Algemeen
Planning schooljaar 2018 - 2019
In havo 4 ga je 6 boeken lezen. Bij elk boek update je het leeslogboek
Hieronder vind je een schema met deadlines. Wanneer je dit schema volgt, weet je zeker dat je tijd genoeg hebt om alle boeken te lezen en je leeslogboek tijdig bij te werken. Je docent zal aangeven wanneer zij de leeslogboeken bekijkt. Op deze momenten kun je feedback ontvangen over de gelezen boeken en over de inhoud van je leeslogboek.
Leeslogboek starten zorg dat je leeslogboek uiterlijk vrijdag 31 augustus gemaakt is
Boek 1 periode 1 - vrijdag 12 oktober
Boek 2 periode 2 - vrijag 23 november
Boek 3 periode 2 - vrijdag 11 jaunuari
Boek 4 periode 3 - vrijdag 22 februari
Boek 5 periode 3 - vrijdag 5 april
Boek 6 periode 4 - vrijdag 17 mei
Leeslogboek compleet periode 4 - vrijdag 14 juni
Voorwaarden boekkeuzes
In havo 4 ga je 6 boeken lezen. Geef altijd aan je docent door welk boek je gaat lezen. Op deze manier kan de docent
tijdig adviseren om eventueel een ander boek te kiezen.
De boeken op je leeslijst moeten aan een aantal eisen voldoen:
- De boeken moeten oorspronkelijk in de Nederlandse taal zijn geschreven. Dus geen vertaalde werken.
- Je leeslijst mag 1 literaire thriller bevatten.
- Er moet een ontwikkeling zichtbaar zijn in het niveau van de boeken die je leest.
Gebruik hiervoor http://www.lezenvoordelijst.nl/zoek-een-boek/nederlands-15-tm-19-jaar/
Lezen voor de lijst
Op de website Lezen voor de lijst vind je 6 verschillende leesniveaus (http://www.lezenvoordelijst.nl/zoek-een-boek/nederlands-15-tm-19-jaar/home/leesniveaus) Probeer te bepalen welk niveau bij de start van havo 4 het beste bij jou past. Probeer om in havo 4 in elk geval één boek van een hoger niveau te lezen. Bij het mondeling in havo 5 komt de ontwikkeling ook ter sprake. Wil je een boek lezen dat je niet terug kunt vinden op Lezen voor de lijst? Overleg dan met je docent over het niveau van het boek.
Instructie leeslogboek
Hoe moet je leeslogboek eruit zien?
Je leest in havo 4 in totaal zes boeken. Bij elk boek moet je je leeslogboek updaten. Maak de opdracht in Wikiwijs en niet via een bestand als bijlage!
Bij elk gelezen boek moet er een reflectie terug te vinden zijn in je leeslogboek. Hiervoor moet je de volgende stappen doorlopen:
1. Zorg er eerst voor dat je een eigen Wikiwijspagina aanmaakt. De instructie die je stap voor stap uitlegt hoe dit moet, vind je in de studiewijzer.
2. De gemaakte opdrachten moeten direct zichtbaar zijn. Dat betekent dat je de teksten typt in Wikiwijs of kopieert vaunit Word. Je mag geen Worddocument toevoegen als bijlage!
3. Geef op het tabblad 'boekenoverzicht' een volledig overzicht van de gelezen boeken. Zo kun je in één oogopslag zien welke boeken je gelezen hebt. Noteer van elk boek: de titel, de auteur, het niveau van het boek en het aantal sterren dat je het boek zou geven. Hierbij geldt dat 5 sterren maximaal is. Houd dit overzicht up-to-date!
2. Voor elk boek gebruik je vervolgens een tabblad waar je een verwerkingsopdracht maakt bij het gelezen boek. De opdrachten waar je uit kunt kiezen, vind je bij het tabblad 'opdrachten'. Je mag hierbij natuurlijk werken met afbeeldingen als je wilt!
3. Aan het begin en aan het einde van het schooljaar ontvang je van je docent nog overige opdrachten die je bij het tabblad 'overige opdrachten' moet uitvoeren.
Tussentijdse 'beoordeling'
Wanneer je docent tussentijds je leeslogboek bekijkt, zal hij/zij letten op de volgende aspecten:
- Kwaliteit: heb je de juiste opdrachten gekozen die passen bij jouw visie op het gelezen boek? Heb je ook niet altijd de makkelijkste weg gekozen?
- Ontwikkeling: is er in de gelezen boeken een ontwikkeling in niveau waar te nemen? Zoek je uitdaging en ontwikkeling in de boeken die je leest?
- Volledigheid: geeft je opdracht een volledig beeld van jouw visie op het gelezen boek?
- Taalgebruik: heb je niet te veel spel- en taalfouten gemaakt?
Je krijgt feedback van je docente zodat je eventueel de gemaakte opdrachten kunt aanpassen. Natuurlijk kun je de feedback altijd gebruiken bij de komende opdrachten.
