Algemeen
Planning schooljaar 2019 - 2020
In havo 4 ga je 6 boeken lezen. Bij elk boek update je het leeslogboek
Hieronder vind je een schema met deadlines. Wanneer je dit schema volgt, weet je zeker dat je tijd genoeg hebt om alle boeken te lezen en je leeslogboek tijdig bij te werken. Je docent zal aangeven wanneer zij de leeslogboeken bekijkt. Op deze momenten kun je feedback ontvangen over de gelezen boeken en over de inhoud van je leeslogboek.
Leeslogboek starten zorg dat je leeslogboek uiterlijk vrijdag 31 augustus gemaakt is
Boek 1 periode 1 - week 39 - 23 tm 29 september
Boek 2 periode 2 - week 46 - 11 tm 17 november
Boek 3 periode 2 - week 3 - 13 tm 19 januari
Boek 4 periode 3 - week 8 - 17 tm 23 februari
Boek 5 periode 3 - week 14 - 30 maart tm 5 april
Boek 6 periode 4 - week 20 - 11 tm 17 mei
Leeslogboek compleet periode 4 - week 25 - 19 juni
Voorwaarden boekkeuzes
In havo 4 lees je 6 boeken. Geef altijd aan je docent door welk boek je gaat lezen. Op deze manier kan de docent
tijdig adviseren om eventueel een ander boek te kiezen.
De boeken op je leeslijst moeten aan een aantal eisen voldoen:
- De boeken moeten oorspronkelijk in de Nederlandse taal zijn geschreven. Dus geen vertaalde werken.
- Je leeslijst mag 1 literaire thriller bevatten.
- Er moet een ontwikkeling zichtbaar zijn in het niveau van de boeken die je leest.
Gebruik hiervoor https://15-18.jeugdbibliotheek.nl/lezen/lezen-voor-de-lijst.html
Lezen voor de lijst
Op de website Lezen voor de lijst vind je 6 verschillende leesniveaus (https://15-18.jeugdbibliotheek.nl/lezen/lezen-voor-de-lijst/de-niveaus.html) Probeer te bepalen welk niveau bij de start van havo 4 het beste bij jou past. Probeer om in havo 4 in elk geval één boek van een hoger niveau te lezen. Bij het mondeling in havo 5 komt de ontwikkeling ook ter sprake. Wil je een boek lezen dat je niet terug kunt vinden op Lezen voor de lijst? Overleg dan met je docent over het niveau van het boek.
Instructie leeslogboek
Hoe ziet je leeslogboek eruit?
Je leest in havo 4 in totaal zes boeken. Bij elk boek moet je je leeslogboek updaten. Maak de opdracht in Wikiwijs en niet via een bestand als bijlage!
Bij elk gelezen boek moet er een reflectie terug te vinden zijn in je leeslogboek. Hiervoor moet je de volgende stappen doorlopen:
1. Zorg er eerst voor dat je een eigen leeslogboek aanmaakt. De instructie die je stap voor stap uitlegt hoe dit moet, vind je in de studiewijzer.
2. De gemaakte opdrachten moeten direct zichtbaar zijn. Dat betekent dat je de teksten typt in Wikiwijs of kopieert vaunit Word. Je mag geen Worddocument toevoegen als bijlage!
3. Geef op het tabblad 'boekenoverzicht' een volledig overzicht van de gelezen boeken. Zo kun je in één oogopslag zien welke boeken je gelezen hebt. Noteer van elk boek: de titel, de auteur, het niveau van het boek en het aantal sterren dat je het boek zou geven. Hierbij geldt dat 5 sterren maximaal is. Houd dit overzicht up-to-date!
2. Voor elk boek maak je vervolgens een verwerkingsopdracht bij het gelezen boek. De opdrachten waar je uit kunt kiezen, vind je bij het tabblad 'opdrachten'.
3. Aan het begin en aan het einde van het schooljaar maak je de startopdracht en de eindopdracht.
Tussentijdse 'beoordeling'
Wanneer je docent tussentijds je leeslogboek bekijkt, zal hij/zij letten op de volgende aspecten:
- Kwaliteit: heb je de juiste opdrachten gekozen die passen bij jouw visie op het gelezen boek? Heb je ook niet altijd de makkelijkste weg gekozen?
- Ontwikkeling: is er in de gelezen boeken een ontwikkeling in niveau waar te nemen? Zoek je uitdaging en ontwikkeling in de boeken die je leest?
- Volledigheid: geeft je opdracht een volledig beeld van jouw visie op het gelezen boek?
- Taalgebruik: heb je niet te veel spel- en taalfouten gemaakt?
Je krijgt feedback van je docente zodat je eventueel de gemaakte opdrachten kunt aanpassen. Natuurlijk kun je de feedback altijd gebruiken bij de komende opdrachten.
Een Wikiwijspagina maken
Je gaat je leeslogboek maken in je eigen Wikiwijspagina. Je hebt hiervoor deze Wikiwijspagina nodig. Deze ga je kopiëren naar je eigen Wikiwijsaccount. Daar kun je de pagina wijzigen door steeds je eigen verwerkingsopdrachten toe te voegen.
Hoe je deze Wikiwijspagina naar je eigen account kunt kopiëren, vind je hier
Verwerkingsopdrachten
In je leeslogboek is het van belang dat je bij elk gelezen boek vooral aangeeft wat je ervan vond en waarom. Je kunt hierbij kiezen uit een aantal vaste opdrachten of je maakt een eigen verslag waarin de voor jou belangrijkste informatie is opgenomen.
Neem bij elk boek sowieso op: titel - auteur
Op deze manier is het voor jouzelf en voor je docent direct duidelijk over welk boek het verslag gaat.
Je mag bij elk boek kiezen uit onderstaande verwerkingsopdrachten:
Standaardverslag
Het standaardverslag bestaat uit de volgende onderdelen:
- samenvatting van het boek
- overzichtelijke analyse met de belangrijkste elementen uit de verhaalanalyse
- informatie over de schrijver
- je eigen mening over het gelezen boek
Bij deze opdracht geldt dat je alle informatie (met uitzondering van je eigen mening) letterlijk van internet mag overnemen. Vermeld in dat geval bij elk onderdeel de gebruikte bron. Wees kritisch in de bronnen die je gebruikt. Jij bent verantwoordelijk voor de kwaliteit van de verwerkingsopdracht.
Recensieopdracht
Schrijf een recensie waarin je elementen uit de samenvatting, de analyse, de schrijversinformatie en je eigen mening combineert. Let hierbij op het volgende:
- Je schrijft de recensie voor iemand die het boek niet gelezen heeft. Laat de lezer van de recensie dus eerst kennismaken met het boek. Vertel kort waar het over gaat / neem een stukje uit het boek letterlijk over. Maak de lezer nieuwsgierig naar het verhaal
- Vertel in de kern meer over de analyse en de schrijver. Combineer deze informatie met je eigen mening. Leg dus steeds uit wat jij ergens van vindt.
- In het slot geef je je eindoordeel. Je vertelt wat je uiteindelijk ‘over-all’ van het boek vond. Je geeft een tip aan mogelijke lezers of reageert op de verwachting die je had voordat je ging lezen.
- Je recensie krijgt een passende en pakkende titel. Dat kan een quote zijn uit het boek, het mag al iets zeggen over je eindoordeel. Als het maar origineel is en de aandacht trekt.
- Markeer in je recensie de zinnen / zinsdelen waarin je je eigen mening verwoordt.
Opdracht van Lezen voor de Lijst
Maak de opdrachten die op de site www.lezenvoordelijst.nl horen bij jouw boek. Als er bij jouw boek opdrachten horen op verschillende niveaus, kies dan de opdracht die het beste bij jou past. Neem bij de uitwerking van de opdracht telkens de opdracht over en het bijbehorende antwoord. Geef tot slot kort aan waarom je voor deze opdracht gekozen hebt.
Juryrapport
Je doet alsof het boek dat je hebt gelezen is ingezonden voor een landelijke boekenwedstrijd. Bij deze wedstrijd ben je als jurylid op zoek naar het beste Nederlandstalige boek. Om dit beste boek te kunnen kiezen, moet je eerst bepalen aan welke eisen het moet voldoen. 2 eisen zijn al bekend, namelijk: - het boek moet een verrassend einde hebben EN - de titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven.
Wat ga jij als jurylid op papier zetten:
- Je vult de gegeven eisen aan met 3 eigen eisen waarvan jij vindt dat het beste boek daaraan moet voldoen. Geef ook een korte motivatie / verantwoording bij elke eis: waarom vind je deze eis belangrijk?
- Uiteindelijk heb je een lijst van 5 eisen verzameld die je nu moet gaan koppelen aan het gelezen boek. Dit doe je door bij elke eis een omschrijving te geven van jouw boek. Dus bijvoorbeeld: heeft het boek een verrassend einde? Waarom wel of waarom niet? De antwoorden hoeven niet altijd positief te zijn.
- De laatste stap is bepalen of jouw boek het beste Nederlandstalige boek is. Dit doe je door een conclusie te schrijven bij de 5 eisen. Je geeft een korte samenvatting van jouw bevindingen en komt tot een eindoordeel. Dit eindoordeel hoeft niet altijd positief te zijn!
Brief van de uitgever
Bij deze opdracht kruip je in de huid van de uitgever. Je doet je alsof het boek dat je gelezen hebt, nog niet is uitgegeven.
Stel je voor: je werkt bij een uitgeverij. De schrijver van jouw boek komt binnen met zijn verhaal en vraagt of jij het werk wilt uitgeven. Je bent best enthousiast, maar je ziet nog wel ruimte voor verbeteringen. Je besluit om jouw reactie op papier te zetten en naar de schrijver te sturen.
De opdracht:
- Schrijf een brief aan de schrijver. Je begint natuurlijk met een korte inleiding.
- Vervolgens geef je jouw persoonlijke oordeel over het boek. Het is jouw oordeel, dat betekent dat het zowel positief als negatief kan zijn.
- Daarna ga je aangeven waarom je op dit moment het boek nog niet wilt uitgeven. Je geeft 3 elementen waarvan je vindt dat deze aangepast moeten worden en waarom. Denk bij elementen aan de theorie van verhaalanlyse.
- Als je hebt aangegeven wat je aangepast wilt hebben en waarom, ga je de schrijver advies geven in hoe hij/zij het moet aanpassen. Je hebt hier als uitgever natuurlijk een visie in. Dus: wat zou de schrijver moeten doen om ervoor te zorgen dat je het boek wel uitgeeft.
- Je rondt de brief netjes af.
Brief aan de uitgeverij
Stel je voor: het werk dat je gelezen hebt, heb je zelf geschreven. Je blijkt over bijzonder schrijftalent te beschikken. Het verhaal is nog niet gepubliceerd, maar je wilt graag dat een uitgeverij het uit gaat geven. Je besluit een uitgeverij te schrijven om je verhaal te promoten!
- Je schrijft een brief aan een uitgeverij. Ga eerst eens op zoek naar bestaande uitgeverijen en kies een geschikte uit voor jouw boek.
- Je introduceert jezelf als schrijver en je vertet kort waarom je deze brief schrijft.
- In de kern introduceer je het verhaal. Je geeft informatie over de titel, het thema, het plot en het perspectief.
- Je legt uit voor welk publiek jouw boek geschikt is. Koppel dit aan de niveaus van Lezen voor de Lijst en leg uit waarom dit het geschikte publiek is.
- Rond je brief netjes af.
Beoordeling
Algemeen
In havo 4 ben je verantwoordelijk voor het eerste deel van je leeslogboek. Aan het einde van het schooljaar moeten er 6 boeken terug te vinden zijn in je logboek. Je docent zal tussentijds aangeven wanneer zij de leeslogboeken bekijkt. In havo 5 vul je het leeslogboek aan met nog 4 boeken. Aan het einde van havo 5 vindt tot slot het mondeling plaats over de 10 gelezen boeken. Voor dit mondeling krijg je een cijfer. Het leeslogboek dat je in havo 4 hebt opgebouwd wordt beoordeeld met een cijfer. Dit cijfer is onderdeel van het PTA van Nederlands.
Tussentijdse 'beoordeling'
Wanneer je docent tussentijds je leeslogboek bekijkt, zal ze letten op de volgende aspecten:
- Kwaliteit: heb je de juiste opdrachten gekozen die passen bij jouw visie op het gelezen boek? Heb je ook niet altijd de makkelijkste weg gekozen?
- Ontwikkeling: is er in de gelezen boeken een ontwikkeling in niveau waar te nemen? Zoek je uitdaging en ontwikkeling in de boeken die je leest?
- Volledigheid: geeft je opdracht een volledig beeld van jouw visie op het gelezen boek?
- Taalgebruik: heb je niet te veel spel- en taalfouten gemaakt?
Je krijgt feedback van je docente zodat je eventueel de gemaakte opdrachten kunt aanpassen. Natuurlijk kun je de feedback altijd gebruiken bij de komende opdrachten.
Startopdracht
Wat is je startpositie?
Het is natuurlijk niet zo dat je pas in havo 4 begint met lezen. Jullie hebben allemaal al eerder boeken gelezen. De één misschien wat meer boeken dan de ander. De één leest alleen, omdat het moet, terwijl de ander ook voor zijn of haar ontspanning leest.
Eén van de doelen die we in havo 4 en 5 met lezen hebben, is dat je je ontwikkelt op het gebied van literatuur. Je gaat nog beter ontdekken welk type boek past bij jou en waarom. Aan het einde van havo 5 moet je een beargumenteerde mening kunnen geven over jouw gelezen boeken.
