Sociogram, hoe ben ik gesocialiseerd?
stage VluchtelingenWerk
Maak jouw eigen geluksboom
Dit filmpje heb ik bedacht en gemaakt in deze roerige tijd van Corona. Ik loop stage bij VluchtelingenWerk Nederland, waar ik helaas nog geen enkele dag heb stage gelopen. Het lijkt mij vooral voor gevluchte kinderen afschuwelijk om weer in quarantaine te zitten, dat kan nare herinnerigen aanwakkeren. Daarom bedacht ik een positieve opdracht: het maken van jouw geluksboom! zo dachten de kinderen na over wat ze gelukkig en blij maakt, ze mochten elke vorm van creativiteit hieraan verbinden en dit in de geluksboom toepassen.
Mijn ontwikkelingsreis naar Indonesië
Ik ben vanuit mijn mode opleiding in 2019 twee maanden naar Indonesië geweest,
Twee maanden vol emoties, geluk, leerzame momenten en soms verdriet.
Emoties, omdat bijna alles anders is, de cultuur, het weer, de mensen.
Geluk, omdat elke dag een dag met geluk is de mensen hebben zich zo open gesteld om ons hun prachtige cultuur te laten zien van grote bruiloften tot de manier hoe mensen met elkaar omgaan, de vriendelijkheid en de natuurlijke respect die ze voor iedereen hebben heeft mij elke dag vrolijk gemaakt. De mensen delen alles wat ze hebben, ze konden het dan ook niet geloven toen ik vertelde dat de meeste Nederlanders een broodje, een stuk fruit en wat drinken voor zich zelf meenemen. Leerzame momenten, door het openstellen van de kinderen naar mij toe en hoe ik mijzelf opengesteld heb naar hun toe heb ik zo ontzettend veel geleerd. Voordat ik wegging heb ik soms moeilijke momenten gehad omdat er veel mensen zijn die anderen niks gunnen ik kreeg daar veel mee te maken in mijn omgeving ik probeerde me veel aan te passen. Ik kom er nu achter dat ik niet zoveel echte vrienden heb maar dat mijn familie vooral mijn beste vrienden zijn. Zij zijn oprecht geïnteresseerd, ze geven echt om mij en zullen mij altijd supporten, en eerlijk tegen mij zijn. Dat is echte vriendschap. Verdriet, omdat het heel zwaar is om kinderen te zien zonder ouders en omdat het zo oneerlijk verdeeld is in de wereld dat ik bijvoorbeeld een paar maanden geleden nog zeurde om een nieuwe telefoon. En deze kinderen moeten er alles aan doen om naar school te kunnen gaan. Het heeft mij in alles een spiegel gegeven en soms maakt dat het dat ik me bepaalde momenten verdrietig voel dat het zo slecht verdeeld is. Maar ook kwam ik er achter waar ik het begin van schrok, geen sanitaire voorzieningen, ongezellige kamers, geen speelgoed. Dat dat er helemaal niet toe doet. Ik schrok ervan omdat ik het nog nooit gezien had en omdat het een schok is in het begin puur omdat het anders is, ik voel me nu soms stom om die gedachte in het begin. Alles waar het om draait is de liefde, de liefde die ik altijd gekregen heb van mijn familie. Het mooiste is dat ik nu zie dat het weeshuis een samengestelde familie is en dat ze aan de liefde niks ontbreken. Op die momenten voel ik dankbaarheid dat er ook zoveel gelijkenissen zijn. Ik ben zo trots en dankbaar dat ik het vertrouwen gekregen heb van de kinderen.
Junia & Anggun, beide groeien zij op in het weeshuis, een grote familie.
De lieve kleine Anggun groeit samen met haar moeder en broertje Reza op in het weeshuis, haar moeder zorgt voor de kinderen en mensen in het weeshuis.
Werkprocessen
Oefenopdrachten
De theorie van Daniël Offman
Feedback formulieren oefenopdrachten
Stage La Luna Care
360 graden feedback formulieren
Periodes
Periode 1
Periode 2
Ontwikkelingspsychologie eindopdracht 2
Periode 3
Periode 4
Anatomie blended eindopdracht
Periode 5
Periode 6
Periode 7
Burgerschap
SLB
Stage stichting Encelia (buitenlandse stage)
Examens Anne Merkuur
Burgerschap opdrachten samenvatting
Stage uren Vluchtelingenwerk