Een Wikiwijspagina maken
Je gaat je leeslogboek maken in je eigen Wikiwijspagina. Je hebt hiervoor deze Wikiwijspagina nodig. Deze ga je kopiëren naar je eigen Wikiwijsaccount. Daar kun je de pagina wijzigen door steeds je eigen verwerkingsopdrachten toe te voegen.
Hoe je deze Wikiwijspagina naar je eigen account kunt kopiëren, vind je hier
Verwerkingsopdrachten
In je leeslogboek is het van belang dat je bij elk gelezen boek vooral aangeeft wat je ervan vond en waarom. Je kunt hierbij kiezen uit een aantal vaste opdrachten of je maakt een eigen verslag waarin de voor jou belangrijkste informatie is opgenomen.
Neem bij elk boek sowieso op: titel - auteur
Op deze manier is het voor jouzelf en voor je docent direct duidelijk over welk boek het verslag gaat.
Je mag bij elk boek kiezen uit onderstaande verwerkingsopdrachten:
Standaardverslag
Het standaardverslag bestaat uit de volgende onderdelen:
- samenvatting van het boek
- overzichtelijke analyse met de belangrijkste elementen uit de verhaalanalyse
- informatie over de schrijver
- je eigen mening over het gelezen boek
Bij deze opdracht geldt dat je alle informatie (met uitzondering van je eigen mening) letterlijk van internet mag overnemen. Vermeld in dat geval bij elk onderdeel de gebruikte bron. Wees kritisch in de bronnen die je gebruikt. Jij bent verantwoordelijk voor de kwaliteit van de verwerkingsopdracht.
Recensieopdracht
Schrijf een recensie waarin je elementen uit de samenvatting, de analyse, de schrijversinformatie en je eigen mening combineert. Let hierbij op het volgende:
- Je schrijft de recensie voor iemand die het boek niet gelezen heeft. Laat de lezer van de recensie dus eerst kennismaken met het boek. Vertel kort waar het over gaat / neem een stukje uit het boek letterlijk over. Maak de lezer nieuwsgierig naar het verhaal
- Vertel in de kern meer over de analyse en de schrijver. Combineer deze informatie met je eigen mening. Leg dus steeds uit wat jij ergens van vindt.
- In het slot geef je je eindoordeel. Je vertelt wat je uiteindelijk ‘over-all’ van het boek vond. Je geeft een tip aan mogelijke lezers of reageert op de verwachting die je had voordat je ging lezen.
- Je recensie krijgt een passende en pakkende titel. Dat kan een quote zijn uit het boek, het mag al iets zeggen over je eindoordeel. Als het maar origineel is en de aandacht trekt.
- Markeer in je recensie de zinnen / zinsdelen waarin je je eigen mening verwoordt.
Opdracht van Lezen voor de Lijst
Maak de opdrachten die op de site www.lezenvoordelijst.nl horen bij jouw boek. Als er bij jouw boek opdrachten horen op verschillende niveaus, kies dan de opdracht die het beste bij jou past. Neem bij de uitwerking van de opdracht telkens de opdracht over en het bijbehorende antwoord. Geef tot slot kort aan waarom je voor deze opdracht gekozen hebt.
Juryrapport
Je doet alsof het boek dat je hebt gelezen is ingezonden voor een landelijke boekenwedstrijd. Bij deze wedstrijd ben je als jurylid op zoek naar het beste Nederlandstalige boek. Om dit beste boek te kunnen kiezen, moet je eerst bepalen aan welke eisen het moet voldoen. 2 eisen zijn al bekend, namelijk: - het boek moet een verrassend einde hebben EN - de titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven.
Wat ga jij als jurylid op papier zetten:
- Je vult de gegeven eisen aan met 3 eigen eisen waarvan jij vindt dat het beste boek daaraan moet voldoen. Geef ook een korte motivatie / verantwoording bij elke eis: waarom vind je deze eis belangrijk?
- Uiteindelijk heb je een lijst van 5 eisen verzameld die je nu moet gaan koppelen aan het gelezen boek. Dit doe je door bij elke eis een omschrijving te geven van jouw boek. Dus bijvoorbeeld: heeft het boek een verrassend einde? Waarom wel of waarom niet? De antwoorden hoeven niet altijd positief te zijn.
- De laatste stap is bepalen of jouw boek het beste Nederlandstalige boek is. Dit doe je door een conclusie te schrijven bij de 5 eisen. Je geeft een korte samenvatting van jouw bevindingen en komt tot een eindoordeel. Dit eindoordeel hoeft niet altijd positief te zijn!
Brief van de uitgever
Bij deze opdracht kruip je in de huid van de uitgever. Je doet je alsof het boek dat je gelezen hebt, nog niet is uitgegeven.