We hebben dus een doel in havo 5, maar om een doel te hebben, moet je ook weten waar je gestart bent. Daarom de volgende opdracht voor jullie:
1. Denk eens terug aan de boeken die je de afgelopen jaren gelezen hebt. Denk je dat dit literatuur of lectuur is? Wat is eigenlijk het verschil tussen literatuur en lectuur? Kies één van de boeken uit die je recentelijk gelezen hebt. Welk boek kies je en waarom? Raad je mensen dit boek aan of juist niet? En waarom?
Beantwoord de vorige vragen en maak van je antwoorden een mooie tekst.
2. In de les maak je een opdracht die gaat over welk type lezer je bent. Wat voor type ben jij?
Verwerk de uitkomst van deze opdracht ook in je tekst.
Plan
Lees de tekst die je bij de startopdracht hebt gemaakt, nog eens goed door. Beantwoord de volgende vragen.
1. Welk soort boeken wil je gaan lezen dit jaar? Waaraan moet een leuk boek vooor jou voldoen?
2. Ga naar https://15-18.jeugdbibliotheek.nl/lezen/lezen-voor-de-lijst.html en bekijk welke titel je aanspreken. Maak hieronder een overzicht van de boeken die je wel aardig lijken om te lezen.
3. Je moet 6 boeken lezen en het is verstandig je aan de planning van de docent te houden. Hoe ga je er voor zorgen dat je dit jaar op schema blijft?
Boeken
Boekenoverzicht
Maak hier een overzicht van alle boeken die je hebt gelezen. Vul het overzicht steeds aan. Doe het als volgt:
Titel - schrijver/schrijfster - jaar van uitgave - aantal sterren dat je het boek geeft (1t/m 5)
Boek 1 = Lieveling - Kim van Kooten - 2015 - 4/5
Boek 2 = Isabelle - Tessa de Loo - 1989 - 4/5
Boek 3 = De Belofte van Piza - Mano Bouzamour- 2013 - 3/5
Boek 4 = Hersenschimmen - J. Bernlef - 1984 - 1/5
Boek 5 = Turks fruit - Jan Wolkers - 1969 - 4/5
Boek 6 = Alleen maar nette mensen - Robert Vuijsje - 2008 - 2/5
Boek 7 = De passievrucht - Karel Glastra van Loon - 1999 - 3/5
boek 8 = het diner - Herman Koch - 2009 - 2/5
boek 9 = Oesters van Nam Kee - Kees van Beijnum - 2000 - 4/5
boek 10 = Grip - Stephan Enter - 2007 - 4/5
Boek 1 - havo 4
Boekverslag : Lieveling (Kim van Kooten) – juryrapport (niveau 2 )
Het boek moet voldoen aan 5 eisen:
-Het boek moet een verrassend einde hebben.
-De titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven.
-Het boek moet goed te volgen zijn omdat je anders snel afhaakt.
-Het boek moet een goede verhaallijn hebben, omdat het dan leuk is om te lezen.
-Het boek moet niet saai zijn want dan duurt het lang voor je het boek uit hebt.
Ik heb het boek Lieveling gelezen van Kim van Kooten. Het boek heeft een verrassende einde omdat Puck misbruikt en verkracht werd door haar stiefvader. Toen haar moeder er achter kwam, gingen ze weg bij hem. Maar op het einde leek het of ze weer naar haar stiefvader toegingen, omdat haar moeder de luxe niet kon missen. En haar eigen belang voor dat van het belang van Puck stelde. De titel van het boek vind ik ook goed bij het verhaal passen omdat Puck zijn lieveling is. Ook was het boek goed te volgen omdat er geen moeilijke woorden gebruikt werden. Daarnaast werd de tijd goed aan gegeven dus wist je wanneer er een flashback was. De verhaallijn was interessant om te lezen want het was een heftig onderwerp en daardoor interessant om te lezen. Het boek was ook niet saai doordat het zo’n heftig onderwerp heeft. Er komt dan meer spanning in het boek bijvoorbeeld als Puck alleen is met haar stiefvader. Je wist niet wat hij haar zou aandoen. En daardoor wil je doorlezen.
Dus doordat het boek een verrassend einde heeft, een goede titel voor het verhaal, het boek is goed te volgen, er is een interessante verhaallijn en het niet saai is vind ik het boek een goed boek. Ik vind het boek niet het beste omdat ze wel al de 5 eisen positief heeft maar het is allemaal niet super goed. Dus de eisen zijn wel genoeg om positief te zijn maar niet om perfect te zijn, omdat er schokkende gebeurtenissen in zitten (bijvoorbeeld wanneer Puck misbruikt werd door haar stiefvader). Ook omdat het onderwerp van het verhaal heftig is. En als laatst is het boek zo geschreven dat je de machteloosheid die Puck voelt ook voelt.
Kim van Kooten : schrijfster Lieveling
boek Lieveling
Boek 2 - havo 4
Boekverslag : Isabelle (Tessa de Loo) - recensieopdracht (niveau 2)
Een kort verhaal met veel diepgang
Het verhaal speelt zich af in een dorpje in de Auvergne in Frankrijk. Het boek Isabelle gaat over Isabelle Amable, een beroemde actrice. Zij wordt aanbeden door veel mannen omdat ze heel knap is en het perfecte lichaam heeft. Toen ze een paar weken bij haar ouders in Frankrijk verbleef, verdween ze op klaarlichte dag. Speuracties leverden niets op en uiteindelijk werd ze als vermist opgegeven.
Zij werd ontvoerd door Jeanne Bitor. Jeanne is schilderes en een hele lelijke vrouw. Ze woont in het meest afgelegen huis van het dorp met haar twee honden. Ze heeft meer met het dode dan met het levende. Ze schildert overdag dode dieren en ’s avonds staat ze achter de bar van een café. Omdat Jeanne zo lelijk is, wordt ze anders aangekeken door mensen. Daardoor staat ze heel negatief in het leven. Jeanne ontvoert Isabelle omdat ze heel mooi is en Jeanne is jaloers op haar. Jeanne sloot Isabelle in de kelder op. Ze gaf haar weinig te eten omdat Jeanne een portretten serie van haar wilde maken waarbij je kon zien dat ze langzaam dood ging van de honger. Isabelle speelde in op de gevoelens van Jeanne door te liegen dat haar leven ook niet perfect was. Na een paar weken werden ze vrienden. Maar toen Jeanne aan het werk was in het café kwam Bernard Buffon (een man die al heel zijn leven verliefd is op Isabelle en de zoektocht naar haar nog steeds niet had opgegeven) met haar praten over Isabelle. Hij zei dat Isabelle ging trouwen terwijl Isabelle tegen Jeanne had gezegd dat ze dat niet ging doen. Zo kwam Jeanne er achter dat alles wat Isabelle tegen haar gezegd had, gelogen was. Ze begon Isabelle weer te verhongeren. Op een gegeven moment deed Isabelle of ze zelfmoord had gepleegd. Jeanne werd een beetje gek in haar hoofd en vluchtte de bergen in. Uiteindelijk vond Bernard Isabelle nog half levend terug.
In het boek zijn er abstracte motieven zoals de eenzaamheid van Jeanne Bitor, en de liefde van Bernard Buffon voor Isabelle, De tegenstellingen in het boek zijn ook duidelijk: lelijkheid versus schoonheid en frustratie versus succes.
De hoofdpersonages van het boek zijn:
Isabelle Amable en Jeanne Bitor.
Het bij personage is:
Bernard Buffon
Het perspectief is een wisselend perspectief vanuit Isabelle, Jeanne en Bernard. Het verhaal speelt zich af in Frankrijk in het dorp waar Isabelle opgroeide. De spanning van het boek was precies goed. Omdat het een thriller was, zat er wel spanning in het verhaal alleen niet super veel. Ik vind dat het beste want ik hou niet zo van hele spannende verhalen. Het einde van het verhaal was ook weer wel te voorspellen (omdat ze weer vrij kwam) maar ook weer niet (omdat Bernard haar bevrijd had). De titel vind ik goed bij het boek passen want Jeanne ontvoerde Isabelle om haar schoonheid.
Tessa de Loo de schrijfster van het boek is geboren op 15 oktober 1946. Ze heeft in Oss op de middelbare school gezeten en heeft gestudeerd op de Universiteit in Utrecht. Ze ging na haar studie als docent Nederlands aan de slag. Ze is vanuit Amsterdam naar Portugal verhuisd waar ze nu nog steeds woont.
Wat ik in het over-all van het boek vind is dat ik het een leuk boek vind omdat, er spanning in het boek zit en het daarom niet saai wordt. Ook omdat het vragen oproep bijvoorbeeld in het begin “Wie heeft Isabelle ontvoerd” en dat wil je te weten komen dus lees je door. En het is ook een goed boek omdat de verhaallijn goed te volgen dus geen moeilijk te begrijpen flashbacks. De verwachtingen die ik had voordat ik het boek ging lezen waren wel goed omdat mijn zus dit boek ook gelezen heeft en zij zei dat het een leuk boek is, en we hebben dezelfde smaak.
In die streek is een beroemde filmster met de naam van de titel van het boek, op klaarlichte dag verdwenen. Speuracties leveren niets op en zij wordt als vermist opgegeven.
boek Isabelle
schrijfster Isabelle : Tessa de Loo
Boek 3 - havo 4
Boekverslag : De Belofte van Pisa (Mano Bouzamour) - standaard verslag (niveau 2 )
Samenvatting
Het verhaal begint met een proloog. Daarin wordt verteld dat Samir Zalar wordt aangenomen op het Hervormd Lyceum in Amsterdam-Zuid. Hij gaat dat vieren samen met zijn broer, die twaalf jaar ouder is, en de Marokkaanse vriend van zijn broer, Soesi. Ze vieren het bij een ijssalon genaamd Pisa. Daar dwingt Sams (kort voor Samir) broer hem te beloven dat Sam zijn vwo-diploma zou halen. Wanneer ze vertrekken uit de ijssalon wordt zowel Soesie als zijn broer opgepakt. Later (in hoofdstuk 3) wordt verteld dat ze een geldtransport hebben overvallen, veel geld hebben gestolen (125.000 euro) en dat geld in een terrarium hebben verstopt. Ze dachten dat Sam toen sliep.
Sam heeft een talent voor piano spelen. Hij heeft namelijk een schoolcompetitie (het Goude Roos festival) gewonnen. De piano die ze thuis hadden staan is gestolen door zijn broer en Soesi.
In het heden van het verhaal speelt de geschiedenis zich zeven jaar later af. Sam zit in 6 vwo en moet binnenkort eindexamen doen. Zijn broer heeft zes jaar gevangenisstraf gehad en ook Soesi die zijn broer had verraden in de rechtszaal, is erg gestraft.
In de brugklas maakt Samir kennis met een mooi meisje genaamd Evelien. Eerst durfde hij niet naar haar toe te gaan, maar later steeds meer. Ze komt uit een rijke familie maar haar ouders zijn wel vriendelijk tegen hem. Hij mag zelfs mee komen eten. Naarmate hij haar langer kent durft hij steeds meer met haar: ze gaan zelfs samen in het bubbelbad. Maar zijn eigen ouders zien een bezoek van Evelien aan hun huis niet zitten. Samir moet met een Marokkaans meisje trouwen volgens hen. Dat is ook de reden waarom Evelien het aan het einde van de tweede klas het uitmaakt, waardoor Sam blijft zitten. Hij begint een enorme hekel te krijgen aan Soesi omdat hij zijn broer had verraden en hij neemt zich voor wraak te nemen. Hij gaat daarom eerst op fitness en daarna leert hij kickboksen.
In de vijfde sluit hij vriendschap met Ysbrand Paars. Hij mag ook een keer met zijn ouders mee uit eten in een erg duur restaurant. De vriendschap tussen Ysbrand en Samir wordt erg vreemd gevonden: door bijvoorbeeld andere Marokkanen van de sportschool of door de politie. Ysbrand en Sam gaan over naar de zesde en Sams broer komt een week later vrij.
Het heden in het verhaal: het is de laatste dag voor het examen. Samir besluit die dag een driedubbele te maken met Evelien (die ondertussen Rechten studeert), Kyra en Ysbrand. Hij vrijt eerst met Evelien, heeft daarna seks op de mooie piano bij Kyra en daarna varen met Ysbrand. Ysbrand en Sam hebben een idee om bij het examen de zwakke vakken voor elkaar te maken. Het gaat bijna fout maar lukt uiteindelijk wel.
Vlak voordat de rector Sam zijn diploma wil overhandigen, gaat hij weg. Hij heeft een bericht ontvangen dat Soesi gepakt kan worden. Hij slaat Soesi in elkaar, maar de volgende dag wordt hij daarop betrapt. Er is een video dat Sam Soesi in elkaar slaat. De politie komt hem halen en Sam geeft gelijk toe. Hij krijgt een werkstraf van 200 uur en een boete van 1000 euro. Hij moet bejaarden helpen, maar als hij de beheerder van het bejaardentehuis belooft een uurtje per week piano te spelen komt hij er makkelijk van af.
De afdelingsleider geeft Samir uiteindelijk zijn diploma en daarna gaat hij optreden voor Beatrix in het Concertgebouw. Hij breekt zijn contact met Kyra, Ysbrand en zijn broer. Hij houdt contact met Evelien en Iris.
Analyse
Personages
de belangrijke personages zijn:
Samir Zalar, samirs broer, Soesi, Evelien, Kyra, Ysbrand.
Het perspectief is vanuit Samir. Het verhaal speelt zich af in verschillende locaties in Amsterdam. In het boek is Samir 12 t/m 19 jaar oud. De titel van het boek is “De belofte van Pisa” dit verwijst naar de belofte die hij doet: hij belooft zijn broer dat hij als enigste in zijn familie zijn vwo-diploma zal halen. Hij doet die belofte in een ijssalon genaamd Pisa.
