Algemeen
Planning schooljaar 2018 - 2019
In havo 4 ga je 6 boeken lezen. Bij elk boek update je het leeslogboek
Hieronder vind je een schema met deadlines. Wanneer je dit schema volgt, weet je zeker dat je tijd genoeg hebt om alle boeken te lezen en je leeslogboek tijdig bij te werken. Je docent zal aangeven wanneer zij de leeslogboeken bekijkt. Op deze momenten kun je feedback ontvangen over de gelezen boeken en over de inhoud van je leeslogboek.
Leeslogboek starten zorg dat je leeslogboek uiterlijk vrijdag 31 augustus gemaakt is
Boek 1 periode 1 - vrijdag 12 oktober
Boek 2 periode 2 - vrijag 23 november
Boek 3 periode 2 - vrijdag 11 jaunuari
Boek 4 periode 3 - vrijdag 22 februari
Boek 5 periode 3 - vrijdag 5 april
Boek 6 periode 4 - vrijdag 17 mei
Leeslogboek compleet periode 4 - vrijdag 14 juni
Voorwaarden boekkeuzes
In havo 4 ga je 6 boeken lezen. Geef altijd aan je docent door welk boek je gaat lezen. Op deze manier kan de docent
tijdig adviseren om eventueel een ander boek te kiezen.
De boeken op je leeslijst moeten aan een aantal eisen voldoen:
- De boeken moeten oorspronkelijk in de Nederlandse taal zijn geschreven. Dus geen vertaalde werken.
- Je leeslijst mag 1 literaire thriller bevatten.
- Er moet een ontwikkeling zichtbaar zijn in het niveau van de boeken die je leest.
Gebruik hiervoor http://www.lezenvoordelijst.nl/zoek-een-boek/nederlands-15-tm-19-jaar/
Lezen voor de lijst
Op de website Lezen voor de lijst vind je 6 verschillende leesniveaus (http://www.lezenvoordelijst.nl/zoek-een-boek/nederlands-15-tm-19-jaar/home/leesniveaus) Probeer te bepalen welk niveau bij de start van havo 4 het beste bij jou past. Probeer om in havo 4 in elk geval één boek van een hoger niveau te lezen. Bij het mondeling in havo 5 komt de ontwikkeling ook ter sprake. Wil je een boek lezen dat je niet terug kunt vinden op Lezen voor de lijst? Overleg dan met je docent over het niveau van het boek.
Verwerkingsopdrachten
In je leeslogboek is het van belang dat je bij elk gelezen boek vooral aangeeft wat je ervan vond en waarom. Je kunt hierbij kiezen uit een aantal vaste opdrachten of je maakt een eigen verslag waarin de voor jou belangrijkste informatie is opgenomen.
Neem bij elk boek sowieso op: titel - auteur
Op deze manier is het voor jouzelf en voor je docent direct duidelijk over welk boek het verslag gaat.
Je mag bij elk boek kiezen uit onderstaande verwerkingsopdrachten:
Standaardverslag
Het standaardverslag bestaat uit de volgende onderdelen:
- samenvatting van het boek
- overzichtelijke analyse met de belangrijkste elementen uit de verhaalanalyse
- informatie over de schrijver
- je eigen mening over het gelezen boek
Bij deze opdracht geldt dat je alle informatie (met uitzondering van je eigen mening) letterlijk van internet mag overnemen. Vermeld in dat geval bij elk onderdeel de gebruikte bron. Wees kritisch in de bronnen die je gebruikt. Jij bent verantwoordelijk voor de kwaliteit van de verwerkingsopdracht.
Recensieopdracht
Schrijf een recensie waarin je elementen uit de samenvatting, de analyse, de schrijversinformatie en je eigen mening combineert. Let hierbij op het volgende:
- Je schrijft de recensie voor iemand die het boek niet gelezen heeft. Laat de lezer van de recensie dus eerst kennismaken met het boek. Vertel kort waar het over gaat / neem een stukje uit het boek letterlijk over. Maak de lezer nieuwsgierig naar het verhaal
- Vertel in de kern meer over de analyse en de schrijver. Combineer deze informatie met je eigen mening. Leg dus steeds uit wat jij ergens van vindt.
- In het slot geef je je eindoordeel. Je vertelt wat je uiteindelijk ‘over-all’ van het boek vond. Je geeft een tip aan mogelijke lezers of reageert op de verwachting die je had voordat je ging lezen.
- Je recensie krijgt een passende en pakkende titel. Dat kan een quote zijn uit het boek, het mag al iets zeggen over je eindoordeel. Als het maar origineel is en de aandacht trekt.
- Markeer in je recensie de zinnen / zinsdelen waarin je je eigen mening verwoordt.
Opdracht van Lezen voor de Lijst
Maak de opdrachten die op de site www.lezenvoordelijst.nl horen bij jouw boek. Als er bij jouw boek opdrachten horen op verschillende niveaus, kies dan de opdracht die het beste bij jou past. Neem bij de uitwerking van de opdracht telkens de opdracht over en het bijbehorende antwoord. Geef tot slot kort aan waarom je voor deze opdracht gekozen hebt.
Juryrapport
Je doet alsof het boek dat je hebt gelezen is ingezonden voor een landelijke boekenwedstrijd. Bij deze wedstrijd ben je als jurylid op zoek naar het beste Nederlandstalige boek. Om dit beste boek te kunnen kiezen, moet je eerst bepalen aan welke eisen het moet voldoen. 2 eisen zijn al bekend, namelijk: - het boek moet een verrassend einde hebben EN - de titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven.
Wat ga jij als jurylid op papier zetten:
- Je vult de gegeven eisen aan met 3 eigen eisen waarvan jij vindt dat het beste boek daaraan moet voldoen. Geef ook een korte motivatie / verantwoording bij elke eis: waarom vind je deze eis belangrijk?
- Uiteindelijk heb je een lijst van 5 eisen verzameld die je nu moet gaan koppelen aan het gelezen boek. Dit doe je door bij elke eis een omschrijving te geven van jouw boek. Dus bijvoorbeeld: heeft het boek een verrassend einde? Waarom wel of waarom niet? De antwoorden hoeven niet altijd positief te zijn.
- De laatste stap is bepalen of jouw boek het beste Nederlandstalige boek is. Dit doe je door een conclusie te schrijven bij de 5 eisen. Je geeft een korte samenvatting van jouw bevindingen en komt tot een eindoordeel. Dit eindoordeel hoeft niet altijd positief te zijn!
Brief van de uitgever
Bij deze opdracht kruip je in de huid van de uitgever. Je doet je alsof het boek dat je gelezen hebt, nog niet is uitgegeven.
Stel je voor: je werkt bij een uitgeverij. De schrijver van jouw boek komt binnen met zijn verhaal en vraagt of jij het werk wilt uitgeven. Je bent best enthousiast, maar je ziet nog wel ruimte voor verbeteringen. Je besluit om jouw reactie op papier te zetten en naar de schrijver te sturen.
De opdracht:
- Schrijf een brief aan de schrijver. Je begint natuurlijk met een korte inleiding.
- Vervolgens geef je jouw persoonlijke oordeel over het boek. Het is jouw oordeel, dat betekent dat het zowel positief als negatief kan zijn.
- Daarna ga je aangeven waarom je op dit moment het boek nog niet wilt uitgeven. Je geeft 3 elementen waarvan je vindt dat deze aangepast moeten worden en waarom. Denk bij elementen aan de theorie van verhaalanlyse.
- Als je hebt aangegeven wat je aangepast wilt hebben en waarom, ga je de schrijver advies geven in hoe hij/zij het moet aanpassen. Je hebt hier als uitgever natuurlijk een visie in. Dus: wat zou de schrijver moeten doen om ervoor te zorgen dat je het boek wel uitgeeft.
- Je rondt de brief netjes af.
Brief aan de uitgeverij
Stel je voor: het werk dat je gelezen hebt, heb je zelf geschreven. Je blijkt over bijzonder schrijftalent te beschikken. Het verhaal is nog niet gepubliceerd, maar je wilt graag dat een uitgeverij het uit gaat geven. Je besluit een uitgeverij te schrijven om je verhaal te promoten!
- Je schrijft een brief aan een uitgeverij. Ga eerst eens op zoek naar bestaande uitgeverijen en kies een geschikte uit voor jouw boek.
- Je introduceert jezelf als schrijver en je vertet kort waarom je deze brief schrijft.
- In de kern introduceer je het verhaal. Je geeft informatie over de titel, het thema, het plot en het perspectief.
- Je legt uit voor welk publiek jouw boek geschikt is. Koppel dit aan de niveaus van Lezen voor de Lijst en leg uit waarom dit het geschikte publiek is.
- Rond je brief netjes af.
Algemeen
In havo 4 ben je verantwoordelijk voor het eerste deel van je leeslogboek. Aan het einde van het schooljaar moeten er 6 boeken terug te vinden zijn in je logboek. Je docent zal tussentijds aangeven wanneer zij de leeslogboeken bekijkt. In havo 5 vul je het leeslogboek aan met nog 4 boeken. Aan het einde van havo 5 vindt tot slot het mondeling plaats over de 10 gelezen boeken. Voor dit mondeling krijg je een cijfer. Het leeslogboek dat je in havo 4 hebt opgebouwd wordt beoordeeld met een cijfer. Dit cijfer is onderdeel van het PTA van Nederlands.
Tussentijdse 'beoordeling'
Wanneer je docent tussentijds je leeslogboek bekijkt, zal ze letten op de volgende aspecten:
- Kwaliteit: heb je de juiste opdrachten gekozen die passen bij jouw visie op het gelezen boek? Heb je ook niet altijd de makkelijkste weg gekozen?
