Algemeen
Planning schooljaar 2018 - 2019
In havo 4 ga je 6 boeken lezen. Bij elk boek update je het leeslogboek
Hieronder vind je een schema met deadlines. Wanneer je dit schema volgt, weet je zeker dat je tijd genoeg hebt om alle boeken te lezen en je leeslogboek tijdig bij te werken. Je docent zal aangeven wanneer zij de leeslogboeken bekijkt. Op deze momenten kun je feedback ontvangen over de gelezen boeken en over de inhoud van je leeslogboek.
Leeslogboek starten zorg dat je leeslogboek uiterlijk vrijdag 31 augustus gemaakt is
Boek 1 periode 1 - vrijdag 12 oktober
Boek 2 periode 2 - vrijag 23 november
Boek 3 periode 2 - vrijdag 11 jaunuari
Boek 4 periode 3 - vrijdag 22 februari
Boek 5 periode 3 - vrijdag 5 april
Boek 6 periode 4 - vrijdag 17 mei
Leeslogboek compleet periode 4 - vrijdag 14 juni
Voorwaarden boekkeuzes
In havo 4 ga je 6 boeken lezen. Geef altijd aan je docent door welk boek je gaat lezen. Op deze manier kan de docent
tijdig adviseren om eventueel een ander boek te kiezen.
De boeken op je leeslijst moeten aan een aantal eisen voldoen:
- De boeken moeten oorspronkelijk in de Nederlandse taal zijn geschreven. Dus geen vertaalde werken.
- Je leeslijst mag 1 literaire thriller bevatten.
- Er moet een ontwikkeling zichtbaar zijn in het niveau van de boeken die je leest.
Gebruik hiervoor http://www.lezenvoordelijst.nl/zoek-een-boek/nederlands-15-tm-19-jaar/
Lezen voor de lijst
Op de website Lezen voor de lijst vind je 6 verschillende leesniveaus (http://www.lezenvoordelijst.nl/zoek-een-boek/nederlands-15-tm-19-jaar/home/leesniveaus) Probeer te bepalen welk niveau bij de start van havo 4 het beste bij jou past. Probeer om in havo 4 in elk geval één boek van een hoger niveau te lezen. Bij het mondeling in havo 5 komt de ontwikkeling ook ter sprake. Wil je een boek lezen dat je niet terug kunt vinden op Lezen voor de lijst? Overleg dan met je docent over het niveau van het boek.
Instructie leeslogboek
Hoe moet je leeslogboek eruit zien?
Je leest in havo 4 in totaal zes boeken. Bij elk boek moet je je leeslogboek updaten. Maak de opdracht in Wikiwijs en niet via een bestand als bijlage!
Bij elk gelezen boek moet er een reflectie terug te vinden zijn in je leeslogboek. Hiervoor moet je de volgende stappen doorlopen:
1. Zorg er eerst voor dat je een eigen Wikiwijspagina aanmaakt. De instructie die je stap voor stap uitlegt hoe dit moet, vind je in de studiewijzer.
2. De gemaakte opdrachten moeten direct zichtbaar zijn. Dat betekent dat je de teksten typt in Wikiwijs of kopieert vaunit Word. Je mag geen Worddocument toevoegen als bijlage!
3. Geef op het tabblad 'boekenoverzicht' een volledig overzicht van de gelezen boeken. Zo kun je in één oogopslag zien welke boeken je gelezen hebt. Noteer van elk boek: de titel, de auteur, het niveau van het boek en het aantal sterren dat je het boek zou geven. Hierbij geldt dat 5 sterren maximaal is. Houd dit overzicht up-to-date!
2. Voor elk boek gebruik je vervolgens een tabblad waar je een verwerkingsopdracht maakt bij het gelezen boek. De opdrachten waar je uit kunt kiezen, vind je bij het tabblad 'opdrachten'. Je mag hierbij natuurlijk werken met afbeeldingen als je wilt!
3. Aan het begin en aan het einde van het schooljaar ontvang je van je docent nog overige opdrachten die je bij het tabblad 'overige opdrachten' moet uitvoeren.
Tussentijdse 'beoordeling'
Wanneer je docent tussentijds je leeslogboek bekijkt, zal hij/zij letten op de volgende aspecten:
- Kwaliteit: heb je de juiste opdrachten gekozen die passen bij jouw visie op het gelezen boek? Heb je ook niet altijd de makkelijkste weg gekozen?
- Ontwikkeling: is er in de gelezen boeken een ontwikkeling in niveau waar te nemen? Zoek je uitdaging en ontwikkeling in de boeken die je leest?
- Volledigheid: geeft je opdracht een volledig beeld van jouw visie op het gelezen boek?
- Taalgebruik: heb je niet te veel spel- en taalfouten gemaakt?
Je krijgt feedback van je docente zodat je eventueel de gemaakte opdrachten kunt aanpassen. Natuurlijk kun je de feedback altijd gebruiken bij de komende opdrachten.
Een Wikiwijspagina maken
Je gaat je leeslogboek maken in je eigen Wikiwijspagina. Je hebt hiervoor deze Wikiwijspagina nodig. Deze ga je kopiëren naar je eigen Wikiwijsaccount. Daar kun je de pagina wijzigen door steeds je eigen verwerkingsopdrachten toe te voegen.
Hoe je deze Wikiwijspagina naar je eigen account kunt kopiëren, vind je hier
Verwerkingsopdrachten
In je leeslogboek is het van belang dat je bij elk gelezen boek vooral aangeeft wat je ervan vond en waarom. Je kunt hierbij kiezen uit een aantal vaste opdrachten of je maakt een eigen verslag waarin de voor jou belangrijkste informatie is opgenomen.
Neem bij elk boek sowieso op: titel - auteur
Op deze manier is het voor jouzelf en voor je docent direct duidelijk over welk boek het verslag gaat.
Je mag bij elk boek kiezen uit onderstaande verwerkingsopdrachten:
Standaardverslag
Het standaardverslag bestaat uit de volgende onderdelen:
- samenvatting van het boek
- overzichtelijke analyse met de belangrijkste elementen uit de verhaalanalyse
- informatie over de schrijver
- je eigen mening over het gelezen boek
Bij deze opdracht geldt dat je alle informatie (met uitzondering van je eigen mening) letterlijk van internet mag overnemen. Vermeld in dat geval bij elk onderdeel de gebruikte bron. Wees kritisch in de bronnen die je gebruikt. Jij bent verantwoordelijk voor de kwaliteit van de verwerkingsopdracht.
Recensieopdracht
Schrijf een recensie waarin je elementen uit de samenvatting, de analyse, de schrijversinformatie en je eigen mening combineert. Let hierbij op het volgende:
- Je schrijft de recensie voor iemand die het boek niet gelezen heeft. Laat de lezer van de recensie dus eerst kennismaken met het boek. Vertel kort waar het over gaat / neem een stukje uit het boek letterlijk over. Maak de lezer nieuwsgierig naar het verhaal
- Vertel in de kern meer over de analyse en de schrijver. Combineer deze informatie met je eigen mening. Leg dus steeds uit wat jij ergens van vindt.
- In het slot geef je je eindoordeel. Je vertelt wat je uiteindelijk ‘over-all’ van het boek vond. Je geeft een tip aan mogelijke lezers of reageert op de verwachting die je had voordat je ging lezen.
- Je recensie krijgt een passende en pakkende titel. Dat kan een quote zijn uit het boek, het mag al iets zeggen over je eindoordeel. Als het maar origineel is en de aandacht trekt.
- Markeer in je recensie de zinnen / zinsdelen waarin je je eigen mening verwoordt.
Opdracht van Lezen voor de Lijst
Maak de opdrachten die op de site www.lezenvoordelijst.nl horen bij jouw boek. Als er bij jouw boek opdrachten horen op verschillende niveaus, kies dan de opdracht die het beste bij jou past. Neem bij de uitwerking van de opdracht telkens de opdracht over en het bijbehorende antwoord. Geef tot slot kort aan waarom je voor deze opdracht gekozen hebt.
Juryrapport
Je doet alsof het boek dat je hebt gelezen is ingezonden voor een landelijke boekenwedstrijd. Bij deze wedstrijd ben je als jurylid op zoek naar het beste Nederlandstalige boek. Om dit beste boek te kunnen kiezen, moet je eerst bepalen aan welke eisen het moet voldoen. 2 eisen zijn al bekend, namelijk: - het boek moet een verrassend einde hebben EN - de titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven.
Wat ga jij als jurylid op papier zetten:
- Je vult de gegeven eisen aan met 3 eigen eisen waarvan jij vindt dat het beste boek daaraan moet voldoen. Geef ook een korte motivatie / verantwoording bij elke eis: waarom vind je deze eis belangrijk?
- Uiteindelijk heb je een lijst van 5 eisen verzameld die je nu moet gaan koppelen aan het gelezen boek. Dit doe je door bij elke eis een omschrijving te geven van jouw boek. Dus bijvoorbeeld: heeft het boek een verrassend einde? Waarom wel of waarom niet? De antwoorden hoeven niet altijd positief te zijn.
- De laatste stap is bepalen of jouw boek het beste Nederlandstalige boek is. Dit doe je door een conclusie te schrijven bij de 5 eisen. Je geeft een korte samenvatting van jouw bevindingen en komt tot een eindoordeel. Dit eindoordeel hoeft niet altijd positief te zijn!
Brief van de uitgever
Bij deze opdracht kruip je in de huid van de uitgever. Je doet je alsof het boek dat je gelezen hebt, nog niet is uitgegeven.
Stel je voor: je werkt bij een uitgeverij. De schrijver van jouw boek komt binnen met zijn verhaal en vraagt of jij het werk wilt uitgeven. Je bent best enthousiast, maar je ziet nog wel ruimte voor verbeteringen. Je besluit om jouw reactie op papier te zetten en naar de schrijver te sturen.
De opdracht:
- Schrijf een brief aan de schrijver. Je begint natuurlijk met een korte inleiding.
- Vervolgens geef je jouw persoonlijke oordeel over het boek. Het is jouw oordeel, dat betekent dat het zowel positief als negatief kan zijn.
- Daarna ga je aangeven waarom je op dit moment het boek nog niet wilt uitgeven. Je geeft 3 elementen waarvan je vindt dat deze aangepast moeten worden en waarom. Denk bij elementen aan de theorie van verhaalanlyse.
- Als je hebt aangegeven wat je aangepast wilt hebben en waarom, ga je de schrijver advies geven in hoe hij/zij het moet aanpassen. Je hebt hier als uitgever natuurlijk een visie in. Dus: wat zou de schrijver moeten doen om ervoor te zorgen dat je het boek wel uitgeeft.
- Je rondt de brief netjes af.
Brief aan de uitgeverij
Stel je voor: het werk dat je gelezen hebt, heb je zelf geschreven. Je blijkt over bijzonder schrijftalent te beschikken. Het verhaal is nog niet gepubliceerd, maar je wilt graag dat een uitgeverij het uit gaat geven. Je besluit een uitgeverij te schrijven om je verhaal te promoten!