Decor
Hierboven werd al gesteld dat de tijdsduur van het verhaal ongeveer zeven jaar is: van het moment dat Samir naar de brugklas gaat (in 2006) tot aan de voltooiing van zijn vwo-opleidin0g (in 2013).
Het decor is Amsterdam: alle gebeurtenissen spelen zich in die stad af. Samir woont met zijn familie in De Pijp (een Amsterdamse volksbuurt) maar hij mag aan de andere kant van de stad in Amsterdam-Zuid naar school. Dat is een school met vooral “kakkers”, waar Marokkanen niet zo erg graag gezien worden. Toch weet Samir aan de negatieve kanten van zijn milieu te ontkomen.
thema
Cultuurverschillen
Samirs ouders zijn in 1974 naar Nederland gekomen, maar zijn niet geïntegreerd. Zij voldoen aan het beeld dat stereotiep voor immigranten uit Marokko leeft. Zijn broer en Sam zijn echter uitstekende leerlingen op het vwo. Helaas gaat zijn broer meer de kant op van de criminaliteit. Wat bijzonder is in het stereotypebeeld is dat Samir erg goed piano kan spelen en zelfs voor de ex-Koningin mag optreden. Hij is dus uit zijn milieu omhoog gekomen: voor een dubbeltje geboren en toch een kwartje geworden.
Discriminatie en racisme
Zowel de ouders van Evelien als die van Ysbrand discrimineren niet echt. Ze handelen wel min of meer politiek correct. Ys’ moeder is zelf een beetje verliefd op Samir. De politie reageert anders. Die houdt de beide Marokkanen vanaf het begin in de gaten.
Motieven
Vriendschap
Er zijn diverse vormen van vriendschap. Sam heeft een band met zijn twaalf jaar oudere broer en diens vriend Soesi. Hij moet hen o.a helpen de buit van de overval weg te sluizen. Hij brengt die naar een advocaat die wel wat trekjes heeft van advocaat Bram M. De andere vriendschap heeft Samir met Ys. Ze helpen elkaar bij het eindexamen door elkaars favoriete vak voor de ander te maken. Aan het einde kiest Ys eigenlijk voor de vriendschap met Sams broer. Sam heeft ook een bijzondere vorm van vriendschap met de moeder van Ys.
Seksualiteit
In deze coming of age heeft Samir vriendschappen gesloten met twee meisjes: Evelien en Kyra. De meisjes zijn heel verschillend en met beide meisjes heeft hij seks: met Kyra is die wat explosiever. De scenes worden knap plastisch beschreven. Op het examenfeestje van Ys komt het tot een climax. Sam kan niet kiezen en hij vrijt tegelijkertijd met allebei en daarna gaan Kyra en Evelien ook nog samen aan de rol. Aan het einde van de roman kiest Samir ervoor met Evelien door te gaan. Sams broer gaat met Ys een seksshop runnen.
Relatie tussen broers
De relatie tussen de twee broers is eerst erg goed. Zijn oudere broer is de coach van Samir, al geeft hij niet het goede voorbeeld met betrekking tot de roofoverval op het geldtransport, net als met de pianodiefstal. Er komt later een verwijdering omdat zijn broer de vriendschap met Ys overneemt van Samir. Hij wil ook niet dat Sam Soesi in elkaar sloeg. Ze zijn daarna eigenlijk gebrouilleerd.
Coming of age
Sam ontwikkelt zich van puber tot bijna volwassene in deze roman. In die periode zijn het schoolleven, vriendschappen en het begin met seksuele ervaringen een bijna vast onderdeel. Daarbij komt in het geval van Sam ook nog zijn afkomst. Hij werkt zich boven het milieu uit waaruit hij afkomstig is. Zijn vader en moeder zijn analfabeet en hij haalt zijn vwo-diploma. Hij heeft verkering met de student rechten Eveline.
Misdaad
De broer van Samir en Soesi plegen een overval op een geldtransport. Ze worden echter opgepakt en in de rechtszaal verraadt Soesi de broer van Sam. Daarna wil Samir altijd nog wraak nemen op de verrader. Hij slaat hem een keer in elkaar. Hij wordt er ook voor opgepakt en krijgt een taakstraf van 200 uur vrijwilligerswerk in een bejaardentehuis.
Titelverklaring
De titel komt letterlijk in de tekst voor. In de proloog dwingt de broer van Samir af dat die zijn vwo-opleiding zal voltooien, wat de broer zelf niet heeft gedaan.
‘Beloof je me dat je verder zult gaan waar ik ben blijven haken? Dat je over een paar jaar het Hervormd Lyceum Zuid uit loopt en dat fucking vwo-diploma in je handen hebt?
Die belofte wordt afgedwongen terwijl ze in de ijssalon Pisa zitten en wordt daarom “de belofte van Pisa” genoemd. Uiteindelijk maakt Sam de belofte waar. Met één jaar vertraging haalt hij zijn vwo-diploma. De titel komt enkele keren terug in de roman o.a. wanneer zijn broer even vrij is uit de gevangenis en hem op school opzoekt. Aan het einde gaan ze geen ijs eten bij Pisa maar bij Venetië.
Structuur & perspectief
De roman wordt opgebouwd uit een proloog, gevolgd door 9 hoofdstukken. In de proloog wordt gesproken over het jaar waarin Sam wordt aangenomen op het Hervormd Lyceum en wordt de belofte van de titel afgesproken. In de 9 hoofdstukken daarna lopen de chronologische gebeurtenissen door elkaar heen.
Het verhaal heden is 2013: Beatrix is geen Koningin meer en het gaat over het eindexamen dat in juni wordt afgerond. Sam slaagt. Maar de gebeurtenissen gaan ook steeds terug naar zeven jaar ervoor, toen zijn broer met Soesi werd opgepakt voor de overval op een geldtransport. Het verhaal wordt dus niet-chronologisch gepresenteerd.
Het perspectief berust bij de negentienjarige Samir Zalar, die in de ik-vorm vertelt in de o.v.t. In de proloog is die Samir nog maar twaalf jaar en we zien zijn ontwikkeling van 12-19 jaar.
https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-142607
https://www.scholieren.com/verslag/zekerwetengoed/de-belofte-van-pisa-mano-bouzamour
Informatie over de schrijver
Mano Bouzamour is geboren in Amsterdam 1991. Hij is een Nederlands schrijver en columnist. Hij debuteerde in 2013 met zijn roman De belofte van Pisa. In 2018 verscheen zijn tweede roman Bestseller Boy. Als columnist schrijft hij voor Het Parool, Elle en Cosmopolitan.
https://www.google.com/search?q=Mano+Bouzamour&oq=mano+&aqs=chrome.0.69i59j46j69i57j46j0j69i60l3.4617j0j7&sourceid=chrome&ie=UTF-8
Eigen mening
Mijn mening over het boek is dat het een leuk boek is. Omdat het is goed te volgen omdat de onderwerpen goed in elkaar overlopen en het verhaal niet van het ene onderwerp naar het andere springt. En het onderwerp vind ik ook leuk omdat het een roman over mijn leeftijdgenoten gaat en dat vind ik het leukst om te lezen.
boek de belofte van Pisa
schrijver de belofte van Pisa: Mano Bouzamour
Boek 4 - havo 4
Boekverslag : hersenschimmen (J. Bernlef) - Brief van de uitgever (niveau 3)
Oss, 15 juni 2020
Beste heer Bernlef,
Vorige maand heeft u uw boek Hersenschimmen naar onze uitgeverij gestuurd, waarvoor mijn hartelijke dank. Ik heb het boek aandachtig gelezen en ben over het algemeen erg te spreken over het verhaal. Voordat ik het uit kan geven, zijn er nog een aantal onderdelen in het verhaal die ik aangepast zou willen zien.
Allereerst wil ik u aangeven waarom ik het boek goed vind. De reden dat ik enthousiast ben is omdat het een heel realistisch verhaal over dementie is en aansluit bij de actualiteit. Dementie is namelijk een ziekte die steeds vaker bij ouderen voor komt. Dit zal veel mensen daarom aanspreken.
Zoals ik al eerder aangaf zijn er nog enkele aandachtspunten. Daarom kan ik het nu nog niet uitgeven. Graag wil ik u uitleggen wat de redenen hiervan zijn.
Op het einde van het boek wordt het heel onduidelijk waar Maarten Klein zich bevindt en dit maakt dat het voor de lezer moeilijk is om het verhaal te volgen. Een tweede reden is dat er niet veel gebeurt in het boek. Daardoor wordt het boek een beetje saai en zit er niet veel spanning in. Als laatste zijn er nog onduidelijke flashbacks (die hij krijgt door zijn dementie) wat het lastig maakt om het boek door te lezen en de kans groot is om sneller af te haken.
U zou de onduidelijkheid op het einde van het boek kunnen aanpassen om niet alleen het perspectief vanuit Maarten te schrijven maar ook bijvoorbeeld vanuit Vera (de vrouw van Maarten). Dat het boek een beetje saai is kunt u voorkomen om bijvoorbeeld meer spanning toe te voegen. De spanning kunt u veroorzaken om meer vragen te laten ontstaan die je als lezer beantwoord wilt hebben. Om de flashbacks te verduidelijken kunt u beter aangeven wanneer Maarten een flashback heeft. Dit kunt u doen door bijvoorbeeld jaartallen in uw verhaal te verwerken.
Zodra u de aanpassingen in uw boek verwerkt heeft, kunt u deze opnieuw aan mij aanbieden. Als het lukt vóór 1 oktober 2020, dan is het mogelijk om het boek uit te brengen in maart, net voor de start van de Boekenweek 2021.
Heeft u nog vragen naar aanleiding van deze brief, dan kunt u mij uiteraard altijd bereiken.
Met vriendelijke groet,
Floor van Zandvoort
boek hersenschimmen
schrijver hersenschimmen: J. Bernlef
Boek 5 - havo 4
Boekverslag : Turks fruit (Jan Wolkers) - standaard verslag (niveau 3)
Samenvatting
Het boek gaat over Erik, een beeldhouwer, en over zijn relatie met zijn vrouw Olga. Olga heeft hem verlaten en Erik beschrijft korte hoogtepunten uit zijn relatie met Olga. Pas op tweederde van het boek horen we wat er gebeurd is. De hoofdstukken daarvoor zijn steeds of voor dat moment of erna. Zo wordt er een zekere spanning opgebouwd naar het moment waarop verklaard wordt hoe ze uit elkaar zijn gegaan. Die eerste hoofdstukken zijn eigenlijk één grote kreet 'ik ben zo eenzaam'. Vervolgens begint het bij het begin dat hij haar al liftend leert kennen. Ze worden verliefd, maar ze krijgen een auto-ongeluk. Een paar maanden later zien ze elkaar weer en van af toen was de liefde een feit en trekt ze bij hem in. We zien steeds hoe gelukkig hij is geweest met Olga. Het is een liefde die heel intens beleefd is. Seks speelt daarbij een belangrijke rol. Soms heb je het idee dat ze de hele dag naakt liepen en elk moment aangrepen om 'het' weer te doen. Uit de fragmenten na het keerpunt blijkt dat alle andere vrouwen niet dat voor hem betekenen als wat Olga voor hem was geweest. Ondanks dat het er dan flink aan toe was gegaan, vooral op seksueel gebied.
Olga was voor hem alles. Allerlei kleine details worden er van haar beschreven. Ze zorgt voor inkomsten, hoe klein ze ook zijn. Ze houdt van dieren, maar niet van kinderen. Dit blijkt ook uit twee beelden die Erik gedurende deze periode maakt. Het eerste is een moeder met kind, waarvan de wethouder zegt: "het lijkt wel of ze angst heeft voor het kind." Het andere beeld is een vrouw met een kat op haar arm, waarvan men opmerkt: "Het lijkt wel of het haar kind is." In beide gevallen heeft Olga uren lang model gestaan. Van het schaarse geld gingen ze regelmatig naar jazzconcerten, ten koste van vlees bij het eten. Ook de vakanties waren heel sober: een tentje op Ameland, waar de liefde ook weer heel intens beleefd werd.
De angst van Olga voor zwangerschap kwam door haar moeder, die een borstamputatie had moeten ondergaan. Tegen Olga zei ze vroeger dat Olga haar borst leeggezogen had. Een andere angst van Olga was kanker. Dat blijkt bijvoorbeeld uit het moment dat zij wat roods in haar ontlasting ziet.
Het grote keerpunt in de relatie wordt volgens Erik geregisseerd door Olga's moeder, waarvoor Erik altijd al beneden de stand was geweest. Na de dood van Olga's vader is haar moeder constant aan het stoken. Ze zegt dat andere vriendinnen van Olga het beter hebben. Uiteindelijk blijkt Olga niet ongevoelig voor de materiële tekortkoming.
Een zakendiner is het breekpunt. Olga zit te flirten met een zakenrelatie, tot genoegen van haar moeder, maar tot ontzetting van Erik. Hij wordt er misselijk van en geeft midden aan tafel over. Op de terugweg van de WC slaat hij uit woede Olga een blauw oog. Olga neemt dit niet en trekt bij haar moeder in. Uiteindelijk volgt een scheiding. Olga hertrouwt nog twee keer, maar wordt niet echt gelukkig.
