Startopdracht
Wat is je startpositie?
We hebben dus een doel in havo 5, maar om een doel te hebben, moet je ook weten waar je gestart bent. Daarom de volgende opdracht voor jullie:
Lectuur zijn simpele verhaallijnen, oppervlakkig getekende personages, weinig vernieuwend. Literatuur is origineel en heeft diepgang. Ik denk dat ik voornamelijk boeken heb gelezen van Lectuur. Een boek wat ik recent heb gelezen is het boek 'Iene miene mutte' dit boek heb ik in mijn vrije tijd gelezen en niet voor mijn leeslogboek aangezien het uit het Engels vertaal is en dat is niet toegestaan. Ik zou mensen het boek aanraden omdat het een heel meeslepend boek is en de karakters heel mooi zijn. Ook hebben we ons niveau moeten bepalen met behulp van verschillende testen. De test van Lezen voor de Lijst geeft aan dat ik boeken moet lezen van niveau 5, ik ben een nieuwsgierige lezer en ik vind het leuk om nieuwe dingen te leren van de boeken.
Boeken
Boekenoverzicht
Boek 1: Boek 6:
Titel: Hemelvaart Titel: Een makkelijk kind
Schrijfster: Judith Koelemeijer Schrijfster: Mireille Geus
Jaar van uitgave: 2012 Jaar van uitgave: 2016
Aantal sterrren: 3 Aantal sterren: 4
Boek 2: Boek 7:
Titel: Het Diner Titel: Een nagelaten betekenis
Schrijver: Herman Koch Schrijver: Marcellus Emants
Jaar van uitgave: 2009 Jaar van uitgave: 1989
Aantal sterrren: 5 Aantal sterren: 5
Boek 3: Boek 8:
Titel: Een makkelijk kind Titel: Maar buiten is het feest
Schrijfster: Mireille Geus Schrijver: Arthur Japin
Jaar van uitgave: 2016 Jaar van uitgave:2012
Aantal sterren: 4 Aantal sterren: 5
Boek 4: Boek 9:
Titel: Zeven soorten honger Titel: Een man met goede schoenen
Schrijfster: Renate Dorrestein Schrijver: Rob van Essen
Jaar van uitgave: 2016 Jaar van uitgave: 2020
Aantal sterren: 1 Aantal sterren: 2
Boek 5: Boek 10:
Titel: De Executie Titel: Mrs. Degas
Schrijfster: Daniëlle Bakhuis Schrijfster: Arthur Japin
Jaar van uitgave: 2019 Jaar van uitgave: 2020
Aantal sterren: 4,5 Aantal sterren: 3
Boek 1 - havo 4
Boek 1
3 sterren
Opdracht: Juryrapport
Hemelvaart
Judith Koelemeijer
5 eisen waar het beste Nederlandstalige boek aan moet voldoen:
Eis nummer 1: het boek moet een verassend einde hebben
- Eis gekozen omdat: dit was een standaard eis die ik moest verwerken en heb ik dus niet zelf gekozen.
- Hemelvaart: het boek Hemelvaart heeft geen verassend einde omdat de eerste 76 bladzijdes gaan over hoe Anette dood is gegaan en de andere 188 bladzijdes gingen over de verwerking van de medeplichtigen die op Griekenland mee waren bij het ongeluk, de familie van Anette en als laatste haar vrienden. Ook op bladzijde 5 was het al bekend dat ze dood zou gaan, dus ook in de eerste 76 bladzijdes was het geen verassing dat ze uiteindelijk dood zou gaan. Op eis nummer 1 krijgt het boek dus 0 sterren.
Eis nummer 2: de titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven:
- Eis gekozen: dit was een standaard eis die ik moest verwerken en heb ik dus niet zelf gekozen.
Hemelvaart: het boek hemelvaart heeft een hele goede titel die bij het verhaal past, omdat Anette dood ging op een Hemelvaart toen alle klokken gingen luiden. in het hele boek komt de dag Hemelvaart terug omdat iedereen weet dat Anette op die dag is gestorven. De titel zegt in de eerste instantie niks over het verhaal totdat je het boek gaat lezen dan is de titel heel logisch.Op eis nummer 2 krijgt het boek dus 4 sterren.
Eis nummer 3: het boek moet karakters hebben die goed zijn uitgewerkt
- Eis gekozen: ik vind dit een belangrijke eis omdat als de karakters goed zijn uitgewerkt je ook een beeld krijgt over hoe de mensen zijn, hoe ze eruit zien, of ze een goede humor hebben enzovoort. Ik vind het een goed boek als je een idee hebt hoe de hoofdpersonen zijn vandaar dat ik deze eis heb gekozen
Hemelvaart: het boek Hemelvaart heeft hele uitgebreide personages in het boek zitten de hoofdpersonen van het boek zijn Anette zelf, Nikos, 2 Duitse jongens die betrokken waren bij het ongeluk en Judith zelf. De personen worden uitgebreid verteld hoe ze eruit zien, maar ook hoe ze reageren op dingen, hoe hun gevoelens zijn, of ze nog veel denken aan het ongeluk. Er worden dus heel veel details over de personen verteld. Maar het hadden er veel meer kunnen zijn als het aan mij lag. Op eis nummer 3 krijgt het boek dus 3 sterren.
Eis nummer 4: het boek moet lekker te lezen zijn, dat je het in 1 keer uit wil lezen
- Eis gekozen: ik vind dit een belangrijke eis omdat als het boek niet lekker wegleest, je met moeite door het boek heen komt en je geen zin meer hebt om het boek uit te lezen. Het is belangrijk om het lezen te stimuleren en als je een goed boek hebt gaat dat veel makkelijker dan dat je een boek hebt wat niet goed wegleest. Als het boek goed wegleest betekent het dat de schrijver het boek op de goede wijze heeft geschreven, als het niet goed wegleest is het meestal te langdradig geschreven waardoor de gebeurtenissen niet goed op gang komen.
Hemelvaart: het boek Hemelvaart leest heel goed weg. Er zitten wel veel details in maar tot mijn verbazing leest het boek heel goed weg. De schrijver heeft het op een bepaalde manier geschreven dat je helemaal in het boek op gaat en je bijna letterlijk de omgeving waar ze op dat moment van het boek zijn gewoon kan inbeelden. Het verhaal pakt je heel snel omdat het ook een waargebeurd verhaal is, is het ook heftig om te lezen om zo op een jeugdvakantie een vriendin kwijt te raken. Dat zal er ook mee te maken hebben dat je zo snel door het boek heen leest. Op eis nummer 4 krijgt het boek 4 sterren.