- Je schrijft een brief aan een uitgeverij. Ga eerst eens op zoek naar bestaande uitgeverijen en kies een geschikte uit voor jouw boek.
- Je introduceert jezelf als schrijver en je vertet kort waarom je deze brief schrijft.
- In de kern introduceer je het verhaal. Je geeft informatie over de titel, het thema, het plot en het perspectief.
- Je legt uit voor welk publiek jouw boek geschikt is. Koppel dit aan de niveaus van Lezen voor de Lijst en leg uit waarom dit het geschikte publiek is.
- Rond je brief netjes af.
Beoordeling
Algemeen
In havo 4 ben je verantwoordelijk voor het eerste deel van je leeslogboek. Aan het einde van het schooljaar moeten er 6 boeken terug te vinden zijn in je logboek. Je docent zal tussentijds aangeven wanneer zij de leeslogboeken bekijkt. In havo 5 vul je het leeslogboek aan met nog 4 boeken. Aan het einde van havo 5 vindt tot slot het mondeling plaats over de 10 gelezen boeken. Voor dit mondeling krijg je een cijfer. Het leeslogboek dat je in havo 4 hebt opgebouwd wordt beoordeeld met een cijfer. Dit cijfer is onderdeel van het PTA van Nederlands.
Tussentijdse 'beoordeling'
Wanneer je docent tussentijds je leeslogboek bekijkt, zal ze letten op de volgende aspecten:
- Kwaliteit: heb je de juiste opdrachten gekozen die passen bij jouw visie op het gelezen boek? Heb je ook niet altijd de makkelijkste weg gekozen?
- Ontwikkeling: is er in de gelezen boeken een ontwikkeling in niveau waar te nemen? Zoek je uitdaging en ontwikkeling in de boeken die je leest?
- Volledigheid: geeft je opdracht een volledig beeld van jouw visie op het gelezen boek?
- Taalgebruik: heb je niet te veel spel- en taalfouten gemaakt?
Je krijgt feedback van je docente zodat je eventueel de gemaakte opdrachten kunt aanpassen. Natuurlijk kun je de feedback altijd gebruiken bij de komende opdrachten.
Boeken
Boekenoverzicht
boek 1: Bad boy, Abdelkader Benali 
✡✡
niveau: 1
boek 2: Komt een vrouw bij de dokter, Kluun ✡✡✡
niveau: 1
boek 3: Lieveling, Kim van Kooten ✡✡✡
niveau: 2
boek 4: In mijn dromen, Simone van der Vlugt ✡✡✡✡
niveau: 2
boek 5: Het gouden ei, Tim Krabbé ✡✡✡
niveau: 3
boek 6: Een blauwe vlinder zegt gedag, Sophie van der Stap ✡✡
niveau: 3
boek 7: het Diner, Herman Koch✡✡
niveau: 3
boek 8: De aanslag, Harry Mulisch ✡✡✡
niveau: 4
boek 9: Isabelle, Tessa de Loo ✡✡✡
niveau: 2
boek 10: Dorst, Esther Gerritsen ✡
niveau: 3
Bad Boy- Abdelkader Benali
Bad Boy
Abdelkader Benali
Ik heb het boek Bad Boy van Abdelkader Benali gelezen. het verhaal gaat over Amir Salim, hij is een verlegen jongen die transformeert tot een van de meest gevreesde en geroemde kickboksers aller tijden. Alles loopt goed totdat hij ervan wordt beschuldigd een man uit de reclamewereld te hebben aangevallen. Iedereen laat hem vallen, de enige die hem nog steunt is zijn schoolvriend Mo.
Amir is ingehuurd om een verloren groep reizigers terug te vinden, in Marokko. Ze hebben hem hierheen gestuurd omdat Marokko het geboorte land van zijn ouders is en hij de taal spreekt. Ook is het toepasselijk voor de situatie waar hij in terecht was gekomen, nu gingen mensen misschien anders naar hem kijken omdat hij zich inzet om het leven van andere mensen te redden.
Amir Salim is 26 jaar en een internationaal beroemde kickbokster in Nederland. Hij is op zijn veertiende begonnen en er wordt al snel gezien dat hij veel talent heeft. Amir heeft soms moeite met zich beheersen. Als een Amsterdamse zakenman een vervelende opmerking plaatst over zijn vriendin Chanel slaat Amir er meteen op los. De zakenman raakt behoorlijk gewond en het is het beste als Amir zo snel mogelijk Nederland verlaat. Met hulp van zijn manager Fernandes vliegt hij naar Marokko, maar hij is hier niet alleen om onder te duiken. Een Nederlands reisgezelschap waar ook de dochter van Fernandes is, is gestrand in Marokko. De reisleider is door een boze ezel in zijn nek gebeten en moet met spoed worden afgevoerd. Fernandes heeft Amir gevraagd zijn dochter terug te halen.
Als Amir de reizigers aantreft heeft hij meteen in de gaten wie de dochter van Fernandes is, haar naam is Gina en het is een mooi meisje. Ze heeft een paar trekjes van zijn vader merkt Amir op, hij verteld haar niet dat hij haar vader kent. Hierdoor verteld Gina hem dat ze haar vader haat omdat hij haar moeder sloeg. Iemand verteld hem verder in de reis dat Gina ziek is, hij besluit om met haar naar het ziekenhuis te gaan maar word dat gebeld door zijn advocaat Mo. Mo verteld hem dat Fernandes is neergeschoten door twee mannen op een scooter. Mo zegt tegen hem dat het beter is om naar huis te komen, dit zal beter zijn voor zijn imago want er is nog steeds een rechtstaat tegen hem bezig. Maar Amir voelt zich thuis is Marokko.
Na het incident met de Zakenman zijn Amir en Chanel naar huis gegaan, Chanel was boos op Amir en uit woede heeft hij haar in de sloot geduwd en is daarna weggelopen. Als Mo hem verteld dat Fernandes dood is en dat Chanel dood gevonden is vraagt hij ook aan Amir of hij iets te maken heeft met de dood van Chanel, Amir zegt van niet. Ondertussen is Gina erachter gekomen wie Amir echt is omdat ze met haar moeder heeft gebeld, ze heeft haar alles verteld. Amir verteld haar alles en Gina wil Amir wel beter leren kennen, ze besluiten in Marokko te blijven.
Ik vond het een leuk boek om te lezen, soms viel de spanning wel een beetje weg. Ze bouwde de spanning goed op. Ook gebeurde er soms dingen die je van te voren niet had verwacht. Zoals dat Chanel dood is en dat Amir hier dan ook nog eens schuld van blijkt te hebben word het nog spannender.
Komt een vrouw bij de dokter - Kluun
Komt een vrouw bij de dokter.
Kluun
Ik heb het boek komt een vrouw bij de dokter gelezen. Mijn mening over het boek is dat ik het een best heftig, maar toch wel leuk boek vind. Op sommige momenten was het heel emotioneel en op sommige momenten was het juist weer grappig. Het hoofdpersonage is Stijn, hij is een volwassen man met een gezin en veel vrienden. Hij is getrouwd met Carmen, Carmen is volgens Stijn de mooiste vrouw van de wereld. Ze werkt hard en zorgt goed voor hun dochter, Luna.
Het verhaal begint met dat Carmen en Stijn een heel gelukkig leven lijden. Alleen loopt dit allemaal anders als Carmen een branderig gevoel in haar tepel voelt en besluit om naar het ziekenhuis te gaan. Een jaar eerder waren ze ook al naar de dokter gegaan, omdat Carmen last kreeg aan haar borst. De dokter vertelde ze dat het niks was, er waren onrustige cellen maar deze waren niet kwaadaardig. Dit bezoek liep echter anders, Carmen bleek een gevaarlijke vorm van borstkanker te hebben en door een fout van een jaar geleden was de tumor al heel groot. Een reeks van controles, onderzoeken, chemotherapie en bestralingen breekt aan.
Al voordat Carmen kanker kreeg ging Stijn regenmatig vreemd. Stijn noemt zichzelf een monofoob, dit wil zeggen dat hij een dwangmatige behoefte heeft tot vreemdgaan. Na het nieuws dat Carmen kanker heeft slaat Stijn hierin door. Hij gaat mee naar alle doktersbezoeken en behandelingen, maar wanneer hij niet samen met Carmen is gaat hij steeds vaker vreemd. Hij zegt dat hij moet overwerken en verzint afspraken met vrienden terwijl hij in werkelijkheid op zoek gaat naar een nieuwe scharrel. Carmen weet dat Stijn regelmatig vreemdgaat, doordat ze er in het begin van hun relatie achter is gekomen dat hij vreemd was gegaan met Sharon. Carmen weet alleen niet hoe erg het is.
Elk jaar met carnaval komt Stijn Roos tegen, maar elk jaar gebeurt er niks tussen hen omdat Roos weet dat Stijn een vrouw heeft. Maar dit jaar was alles anders. Stijn vroeg aan Roos of ze misschien een keer iets met hem wilde komen drinken in Amsterdam. Dit loopt uit de hand, Stijn en Roos krijgen een affaire. Zo ver heeft Stijn het nog nooit laten komen, hij raakt zelfs verslaafd aan Roos. Ze helpt Stijn door de moeilijke periode.
Stijn beloofd aan Carmen om niet meer vreemd te gaan totdat Carmen er niet meer is. Maar het gaat steeds slechter met Carmen, ze heeft geen zin meer om seks met hem te hebben. dus Stijn gaat steeds vaker naar Roos om te krijgen wat hij niet van Carmen kan krijgen. Carmen weet dat Stijn toch vreemdgaat en vraagt Stijn wat hij wilt. Wilt hij van haar scheiden, of wil die toch bij haar blijven? Stijn besluit om voor Carmen te kiezen.
Het gaat langzamerhand steeds slechter met Carmen. Stijn en Carmen regelen samen het afscheid van Carmen, ze schrijven de uitnodigingen voor de begrafenis en bepalen welke muziek er gedraaid gaat worden. Dan besluit Carmen dat het tijd is om afscheid te nemen. Carmen wilt al haar familie en vrienden nog een keer zien voor haar overlijden. Stijn en Carmen praten veel over hun relatie en het leven van Stijn na de dood van Carmen. Carmen laat weten dat ze ontzettend veel van het houdt, en dat ze geen spijt heeft dat ze met hem is getrouwd, ondanks zijn vreemdgaan.
Dan breekt het moment aan. Alleen Stijn is erbij op het moment dat Carmen het euthanasie drankje krijgt. Na 20 minuten heeft het drankje zijn werk nog niet gedaan, de dokter besluit om Carmen nog een extra spuit te geven. Binnen een paar seconde heeft deze spuit een einde gemaakt aan het leven van Carmen.
Als je van een zielige romance houdt is dit boek zeker aan aanrader! Ook als je, zoals ik, niet zo van zielige romantische verhalen houdt. Dan is het zeker ook een leuk boek om te lezen.
