

het leven in een keuken
Het boek gaat over de jonge Nordip, die in de keuken van het Schnitzelparadijs de blauwe gier gaat afwassen. Bijna iedereen twijfelt aan het aandeel van Nordip in de keuken. Wie is hij? Wat komt hij doen? En vooral: waarom is uitgerekend deze dwaas de held van de mooiste serveerder? In het Schnitzelparadijs had bijna elke jongen wel een oogje op de jonge Agens. Doordat Nordip Agens voor zich kan veroveren wil de rest niks meer met hem te maken hebben en gaan hem een beetje treiteren. In de keuken heeft hij ook de bijnaam sopkop. Hoe Nordip al deze avonturen weet te overleven kom je te weten in dit verhaal.
De schrijver van dit boek is Khalid Boudou en komt oorspronkelijk van Tamsamane. Zijn boek het schnitzelparadijs was zijn eerste boek en het werd meteen bekroond met het gouden ezelsoor in 2002. Daarnaast is dit boek een paar jaar later ook verfilmd, en ondertussen is de film ook al meer dan 400.000 keer bekeken,  best veel dus.
Voordat ik aan dit boek begon had ik de film al gezien, dus ik wist al wel een beetje waar het boek over ging. Maar omdat ik de film zo mooi vond verwachtte ik automatisch ook best veel van het boek. Dat komt ook vooral omdat mensen tegen mij zeiden dat het boek nog mooier was dan de film. Maar het tegendeel bleek, ik vond het boek niet speciaal of zoiets. Het verhaal blijft wel mooi, maar hoe het boek geschreven was, vond ik best irritant. Bij dit boek raakte ik namelijk al snel de draad kwijt, omdat ze van het ene naar het andere onderwerp gaan, ook snapte ik soms niet wat de schrijver met bepaalde zinnen bedoelde. Gelukkig zitten er ook wel goede dingen in dit boek, zoals het verhaal bijvoorbeeld, dat blijft aansprekend. Ook vond ik de personages in dit boek erg leuk, normaal lijken de personages in dit soort boeken allemaal erg veel op elkaar, in dit boek was dat niet het geval. Want Nordip werd op het begon van het verhaal een beetje gepest, omdat hij de nieuwe was. Normaal gesproken blijft diegene voor altijd in het verhaal gepest totdat er iemand voor diegene opkomt. Dat is nu dus niet zo, want na een tijdje wordt hij bevriend met de meeste jongens die in de keuken staan, op eentje na. Dus dat is al wel een groot verschil dan in andere boeken waar er iemand ook gepest wordt.
Ook vind ik dit een leuk boek, omdat je meer te weten komt over de keuken van een restaurant. Zo wis ik eerder nog niet wie er allemaal in de keuken stonden en wat er nou precies allemaal in de keuken wordt gedaan behalve koken. Daarnaast kwam ik ook veel meer te weten over de Marokkaanse cultuur, omdat veel personages van Marokko kwamen. Ik denk dat doordat de Marokkaanse cultuur in het boek de sfeer van het boek ook meestal heel vrolijk was. Vooral omdat er dan beschreven wordt da het licht is en iedereen vrolijk en op tijd in de keuken is. Door die stukjes te lezen leef je al snel mee in het boek.
Ondanks dat het soms een beetje onduidelijk of onbegrijpelijk was, kwamen sommige stukken toch heel verassend aan. Omdat dat ik de film al heb gezien weet ik al waar het over gaat. Maar er zijn nog altijd stukken die niet in de film zaten, dus wanneer die in het boek voorkwamen gaf dat wel een grappig gevoel. Ik denk dat die stukken er ook voorgezorgd hebben dat ik gedurende het hele boek vol aandacht heb zitten lezen. Dat ik de aandacht soms even kwijt was, ligt niet aan het feit dat ik de film al heb gezien. Ik heb namelijk al wel meerdere boeken gelezen die ook verfilmd zijn en normaal vind ik die boeken ook super leuk. Nu is het vooral de combinatie van soms moeilijk te begrippen en al weten wat er gebeurd.
Kortom vind ik dat het boek een mooie en humoristische verhaallijm heeft. Het is jammer dat de verhaallijn hier en daar wat onduidelijk is, maar door de stukken te lezen die niet in de film voorkwamen vond ik het toch wel een erg leuk boek. Dat ligt niet alleen aan die bepaalde stukken maar ook aan het karakter van sommige personages. De karakters die in dit boek voorkomen heb ik nog bijna nooit in andere boeken voorbij zien komen, dat geeft het boek wel bonuspunten. Ten slotte vond ik dat het boek ook een mooie omschrijving van de sfeer en de Marokkaanse cultuur heeft neergezet. Oftewel, ik raad dit boek iedereen aan die van een spannend en fascinerend verhaal houdt.
Ik wil de Schrijver ook complimenten geven voor het perspectief waar het uitgeschreven wordt. Het boek wordt voornamelijk vertelt vanuit de hoofdpersoon Nordip, maar afentoe wisselt hij ook naar andere perspectieven. Die overgangen vind ik heel mooi gedaan in dit boek. Wat het perspectief ook niet zo ‘Basic’ maakt is dat Nordip zichzelf in he boek O boy noemt.
trailer Het schnitzelparadijs https://www.youtube.com/watch?v=reycOfkZxkU