Eis nummer 5: de inhoudt van het verhaal
- Eis gekozen: Ik vind dit een belangrijke eis omdat de inhoud van het verhaal goed moet zijn wil je het echt een leuk boek vinden, dit verschilt natuurlijk per persoon waar je van houdt en wat je leuk vind om te lezen. Maar ook al hou je niet van de genre als de inhoudt van het boek goed is, is het automatisch wel een goed boek voor die genre. En als je wel van deze genre houdt dan weet je al helemaal of het een goede inhoudt is of niet aangezien je er al meerdere hebt gelezen
Hemelvaart: het boek Hemelvaart heeft een goede inhoudt, de inhoudt is niet heel diepgaand. Aangezien het de eerste 76 bladzijdes gaat over het ongeluk wat al redelijk uitgebreid is omdat het verhaal zich in 2 dagen afspeelt. Maar de rest van het boek is nogal eentonig, het gaat elke keer over hoe ze het hebben verwerkt maar allemaal hebben ze een ander verhaal wat dan wel weer interessant is, want na zoveel jaar heeft iedereen een ander ongeluk voor zichzelf tot leven gemaakt. Maar het komt allemaal op hetzelfde neer dat niemand het kan verwerken, Judith niet, de andere 4 vriendinnen niet, Nikos niet, te twee Duitse jongens niet, Anette haar ouders niet. Op eis nummer 5 krijgt het boek 3 sterren.
Conclusie: het boek is op de 5 volgende eisen beoordeeld: het boek moet een verassend einde hebben, de titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven, het boek moet karakters hebben die goed zijn uitgewerkt, het boek moet lekker te lezen zijn, dat je het in 1 keer uit wil lezen en als laatst de inhoudt van het verhaal. Het had geen verassend einde omdat het na 76 bladzijdes al bekend was. Vervolgens was de titel van het boek wel heel goed heel het boek ging over de dag Hemelvaart omdat Anette op die dag doodging. De karakters waren goed uitgewerkt al hadden ze nog iets uitgebreider gekund. Het boek leest ook heel goed weg omdat het verhaal niet al te uitgebreid is geschreven en je er dus zo doorheen leest, En als laatst de inhoudt van het verhaal was ook goed alleen kon de inhoudt vind ik iets meer over het ongeluk zelf gaan dan over de verwerking van de nabestaanden. Ik vind dit boek dus niet het beste Nederlandse boek van dit jaar, dit komt mede doordat het geen verassend einde had en ik vond dat het ongeluk zelf een grotere gebeurtenis in het boek zou moeten zijn dan dat het nu was. Daar heeft het boek veel punten op verloren en dat is jammer.
Boek 2 - havo 4
Boek 2
4,5 ster
Opdracht: opdracht van Lezen voor de Lijst
niveau 3: Einde van de roman
Het Diner
Herman Koch
A
Het diner eindigt ermee dat zoon Michel zijn armen om zijn vader heen slaat, hem dicht tegen zich aandrukt en 'Lieve papa' zegt. Deze regels lijken te wijzen op een happy end, zoals veel films, met name die uit Hollywood, dat wel kennen: na allerlei gevaarlijke avonturen vallen de vrienden/geliefden/familieleden elkaar weer in de armen. Discussieer met elkaar voor wie het einde van Het diner inderdaad een happy end is.
- Voor Michel?
Ja, omdat de misdaad die Michel, Rick en Beau hebben gepleegd niet uitkomt, de ouders van Michel en de ouders van Rick en Beau zeggen niks tegen de politie. Als ze zelf met de misdaad die ze hebben gepleegd kunnen leven dan hebben ze alle 3 een happy end.
- Voor Paul?
Ja, omdat Paul geen ruzie heeft met Claire, Claire is zijn vrouw. Paul heeft een ziekte maar wil niet zeggen wat voor ziekte, maar hij kan ermee leven zegt hij. Verder kan Paul leven met het idee dat Michel een misdaad heeft gepleegd.
- Voor Claire?
Ja, omdat het tussen Claire en Paul goed gaat in de relatie. En Claire kan leven met het feit dat haar zo’n een misdaad heeft gepleegd en is gechanteerd. Alles is opgelost voor het gezin van Paul en Claire
- Voor Serge?
Nee, omdat Serge op het laatste moment bij het nagerecht heeft gezegd dat hij zich terug gaat trekken bij de verkiezingen, Claire, Paul en Babette het er niet mee eens zijn dat hij zich terugtrekt. Toen Serge een telefoontje aan het plegen was, heeft Babette aan Paul gevraagd of Paul Serge in elkaar wou slaan zodat hij zich de volgende ochtend niet terug zou kunnen trekken uit de verkiezingen. Paul weigerde, hij kon het zijn broer niet aandoen. Later op de avond heeft Babette hem waarschijnlijk in elkaar geslagen en is Serge naar het ziekenhuis gebracht en Babette was afgevoerd naar het politiebureau.
- Voor de ober?
Nee, omdat bij het nagerecht Babette tegen hem begon te schreeuwen dat ze een ander toetje wou, heel het restaurant keek ze aan. Babette riep Tonio er uiteindelijk bij, de eigenaar van het restaurant waar ze zaten. De ober nam uiteindelijk het toetje mee terug de keuken in, en zorgde ervoor dat Babette een nieuw toetje kreeg. Het is niet bekend of de ober nog problemen heeft gekregen maar ik ga ervan uit van wel.
- Voor de zwerfster?
Nee, omdat de zwerver in het pinhokje door Rick, Michel en Beau eerst in elkaar is geslagen omdat ze wouden pinnen en de zwerfster in de weg lag. Vervolgens hebben ze een bureaustoel, een lamp en een ‘lege’ jerrycan naar de zwerfster gegooid. De zwerfster is uiteindelijk dood gevonden.
B
Vraag 1
Zou Herman Koch het einde als happy end bedoeld hebben? Zo ja: waarom denken jullie dat? Zo nee: waarom schrijft hij het dan toch zo op?
ik denk dat Herman Koch het boek een happy end wou geven. Dit denk ik omdat het In het begin van het boek niet goed gaat met de ouders van Michel, Babette en Serge wouden Michel in huis nemen maar dat liet Paul niet toe. Later pleegde Michel, Beau en Rick de misdaad met de zwerfster. Toen kwamen Babette, Serge, Paul en Claire erachter dat de jongens de misdaad hadden gepleegd die op opsporing vermist was gekomen. Serge was de enige van de ouders die er niet mee kon leven als hij de verkiezingen zou winnen en wou zich terug trekken uit de verkiezingen. Paul, Claire en Babette stonden dit niet toe en uiteindelijk heeft Babette Serge in elkaar geslagen zodat hij de ochtend erna niet kon zeggen dat hij zich terug wou trekken uit de verkiezingen. Toen Paul later die avond thuis kwam was Michel al thuis, Michel liep naar zijn vader toe knuffelde hem en zijn woorden waren ‘lieve papa’ zo was het verhaal afgelopen. Ik denk dus dat het verhaal is bedoeld als happy end omdat na alle problemen die in het verhaal voorkomen de meeste weer allemaal goed komen.