Lieveling- Kim van Kooten
Lieveling
Kim van Kooten
Ik heb het boek Lieveling van Kim van Kooten gelezen. Mijn mening over het boek is zeer positief, het was een fijn boek om te lezen. Er gebeurde veel heftige dingen waardoor je helemaal mee ging leven met de hoofdpersonage van het boek. Op de kaft van het boek staat “Naar het verhaal van Pauline Barendregt.” Dit betekent dat het verhaal waargebeurd is, waardoor het verhaal voor mij nog mooier wordt.
Het verhaal gaat over Puck. Op haar vijfde verjaardag verhuisd ze vanaf een achterstandswijk in Rotterdam samen met haar moeder naar Zwijndrecht. Puck heeft geen idee van deze verhuizing. Haar moeder vertelde haar dat ze een paar spullen moest inpakken, dus ze had niet eens de tijd om al haar spullen mee te nemen. Ze trekken in bij de nieuwe, rijke vriend van haar moeder, Ludovicus. Ludovicus is een oude man, hij heeft zelfs al een kleinkind. Ludovicus verteld Puck dat ze zijn kleinkind, Guusje, nichtje moet noemen. Hij verteld haar dat de enige reden dat puck en haar moeder mogen blijven is omdat puck zo lief is voor hem. Hij verteld haar dat ze lief moet blijven anders mogen ze niet blijven wonen bij hem en moeten ze terug naar Rotterdam. Ludovicus die door Puck 'ome meneer' wordt genoemd, koopt allemaal cadeautjes voor haar. Doet haar in bad. Laat haar voorin zitten in de auto, kortom hij verwend haar helemaal en laat duidelijk merken dat Puck zijn lieveling is en dat hij de perfecte stiefvader is. Maar klopt dit allemaal wel? Puck heeft niet in de gaten dat hij een spelletje met haar speelt. Als lezer heb je al veel eerder in de gaten dat het niet klopt en dat er iets vreselijk fout kan gaan.
Ome meneer, die wil dat Puck hem papa gaat noemen, blijkt pedoseksueel te zijn en kan niet met zijn handen van Puck afblijven. Hij doet haar drie keer in de week in bad en droogt haar dan af met zijn blote handen. Ook moet ze iedere zondag ochtend beneden naakt op de bank gaan zitten, haar stiefvader maakt dan foto’s van haar en doet verschrikkelijke dingen met haar. Haar onnozele moeder lijkt weg te kijken. Ome meneer doet vreselijke dingen met Puck en dat houd pas op als de familie van Ludovicus ingrijpt. Uiteindelijk verhuizen Puck en haar moeder terug naar Rotterdam, waar ze weer verder gaan met hun leven.
Het boek is zeker een aanrader, het is een meeslepend verhaal en blijft tot de laatste zin spannend doordat het een open einde heeft. Tijdens het lezen van het verhaal ga je helemaal meeleven met Puck. Het is verschrikkelijk als je er over nadenkt dat dit iemand echt is overkomen. Zoals ik al heb gezegd is het een heftig verhaal, maar Kim van Kooten weet het verhaal met humor te vertellen. Ik vond het raar dat ik soms moest lachen terwijl dat het een heel heftig verhaal is, maar dat maakte het wel makkelijker om te lezen.
bronnen:
https://www.scholieren.com/verslag/zekerwetengoed/lieveling-kim-van-kooten
Isa van de Giessen H4E
In mijn dromen - Simone van der Vlugt
Dromen, werkelijkheid of fantasie?
In mijn dromen, Simone van der Vlugt.
Het verhaal gaat over Rosalie Wesselink. Ze is een volwassen vrouw met een speciale gave. Ze heeft voorspellende dromen. Dit houdt in dat haar dromen uit komen. In het begin van het verhaal is ze samen met haar vriend Jeroen op vakantie in Marrakesh. De avond voordat ze terug naar huis vliegen heeft ze zo’n voorspellende droom. Ze droomt dat het vliegtuig neer gaat storten. Ze durft niet naar huis en besluit de dag erna te vliegen. Haar vriend Jeroen is ervan overtuigd dat er niks gaat gebeuren en vliegt die dag wel terug. Heeft het haar leven gered om op een andere dag te vliegen of is alle moeite voor niks geweest? Verder in het verhaal heeft ze nog meer voorspellende dromen, vooral over een aanslag in Amsterdam. Ze doet er alles aan om de aanslag te voorkomen, maar gaat dit haar helemaal alleen wel lukken?
Het boek bevat eigenlijk twee verhalen, één gaat over Rosalie en haar voorspellende dromen. De ander gaat over een Marokkaanse jongen die naar Nederland is verhuisd. De verhalen lopen door elkaar maar het is wel duidelijk wanneer het over Rosalie gaat en wanneer het over de Marokkaanse jongen gaat. Tijdens het verhaal weet je niet wie deze Marokkaanse jongen is. Op het eind komen de twee verhalen samen en kom je erachter wie de Marokkaanse jongen is. Ik vind het een heel leuk concept. Je zit jezelf heel het verhaal af te vragen wie deze Marokkaanse jongen is en of hij iets te maken heeft met de aanslag uit de droom van Rosalie. Het genre van het verhaal is een psychologische roman. Ook wel een romantische thriller. Dit vind ik persoonlijk de leukste genre. Je leest zo’n boek makkelijk uit en het grijpt je echt aan. Dit komt doordat je tijdens het verhaal blijft zitten met onbeantwoorde vragen die pas aan het eind beantwoord worden. Hierdoor blijft je interesse bij het verhaal.
De schrijfster van het verhaal is Simone van der Vlugt. Zij is één van Nederlands grootste thrillerschrijfster. Haar boeken verschijnen over heel de wereld, ze is dus wereld beroemd. Ze is geboren op 15 december 1966, in Hoorn. Ze werd door het boek Kruistocht in spijkerbroek van Thea Beckman geïnspireerd om schrijfster te worden. Haar eerste boek werd uitgegeven in 1995. De Amulet heet haar eerste boek. Het is een kinderboek. In 2004 debuteerde ze met haar eerste boek voor volwassenen, de Reünie. Simone van der Vlugt heeft inmiddels 37 boeken geschreven voor kinderen, jongeren en volwassenen.
Het gouden ei - Tim Krabbe
Het gouden ei
Tim Krabbe
Het stelletje Rex en Saskia zijn de hoofdpersonen van het boek. Ze gaan samen op vakantie en maken onderweg een tussenstop om te tanken in Frankrijk. Hier verdwijnt Saskia nadat ze even wat te drinken ging halen. Rex gaat onmiddellijk opzoek naar haar maar zonder enig bruikbaar resultaat. Acht jaar later probeert hij het opnieuw doormiddel van een advertentie waarin hij om informatie vraagt over die dag en uiteraard Saskia. Hij doet dit na aanleiding van een gesprek met Lieneke. Rex heeft Lieneke ontmoet op een andere vakantie. Uiteindelijk reageert een Franse man op de advertentie. Hij komt alleen iets te weten over zijn vriendin als hij in ruil hiervoor zijn eigen leven op het spel zet. Lieneke hoort na een tijdje niks meer van Rex en Saskia. Later blijkt dat ze beide levend zijn begraven.
Tim Krabbé is de schrijver van hetbeok het gouden ei. Het gouden ei is een van de uitzonderingen op zijn geschreven boeken. Hij schrijft voornamelijk over schaken en wielrennen omdat dit zijn hobby’s zijn. Tim vindt zichzelf dan ook geen misdaad schrijver. Maar hij houdt wel van het gevoel wat zo’n boek met zich mee brengt. Het gouden ei is in meerdere landen vertaald en is zijn grootste succes.
Ik vond het gouden ei een fijn boek om te lezen. Het was een kort boek, 94 bladzijdes op precies te zijn. Je las het snel door, dit komt denk ik omdat het heel spannend is en omdat je wilt weten wat er met Saskia is gebeurd en of Lex haar ooit nog gaat zien. Ik heb wel een kritisch puntje. Je verwachtingen worden een beetje door elkaar geschud. Dit komt omdat het dingen gebeuren in het verhaal die je niet zou verwachten. Ik had bijvoorbeeld niet zo snel een verdwijning verwacht bij het verhaal.
Thema:
De onzekerheid of iemand nog leeft of dat die dood is: Rex weet niet of Saskia nog leeft of dat ze dood is.
Genre:
Het boek “Het Gouden Ei” is een volwassen eigentijdse novelle.
Het is ook een psychologische triller, omdat er twee verschrikkelijke moorden worden gepleegd door een man die wil ontdekken wat nou het ergste op de wereld is.
Personen:
Hoofdpersonen:
Rex Hofman:
Hij raakt op een vakantie bij een stop z’n vriendin (Saskia) kwijt. Vanaf die dag leeft hij met de vraag of ze nog leeft of niet. Hij doet er alles aan haar weer terug te vinden.
Saskia Ehlvest:
Ze is de vriendin van Rex en wordt door Lemorne ontvoert tijdens hun vakantie en levend begraven.
Raymond Lemorne:
Lemorne is een 37 jarige Fransman die getrouwd is en 2 dochters heeft (Gabrielle en Denise). Op z’n vakantie redt hij een meisje uit het water, daardoor vinden z’n twee dochters hem een held. Hierna vraagt hij zichzelf af of hij in staat is om het tegenovergestelde te doen. Hij besluit iemand te kidnappen en levend te begraven.
Bijpersonen:
Gabrielle en Denise:
Ze zijn de dochters van Lemorne. Gabrielle is de oudste (13) en Denise de jongste (11). Ze komen niet veel voor, maar ik vond dat ze belangrijk zijn omdat, zij Lemorne een held vonden ging hij zich afvragen of hij in staat was een misdaad te plegen.
Lieneke:
Na de verdwijning van Saskia is dit de nieuwe vriendin van Rex.
Perspectief:
Het verhaal is in een alwetende vertelsituatie geschreven, dat is te merken aan dat de schrijver steeds weet hoe de personen denken en wat ze voelen; vb.: “Hij zou niets sarcastisch zeggen, hij hoopte vurig dat niets in hem sarcastisch leek.” en: “Rex vroeg zich af of hij hun allemaal een bedankbriefje zou sturen...”.
Plaats:
Het verhaal speelt zich af in Europa; in Frankrijk spelen de stukjes met Lemorne (3e hoofdstuk) en van de vakantie van Rex en Lieneke (1e hoofdstuk). Ook is in Frankrijk Saskia verdwenen tijdens een pauze; in Italië speelt de vakantie van Rex en Lieneke af (2e hoofdstuk) en in Nederland is de woonplaats van Rex, waar hij naar Saskia zoekt (hoofdstuk 4); Lieneke komt er hier achter dat nu ook Rex is verdwenen (hoofdstuk 5).