Het boek eindigt met het ontstaan van een tumor bij Olga. Haar haar valt uit en ze wordt vergeetachtig en opvliegerig, dit alles door de medicijnen. Van af dat moment bezoekt Erik haar iedere dag. Hij koopt een pruik voor haar en ook Turks fruit, het laatste en het enige snoep dat ze nog kon eten. Op een dag sterft ze en is het verhaal uit.
https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-turks-fruit-door-jan-wolkers-44740
Analyse
Tijd en ruimte
Turks fruit is een niet chronologisch opgebouwd. Het begin van het verhaal is in het heden. Het midden van het verhaal is in het verleden (ook het verleden is niet chronologisch, want er worden steeds herinneringen opgehaald) en het verhaal eindigt in het heden. De totale verhaaltijd bedraagt zo'n vier jaar, waarvan de laatste twee jaar niet veel gebeurt.
De tijd waarin het verhaal zich afspeelt is die na de Tweede Wereldoorlog in de jaren 60.
De plaats waar de meeste gebeurtenissen zich afspelen is in Amsterdam, in het atelier tevens woonruimte. Daar bedrijft hij met veel meisjes, maar met name Olga, de liefde. Daar staat Olga vaak model en maakt hij veel beelden van haar. Daar verwerkt hij ook zijn verdriet, hij beleeft er goede en slechte tijden. Ook in Alkmaar speelt het verhaal zich soms af, daar woont Olga en daar is de winkel van haar vader "Hermes".
De wijze van vertellen
Het verhaal is verteld in de ik-vertelsituatie, want je ziet het verhaal gewoon door zijn ogen. Je kan doordat je het verhaal door zijn ogen ziet, je goed inleven in het verhaal. De ik-figuur weet net zo min als de lezer hoe het afloopt. Hij beleeft mee wat er gebeurt. De ik-figuur kan je daardoor ook een belevend-ik noemen. De verteltijd is korter dan de verhaaltijd. De schrijver vertelt het hele verhaal samenvattend. De tijd verloopt heel snel.
Spanning
Er is sprake van korte spanningsbogen maar soms ook wel een paar lange spanningsbogen. Deze lange spanningsbogen zijn veroorzaakt door flashbacks zodat het langer duurt voordat je antwoord krijgt op bepaalde vragen. Maar dit zorgt er wel weer voor dat de lezer nieuwsgieriger wordt. En in de flashbacks zit ook nog nuttige informatie, die je kunt gebruiken voor het oplossen van vragen. Omdat er vrij veel spanningsbogen zijn bevat het minder heftige climaxmomenten.
Thema en motieven
Het thema is liefde maar ook veel verdriet. Eric was zo verliefd en hield zoveel van Olga dat hij ook intens verdriet had toen zij hem verliet. Hij sloeg alles in het atelier aan gort en komt
dagen zijn bed niet uit. Hij was verslagen. Hij heeft noot meer 'echt' van een vrouw gehouden. Olga bleef voor altijd bij hem in zijn gedachte. Steeds als hij een meisje ontmoet, wat
geregeld voorkwam, vergeleek hij de meisjes met Olga. Maar geen enkel meisje is wat hij wil, alles doet hem denken aan Olga. Een motief is eenzaamheid, als Olga Erik verlaat. Ook een motief is verdriet. Deze twee motieven leiden samen weer tot het thema liefde.
Personages
De hoofdpersoon van het verhaal en tevens de 'ik'-figuur is Erik, een beeldhouwer, die duidelijk heel anders leeft dan 'gewone' mensen. Alles wordt intensiever beleefd. De relatie met Olga is dan ook een gevoelsrelatie. Voor hem bestaat de hele wereld eigenlijk uit hem en Olga. Het maken van kunstwerken is feitelijk bijzaak. Materiële zaken tellen niet voor hem en die doen hem uiteindelijk de das om. Erik kan zijn verlies (van Olga) maar niet begrijpen. Het hele boek is feitelijk een vragen naar waarom? En hoe? Begrip bij anderen vindt hij niet. De schuld legt hij bij zijn schoonmoeder, waarmee hij vanaf het begin een haat-relatie heeft.
De bij personen in het verhaal zijn:
Olga, de (ex-)vriendin van Erik. Zij is bang voor zwangerschap en houdt daarom niet van kinderen. Wel houdt ze erg van dieren. Ze is erg praktisch, wat blijkt uit het verdienen van geld, nodig voor het dagelijks levensonderhoud. Ze laat zich erg vertroetelen door Erik die grote invloed op haar heeft. Uiteindelijk zijn het tekort aan welvaart en de invloed van haar moeder de oorzaken tot de scheiding tussen haar en Erik.
Olga's moeder is voor Erik de boze heks. Ze is heel berekenend en ze is haar man om welvaartsredenen getrouwd. Rouwen om zijn sterven is zij zeker niet. Echt geluk kent ze niet.
Olga's vader is een sympathieke en komische man die het goed met Erik kan vinden, maar hij heeft weinig invloed op de relatie tussen zijn dochter en Erik.
Titel:
Op een van de laatste bladzijden van het boek, heeft Olga een hersentumor en ligt ze na een operatie in het ziekenhuis. Ze is bang dat haar tanden uitvallen en wil daarom alleen maar Turks fruit eten en vraagt daarom tijdens een bezoekuur aan Erik om een zak Turks fruit te halen.
Turks fruit is verrotting veroorzakend snoepgoed; dat komt overeen met het bederf van hun liefde. Een hersentumor kan je gedrag beïnvloeden, dus Erik denkt dat dat eventueel een oorzaak kan zijn voor hun breking, die achteraf eigenlijk niet nodig bleek te zijn.
Informatie over de schrijver
Jan Hendrik Wolkers was geboren op 26 oktober 1925 en gestorven op 19 oktober 2007. Hij is dus 81 jaar oud geworden. Hij was een Nederlandse schrijver, beeldhouwer en schilder. Hij werd bekend met de romans Terug naar Oegstgeest en Turks fruit. Hij weigerde verscheidene prijzen, waaronder de Constantijn Huygensprijs.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Jan_Wolkers
Mening over het gelezen boek.
Mijn mening over Turks fruit is dat het een boek is met een leuk verhaal. Omdat het verhaal heel realistisch. Dat vind ik dan interessant omdat het mij dan ook kan overkomen. Het verhaal is soms moeilijk te volgen omdat het moeilijke woorden bevat en hij van het ene onderwerp naar het andere springt en als ik dan niet zo geconcentreerd lees dan weet ik niet meer waar het over gaat.
boek turks fruit
schrijver turks fruit: Jan Wolkers
Boek 6 - havo 4
Boekverslag : Alleen maar nette mensen (Robert Vuijsje) - standaard verslag (niveau 3)
Alleen maar nette mensen.
Samevatting boek.
Zo zwart als de nacht, grote borsten, gouden tanden en dikke billen. Daar is David naar op zoek in een vrouw.
David Samuels is een 21-jarige joodse jongen die vaak wordt aangezien als een Marokkaan door z’n zwarte haar.
David heeft drie jaar geleden zijn gymnasiumopleiding voltooid in Amsterdam. Daar heeft hij ook Naomi leren kennen, een aardig meisje met wie hij al jaren verkering heeft.
Zijn vrienden, Bas en Daan, volgen netjes een studie, David daarentegen houdt zich andere doelen voor ogen.
David is op zoek naar zichzelf, hoort hij bij de witte mannen of bij de allochtonen?
In de jaren na de middelbare school ontstaat er een nieuwsgierigheid naar de zwarte vrouw en haar cultuur, David betreedt, met z’n keppeltje en al, de Bijlmer. Daar maakt hij kennis met jonge alleenstaande zwarte moeders.
Rowanda is haar naam, twee gouden tanden en twee gouden borsten.
David wil een echte negerin en geen bounty (dat is een negerin van buiten maar een blanke van binnen) en Rowanda lijkt wel in aanmerking te komen.
Aangemoedigd door de neef van Rowanda, Ryan, gaat David op zoek naar nog een zwarte vriendin. Hier komt Rowanda achter en maakt een einde aan de relatie. Ze wil immers niet met iemand die liegt en David blijkt nu ook gelogen te hebben.
Na meerdere pogingen met verschillende zwarte vrouwen heeft David nog niet gevonden wat hij wil. Hij reist naar Memphis Tennessee in de hoop daar grote negerinnen te vinden die ook intelligent zijn. Tot zijn spijt zijn de zwarte vrouwen daar net zoals witte intellectuele vrouwen in Nederland.
Hij reist terug naar Nederland om zich weer bij Naomi te voegen, helaas heeft Naomi een relatie met Daan. Dat is een dreun in zijn gezicht.
Uiteindelijk raakt hij aan de praat met Naima. Ze is Marokkaans maar wel ontwikkeld, hij geeft het een kans.
Analyse
Thema:
Het thema van het verhaal is; David die een zoektocht begint naar zichzelf en daarbij de verschillen tussen de culturen in Nederland laat zien.
Motieven:
1. David zoekt contact met zwarte vrouwen.
- Deels ook uit nieuwsgierigheid, maar ook om erachter te komen bij welke soort mensen David thuishoort - zoekt hij contact met zwarte vrouwen.
-“Ik had goed nieuws en slecht nieuws. ‘Het goede nieuws is dat ik de intellectuele negerin hier heb gevonden” blz 261
2. De ouders van David die komen eten bij Rowanda
- Als de ouders van David, rasechte ‘Oud-Zuiders’, komen eten bij Rowanda wordt het pas duidelijk wat een wereld van verschil er tussen die culturen ligt.
“De meegebrachte champagne was duurder dan het totale eten, merkt Davids vader wel op” blz 119
3. Hoe Surinaamse mannen omgaan met zwarte vrouwen.
- Hier wordt weer goed beschreven hoe verschillend onze culturen zijn. Als de hele mannelijke familie op het balkon zit terwijl de vrouwen binnen koken komen ze met de raarste verhalen over de zoveelste chick die ze hebben ‘gebald’
“Alle familieleden van Clifton moesten hard lachen. Alleen Ryan niet ‘Hoe vaak moet ik het je zeggen?’ Je moet altijd alles checken. Alles. Altijd” blz 100/101
4. David verkent terreinen die onbekend voor hem zijn.
- Om te weten te komen bij welke soort mensen David hoort gaat hij naar de Bijlmer opzoek naar zwarte vrouwen en hij maakt een reis naar Amerika. Ook de seksuele escapades zijn onbekend terrein voor David.
-“Ryan vroeg: ‘Je gaat toch niet zeggen dat Rowanda je enige vrouw is?’”
Personages:
Hoofdpersoon:
- David Samuels: is een 21-jarige zoon van een programmamaker bij de Nederlandse televisie. Ze wonen in Oud-Zuid in Amsterdam. Ze wonen in een buurt waar ‘alleen maar nette mensen’ wonen, volgens de moeder van David.
David heeft tot nu toe voldaan aan de verwachtingen van Oud-Zuid. Hij heeft het Barlaeus afgemaakt en hij gaat al sinds z’n twaalfde met Naomi – een ambitieus meisje van vergelijkbare komaf.
Hij gaat, anders dan Naomi en zijn vrienden, na het gymnasium niet naar de universiteit, maar neemt een tijdje vrijaf om over zijn studiekeuze na te denken.
David bezoekt ook dokter Bornstein, een vriend van de familie, om over zijn onzekerheden te praten. Zijn ouders zien hem graag een studie volgen of een verantwoorde baan. Maar dat is David niet van plan. Hij heeft andere interesses: zwarte vrouwen. Via-via betreedt hij het zwarte Amsterdamse stadsdeel: de Bijlmer. Daar maakt hij kennis met jonge, alleenstaande moeders. Met één van hen, Rowanda, begint hij iets. Hij komt bij haar thuis en komt erachter dat zwarte vrouwen heel anders zijn dan witte. Ze houden bijvoorbeeld graag hun hand op, waarvoor ze als tegenprestatie op elk moment dat hun zwarte mannen dat willen hun benen uit elkaar moeten doen.
Bijpersonen:
-Naomi: Een meisje waar David vanaf z’n 12e al verkering mee heeft. Ze is perfect voor hem en past goed in het plaatje. In de periode waarin David onzeker was over zijn studie en toekomst bleef Naomi trouw sms’en en msn’en.
In de tijd dat David naar Amerika is krijgt Naomi iets met Daan, een vriend van David. Als David terugkomt uit Amerika is hij woedend en wil hij er niks meer mee te maken hebben.
- Rowanda: Rowanda is de eerste negerin uit de Bijlmer waar David iets mee krijgt.
Ze is heel donker en heeft een breed achterwerk. Ook heeft ze maat 95 F van haar BH-cup.
David is veel geld kwijt aan shoppen met Rowanda en het begon erop te lijken dat Rowanda profiteerde van het rijkeluiszoontje David.
- Ryan: ‘Wis de foto’s en berichten meteen zodat ze er niet achterkomt’. Dat is het advies dat Ryan gaf toen hij en David uit gingen stappen.
Ryan en z’n vrienden playeren erop los, hoe meer vrouwen hoe meer status. Ryan heeft ook een slechte invloed op David aangezien David dingen doet waar hij later spijt van heeft.
- Daan en Bas: Daan en Bas zaten bij David in de klas op het gymnasium en zijn alle twee braaf een studie gaan volgen. Daan krijgt een relatie met Naomi terwijl David in Amerika zit. David beëindigde ook de vriendschap tussen hem en Daan toen hij daar achter kwam.
Van Bas hoort David dat er ook in Memphis Tennessee grote negerinnen lopen die misschien wel intelligent zijn. Voor de rest heeft Bas een niet echt urgente rol in het verhaal.