- Ontwikkeling: is er in de gelezen boeken een ontwikkeling in niveau waar te nemen? Zoek je uitdaging en ontwikkeling in de boeken die je leest?
- Volledigheid: geeft je opdracht een volledig beeld van jouw visie op het gelezen boek?
- Taalgebruik: heb je niet te veel spel- en taalfouten gemaakt?
Je krijgt feedback van je docente zodat je eventueel de gemaakte opdrachten kunt aanpassen. Natuurlijk kun je de feedback altijd gebruiken bij de komende opdrachten.
Boeken
Boekenoverzicht
| nummering |
titel boek |
schrijver |
niveau |
aantal sterren |
| 1. |
Het duister dat ons scheidt |
Renate Dorrestein |
3 |
3/5 |
| 2. |
Alles wat er was |
Hanne Bervoets |
4 |
5/5 |
| 3. |
Als padden schreeuwen |
Lieneke Dijkzeul |
4 |
3/5
|
| 4. |
Wie zoet is |
Anton Dautzenberg |
|
5/5 |
| 5. |
Samaritaan |
A.H.J Dautzenberg |
|
4/5 |
| 6. |
De engelenmaker |
Stefan Brijs |
4 |
4/5 |
| 7. |
Siegfried |
Harry Mulish |
4 |
4/5
|
| 8. |
De kleine Johannes |
Frederik van Eeden |
4 |
5/5 |
| 9. |
Malva |
Hagar Peeters |
5 |
5/5 |
| 10. |
Mystiek Lichaam |
Frans Kellendonk |
6 |
3/5 |
Het duister dat ons scheidt - Renate Dorrestein
Recensie-opdracht
Het duister dat ons scheidt…
Het boek gaat over een meisje genaamd Loes. Ze woont samen met haar moeder en twee mannen in de oude pastorie in een rustig dorpje. Ze vertelt altijd de krankzinnigste verhalen tegen haar vriendinnen die haar op hun beurt bewonderen door haar moed in de verhalen. Tot ze naar de basisschool moet, hier moet ze leren lezen wat ze helemaal niet kan. Ze blijkt namelijk dyslexie te hebben. Ze heeft ook een vriendje Thomas, hij helpt haar hiermee. Alles verandert echter wanneer het blijkt dat de moeder van Loes de vader van Thomas op een avond heeft vermoord. Loes wordt achtergelaten door haar vriendinnen aangezien ze in zichzelf keert, Thomas gaat ook al niet meer met haar om en haar moeder gaat de gevangenis in. Dan wordt ze ook nog eens gepest door haar oude vriendinnen. Thomas doet niet mee met het pesten maar zegt hier niks van. Hij is dus een meeloper. Loes zelf trekt haar mond ook niet open over het pesten, tegen niemand niet. Het waren eerst haar vriendinnen, die verraad je toch niet? Pas als ze ouder wordt ontdekt ze wat er de avond van de moord echt is gebeurd. Zo wordt haar leven weer overhoop gegooid.
Schrijver
De schrijver van het boek is Renate Dorrestein, ze is geboren op 25 januari 1954 in Amsterdam. Al op de lagere school begon ze met schrijven. In 1972 haalde ze haar gymnasiumdiploma aan het keizer Karel College in Amstelveen. Hierna is ze gaan werken als verslaggeefster bij het blad Panorama en heeft daarvoor de hele wereld rondgereisd. 1977 verliet ze dit blad weer en ging ze werken bij verschillende andere bladen. Via deze bladen heeft ze de wereld wakker geschud en uitgedaagd doordat de Tweede Feministische Golf op z’n hoogtepunt was. Ze heeft in 1986 geholpen met het oprichten van de Anna Bijns Stichting, die elke twee jaar een speciale prijs uitlooft voor de vrouwelijke stem in de letteren. In 1979 heeft haar zusje zelfmoord gepleegd, waarmee Renate het erg moeilijk heeft gehad. Ook met een latere ziekte, ME, heeft ze het 10 jaren extra moeilijk gehad. 1983 ontdekte een uitgeverij haar talent om te schrijven en haar eerste debuutroman, Buitenstaanders, verscheen. Een later boek van haar, Een hart van steen, kwam in het nieuws door de grote internationale belangstelling. Dit boek is meerdere malen vertaald net als de meeste andere boeken van haar. 1986 tot 1987 was ze Writer-in-residence aan de University of Micchigan in Ann Arbor in de VS. Hierna is ze verschillende keren op Universiteiten als gastschrijver geweest. Door een van haar boeken is er in Almere de Weerwaterroute gekomen, die langs alle locaties uit haar boek, Weerwater, vaart. Dorrestein is de eerste Nederlandse auteur geweest die schreef over de ontevredenheid van vrouwen in de maatschappij. Doordat ze haar eigen schrijfstijl heeft waarbij ze moeilijke onderwerpen luchtig verteld heeft ze al verschillende prijzen gewonnen voor haar boeken. Helaas kreeg ze eind 2016 slokdarmkanker waardoor ze op 4 mei 2018 is gestorven.
Thema
Ik denk dat de schrijver met het boek duidelijk wil maken dat het leven soms plotselinge wendingen kan nemen waardoor het ineens op z'n kop kan staan. Dit zag je in het boek doordat Loes eerst heel populair was en de dapperste van haar vriendinnen. Maar alles veranderde echter doordat haar moeder een bekende heeft vermoord en Loes niet goed kan lezen. Ze wordt ineens verlaten door haar vriendinnen en komt er alleen voor te staan. Ik ben het hier mee eens want het leven is niet te voorspellen en je weet nooit wat er op je pad komt of wat er gaat gebeuren. Ook kunnen de verkeerde keuzes lijden tot hele grote veranderingen terwijl dat niet je bedoeling was. Soms verandert je leven zelfs door gebeurtenissen waar je zelf niks aan kan doen zoals de moord die is gepleegd. Je moet er, net als Loes, mee leren omgaan.
Mijn mening
Ik vind het een mooi boek omdat er eigenlijk een hele grote boodschap in zit, het leven is onvoorspelbaar. Je kunt je ook goed inleven in het verhaal door de verschillende kanten die er worden weergegeven. Zo zit het perspectief eerst in een van de vriendinnen van Loes en later in het verhaal weer in het perspectief van Loes zelf zodat je beide kanten van het verhaal te zien krijgt. Als je dit boek wil lezen moet je alleen wel tegen een moeilijk taalgebruik kunnen want dat zit er wel in. Het boek heeft ook plotselinge wendingen waardoor het soms wat lastig te volgen is. Ook zitten er vaak na hoofdstukken grote cliffhangers, dit vond ik wel wat minder omdat ik daar zelf niet van hou/niet tegen kan maar het werd er wel extra spannend op.
Voordat ik dit boek ging lezen had ik verwacht dat het erg spannend zou zijn. Het was ook zeker een heel spannend boek. Ik had alleen wel wat meer fantasie verwacht aangezien op de achterkant staat: “Pas dan neemt iedereen zijn ware gedaante aan en kunnen de krachten die destijds zijn ontketend weer tot bedaren komen”. Dit klinkt in mijn oren best wel als een fantasie boek met enge fantasiewezens, maar desondanks vond ik het wel een leuk boek door de grote hoeveelheid spanning die erin voorkomt. De spanning wordt opgewekt omdat de hoofdstukken vaak open eindigen. Een aantal hoofdstukken verder komt de lezer er pas achter wat er echt is gebeurd op de dag van de moord.
Bron: http://renatedorrestein.nl/?page_id=32
Alles wat er was - Hanna Bervoets
"Stilte: het geluid van alles wat er niet meer is…"
Standaardverslag
Het boek
Alles wat er was gaat over 8 mensen die in een school zouden filmen voor een programma, maar terwijl ze aan het filmen waren was er ineens een knal. Ze kregen een waarschuwing via de radio dat ze ramen, deuren en gordijnen dicht moest laten of als ze nog niet dicht zaten dicht moesten doen. Ze moeten het dan doen met alles wat er in de school is proberen het zo lang mogelijk uit te houden. Zo eten ze op een gegeven moment nog maar 10 rijstkorrels per dag omdat het voedsel begint op te raken. De situatie valt niet altijd mee en de mensen hebben het er ook erg zwaar mee. Vooral als de elektriciteit het lijkt te begeven, er een leeg medicijnkokertje wordt gevonden waardoor er wantrouwen ontstaat tussen de mensen. En er een ernstig ongeluk gebeurd. Ze moeten proberen het er zo lang mogelijk uit te houden. Met elkaar en alles wat ze hebben. Wachtend op hulp die, misschien wel, misschien niet, zal komen.
Analyse
Ik denk dat de schrijver de lezer wilde zeggen hoe moeilijk het is als je het lang moet uit houden met zo weinig spullen en dat wij het dus nog best goed hebben vergeleken met de mensen in het boek. De titel is ook “alles wat er was” oftewel het is er nu niet meer. In het boek merk je dat de mensen, omdat ze zo dicht op elkaar zitten, elkaar beginnen te wantrouwen. Merel (de hoofdpersoon) vindt een kokertje en gaat op onderzoek uit van wie dit zou kunnen zijn en waarom diegene het niet heeft gezegd. Iedereen is dan ineens een verdachte voor haar en dat maakt het er niet gemakkelijker op als je 24/7 op elkaars lip zit. Ook merk je dat de mensen toch voldoening zoeken, elkaar leuk beginnen te vinden en ook kinderen gaan maken. Het oerinstinct van de mens komt weer naar boven.