- In Frankrijk is de plaats waar Lemorne het meisje redt en waar zijn buitenhuisje staat. Dit is belangrijk omdat, Lemorne na het redden van het meisje een afschuwelijke daad wil plegen; omdat hij bij het buitenhuisje Saskia en Rex levend heeft begraven is dit ook een belangrijke plek.
- In Italië is de vakantieplaats best wel belangrijk, omdat Rex daar Lieneke (zijn nieuwe vriendin) ten huwelijk vraagt.
- In Nederland is de woonplaats van Rex belangrijk, omdat hij daar naar Saskia zoekt en omdat hij hier Lemorne tegenkomt. Ook komt Lieneke er hier achter dat Rex is verdwenen.
Tijd:
Dit boek is een eigentijdse novelle, dat kan je herkennen omdat alle spullen die worden gebruikt er nu ook zijn, niets meer en niets minder. Het boek duurt ongeveer acht jaar (de flash-back van Lemorne niet meegerekend), maar er zit wel een tijdsprong in die een aantal jaar duurt. Er zijn een aantal flash-backs, maar dat zijn er niet veel
Opbouw en structuur:
Het begint met de vakantie van Rex en Saskia, ze zitten in de auto en ze ruziën af en toe wat. Op een parkeerplaats bij een tankstation rusten ze even wat uit en dan gebeurd het. Als Saskia eventjes wat te drinken gaat halen, komt ze niet meer terug. Lemorne heeft haar ontvoerd. Rex zoekt nog een hele tijd.
Het probleem is dus dat Saskia is verdwenen en Rex hoort helemaal niets van haar. Ongeveer acht jaar later komt Rex Lemorne tegen; Rex heeft ondertussen al een andere vriendin, Lieneke. Lemorne vraagt aan Rex of hij meegaat, om hem hetzelfde te laten meemaken als Saskia. Rex gaat mee, en na een tijd ligt hij levend begraven in een kist. In het laatste hoofdstuk komt Lieneke erachter dat Rex is verdwenen. Het boek eindigt met: “Van geen van beiden werd ooit nog iets vernomen, ze leken van de aardbodem verdwenen.”
Titel:
De titel ‘Het Gouden Ei” vind ik erg mooi verzonnen, omdat zowel Saskia als Rex een droom krijgt dat ze zitten opgesloten in een gouden ei die door de ruimte zweeft en ze kunnen er niet meer uit. Ze kunnen er niet in sterven. Er is maar een manier om aan deze kwelling te ontkomen, er zweeft nog zo’n ei door de ruimte en als ze tegen elkaar aanbotsen en allebei sterven. Dit symboliseert het op zoek zijn naar elkaar en elkaar vinden in de dood. Rex is lang opzoek naar Saskia en aan het eind vindt hij haar: ze zijn allebei levend begraven en hebben elkaar dus gevonden in de dood.
Een blauwe vlinder zegt gedag - Sophie van de Stap
Een blauwe vlinder zegt gedag
Sophie van der Stap
Het verhaal wordt door Sophie van der Stap zelf verteld en is dus een ik-perspectief. Nadat Sophie zelf geneest was van haar bijzondere kanker heeft ze dit boek geschreven van wat er daarna met haar gebeurde. Sophie woont in Amsterdam samen met een man genaamd Timo, die midden in een scheiding zit en zich heel afstandelijk houdt. Sophie was klaar met haar leventje in Amsterdam en gaat 27 maart 2007 op weg naar Spanje met een omweg door Duitsland. Ze blijft voor vijf dagen in Heidelberg om afscheid te nemen van haar zieke vriendin, Chantal, die is verlamd van haar borst tot aan haar benen door kanker, omdat zij nog minder dan een maand te leven heeft. 31 maart gaat ze naar een heel rustig frans dorpje.
Op 2 april gaat ze naar Barcelona, waar ze wat drinkt met haar vriendin Milan die ze via een cursus Spaans heeft leren kennen. In Granada bij het strand heeft ze een lekke band en doet ze alsof ze Timo’s vrouw is om hulp van de ANWB te krijgen. Als ze op 13 april bij haar peetouders in Bayacas is stuurt Sophie Chantal een berichtje of ze langs kan komen, maar 3 minuten later wordt ze gebeld dat ze Chantal de dag ervoor hebben in laten slapen. Chantal en Sophie hadden elkaar op 21 december 2005 in een café ontmoet en kende elkaar dus nog niet lang, Chantal werd helaas maar 35 jaar. Snel gaat Sophie terug naar Heidelberg voor de crematie. Er werd gezegd dat Chantal een blauwe vlinder was die ze nu gedag hebben gezegd. Sophie bleef nog een paar dagen in Frankrijk waar ze over haar operaties en Timo droomde.
Sophie wilde een nieuw begin en deed een huizenwissel met een vrouw genaamd Maria (49) die graag wilde wissel met haar huis in Buenos Aires, Argentina. Zonder het aan iemand te vertellen of een plan gaat ze op weg om overnieuw te beginnen. Buenos Aires is heel groot en warm dus Sophie wil zich aanpassen en veranderen. Ze gaat naar de kapper waar ze kort blond haar krijgt, ze is blij met het nieuwe persoon dat haar aankijkt in de spiegel. Ze ontmoet een man, Roman Gomez, waarmee ze een paar dagen op pad gaat en ook soms slaapt. Ze raakt heel goed bevriend met Maria’s vriendin Tanya en besluiten om naar Rio te gaan. Tanya gaat uiteindelijk terug na het verlies van een drie maanden oud kind in haar buik van iemand die ze nooit meer wil zien. Nadat Sophie weer alleen is ontmoet ze Dee waar ze een tijdje mee optrekt.
Sophie wordt door een blauwe vlinder bij haar computer naar Tibet geleid en stapt de volgende dag op het vliegtuig. Na een tijdje komt ze ook in Hongkong terecht waar ze veel shopt en met mensen praat.
Op een dag wordt Sophie wakker en merkt dat ze in Istanbul is maar weet niet hoe of door wie. Timo komt binnen en vertelt haar niet wat er gebeurd is, maar praat met haar en verteld dat hij haar terug wil. Sophie is klaar met wachten en wijst hem heel hard af.
Sophie is klaar om terug te gaan en vliegt naar huis. Het komt met baken uit de hemel in Amsterdam, dus ze besluit om naar Heidelberg te gaan en Chantals laatste plek te bezoeken. Sophie vertelt Chantal dat ze eindelijk is begonnen met het boek waar Chantal om had gevraagd en dat de titel ‘’Een blauwe vlinder zegt gedag’’ wordt, omdat Chantal een blauwe vlinder is.’
Sophie van der Stap is geboren in Amsterdam op 11 juni 1983. Ze is een Nederlandse schrijfster en woont nu in Parijs. Ze heeft het verhaal geschreven nadat ze zelf genezen was van een bijzondere vorm van kanker. In 2005 kreeg ze te horen dat ze kanker had, ze hield haar ervaringen in betrekking tot haar ziekte bij in een dagboek. In 2006 debuteerde ze met haar roman ‘meisje met negen pruiken’. Sophie schrijft columns en artikelen voor diverse kranten, glossy’s en opiniebladen en geeft lezingen en workshops.
Thema:
De rode draad van het verhaal is eigenlijk dat Sophie haar beste vriendin, Chantal, kwijt is geraakt en zich schuldig voelt waardoor ze voor twee wil leven. De thema’s zijn liefde, omdat ze met Timo in de knoop zit en vriendschap, omdat ze Chantal kwijtraakt.
Titel:
De titel ‘Een blauwe vlinder zegt gedag’’ is eigenlijk omdat Chantal een blauwe vlinder is die sterft en gedag zegt tegen de wereld en Sophie. Ook heeft een vriendin een tattoo van een blauwe vlinder laten zetten toen Chantal overleed.
Plaats in de literatuurgeschiedenis:
Het boek is in 2008 voor het eerst uitgegeven. In de periode van 1990-2009 hield de schrijver niet veel afstand meer van het verhaal waardoor verteller, auteur en personages een beetje samensmolten. Ook werd het verschil tussen fictie en non-fictie steeds kleiner wat je wel een beetje in dit boek ziet. Je ziet ook dat Sophie de verteller, schrijfster en de hoofdpersonage is. Sophie van der Stap heeft heel erg dat ze je meesleept in het verhaal wat je ook in haar andere boeken ziet.
Ik vond het een heel aangrijpend verhaal, het was een zielig en heel mooi verhaal. Het boek was zo aangrijpend dat ik het heel snel heb kunnen uitlezen. Ik vond het een heel leuk boek maar ik snap dat mensen het ook niet leuk kunnen vinden want je moet er wel van houden. De genre van het boek is een literaire roman, biografie.
Eindopdracht havo 4: mindmap
Het diner - Herman Koch
Het diner
Herman Koch
Paul Lohman gaat op uitnodiging van zijn broer Serge Lohman (een bekend politicus van de oppositie, maar waarschijnlijk de gedoodverfde nieuwe minister-president bij de volgende verkiezingen) met zijn echtgenote Claire en schoonzus Babette eten in een restaurant waarvan Paul liever de naam niet bekend wil maken. Hij gaat eerst met zijn vrouw Claire wat drinken in een naburig café. Daar vraagt ze hem of hij de laatste tijd iets aan hun zoon Michel (15) heeft gemerkt. Paul moet dan terugdenken aan het filmpje dat hij vlak voor ze weggingen op de mobiel van zijn zoon heeft gezien. Dat wekt spanning: er is blijkbaar in het verleden iets ergs gebeurd. Ze gaan samen naar het restaurant waar ze hebben afgesproken, want broer Serge wil iets met hen bespreken. Serge heeft het imago van de “doe-maar-gewoon-politicus,” maar ook dat blijkt een aangeleerde pose. Serge heeft ook een vijftienjarige zoon Rick en bovendien heeft hij een zoon uit Burkina Faso geadopteerd, wat zijn imago als politicus heeft verbeterd. Aan deze Beau ergert Paul zich flink. Hij ziet dat Babette betraande ogen heeft en hij vraagt zich af wat er is gebeurd voordat ze zijn weggegaan.
Paul ergert zich tijdens deze eerste fase aan van alles: de opzichtig acterende gerant met zijn culinaire praatjes over achterlijk kleine maar dure porties, de flauwe grappen die er verteld worden over films en racisme, de te dure chablis, de anekdote over het vakantiehuisje van Serge in de Dordogne, waar ze in het verleden een barbecue met andere Nederlanders organiseerden. Paul is van mening dat zijn broer en schoonzus “Frankrijkje speelden.” Hij wil even weg van tafel en gaat naar de wc. Wanneer hij terugkeert naar de tafel, ziet hij dat de vrouwen zijn weggegaan. Serge zegt voor de eerste keer dat ze over hun kinderen moeten praten.