Vraag 2
Stel je voor: Herman Koch had het laatste deel ('Fooi') niet opgenomen in zijn roman. Geef je mening:
- Dan was het een beter boek geweest
Nee, omdat dat laatste deel het spannends deel van het boek was, en zonder dat het boek een beetje saai was als dat stuk er niet in zat
- Dan was het een somberder boek geweest.
Nee, omdat in het laatste stuk werd Serge in elkaar geslagen, dat is een best somber gedeelte van het boek dus dan was het boek niet somberder geweest.
- Dan had het boek je meer tot nadenken aangezet.
Ja, omdat het boek dan een open einde had gehad, met een open einde ga je toch nadenken hoe het boek afloopt, of Serge zich wel of niet terugtrekt uit de verkiezing. Of het nu wel of niet gaat uitkomen dat de jongens de misdaad hebben gepleegd. Dus het boek had je meer aan het denken gezet
- Dan was het boek ironischer geweest.
Nee, omdat dat laatste deel het boek ook ironisch maakt, omdat het nooit zou gebeuren dat zijn eigen vrouw hem voor zijn keuze om uit de verkiezing te gaan, in elkaar zou slaan. Dus het laatste deel maakt het ook ironischer
- Dan was het verhaal minder geschikt voor een Hollywoodfilm.
Ja, omdat Hollywood films veel actie en spanning en drama hebben. En het laatste deel van het boek een en al spanning, actie en drama heeft dus het was minder geschikt voor een Hollywoord verhaal dan.
Boek 3 - havo 4
Boek 3
4 sterren
Opdracht: Brief van de uitgeverij
Een makkelijk kind
Mireille Geus
Beste Mireille Geus,
Ik heb op uw verzoek uw manuscript gelezen, u kwam 3 april bij ons binnen gelopen met de vraag of onze uitgeverij het boek ‘Een makkelijk kind’ wilden uitgeven. Ik heb het boek gelezen heb gedurende de gehele periode waarin ik het boek las aantekeningen gemaakt.
Ik vind het een goed boek, ik zou het zeker uit willen geven. Ik vind het een mooie verhaallijn en de personen zijn mooi uitgewerkt. Het voelt alsof Parel en Willemijn echt mijn vriendinnen zijn en dat ik naast hun sta tijdens het gehele verhaal. Het open einde vind ik ook heel goed, zo weten de lezers niet hoe het afloopt en of de ouders het grapje van de meiden snappen of niet.
Er is één voorwaarde, ik kan het boek nu nog niet uitgeven.
Ik vind dat het boek nog niet helemaal voldoet aan de eisen van ons bureau.
Ik heb 3 suggesties die je mogelijk kan aanpassen:
Nummer 1: De ruimte, de ruimte waarin het boek zich afspeelt is in de villa van de rijke bewoners. Hier speelt het boek bijna de gehele periode af, dit wordt eentonig als je hier 271 bladzijdes over leest.
Nummer 2: Geef het boek meer spanning, het boek is op sommige stukken een beetje saai, dit vind ik omdat ze gedurende het hele boek het vermiste kind aan het zoeken zijn wat er op het einde helemaal niet is.
Nummer 3: Een motief toe passen.
Ik weet precies hoe je deze suggesties kunt oplossen!
Probleem nummer 1 van de ruimte, dit is op te lossen door ergens rondom het huis een paar scenes te doen, hierdoor is er afwisseling van plaats en houdt de lezer de aandacht bij het boek. Het kan het boek ook spannender maken dat brengt mij bij het tweede probleem
Probleem nummer 2, het probleem van de spanning is op te lossen door drama, actie, verdriet, iets een aanpassing. Een ruzie tussen de meiden of een inbreker die het huis binnenvalt. Het hoeft maar een minuscule aanpassing te zijn om het verhaal veel beter te maken.
Probleem nummer 3, in het boek bijvoorbeeld bij het Gouden ei komt het getal 8 keer op keer terug. Bij ‘Een makkelijk kind’ is er de mogelijkheid om bijvoorbeeld een bepaalde kleur of een bepaald voorwerp terug te laten komen, een bepaald patroon terug te laten komen.
Ik hoop dat u iets met mijn suggesties gaat doen en hopelijk zie ik uw verbeterde manuscript bij ons terug, het zou me een genoegen zijn om het boek uit te geven.
Vriendelijke groet,
Noa van de wetering
Boek 4 - havo 4
Boek 4
1 ster
Opdracht: Brief aan de uitgeverij
Zeven soorten honger
Renate Dorrestein
Geachte Uitgeverij De Fontein,
Ik ben Noa van de Wetering en ik ben 15 jaar. Ik lees veel boeken en vind boeken heel interessant, hierom ben ik zelf een boek gaan schrijven, via het Mondriaan College kreeg ik uw naam. Toen ik op school mijn boek liet lezen aan mijn Nederlands docent, adviseerde ze mij om u of uw collega wat te laten lezen van mijn boek. Dit doe ik graag. Mijn manuscript heet Zeven soorten honger.
De titelverklaring is dat Nadine in het verhaal uitlegt wat de Zeven soorten honger zijn; de honger van het oog, de honger van de neus, de honger van het oor, de honger van de mond, de honger van het hoofd, de honger van de maag en als laatste de honger van het hart. Het gaat over twee eigenaren van het William Banting Instituut, Derek en Nadine zijn de eigenaren van de afslankvilla. De cliënten van Nadine en Derek willen hun levensstijl verbeteren, het zijn allemaal rijke mannen met overgewicht die een netto jaarsalaris als borg hebben gestort. Dit krijgen de mannen terug als ze hun streefgewicht hebben bereikt. Nadine en Derek hebben relatieproblemen, ze zijn niet helemaal eerlijk tegen elkaar. Derek gaat op weg naar IJsland voor een congres en op de terugweg rijdt Nadine een zwerver aan. ‘Helmut’ noemt ze hem, ze neem hem mee naar de afslankvilla omdat ze bang was dat Helmut aangifte ging doen. Derek was onbereikbaar in IJsland, later toen Derek terug in het instituut bij Nadine vertelde Derek dat hij helemaal niet naar het congres is geweest, hij verteld Nadine dat het financieel slecht gaat met het instituut en dat ze bijna failliet zijn. Nadine heeft in de tijd dat Derek in IJsland zat een vader en dochter aangekomen. Hedwig heet het meisje, haar moeder was een week op vakantie dus moest Hedwig mee, Hedwig had ook problemen met eten, ze heeft anorexia, ze hoort niet thuis in een afslankvilla maar blijft toch omdat anders haar vader ook gaat. Het verhaal speelt al in precies een week, dit heb ik gedaan zodat de lezers een besef van tijd hebben van het boek. Ik heb mijn verhaal op een humoristische manier proberen te schrijven om het voor iedereen toegankelijk te maken.