De schrijver
De schrijver van dit boek is Hanna Bervoets, ze is geboren in Amsterdam op 14 februari 1984. Buiten boeken schrijven is ze ook een journaliste en schrijft ze colums in kranten. Ze heeft een bacheloropleiding media en cultuur gevolgd aan de universiteit van Amsterdam. Na deze opleiding voltooide ze de opleiding Journalistiek en Research. Tijdens haar studie schreef ze alleen toen schreef ze korte filmrecensies en columns voor het stadsmagazine, NL20. In 2009 verscheen haar eerste boek “of hoe waarom” waarvoor ze, in hetzelfde jaar nog, de ScriptPlus HvA Debutant van het jaar-prijs won. Veel van haar boeken zijn genomineerd geweest voor een prijs. Zo ook haar derde roman ‘’alles wat er was”. Dit boek werd genomineerd voor de Opzij Literatuurprijs 2013 maar helaas kreeg ze de prijs niet. Ze heeft nu in totaal vier prijzen: de Scriptplus prijs voor haar eerste boek, de Opzij Literatuurprijs voor het boek Lieve Céline, de BNG Bank literatuurprijs voor Ivanov en de Frans Kellendonk-prijs voor haar oeuvre.
Mijn mening
Ik vond het een erg mooi en spannend verhaal. Het had geen chronologische volgorde dus was het best moeilijk om te volgen. Telkens vroeg je je weer af hoe het gebeurd kon zijn als je dat nog niet wist. Zo waren ze bijvoorbeeld ineens nog met maar 4 mensen over waardoor je als lezer wilde weten hoe ze van 8 mensen naar 4 mensen zijn gekomen. Je wilt weten wat er met de andere 4 personen is gebeurd. Het einde was wel een beetje apart maar zelf denk ik dat het einde niet echt is en dat ze dit droomt en dood is gegaan in haar slaap. Dit denk ik omdat ze ineens buiten is met haar kind terwijl nergens in het boek staat dat ze naar buiten zijn gekomen. Ook had ze slaappillen genomen dus ik denk aan een overdosis. Het einde is dus best vaag maar verder is het boek erg leuk om te lezen en zeker een aanrader als je van een spannend verhaal houd.
Bronnen
https://nl.wikipedia.org/wiki/Hanna_Bervoets#cite_note-Juryrapport-3
http://www.hannabervoets.nl/biografie/
Als padden schreeuwen - Lieneke Dijkzeul
‘’Als een pad schreeuwt, schreeuwt de wereld.’’
Standaardverslag
Het verhaal
Het verhaal gaat over een vrouw genaamd Charlotte, die bewusteloos wordt gevonden in haar badkamer door 2 inbrekers. Als ze weer bij komt heeft ze nachtmerries over toen ze bewusteloos was. Ze besluit een wraakplan te maken op de twee inbrekers om ze te laten voelen wat zij heeft gevoeld. Ondertussen zie je ook door de ogen van de politie dat ze proberen twee mannen te vinden aangezien ze als vermist zijn opgegeven door de vrouw van een van de twee mannen. De politie heeft het alleen erg zwaar met het verlies van Akke. Ze is de vrouw van een agent genaamd Talsma maar ook de andere agenten hebben het zwaar met haar verlies. Ze hadden een hechte band na al die jaren samen werken. Ondanks dat verlies moeten ze toch weer aan het werk om hun taken te volbrengen. En zo ontdekken ze langzamerhand wat er is gebeurd met de mannen. Er gebeurt dus veel in het boek maar op het eind valt alles samen.
Verhaalelementen.
De belangrijkste elementen uit het verhaal zijn wraak en hulpeloosheid. Wraak is het hoofdelement want de hoofdpersoon (Charlotte) neemt wraak op de twee inbrekers die haar hulpeloos hebben achtergelaten en weinig deden om haar te helpen. Het enige wat ze deden was een telefoon op haar gooien zodat ze iemand kon bellen. Charlotte wilde dat de mannen zich precies zo zouden voelen als zij dat deed en daarom besloot ze wraak te nemen door ze te drogeren en op te sluiten in haar schuur. Hulpeloosheid is ook een groot thema want toen Charlotte bewusteloos was kon ze niks. Soms werd ze wakker maar ze kon zich niet bewegen omdat alles zoveel pijn deed. Ook had ze het erg koud in de badkamer waar ze bewusteloos lag maar ze kon geen handdoek pakken. Ze werd gek van hulpeloosheid. De vrouw van een van de mannen was hulpeloos toen ze werd gebeld dat haar man, degene die het klusje moest volbrengen, niet was komen opdagen op zijn werk. Ze had de politie gebeld maar eerst leek het alsof die er niks aan zouden doen waardoor ze moest wachten zonder ook maar iets te weten. Ook zij werd gek van het wachten en het niks kunnen doen voor de verdwijning van haar man. Verder waren de mannen ook hulpeloos toen ze in de schuur werden opgesloten nadat ze gedrogeerd waren. Ze zaten in dezelfde situatie als Charlotte, het enige verschil was dat ze met z'n tweeën zaten en Charlotte helemaal alleen was. De mannen wilden zich net als haar kunnen bewegen, maar dat kon niet omdat het zoveel pijn deed. Net als bij Charlotte. Ook zij waren hulpeloos.
Lieneke Dijkzeul.
Lieneke Dijkzeul is geboren op 7 maart 1950 in Sneek. Ze wilde al schrijver worden vanaf het moment dat ze in aanraking kwam met boeken. Na haar schooltijd ging ze werken en Frans studeren. Al van kind af aan heeft ze geschreven. Verhalen, sprookjes en gedichten. Dit deed ze na haar schooltijd nog steeds. Na de geboorte van haar dochter werd het schrijven serieuzer. Vanaf 1987 schreef ze verhalen voor verschillende jeugdbladen zoals Okki, Taptoe en Donald Duck. Haar eerste boek, Hou je taai, verscheen in 1990 bij Uitgeverij Lemniscaat. Eerst schreef ze vooral boeken met een combinatie van spanning en realisme maar daarna verdween het spanningselement. In 2006 kwam haar eerste psychologische thriller voor volwassenen, de stille zonde. In de meeste recente boeken komt inspecteur Paul Vegter voor, ze noemt de boeken waar hij in voorkomt ook de Vegter-serie.
Mijn mening
Ik vond het een spannend en erg realistisch boek. De spanning zit er goed in wat je ook verwacht bij een thriller. Alleen gebeurt er eigenlijk vrij weinig in het boek. De grote verhaallijn is wel erg spannend maar er komen ook stukjes in voor zoals dat haar kat weer terug is. Wat dan weer minder is, het hoort bij het verhaal maar het is niet zo spannend als bijvoorbeeld wanneer ze haar dode moeder in de kelder vind. Ze dacht dat haar moeder op reis was maar haar vader heeft de moeder vermoord. Het is wel een vrij realistisch boek en je merkt dat overal over na is gedacht. Als de inspecteurs bij haar thuis komen omdat ze had verteld dat de schilders nooit waren gekomen lees je dat ze denkt niet te kunnen liegen en het uiteindelijk wel kan bijvoorbeeld. Dit is meestal ook zo in het echt. Mensen denken vaak dat ze iets niet kunnen en later blijken ze het toch wel te kunnen. Een van de inspecteurs valt het op dat er wel degelijk een stuk van het huis geschilderd is. Hierdoor weet hij dat Charlotte liegt, de schilders moeten wel zijn geweest als er een stukje is geschilderd. Ook de emoties kloppen, je merkt hoe schuldig ze zich voelt maar ze blijft zichzelf vertellen dat ze moesten boeten en hetzelfde moesten voelen als zij toen deed. Als haar kat terugkomt, hoopt ze ook weer dat alles goed gaat komen. Want als een kat na een aantal jaar weer terecht komt moet alles volgens haar goed komen. Ik geef het boek wel 3 sterren omdat er behalve de grote verhaallijn niet veel spannends gebeurde wat je wel zou verwachten bij een thriller. Thrillers zijn dan ook niet mijn stijl boeken doordat alles er zo snel in lijkt te gaan. Het was echter wel de moeite waard om te lezen omdat je al vrij snel met de personen in het boek mee begint te leven. Als je leest dat ze haar dode moeder ziet hou je zelf ook je adem in omdat je het zo erg vind voor haar.
Bronnen:
http://www.lienekedijkzeul.nl/biografie.html
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lieneke_Dijkzeul
Wie zoet is - A.H.J Dautzenberg
Jury Rapport
Even voorstellen.
Mijn naam is Rubie Kolk, en ik ben een jurylid bij de wedstrijd voor het beste Nederlandstalige boek 2019. Ik ben 15 jaar oud en heb al veel ervaring met lezen, vandaar dat ik ben gekozen om dit jaar jurylid te zijn bij deze wedstrijd. Ik lees in mijn vrije tijd allerlei boeken van Fantasy tot psychologische trillers en kan volop genieten van een goed boek.
De eisen voor de boeken:
- Het boek mag niet vertaald zijn, maar moet van origine Nederlands zijn.
- De titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven.
- De achterkant moet de lezer aanspreken.
- Leuke, spannende of mooie verhaallijn.
- Het boek moet een verrassend einde hebben.
Waarom deze eisen?
