

De tweeling
Ik heb het boek de tweeling gelezen.                                                                  
De schrijfster is Tessa de Loo.                                                                                
ik heb voor de opdracht van het juryrapport gekozen.
de 5 eisen waar een boek aan moet voldoen zijn:
Het boek moet een verrassend einde hebben.
Deze eis is belangrijk, omdat als er geen verassend einde ontstaat, kan dat er voorzorgen dat de lezers al vroeg gaan afhaken, omdat ze al weten hoe het verhaal afloopt. Dit kan tot veel negatieve recensies leiden, die dat dan allemaal door gaan vertellen tegen vrienden van hun. Zo trekt het boek minder lezers, terwijl het doel van een schrijver is om zoveel mogelijke lezers naar hun boek toe te trekken.
De titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven.
meestal kan je aan een titel al wel een beetje zien waar het verhaal over gaat, of wat het onderwerp van het verhaal is. Als het boek nou over een heel anders onderwerp gaat dan dat de titel heet, kan dit heel verwarrend overkomen bij de lezers. Sommige lezers kiezen hun boek doordat het bijvoorbeeld een spannende titel is. De meeste denken bij het lezen van de titel, dat dit ook wel het onderwerp van het boek zal zijn. Stel dat dot dan niet het geval is, kunnen ook op dit onderdeel lezers gaan afhaken, omdat het heel verwarrend is. Of omdat het over een saai onderwerp gaat, saaier dan dat ze hadden verwacht.
Je moet in de eerste twee hoofdstukken al kunnen weten wie de (hoofd)personages zijn.
als je niet weet wie de hoofdpersonages zijn, omdat er bijvoorbeeld te veel of maar een personage wordt genoemd, kan dit onduidelijk zijn voor de lezer. Stel dat er dadelijk naast de hoofdpersonages ook nog andere personages zijn, waarvan de lezer denkt dat dat de hoofdpersonages zijn. Maar dit dan aan het einde niet zo lijkt, is de kans groot dat de lezer opnieuw kan beginnen, omdat hij het verhaal niet meer snapt. Dit kost extra tijd. Waardoor ze dat denk ik niet zullen gaan doen. Die klachten gaan ze dan rondbazuinen aan hun vrienden, en die gaan dat ook weer rondbazuinen. Waardoor uiteindelijk nog maar heel weinig mensen het boek gaan lezen.
Je moet je goed kunnen inleven in het verhaal.
het is belangrijk om je goed te kunnen inleven als je het verhaal bijvoorbeeld beter wilt begrijpen. Bij bepaalde boeken geldt soms ook de regel: Hoe beter je je kunt inleven, hoe spannender of dramatischer het boek lijkt. Bij diezelfde soort boeken kan het er dus ook voor zorgen als je je bijvoorbeeld helemaal niet in kan leven, je ook bijna geen spanning of drama voelt n het boek. Waardoor het boek maar wat saai overkomt.
Het moet duidelijk zijn waar het perspectief ligt.
In sommige boeken heb je maar een perspectief, maar in andere boeken lees je het verhaal vanuit verschillende perspectieven. Als je in een boek voor verschillende perspectieven kiest, moet je wel goed opletten dat het duidelijk is vanuit welk perspectief je het verhaal leest. Stel hij gaat opeens van het ene naar het andere perspectief, maar dat heb je bijvoorbeeld niet door dit voor veel verwarring kan zorgen. Want je weet dan als het goed is al een paar dingen van de hoofdpersonen, en als je dan iets leest vanuit een van de hoofdpersonen, terwijl jij denkt dat het over iemand anders gaat, kan je zo onbewust een heel ander inzicht van het verhaal krijgen. Zodat de lezer uiteindelijk het verhaal niet meer snapt.
Door middel van de 5 eisen het boek beoordelen:
Het boek moet een verassend einde hebben.
Als je kijkt naar deze eis, zou het boek van 1 t/m 10 een 8 krijgen. Het einde van het verhaal gaat namelijk zo: Lotte zit rustig in een bad in de spa te genieten, totdat er een zuster komt dat het niet goed gaat met Anna. Anna zit ook in zo’n warm bad, maar Anna kan integendeel van Lotte niet tegen te warm water. Wat doen de zusters, ze maken het water te warm waardoor Anna overlijdt. Lotte baalt hier verschrikkelijk van, en moet een traantje laten. Ze baalt het meeste dat ze geen sorry kan zeggen van de vorige keren dat ze zich heel onbeschoft heeft gedragen.
Ik had namelijk verwacht dat Anna en Lotte het overeen kwamen, dat ze allebei een even zware periode in de oorlog hebben gehad. Tot slot dan Lotte Anna mee naar haar huis neemt om Anna voor te stellen aam haar gezin, en dat het goed zou aflopen. Maar in plaats daarvan loopt het helemaal verkeerd af, op het einde overlijdt er zelfs nog iemand. Ik kreeg zelfs wel een beetje tranen in mijn ogen, zo zielig maar ook onverwachts vond ik dit.
De titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven.
De titel van dit boek is opzich best goed gekozen, maar het enige echte wat je dankzij de titel over dit boek te weten komt, is dat het over een tweeling gaat. Als je het boek bijvoorbeeld gescheiden tweeling had genoemd, wist je al een stuk meer over het boek. Want het hoofdonderwerp van dit boek is, is dat er een tweeling of vroege tijd wordt gescheiden. Ze komen beide in hele andere families en situaties terecht. Dus als je alleen naar deze eis kijkt zou ik dit boek niet het beste, maar ook niet het slechtste boek vinden. Stel je kom uit 50 boeken kiezen, zou ik dit boek op de 28ste plek zetten.
Je moet in de eerste twee hoofdstukken al weten wie de (hoofd) personages zijn.
In deze eis scoort het boek denk ik als een van de beste als je kijkt naar de anderen eisen, omdat je eigenlijk al na de eerste 2 of 3 bladzijdes weet dat het vooral over Anna en Lotte gaat. Dus je weet al vrij snel wie de hoofdpersonages zijn. Maa hiernaast zijn er ook redelijk veel bij personages, het fijne vind ik dat die bijpersonen niet allemaal tegelijkertijd in het boek voorkomen, maar dat ze een voor een in het boek voorkomen. Dit leest veel fijner, en je kan beter onthouden wie ook alweer wel personage was, en hoe diegene was.
Je moet je goed kunnen inleven in het verhaal.
In dit boek kun je je al vrij snel in het begin goed inleven in het verhaal. Ook begin je al vrij snel zelf een oordeel te geven over de personages die je tegenkomt. Wat ik ook leuk en goed vind aan dit boek is dat het perspectief zowel bij Anna al bij Lotte ligt, waardoor je meer te weten kunt komen over wat zij meegemaakt hebben, maar ook hoe ze over elkaars verhalen nadenken. Dat wil zeggen dat ik op vrolijke, leuke stukken vanzelf een glimlach op mijn gezicht krijg, soms zelfs zonder dat ik het door heb. Maar ook bij een zielige gebeurtenis, moet ik soms ook wel even slikken omdat ik het zo zielig vind. Ten slotte vind ik dat als je je in een boek goed kunt inleven dat het er ook bij hoort dat zodra je aan het boek begint je je meteen het hele verhaal kan inbeelden in je hoofd. Bij mij speelt er dan gewoon tijdens het lezen een korte film over van het verhaal.
Het moet duidelijk zijn waar het perspectief ligt.
Dit is ook een van de weinige eisen waar het boek wat minder in slaagt. Op het begin is het wel duidelijk, maar wanneer ontdekt wordt dat Anna en Lotte elkaar in de spa ontmoetten. Dan zit je te lezen en zonder dat je het doorhebt ben je het stukje aan het lezen dat Anna en Lotte met elkaar in de spa met elkaar aan het praten zijn. Op het moment dat je het dan doorhebt, begrijp je er niks meer van omdat je denkt dat er iets anders gebeurd. Dan moet je dat hele stuk weer opnieuw lezen. Dit probleem heb ik soms ook gehad bij een overgang van Lottes verhaal naar Anna’s verhaal. Bijvoorbeeld wanneer je denkt dat Lotte dit eigenlijk allemaal meemaakt maar dit niet zo blijkt, ervaar je het veel anders dan wanneer je weet dat het perspectief bij Anna ligt.
Eindbeoordeling van het boek:
ik vond het een leuk, spannend en zielig boek dat je helemaal meesleept in de verhalen van Lotte en Anna. Maar op sommige punten was het boek wat verwarrend, bijvoorbeeld als je kijkt naar de afwisseling van het perspectief. Midden op een bladzijde wordt er van perspectief gewisseld, ik zou dan zeggen he ene hoofdstuk ligt het perspectief bij Anna, het andere hoofdstuk ligt he bij Lotte. Dat zou duidelijker zijn. Net zoals de titel, hij zegt al wel wat over he verhaal, maar als je er net nog iets voor of achter had gezet, was hij misschien nog duidelijk geweest. Maar dat zijn maar twee minpunten, tegenover drie hele sterke punten namelijk:
Ik zou dit boek niet beschrijven als het beste boek van Nederland, omdat het nog een paar werkpuntjes heeft. Maar voor alleen het verhaal al en het meeslepen zou ik dit boek wel in de top 10 zetten. Het is toch wel een zielig verhaal wat zich afspeelt. Tegen al die goede kwaliteiten vallen die slechte werkpuntjes al gauw niet meer op.
 
trailer De tweeling https://www.youtube.com/watch?v=vmBAWBqlPe0