Het boek is geschreven vanuit het ik perspectief, je leest het boek uit de ogen van Nadine. Het boek is een roman. Ik wil mijn boek graag publiceren omdat er veel mensen zijn die met eetstoornissen te maken hebben, op deze manier wil ik de lezers zich laten herkennen in mijn boek.
Als u geïnteresseerd bent in het manuscript, verneem ik dat uiteraard graag.
Met vriendelijke groet, Noa van de Wetering
Boek 5 - havo 4
Boek 5
4,5 ster
Opdracht: recensieopdracht
De executie
Daniëlle Bakhuis
Niets is wat het lijkt…
Beste lezer,
De Executie, dit is het boek waar we het deze week over gaan hebben en het boek wat jullie ook gaan lezen nadat je dit stuk hebt gelezen.
Het is 2048. Het collectief is aan de macht. De burgers dragen dezelfde kleding, wonen in dezelfde huizen en krijgen hetzelfde voedsel toegediend. Iedereen is gelijk. Maar elke kleine fout die je maakt, die wordt je fataal. De doodstraf is ingevoerd. Tijdens de live show genaamd ‘De executie’ krijgen jongeren één kans om zichzelf te redden. Bij de overige valt de bodem van hun kooi weg.. het collectief beslist wie overblijft. De hoofdpersonen zijn Charlotte, Frankie, Elif, Hailey en Nathan. Ze vertellen hun verhaal en er komen slachtoffers en kandidaten praten. Een heel spannend boek als je het mij vraagt.
De schrijver is Daniëlle Bakhuis, Ze wilde van kleins af aan al schrijfster worden, van kleins af aan weten wat je wilt worden vind ik mooi, de meeste kinderen op die leeftijd veranderen nog vaak van beroep wat ze willen worden. Ze studeerde aan journalistiek in Zwolle. Daniëlle heeft op haar zesentwintigste een uitgeverij benaderd met een manuscript over liefde. Later volgde er meer jeugdromans van Bakhuis. Daniëlle is nu 37 jaar oud, ze is dus best jong al begonnen met schrijven en is al heel ver gekomen als 37 jarige. Ze woont nu in Amsterdam samen met haar vriend en twee zoontjes. Daniëlle Bakhuis schrijft geweldige boeken, ik heb ook het boek ‘De eliminatie’ en ik wil het boek ‘Clowsnacht’ nog gaan lezen. De personages in het boek zijn Round characters, oftewel levensecht. Waardoor je heel goed de hoofdpersonen leert kennen en hun verhaal weet. Het boek wordt verteld in chronische volgorde, dit betekent dat het boek goed te volgen is en er geen afwijkingen zijn waardoor het boek heel spannend wordt. Er is veel spanning in het boek, het boek begint meteen bij de liveshow van Charlotte en dit verhoogt de spanning enorm.
Mijn eindoordeel van dit boek, ik vond het een heel goed boek. De spanning zat hoog, de hele periode van het boek lang. De hoofdpersonen waren mooi en goed uitgewerkt met name de jongeren die de kooi in gingen. Het verassende einde vond ik bijzonder maar dat maakte het juist goed aangezien de lezers tot aan het einde denken dat er iets anders aan de hand is met de jongeren die uit de kooi zijn gevallen. Ik zou het boek zeker aanraden, je vliegt erdoorheen, de uren gaan snel, je hebt plezier als je dit boek leest.
Dit was het, tot volgende week beste lezers
Geschreven door: Noa van de Wetering
Boek 6 - havo 4
Boek 6
Opdracht: Juryrapport
De verloren berg
Lieke Kézér
5 eisen waar het beste Nederlandstalige boek aan moet voldoen:
Eis nummer 1: het boek moet een verassend einde hebben
- Eis gekozen omdat: dit was een standaard eis die ik moest verwerken en heb ik dus niet zelf gekozen.
- De verloren berg: het boek de verloren berg heeft geen verassend einde, het boek blijft eenzijdig en heeft daarom geen verassend einde. Het boek gaat vooral over de rouw van de man en haar 3 kinderen die op hun eigen manier met de dood van hun moeder omgaan.
Op eis nummer 1 krijgt het boek dus 0 sterren
Eis nummer 2: de titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven:
- Eis gekozen: dit was een standaard eis die ik moest verwerken en heb ik dus niet zelf gekozen.
De verloren berg: het boek de verloren bergt heeft vind ik een goede bijpassende titel. Vader en zijn 3 kinderen zijn op weg naar de Spaande Pyreneeën. Ze gaan dus naar de bergen dat verklaart de berg in de titel. De vader en zijn kinderen zijn verloren na de dood van zijn vrouw/moeder, dit verklaart het verloren gedeelte
Op eis nummer 2 krijgt het boek dus 4 sterren
Eis nummer 3: de karakters passen bij het verhaal
- Eis gekozen: ik vind dit een belangrijke eis omdat de karakters uit het boek een grote rol hebben bij hoe goed een boek is. Als er een boek is wat over kinderen gaat kan je niet allemaal ouderen de hoofdrol geven.
- De verloren berg: het boek doet dit goed, de rouw van hun moeder komt op verschillende manieren terug, de puberdochter isoleerd zichzelf, de vader is juist heel erg open en de 2 jongste snappen het nog niet heel goed. Ik vind dat het heel goed is gedaan en keurig is uitgewerkt.
Op eis nummer 3 krijgt het boek dus 3 sterren
Eis nummer 4: het boek moet een vloeiend verhaal hebben
- Eis gekozen: ik vind dat het boek lekker moet lopen in het verhaal, als het boek geen lopend en mooi verhaal heeft is het voor de lezer vaak moeilijk te volgen. Ik vind dit dus een hele belangrijke eis want het is cruciaal voor een goed boek dat het verhaal lekker loopt.
- De verloren berg: het verhaal heeft een vloeiend verhaal, wel vind ik dat het boek echt voor volwassenen is en niet voor de jeugd. Voor volwassenen is het boek goed te volgen en ook heel interessant voor de jeugd zit er te weinig actie in en is het een beetje te langdradig.