Titelverklaring: De titel “Alleen maar nette mensen’ slaat terug op de uitspraak van de moeder van David. Die benadrukte dat er ‘alleen maar nette mensen’ in Oud-Zuid wonen. Ze bedoeld t met andere woorden dat er geen allochtonen in Oud-Zuid wonen.
Ook is de titel en het verhaal nogal tegenstrijdig, het verhaal is alles behalve netjes.
https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-alleen-maar-nette-mensen-door-robert-vuijsje-68616
Informatie schrijver
Robert Vuijsje is een Nederlandse journalist en schrijver. Hij is geboren op 12 Oktober 1970 en is dus 49 jaar oud. Hij is van Joodse afkomst. Hij heeft het gymnasium gedaan en is daarna op de universiteit van Amsterdam Sociologie en Amerikanistiek gaan studeren, ook heeft hij een jaar doorgebracht in Amerika op de universiteit van Memphis.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Robert_Vuijsje
Eigen mening
Mijn mening over het boek is dat het een heel grappig boek is. En het verhaal is leuk bedacht. Maar het verhaal komt soms een beetje grof uit de bocht. Omdat hij de personage als stereotypes neer zet.
boek alleen maar nette mensen
schrijver alleen maar nette mensen: Robert Vuijsje
Boek 7 - havo 5
Passievrucht – Karel Glastra van Loon (niveau 2)
Samenvatting
Armin Minderhout, de ikverteller van het verhaal, bezoekt met zijn vriendin Ellen het ziekenhuis om de uitslag van het vruchtbaarheidsonderzoek dat beide geliefden hebben laten doen, te ontvangen. Armin verwacht dat de oorzaak van het uitblijven van de zwangerschap bij Ellen zal liggen, omdat hij uit een eerdere relatie al een zoon heeft, Bo, die intussen al dertien jaar oud is. Het pakt echter allemaal anders uit: Armin blijkt aan het syndroom van Klinefelder te lijden, een afwijking aan de geslachtschromosomen, waarbij de man in plaats van een X- en een Y-chromosoom twee X-chromosomen en een Y-chromosoom heeft. Het is een afwijking, waarmee de lijder geboren wordt en die onvruchtbaarheid tot gevolg heeft. Vaak is er ook sprake van uiterlijke afwijkingen als een te kleine penis en de ontwikkeling van borsten in de puberteit, maar daar is bij Armin allemaal geen sprake van. Vandaar dat het syndroom bij hem pas door middel van onderzoek aan het licht komt. Niet alleen Armins toekomst 'een kind met Ellen' valt in duigen, maar ook zijn verleden. Zijn eerste grote liefde, Monika, moet overspelig zijn geweest en Bo is het kind van een ander. Aan Monika kan hij niet meer vragen wie Bo's vader is: zij is zo'n tien jaar geleden overleden aan een hersenvliesontsteking. Ook Ellen, oud-collega en vriendin van Monika, zegt nooit door Monika in vertrouwen te zijn genomen en van niets te weten.
De vraag wie de minnaar van Monika is geweest, laat Armin niet meer los. Drie mannen komen volgens hem in aanmerking: Robbert Hubeek, Niko Neerinckx en Monika's huisarts. Als een ware detective besluit Armin aan het werk te gaan en de mogelijke 'daders' op te zoeken. Aan Ellen vertelt hij hierover niets.
De eerste bij wie hij langsgaat, is Robbert, de jongen met wie Monika ging op het moment dat ze Armin ontmoette. Robbert is nog steeds de gesjeesde rechtenstudent die hij vroeger al was. Hij is een bleke, vlezige en iets te joviale man geworden, een ballerig type dat te veel drinkt. Volgens het bord op de deur van zijn woning zit hij tegenwoordig in de 'Consultancy'. Hoewel zijn etage op een chic adres is gesitueerd, is het huis zwaar verwaarloosd en met tweedehands spullen ingericht. Alleen de kamer die als kantoor dienst doet, is onberispelijk en naar de modernste maatstaven ingericht. Als aanleiding voor zijn bezoek geeft Armin aan dat hij de laatste tijd nogal bezig is met Monika en het vermoeden heeft, dat ze ooit vreemd is gegaan. Robbert weet van niets. Hij bekent dat hij eigenlijk heel blij was toen Monika hem verliet: ze was hem te links en te feministisch. Wel is hij nog een paar maal met haar naar bed geweest, toen ze al bij Armin was, maar dat is dus ver voor Bo's conceptie. En daarmee kan Armin Robbert van zijn lijstje schrappen en zich concentreren op de overige twee.
De volgende bij wie Armin op bezoek gaat, is de huisdokter bij wie Monika stond ingeschreven. Hij kan zich Monika en Bo nog herinneren en hoewel hij verbaasd is, begrijpt de man Armins vraag of hij weleens met Monika gevreeën heeft. Het komt inderdaad voor dat een arts een verhouding heeft met een patiënte, maar met de hand op het hart verzekert hij Armin, dat hij onschuldig is. Bovendien kan hij zich ook niet herinneren of Monika hem ooit in vertrouwen heeft genomen over een minnaar.
Niko Neerinckx blijft over. Hij werkte bij dezelfde onderneming als Monika en Ellen, De Kleine Wereld, een reisorganisatie voor natuurvriendelijk toerisme. Hij was er reisleider, die de vrouwelijke leden van zijn gezelschap regelmatig het hof maakte. Ook Ellen is een tijdje verliefd op hem geweest. Armin ontdekt dat Niko intussen met Anke getrouwd is, drie kinderen heeft en in Haarlem woont. Eerst zal Armin de echtgenote uithoren om later het verhaal van Niko te kunnen controleren. Moeilijk is dat niet: Anke is vaak alleen thuis, omdat Niko de wereld afreist om videoproducties te maken. Zijn eerste bezoek legt Armin onaangekondigd af: hij noemt zich Erik Aldenbos en beweert als kind in het huis van de Neerinckxen te hebben gewoond. Ooit heeft hij tussen de balken op zolder een brief verstopt en die zou hij nu graag terughebben. Aanvankelijk laat Anke de onbekende liever niet binnen, maar omdat het zulk slecht weer is, mag Armin toch even schuilen in de woonkamer. Ze bekijken foto's van de verbouwing, die Niko en Anke aan het huis hebben uitgevoerd. Uit het fotoalbum valt een foto van Monika. Bij een volgend bezoek doorzoekt Armin zogenaamd de zolder. Hij bezichtigt ook de kamer van de oudste zoon van Anke en Niko, die wonderlijk genoeg ook Bo heet. Beide jongens blijken een totaal andere smaak te hebben en een foto van Niko's zoon toont dat ze ook qua uiterlijk sterk verschillen. Een laatste visite ligt meer op het sociale vlak. Armin luncht bij Anke en beseft dat hij met haar naar bed had kunnen gaan, een manier om wraak te nemen op Niko, die hij intussen sterk van het vaderschap verdenkt. Maar hij doet het niet en keert niet meer terug om Niko met zijn vermoeden te confronteren. Dees, Armins beste vriend, wijst hem namelijk op de gevolgen: Niko zou weleens het officiële vaderschap over Bo kunnen opeisen. En misschien is het wel moeilijker met de antwoorden te leven dan met de vragen. Om deze reden durft Armin ook een DNA-test niet aan.
Thuis krijgt Armin ruzie met Ellen als hij haar eindelijk van zijn zoektocht vertelt. Samen met Bo, die nog steeds van niets weet, besluit hij een lang weekend naar Ameland te gaan. Ze huren een deel van een huis en genieten van de Wadden. 's Avonds gaan ze uit eten en belanden ze in een café, waar Bo kennismaakt met een meisje dat hij al eerder gezien heeft. Hij sluit zich bij het meisje en haar vrienden aan en vertrekt naar een andere uitgaansgelegenheid. Armin blijft achter en drinkt zich een stuk in zijn kraag met een andere cafébezoeker. Eenmaal thuisgekomen ontdekt hij Bo en het meisje slapend in bed. De volgende dag, als Armin wakker wordt, zijn Bo en zijn vriendinnetje al vertrokken. Armin gaat in hun bed liggen en valt opnieuw in slaap tot hij door een boze Bo gewekt wordt. Armin blijkt in zijn eigen braaksel te liggen en Bo gaat in zijn woede zo ver, dat hij Armin in het gezicht slaat. Ook Armin windt zich nu op en voor hij het weet, flapt hij eruit dat Bo zich niet voor zijn zuipende vader hoeft te schamen: hij is zijn vader tenslotte niet.
Nadat ze teruggekomen zijn van Ameland, gaat Armin samen met Dees naar het huis van zijn vader, die onlangs overleden is. Het huis moet ontruimd worden. Onder het bed van zijn ouders staat een doos met oude brieven en ansichtkaarten. Ertussen ligt een envelop met daarop in Monika's handschrift de naam van zijn vader, 'Cor'. Daarin zit een briefje bestaande uit een enkele zin: 'Ik ben zwanger. M.' Thuisgekomen zitten Ellen en Bo met betraande gezichten op de bank. Een brief in hetzelfde handschrift ligt op tafel. Monika blijkt die brief ooit bij Ellen in bewaring te hebben gegeven, met de mededeling hem aan Bo te geven als het moment daar is. Monika bekent daarin dat Bo het kind van zijn opa is. Nu blijkt dat Ellen wel degelijk alles van het begin heeft geweten, maar zich trouw aan haar belofte aan Monika heeft gehouden. Monika en Armins vader hebben eenmaal spontaan gevreeën. Dat was tijdens de verbouwing van het huis op de Ceintuurbaan, dat Armin en Monika hadden betrokken. Armin ziet Ellens zwijgen als verraad, maar voelt zich weer meer tot Bo aangetrokken, nu deze toch een kwart van zijn genen blijkt te bezitten.
Vier maanden later beseft Armin dat er in de praktijk eigenlijk niets veranderd is. Ook Bo stelt dat het het beste is gewoon met het leven door te gaan. Samen strooien ze de as van hun vader uit op het graf van Monika.
Onderwerpen
De passievrucht is niet alleen een verhaal over de bittere zoektocht van Armin naar de biologische vader van zijn zoon, maar ook over de vraag hoe goed men zijn naasten kent. Uiteindelijk blijkt de liefde het geneesmiddel voor de wonden, die deze vragen hebben gemaakt.
Het grote, algemene motief dat ten grondslag ligt aan de roman is de zoektocht naar de vader, die in allerlei variaties al eeuwen in de literatuurgeschiedenis is terug te vinden. De passievrucht verwerkt het motief op zeer eigen wijze: in plaats van een kind dat naar zijn of haar (onbekende) vader zoekt, is het hier de vader die naar de verwekker van zijn zoon speurt. Uiteindelijk blijkt het vaderschap hier trouwens geen kwestie van biologie, maar van liefde te zijn.
De zoektocht, die in de vorm van een whodunit is gegoten, wordt ondernomen aan de hand van veronderstellingen, die drie mannen tot mogelijke 'daders' maken. Door deze mannen, al dan niet direct, met zijn vermoedens te confronteren, denkt Armin erachter te komen met wie zijn vriendin hem bedrogen heeft. De redeneringen die hij hiertoe aanvoert, worden meer door het gevoel ingegeven dan het verstand. Het is dan ook het toeval dat uiteindelijk het raadsel oplost.
Een belangrijke rol in de roman speelt het uiterlijk. Ettelijke malen wordt er op de uiterlijke overeenkomsten tussen Bo en Armin gewezen. Nadat Armin in eerste instantie te horen heeft gekregen, dat hij biologisch niet verwant is aan Bo, verklaart hij hun sterke gelijkenis aan de hand van een citaat uit Het Evangelie van Philippus en een wetenschappelijk onderzoek naar uitspraken van kraamvisite. Philippus beweert dat de kinderen die een vrouw baart, lijken op degene die ze liefheeft; het onderzoek toont aan dat kraambezoek vaker zegt dat de pasgeborene op de vader lijkt dan op de moeder. De bedoeling hiervan zou zijn de vader te verzekeren dat het kind echt uit diens zaad ontsproten is. Uiteindelijk blijkt de overeenkomst tussen Armin en Bo te berusten op het feit dat ze halfbroers zijn.
Ten slotte is er voor het getal dertien een rol weggelegd: het staat voor het verlies van de onschuld. De vader van Armin verliest zijn vader als hij dertien is, Monika wordt op die leeftijd ontmaagd. Bo is de dertien net gepasseerd, als hij hoort dat Armin zijn vader niet is en hij voor het eerst met een meisje slaapt.
Informatie schrijver
Karel Reinier Glastra van Loon (Amsterdam, 24 december 1962 – Hilversum, 1 juli 2005) was een Nederlandse schrijver, publicist, columnist, cabaretier en politiek activist.
Zijn bekendste boeken zijn Lisa's adem en het later verfilmde De Passievrucht. Dit laatste boek is inmiddels in 31 talen uit 34 landen vertaald en was daarmee toen de meest vertaalde Nederlandse roman ooit, nu is dat Het diner, van Herman Koch. Met De Passievrucht won Glastra van Loon de Generale Bank Literatuurprijs.
Eigen mening
Ik vond dit boek redelijk leuk. Omdat ik er ten eerste goed doorheen kwam, daarnaast was het een verhaal met een leuk onderwerp om over te lezen. Ook hielp de schrijfstijl van Karel, die was zo dat je op een gegeven moment net zo graag wilde weten wie de echte vader is waardoor je door blijft lezen. Het is ook geen voorspelbaar boek omdat op het einde het verhaal pas opent, hierdoor wil je ook blijven doorlezen.