Dan gaat ineens een mobiel bij Paul af: het is die van Michel die hij per ongeluk in zijn zak heeft gestoken. Op het toilet bekijkt hij wie het is. Het is Michel zelf die zijn mobieltje mist en het graag wil terug hebben. Maar Paul bekijkt op het toilet nog een keer naar de mobiele video die erop staat en die hij al eerder die dag heeft gezien. Het is een opname van een zwerver die door Rick en vooral Michel is afgetuigd. Dat is weinig verheffend.
Daarna denkt hij ook terug aan wat er twee maanden geleden is gebeurd, toen de drie jongens geld uit de muur wilden halen. Er was een zwerfster die in het hokje van een pinautomaat lag toen de beide jongens geld wilden pinnen om te gaan stappen. Ze gooiden van alles uit enkele vuilniszakken naar de vrouw en op het laatst een lege jerrycan, waarin nog benzinedampen zaten. Een geworden aansteker doet de rest. De vrouw is verbrand. Het filmpje is op “Opsporing verzocht” geweest. De beelden zijn niet zo erg helder geweest, waardoor Rick en Michel niet zo goed te herkennen waren geweest. Toch had Paul hen toen al herkend, en zijn vrouw Claire heeft dat volgens hem niet gedaan. Ze was tijdens het programma weggelopen.
Hij heeft zijn zoon in principe in bescherming genomen en hij herinnert zich dan een fraaie flashback van een voorval met Michel. Die had met voetballen een ruit van een naburige fietsenhandelaar ingeschopt en toen hij met Michel wilde gaan betalen, was de man boos uitgevallen. Daarop had Paul een fietspomp gepakt en de man daarmee bedreigd. Toen was de handelaar bang geworden en Paul had tegen Michel gezegd dat het dreigen met de fietspomp een geheim tussen hen beiden moest blijven. Claire mocht niet weten wat er was gebeurd. Wanneer hij het voicemailbericht op de telefoon afluistert, hoort hij dat er die avond iets zal gebeuren waarvan Claire wel op de hoogte is en hijzelf niet. Blijkbaar heeft Claire ook alles vanaf het begin geweten. Michel komt inderdaad naar het restaurant fietsen waar Paul buiten op hem wacht.
Vader en zoon praten over het filmpje op You Tube . Het blijkt dat Michel wordt gechanteerd door Beau, die 3000 € wil hebben om te voorkomen dat hij hen zal aanklagen en de rest van videobeelden op Internet zal plaatsen.
Hij wordt even later toch betrapt door Claire en dan zegt Paul dat Michel 50 € kwam ophalen die hij ooit van hem had geleend. Ze gaan samen weer terug naar de dinertafel. Ze vertelt Paul dat ze het op de avond zelf al wist, omdat Michel haar gebeld had om te vragen wat hij moest doen.
Paul heeft vroeger altijd als leraar geschiedenis op een middelbare school gewerkt. Op een gegeven moment was Paul vreemde dingen gaan doen en onacceptabele dingen gaan verkondigen in de klas o.a. over oorlogsslachtoffers. Het was allemaal begonnen na een soloreisje naar Berlijn. Hij wordt door de rector op het matje geroepen die hem kapittelt. Hij wordt doorverwezen naar de schoolpsycholoog.
Die spreekt over een genetische afwijking en Paul is bang voor een tweede kind dat mogelijk zijn genetische eigenschappen zou kunnen erven.. Hij praat met Claire over een vruchtwaterpunctie, maar voordat dit alles zijn beslag krijgt, wordt Claire ziek en verdwijnt in het ziekenhuis. De naam van het ziekenhuis wil Paul niet noemen evenals de ziekte waaraan Claire heeft geleden. Nadat Claire een tijdje in het ziekenhuis heeft gelegen, komen Babette en Serge bij hem op bezoek. Hij is net macaroni aan het koken voor hem en Michel. Babette en Serge vinden dat ze tijdelijk op Michel moeten passen. Paul wordt woedend en slaat de pan met macaroni op het hoofd van Serge. Die valt gewond neer.
Tijdens het nagerecht gedraagt Babette zich onfatsoenlijk. Ze doet kleinerend tegenover de gerant over haar gekozen nagerecht en wil dat hij het weghaalt. Serge krijgt gevoelens van plaatsvervangende schaamte, want de andere gasten kijken naar hen. Paul en Claire vinden het voorval wel vermakelijk. Claire heeft tijdens het diner enkele keren gebeld met Michel, zodat hij een alibi voor die avond heeft. Ze vraagt Babette nadrukkelijk naar de tijd, waarop ze belt. Maar Michel is helemaal niet thuis: hij moet die avond immers een “karweitje” opknappen.
Eindelijk komt het hoge woord op tafel. Serge wil praten over de gebeurtenis met Rick en Michel. Hij zegt dat Rick eronder lijdt en dat mag niet gebeuren. Bekennen van het eigen rechter spelen van zijn zoon zal inhouden dat het met de politieke carrière van Serge gedaan is. Hij wil zich een dag later tijdens een persconferentie terugtrekken als lijsttrekker voor de verkiezingen en dat betekent ook dat Babette geen “first lady” zal worden. Ze roept daarom de hulp in van Claire en Paul om dat te voorkomen. Claire ziet problemen voor haar zoontje Michel met wie ze een meer dan goede band heeft wanneer ze zullen moeten bekennen. Ze wil Serge overhalen zich niet terug te trekken. Dat heeft ze bovendien aan Babette beloofd, toen ze zojuist van tafel waren gegaan. Serge heeft echter alles al geregeld in het café waar Claire en Paul graag komen, hij is vastbesloten te stoppen in de politiek.
Serge en Babette gaan alvast naar het café waar de persconferentie zal worden gehouden, want Serge moet nog een en ander regelen. Claire zegt dat hij Serge moet weerhouden een persconferentie te houden door hem in zijn gezicht te slaan of zijn arm te breken. Hij wil dat niet en dan zegt ze dat hij een tijdlang zijn pillen al niet meer neemt. Dan besluit Claire dat zij het zal doen. Wanneer zij weggaat, wacht Paul nog even. Niet lang daarna ziet hij politieauto’s en ambulances rijden naar het bewuste café. Wanneer hij dichterbij komt, ziet hij dat Serge gewond geraakt is in zijn gezicht, dat Babette bij hem in de ambulance stapt en dat Claire wordt afgevoerd door de politie. Ze heeft een gebroken wijnglas in zijn gezicht geduwd.
Serge heeft de verkiezingen niet gewonnen. Zijn steeds veranderende imago zal de oorzaak zijn geweest. Hij had zelfs een baard laten staan om zijn littekens in zijn gezicht te kunnen verbergen. Serge heeft geen aanklacht ingediend tegen Claire. Ook Beau was sinds die avond spoorloos verdwenen. Ze hadden nog lang naar hem gezocht. De media suggereren dat hij misschien naar zijn geboorteland is teruggegaan.
Maar Paul weet beter: op de avond van het diner was Michel thuisgekomen: hij zag er zelf enigszins beschadigd uit en had verteld dat de website van Men in Back waarop het filmpje was te zien geweest verwijderd was van het net en daarmee was ook Beau van het toneel verdwenen. Hij vertelt wat hij heeft gedaan aan zijn “Lieve pappa.”
Op diezelfde avond even daarvoor was Paul erachter gekomen dat Claire voor de geboorte van Michel toch een vruchtwateronderzoek had ondergaan. Ze had de uitslag nooit tegen hem verteld. Op het formulier van het onderzoek had hij trouwens nog andere dingen gelezen. Was hij overigens wel de vader van Michel?
Thema:
Goed en kwaad
In deze uitstekende roman van Herman Koch staat het dilemma van ouders centraal waarin die kunnen komen te verkeren wanneer hun kinderen onheil veroorzaken. Michel en Rick hebben in een bui van onbezonnenheid een zwerfster gedood. Ze hadden de vrouw gedood omdat ze zo ‘stonk” en daarmee eigenlijk om haar dood had gevraagd. Bovendien konden ze niet weten dat er nog lege benzinedampen in de jerrycan zaten. Hoever mogen ouders gaan in de bescherming van hun kinderen, wanneer die een misdaad hebben gepleegd? Met dat probleem worstelen de vier ouders die bovendien nog een familieband met elkaar hebben. Het meest ligt de nadruk op de ouders van Michel, die een hele goede band met zijn moeder heeft. Misschien is hij geen biologische zoon van Paul. Toch blijkt ook Paul volledig op de hoogte zijn van wat Michel heeft uitgespookt: het filmpje op YouTube laat daarover geen misverstanden bestaan. Het liefst stopt Paul alles in de doofpot net als zijn vrouw Claire. Vandaar dat de flashbacks met de fietshandelaar en met de rector op school nuttig zijn omdat ze de kern van de thematiek aangeven.
“Het Diner” is een boeiende roman over loyaliteit van ouders ten opzichte van hun kind, verzwegen familiegeheimen, zinloos geweld, eigenaardige liefdesrelaties, eigenbelang. Voeg daarbij de luchtige toon waarin Herman Koch zijn mening geeft over de gebakken lucht van het zoveel-sterren-restaurant en een eerste heerlijke roman wordt smakelijk aan de lezer geserveerd.
Motieven:
Familiegeheim
Van de vier ouders is misschien Serge nog de betrouwbaarste. Hij wil zich namelijk uit de politiek terugtrekken, waardoor zijn zoon kan bekennen. Alleen weet je niet zeker wat hem diep van binnen beweegt, omdat je namelijk van de verteller te horen hebt gekregen dat Serge een perfecte toneelspeler is in de publieke ruimte. Claire en Paul denken vooral aan de toekomstige belangen van Michel. Aardig is ook nog dat het stel Claire en Paul geheimen voor elkaar hebben. Zo heeft Claire achter zijn rug om gevraagd aan Babette of ze tijdens haar ziekte Michel willen weghalen bij Paul. Ook hebben ze hun kennis over het zwerfster-incident voor elkaar verzwegen en op de avond van het diner komt Paul er ook nog achter dat Claire voor de geboorte van Michel ook een vruchtwateronderzoek heeft laten doen en ze al op de hoogte was dat ze een zoon kregen. Als laatste tik voor de lezer zegt Paul nog dat hij iets in het verslag heeft gelezen wat hij niet wil vertellen, daarbij suggererend dat Michel zijn biologische zoon wel eens niet zou kunnen zijn.
Titelverklaring:
Het gehele verhaal speelt zich af tijdens een diner waarbij twee broers met hun echtgenoten een afspraak moeten maken over een kwestie waarbij hun kinderen zijn betrokken.