Op eis nummer 4 krijgt het boek dus 2 sterren
Eis nummer 5: de inhoudt van het verhaal
- Eis gekozen: Ik vind dit een belangrijke eis omdat de inhoud van het verhaal goed moet zijn wil je het echt een leuk boek vinden, dit verschilt natuurlijk per persoon waar je van houdt en wat je leuk vind om te lezen. Maar ook al hou je niet van de genre als de inhoudt van het boek goed is, is het automatisch wel een goed boek voor die genre. En als je wel van deze genre houdt dan weet je al helemaal of het een goede inhoudt is of niet aangezien je er al meerdere hebt gelezen
- De verloren berg: de inhoudt van het boek is heel goed, het is niet langdradig en dat is belangrijk. Het boek is voor de genre literatuur en roman goed, dit soort boek zijn de boeken in de genre normaal ook dus het boek is goed en voldoet aan de eis.
Op eis nummer 5 krijgt het boek 4 sterren
Conclusie: het boek is op de 5 volgende eisen beoordeeld: het boek moet een verassend einde hebben, de titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven, de karakters moeten bij het verhaal passen, het boek moet een vloeiend verhaal hebben en als laatste moet de inhoudt van het boek goed zijn. Het boek voldoet aan eis 2,3,5 en aan eis nummer 1 niet, eis nummer 4 is matig gedaan. Dit is jammer want op eis nummer 1 en 4 zijn veel punten verloren. Bij eis nummer 4 zijn er ook veel punten verloren maar dit komt omdat het boek niet een vloeiend verhaal had. Ik verkies dit boek dus niet als beste van Nederland van het jaar 2020. De schrijfster van dit boek had beter gekund dat weet ik zeker, dit is jammer.
Boek 7 - havo 5
Boek 7
2,5 ster
Opdracht: standaardverslag
Een nagelaten bekentenis
Marcellus Emants
Samenvatting van het boek:
De hoofdpersoon, Willem Termeer, vertelt dat zijn vrouw dood en begraven is en dat hij haar heeft vermoord. Hij lijkt nogal onverschillig en vraagt zich af hoe hij zijn leven volhoudt. Hij heeft een enorme dwang te vertellen waarom hij zijn vrouw heeft vermoord, maar voor de veiligheid doet hij dit op papier. Hij begint met het verhaal van zijn jeugd, toen hij nog op de lagere school zat. Zijn herinneringen aan deze tijd zijn allesbehalve gelukkig: als schooljongen was hij laf, egoïstisch en oneerlijk.
Op de hbs verveelt elke studie hem. Hij heeft totaal geen eerzucht, wat door anderen voor onwil wordt aangezien. Hij is schuw tegenover meisjes en voelt zich tussen de andere jongens ook niet op zijn plaats. Langzaam maar zeker wordt hij schuw, achterdochtig en hij durft geen beslissingen te nemen. Hij zakt opzettelijk voor zijn toelatingsexamen voor de Polytechnische School in Delft. Zijn vader reageert niet meteen kwaad maar boort Willem langzaam de grond in, waarna ook van zijn moeder een preek volgt. Wat Willem het ergste vindt is dat zijn ouders hem nooit hebben begrepen, of zelfs maar vriendelijk toegesproken. Een paar weken na een afgebroken vakantie naar Zwitserland belandt Willems vader in een gesticht en sterft daar niet veel later. Willem voelt geen enkele emotie. Hij besluit dat de mensen kennelijk gelijk hebben hem daarom te minachten. Niet lang na zijn vader sterft Willems moeder ook, aan een longontsteking. Meneer Bloemendael, een verre neef en vriend van Willems vader wordt Willems voogd. Omdat Willem besluit zijn studie niet af te maken en ook niet op zoek te gaan naar een baan, laat dhr. Bloemendael hem meerderjarig verklaren en krijgt hij een ruim inkomen (zijn vader was behoorlijk rijk).
Willem gaat vervolgens op reis en komt via Brussel, Parijs en Zuid- Frankrijk in Interlaken aan, in Zwitserland. Hier ontmoet hij een zeer mooie Zweedse, die met haar moeder in hetzelfde hotel logeert als hij. Aanvankelijk lijkt het wat te worden tussen hem en het Zweedse meisje, maar een paar Amerikanen weten het goed te verpesten. Ongelukkig keert hij naar Nederland terug. Hij neemt zijn intrek in een hotel en besluit zijn levensgeschiedenis op te schrijven en naar een tijdschrift te sturen. Na een tijdje krijgt hij zijn werk terug met de mededeling dat het te onbelangrijk is. Hij vat dit op als een veroordeling van zijn leven. Willem maakt kennis met een burgemeester uit de Achterhoek, die hem een baan aanbiedt. Hij houdt het twee jaar uit in de Achterhoek en vertrekt dan met Van Dregten, een zielsverwant naar Amsterdam, omdat Van Dregten daar gaat studeren.
Als Willem dertig wordt begint hij voor het eerst te denken aan trouwen omdat hij liever niet alleen wil zijn op zijn oude dag. Hij herinnert zich de dochter van de familie Bloemendael en vraagt of hij daar mag komen logeren. Hij is welkom en ontmoet Anna Bloemendael. Samen musiceren ze wat en na een aantal dagen besluit Willem zich met haar te verloven en na korte tijd trouwen ze. De eerste twee jaren gaat het nog behoorlijk goed, als je bedenkt dat Willem trouwde om niet alleen te zijn en Anna omdat een meisje hoorde te trouwen en Willem de eerste was geweest die haar een aanzoek had gedaan. Na die eerste twee jaar wordt Anna zwanger. De geboorte verloopt voorspoedig en Anna is dolgelukkig. Willem kan echter geen enkele affectie voor het kind opbrengen en als het na anderhalf jaar dood gaat, voelt hij zich zelfs opgelucht. Dit neemt Anna hem ontzettend kwalijk en vanaf dit moment is er eigenlijk geen liefde meer in hun huwelijk.