Stel je voor: je werkt bij een uitgeverij. De schrijver van jouw boek komt binnen met zijn verhaal en vraagt of jij het werk wilt uitgeven. Je bent best enthousiast, maar je ziet nog wel ruimte voor verbeteringen. Je besluit om jouw reactie op papier te zetten en naar de schrijver te sturen.
De opdracht:
- Schrijf een brief aan de schrijver. Je begint natuurlijk met een korte inleiding.
- Vervolgens geef je jouw persoonlijke oordeel over het boek. Het is jouw oordeel, dat betekent dat het zowel positief als negatief kan zijn.
- Daarna ga je aangeven waarom je op dit moment het boek nog niet wilt uitgeven. Je geeft 3 elementen waarvan je vindt dat deze aangepast moeten worden en waarom. Denk bij elementen aan de theorie van verhaalanlyse.
- Als je hebt aangegeven wat je aangepast wilt hebben en waarom, ga je de schrijver advies geven in hoe hij/zij het moet aanpassen. Je hebt hier als uitgever natuurlijk een visie in. Dus: wat zou de schrijver moeten doen om ervoor te zorgen dat je het boek wel uitgeeft.
- Je rondt de brief netjes af.
Brief aan de uitgeverij
Stel je voor: het werk dat je gelezen hebt, heb je zelf geschreven. Je blijkt over bijzonder schrijftalent te beschikken. Het verhaal is nog niet gepubliceerd, maar je wilt graag dat een uitgeverij het uit gaat geven. Je besluit een uitgeverij te schrijven om je verhaal te promoten!
- Je schrijft een brief aan een uitgeverij. Ga eerst eens op zoek naar bestaande uitgeverijen en kies een geschikte uit voor jouw boek.
- Je introduceert jezelf als schrijver en je vertet kort waarom je deze brief schrijft.
- In de kern introduceer je het verhaal. Je geeft informatie over de titel, het thema, het plot en het perspectief.
- Je legt uit voor welk publiek jouw boek geschikt is. Koppel dit aan de niveaus van Lezen voor de Lijst en leg uit waarom dit het geschikte publiek is.
- Rond je brief netjes af.
Beoordeling
Algemeen
In havo 4 ben je verantwoordelijk voor het eerste deel van je leeslogboek. Aan het einde van het schooljaar moeten er 6 boeken terug te vinden zijn in je logboek. Je docent zal tussentijds aangeven wanneer zij de leeslogboeken bekijkt. In havo 5 vul je het leeslogboek aan met nog 4 boeken. Aan het einde van havo 5 vindt tot slot het mondeling plaats over de 10 gelezen boeken. Voor dit mondeling krijg je een cijfer. Het leeslogboek dat je in havo 4 hebt opgebouwd wordt beoordeeld met een cijfer. Dit cijfer is onderdeel van het PTA van Nederlands.
Tussentijdse 'beoordeling'
Wanneer je docent tussentijds je leeslogboek bekijkt, zal ze letten op de volgende aspecten:
- Kwaliteit: heb je de juiste opdrachten gekozen die passen bij jouw visie op het gelezen boek? Heb je ook niet altijd de makkelijkste weg gekozen?
- Ontwikkeling: is er in de gelezen boeken een ontwikkeling in niveau waar te nemen? Zoek je uitdaging en ontwikkeling in de boeken die je leest?
- Volledigheid: geeft je opdracht een volledig beeld van jouw visie op het gelezen boek?
- Taalgebruik: heb je niet te veel spel- en taalfouten gemaakt?
Je krijgt feedback van je docente zodat je eventueel de gemaakte opdrachten kunt aanpassen. Natuurlijk kun je de feedback altijd gebruiken bij de komende opdrachten.
Boeken
Boekenoverzicht
Lieveling ~ Niveau 2 ~ 5 sterrren
Komt een vrouw bij de dokter ~ Niveau 1 ~ 5 sterren
Perenbomen bloeien wit ~ Niveau 3 ~ 3 sterren
Mensen zonder uitstraling ~ Niveau 2 ~ 2 sterren
Turks fruit ~ Niveau 3 ~ 3 sterren
Het smelt ~ Niveau 3 ~ 5 sterren
Skydancer ~ Niveau 3 ~ 3 sterren
Welkom in het rijk der zieken ~ Niveau 3 ~ 4 sterren
Echte mannen eten geen kaas ~ Niveau 1 ~ 4 sterren
Drift ~ Niveau 3 ~ 5 sterren
Lieveling - Kim van Kooten
Lieveling ~ Kim van Kooten
Brief aan de uitgeverij
Beste uitgeverij Lebowski,
Ik ben Kim van Kooten, ik schrijf deze brief omdat ik op zoek was naar een goede uitgeverij. Ik kwam toen Lebowski tegen als uitgeverij en ik zag meteen dat dit was wat ik bedoelde.
