Malva: de mislukte bloem, het volmaakt belachelijke. De puntkomma.
Standaardverslag
Samenvatting
Ik win de liefde van mijn vader niet terug. De enige kans die ik daarop heb gehad, tijdens ons leven, is voorbij. Ik verfrommel het gedicht dat ik zojuist heb geschreven en werp het tussen de brokstukken en de glasscherven en het andere puin dat is overgebleven van mijn vaders huis. Als een roos voor op zijn graf, en uit solidariteit ermee (p.225).
Dit boek gaat over Malva, de dochter van een dichter. Ze is geboren met een waterhoofd en werd hierdoor als snel door haar vader verstoten. Haar moeder ving haar in het begin nog op maar later werd ze bij een pleeggezin in Nederland gebracht en hier stierf ze op 8-jarige leeftijd tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dit boek begint bij de geest van Malva en zij neemt je mee met een reis door haar leven. Ze bezoekt haar ouders, en verteld alles door middel van flash-backs waardoor je een kijkje in haar leven krijgt. Het lijkt misschien een fictie boek maar Malva heeft echt bestaan. Het is dus een boek waarin fictie en realiteit samen zijn gevoegd.
Analyse
Het verhaal gaat dus over de verbannen dochter van een dichter. Ik denk dan ook dat het thema verbannen is. Een aanleiding voor het maken van dit boek was nadat dat Giny Klatser het graf van Malve in Gouda had ontdekt. Ze vertelde dit aan de schrijver, die er op haar beurt een boek over schreef. Als Malve niet verbannen was dan had ze niet in Nederland gewoond en was het graf er ook niet geweest. Zonder graf, geen boek. Je leest in het boek het verhaal van Malve, dat ze werd verbannen door haar vader is een groot deel van haar leven geweest en hierdoor dus ook een groot deel van het boek. Een ander thema wat ik wil aankaarten is kracht. Ondanks dat Malve is verbannen, in een pleeggezin kwam en een waterhoofd had, is Malve in het boek een krachtig meisje die als ze nog in leven zou zijn zou lopen met haar hoofd omhoog. Zo bespot ze bijvoorbeeld de bijnamen die haar vader haar heeft gegeven: de puntkomma en het volmaakt belachelijke. Hierover zei ze dat de puntkomma haar lievelingsleesteken is; vanboven een pint, beneden een komma (p.18). Het is van alle leestekens het meest tweeslachtig en daarom vind ze het toepasselijk bij haar. Ook over volmaakt belachelijk heeft ze iets geschreven. Volmaakt belachelijk wezen laat weer die tweeslachtigheid zien, het is namelijk een paradox; de belachelijkheid is per definitie onvolmaakt, maar ik was zo belachelijk dat ik in die belachelijkheid weer volmaakt werd (p.18). Ze is dus ondanks alles altijd sterk gebleven, zelfs na haar dood.
De Schrijver
De schrijver van Malve is Hagar Peeters. Ze werd geboren op 12 mei 1972 in Amsterdam. Ze studeerde cultuurgeschiedenis en algemene Letteren aan de Universiteit van Utrecht en was redacteur bij het Historisch Nieuwsblad. In 1997 trad ze op in het Double Talk-festival, dit was voor haar de doorbraak. Hierna werd ze gebraagd om op te treden bij De nacht van Poëzie en Crossing Border. Haar eerste boek kwam uit in 1999, dit heette genoeg gedicht over de liefde vandaag. Haar eerste prijs kreeg ze voor Gerrit de stotteraar. Biografie van een boef in 2001. Ze kreeg hier de Nationale Scriptieprijs voor. Bij de Bezige Bij verscheen haar tweede dichtbundel, die werd bekroond met de Jo Peters Poëzieprijs en de J.C. Bloemprijs. In 2015 kwam haar eerste roman, Malve uit waarvoor ze in 2016 de Fintro Literatuurprijs won en voor meerdere prijzen zoals de Libris literatuurprijs werd genomineerd. Zelf had ze net als Malva een moeilijk verleden met haar vader. In dit boek heeft ze haar eigen emoties dan ook gestopt.
Mijn mening
Ik vind het een heel bijzonder boek, ik heb van alle boeken die ik al heb gelezen (en dat zijn er een hoop) nog nooit zoiets gelezen. Het taalgebruik in het boek is heel beeldend en dit taalgebruik loopt door het hele boek. Ik zal er een voorbeeldje bij pakken: "Toen gaf die holte die met tule was opgesmukt haar inhoud bloot: een reusachtig hoofd. Een onverbiddelijk hoofd, dat de gelaatstrekken volledig had kunnen verslinden, en zelfs als het alleen dat was geweest: verschrikkelijk hoofd, zonder mededogen gegroeid, zonder onderbreking, tot het zijn doel verloor" (p. 99). Alles in het boek is uitgebreid geschreven zoals je in het voorbeeldje hiervoor al zou kunnen lezen. Ze had het ook op "Toen gaf die holte met tule haar inhoud bloot: een reusachtig hoofd" kunnen houden maar juist doordat de schrijver dit niet heeft gedaan vind ik het boek zo goed. Maar ik moet wel toegeven in het begin moet je nog heel erg wennen aan dit taalgebruik, zo heb ik later het begin van het boek opnieuw gelezen zodat ik het zou begrijpen. Een ander element wat ik leuk vind in het boek is het perspectief. Je leest het in een soort ik-perspectief maar wat hier zo bijzonder aan is, is dat de persoon die je meeneemt door het boek al dood is. In het boek is Malve dit aan het vertellen aan een schrijver. De schrijver neemt haar verhaal mee en geeft haar zo een stem. Zo wordt je dus door een geest meegenomen naar hoe het er na haar dood aan toegaat bij haar familie maar ook hoe het er was toen ze nog wel leefde. Ik vind het erg leuk bedacht dat een geest je meesleept door het boek, dit is dus hetgeen dat ik nog nooit eerder bij een boek ben tegengekomen. Door het perspectief, het beeldende taalgebruik en de verhaallijn in het algemeen geef ik het boek ook 5/5 sterren. Ondanks dat je in het begin erg moet wennen aan het taalgebruik word je er wel door meegenomen als je er eenmaal aan gewend bent. Een heel goed boek dus als je een keer iets anders wilt lezen.
Bronnen