De nieuwe buurman, ex-predikant De Kantere, brengt hen ook niet nader tot elkaar. Hij heeft veel contact met Anna en Willem wordt jaloers. Zijn eerste gesprek met De Kantere is neutraal, maar hun tweede gesprek is sterk filosofisch en ze zijn het op bijna alle punten oneens. Vanaf dit moment gaan De Kantere en Willem vaak met elkaar wandelen en Willem legt langzaam maar zeker zijn hele leven bloot. Ook De Kantere vertelt over zijn leven, zij het in veel mindere mate, en Willem maakt uit wat De Kantere vertelt op dat ook hij had willen genieten, maar dat ook hij daar niet in was geslaagd. Ondertussen verslechtert de verhouding tussen Willem en Anna alleen maar. Willem is nog steeds jaloers op De Kantere en ook slapen hij en zijn vrouw al geruime tijd gescheiden. Willem geeft Anna’s minachting en hooghartigheid de schuld van al zijn ellende. Tijdens een opvoering van de opera Carmen waar hij in zijn eentje is ontmoet Willem Carolien en weet hij zijn verlegenheid van zich af te zetten. Carolien wordt dan een obsessie van Termeer. Bij Carolien vindt Willem zo ongeveer alles wat hij op zoveel plaatsen gezocht had. Natuurlijk had hij liever gewild dat het echte liefde was en niet voor geld, maar “is een roos minder mooi, als hij gevoed wordt met drek?” Carolien vindt het maandgeld dat Willem betaalt echter te laag en eist meer geld. Willem belooft er over na te zullen denken. De volgende dag kan Carolien hem niet ontvangen, omdat er iemand anders bij haar is. Bij zijn volgende bezoek belooft Willem het gevraagde geld te betalen als Carolien belooft nooit een ander te ontvangen. Carolien belooft dit, maar de volgende keer is de ander er weer. Willem is woedend en slaat een ruit van de voordeur in met zijn wandelstok. Hij bedrinkt zich in de kroeg en besluit bij zijn schoonvader zijn effecten op te vragen en met Carolien het land te verlaten. Als Willem thuis komt, slaapt Anna al, maar is ze vergeten haar deur op slot te doen. Willem gaat naar binnen en verbaast zich erover dat Anna niet wakker wordt. Dan ziet hij twee flessen chloraal staan en herinnert zich dat Anna dit slaapmiddel al gebruikt sinds hun kind is overleden omdat ze daardoor niet zou kunnen slapen. Hij aarzelt niet lang en laat de slapende Anna de eerste fles chloraal helemaal leeg drinken en van de tweede zoveel lepels, totdat het gevaarlijke en dodelijke slaapmiddel vanzelf terugloopt. Anna sterft nog diezelfde nacht. Iedereen denkt dat het zelfmoord is, hoewel de dokter enige bedenkingen heeft. Maar deze besluit Justitie niet te waarschuwen, omwille van de familie van Anna. Hij meldt de zelfmoord wel, maar Justitie neemt genoegen met zijn verklaring. Willem vraagt zich na de begrafenis af of hij Carolien ooit nog zal durven bezoeken. Voorlopig heeft hij in ieder geval de moed niet. Toch denkt hij, dat als hij het haar opbiecht, zij het hem misschien kan vergeven.
https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-een-nagelaten-bekentenis-door-marcellus-emants-41326
Informatie over de schrijver:
Marcellus Emants wordt geboren in Voorburg. Hij stamt uit een prominente Haagse familie die veel juristen had voortgebracht. Marcellus Emants wordt door zijn vader ook min of meer gedwongen om rechten te studeren. Als zijn vader in 1871 overlijdt, breekt Emants met de studie die hij met tegenzin volgt. De erfenis stelt hem in staat zich volledig aan de literatuur te wijden. Hierin lijkt hij op de hoofdpersoon van zijn belangrijkste boek, Een nagelaten bekentenis, die ook van een erfenis leeft. Het radicale pessimisme dat uit de boeken van Emants spreekt, bezorgt hem al snel de status van omstreden schrijver.
Emants trouwt drie keer: zijn eerste vrouw overlijdt na twee jaar, de tweede echtgenote na twintig jaar. Zijn laatste huwelijk, met de Duitse actrice Jenny Kühn, is een drama. In de roman Liefdeleven heeft Emants ervaringen uit dit rampzalige huwelijk verwerkt. Wel krijgt Emants met Jenny een dochter, die door hem wordt geadoreerd.
Den Haag
Marcellus Emants is een zeer Haagse schrijver. Beroemde romans als Inwijding spelen in Den Haag. Emants begint te publiceren in de jaren zeventig van de negentiende eeuw, als Den Haag kortstondig een centrum is van nieuwe literaire ontwikkelingen. Met andere Hagenaars rond het tijdschriftje Quator volgt Emants vooral het nieuwe Franse proza van Emile Zola en de gebroeders De Goncourt op de voet.
Toneel
Emants eerste eigen uitgave is het drama Juliaan de afvallige uit 1874. Emants is nu vooral bekend als romanschrijver, maar in zijn eigen tijd speelt hij ook een belangrijke rol in de toneelwereld. Hij schrijft zelf zo´n vijfentwintig toneelstukken en hij is mede-oprichter, regisseur en acteur van het amateurgezelschap ‘Utile et Laetum’. Een van zijn bekendere stukken is Domheidsmacht uit 1907, dat gaat over een femme fatale.
Gedichten
Grote indruk maakt Emants met twee lange epische gedichten: Lilith uit 1879 en Godenschemering uit 1883. In deze gedichten komen enkele belangrijke aspecten van Emants’ kunst- en levensvisie naar voren. Instinct, drift en wellust worden gepresenteerd als de belangrijkste drijfveren van de mens.
Tachtigers
Veel jongeren zijn onder de indruk van Emants’ werk, zoals Willem Kloos en andere leden van de ‘Beweging van Tachtig’. Zij zien Emants als belangrijke voorloper en als grondlegger van de nieuwe moderne literatuur. Toch heeft Emants zich weinig met Kloos en de andere Tachtigers bemoeid. In De Nieuwe Gids van Kloos is hij nauwelijks te vinden, wel publiceert hij later in het tijdschrift Groot Nederland van onder anderen Louis Couperus, die Emants ook waardeert.
Naturalisme
Er zijn ook duidelijk verschillen aan te wijzen tussen het proza van Emants en dat van de Tachtigers. Het proza van Emants is streng-naturalistisch en de stijl is veel minder uitbundig en minder uitgebreid beschrijvend dan dat van bijvoorbeeld Lodewijk van Deyssel.
Marcellus Emants is één van de eerste Nederlandse naturalisten. Zijn eerste prozawerk, Een drietal novellen uit 1879, wekt ophef omdat Emants zijn personages volgens de naturalistische principes ten onder laat gaan aan de determinerende factoren van ‘ras, milieu en moment’, zonder moreel commentaar of uitzicht op een betere afloop. Hierin gaat Emants zelfs verder dan het Franse voorbeeld van Emile Zola.
Pessimisme
Uit Emants’ werk spreekt een radicaal pessimisme, zonder veel uitwegen of mogelijkheid tot ontsnapping. In zijn belangrijkste boek, Een nagelaten bekentenis uit 1894, doet hoofdpersoon Willem Termeer verslag van de moord op zijn vrouw. Het verhaal is in de ik-vorm gesteld, wat een belangrijke proza-vernieuwing vormt voor die tijd. Deze vertelwijze moet de indruk versterken dat Termeer een willoos voorwerp is van erfelijke factoren en dat de doodslag onafwendbaar is. Dit fatalisme is typerend voor Emants. Het blijkt ook uit zijn roman Juffrouw Lina uit 1888, waarin een erfelijk belaste diensbode naar de zelfmoord wordt gedreven.