Het boek heet Lieveling, de hoofdgedachte is dat er misbruik van jonge meisjes/ jongens kan worden gemaakt. Het is een best heftig boek omdat het zo in het echte leven voor kan komen, wat bij dit boek dus ook het geval is aangezien het is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Het perspectief ligt bij Puck, dus je krijgt alles mee vanuit de ogen van Puck die steeds ouder wordt. Dit boek kan geschikt zijn voor tieners, maar ook voor oudere mensen. Omdat het verhaal waargebeurd is, is het voor een groot publiek te lezen. Alleen is het boek niet echt geschikt voor jongere kinderen omdat er heftige gebeurtenissen in voor komen. Jongere kinderen zullen alles ook niet helemaal begrijpen uit het boek dus het is echt wel een boek die je kan lezen vanaf je 14/15e. Je kan best snel door het boek heen lezen omdat je echt wordt meegenomen in het verhaal. Misschien is het niet het dunste boek alleen dat heeft niks te maken met hoe snel je het boek uit kan lezen.
Ik hoop wat van jullie te horen te krijgen en dat er een fijne en goede samenwerking kan ontstaan!
Met vriendelijke groet,
Kim van Kooten
Komt Een Vrouw Bij De Dokter - Kluun
Komt een vrouw bij de dokter
Samenvatting bron: https://www.scholieren.com/boek/5888/komt-een-vrouw-bij-de-dokter/zekerwetengoed
Stijn en Carmen zijn een stel dat geniet van het leven. Samen hebben ze een dochtertje, Luna. Ze hebben ieder een goedlopend eigen bedrijf en genieten van het leven in het bruisende Amsterdam. Ze prijzen zichzelf ontzettend gelukkig. Maar gebeurt er iets wat een grote impact heeft op hun gelukkige leven. Carmen heeft een branderig gevoel aan haar tepel en besluit hiervoor naar het ziekenhuis te gaan. Een jaar eerder waren ze ook al naar de dokter geweest, omdat Carmen pijn in haar borst voelde. De dokter stelde ze toen gerust met de mededeling dat er wel onrustige cellen waren, maar dat deze in ieder geval niet kwaadaardig waren. Ditmaal krijgen Stijn en Carmen echter te horen waar ze bang voor waren: Carmen heeft een gevaarlijke vorm van borstkanker en door de fout van een jaar geleden is de tumor al erg groot. Een reeks van controles, onderzoeken, chemotherapie en bestralingen breekt aan.
Al voordat Carmen kanker kreeg ging Stijn regelmatig vreemd. Stijn noemt zichzelf een monofoob; hij heeft een dwangmatige behoefte tot vreemdgaan. Na het nieuws dat Carmen kanker heeft slaat Stijn hierin door. Hij gaat mee naar alle doktersbezoeken en behandelingen, maar op momenten dat hij niet bij Carmen is gaat hij steeds vaker vreemd. Hij zegt steeds vaker dat hij over moet werken en verzint afspraken met vrienden terwijl hij in werkelijkheid op zoek gaat naar een nieuwe scharrel. Carmen weet dat Stijn vreemdgaat. Aan het begin van hun relatie was Carmen er namelijk achter gekomen dat Stijn was vreemd gegaan met Sharon. Ook had Stijn op hun eerste date verteld dat hij regelmatig vreemdging. Ze weet echter niet hoe erg het is. Het wordt carnaval. Ieder jaar komt Stijn met carnaval Roos tegen. Roos heeft alle jaren nog geweigerd zich met Stijn in te laten omdat hij een vrouw heeft. Stijn geeft echter niet zomaar op en stelt voor om na de carnaval eens een vriendschappelijk drankje te drinken in Amsterdam. Dit loopt ontzettend uit de hand en Stijn krijgt een affaire met Roos. Zo ver heeft hij het nog nooit laten komen, maar hij raakt verslaafd aan Roos. Zij helpt Stijn om de moeilijke periode door te komen.
Wanneer Stijn en Carmen samen met Luna naar Club Med gaan, vertelt Carmen dat ze weet dat Stijn steeds vaker vreemdgaat. Ze zegt tegen Stijn dat hij goed moet nadenken over wat hij wil: wil hij scheiden of niet? Wanneer Stijn tot de conclusie komt dat hij bij Carmen wil blijven, vraagt Carmen of hij haar kan beloven niet meer vreemd te gaan in de paar jaar die ze nog te leven heeft. Stijn belooft Carmen om haar trouw te zijn, maar zijn aantrekkingskracht naar Roos is te groot. Doordat Carmen steeds zwakker wordt heeft ze ook geen zin meer in seks, waardoor Stijn nog vaker zijn toevlucht richting Roos neemt. Stijn en Roos hebben hier gesprekken over en Roos geeft Stijn het telefoonnummer van Nora, een vrouw die spirituele adviezen geeft. Stijn wil hier op dit moment nog niets van weten.