Boek 8 - havo 5
Het Diner – Herman Koch (niveau 3 )
APERITIEF (hoofdstuk 1-7, p. 7-39)
De ik-verteller in deze roman is Paul Lohman. Hij is getrouwd met Claire; ze hebben een vijftienjarige zoon, Michel. Het echtpaar heeft met Serge en Babette afgesproken om te dineren in een chic restaurant. Serge, Pauls broer, is een bekend politicus van de oppositie, de gedoodverfde nieuwe minister-president bij de komende verkiezingen.
Omdat ze te vroeg voor de afspraak zijn, drinken Paul en Claire een biertje in een naburig café. Zij vraagt of hij de laatste tijd iets bijzonders aan Michel heeft gemerkt. Hij ontwijkt een eerlijk antwoord en moet terugdenken aan de schokkende video die hij een uur geleden heeft bekeken op de door Michel op zijn kamer achtergelaten mobiele telefoon.
Paul heeft geen zin in het dure etentje, vooral omdat hij weet dat hij zich doorlopend zal ergeren aan zijn broer, die net doet alsof hij een rechtschapen en eenvoudige volkspoliticus is, maar in feite een lompe poseur is. Zoals gewoonlijk arriveert hij te laat. Achter de donkere glazen van Babettes bril ziet Paul betraande ogen. Paul ergert zich ook aan de hoge prijzen (10 euro voor een glas champagne 'van het huis'!) en de aanstellerij van de gerant.
VOORGERECHT (hoofdstuk 8-15, p. 41-92)
De aanleiding voor het etentje is dat de echtparen het nodige te bespreken hebben over hun zonen, maar dit blijft ongenoemd.
De vier ouders babbelen onder andere over de nieuwe film van Woody Allen. Serge blijkt de film louter te waarderen vanwege de tieten en lekkere kont van Scarlett Johansson. Paul ergert zich aan de kleine en dure exclusieve voorgerechten en aan Serges gespeelde kennis van wijnen, gekoketteer met een serveerster en anekdotes over zijn vakantiehuisje in de Dordogne.
Serge en Babette hebben, evenals Paul en Claire, een vijftienjarige zoon, Rick. Verder hebben ze een dertienjarige dochter, Valerie, en een circa vijftienjarige geadopteerde zoon uit Burkina Faso, Beau (die als bijnaam Faso heeft).
Omdat hij het aan tafel nauwelijks kan uithouden, gaat Paul naar de wc. Daar treft hij de man die aan het tafeltje naast hen zit, samen met een veel jongere vrouw. De man heeft Serge herkend en vraagt Paul of zijn dochter met de beroemde politicus op de foto mag. Paul zegt het geen probleem te vinden en een teken te zullen geven als er een geschikt moment is.
Als Paul weer aan tafel plaatsneemt, ziet hij dat Babette huilt en getroost wordt door Claire. Na een misplaatste opmerking van Serge beent Babette woedend weg, Claire gaat achter haar aan. Serge grijnst en zegt tegen Paul dat ze last heeft van de overgang. Dan merkt hij op dat ze het over de kinderen moeten hebben. Paul knikt vervolgens naar de man naast hen, die zich met zijn dochter meldt voor een foto.
HOOFDGERECHT (hoofdstuk 16-35, p. 93-221)
Omdat Babette en Claire tijdens het serveren van het hoofdgerecht nog steeds niet terug zijn, gaat Paul even kijken. Serge vindt het maar een hinderlijke onderbreking: hij heeft honger en wil eten. Paul treft hen niet aan bij de wc en loopt naar buiten, een parkje in. Hij denkt terug aan het fotomoment met de man en zijn dochter. Serge was heel joviaal geweest totdat hij het welletjes vond en zijn truc met de mobiele telefoon toepaste (net doen alsof je gebeld wordt en je excuseren).
Plotseling hoort Paul elektronische piepjes, die afkomstig blijken van Michels mobiele telefoon, die hij per ongeluk in zijn zak heeft gestoken. Het is Michel, die met de vaste telefoon van thuis, zijn eigen nummer heeft gebeld en tot zijn verrassing zijn vader aan de lijn krijgt. Michel heeft zijn mobiele telefoon dringend nodig en wil direct langskomen. Dan ziet Paul de twee vrouwen, op weg naar het restaurant. Zelf gaat hij naar het toilet waar hij op Michels mobiele telefoon twee berichten aantreft en nogmaals een video bekijkt. Het is een opname die Michel en Rick zelf hebben gemaakt en waarop te zien is hoe ze op een metrostation een zwerver mishandelen
Paul gaat terug naar buiten, om daar op Michel te wachten. Hij luistert de oproepen op Michels voicemail af: berichten van Beau, Rick en zijn vrouw Claire die Michel 's middags gebeld blijkt te hebben en onder andere gezegd heeft: 'vanavond moeten jullie het doen'.
Paul vertelt wat er gebeurd is met Michel en Rick. Op de terugweg van een schoolfeest wilden de twee jongens, en Beau, in een bank nog geld pinnen. In het hokje lag een zwerfster te slapen die een enorme stank verspreidde. Beau vertrok toen Michel en Rick vervelend gingen doen tegen haar. Maar de twee aangeschoten neven gooien eerst volle vuilniszakken naar de dakloze, daarna een lamp en tot slot een lege jerrycan. Ze vertrekken maar komen terug met een aansteker. De jerrycan explodeert, de vrouw is op slag dood en de twee rennen weg.
Het geheel is vastgelegd door een bewakingscamera en wordt op televisie vertoond in Opsporing verzocht, wat flinke commotie veroorzaakt. Paul en Claire zien het op televisie, Paul herkent Michel en Rick direct, maar volgens hem doet Claire dat niet. Ze praten er niet over.
Paul gaat die avond naar Michels kamer en praat wel met hem over het filmpje. Michel beroept zich op onwetendheid (de jerrycan was leeg) en onnozelheid ('Het was een geintje', p. 147) en Paul besluit het voor zijn zoon op te nemen door te zwijgen.
Paul heeft de video van Opsporing verzocht op youtube opnieuw bekeken en is verder gaan zoeken via onder andere YouTube, waar maar liefst 34 video's van de dode zwerfster te zien zijn. Een ervan, Men in Black III, is gemaakt met een mobiele telefoon en laat zien dat de twee neven na hun daad terugkeren. Duidelijk is dat Michel de leiding heeft gehad en dat de jongens dus ook zelf opnamen van het voorval hebben gemaakt.
Dan arriveert Michel. Paul zegt dat hij weet dat hij en Rick bij de pincabine zijn teruggekomen en zelf een opname met Michels mobiele telefoon hebben gemaakt. Paul vraagt hem die te wissen. Michel zegt dat Beau de video op Ricks computer heeft gezien en een fragment ervan op YouTube heeft gezet. Beau dreigt de laatste beelden ook op youtube te zetten, tenzij hij 3000 euro krijgt (om een scooter te kunnen kopen). Tijdens dit gesprek ziet Paul dat de gerant van het restaurant even buiten een sigaret komt roken. Hij kijkt naar Paul en Michel.
Dan wordt Paul gebeld door een ongeruste Claire, die wil weten waar hij blijft. Als ze hoort dat hij met Michel vlak voor het restaurant staat, komt ze direct naar buiten. Het wordt Paul duidelijk dat zijn vrouw van alles op de hoogte is en ook weet wat de twee neven vanavond nog moeten doen. Ze nemen afscheid van Michel en gaan terug naar het restaurant. Voor het eerst spreken ze samen over het voorval: Claire blijkt al vanaf het begin op de hoogte van het gebeurde met de zwerfster bij de pinautomaat: Michel had haar gebeld om te vragen wat ze moesten doen.
Paul vertelt waarom hij zo'n tien jaar geleden moest stoppen met zijn baan als leraar geschiedenis op een middelbare school. Tijdens een treinreisje naar Berlijn begon een depressiviteit die niet meer verdween. Omdat hij in een klas onacceptabele uitspraken deed over oorlogsslachtoffers, kwamen er klachten van ouders. De rector riep hem op het matje. In dat gesprek kon Paul met moeite zijn agressie in toom houden. Na een gesprek met een psycholoog ging hij met ziekteverlof. Volgens de psycholoog had Paul een genetische afwijking en hij schreef strikt medicijngebruik voor. Paul was bang dat een tweede kind zijn genetische afwijking zou erven en wilde Claire vragen of ze tijdens de zwangerschap van Michel een vruchtwaterpunctie had laten doen. Daar kwam het niet van omdat Claire ziek werd, moest worden opgenomen en vier keer geopereerd. Paul zorgde voor zijn vierjarig zoontje. Na enige tijd kwamen Serge en Babette op bezoek, net toen hij macaroni aan het koken was. Ze hadden nogal wat kritische opmerkingen, zoals over de troep in huis, en stelden voor (achteraf bleek: op Claires verzoek) om Michel tijdelijk in huis te nemen. Daarop werd Paul zo woedend, dat hij tot twee keer toe de gloeiend hete pan met eten tegen het gezicht van Serge ramde, die bloedend tegen de grond sloeg. Hij bedaarde pas toen Michel aan kwam lopen.
NAGERECHT (hoofdstuk 36-39, p. 223-256)
Babette zoekt uit frustratie ruzie met de gerant en richt haar woede vervolgens op haar man, wat de aandacht van andere gasten trekt. Paul en Claire vinden het wel vermakelijk.
Dan kondigt Serge aan dat hij nu eindelijk wil praten over waarvoor ze hier gekomen zijn. Hij merkt op dat Rick er erg onder lijdt. Omwille van de toekomst van zijn zoon wil Serge de volgende dag open kaart spelen en tijdens een persconferentie meedelen dat hij zich zal terugtrekken als lijsttrekker voor de komende verkiezingen. Babette en Claire protesteren hevig en ook Paul vindt het geen goede oplossing. Hij en Claire beschermen hun zoon en vinden dat hij geen moordenaar genoemd mag worden. Serge blijft echter bij zijn besluit.
Intussen vraagt Claire enkele keren nadrukkelijk hoe laat het is, waarna ze Michel belt en met hem praat. Paul heeft door dat ze een toneelstukje opvoert: ze verschaft zo Michel een alibi die deze avond een 'karweitje' moet opknappen.
DIGESTIEF (hoofdstuk 40-45, p. 257-289)
Paul denkt terug aan het werkstuk over de doodstraf, dat Michel niet lang geleden voor geschiedenis heeft gemaakt. Michel had veel met zijn vader over morele dilemma's gesproken en er oplossingen van Paul in verwerkt, zoals het al dan niet per ongeluk liquideren van onverbeterbare misdadigers. De rector van Michels school riep Paul ter verantwoording en Paul was zo woedend geworden toen die aan zijn disfunctioneren als leraar refereerde, dat hij hem in elkaar sloeg. De rector wist het raam te openen en om hulp te roepen, Paul beukte daarop het hoofd van de rector tegen het raamkozijn, ontdekte tussen de vele leerlingen op het schoolplein Michel, zwaaide naar hem en lachte.
Serge vertrekt alvast met Babette naar het café waar hij de volgende dag zijn persconferentie zal geven. Dat is juist het café waar Paul en Claire regelmatig komen, en zij hebben het gevoel dat Serge daarmee 'hun' café afpakt.
De nu alleen in het restaurant zittende Claire en Paul praten over de daden van Michel en Rick. Het wordt Paul duidelijk dat Claire hen heeft aangemoedigd om vanavond af te rekenen met Beau, die hen chanteert.
Claire zegt ook dat ze Babette heeft beloofd dat Paul Serge desnoods met geweld zal bewegen van zijn besluit af te zien om de volgende dag de persconferentie te houden. Paul zegt echter dat hij niet de aangewezen persoon is, vanwege zijn geschiedenis van depressies en agressie. Serge zal zich door 'zijn kleine broertje die iets heeft waarvoor hij medicijnen moet innemen' (p. 282) nergens van laten afhouden.
Claire vertrekt alvast naar het café en Paul praat nog even met de gerant. Niet lang daarna hoort hij sirenes van een politieauto en een ambulance. Hij gaat naar het café en ziet hoe een gewonde Serge op een brancard wordt weggedragen en Claire wordt afgevoerd tussen twee politie. Ze beduidt hem met een hoofdknik om zich nergens mee te bemoeien, en naar huis te gaan.
FOOI (hoofdstuk 46, p. 291-301)
Paul filosofeert over de hoogte van een fooi. Als hij hoort dat Serge de rekening al heeft betaald, geeft hij 450 euro fooi aan de verbaasde gerant, als hij belooft dat hij hem en zijn zoon nooit in de tuin van het restaurant heeft zien staan.
Paul somt kort op wat er sindsdien allemaal is gebeurd. Serge verloor de verkiezingen, waarschijnlijk door zijn steeds veranderende imago. Zo had hij een baard laten staan om zijn littekens te kunnen verbergen en had hij die kort voor de verkiezingen weer afgeschoren. Hij had geen aanklacht tegen Claire ingediend. Beau was sinds die avond vermist, een grootscheepse zoekactie leverde niets op. Een opinieweekblad suggereerde dat hij zijn adoptieouders zat was en was teruggekeerd naar zijn geboorteland.
Paul was na het diner thuis in een laatje in ziekenhuispapieren gaan snuffelen. Zo kwam hij erachter dat Claire voor de geboorte van Michel toch een vruchtwateronderzoek had laten doen. Het vakje 'jongen' was aangekruist en 'bijzonderheden' was helemaal volgeschreven. Claire had hem daar nooit iets over verteld.
Vervolgens verwijderde hij het voicemailbericht van Claire: de tekst die ze zogenaamd tegen Michel had gezegd toen ze in het restaurant belde. Wat later kwam Michel thuis, met geschaafde knokkels en enigszins bebloed. Hij vertelde dat Men in Black III van YouTube was gehaald. Paul had wat staan grijnzen, Michel was op hem afgestapt en had hem omhelst: 'Lieve papa' (p. 302).