Huwelijk
Emants’ derde huwelijk met Jenny Kühn is een verschrikkelijk drama geweest. Kühn was egocentrisch en neurotisch. De aard van deze vrouw moet Emants hebben gesterkt in zijn pessimistische opvattingen over de mens. Hij verwerkt zijn huwelijk in de roman Liefdeleven uit 1916. Kühn hem een dochtertje Eva, dat door Emants op handen wordt gedragen en ook vreselijk door hem wordt verwend. In de brieven aan zijn dochtertje lijkt het ijzeren pessimisme opmerkelijk ver weg.
Marcellus Emants overlijdt op 23 oktober 1923 in Baden (Zwitserland). Zijn graf draagt enige tijd als opschrift: ‘Beklaag nooit de verloste uit de krankzinnigheid die leven heet.’
https://www.bibliotheek.nl/eregalerij/marcellus-emants/marcellus-emants-biografie.html
Overzichtelijke analyse met de belangrijkste elementen:
Willem Termeer heeft zijn vrouw gedood en begraven
de hbs verveeld hem. Hij zakt voor zijn toelatingsexamen voor Polytechnisch School met opzet.
Willems vader gaat in een gesticht en niet veel later gaat zijn moeder dood.
Willem gaat op reis naar Zwitserland, ontmoet een meisje, maakt het uit en gaat terug naar Nederland.
Krijgt een baan voor 2 jaar.
Willem wil trouwen en zoekt daar een meisje voor.
Hij vindt een meisje trouwt haar en krijgt een baby.
De baby gaat dood en Willem vindt dat fijn, zijn vrouw vindt het belachelijk dat Willem dat fijn vind. Ze gaan scheiden.
Nieuwe buurman heeft veel contact met Anna en Willem wordt jaloers.
Willen en de nieuwe buurman worden vrienden en vertellen veel levensverhalen aan elkaar.
Willem gaat naar een opera uitvoering en ontmoet Carolien.
Carolien wordt maintenee van Willem, Carolien vindt dat Willem te weinig geld betaald.
Willem wordt boos en gaat naar de kroeg, eenmaal thuis slaapt Anna al.
Hij vermoordt haar, met 2 flessen chloraal. Hij doet deze lepel voor lepel in haar mond.
Eigen mening:
Ik vond het boek zeer slaapwekkend. Het is heel intrigerend om alleen al te lezen hoe een persoon zichzelf keer op keer afkraakt en nauwelijks tot geen emoties heeft. ik houd minder van de erg gedetailleerde beschrijving van het boek dat werd een beetje te veel. Het boek heeft lappen somberheid en de spanning ontbrak. Alleen de moord zorgde voor een klein beetje spanning. Er was te veel tekst over de gedachten van de hoofdpersoon dus het boek werd best langdradig. In het begin was dat nog wel leuk en interessant maar dat werd eigenlijk steeds saaier. Het leven van Willem volgen was wel interessant. Al helemaal als Willem wil vertellen dat Anna’s dood niet zijn schuld was. Het is en blijft een feit hij heeft Anna vermoord. De schrijver is erin geslaagd om je medeleven te laten voelen voor Willem. Het taalgebruik vond ik moeilijk, de zinnen waren lang en er waren veel moeilijke woorden. Ik kan me goed voorstellen, dat dit boek als meesterwerk van de schrijver wordt beschouwd.
Boek 8 - havo 5
Boek 8
2,5 ster
Opdracht: brief aan de uitgever
Maar buiten is het feest
Arthur Japin
Beste Arthur Japin,
Ik heb op uw verzoek uw manuscript gelezen, u kwam 9 januari bij ons binnen gelopen met de vraag of onze uitgeverij het boek ‘Maar buiten is het feest’ wilden uitgeven. Ik heb het boek gelezen heb gedurende de gehele periode waarin ik het boek las aantekeningen gemaakt.
Mijn complimenten, ik vind het een heel heel goed boek, de verhaallijn is mooi en de details in het boek zijn echt magnifiek! Het is zelfs een beetje eng hoe het voelt alsof ik bij de verkrachtingen ben omdat alles zo in details wordt verteld. Het einde wat in het begin verteld wordt vind ik heel goed bedacht, zo maak je de lezer echt nieuwsgierig.
Ik kan het boek nu alleen nog niet uitgeven, het voldoet nog niet aan de eisen van de uitgever. Het zijn minuscule aanpassingen en hoop dat u dit dus niet erg vind.
Ik heb 3 suggesties die je mogelijk kan aanpassen:
Nummer 1: De hoofdpersonen, er zijn 4 meiden in huis, waarvan 3 zussen, 1 moeder en een vader. Dit zijn veel meiden.
Nummer 2: Breng stiltes in het verhaal, hiermee bedoel ik dat het boek met heel veel spanning zit het hele boek lang. Dit is te lang.
Nummer 3: Een motief toe passen.
Ik weet precies hoe je deze suggesties kunt oplossen!
Probleem nummer 1 van de hoofdpersonen, dit is op te lossen door misschien op het einde een stiefbroer in beeld te laten komen waarvan ze niet wisten dat deze er was. Deze stiefbroer gaat de stiefvader stoppen.
Probleem nummer 2 van de stiltes in het verhaal, er zouden een paar rustige bladzijdes tussen kunnen worden gestopt door bijvoorbeeld te laten zien dat het ook leuk kan zijn in huis door de verkrachtingen en seksueel misbruik door.
Probleem nummer 3, in het boek bijvoorbeeld bij het Gouden ei komt het getal 8 keer op keer terug. Bij ‘Een makkelijk kind’ is er de mogelijkheid om bijvoorbeeld een bepaalde kleur of een bepaald voorwerp terug te laten komen, een bepaald patroon terug te laten komen.
Ik hoop dat u iets met mijn suggesties gaat doen en hopelijk zie ik uw verbeterde manuscript bij ons terug, het zou mij een genoegen zijn om het boek uit te geven.
Vriendelijke groet,
Noa van de wetering
Boek 9 - havo 5
Boek 9
3 sterren
Opdracht: Brief aan de uitgeverij
Een man met goede schoenen
Rob van Essen
Geachte Uitgeverij Volt,
Ik ben Noa van de Wetering en ik ben 16 jaar. Ik lees veel boeken en vind boeken heel interessant, met name mysterieuze boeken en boeken waar pas op het einde de ‘’dader’’ in het spel komt/ Hierom ben ik zelf een boek gaan schrijven, via het Mondriaan College kreeg ik uw naam. Toen ik op school mijn boek liet lezen aan mijn Nederlands docent, adviseerde ze mij om u of uw collega wat te laten lezen van mijn boek. Dit doe ik graag. Mijn manuscript Een man met goede schoenen. De titelverklaring is mysterieus, dit houdt in dat het eigenlijk niet veel zegt over het boek.