De eerste eis is belangrijk omdat het bij deze wedstrijd over originele Nederlandse boeken gaat. Om te voorkomen dat we dus vele inzendingen krijgen die vertaald zijn en niet van origine Nederlands is dit ook een van de eisen. Als het boek wel vertaald is kan het meedoen aan het beste vertaalde boek. Een andere wedstrijd die er nog aan komt. De tweede eis is ook erg belangrijk want de titel moet passen bij het verhaal. Een boek kies je vaak omdat de titel je aanspreekt. Als de titel niet past bij het verhaal misleidt de titel je en is het boek wat ons betreft afgekeurd. Een titel hoort bij het verhaal in het boek te passen. De derde eis zit erbij want waar let je vaak nog meer op als je een boek uitzoekt? De achterkant natuurlijk. Hierop staat vaak een samenvatting van het boek. Als dit niet het geval is ga je het boek ook niet zo snel lezen. Je weet namelijk niet goed of het verhaal je aanspreekt. De vierde eis spreekt voor zich. Bij een boek gaat het namelijk om de verhaallijn en als de verhaallijn saai is leg je het boek al snel weg of duurt het ‘eeuwen’ om uit te krijgen. Daarom moet deze dus leuk, spannend of mooi (eigenlijk gewoon goed) zijn. De laatste eis is belangrijk, omdat een boek natuurlijk geen cliché of saai einde mag hebben. Als een boek een cliché einde heeft is dat erg standaard en als het einde saai is dus bijvoorbeeld dat de personen uit het boek ineens vrede gaan sluiten terwijl er een gigantisch gevecht aan kwam, is dit een echte tegenvaller.
Wie zoet is
Een van de boeken die is ingezonden voor het beste Nederlandstalige boek is ‘’Wie zoet is’’ van Anton Dautzenberg. Deze eerste recensie gaat ook over dit boek. Het verhaal gaat over een man die interviews houdt met verschillende sinterklazen en dit op zijn blog plaatst. De interviews krijgen alleen al snel iets een agressieve tint waardoor je als lezer weet dat er iets achter zit. Na een aantal pagina’s kom je er achter dat hij naar een bepaalde Sinterklaas op zoek. Je weet dan alleen nog niet wie deze persoon is en waarom de hoofdpersoon deze Sinterklaas zoekt.
Ik heb het boek gelezen en vond het zelf een erg goed boek. Ik snap dat deze is ingezonden. Het is spannend van het begin tot het eind en je hebt het in een ruk uit door de aanhoudende spanning die er in het boek voorkomt. Ik heb van andere personen ook al gehoord dat ze het snel uit hadden dus dit ligt niet aan mij. Maar voldoet het boek aan alle eisen? En heeft het dus een kans om te winnen? Daar ga ik jullie nu meer over vertellen.
Voldoet het aan de eisen?
Het boek voldoet in ieder geval aan de eerste eis het is namelijk een niet-vertaald boek (check). Ondanks zijn Duits-lijkende achternaam is hij toch in Heerlen geboren en heeft Anton Dautzenberg ook wel genoemd A.H.J Dautzenberg al verschillende Nederlandstalige boeken geschreven zoals Wie zoet is en de Samaritaan.
De titel ‘Wie zoet is’ pas perfect bij het verhaal. Als je de titel tegen ieder ander zegt, dan doet dit ze meteen denken aan Sinterklaas. Maar een tweede reactie die daaruit voorkomt, is dat ze denken dat het een kinderboek is, wat totaal niet het geval is. Voor alle papa's en mama's die dit aan hun kinderen wilden voorlezen, niet doen! Het is zeker geen kinderboek. Dat de titel doet denken aan Sinterklaas komt natuurlijk door het bekende sinterklaasliedje wat gaat: ‘’Wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de roe’’. Sinterklaas doet vaak vermoeden dat het iets voor kinderen is. Maar in dit geval is dat niet zo. Het boek voldoet dus ook aan de 2e eis, de titel past uitstekend bij de verhaallijn (check).
De achterkant van het boek is eigenlijk niet zo heel speciaal en een beetje standaard, hier wordt zeker rekening mee gehouden bij het eindoordeel. Echter, was de samenvatting van het boek op de achterkant wel aantrekkelijk voor de lezer. Toen ik de achterkant las wilde ik dan ook al meteen meer weten over het verhaal. Ook een paar van de andere juryleden lazen de achterkant en waren benieuwd. Dit komt vooral door de vraag die in deze samenvatting staat: "Uiteindelijk resteert er maar een vraag: is hij de dader of het slachtoffer". Hierdoor wil je weten wat het antwoord op de vraag, en hoe de vraag is ontstaan. Je begint dan al snel met lezen. Dus een check voor de derde eis (check).
De verhaallijn van het boek was erg uniek. Ik heb nog nooit zoiets als dit gelezen om eerlijk te zijn. Het was wel verwarrend zo lijkt het alsof de hoofdpersoon buiten is maar eigenlijk blijkt de persoon toch binnen te zijn (als ik het goed heb begrepen). Maar dat het zo verwarrend is hoort ook wel bij het leesniveau en bij het genre want het is natuurlijk een PSYCHOLOGISCHE triller. En bij Psychologische boeken komt er vaak verwarring in voor. De verwarring is ook verklaard in het einde van het boek, maar deze verklaring kan ik helaas niet prijsgeven. Het boek was niet alleen uniek maar het was ook spannend van het begin tot het eind. Pluspunten voor de verhaallijn dus, aan de vierde eis is zeker voldaan (check).
De laatste eis gaat over het einde van het boek, hoewel ik hier niet teveel over wil verklappen moet ik zeggen dat het een goed en verrassend einde heeft. Wat ik in ieder geval kan vertellen is dat er een grote plottwist in zit. De grote plottwist op het eind heeft invloed op de hele verhaallijn. Als je dit leest krijg je dan ook een hele andere kijk op het verhaal en begin je spontaan over alles wat er in het boek is gebeurd na te denken. Want wat was er echt en wat heeft de hoofdpersoon allemaal verzonnen? Oeps toch nog iets verklapt. Dit betekent dat ook aan de laatste eis is voldaan (check).
Slotwoord
Kortom het boek voldoet dus in principe aan alle eisen, maar zoals al eerder vermeld ga ik wel rekening houden met de standaard achterkant. Echter, was het een meeslepend boek om te lezen. Zo had het een leuke verhaallijn en een razend goed einde. Maar heeft het boek nu gewonnen of niet?
Na een overleg met de andere juryleden vinden wij dit het allerbeste Nederlandstalige boek van dit jaar. Behalve de achterkant was verder alles super en als voor de rest alles dus zo ontzettend goed is maakt een standaard achterkant niet zo veel meer uit. Het belangrijkste bij de achterkant is namelijk dat het de lezer nieuwsgierig maakt en dat deed het zeker.
Gefeliciteerd Anton Dautzenberg met het schrijven van het beste Nederlandstalige boek 2019. Een trofee met de titel van het boek en jouw naam wordt binnen 2 weken naar je opgestuurd. Voor iedereen die het boek al heeft gelezen heb ik een vraag. Vonden jullie het boek net zo goed als wij of hebben jullie een boek waarvan jullie vinden dat het nog beter is? Als je een boek hebt wat beter is stuur het zeker in, dan maakt het volgend jaar een kans op de prijs. De rest die het nog moet lezen, ik zou het boek zeker aanraden. Maar denk wel aan je leesniveau want het is, zoals eerder vermeld, best verwarrend waardoor je wel een vrij hoog leesniveau nodig zult hebben.
Iedereen wensen wij natuurlijk veel leesplezier en stuur andere leuke boeken zeker in! Wie weet wint jou ingezonden boek de volgende competitie wel. We kijken al uit naar de vele boeken die we binnen gaan krijgen. Tot de volgende keer.
Samaritaan - A.H.J Dautzenberg
‘’De kans op overlijden is één op de drieduizend.’’
Recensieopdracht
Samenvatting
Het boek gaat over een man die zijn nier gaat doneren aan een onbekende. Alleen in plaats van dat hij dit wil doen nadat hij is overleden doet hij het terwijl hij nog leeft. Het ziekenhuis kijkt hier raar tegenaan want er zijn per jaar niet veel mensen die een nier willen doneren en nog minder daarvan doneren een nier aan een onbekende. Hij vertelt dit aan de mensen in zijn omgeving maar zijn familie is er niet erg mee bezig doordat zijn vader op het punt staat te overlijden. Alleen zijn vrouw is er mee bezig maar ze support hem niet, integendeel. Ze is er zelfs fel op tegen. Ze gaan door dit conflict ook uit elkaar. Ondanks dat zijn (ex) vrouw het niet wilde en de waarschuwing, de kans op overlijden is één op drieduizend, die hij van de mensen uit het ziekenhuis heeft gekregen, zet hij door. Maar waarom wil hij een nier aan een onbekende doneren? Is zijn motief hiervoor zuiver genoeg?