Informatie schrijver
Herman Huibert Koch is een Nederlandse televisie- en radiomaker, acteur en schrijver. Hij is op 5 september 1953 geboren in Arnhem. Hij studeerde een aantal maanden Russisch en werkte een jaar op een boerderij in Finland. Hij is bekend als televisiemaker en acteur in de televisieserie Jiskefet, schrijver van romans en korte verhalen, en is columnist voor onder andere de Volkskrant.
Eigen mening
Ik vond de opbouw van het boek best wel langzaam waardoor het moeilijk was om op sommige momenten mijn concentratie er bij te houden. Want door die langzame opbouw werd het soms een beetje langdradig en werd het saai en ging ik aan andere dingen denken. Maar ook door die langzame opbouw werd de twist in het boek wel steeds spannender. Daarnaast vond ik het boek best wel saai omdat het zich alleen maar afspeelde in een restaurant, het is wel hoe verder je in het boek kwam hoe meer flashbacks of achtergrond verhalen kreeg. Dus hoe verder je in het boek kwam hoe minder saai het werd.
Boek 9 - havo 5
Oesters van Nam Kee – Kees van Beijnum (niveau 3)
Samenvatting
Hoofdpersoon en ik verteller is de intelligente, achttienjarige Berry (Ber) Kooijman, geboren 28 november 1980. In de Bijlmerbajes kijkt hij terug op zijn turbulente leven en de misdaad die hij gepleegd heeft.
Berry komt uit een goed, maar kleinburgerlijk milieu. Zijn vader is zes jaar geleden gestorven aan een hartinfarct. Berry had een goede band met hem. Met zijn moeder (een idealistische reclasseringsambtenaar) en zijn oudere broer Rein (student biologie) woont Berry in een villa in Amsterdam-Slotermeer, aan 'de goede kant' van de Sloterplas. Aan de overkant ervan ligt 'Schotelcity', zo door hem genoemd vanwege de woeker aan schotelantennes. Daar wonen zijn slechte vrienden, met wie hij graag optrekt: de Marokkanen Rachid (De Laatste Mode), Otman en Jamal en Gerrie Grolsch, de vetste junk van Amsterdam.
Berry spijbelt bijna het hele laatste jaar van het gymnasium (Barlaeus). Zijn moeder heeft hij zo overtuigend wijsgemaakt dat hij is geslaagd, dat zij op de dag van de uitslag zelfs zijn versleten rugtas aan een vlaggenstok heeft gehangen. 's Morgens vroeg verlaat Berry het huis, zogenaamd op weg naar de universiteit. Na een uurtje komt hij echter weer terug. Urenlang ligt hij in bed, zapt voor de televisie, hangt met zijn louche vrienden rond in winkelcentra of in de snackbar van Fast Eddie (waar de hamburgers smaken naar een verschroeide cd) en gaat naar undergroundparty's, waar volop geslikt, gesnoven en gedronken wordt en meiden worden versierd.
Berry moet zowel thuis als bij zijn vrienden voortdurend liegen. Hij raakt verstrikt in een web van leugens en heeft soms de grootste moeite om zich uit penibele situaties te redden. De aantrekkingskracht van bijvoorbeeld De Laatste Mode, die zonder enige aanleiding iemand 'op z'n smoel timmert', is voor Berry echter onweerstaanbaar: '(...) niet alleen vanwege zijn piekfijne gejatte Armanipakken, maar omdat ie verder ook alles mee heeft: schouders, armen, zelfbewust haar. En dan nog zo'n klere karakter.'
Op 14 juni 1999 heeft hij een toevallige ontmoeting met een negentienjarig meisje dat Thera Bouman heet. Ze koopt twee knipperende horentjes van hem, die hij de avond ervoor op straat heeft gevonden en nu probeert te verkopen. Hij is direct onder de indruk van haar en staat als aan de grond genageld. De volgende dag ontmoet hij haar toevallig weer en knoopt een gesprek aan. Ze blijkt als scholiere Haarlem te zijn ontvlucht en in Amsterdam ondergedoken te zijn. Daar werkt ze als softpornofotomodel en naaktdanseres.
Er ontwikkelt zich een turbulente liefde. Thera geeft haar duistere baantjes eraan en Berry is vrijwel de gehele dag bij haar. Ze bewoont een etage in Oud-Zuid, in het huis van een oude dame, die in een verpleeghuis is opgenomen. Tijdens de zonnige zomer van 1999 beleven ze de mooiste tijd van hun leven. Ze liggen de hele dag op het dak, 'neuken zich te pletter', kijken naar spannende films en filosoferen over van alles en nog wat. Veel scrupules om aan de kost te komen kennen ze niet.
Ze dromen ervan in één keer een flinke slag te slaan om daarna een verre reis te maken en hun geluk te zoeken. Na allerlei plannen gewikt en gewogen te hebben, komt Thera met een, in hun ogen even simpel als briljant idee. Ze bieden in een advertentie de etage van de oude dame te huur aan, slagen erin deze aan tientallen personen tegelijk te verhuren en halen zo ruim twintigduizend gulden binnen.
Ze besluiten naar Parijs te gaan. In de tussentijd nemen ze hun intrek in de bruidssuite van het Hiltonhotel, waar ze John Lennon en Yoko Ono imiteren, die deze kamer ooit ook betrokken, en zijn volmaakt gelukkig.
Thera lijdt aan epilepsie en krijgt op een dag een aanval. Als ze weer bij bewustzijn komt, citeert Berry Homerus. Om haar te behagen vervormt hij het vers 'Liever een dagloner op aarde dan een vorst in de onderwereld' tot 'Liever een vorst in de onderwereld dan een dagloner op aarde'. Ze spelen dat ze Orestes en Electra zijn. Thera heeft in korte tijd nog enkele epileptische aanvallen. Thera bagatelliseert haar ziekte en zegt dat ze absoluut niet naar het ziekenhuis wil, daarvan heeft ze na allerlei onderzoeken haar buik vol. Als ze na weer een aanval lange tijd buiten bewustzijn blijft, wordt Berry bang en besluit hij niet langer risico te nemen: hij waarschuwt de receptie en Thera wordt naar het ziekenhuis gebracht.
Haar verblijf daar duurt lang. Ze wordt (voor de tweede keer in haar leven) binnenstebuiten gekeerd. Het wordt een keerpunt in haar leven en in haar verhouding tot Berry. Tijdens zijn veelvuldige bezoeken in het ziekenhuis merkt hij dat ze apathisch reageert. Als ze later thuis is, blijft ze gelaten. Onder het mom dat haar dochter met rust gelaten wil worden, probeert Thera's moeder Berry zoveel mogelijk buiten de deur te houden. Slechts een enkele keer weet hij haar te spreken te krijgen. Tot zijn ontsteltenis weert ze hem af en probeert ze hem duidelijk te maken dat hij zich niet zo moet 'vastklampen'. Dat kan hij echter niet: wanhopig blijft hij haar achtervolgen. Als hij van haar zuster hoort dat ze niet meer thuis is, loopt hij haar dagenlang als verdwaasd door Amsterdam te zoeken.
Ten slotte komt hij erachter dat ze weer is ingetrokken bij Ben, de fotograaf die haar als pornosterretje liet werken. Urenlang wacht hij voor diens huis aan de Keizersgracht in de hoop een glimp van haar op te vangen. Berry wordt steeds verkrampter en depressiever en drinkt en slikt als nooit tevoren om aan de ellende te ontsnappen.
Op een dag heeft hij een geladen pistool van Otman geleend en belt bij aan bij het huis van Ben. Er ontstaat een flinke ruzie. Thera weet een drama te voorkomen door Berry weg te trekken en een eindje met hem mee te lopen.
Berry heeft het gevoel zijn grote liefde nu definitief kwijt te zijn. Hij is verbitterd en wordt mede door de drank en de drugs steeds psychotischer.
Op een dag is Berry aanwezig bij de opening van een nieuw buurthuis door de burgemeester. Hij wordt woedend als De Laatste Mode hem een knal in zijn gezicht verkoopt, omdat hij een biertje drinkt. Zijn criminele vrienden blijken zich bij deze gelegenheid te hebben laten strikken om als ordebewakers op te treden en lopen parmantig in jasjes met 'Security' erop.
Berry voelt zich innerlijk volkomen leeg. Uit ellende en balorigheid gooit hij een steen naar de burgemeester, als die na een toespraak in zijn auto wil stappen. Het blijkt een voltreffer, de burgervader raakt in coma. Berry weet te ontkomen.
Vlak bij zijn huis wordt Berry aangehouden door een politeagent, die via de portofoon van de aanslag heeft gehoord, een signalement van de vermoedelijke dader heeft gekregen en onraad vermoedt. Berry schiet hem met twee kogels neer, rent zijn ouderlijk huis binnen en pakt het hoognodige.
Met de trein reist hij naar Bretteville-sur-Laize. Daar hadden zijn ouders eens een huisje, waaraan Berry goede herinneringen bewaart, vooral aan de momenten daar met zijn vader. Na diens overlijden had zijn moeder het huisje verkocht. Berry treft er niemand thuis. Hij breekt in, wordt na enkele dagen gesnapt door een politieagent en naar het bureau gebracht. De gealarmeerde bewoners van het huisje willen echter van geen aanklacht horen, zodat de politie Berry laat gaan. Als hij langs de weg op een lift staat te wachten, stopt er na verloop van tijd een politie-auto. De politie heeft alsnog door wie Berry is en wat hij in Amsterdam misdreven heeft. Hij wordt gearresteerd en naar de Bijlmerbajes overgebracht.
De aanslag wordt door de pers breed uitgemeten. Televisieploegen verschijnen in de straat waar Berry's moeder woont en interviews met omwonenden verschijnen in kranten, tijdschriften en op de buis. Sensatieberichten spreken over hem als 'het monster' en 'Dirty Berry'. Berry moet in de gevangenis (waar hij onder de gevangenen veel gezag geniet) vele gesprekken voeren met deskundigen, onder wie dokter Meesters, die een rapport moet uitbrengen met de motieven voor zijn daad. Zelfs nu vertelt Berry maar halve waarheden.
De burgemeester ontwaakt na drie weken uit zijn coma. Berry wordt tot vier jaar gevangenisstraf veroordeeld.
Onderwerpen
Centraal in de roman staat de liefde van Berry voor Thera. Belangrijke motieven zijn misdaad en vader-zoonverhouding.
Voordat hij Thera ontmoet, zit Berry 'vast' aan zijn criminele vrienden, met wie hij rottigheid uithaalt en plannen uitbroedt in de snackbar van Fast Eddie.
Berry komt weliswaar uit een goed milieu, maar heeft het kleinburgerlijke gezin en het gymnasium (laatste klas Barlaeus) wel gezien. Hij probeert de verveling te verdrijven door op te trekken met de stoere Marokkanen, laaft zich maar al te graag aan hun seksistisch getier op 'die geile tyfuswijven met hun muizenkutjes' en zuipt en snuif met hen mee.
Informatie schrijver
Kees van Beijnum is geboren op 21 maart 1954 (66 jaar) in Amsterdam. Voordat hij boeken schreef was hij een journalist. Zijn eerste boek kwam uit in 1991 (Over het IJ). In het voorjaar van 2016, precies 25 jaar na zijn debuut, keert Van Beijnum met zijn roman Het mooie seizoen, die zich volledig afspeelt in het Amsterdam van vandaag, terug naar zijn geboortestad.
eigen mening
De verhaallijn van het boek vind ik wel leuk. Omdat het echt een roman is die je meesleept in het verhaal je daardoor niet wilt stoppen met lezen. Maar daarentegen vond ik de opbouw van het boek moeilijk waardoor die moeilijk was om door te lezen. Maar de moeilijke opbouw van het boek wordt weer rechtgetrokken door de verhaallijn.
Boek 10 - havo 5
Grip – Stephan Enter (niveau 4)
Samenvatting
Paul van Woerkom en Vincent Voogd, twee veertigers, ontmoeten elkaar op een voorjaarsdag in 2007 op station Brussel Zuid. Ze hebben elkaar lang niet gezien. Twintig jaar geleden behoorden ze tot een groepje van vier ' naast hen waren dat Martin Beers en Lotte de Greve ' dat gezamenlijk veel aan bergsport deed. Hoogtepunt was hun klimvakantie op de Lofoten. Daarna hebben hun wegen zich gescheiden. Vincent koos voor een onderzoeksbaan in Tokio. Martin en Lotte zijn getrouwd en zijn na acht jaar Lyon en zes jaar VS neergestreken in Wales, dichtbij Swansea. Alleen Paul is in Nederland gebleven als beheerder van het familiekapitaal.
Martin heeft het initiatief genomen om na twintig jaar weer eens als viertal bij elkaar te komen in zijn droomhuis bij Swansea. Zo vertrekken Paul en Vincent van Brussel met de Eurostar naar Engeland. Paul vindt zichzelf erg veranderd in die jaren. Vincent is zijns inziens helemaal dezelfde gebleven, maar hij kan zich niet voorstellen dat hij eens zijn beste vriend was. Erg opwindend is de conversatie van de twee dan ook niet. Een krantenbericht waarin een Amerikaanse geleerde beweert dat de wetenschap ver genoeg gevorderd is om over twintig jaar sommige mensen onsterfelijk te maken, leidt tot een studentikoze discussie: eeuwig leven wordt door Vincent heel negatief, door Paul juist positief getaxeerd.