Het boek gaat over allemaal wat kortere verhalen, het ene verhaal over een portaal van 7 blz. en de andere over een therapeut wat het gezin vasthoudt van 50 blz. Het boek is heel divers, er zit voor ieder wat wils in. Ik heb het boek zo geschreven dat niet alle verhalen met elkaar aansluiten maar sommige wel. Dit heb ik zo besloten omdat ik het leuk vond om een keer een totaal ander boek te schrijven. Ik heb al een keer eerder een boek geschreven genaamd Zeven soorten honger, ik zal de link in de bijlage doen, dit boek is ook al uitgegeven en zeer goed ontvangen, ik hoop dat dit bij dit boek ook zo gaat. Het boek is geschreven uit meerdere perspectieven omdat het meerdere verhalen zijn.
Ik wil graag mijn boek publiceren omdat ik de mens kennis wil laten maken met een ander soort boek met allemaal korte verhalen, op deze manier wil ik mensen laten zien dat een boek niet altijd langdradig, dik en saai moet zijn maar ook kort maar krachtig kan zijn.
Mocht u interesse hebben in het manuscript, verneem ik dat uiteraard graag.
Hoop tot snel!
Met vriendelijke groet,
Noa van de Wetering van het Mondriaan College.
Boek 10 - havo 5
Boek 10
3 sterren
Opdracht: Brief aan de uitgeverij
Mrs. Degas
Arthur Japin
Geachte Uitgeverij De Bezige Bij
Ik ben Noa van de Wetering en ik ben 16 jaar. Ik lees veel boeken en vind boeken heel interessant, met name mysterieuze boeken en boeken waar pas op het einde het verhaal kloppend wordt. Hierom ben ik zelf een boek gaan schrijven, via het Mondriaan College kreeg ik uw naam. Toen ik op school mijn boek liet lezen aan mijn Nederlands docent, Jolande van de Ven is haar naam, adviseerde ze mij om u of uw collega wat te laten lezen van mijn boek. Dit doe ik graag. Mijn manuscript Mrs. Degas. De titelverklaring is mysterieus, want wie is Mrs. Degas?
Het boek gaat over Edgar Degas, de schilder die blind is geworden. Hij moet eigenlijk zijn huis verlaten want dat willen ze plat gooien, er komt een meisje binnen om te helpen opruimen met schilderijen, brieven, foto’s. Het meisje doet zich anders voor tegen Edgar want ze haalt herinneringen op met Edgar en deze schrijft ze op en verstuurt ze naar iemand. Ik ga het einde nog niet verklappen want dan is het boek minder leuk om te lezen, ik ben benieuwd wat u ervan vindt. Aanpassingen of suggesties zijn altijd welkom. Het boek zit als pdf in de bijlage, verder heb ik eerder al het boek Zeven Soorten Honger geschreven en Een Man met Goede schoenen, deze boeken zijn beide al eerder uitgegeven.
Ik wil graag mijn boek publiceren omdat ik de mens kennis wil laten maken met hoe het is om blind te zijn, geen herinneringen meer kunnen zien en alleen nog maar hulp nodig hebben van andere mensen. Dit is zwaar voor de mens.
Mocht u interesse hebben in het manuscript, verneem ik dat uiteraard graag.
Hoop tot snel!
Met vriendelijke groet,
Noa van de Wetering van het Mondriaan College.
Eindopdracht havo 4
Eindopdracht havo 5
Visie op literatuur
Het is onmogelijk om objectieve maatstaven te vinden voor de beoordeling van literaire teksten (bijvoorbeeld voor recensenten) en dat moeten we dan ook niet proberen
De literatuur heeft een aantal kenmerken taalgebruik, thema, voorspelbaarheid, personages en structuur. Deze kenmerken zijn voor sommigen personen belangrijker dan voor andere. Bijvoorbeeld een recensent vindt deze kenmerken belangrijker dan een gemiddelde mens die een boek leest voor zijn plezier. Elk individu heeft een andere mening, hierom kunnen boeken ook op verschillende manieren geïnterpreteerd worden aangezien de een de dood anders leest dan een ander. Elk individu heeft dus een andere smaak en zijn of haar persoonlijke smaak is belangrijk voor het type boeken wat hij of zij leest.
Juist om deze persoonlijke smaak is het niet verantwoord om objectieve maatstaven te vinden voor de beoordeling van literaire teksten. Zodra we een objectieve maatstaaf aan de literaire teksten verbinden komen er cijfers aan te hangen, cijfers aan boeken geven is geen goed idee. Deze cijfers zijn namelijk een mening en meningen zijn dus geen objectieve maatstaven.
Ook is het zo dat als er een maatstaf aan gaat komen de schrijvers dus een stempel op zichzelf gedrukt krijgen omdat ze juist wel of juist helemaal niet aan de literaire eisen voldoen. Persoonlijk vind ik dat niet goed om te doen, een schrijver van een boek moeten we in zijn waarde laten en niet zijn of haar boeken afkraken door de mening op literaire teksten. De teksten die een schrijver schrijft zijn niet bedoelt om te voldoen aan de literaire eisen, de teksten zijn juist bedoeld voor het plezier van de lezer. De boeken worden gekocht op de uitstraling en de cover en samenvatting van het boek, dit is met een reden zo. Als de boeken gekocht zouden worden op de kwaliteit van de literaire teksten dan is het boek of heel hoog in de klasse of heel laag en dit heeft invloed op het koopgedrag van de lezer terwijl de lezer misschien wel vindt dat een boek hoog in de literaire klassen saai is en een boek laag in de literaire klussen juist super tof is!
Het boek wordt niet meer in zijn waarde gelaten als het boek beoordeeld wordt op de literatuur. De mens moet hier zijn eigen visie op literatuur voor vormen, vind de lezer een personage leuk met heel veel of juist heel weinig persoonlijkheidskenmerken en vind de lezer dan poëtisch taalgebruik in het boek wel leuk, of vind de lezer dit te ingewikkeld en snapt het boek hierdoor niet meer. Dit is voor ieder individu verschillend en kan dus niet worden beoordeeld door een ander persoon met objectieve maatstaven.
Kortom een literaire tekst kan absoluut niet worden beoordeeld met objectieve maatstaven omdat de persoonlijke smaak heel belangrijk is bij literaire teksten of boeken en hierdoor de lezer niet meer goed kan kiezen waar de lezer nou van houdt. Ook is het zo dat de schrijver een stempel op zich gedrukt krijgt, niet altijd een positieve stempel dat de schrijver juist heel literair kan schrijver maar ook kan het de negatieve kant op gaan dat de schrijver juist absoluut niet literair kan schrijver. Dit beïnvloedt de lezer natuurlijk enorm want wij mensen kunnen zijn niet altijd rationeel denkende wezens en worden vaak beïnvloed door de mede mens of door de reclame of stempel van een persoon.