Met Carmen gaat het intussen steeds slechter. Haar borst wordt geamputeerd, maar ze krijgt toch steeds meer uitzaaiingen, wordt steeds sneller moe en valt in een razend tempo af. Het wordt duidelijk dat de chemotherapie niet meer zal helpen en dat er alleen nog maar levensverlengende behandelingen ingezet kunnen worden. Stijn besluit Nora te bellen en Nora vertelt dat Stijn nu de kans krijgt om Carmen alles terug te geven wat hij al die jaren van haar heeft gekregen. Vanaf dit moment ziet Stijn Roos niet meer, hoewel hij nog wel veel contact met haar heeft. Carmen gaat snel achteruit en besluit dat ze wil vaststellen onder welke voorwaarden ze euthanasie zou willen laten plegen. Vanaf dat moment kan Carmen zelf weer bepalen wat er met haar leven gebeurt en Stijn steunt haar door dik en dun. Carmen bloeit op in deze periode. Ze geniet van de tijd die ze nog heeft met haar vrienden en familie en doet zoveel mogelijk leuke dingen. Stijn en Carmen maken veel lol en worden opnieuw verliefd op elkaar. Intussen maakt Carmen een herinneringendoos voor Luna. Ze schrijft veel brieven voor Luna en maakt samen met Stijn en andere vrienden een video voor haar. Stijn en Carmen proberen Luna zo goed mogelijk voor te bereiden op de dood van Carmen.
Stijn en Carmen regelen samen het afscheid van Carmen. Ze schrijven samen de ‘uitnodigingen’ voor de begrafenis en bepalen welke muziek er gedraaid gaat worden. Dan komt het moment waarop Carmen besluit dat het tijd is om afscheid te gaan nemen. Carmen besluit dat de euthanasie de volgende dag zal plaatsvinden. Ze wil wel al haar vrienden en familie nog zien voor haar overlijden. Stijn en Carmen praten heel open over hun relatie en over het leven van Stijn na de dood van Carmen. Carmen laat weten dat ze ontzettend veel van hem houdt, en dat ze ondanks zijn vreemdgaan geen spijt heeft dat ze met hem getrouwd is. Dan breekt het moment aan. Alleen Stijn is erbij op het moment dat Carmen het euthanasie drankje krijgt. Na 20 minuten heeft het drankje echter nog steeds zijn werk niet gedaan, waardoor de dokter besluit Carmen nog een extra spuit te geven. Binnen enkele seconden heeft deze spuit een einde gemaakt aan haar leven.
Tot slot vraagt Stijn aan twee goede vrienden hoe zij erover denken als hij Roos uitnodigt op de begrafenis. Zij vinden dat hij dit kan doen.
Personages:
Stijn:
Een gevoelige man die een goed leven heeft. Hij heeft een dochtertje, verschillende vrienden, een eigen bedrijf en een geweldig vrouw Carmen. Tot dat er bij Carmen borstkanker wordt geconstateerd. Stijn weet niet hoe hij hiermee om moet gaan en daarom gaat hij ’s avonds vaak de kroeg in. Tot dat hij beseft dat hij niet zo langer door kan gaan en daarom geeft hij in de laatste maanden van Carmen alle liefde en steun aan haar.
Carmen:
Carmen is een jonge en sterke vrouw. Zij heeft net als Stijn een gelukkig leven, tot die vervelende ziekte wordt geconstateerd, Carmen heeft namelijk borstkanker. Ze doet haar uiterste best om beter te worden, maar op een gegeven moment ziet ze het niet meer zitten. Ze krijgt namelijk te horen dat het alleen maar aan het aflopen is.
Luna:
Dochtertje van 1 van Carmen en Stijn.
Motieven:
Angst:
Als Carmen en Stijn te horen krijgen dat Carmen ziek is, zijn ze allebei bang voor wat de toekomst zal brengen. Ook is Carmen bang voor de chemokuren die ze zal krijgen.
Liefde:
Heel veel in het boek gaat om liefde, Carmen en Stijn zijn verliefd op elkaar. Maar het gaat ook om de liefde voor vrienden, familie en voor de minnaressen.
Overspel:
Stijn en Carmen zijn in hun relatie allebei vreemd gegaan, Carmen een paar keer maar Stijn best vaak. En Stijn pleegt nog meer overspel toen Carmen ziek werd.
Plaats:
Het verhaal speelt zich voornamelijk af in Amsterdam en soms in het Vondelpark. Ook zijn Carmen, Stijn en Luna op vakantie geweest naar Barcelona en is Stijn een keer op vakantie geweest naar Miami.
Tijd:
Het verhaal speelt zich af in de tijd van nu.
Perspectief:
Het verhaal wordt geschreven als het ik-perspectief vanuit Stijn.
Thema:
Het belangrijkste thema in dit boek is de ziekte die Carmen heeft. Alles verandert in de levens van Stijn en Carmen. Ze probeert echt het beste uit haar leven te halen maar op een gegeven moment lukt het gewoon niet meer. Ook beseft Carmen dat ze haar kind Luna niet zal zien opgroeien.