Structuur en perspectief:
Structuur:
De roman heeft een opzet in hoofdstukken die in relatie worden gezet met het opdienen van een vijfgangendiner in een duur restaurant. De delen waarin de roman is verdeeld,verwijzen naar de onderdelen van zo’n diner, nl.:
- Aperitief (ho 1-7)
- Voorgerecht (ho 8-15)
- Hoofdgerecht (ho 16-35)
- Nagerecht (ho 36-39)
- Digestief (ho 40- 45)
Daarna is er een soort epiloog die ook ruim na de dag van het diner wordt verteld. Dit hoofdstuk heet “De fooi.” (ho 46)
Deze manier van vertellen wekt veel spanning. Om de eenheid van tijd en plaats te kunnen handhaven, krijg je vanuit het perspectief van Paul te zien wat er in het verleden is gebeurd. (de flashbacks over het inschieten van de ruit van de fietsenmaker en zijn woede, het incident met zijn zoon en diens neef, zijn verleden als geschiedenisleraar en de ziekte van zijn vrouw) Door deze uitvoerige flashbacks in de hoofdstukken van het Hoofdgerecht wordt de chronologische volgorde drastisch doorbroken.
Perspectief
De verteller is Paul Lohman die in de ik-vorm het verhaal vertelt van een diner met zijn broer Serge Lohman (de gedoodverfde nieuwe minister-president bij de verkiezingen). Hij is ex-leraar geschiedenis, maar een aantal jaren geleden doorgedraaid tijdens een les, waarna hij zich onder psychiatrische behandeling moest stellen en hij later op non-actief wordt gesteld. Hij heeft een genetische afwijking op het gebied van gedragsstoornissen.
Plaats en tijd:
Het is een actueel verhaal, hoewel uit de verhaalgegevens niet direct duidelijk wordt in welke maand en in welk jaar zich alles afspeelt. Maar in de tekst wordt enkele keren gesproken over George Bush als president van Amerika, de oorlog in Irak, de rekening in euro’s. Je kunt dus aannemen dat het verhaal na 2004 speelt. Kortom, het is een actueel verhaal dat speelt in de tijd waarin het boek is uitgegeven.
De symbolische plaats van handeling is een restaurant waarvan de verteller geheim wil houden waar het is, omdat er anders mensen naar toe zullen gaan om die reden. Het is een luxe restaurant en het grappige is dat Herman Koch een lichtvoetige ironische stijl gebruikt waarmee dit type restaurant ook een beetje te “kakken wordt gezet.” Het beschrijven van de maaltijden, de overdreven uitleg van de gerant en vooral de belachelijke prijzen van het eten zijn een doorn in het oog van de verteller Paul Lohman en die kritiek steekt hij niet onder stoelen of banken. Het geeft de roman een ironische ondertoon bij dit moreel zware onderwerp.
Herman Koch:
Herman Huibert Koch (Arnhem, 5 september 1953) is een Nederlandse televisie- en radiomaker, acteur en schrijver. De verhalenbundel Hansaplast voor een opstandige publiceerde hij onder het pseudoniem Menno Voorhof. Als acteur is Koch vooral bekend van de televisieserie Jiskefet.
Ik vond het boek best lastig omdat het soms verwarrend was. Het verhaal zelf is eigenlijk al verwarrend, ik snap nog steeds niet helemaal wat ik gelezen heb. Ik zou het boek niet zo snel aanraden, maar als je goed kan lezen is het denk ik wel een leuk boek.
De aanslag - Harry Mulisch
De aanslag
Harry Mulisch
Het is januari 1945, vlak voor de bevrijding. Anton Steenwijk en zijn familie zit zoals gewoonlijk stil in hun huis. Vlak voor het huis van de buren, de Kortewegs vindt ’s avonds een aanslag plaats op de grootste verrader en moordenaar van Haarlem en omstreken, Fake Ploeg. De Kortewegs verslepen het lijk naar het huis van de familie Steenwijk. De Kortewegs realiseren zich de consequenties als ze het lijk daar laten liggen, want de Duitsers zullen het huis dan gaan doorzoeken en de familie misschien meenemen. Dus ze besluiten het lijk weer terug te leggen, maar op dat moment komen de Duiters hun straat binnen rijden. Iedereen is geschrokken. Anton’s broer vlucht zelfs weg met het pistool van Fake Ploeg. Anton en zijn ouders worden aangehouden en meegenomen, alle drie apart. Het laatste wat Anton van zijn huis ziet, is dat het in brand wordt gestoken door de Duitsers. Later hoort hij pas dat zijn broer en zijn ouders al op diezelfde avond zijn geëxecuteerd. Anton wordt die nacht opgesloten in een politiecel, waar hij de cel deelt met een vrouw. Als hij vertelt wat er die avond gebeurt is, reageert zij erg heftig op zijn verhaal. Ze vraagt of hij weet wie er doodgeschoten is en of hij weet wat die man op zijn geweten heeft.
Na die nacht ziet Anton zijn familie niet meer terug.
Hij gaat wonen bij zijn oom en tante in Amsterdam, daar groeit hij verder op. Na de middelbare school gaat hij studeren en wordt hij anesthesist. Tijdens zijn studie komt hij, na een bezoek aan een feestje van een medestudent, weer op de kade waar hij vroeger woonde. Als hij voor de open plek staat, waar vroeger zijn ouderlijk huis stond, nodigt zijn oude buurvrouw hem uit om binnen te komen. Tijdens dat gesprek hoort hij dat er een monument is opgericht op de plek waar vroeger de aanslag had plaatsgevonden. Op de plaquette van het monument vindt hij de namen van zijn ouders en van zijn broer.
1956
Tijdens een demonstratie komt hij vlak voor zijn huis in contact met Fake Ploeg jr, de zoon van de vermoorde hoofdinspecteur van de politie Fake Ploeg. Binnen vertellen ze elkaar wat hun beide is overkomen. Fake vindt dat er geen verschil is tussen de dood van Anton’s ouders en de dood van zijn vader destijds. Volgens hem waren ze allemaal onschuldig.
1966
Anton is inmiddels zes jaar getrouwd met zijn vrouw, Saskia de Graaff. Ze hebben elkaar leren kennen in Londen en waren op slag verliefd op elkaar. Haar vader was toen ambassadeur in Athene, maar is nu gepensioneerd en de familie de Graaff woont in Gelderland. Tijdens een begrafenis van een vriend van Antons’ schoonvader, in een dorp ten noorden van Amsterdam, maakt Anton kennis met verschillende oude vrienden van zijn schoonvader en met diversen oud-verzetsmensen. Ze zijn net als in de oorlog zeer antifascistisch. Zij vinden de gebeurtenissen uit de oorlog nog steeds actueel. Opeens hoort hij toevallig hoe iemand beschrijft hoe hij een ander had doodgeschoten terwijl hij diegene voorbijfietsen. Het blijkt inderdaad Fake Ploeg te zijn, waar de mannen het over hebben. De man in kwestie heet Cor Takes, in de oorlog gebruikte hij de schuilnaam Gijs. Cor vond Fake een hufter en hij staat dan nog steeds achter zijn daad om hem neer te schieten. Hij zegt wel dat het zeer spijtig is dat er represailles opgetreden waren, maar zoiets was nu eenmaal onvermijdelijk. Dan vraagt Cor of Anton eigenlijk wel wist waarom ze het lijkt versleept hadden naar hun huis en het niet gewoon hadden laten liggen. Anton heeft daar geen idee van. Opeens vertelt Cor dat hij tijdens die aanslag niet alleen was, hij had een vriendin. Anton begrijpt op dat moment dat dat de vrouw was waarmee hij in de cel had gezeten die avond van de aanslag op Fake Ploeg. Voor Cor is het natuurlijk een grote verrassing dat Anton haar gekend heeft, en wil alles weten wat ze die avond gezegd heeft. Anton kan zich alleen nog maar herinneren dat ze gewond was. Haar gezicht heeft hij in de donkere cel niet gezien. Van Cor hoort hij dat ze Truus Coster heette. Drie weken voor de bevrijding is ze geëxecuteerd in de duinen. Na de begrafenis beseft Anton dat hij toch een beeld heeft van hoe Truus er uit moet gezien hebben: ze moet heel erg op Saskia lijken en dat is ook de reden dat hij verliefd is geworden op Saskia. Anton gaat Takes opzoeken in Amsterdam. Voor Takes is de oorlog nog helemaal niet afgelopen, dat blijkt wel als hij een artikel laat zien waarin staat dat het voormalig hoofd van de Gestapo in Nederland wegens ziekte is vrijgelaten. In een kamer hangt ook nog een kaart met daarop de oorlogsfronten ingetekend zoals die op het eind van de oorlog waren. Aan de wand ziet hij dan opeens een foto van een vrouw: ze lijkt inderdaad sprekend op Saskia, maar het blijkt toch Truus te zijn.
1981
Anton is inmiddels hertrouwd met Liesbeth, nadat hij gescheiden is van Saskia. Hij heeft naast een dochter uit het huwelijk met Saskia ook een zoon met Liesbeth, Peter. Met zijn dochter Sandra is hij nog een keer bij het monument op de kade geweest en op de begraafplaats in Haarlem bij het graf van Truus. Sandra begreep niet waarom hij zo vriendelijk over Truus sprak. Anton reageerde toen met de woorden: 'Iedereen heeft gedaan wat hij heeft gedaan en niets anders'. Tijdens dit zeggen beseft Anton dat deze woorden van Truus waren geweest.
Het boek eindigt met de ontmoeting tussen Anton en Karin Korteweg, zijn oude buurmeisje, tijdens een demonstratie tegen de atoombewapening. Van Karin hoort hij het laatste antwoord dat hij altijd al had willen weten: de reden dat Ploeg niet voor het andere huis werd gelegd in de straat. Dit kwam omdat daar joden ondergedoken zaten. En dat had niemand geweten.
Titelverklaring:
De titel van het boek slaat op de centraal staande gebeurtenis in dit boek: "De aanslag" op Fake Ploeg.
Genre:
Oorlogsroman. Het verhaal gaat eigenlijk over een gebeurtenis in de oorlog en dat heeft op de rest van het boek een grote invloed.
Thema:
Het thema in de aanslag is het probleem van verantwoordelijkheid en schuld en doorwerking van het verleden en het heden.
Tijd en vertelde tijd:
De periode waarin het verhaal zich afspeelt is achtereenvolgens: 1945, 1952, 1956, 1966 en 1981. De vertelde tijd is bijna 37 jaar. De verteltijd is 254 bladzijden. Het verhaal wordt chronologisch verteld, maar er zijn af en toe wel verwijzingen naar vroegere of latere gebeurtenissen. Uit de genoemde periodes worden telkens maar een of twee dagen detaillistisch beschreven. In elk eerste hoofdstuk van een episode wordt de tijd tussen de vorige en de nieuwe episode samengevat.