Analyse
Ik vind het boek erg psychologisch want de hoofdpersoon heeft een andere kijk op de wereld. Zo vindt hij motieven ook niet relevant voor het doneren van een nier, hij geeft hierbij een voorbeeld over een verzetsheld die een nazi dood heeft geschoten. Het motief hiervoor kan volgens hem ook zijn dat de verzetsheld indruk wilde maken op zijn vrienden. Achteraf is dit niet relevant en wordt de verzetsheld dus een held genoemd. Ook vertelde hij dat motieven niets minder zijn dan constructies met bij de ene instructie een positieve notatie en bij de ander een negatieve. Dit heeft me heel erg aan het denken gezet en ik kwam tot de conclusie dat hij eigenlijk gelijk heeft. Ik denk er aan terug als iemand begint over motieven. Een ander thema van het boek is depressie, hij slikt antidepressiva en dit speelde een belangrijke rol in zijn keuze om een nier aan een onbekende te doneren. Als hij komt te overlijden vind hij dat niet erg doordat hij depressief is en hij vind het dus een mooie manier om te overlijden. Overlijden terwijl je een ander probeerde te helpen. Na de transplantatie van zijn nier gelooft hij erin dat met zijn nier ook zijn depressie is weggegaan. Zijn vriend zegt dat dit niet kan maar doordat hij er zo sterk in gelooft lijkt het alsof de depressie echt weg is. Ook hiervoor heeft hij weer een hele verklaring, met zijn nier zou namelijk ook een stukje van zijn ziel zijn weggegaan. En net in dat stukje van zijn ziel hoorde zijn depressie. Ik vind de thema's zelf heel aansprakelijk want depressie komt steeds vaker voor en is een grote rol gaan spelen in de samenleving waardoor ik het interessant vind om erover te lezen. Verder houd ik van psychologische boeken omdat de hoofdpersonages vaak anders denken en daardoor dingen doen of zeggen waar niemand anders op zou komen. Het zet je aan het denken. De gedachtes maken het boek spannend omdat je nooit precies weet wat dat personage gaat zeggen of doen. Het wordt dan onvoorspelbaar.
De schrijver
De schrijver van Samaritaan is A.H.J Dautzenberg. Hij is geboren op 13 december 1967 in de voedvrouwenschool van Heerlen. Hij groeide samen met zijn tweelingbroer op in Schaesberg. Na zijn middelbare school is hij in wo economie gaan studeren in Tilburg. Daarna voltooide hij ook nog de studie Taal- en letterkunde. Zijn teksten zijn in verschillende bladen verschenen waaronder Hollands maandblad en de Revisor. Zijn boeken heeft hij uitgebracht bij uitgeverij Atlas-Contact in Amsterdam maar ook bij Jurgen Maas en Pluim. Verder heeft hij bij vele festivals als Schrijvers binnen, Noorderzon, Zomerparkenfeest en Wintertuin opgetreden. Nu heeft hij al meer dan 150 boeken geschreven, en hier verschillende nominaties en prijzen voor gekregen. Dit boek dat hij heeft geschreven wordt in het boek een autobiografie genoemd. Hij heeft in een interview bij Pauw & Witteman verteld dat hij ook echt een nier heeft gedoneerd. Echter, bleek later dat dit niet waar was. Het litteken komt van een blindedarmoperatie. Hij zoekt altijd de grens op tussen fictie en werkelijkheid. Niet alleen in zijn boeken dus maar ook in het echte leven.
Mijn Mening
Het boek is allereerst erg uniek door de manier van schrijven. In plaats van een normaal ik-perspectief gebruikt de schrijver in dit boek alleen maar dialogen. Dit zie je niet vaak in boeken en daardoor label ik de schrijfstijl als uniek. Wel is dit boek minder leuk dan "Wie zoet is", een ander boek van deze schrijver. Dit komt doordat er minder spanning zit in het verhaal, ook zaten er in "Wie zoet is" nogal onverwachte wendingen wat bij dit boek niet voorkwam. Toch vond ik het wel leuk om te lezen, er zat dan misschien geen spanning in maar door de manier van denken van de hoofdpersoon wilde je verder lezen. Ik vond het leuk om de ideeën van de hoofdpersoon te horen zoals zijn idee over motieven. Ook omdat hij het leven niet serieus neemt gaf dit wel humoristische opmerkingen. Zoals toen een maatschappelijk werker uit het ziekenhuis vroeg wat zijn beroep is hij zei dat hij prostituee was en toen de werker hem verbaasd aankeek vertelde hij zijn echte baan, freelance- journalist/tekstschrijver. Ik geef het boek vier van de vijf sterren omdat het net iets beter is als Alle padden schreeuwen van Lieneke Dijkzeul (een eerder gelezen boek wat ik ook drie sterren heb gegeven). Maar ik vind het minder goed als "Wie zoet is".
Bron: http://www.ahjdautzenberg.nl/ahjdautzenberg/
De Engelenmaker - Stefan Brijs
‘’Soms is wat onmogelijk lijkt, alleen maar moeilijk…’’
Standaardverslag
Samenvatting
Het boek is opgedeeld in drie delen die gaan over een man genaamd Victor Hoppe, ookwel Dokter Hoppe genoemd. Deel één gaat over het heden, hij is net in Wolfheim komen wonen met zijn drie kinderen die in het begin niemand mag zien. Onderling wordt er daardoor veel gepraat over de kinderen en werd er beweerd dat het wraakengelen zouden zijn. De kinderen hebben een erfelijke afwijking, namelijk een hazenlip waardoor ze erg veel op Victor lijken. Ook zijn ze raar genoeg niet van elkaar te onderscheiden, alleen door de verschillende kleuren armbandjes zijn ze uit elkaar te houden. Pas nadat Victor het leven van de zoon van een dorpsbewoner heeft gered wordt hij uitgenodigd om een biertje te komen drinken in de dorpskroeg, hier zien de andere dorpsbewoners de kinderen voor het eerst. Ze staan versteld van hun gelijkenis. Sindsdien komen er steeds meer mensen naar zijn dokterspraktijk, ze willen allemaal de kinderen zien. Er komen nog meer mensen als blijkt dat Victor alles gratis doet. Hij zegt zelf dat hij goed moet doen. Het tweede deel gaat over Victor ’s verleden, hij heeft een vorm van autisme waardoor hij een zwaar verleden heeft gehad. Hij moest naar een gesticht omdat ze dachten dat de duivel in hem zou zitten, ook praatte Victor niet en toonde geen enkele emotie waardoor de ouders dachten dat Victor debiel was. Hij heeft dan ook geen vrienden gekregen in zijn jeugd. Later is hij in de voetsporen van zijn vader getreden, en zo is Victor een dokter geworden. Het derde deel in het boek gaat weer over het heden. Een paar weken of maanden later na het einde van deel 1.
Analyse
De schrijver heeft in het boek laten zien hoe het is om met een vorm van autisme te leven. Doordat je het perspectief van Victor 9/10 keer had, wist je wat er in zijn hoofd omging. Dit vond ik erg indrukwekkend om te lezen omdat ik zelf ook mensen met autisme ken en het moeilijk is om voor te stellen hoe anders zij denken. Victor had een dokterspraktijk die erg populair werd toen bleek dat hij het gratis deed. Hij moest goed doen zei hij dan tegen de mensen die vroegen waarom ze niks hoefden te betalen. Ik vind het erg mooi van hem dat hij mensen beter wil maken zonder er geld voor te krijgen. Niet veel mensen zouden dit doen, alles draait namelijk om geld. Vooral in deze tijd. Verder speelde gelovigheid een grote rol, er kwamen verscheidene stukken uit de bijbel in het boek voor en iedereen in het dorp was ook gelovig, daarom dachten ze ook dat de kinderen wraakengelen waren. Doordat Victor gelovig was is hij alleen te ver gegaan, hij wilde God verslaan. God was immers slecht. Hij heeft het leven van zijn eigen zoon, Jezus, namelijk niet gered. En wie goed is moet weerstand bieden tegen het slechte, en achteraf zijn zonden ongedaan maken. Dit heeft me erg aan het denken gezet want alles wat Victor opnoemde waarom God slecht zou zijn klopt wel. Hij kijkt er alleen anders tegenaan dan de meeste mensen. Hij heeft zijn eigen zoon laten ophangen, speelt de baas en maakt sommige het leven niet makkelijk. Dit klinkt niet als een goed persoon zoals wij God zien.
De schrijver
De schrijver van dit boek is Stefan Brijs, hij werd geboren op 29 december 1969 in Genk (België). Hij ging hier naar school en heeft hier jarenlang gewoond. In 1990 studeerde hij af als onderwijzer en ging werken op zijn middelbare school. Van 1994 tot 1997 woonde hij in Zonhoven, maar daarna ging hij weer terug naar Genk. Het voltijds schrijven is begonnen in 1999, hij had toen drie boeken gepubliceerd en al voor verschillende bladen een recensie of essay geschreven. In 2003 is hij verhuisd naar het platteland in Koningshooikt. Weer tien jaar later is hij verhuisd naar Spanje. Hij debuteerde bij uitgeverij Atlas, met de Verwording, dit is een magisch-realistisch roman die opviel door zijn taal. Hierna zwierf hij rond op begraafplaatsen opzoek naar resten van oude schrijvers, deze mensen beschreef hij in Kruistochten, een boek dat in 1998 is verschenen. In 2000 verscheen zijn volgende boek, Arend. Dit ging over een misvormde jongen die opzoek is naar zichzelf, begrip en liefde. Hij droomt ervan om ooit te kunnen vliegen. Hierna volgden nog een aantal boeken waaronder de Engelenmaker, deze is al in verschillende talen uitgebracht. Hiervoor heeft hij verschillende prijzen zoals de Gouden Uil, Proza en boek-delenprijs gewonnen. Zijn nieuwste boek is verschenen in 2017 en in september 2019 komt zijn volgende boek alweer uit. Hij is dus nog erg druk met het maken en bedenken van verhalen.