Schrijver:
De schrijver van dit boek heet Kluun. Kluun is een Nederlands schrijver die is geboren in Tilburg op 17 april 1964. Voordat Kluun begon te schrijven was hij actief bezig in de marketing. Zijn vrouw overleed aan kanker en toen is hij met zijn zoontje naar Australië gegaan om daar zijn ervaringen te verwerken. Vandaar het boek 'Komt een vrouw bij de dokter'.
Mijn eigen mening:
Ik vond het een heel heftig boek, en je wordt er echt in meegesleept. Toen ik er achter kwam dat Stijn vreemd ging met Roos was ik soms ook echt boos op Stijn omdat het echt erg is dat hij vreemd gaat als je vrouw op bed ligt en heel ziek is. Ook vond ik het einde erg heftig, maar ik vond het wel een heel goed einde. Dit omdat veel mensen zullen verwachten dat het einde van een boek altijd ‘goed’ afloopt. Maar dat is bij dit boek dus niet zo en dat maakt het boek ook wel speciaal. Ik raad dit boek zeker aan mensen aan, je wordt er echt in meegesleept en je hebt het dus ook best snel uit omdat je maar door wil blijven lezen. Ik geef dit boek een 9.
Perenbomen Bloeien Wit - Gerbrand Bakker
Perenbomen bloeien wit
Samenvatting bron: https://www.scholieren.com/boek/2234/perenbomen-bloeien-wit/zekerwetengoed
De tweeling Klaas en Kees speelt regelmatig met hun jongere broertje Gerson het spel zwart. Het spel zwart houdt in dat ze geblinddoekt bepaalde grafstenen op de begraafplaats achter het huis moeten vinden. Dagelijks wordt dit spel gespeeld en de kinderen krijgen er steeds meer handigheid in.
Op een dag gaan de kinderen en hun vader Gerard met hun oude autootje op pad naar opa en oma. De kinderen houden ontzettend veel van hun opa en oma en hebben er dan ook veel zin in. Onderweg besluit Gerard een omweg te nemen, want de kinderen vinden het zo leuk om langs de perenbomen te rijden. Zodra ze langs de perenbomen rijden ontstaat er een discussie. De tweeling beweert dat de perenbomen roze groeien, maar Gerson daarentegen beweert dat de perenbomen wit bloeien. Tijdens het rijden door blijven ze over de kleur van de perenbomen discussiëren en iedereen blijft bij zijn standpunt.
Na een paar minuten naderen ze een kruispunt. Hier rijdt een rood autootje, dat Gerard voorrang had moeten geven, in op hun eigen oude autootje. Gerson zit voorin en raakt helemaal bekneld. Het enige wat hij nog kan roepen is ‘au’. De hond, Daan, is met het ongeluk door de voorruit gevlogen. Gerard heeft alleen glassplinters en wonden in zijn gezicht, Kees heeft een gebroken arm en Klaas mankeert niks. Omdat Gerard en Kees dus wel wat letsel aan het ongeluk hebben overgehouden, worden zij gelijk met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht.
Klaas blijft bij Gerson en ziet hoe hij door de brandweer uit de auto gehaald wordt. Onmiddellijk wordt Gerson afgevoerd naar het ziekenhuis en Klaas besluit om mee te gaan met de ambulance. Ook het hondje Daan gaat mee, maar omdat hij uiteindelijk niet het ziekenhuis in mag wordt hij voor het ziekenhuis aan een lijntje vastgezet.
In het ziekenhuis blijkt dat Gerson onmiddellijk geopereerd moet worden. Zijn milt wordt eruit gehaald en zijn gebroken arm wordt vastgezet met pinnen. Daarnaast blijkt dat hij in coma ligt en ook nog eens blind geworden is. Het gezin van Gerson gaat een ontzettend moeilijke tijd tegemoet. Ze besluiten wel om zoveel mogelijk bij hem te zijn, en ook het hondje Daan mag regelmatig op bezoek komen.
Na ongeveer een week goed verzorgd te zijn, komt Gerson ineens uit zijn coma. Het eerste wat hij zegt is dat perenbomen wit bloeien. Het gezin is blij verrast en weet niet zo goed hoe het moet reageren.
Na een tijdje mag Gerson het ziekenhuis verlaten en moet hij thuis om leren gaan met zijn handicap. Hij is dus blind en kan niks meer zien. De tweeling probeert hem zoveel mogelijk te helpen, maar regelmatig ziet Gerson het niet meer zitten. Ook proberen ze nog een keer het spel zwart te spelen. Maar omdat Gerson helemaal niks meer kan zien gebeuren er allerlei ongelukken en besluiten ze om ermee te stoppen.