Ruimte:
De aanslag, de belangrijkste gebeurtenis uit de roman, wordt gepleegd in Haarlem. De kade in Haarlem, waaraan Anton woonde, wordt in de proloog uitvoerig beschreven. In 1952 gaat Anton voor het eerst na de aanslag terug naar Haarlem. Anton wil nooit meer terug naar Haarlem, niet meer herinnerd worden aan de aanslag. Later gaat hij er toch nog een keer met zijn dochter Sandra naar toe. Na de aanslag woonde Anton bij zijn oom en tante aan de Apollolaan in Amsterdam. Apollo is de god van het licht. Dit staat in tegenstelling tot de duistere gebeurtenis in Haarlem. In 1969 kocht Anton een huis in Toscane, waar hij de vakanties doorbracht. Hij kwam er erg graag, wilde er later altijd gaan wonen. Hij genoot vaak van het uitzicht op het landschap dat in ieder geval ver verwijderd was van Haarlem, 1945. Toch maakt Anton juist in Toscane een crisis door. Daarna hadden het huis en het uitzicht hun perfectie verloren. De donkere cel, waar Anton praatte met het meisje, was heel belangrijk voor hem. Het symboliseert de duisternis en de eenzaamheid waarin Anton na de aanslag verkeerde. In die donkere cel was een lichtpuntje, de vingertoppen van het meisje over Antons gezicht. Naar dat licht is Anton zijn hele leven op zoek. Als laatste is er het huis van Takes, dat leek op een ondergronds hoofdkwartier.
Harry Mulisch:
Mulisch, de zoon van een Oostenrijks-Hongaarse vader die collaboreerde tijdens de Tweede Wereldoorlog en een Duits-Joodse moeder, groeide op tijdens de Tweede Wereldoorlog, die een sterke invloed op hem en zijn schrijverschap had. In 1947 verscheen zijn eerste verhaal (De kamer), in 1952 volgde zijn eerste roman: archibald strohalm. Vele andere werken volgden, waaronder Het stenen bruidsbed (1959), Twee vrouwen (1975), De aanslag (1982) en De ontdekking van de hemel (1992). Zijn laatste roman was Siegfried, verschenen in 2001. 'Magisch-mythisch' is een veelgebruikte aanduiding voor een groot deel van zijn oeuvre.
Mulisch geldt als een van de belangrijkste naoorlogse Nederlandse schrijvers. Hij wordt tot "De Grote Drie" van de naoorlogse Nederlandse literatuur gerekend, waartoe ook Willem Frederik Hermans en Gerard Reve behoren. Mulisch won een groot aantal literaire prijzen, waaronder de Prijs der Nederlandse Letteren en de P.C. Hooft-prijs, beide voor zijn gehele oeuvre. De ontdekking van de hemel werd in 2007 uitgeroepen tot het beste Nederlandstalige boek aller tijden. In oktober 2010 overleed de auteur op 83-jarige leeftijd aan kanker.
Ik vond het boek interessant en spannend. Het was een leuk boek om de lezen en tegelijkertijd was het ook een beetje leerzaam. Er worden namelijk situaties beschreven die in de oorlog op een hele andere manier werden aangepakt dan hoe dat nu gebeurt en dat wist ik niet. Wel vond ik het boek soms een beetje verwarrend en dus lastig om te lezen. Ik denk dat dit komt omdat er soms Duitse woorden in voorkwamen waarvan in de betekenis niet wist. Maar voor de rest is het boek zeker een aanrader!
Isabelle - Tessa de Loo
Isabelle
Tessa de Loo
Samenvatting
Isabelle Amable is een beroemde actrice die bewonderd wordt om haar buitengewone schoonheid. Ze trekt dagelijks in haar eentje de bergen in om daar in een meer te zwemmen en te masturberen. Op een dag verdwijnt ze zomaar spoorloos. Isabelle blijkt ontvoerd te zijn door de ontzettend lelijke barvrouw Jeanne Bitor. Jeanne heeft een fascinatie voor verval en schildert reeksen schilderijen die de verschillende stadia van ontbinding van dode dieren laten zien. Jeanne, die alleen met haar twee pitbulls woont, is enorm jaloers op de schoonheid van Isabelle. De reden dat ze Isabelle ontvoerd heeft, is dat ze haar langzaam wil laten dood hongeren. Dat proces wil ze in een reeks schilderijen vastleggen.
Bernard Buffon is een bewoner van Auvergne. Hij is een aanbidder van Isabelle en hij kan zich niet zomaar bij haar verdwijning neerleggen. Bernard lijdt aan een schildklierafwijking waardoor hij erg zwaar is. Als kind werd hij erg gepest en Isabelle heeft hem toen eens tegen zijn persters in bescherming genomen. Bernard is vastbesloten Isabelle te vinden.
Isabelle wordt intussen vastgehouden in de kelder van Jeanne. Ze slaapt op een paar strobalen en krijgt maar net genoeg te eten om niet compleet in te storten. Iedere dag moet ze uren poseren zodat Jeanne haar schilderijen kan maken. Jeanne heeft nooit liefde of vriendschap gekend en Isabelle neemt zich voor om Jeanne haar menselijkheid terug te doen vinden. Ze stelt Jeanne vragen en langzaam brokkelen de muren die Jeanne om zich heeft opgetrokken af. Isabelle vertelt Jeanne allerlei nare verhalen over haar leven waardoor Jeanne inziet dat Isabelle niet het perfecte leventje leidt waar ze zo jaloers op is. Jeanne gaat zich vrij voelen haar emotie te uiten bij Isabelle en voor het eerst in haar leven heeft ze het idee dat ze een vriendin heeft.
Bernard geeft les op een school en de moeder van een van zijn leerlingen is goed bevriend geweest met Isabelle en heeft tot haar verdwijning contact met haar onderhouden. Door met haar te spreken, komt hij erachter dat Isabelle eigenlijk een heel prettig leven leidt. Deze informatie staat haaks op de verhalen die Isabelle aan Jeanne vertelt. Wanneer Bernard aan de bar aan Jeanne vraagt hoe zij tegenover de verdwijning van Isabelle staat, komt Jeanne er daardoor achter dat de verhalen die Isabelle haar verteld heeft - en die ervoor hebben gezorgd dat ze zichzelf ook aan Isabelle blootgaf - niet kloppen. Jeanne is woedend en gaat weer slechter voor Isabelle zorgen.
De volgende ochtend vindt Jeanne Isabelle hangend aan een strop in de kelder. Jeanne verbrandt de schilderijen die ze heeft gemaakt en verdwijnt. Bernard gaat naar het huis van Jeanne omdat hij een raar gevoel heeft overgehouden aan zijn gesprek met haar. Hij vindt Isabelle en ze blijkt nog te leven. Ze had zich niet echt opgehangen maar haalde een filmtruc uit om Jeanne dat idee te geven.
Bernard komt bijna in de verleiding Isabelle te verkrachten maar zijn beschaving weerhoudt hem daarvan. Doordat die gedachte bij hem is opgekomen, krijgt hij echter wel meer begrip voor mensen die wel een grens overschrijden omdat ze geen rem hebben. Bernard uit zijn gevoelens voor Isabelle maar Isabelle reageert daar eigenlijk nauwelijks op. Wanneer Bernard zegt dat Jeanne voor haar daden gestraft moet worden, blijkt Isabelle het daar niet mee eens te zijn omdat het leven Jeanne al genoeg straft. Bernard is verontwaardigd over de houding van Isabelle. Hij heeft haar gered en uit zijn gevoelens voor haar, maar Isabelle lijkt meer sympathie te hebben voor de vrouw die haar wilde vermoorden dan voor hem.
Met Isabelle loopt alles prima af en Jeanne is spoorloos verdwenen. Door de houding van Isabelle en het feit dat Bernard zelf ook iets duisters in zichzelf ontdekte toen hij overwoog Isabelle te verkrachten, verschuift de aandacht van Bernard van Isabelle naar Jeanne. Hij heeft ineens spijt dat hij haar nooit echt heeft leren kennen. De magie die eerst om Isabelle heen hing, kleeft nu aan Jeanne.
Thema:
Minderwaardigheidscomplex
Zowel Jeanne als Bernard is geobsedeerd door Isabelle, of eigenlijk door het beeld dat ze van haar hebben. Beide beelden zijn niet realistisch maar gaan allebei een heel andere kant op. Bernard idealiseert Isabelle en Jeanne demoniseert haar. Jeanne en Bernard worden allebei gedreven door hun obsessie en deze komt voort vanuit hun beeld over zichzelf. Ze vinden zichzelf niet veel waard. Het boek draait dan ook om de manier waarop dit minderwaardigheidscomplex zich bij beide personages uit wanneer ze macht hebben over iemand die ze enerzijds haten en anderzijds zouden willen zijn.
Motieven:
Jaloezie
Jeanne is ziekelijk jaloers op Isabelle en dat drijft haar tot wat ze doet. Wanneer Isabelle de waarde van haar schoonheid relativeert en de keerzijde ervan laat zien, wordt Jeanne minder jaloers en krijgt ze sympathie voor Isabelle.
Eenzaamheid
Jeanne en Bernard zijn allebei erg eenzaam. Jeanne door haar lelijkheid, Bernard doordat hij erg dik is en daar veel om gepest is. Hun eenzaamheid is de oorsprong van hun obsessie voor Isabelle en maakt ook dat ze de ruimte hebben daarin te ontsporen.
Buitenbeentjes
Bernard en Jeanne zijn buitenbeentjes en uiteindelijk vindt Bernard Jeanne daar ook in, al is ze dan al verdwenen. Als ze geen buitenbeentjes waren geweest, hadden ze allebei geen obsessie gehad voor Isabelle. De obsessie van Bernard begon toen zij hem ooit tegen zijn pesters beschermde en als Jeanne geen buitenbeentje was geweest, was ze nooit zo ontzettend jaloers geworden.
Titelverklaring:
De hoofdpersonen hebben beiden een fascinatie voor filmster Isabelle. Hun hele leven draait om deze obsessie.
Structuur en perspectief:
De lezer volgt zowel Jeanne als Bernard. Er wordt altijd geschreven vanuit een alwetende verteller; het ene hoofdstuk volgt de verteller Jeanne, het andere hoofdstuk volgt de verteller Bernard.
Plaats en tijd:
Het verhaal is geschreven in het heden (of eigenlijk in 1989 maar het zou net zo goed nu kunnen zijn) in Auvergne, Frankrijk.
Tessa de Loo:
Na haar eindexamen op de middelbare school te Oss studeerde Tessa de Loo aan de Universiteit Utrecht Nederlandse taal- en letterkunde. Ze verhuisde naar de Achterhoek en ging als lerares Nederlands aan de slag. Na een tussenstop in Amsterdam verhuisde ze naar Portugal, waar ze tot op heden woont en werkt.
Tessa de Loo debuteerde in 1983 met de verhalenbundel De meisjes van de suikerwerkfabriek. Het boek beleefde meer dan twintig drukken en werd bekroond met twee debuutprijzen. In 1993 verscheen haar grote roman De Tweeling. Het verhaal over twee zussen in de Tweede Wereldoorlog werd in 24 talen vertaald en in 2002 verfilmd door Ben Sombogaart. Haar nieuwste roman Liefde in Pangea verscheen 14 februari 2017.
Ik vond het een leuk boek om te lezen. Het was geen moeilijk boek en het was super spannend. De manier waarop de spanning werd opgebouwd was zeer goed, hierdoor bleef mijn aandacht bij het boek en kon ik het boek makkelijk uit lezen. Zoals ik al zei is het boek niet moeilijk om te lezen, het is een spannend boek en het heeft niet veel bladzijdes, waardoor het zeker een aanrader is.
