Judas

Recensie:

Karlijn Megens                                                                               Judas
H4A                                                                                Astrid Holleeder

 

 

`Een valse hond sluit je op in een hok, of laat je inslapen´

In het kort gaat het boek over de familie Holleeder, waaronder Willem Holleeder die tot nationale knuffelcrimineel was uitgegroeid. Het boek speelt zich af tussen 2012 en heden, en is doorspekt met flashback belangrijke gebeurtenissen in het verleden. Het is een verbijsterende familiekroniek waarin Astrid Holleeder een onthutsend portret schetst van een gezin dat sinds 1983 alleen nog maar een achternaam heeft.

Astrid en Sonja Holleeder besluiten in 2013 te doen wat niemand voor mogelijk hield: ze staan op tegen hun broer Willem en leggen zeer belastende verklaringen tegen hem af, net als zijn ex-vriendin Sandra den Hartog. De dag dat het nieuws op 24 maar 2015 naar buiten komt worden in een uitzending van RTL late Night een aantal schokkende geluidsfragmenten uitgezonden. Want wat weinigen wisten, is dat Willem Holleeder zijn familie dertig jaar lang terroriseerde, afperste en bedreigde, precies zoals zijn alcoholistische vader de familie jarenlang had overheerst en mishandeld. Kinderen, vrouwen, aangetrouwde familie, tot aan moeder Stien toe: niemand ontkwam aan hun despotische gedrag.

Doordat Astrid zich als vertrouweling op stelt kon ze dicht in de nabijheid van haar broer verkeren, en hun gesprekken in het geheim opnemen, met maar een doel: hem levenslang geven.  In het boek komen ook vaak gesprekken voor tussen Willem en Astrid, waarin Willem tegen Astrid vertelt wie hij dit keer wilt vermoorden.  Zoals die keer dat Willem de tweede auto van Sonja wil hebben maar zij wil hem niet geven. Hij zegt tegen Astrid: Assie, dus ik moet op de scooter en zelf rijden ze rond in auto´s. waar betalen ze dat van? Zij moet geld hebben. Geen geld? Laat me niet lachen, dan kun je niet in een auto rijden en in een huis wonen. Ze hebben geld. En weet je wat het is? Zij hebben geen recht op dat geld. Waarop Astrid antwoordt: dan ga ik wel zeggen dat ze die auto aan jou afgeeft. Waarom Willem weer zegt: Nee, dat hoeft niet meer, zij mag die auto niet meer geven. Dit betekent dat hij geen oplossing van het conflict wil. Hij weigert een dialoog met haar aan te gaan om een oplossing te voorkomen. Want doordat zij hem leed toebrengt, is hij gerechtigd alles te doen om dat te compenseren; haar te verraden, uitspelen, bedreigen, afpersen en uit eindelijk te vermoorden. Ook al is ze zijn zusje.

Astrid schrijft veel over wat ze vroeger allemaal heeft mee gemaakt, maar ook hoe ze zich daarover voelt. Sommige verhalen die ze over vroeger vertelt, en dan vooral over haar vader zijn wel heel heftig. Daaruit blijkt dat ze niet alleen als volwassene een zwaar leven lijdt, maar dat ze van kleins af aan al werd mishandeld en geslagen door haar bloedeigen vader. De manier waarop ze dit verwerkt in het verhaal is heel mooi maar tegelijkertijd ook heel emotioneel. Ook omschrijft ze elke keer haar gedachte wanneer ze weer een gesprek met Willem heeft gehad over zijn nieuwe plannen. Dat vind ik erg interessant om te lezen, zo weet je namelijk beter wat zij er allemaal vindt en wat er in haar hoofd speelt.  Maar zo blijf je ook op de hoogte van alle plannen waar Willem op dat moment mee bezig is, waardoor je allemaal theorieën in je hoofd aan het verzinnen bent, waarvan je denkt dat Willem daar mee te maken heeft of juist niet. Wat dit ver haal ook erg spannend maakt is het moment wanneer Astrid samen met Sonja weer al hun informatie gaan verklaren bij de politie. Je weet maar nooit of Willem opeens op kan duiken om hen wat aan te doen. Ten slotte vind ik het heel dapper dat Astrid samen met haar zus Sonja heeft durven verklaren tegen Willem Holleeder, want beide wisten ze dat als Willem hier ooit achterkomt ze niet lang meer bleven leven. Toch hebben ze het risico genomen en het wel ruim 2,5 jaar kunnen verzwijgen voor Willem. Respect!

Voordat ik aan dit boek begon had ik nog geen idee waar het over ging. Het enigste wat ik wist was dat het over Willem Holleeder ging, maar ik had geen idee wie het was en waarom dit boek zo snel werd uitverkocht. Nu ik dit boek heb gelezen weet ik wel wie Willem Holleeder is, dat is niet het belangrijkste.  Het boek vond ik erg leuk, maar dan niet leuk op de manier van dat wil ik ook beleven, maar eerder in de betekenis van ik leef met die familie mee. Door de spanning die in het boek zat bleef je doorlezen, er was geen een moment in het boek dat het niet spannend was. Op sommige momenten begon ik ook helemaal mee te leven met alle mensen die geliquideerd werden door Willem Holleeder.  Oftewel na de eerste twee bladzijdes zit je al helemaal in het boek, het enigste wat je dan nog wilt doen is verder lezen.