Na een paar maanden mogen de kinderen bij hun opa en oma gaan logeren. Als ze daar eindelijk zijn spreekt Gerson naar zijn broers uit dat hij voor altijd op die plek wil blijven. Hij voelt zich daar goed en wil eigenlijk niet meer terug naar huis. ’s Avonds besluit hij om een rondje langs het meer te gaan lopen. Zijn oma, Anna, vindt het niet zo een goed idee maar de tweeling en opa vinden dat Gerson ook moet leren om zelfstandig te zijn. Daarom gaat Gerson samen met het hondje Daan een wandeling langs het meer maken.
Hier raakt Gerson uiteindelijk in het water. Hij gooit zijn stok in het water en laat zichzelf vervolgens in het water vallen. Gerson verdrinkt en het hondje Daan ziet hoe zijn baasje verdrinkt.
Uiteindelijk wordt Gerson op de plaats waar hij vroeger altijd speelde begraven. Het gezin moet door proberen te gaan met leven, maar vindt dit ontzettend moeilijk.
Personages:
Gerson:
Hoofdpersoon in het boek, Gerson wordt na het ongeluk heel egoïstisch, onaardig en hij trekt zich vaak terug alleen. Ook is hij na het ongeluk heel ongelukkig en hij is jaloers op zijn broers.
Gerard:
De vader van Gerson, Klaas en Kees. Gerard is soms wat lichtgeraakt, dit komt doordat zijn vrouw na de geboorte van Gerson is vertrokken naar Italië.
Kees en Klaas:
De broers van Gerson. Je ziet het verhaal vanuit de ogen van Kees en Klaas dus daarom kom je niet veel over hun persoonlijkheid te weten.
Daan:
De hond, hij heeft de beste band met Gerson en de moeder.
Motieven:
Relatie tussen broers:
In dit verhaal speelt de relatie tussen Gerson, Kees en Klaas een erg belangrijke rol. Ze hebben een hele hechte band en nauwelijks ruzie.
Verdriet:
Na het auto-ongeluk is er in het verhaal heel veel verdriet dat op verschillende stukken naar voren komt.
Heden en verleden:
In dit verhaal wordt een onderscheid gemaakt tussen het heden en het verleden. Voor het auto-ongeluk is Gerson nog niet blind en na het auto-ongeluk wel.
Plaats:
Het verhaal speelt zich af in Nederland. De plaatsnaam wordt niet precies verteld, maar het speelt zich af in een klein dorpje met een kleine begraafplaats. Ook gaan ze wel eens naar hun opa en oma.
Tijd:
Het verhaal speelt zich af in het heden.
Perspectief:
Het verhaal is vertelt vanuit een meervoudig perspectief. Namelijk vanuit: de tweeling Klaas en Kees, Gerson en de hond Daan. Zo wordt het verhaal vanuit verschillende kanten benaderd.
Thema:
Het thema in dit verhaal is handicap, lichamelijke handicap. Gerson krijgt te maken met een auto-ongeluk waardoor hij in coma raakt. Hij wordt geopereerd en daarnaast is zijn arm gebroken waar hij allemaal pinnen in krijgt en is hij blind geworden door het ongeluk. Gerson zal voortaan met zijn handicap door het leven moeten en dat is in het begin heel lastig.
Schrijver:
De schrijver van dit boek is Gerbrand Bakker, Gerbrand Bakker is een Nederlandse schrijver die is geboren in Wieringerwaard op 28 april 1962. Bakker studeerde cultureel werk in Leeuwarden, Nederlandse taal- en letterkunde, specialisatie historische taalkunde, aan de Universiteit van Amsterdam.
Mijn eigen mening:
Ik vond perenbomen bloeien wit een heel mooi boek. Het boek raakt je echt en dat is heel mooi. De schrijver weet het boek heel goed op te bouwen, in het begin was het namelijk allemaal heel leuk maar als je verder leest in het boek begint het steeds heftiger te worden. Het duurt niet heel lang voordat je het boek uithebt, dat komt doordat het boek niet heel dik is en doordat je mee wordt gesleept in het verhaal. Ik raad dit boek zeker te weten aan voor jongeren rond de 15 jaar, maar ook voor ouders. Ik geef dit boek een 8.
Mensen Zonder Uitstraling - Jente Posthuma
Mensen zonder uitstraling
Samenvatting
De roman kent 12 hoofdstukken. Die vertellen eigenlijk steeds over een andere periode in het leven van de vertelster. Af en toe lijkt het alsof we te maken hebben met een verhalenbundel. Er gebeurt ook erg weinig in de roman.
1. De vertelster is 13 jaar. Haar moeder is overleden en ze leeft met haar vader in één huis. Ze laat de hond uit. In dit eerste hoofdstuk blijkt al dat ze geobsedeerd is door geluiden. Haar vader is psychiater: hij krijgt vaak te maken met mensen die het zwaar hebben en vertelt er dan thuis over.