Mijn mening
Ik vond het boek erg mooi geschreven, de schrijver heeft een hele eigen schrijfstijl ontwikkeld. Zo beschrijft hij alle plekken waarover hij het heeft in het boek erg duidelijk en deze plekken zijn ook te vinden in het echte leven. Ook zijn de boeken die hij schrijft vaak een mix tussen realiteit en fantasie wat mij erg aanspreekt. Verder is het verhaal ook erg spannend, dit komt doordat Victor een vorm van autisme, Asperger, heeft. Hierdoor neemt hij alles serieus wat voor bizarre situaties zorgt. Zo heeft hij het ook letterlijk genomen dat je na het kwaad te bestrijden af moet van je zonden en heeft hij daarom zichzelf aan het kruis van Jezus gespijkerd. Dit was ook het einde van het boek, ik vind het een erg mooi bedacht einde. Victor was namelijk veel bezig met geloof en hij wilde alleen maar goed doen. Jezus heeft zijn zonden opgeheven door alles lijdzaam te ondergaan, dat heeft Victor ook gedaan. Hij was zelfs zo slim om net als Jezus weer te kunnen terugkeren, hij heeft namelijk een kloon van zichzelf ingeplant. Hij is letterlijk in de voetsporen van Jezus getreden. Wel is het boek ouderwets naar mijn idee, heel veel mensen uit het boek zijn gelovig wat je hedendaags niet meer zult tegenkomen. Zo deed het hele dorp mee aan een bedevaart waarin ze langs de beelden van Jezus kwamen, waarbij de pastoor informatie vertelde over wat er gebeurde. Doordat ze gelovig waren werden de kinderen van Victor echter gezien als wraakengelen, omdat ze alle drie een hazenlip hadden en naar aartsengelen waren vernoemd.
Bronnen
http://www.stefanbrijs.be/biografie/
Siegfried - Harry Mulisch
Lezen voor de lijst opdracht niveau 5: Hermetische passage
Mijn beeld van Hitler
Voordat ik aan dit boek begon zag ik Hitler als een wrede man zonder emoties, zonder medeleven, ik zou bijna hebben gezegd zonder een ziel, die vele mensen van het leven heeft beroofd. Ik beschouwde hem niet als een normaal mens, meer als een monster. Nu ik dit boek heb gelezen denk ik daar anders over. Ik zie Hitler nog steeds als een wreed persoon die het leven van vele heeft afgenomen maar hij heeft gevoel, en hij heeft een ziel. Toen ik las dat Hitler zelf niet naar vernietigingskampen ging kon ik maar een ding bedenken waarom hij dat niet zou doen. Hij kon het simpelweg niet, hij wilde dat de Joden stierven maar hij wilde het niet zien, hij was bang dat de dood ook hem zou meenemen. Hij zaaide veel angst aan onder de mensen maar hij had nachtmerries over een zekere hij. Ik denk zelfs dat Hitler zo bang was dat hij de Joden doodde als een soort offer om zo aan hem te ontsnappen. Verdriet kende hij ook, in de laatste paar hoofdstukken lees je een deel van het dagboek van Eva Braun, zijn vrouw. Je leest op pagina 148 in de eerste regels dat zijn ogen vochtig werden en hij ontwijkt gevoelige onderwerpen zelfs voor haar. Nu zou ik Hitler dus omschrijven als een wrede man, met gevoelens die vele offers heeft gebracht om te proberen aan zijn angst te ontsnappen.
Vergelijkingen van Herter
Allereerst is Hitler vergeleken met een zwart gat, zoals Herter het noemt, een monsterachtig astronomisch object. Het is een muil die alles opzuigt wat in zijn buurt komt. Bij een zwart gat hoort een singulariteit, dit is het centrum van een zwart gat. Herter zegt dat de singulariteit Hitler zou zijn maar dan in een mensengedaante. Hetgeen waardoor Hitler wordt omgeven, het zwarte gat, is zijn aanhangsel. Hij zoog zich vol met andere mensen die daardoor vernietigd werden. Het is een soort vacuümzuiger. Later geeft Herter aan dat een zwart gat eerst een ster was maar Hitler is volgens hem nooit een ster geweest. Hij was altijd al de singulariteit.
Ten tweede is Hitler vergeleken met het getal 0. Als je de 0 met welk getal dan ook vermenigvuldigd wordt de uitkomst altijd 0. Je zou dus kunnen zeggen dat de 0 het andere getal vernietigd. Het is net als de andere getallen een natuurlijk getal, en Hitler is van nature een mens. Je kan ook zeggen dat 0 geen getal is maar niets. Precies dat is Hitler volgens Herter, een allesverwoestende Niets met een mensengedaante als een soort masker.
Als laatste wordt Hitler vergeleken met Nietzsche waarbij de meeste argumenten worden genoemd. Nietzsche heeft in 1888 iets geschreven waarvan hij zei dat het de geschiedenis van de komende twee eeuwen bevatte. In de eerste zin staat: "Het nihilisme staat voor de deur; waar komt deze griezeligste aller gasten vandaan?". Nihilisme is volgens Herter afgeleid van het woord nihil, nihil betekent Niets. Er staat dus Niets staat voor de deur. Eerder werd Hitler al vergeleken met Niets dus zou je kunnen zeggen, Hitler staat voor de deur. Nietzsche is gestorven op twintig april 1889, en Hitler is geboren in juli 1888. Dit betekent dus dat op de dag dat Nietzsche stierf Hitler werd gebaard. Nietzsche heeft ook geschreven dat hij zijn lot kende: "dat zijn naam eens verbonden zou zijn met de herinnering aan iets monsterachtigs, aan een crisis zoals er op aarde nog niet eerder was, aan het diepste gewetensconflict, aan een beslissing, bezworen tegen alles wat tot dan toe geloofd, geëist, en geheiligd was". Dan zijn er nog twee ‘toevalligheden’, Hitler en Nietzsche zijn precies even oud geworden en het waanzin van Nietzsche heeft even lang geduurd als Hitler’s heerschappij. Nietzsche’s achternaam was Braunau, Braun keerde later altijd terug. Braune Haus, de partijcentrale in München. Bruinhemden, een andere naam van de SA-troepen. Ook Eva, de vrouw van Hitler, heette Braun met haar achternaam. Door de achternaam van Nietzsche met Braun, is Nietzsche gekozen door Hitler om krankzinnig te worden.
De Hij
Op pagina 74 verteld de heer Falk aan Herter over een droom, of beter gezegd, een nachtmerrie, die Hitler ooit heeft gehad. Toen hij wakker werd had hij tegen Falk gezegd: "Hij… hij… hij was hier…" Herter begon zich al af te vragen voor wie Hitler bang zou kunnen zijn. Ik heb maar één ding kunnen bedenken, hetgeen dat bijna iedereen vreest. De dood… Ik denk dus dat Hitler met hij de dood in hoogsteigen persoon heeft bedoeld. Hitler zegt ook was, daarom leeft Hitler nog, de dood is weggegaan. Hij is er niet meer maar hij was er wel tot de heer Falk binnenkwam. Vandaar ook de blauwe lippen, hij werd er lijkbleek van, dan krijg je ook blauwe lippen. Na deze avond heeft Hitler niet meer geslapen, ik denk dat dit komt omdat hij bang was dat de dood hem in zijn slaap zou komen halen wanneer niemand het zou merken.
Herter’s laatste woorden zijn "Hij… hij… hij is hier…", kort hierna stierf Herter. Met deze hij wordt denk ik Hitler bedoeld. Hitler merkte dat Herter te veel ontdekkingen deed en wilde voorkomen dat Herter dit zou openbaren. Hitler heeft Nietzsche al meegenomen naar het land van het eeuwige niets omdat ook Nietzsche teveel begon te weten en dit wilde openbaren. Nu heeft Hitler met Herter hetzelfde gedaan.
Wat ik net vertelde, geeft ook het verband aan tussen Herter’s laatste woorden en zijn overlijden. Herter begon teveel te weten en klonk net zo krankzinnig als Nietzsche, Nietzsche is meegesleurd in de dood en Herter nu ook. Het is een soort oorzaak-gevolg verband. Herter die teveel begint te weten over Hitler, en Hitler die op zijn beurt Herter’s hart stilzet en hem meeneemt naar het rijk van de doden.
Wat was Hitler
Na het lezen van dit boek is Hitler menselijker geworden voor mij. Het boek heeft me getoond dat Hitler weldegelijk emoties had. Emoties horen bij een mens, hierdoor beschouw ik Hitler dus als een mens. Hij was weliswaar een wreed mens maar een wreed mens blijft een mens. Mensen verwoesten van alles, regenwouden, polen en ook elkaar. Hitler was dus een soort ultra-mens, hij deed wat de meeste mensen ook doen maar dan in grotere maten.
Omdat ik Hitler beschouw als ultra-mens vind ik Hitler eerder een toevallige natuurramp dan een logisch gevolg van iets. Hitler groeide normaal op, hij had een paar problemen zoals een weerzinwekkende vader en een gasaanval waardoor hij tijdelijk blind werd. Toch zijn er mensen die erger hebben meegemaakt en geen ultra-mens zijn geworden. Logisch is het dus niet, het is eerder toevallig.
Ik zou Hitler niet kunnen aanwijzen als schuldige voor de Tweede Wereldoorlog. Hij is op een bepaalde manier aan de macht gekomen en vele mensen hebben hem gesteund terwijl hij bezig was met het vernietigen van Joden. Hitler is door andere aan de macht gekomen, als mensen dit niet wilde was Hitler’s plan mislukt. Eigenlijk is het dus de schuld van de mensen die hem aan zijn macht hielpen. Je kan het ook anders bekijken. Als je Hitler ziet als een Niets, zeg je eigenlijk dat de Tweede Wereldoorlog komt door Niets. Niets ergens de schuld van geven zou nergens op slaan er is weldegelijk iemand, of in ieder geval iets, schuldig. Daarom wijs ik de mensen die hem steunden aan als schuldige. Zij waren iets.
De kleine Johannes - Frederik van Eeden
"Niets anders wensend dan dat de zon blijven mocht."
