw met een ernstige ziekte. Geen van allen kennen elkaar maar doordat ze allemaal hun vakantie in hetzelfde huis hebben besteed komen ze met elkaar in aanraking. Zonder dat ze het zelf merken hebben ze invloed in elkaar leven en vormen ze met z’n allen een geheel. De Schoonmaakster van dit huis ziet alles van een afstand komen en gaan, en houdt zo dus iedere bewoner een beetje in de gaten.
IK vind dit een heel bijzonder boek. Ten eerste doordat dit boek een heel aparte vorm van perspectief heeft. Iets wat ik nog niet eerder ben tegengekomen in voorgaande gelezen boeken. Door deze keuze om het perspectief op een andere manier te brengen creëert de schrijfster spanning en nieuwsgierigheid bij de lezer, je voelt je als lezer veel meer betrokken bij de verhaalfiguren dat je hun problemen en dilemma’s vaak helemaal meebeleeft.
Ook de opbouw was heel bijzonder in dit boek. Omdat in het eerste gedeelte van het boek je kennismaakt met het huis door de ogen van de schoonmaakster, waardoor je een specifiek en afstandelijk beeld krijgt van het huis. Dan kom je te weten hoe de bewoners in het huis wonen en wat zij daar allemaal beleven. Ondanks dat er in elk hoofdstuk verschillende bewoners in het huis komen te wonen met elk een ander vreselijk/bijzonder probleem of dilemma blijft het toch een heel verhaal en loopt het allemaal heel natuurlijk in elkaar over. Dat komt o.a. ook doordat er steeds voorwerpen bij iedere bewoner weer terugkomen. Zoals dat ze allemaal in het zelfde huis voor een tijdje hebben gewoond, maar bijvoorbeeld hebben ze ook allemaal iets in het gastenboek geschreven en die van elkaar ook gelezen. Terwijl sommige het gastenboek bijhielden alsof het hun dagboek was en hun er daardoor van alles in zetten. Doordat de andere bewoners dit kunnen lezen, zijn ze toch een soort van verbonden met elkaar, ondanks dat ze elkaar ontmoet hebben en kennen.
Naast dat de verhalen van de verschillende bewoners heel goed in elkaar passen, vind ik de verhalen zelf ook heel bijzonder. Want de situaties waar sommige bewoners inzitten kunnen zo in het dagelijkse leven ook voorkomen, terwijl je dan niet zo stil staat bij de gevolgen van die situatie of hoe ernstig het voor die persoon wel daadwerkelijk is. In dit boek word erg duidelijk gemaakt dat zelfs een situatie die regelmatig voorkomt toch meer pijn kan doen als een mens dan je denkt. Na het lezen van dit boek ben ik ook meer stil gaan staan bij de mensen die in zo’n vreselijke situatie zitten, waardoor ze niet optimaal van het leven kunnen genieten. Zo heb ik ook meer respect gekregen voor sommige mensen.
Kortom vind ik dit echt een top boek. Ten eerste omdat het een heel mooi perspectief heeft, waardoor je alles heel mooi beleefd en het gevoel hebt alsof jij dat zelf ook allelmaal het meegemaakt en dat je dat personage helemaal begrijpt. Daarnaast vind ik het erg bijzonder hoe Vonne van der meer verschillende problemen en dilemma’s van de bewoners zo op elkaar heeft weten aan te sluiten dat het toch een verhaal is geworden in plaats van zes kleine verhalen. Ook vind ik dit boek een typisch literair boek, omdat het je erg aan het denken zet over bepaalde situaties in het dagelijkse leven, en dat je voor die ‘simpele’ situaties meer respect hebt gekregen voor de personen die zich daarin verkeren
Overige opdrachten