Dorst - Esther Gerritsen
Dorst
Esther Gerritsen
Elisabeth de Wit komt op de Amsterdamse Overtoom bij toeval haar dochter tegen. Ze heeft nu een nieuwtje voor haar: ze zal niet lang meer leven, omdat ze kanker heeft. Het is natuurlijk niet de plek om dat grote nieuws daar te vertellen. Coco vindt dat eigenlijk ook. Bovendien is ze niet de eerste die dit nieuws hoort: Elisabeth heeft haar kapper ook al ingeseind. Coco deelt later die informatie met haar wat oudere relatie Hans. Die vindt het idioot van haar moeder om dat zo te doen. Coco heeft Hans ontmoet en hij viel op haar, omdat ze Russisch studeerde. Coco vertelt twee dagen later tijdens een etentje bij de Chinees aan haar vader en stiefmoeder dat Elisabeth kanker heeft. Ze maakt ook het nieuws bekend dat ze bij haar moeder zal intrekken om haar te verzorgen. Hans is erg verbaasd.
Elisabeth ziet Coco binnen komen zetten met een grote koffer. Ze weet nu ook dat haar ex-man het nieuws kent. Hans, die haar moeder nog niet heeft ontmoet, heeft Coco naar het huis gebracht. Ze praten met elkaar over de bizarre situatie tijdens een lunch. Tijdens een van de eerste gesprekken tussen moeder en dochter brengt Elisabeth het drankgebruik van haar ex-man Wilbert ter sprake. Wanneer hij dronken thuis kwam, had hij een vorm van liefdeloze seks met haar: ze tilde haar rok op en hij ging zijn gang. Als moeder draait Elisabeth minder goed: de kleine Coco sluit ze urenlang in haar kamer op. Uiteindelijk is het voor Wilbert voldoende om bij een minnares (Mirjam) in te trekken. Hans komt naar het huis van Elisabeth: hij ontmoet haar voor het eerst, met vreemden kan Elisabeth blijkbaar beter communiceren dan met de naasten. Daarna loopt Hans naar de kamer van Coco om haar mee te delen dat hij de relatie wil beëindigen. Elisabeth communiceert over haar ziekte ook met haar kapper. Wilbert en Mirjam komen helpen om een bed te plaatsen en Coco maakt een oppasschema voor de betrokkenen. De communicatie tussen Coco en haar moeder verloopt stroef: Coco wil weten waarom haar moeder haar vroeger heeft opgesloten in haar kamertje. Elisabeth is boos dat haar vader haar dat weer verteld heeft. Martin (Elisabeths baas in de lijstenmakerij waar ze twintig jaar goed heeft gewerkt) helpt Coco met verhuizen. Met hem praat ze over Elisabeths baan bij hem. Coco wil graag dat de kapper aan huis komt en Hans belt Coco om opnieuw te praten over hun relatie. Hij nodigt haar uit een tentoonstelling met hem te bezoeken. Coco wil meegaan omdat ze Hans wil houden. Elisabeth bezoekt de lijstenmakerij nog een keer, maar alles is al anders sinds ze er niet meer is. Hans praat met Coco over het autisme van haar moeder. Hij is een expert op menselijk gedrag en werkt nauw samen met ene Laura, Coco is jaloers. Martin bezoekt Elisabeth enkele keren om op haar te passen. Elisabeth praat over Wilbert die ze als een hond beschouwde. Hij dronk vroeger veel.
Wanneer de huisarts komt, geeft moeder de sociaal gewenste antwoorden, maar het gaat niet goed met haar. Coco ergert zich daaraan en wil er met Hans over praten, maar ze moet wachten, want hij werkt met Laura. Intussen breekt ze een kostbaar wijnglas van hem. Daarna hebben ze toch weer seks en voor haar is het onbevredigende liefde, waardoor ze naar buiten gaat om in een kroeg een lekkere vent aan de haak te slaan. In een Ierse pub waar voetbal op de televisie is, heeft ze beet, net als een paar dagen later als ze een lege kroeg in gaat en achter de bar orale seks met de barman wil hebben. Ze drinkt te veel en weet dan geen maat te houden. Kotsend na de seks gaat ze naar huis, waar Martin op haar moeder past. De volgende dag praten Coco en haar moeder over de val in de serre die Coco maakte toen ze vijf jaar was. Ze was flink gewond en daarna was Coco vooral bij Wilbert en Mirjam gaan wonen.
Martin komt Coco aflossen die nu vrij is wat te doen. Ze gaat de stad in en ziet Hans met Laura kletsen. Hij lijkt gelukkiger met Laura dan met haar. Ze gaat weer op zoek naar een vent, maar in een gokhal wordt ze door een man afgewezen. Gelukkig belt Martin net om te vertellen dat haar moeder achteruit gaat. Ze gaat naar huis. Elisabeth voelt ook aan dat ze gaat sterven, maar ze wil dat het liefst in haar eentje doen. Ze sluipt nog een keer naar boven en doet de kamer van Coco weer op slot (symbolisch: net als vroeger en als teken dat die twee ook door de ziekte eigenlijk niet met elkaar door één deur kunnen). Coco merkt dat ze opgesloten zit. Gelukkig staat de kapper voor de deur die de voordeur kan opendoen met de sleutel die Coco hem aangooit. Wanneer ze de kamer binnengaan, zien ze dat Elisabeth gestorven is. Hans komt er ook aan, en de dokter die de dood moet constateren.
Titelverklaring:
“Dorst“ is een verwijzing naar de niet te stillen lusten van de dochter Coco: de lust naar eten (ze is te dik) , de lust om te drinken (ze is vaak dronken) en de lust naar seks (ze pakt af en toe mannen op in kroegen om ze seksueel te bevredigen).
Structuur en perspectief:
Het verhaal wordt onderverdeeld in relatief korte hoofdstukken zonder nummer en titel. Vanaf het moment dat moeder Elisabeth haar dochter Coco ontmoet en vertelt dat ze ongeneeslijk ziek is tot aan de dood wordt het verhaal vrijwel chronologisch verteld met hier en daar enkele kleine flashbacks (de vroege jeugd van Coco, o.a. het ongeluk in de serre).
Het perspectief is wisselend tussen moeder en dochter. Je ziet als lezer de geschiedenis steeds vanuit het oogpunt van Elisabeth de Wit en van Coco. Beiden zijn het personale vertellers. Zij zijn ook de belangrijkste personages en het thema van de roman is ook een bijzondere moeder-dochterrelatie. Het is daarom wel van belang voor de lezer om met twee vertelfiguren naar de handeling te komen. Anders kun je nooit te weten komen hoe de moeder over de dochter denkt en omgekeerd.
Plaats en tijd:
De plaats van handeling is eenvoudiger te bepalen dan de tijd waarin de roman speelt. Moeder Elisabeth ontmoet Coco namelijk op de Overtoom in Amsterdam als ze de dochter wil vertellen dat ze kanker heeft. Ook de rest van het verhaal speelt zich af in Amsterdam. Voor een groot deel in het ouderlijk huis van Coco, waar ze na jaren weer bij haar moeder intrekt. Zelf struint ze nogal wat kroegen af (om mannen op te pikken) in het centrum van de hoofdstad.
De tijd is lastiger te bepalen omdat de vertellers nauwelijks gegevens prijs geven. Wel zou je iets kunnen afleiden uit een buitentekstueel gegeven. In een van de hoofdstukken gaat Coco een Ierse pub binnen, waar voetbal op de televisie aanstaat. Ierland speelt dan tegen Estland. De meest recente keer dat die twee clubs tegen elkaar speelden, was in de playoffs voor de EK. Dat gebeurde in november 2011. Het zou een kleine aanwijzing voor de tijd van de roman kunnen zijn, maar het is blijkbaar voor het verhaal niet van zo’n groot belang dat er over data en jaartallen wordt gerept. Een moeder-dochterrelatie en de dood zijn universele motieven die niet aan tijd en plaats gebonden zijn.
Stijl:
Esther Gerritsen is ook een bekend scenarioschrijfster. Dat kun je goed zien aan de manier waarop ze het voor een schrijver altijd moeilijke onderdeel van de dialoog beheerst. Er komen veel korte dialogen voor in deze roman die zo zouden kunnen worden gebruikt in een toneelscript van deze roman.
Esther gerritsen:
Esther Gerritsen (1972) groeide op in een dorp bij Nijmegen. Ze deed een opleiding voor dramaschrijven aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Aanvankelijk schreef ze theaterteksten voor diverse theatergezelschappen. Ze debuteerde in 2000 met de verhalenbundel Bevoorrecht bewustzijn en werd direct gezien als een van de grote jonge literaire talenten. Met de twee romans die daarop volgden, Tussen Een Persoon en Normale dagen (long list Libris Literatuurprijs 2006), bevestigde de auteur de verwachtingen. In 2008 verscheen haar derde, alom geprezen, roman De kleine miezerige god. In 2010 volgde Superduif.
Ik vond het boek niet zo leuk, het was een beetje een vreemd en verwarrend verhaal. Voor mij persoonlijk is het heel moeilijk om een boek te lezen als ik het verhaal niet zo leuk vind, het wordt nog moeilijker als het een verwarrend verhaal is. Hierdoor ben ik lang bezig geweest met het lezen van dit boek en vind het ik boek ook geen aanrader.
Overige opdrachten
Wat is je startpositie?
Aan het einde van havo 5 moeten jullie een mondeling examen afleggen over 10 gelezen boeken. Deze boeken lees je in havo 4 en havo 5.
Het is natuurlijk niet zo dat je pas in havo 4 begint met lezen. Jullie hebben allemaal al eerder boeken gelezen. De één misschien wat meer boeken dan de ander. De één leest alleen, omdat het moet, terwijl de ander ook voor zijn of haar ontspanning leest.
Eén van de doelen die we in havo 4 en 5 met lezen hebben, is dat je je ontwikkelt op het gebied van literatuur. Je gaat nog beter ontdekken welk type boek past bij jou en waarom. Aan het einde van havo 5 moet je een beargumenteerde mening kunnen geven over gelezen boeken.
We hebben dus een doel in havo 5, maar om een doel te hebben, moet je ook weten waar je gestart bent. Daarom de volgende opdracht voor jullie:
Denk eens terug aan de boeken die je gelezen hebt. Denk je dat dit literatuur of lectuur is? Wat is eigenlijk het verschil tussen literatuur en lectuur? Beantwoord de vorige vragen en verwerk je antwoorden in een goedlopend geheel.
Kies één van de boeken uit die je recentelijk gelezen hebt. Welk boek kies je en waarom? Raad je mensen dit boek aan of juist niet? En waarom? Beantwoord ook deze vragen en verwerk de antwoorden in een goedlopend geheel.
Plak je antwoorden hieronder