Standaardverslag
Samenvatting
De kleine Johannes is een boek dat gaat over het ouder worden van Johannes. Je begint bij zijn zorgeloze kindertijd waarbij hij wordt meegenomen door een elfje genaamd Windekind die Johannes zo klein maakt als een kever. Later wil Johannes steeds meer weten en ontmoet hij Wistik die hem verteld over een boekje waarin alle antwoorden zouden staan op zijn vragen, Windekind vindt het niet leuk dat Johannes alles wil weten en maakt hem weer groot. Later ontmoet Johannes Robinetta, een meisje op wie hij verliefd wordt en die heel veel op Windekind lijkt. Nog later ontmoet Johannes Pluizer, Hein en dokter Cijfer die hem al het lugubere laten zien in de wereld. Ze maken van hem een echt mens zodat ze samen naar het boekje konden zoeken. Volgens Pluizer kon je het boekje namelijk alleen vinden als je een echt mens was.
Analyse
Het boek gaat over het ouder worden van Johannes. Hij was zorgeloos als kind met een grote berg fantasie. Windekind staat voor deze fantasie die iedereen als kind heeft. Dan komt Johannes in de fase dat hij alles wil weten. Kinderen stellen iets later altijd vragen als waarom is het gras groen, waarom moeten we naar school en wat zou een dier denken. Daarvoor bestaat Wistik die een boekje kende waarin alle antwoorden staan. Als hij nog iets ouder wordt ontmoet hij Robinetta en wordt verliefd op haar. Ze leek volgens hem op Windekind en hij hield van Windekind dus hield hij ook van haar. Als laatste wordt hij volwassen en moet een echt mens worden waarbij hij logisch moet nadenken en zijn fantasie achter zich moet laten. Zoals vele ook in het echt doen als ze ouder worden. Hiervoor zijn Pluizer en dokter Cijfer. Zij nemen Johannes mee naar de lugubere wereld van de volwassenen waarin alleen cijfers (wetenschap) telt. Dan ontmoet hij ook nog Hein, hem die iedereen vreest terwijl het volgens Pluizer zo’n aardige man is. Het einde van ieder leven, de dood. Ook die heeft Johannes nu ontmoet. In zijn geheel is het boek dus een sprookje over het volwassen worden.
De schrijver
De schrijver van De kleine Johannes is Frederik van Eede. Hij werd geboren in 1860 in Haarlem. Hij heeft medicijnen gestudeerd in Amsterdam en richtte samen met Franc van der Goes de vereniging Flanor op in 1881. Ook is hij een van de oprichters van De Nieuwe Gids. Hierin publiceerde hij in 1885 zijn eerste boek: De Kleine Johannes. Een verhaal waar later over werd gezegd dat het over hemzelf zou gaan. Later zijn hier twee vervolgen op verschenen maar deze werden veel minder populair dan het eerste deel. Door onder andere De kleine Johannes is hij zo bekend geworden samen met het boek Van de koele meren des doods. Hij trouwde met Martha van Vloten, met wie hij twee zonen kreeg en werd een huisarts in Bussum. Al snel ging hij richting de psychotherapie waarin hypnose en gesprekken van groot belang zijn. In 1900 kwam van de koele meren des doods uit waarin hij zijn ervaring deelt als zenuwarts en therapeut. Zijn ideeën kreeg hij tijdens zijn reizen, zo raakte hij in Engeland onder indruk van socialistische opvattingen. Hierop stichtte hij in Nederland de commune Walden vernoemt naar het werd van Thoreau, een schrijver die hij bewonderde. In 1903 steunt hij de werknemers bij de grote Spoorwegstaking. Hij richt een steunorganisatie op die in 1907 al failliet gaat. Hij krijgt grote schulden en mede hierdoor wordt ook Walden opgeheven. Het ging uit met Martha van vloten. Maar in 1907 trouwt hij alweer met Martha Everts met wie hij ook twee zonen krijgt. Na de dood van zijn zoon in 1913 en de gruwelijke gebeurtenissen tijdens de Eerste Wereldoorlog keerde hij steeds meer in zichzelf, hij werd neerslachtiger (hij had dus nergens meer zin in) en kreeg allerlei ouderdomskwalen. Zo brengt hij zijn laatste levensjaren depressief door. In 1932 stierf hij.
Mijn mening
Ik vond het een goed boek, ik heb er zeker van genoten. Het was ook echt een boek waarbij je over alles kon en moest nadenken wat het precies betekende. Toen ik het boek uit had wist ik ook dat er een diepere boodschap in moest zitten (ik snapte het eerlijk gezegd nog niet 100% toen ik het uit had). Ik had al wel door dat Johannes wel ouder werd ook al leek het in het boek van niet. Maar ik kon mijn vinger niet precies op de boodschap of de diepere betekenis leggen. Nadat een tijdje over het boek te hebben nagedacht (en er nog wat doorheen te hebben gebladerd) merkte ik het. Het ging over de verschillende fasen die wij mensen doormaken naarmate we ouder worden. Hoe onze fantasie verdwijnt en we dit inruilen voor de wetenschap waarin volwassenen geloven. Wat ik ook erg leuk vond aan dit boek is hoe het wordt verteld. Het lijkt een sprookje dat je zou kunnen voorlezen aan je kinderen maar het taalgebruik is weer erg volwassen. Ik heb altijd al van sprookjes en fantasie gehouden dus dit boek was voor mij zeker een boek wat ik vaker wil lezen. Het is een sprookje maar tegelijkertijd een volwassen boek. Ik zou het boek dus 5/5 sterren geven door de manier van vertellen in het boek waardoor het lijkt op een sprookje, het nadenken wat je bij elke bladzijde kon doen en de onderliggende betekenis van het boek. Een goed boek dus als je houd van sprookjes maar toch een volwassen boek wil lezen.
Bronnen
Malva - Hagar Peeters
Malva: de mislukte bloem, het volmaakt belachelijke. De puntkomma.
Standaardverslag
Samenvatting
Ik win de liefde van mijn vader niet terug. De enige kans die ik daarop heb gehad, tijdens ons leven, is voorbij. Ik verfrommel het gedicht dat ik zojuist heb geschreven en werp het tussen de brokstukken en de glasscherven en het andere puin dat is overgebleven van mijn vaders huis. Als een roos voor op zijn graf, en uit solidariteit ermee (p.225).
Dit boek gaat over Malva, de dochter van een dichter. Ze is geboren met een waterhoofd en werd hierdoor als snel door haar vader verstoten. Haar moeder ving haar in het begin nog op maar later werd ze bij een pleeggezin in Nederland gebracht en hier stierf ze op 8-jarige leeftijd tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dit boek begint bij de geest van Malva en zij neemt je mee met een reis door haar leven. Ze bezoekt haar ouders, en verteld alles door middel van flash-backs waardoor je een kijkje in haar leven krijgt. Het lijkt misschien een fictie boek maar Malva heeft echt bestaan. Het is dus een boek waarin fictie en realiteit samen zijn gevoegd.
Analyse
Het verhaal gaat dus over de verbannen dochter van een dichter. Ik denk dan ook dat het thema verbannen is. Een aanleiding voor het maken van dit boek was nadat dat Giny Klatser het graf van Malve in Gouda had ontdekt. Ze vertelde dit aan de schrijver, die er op haar beurt een boek over schreef. Als Malve niet verbannen was dan had ze niet in Nederland gewoond en was het graf er ook niet geweest. Zonder graf, geen boek. Je leest in het boek het verhaal van Malve, dat ze werd verbannen door haar vader is een groot deel van haar leven geweest en hierdoor dus ook een groot deel van het boek. Een ander thema wat ik wil aankaarten is kracht. Ondanks dat Malve is verbannen, in een pleeggezin kwam en een waterhoofd had, is Malve in het boek een krachtig meisje die als ze nog in leven zou zijn zou lopen met haar hoofd omhoog. Zo bespot ze bijvoorbeeld de bijnamen die haar vader haar heeft gegeven: de puntkomma en het volmaakt belachelijke. Hierover zei ze dat de puntkomma haar lievelingsleesteken is; vanboven een pint, beneden een komma (p.18). Het is van alle leestekens het meest tweeslachtig en daarom vind ze het toepasselijk bij haar. Ook over volmaakt belachelijk heeft ze iets geschreven. Volmaakt belachelijk wezen laat weer die tweeslachtigheid zien, het is namelijk een paradox; de belachelijkheid is per definitie onvolmaakt, maar ik was zo belachelijk dat ik in die belachelijkheid weer volmaakt werd (p.18). Ze is dus ondanks alles altijd sterk gebleven, zelfs na haar dood.
De Schrijver
De schrijver van Malve is Hagar Peeters. Ze werd geboren op 12 mei 1972 in Amsterdam. Ze studeerde cultuurgeschiedenis en algemene Letteren aan de Universiteit van Utrecht en was redacteur bij het Historisch Nieuwsblad. In 1997 trad ze op in het Double Talk-festival, dit was voor haar de doorbraak. Hierna werd ze gebraagd om op te treden bij De nacht van Poëzie en Crossing Border. Haar eerste boek kwam uit in 1999, dit heette genoeg gedicht over de liefde vandaag. Haar eerste prijs kreeg ze voor Gerrit de stotteraar. Biografie van een boef in 2001. Ze kreeg hier de Nationale Scriptieprijs voor. Bij de Bezige Bij verscheen haar tweede dichtbundel, die werd bekroond met de Jo Peters Poëzieprijs en de J.C. Bloemprijs. In 2015 kwam haar eerste roman, Malve uit waarvoor ze in 2016 de Fintro Literatuurprijs won en voor meerdere prijzen zoals de Libris literatuurprijs werd genomineerd. Zelf had ze net als Malva een moeilijk verleden met haar vader. In dit boek heeft ze haar eigen emoties dan ook gestopt.