Toch spoken door Pauls hoofd overwegend herinneringen aan de vroegere vakanties. Vooral een dramatisch voorval op de Lofoten dringt zich weer op. Hij had met Lotte samen een pad gekozen dat volgens hen de tocht bekortte. Tegen zijn dringend advies in wilde Lotte een sneeuwveld oversteken. Zij zakte erdoor en viel in de diepte. Paul is haar nagesprongen en heeft haar met een onwaarschijnlijke krachtsinspanning gered. Met een gebroken arm heeft Lotte die dag de tocht kunnen volbrengen, maar Paul heeft haar plechtig moeten beloven dat hij tegenover iedereen zou volhouden dat het een ongeluk was geweest. Hij mijmert erover hoe wonderlijk het is dat Lotte alleen dankzij hem nu nog leeft en zelfs een kind heeft.
Personages
Enters personages zijn sterk visueel ingesteld. Het zijn kijkers: ze observeren landschappen en mensen in hun naaste omgeving. Van de vier personages komt de lezer dan ook alles te weten over hun uiterlijk (haardracht, gezicht, kleding), manier van lopen en praten en verdere opvallende aspecten van hun gedrag. Het is bijvoorbeeld opvallend hoe weinig Vincent en Paul gedurende hun vele uren durende treinreis met elkaar praten en hoe uitgebreid ze via innerlijke monologen over elkaar nadenken.
Er zijn tussen de vier duidelijke standsverschillen. De extremen zijn Paul en Martin. Paul is in feite de levenslange rentenier, Martin valt uit de toon omdat zijn vader een carrosseriewerkplaats heeft. Verder hebben de mannen alle drie een heel verschillende relatie tot Lotte, de enige vrouw. Martin is met haar getrouwd, tot ieders verbazing, ook van hemzelf: een droomprinses. Vincent was eigenlijk de aangewezen minnaar, maar op het beslissende moment heeft hij haar afgewezen. Daar heeft hij levenslang spijt van. En Paul is op een veel naïevere manier door haar gefascineerd: verrast door haar scherpte en directheid, vol bewondering voor haar onafhankelijkheid en tegelijk verward door haar ongrijpbaarheid. Een korte typering per individu:
Paul is zeer onder de indruk van zijn reisgenoot Vincent, met wie hij zich voortdurend vergelijkt. Dat komt door 'het gebrek aan aarzeling, het volslagen gemak waarmee Vincent zich bewoog en handelde. Het gaf hem (...) keer op keer het idee dat hijzelf niet meer dan een in-brave, welopgevoede provinciaal was' (p. 17). Wel vindt hij dat hij er even jong uitziet als Vincent'. 'Was het omdat hij niet was getrouwd, geen kinderen had, nooit een normale baan, dat hij zich adolescent bleef voelen?' (p. 18). Zo komt hij inderdaad op de lezer over: als een wat naïeve, trouwhartige versie van de eeuwige jongeling.
Vincent, 'behendigste aller alpinisten' (p. 7), wordt meteen in de eerste zinnen van de roman getypeerd. Zelfbewust, daadkrachtig, veel lef: Vincent 'geloofde altijd dat je de dingen kon bezweren' (p. 13). Op het gymnasium briljant, een wonderkind; een prachtige baan in Tokio, totdat hij er genoeg van heeft, zijn koffers pakt en terugkeert naar Nederland. Hij is serieel monogaam, maar nooit langer dan drie maanden. 'Liefst zou ik mijn leven lang niets anders doen dan lopen, alleen maar lopen met een rugzak op ' dag in dag uit, alle seizoenen', zegt hij zelf (p. 100). Een alleskunner die nooit richting aan zijn leven zal weten te geven.
Martin is de organisatorische spil van het groepje, de betrouwbare regelaar. Hij is trouwens in alles betrouwbaar en recht door zee. Niemand heeft dan ook een hekel aan hem. Hooguit aan zijn betuttelende manier van praten als hij iets uitlegt aan de groep. Maar wat moeilijk aan hem is: hij voelt zich vaak ' geheel ten onrechte ' aangevallen, is gauw gekwetst. Daarnaast heeft hij, juist vanwege zijn sociale achtergrond, een grote behoefte zich te bewijzen.
Lotte ten slotte is de meest mysterieuze en ongrijpbare van de groep. Ze kent Vincent vanaf haar twaalfde; ze doorliepen samen het gymnasium en gingen in dezelfde stad studeren. Ze kent hem door en door, bewondert hem en is op de Lofoten hevig verliefd op hem. Paul heeft altijd heel ambivalente gevoelens voor haar gehad: 'Hij vond haar geweldig ' hij vond haar onuitstaanbaar. Een toneelspeelster, een ongeleid projectiel' (p. 71). Maar alle beschrijvingen van en bespiegelingen over de personages illustreren het thema: je krijgt er geen grip op wie ze werkelijk zijn.
Onderwerpen
De titel van de roman vat in één woord de thematiek samen. Waarop heeft de mens grip? Waar vindt hij houvast? Wat heeft hij eigenlijk onder controle? Dat blijkt bitter weinig. De mens heeft geen grip op de tijd, op het tempo waarin die verloopt, op de veranderingen die zich voltrekken, terwijl het evenzeer onmogelijk is om naar het verleden terug te keren. Vincent doet hierover de meest drastische uitspraken, bijvoorbeeld: 'Tijd, bewustzijn, was niets anders dan het machteloos om zich heen graaien van het verstand en bestond niet, kon niet bestaan als iets blijvends' (p. 162).
De mens heeft ook geen grip op zichzelf vanwege zijn gebrekkig zelfinzicht. Maar hij heeft ook niet echt grip op zijn relaties en op de keuzes die hij daarin maakt. Zijn het bewuste eigen keuzes? En in hoeverre leidt hij dus het leven dat hij echt wil leiden? Evenmin heeft de mens grip op de betrouwbaarheid van zijn herinneringen en op de duurzaamheid ervan: de vervagen, brokkelen af. De roman biedt er een treffende illustratie van.
Het alpinisme dat in de roman een belangrijke rol speelt, kan gezien worden als een motief dat de thematiek ondersteunt. Belangrijk bij het bergbeklimmen is dat men goed grip heeft. Is dat niet het geval, dan kan dat tot gevaarlijke situaties leiden. De ongelukken van Lotte en Vincent in de roman illustreren dit.
informatie schrijver
Stephan Enter is een Nederlandse schrijver. Hij is geboren op 12 november 1973 (47 jaar) in Rozendaal. Hij heeft Nederlandse letterkunde en keltische talen en culturen gestudeerd in Utrecht. Met het boek Grip heeft hij verschillende prijzen gewonnen.
eigen mening
dit boek is het enige boek dat in op niveau 4 heb gelezen, dit kon ik ook wel merken. De opbouw van het boek was in het begin dan ook wel wennen want de niveau 3 boeken vind ik ook nog wel lastig op sommige momenten. Maar hierdoor vind ik ook wel dat er meer diepgang in het boek zat (weet niet zeker of dat aan het niveau ligt). Ik vind ook dat het boek je echt aan het nadenken zet omdat het een filosofische karakter heeft. Doordat het verhaal in verschillende perspectieven is geschreven krijgt het meer diepte.
Eindopdracht havo 4
Boekenoverzicht en boekenplan
In havo 5 rond je het onderdeel literatuur af met een presentatie over 10 gelezen boeken. Bij deze presentatie is het vooral de bedoeling dat je je mening geeft over de boeken en dat je laat zien dat je als lezer gegroeid bent. Dit kan betekenen dat je in leesniveaus gestegen bent, maar ook dat je beter ontdekt hebt welke boeken bij je passen.
Om daar vast bewust over na te denken, maken jullie de volgende opdracht.
Wat moet je doen?
Je maakt een overzicht van de boeken die je gelezen hebt in havo 4. Het overzicht eindigt bij je plan voor de boeken die je nog gaat lezen in H5. Dus: op basis van wat je gelezen hebt en hoe je boeken gekozen hebt, maak je een plan voor de boeken die je nog gaat lezen in havo 5.
Hoe moet je het doen?
Maak een mindmap of schema van de gelezen boeken.
Werk zoveel mogelijk met afbeeldingen en kleuren en zo min mogelijk met woorden. Gebruik altijd alleen maar steekwoorden! Je mag de mindmap digitaal maken, je mag ook op papier werken en de opdracht inscannen.
In de mindmap moeten de volgende onderdelen terugkomen:
Per boek
- Hoe / waarom heb je dit boek gekozen?
- Waarom heb je op deze manier het boek gekozen?
- Wat vond je na het lezen van het boek?
- Wat leerde dit boek je over de volgende boeken die je ging lezen? Wil je bijvoorbeeld juist wel/niet meer boeken lezen over het onderwerp van dit boek? Zou je nog een boek van deze schrijver willen lezen? Waarom wel / niet?
Totaal over alle boeken
- Valt je iets op als je naar de gelezen boeken kijkt? Hebben ze overeenkomsten of zijn ze juist erg verschillend? (dit kun je met kleuren gemakkelijk aangeven in je mindmap)
Slotvraag
Het is belangrijk dat je boeken kiest die bij je passen en niet zomaar boeken die ‘iedereen leest’. Dus:
- Hoe ga je je boeken volgend jaar kiezen?
- Waar wil je nog graag over lezen?
- Probeer een omschrijving te geven van de boeken die erg goed bij jou passen.
Sla het resultaat van deze opdracht op in je leeslogboek.
Sla de opdracht op in je leeslogboek. Indien je op papier gewerkt hebt, lever je de papieren versie in en sla je een foto van het werk op in het leeslogboek.
eindopdracht: mindmap
Eindopdracht havo 5
Essay Nederlands eindopdracht
Toen we met deze opdracht (de essay) over Literatuur begonnen kregen we nog een paar voorbereidende opdracht op de site van litlab. Die opdrachten waren onderverdeeld in stappen en gingen over literatuur. Bij stap 2 de instrumenten werden de termen het literaire veld, de poortwachters en het symbolisch kapitaal uitgelegd. En toen we bij stap 4 de lakmoesproef aankwamen moesten we een essay schrijven over een van de volgende stellenen: stelling 1 Wat we als ‘literatuur’ beschouwen heeft minder met de teksten zelf te maken dan met de mensen die erover moeten oordelen. En stelling 2 het is onmogelijk om objectieve maatstaven te vinden voor de beoordeling van literaire teksten (bijvoorbeeld voor recensenten) en dat moeten we dan ook niet proberen. Ik kon me na het lezen van de theorie over het literaire veld meer vinden bij de eerste stelling wat we als ‘literatuur’ beschouwen heeft minder met de teksten zelf te maken dan met de mensen die erover moeten oordelen.
Dit komt ten eerste dat bij het literaire veld de productie en waardering van literatuur: schrijvers, uitgevers, recensenten, redacteuren, boekverkopers etc. betrokken zijn. Dit zijn dus de mensen die de literatuur produceren en evalueren. Zoals de recensenten en redacteuren die geven een mening en die mening bepaald of jou boek van hoge kwaliteit is of niet. Daarnaast heb je ook nog de uitgevers, als een uitgever die bekent staat dat hij hoogwaardige literatuur uitgeeft jou boek gaat uitgeven. Zullen meer mensen mening zijn dat jou boek ook literatuur is dan als je het bij een kinderboeken uitgever laat uitgeven.
Ook gaat het om het netwerk wat je met mensen hebt. Wil je jouw waar aan de man brengen als debuterend schrijver, als recensent of uitgever, dan kun je niet een grote uitgeverij als De Bezige Bij, of een gevierd schrijver als Connie Palmen of de gezaghebbende boekenbijlage van het NRC Handelsblad om heen. Deze mensen of beter gezegd marktleiders worden poortwachters genoemd. Dit zijn spelers op het literaire veld die de autoriteit hebben andere spelers (zoals de debuterende schrijver) toegang tot het literaire veld te verschaffen.
Daarnaast heb je ook symbolisch kapitaal: de reputatie de een persoon of een organisatie heeft op het literaire veld, dankzij de contacten die deze persoon of organisatie heeft. Symbolisch kapitaal heb je als je veel anderen kent die ook symbolisch kapitaal hebben. Je bent dus van je netwerk afhankelijk of jou boek als literair wordt gezien of niet. Zo kan je boek nog zo goed zijn maar als je geen netwerk heb of ruzie hebt met ‘poortwachters’ is je boek minder snel een literair boek
Daarom ben ik het een met de stelling Wat we als ‘literatuur’ beschouwen heeft minder met de teksten zelf te maken dan met de mensen die erover moeten oordelen. Omdat het literaire veld afhankelijk is van poortwachters (mensen) en waarbij symbolisch kapitaal (netwerk met mensen) ook heel belangrijk is. Als je dus de theorie van Bourdieu volgt over hoe literatuur beoordeeld wordt, dan kijk je als onderzoeker niet zozeer naar de teksten zelf, maar naar acties van de spelers op het literaire veld om te zien wat ‘literatuur’ is.
Visie op literatuur
Je hebt 10 boeken gelezen. In de les heb je geleerd wat literatuur is en wat niet. Ook heb je gemerkt dat er binnen de literatuur nog veel verschillen zijn. En dat er verschillend gedacht wordt over wat literatuur is.
In de volgende link vind je een proef: je onderzoekt wie of wat bepaalt wat literatuur is. Maak deze proef: https://litlab.nl/proef/literaire-kwaliteit/.
Wanneer je klaar bent met het maken van deze proef voeg je je antwoorden hier toe. Vervolgens beantwoord je de volgende vragen.
Wat is volgens jou literatuur? Wanneer mag je een boek literair noemen volgens jou?
Beoordeling leeslogboek H4