Mijn mening
Ik vind het een heel bijzonder boek, ik heb van alle boeken die ik al heb gelezen (en dat zijn er een hoop) nog nooit zoiets gelezen. Het taalgebruik in het boek is heel beeldend en dit taalgebruik loopt door het hele boek. Ik zal er een voorbeeldje bij pakken: "Toen gaf die holte die met tule was opgesmukt haar inhoud bloot: een reusachtig hoofd. Een onverbiddelijk hoofd, dat de gelaatstrekken volledig had kunnen verslinden, en zelfs als het alleen dat was geweest: verschrikkelijk hoofd, zonder mededogen gegroeid, zonder onderbreking, tot het zijn doel verloor" (p. 99). Alles in het boek is uitgebreid geschreven zoals je in het voorbeeldje hiervoor al zou kunnen lezen. Ze had het ook op "Toen gaf die holte met tule haar inhoud bloot: een reusachtig hoofd" kunnen houden maar juist doordat de schrijver dit niet heeft gedaan vind ik het boek zo goed. Maar ik moet wel toegeven in het begin moet je nog heel erg wennen aan dit taalgebruik, zo heb ik later het begin van het boek opnieuw gelezen zodat ik het zou begrijpen. Een ander element wat ik leuk vind in het boek is het perspectief. Je leest het in een soort ik-perspectief maar wat hier zo bijzonder aan is, is dat de persoon die je meeneemt door het boek al dood is. In het boek is Malve dit aan het vertellen aan een schrijver. De schrijver neemt haar verhaal mee en geeft haar zo een stem. Zo wordt je dus door een geest meegenomen naar hoe het er na haar dood aan toegaat bij haar familie maar ook hoe het er was toen ze nog wel leefde. Ik vind het erg leuk bedacht dat een geest je meesleept door het boek, dit is dus hetgeen dat ik nog nooit eerder bij een boek ben tegengekomen. Door het perspectief, het beeldende taalgebruik en de verhaallijn in het algemeen geef ik het boek ook 5/5 sterren. Ondanks dat je in het begin erg moet wennen aan het taalgebruik word je er wel door meegenomen als je er eenmaal aan gewend bent. Een heel goed boek dus als je een keer iets anders wilt lezen.
Bronnen
Mystiek Lichaam - Frans Kellendonk
"Een familie is een complete verzorgingsstaat."
Standaardverslag
Samenvatting
Mystiek lichaam is een boek dat gaat over een familie. Het gezin bestaat uit Gijselhart, samen met zijn zoon en dochter. Gijselhart is een wat oudere, gierige man die ervan houdt om zijn kinderen te plagen. Zijn dochter, Magda, die hij Prul noemt, heeft een nieuwe vriend. Een jood genaamd, Bruno. Ze is zelfs al in verwachting van een zoon van hun samen. Haar broer heet Leendert, en is homoseksueel. Zijn vriend is in het ziekenhuis beland en is later overleden. Gijselhart en Leendert kunnen maar moeilijk accepteren dat een jood de vader gaat worden van het kind van Prul tot het kind er daadwerkelijk is. Ze zijn gek op de kleine Victor en vinden de familie nu pas echt compleet. Een half jaar later komt Bruno terug en trekt bij de familie in, waarbij Leendert hem op heeft gewacht met een, ongeladen, geweer. Magda heeft hem daarbij verdedigd ook al vermoedde broer dat ze donders goed wist dat het geweer niet geladen was. Hij zou nooit echt op iemand kunnen schieten.
Analyse
De thema’s van het boek zijn homoseksualiteit en jodendom. De homoseksualiteit van Leendert heeft er voor gezorgd dat het tussen hem en zijn vader niet goed ging. Tot ze een gemeenschappelijke vijand kregen, Bruno, de jood. Ze wilden samen werken om hem weer uit het huis te jagen maar Gijselhart was in slaap gevallen en heeft niet gezien dat Leendert hem heeft bedreigd. Dit laat het racisme zien tegenover het Jodendom. Leendert en Gijselhart waren eerst fel tegen een jood in huis maar toen ze hem beter leerde kennen viel hij achteraf mee en was hij zo erg nog niet. Het valt me nu op dat beide richting het thema discriminatie neigt. Broer die anders wordt gevonden omdat hij homoseksueel is en het racisme (een vorm van discriminatie) tegenover de Jood in huis.
De schrijver
Frans Kellendonk is de schrijver van Mystiek Lichaam. Hij is geboren op 7 januari 1951 in Nijmegen. Al vanaf zijn negende jaar hield hij van strips en verhalen. In 1963 kwam, in De Gelderlander, een verhaal uit dat hij samen met een vriend had geschreven. Tijdens zijn gymnasiastenjaren op het Sint-Dominicus College in Nijmegen was hij onder de indruk van filosofie en literatuur, dit inspireerde hem om een schrijver te worden. 1969 brengt hij zijn verhalenbundel, Het Reuzenrad: vijf gezellige episoden, uit. Net voor zijn eindexamen. Hierna ging hij Engels studeren in Nijmegen. In 1971 verbrandde hij al zijn onaffe jeugdwerk om serieuzer te gaan schrijven. Na zijn examen in 1972 studeert hij een tijd in Birmingham en doet hij onderzoek in Londen, Oxford en Cambridge voor een scriptie over de uitgeverij Mariott. In 1975 studeerde hij cum laude af. Hij verhuisde naar Amsterdam en ging met zijn vriend in een woonschip wonen. Hij werd (tijdelijk) leraar Engels, bibliotheekmedewerker en Universitair docent Engels en schrijft aan zijn eigen verhalen. In 1977 komt zijn verhalenbundel bouwval uit die direct een succes wordt. Het boek krijgt de Anton Wachterprijs. In 1978 komt hij bij de redactie van het tijdschrift, De Revisor. Hier zat hij bij tot 1983. November 1978 promoveert hij tot doctor in de letteren. Mystiek lichaam, zijn meesterwerk, verschijnt in mei 1986. Dit boek leidde tot een enorme rel omdat mensen er Jodenhaat inzagen en homofobie. Maar Mystiek lichaam werd ook geprezen, hij kreeg er zelfs de F. Bordewijk-prijs voor. Frans denkt dat de kritiek komt omdat mensen het boek te letterlijk lezen, hij zelf vond het een moderne moraliteit. Op 15 februari 1990 is Frans Kellendonk overleden aan Aids en is hij begaven op Zorgvlied in Amsterdam.
Mijn mening
Ik zou het boek drie van de vijf sterren willen geven. Het is een goed boek waarbij het boek laat zien dat vooroordelen maar vooroordelen zijn en niks meer. Gijselhart vond een homoseksuele zoon een schande, maar ze kwamen erachter dat ze beide wel een hekel hadden aan Joden. Volgens Gijselhart viel zijn zoon mee, hij had hem verkeerd bevooroordeeld. Nog een voordeel was dat ze het beide verschrikkelijk vonden dat er een Jood bij hun familie kwam. Ze wilden hem er het liefst eigenhandig uit huis werken. Maar toen Gijselhart met hem ging praten bleek de Jood groot respect te hebben voor Gijselhart wat Gijselhart heerlijk vond. Ze hadden een goed gesprek en Gijselhart is in gaan zien dat Joden zo erg niet zijn. Of in ieder geval deze Jood. Toen hij dit aan zijn zoon vertelde, wist hij het eerst nog niet maar toen Bruno meer open begon te worden is ook hij in gaan zien dat Joden best meevallen. Maar ik mis de spanning in het boek, er gebeurd erg weinig vergeleken met andere boeken. Door het gebrek aan spanning pakte ik het boek minder snel om te gaan lezen waardoor het ook veel langer heeft geduurd voor het uit was. Het was dus een langdradig boek maar wel met een goede boodschap.
Bronnen
Overige opdrachten
Havo 4 Boeken Mindmap
Wat is je startpositie?
Aan het einde van havo 5 moeten jullie een mondeling examen afleggen over 10 gelezen boeken. Deze boeken lees je in havo 4 en havo 5.
Het is natuurlijk niet zo dat je pas in havo 4 begint met lezen. Jullie hebben allemaal al eerder boeken gelezen. De één misschien wat meer boeken dan de ander. De één leest alleen, omdat het moet, terwijl de ander ook voor zijn of haar ontspanning leest.
Eén van de doelen die we in havo 4 en 5 met lezen hebben, is dat je je ontwikkelt op het gebied van literatuur. Je gaat nog beter ontdekken welk type boek past bij jou en waarom. Aan het einde van havo 5 moet je een beargumenteerde mening kunnen geven over gelezen boeken.
We hebben dus een doel in havo 5, maar om een doel te hebben, moet je ook weten waar je gestart bent. Daarom de volgende opdracht voor jullie:
Denk eens terug aan de boeken die je gelezen hebt. Denk je dat dit literatuur of lectuur is? Wat is eigenlijk het verschil tussen literatuur en lectuur? Beantwoord de vorige vragen en verwerk je antwoorden in een goedlopend geheel.
Kies één van de boeken uit die je recentelijk gelezen hebt. Welk boek kies je en waarom? Raad je mensen dit boek aan of juist niet? En waarom? Beantwoord ook deze vragen en verwerk de antwoorden in een goedlopend geheel.
Plak je antwoorden hieronder