2. De vertelster is 8 jaar. Ze mag met haar moeder mee naar het theater waar haar moeder een klein rolletje als hoer mag spelen. Op de eerste rij plast ze in haar broek, omdat ze de scène met haar moeder niet wil missen. Die is zo klein dat ze voorbij is voordat ze er erg in heeft.
3. De ik-vertelster schrijft graag verhalen die ze dan van haar moeder moet voorlezen. Haar opa en oma zijn van de Jehova Getuige. Als de moeder in verwachting is van de vertelster, willen de ouders dat ze breekt met haar vriendje.
4. Na het eindexamen (18 jaar) vertrekt de vertelster naar Parijs om stof op te doen voor haar verhalen. Ze heeftin Nederland een relatie met een oudere schrijver die er ook een vriendin op na houdt.
5. Na een jaartje heeft ze het wel gezien in Parijs. haar vader komt haar ophalen. Ze willen langs de kust terugrijden, maar de auto gaat stuk. Ze moeten een paar dagen in een dorpje doorbrengen. Haar vader zit met zijn hand vast in een ring. De vertelster heeft seks met een barjongen.
6. Moeder zegt dat ze doodgaat. Ze heeft hallucinaties. De dokter komt en zegt dat ze teveel bruine taart (drugs?) heeft genuttigd.
7.De vertelster ontmoet student Thom. Ze moet voor de opname van zijn speelfilm als lijk fungeren. Dat kan ze namelijk goed,. Verder doet ze niet zoveel.
8.De ik-is elf jaar. haar vader wil met pensioen. Hij wil dan My Way zingen en zij begeleidt haar vader.
9.Als de vertelster ouder is dan 30 jaar, ontstaat er bij haar een kinderwens.
10. Ze wordt moeder van een jongetje Bob met haar vriend Arthur. Daarvoor is ze een tijdje in therapie geweest, omdat ze niet met smakgeluiden kan omgaan.
11. Ze trouwt later met Arthur.
12. Het laatste hoofdstuk beschrijft de terminale fase van haar moeder die aan kanker lijdt. Op haar ziekbed komen de opa en oma van de Jehova Getuigen nog op bezoek om te vertellen dat een bekering nog niet te laat is. De ik-vertelster blijft bij haar moeder aan bed zitten.
Personages:
Vertelster:
Er is eigenlijk maar één personages die duidelijk wordt beschreven, dat is de vertelster. Je komt eigenlijk geen karaktereigenschappen van de vertelster tegen. Ik denk wel dat het een meisje is.
Motieven:
Dood:
De vertelster krijgt te maken de dood van haar moeder. Ze moet nu alleen met haar vader verder door het leven.
Psychische afwijking:
De vertelster moet in therapie doordat ze niet tegen smakgeluiden van andere mensen kan luisteren. Zelf vertelt ze in het boek dat ze in een gekkenhuis heeft gezeten.
Kinderwens:
De vertelster heeft een kinderwens. Op dat moment heeft ze een relatie met Arthur, en ze proberen later een kindje te maken. Later is de vertelster bevallen van een zoontje genaamd Bob.
Plaats:
Er wordt in de tekst niet duidelijk aangegeven waar het verhaal zich afspeelt. Er hebben zich 2 hoofdstukken in Parijs en omgeving afgespeeld, de rest is nogal onduidelijk.
Tijd:
De tijd is een beetje lastig te bepalen, maar het gaat vooral om het verleden. Ze kijkt terug op haar kinderjaren en puberjaren.
Perspectief:
Het verhaal heeft een ik-perspectief, alles wordt vertelt vanuit het meisje waarom het gaat in het verhaal.
Thema:
Het gaat in het boek eigenlijk vooral om de zin van het leven. Na de dood van haar moeder krijgt de vertelster het erg zwaar om alles te verwerken en ze vindt het lastig om een weg te vinden in haar verdere leven.
Schrijver
De schrijver van het boek is Jente Posthuma. Jente Posthuma is een Nederlandse schrijver. Ze studeerde Frans en Literatuurwetenschap aan de Universiteit Utrecht en Université Paris Diderot. Daarna werkte ze als journalist, ze deed lange interviews.
Mijn eigen mening
Ik vond het wel een mooi boek maar ik kwam er heel moeilijk doorheen. Er zaten veel tijdsverschillen in en dat was heel verwarrend. Op het begin van het boek was de moeder overleden maar even later in het boek was er ineens een terugblik. Ik vond dit heel lastig om te zien en daardoor deed ik er heel lang over om het boek uit te lezen. Dit vond ik wel jammer. Als je goed door verschillende tijden heen kan lezen raad ik dit boek zeker aan, maar voor mij was het lastig om te lezen. Ik geef dit boek een 6.
Turks Fruit - Jan Wolkers
Turks fruit
Samenvatting
Het verhaal begint bij het moment waarop de ik-persoon terugdenkt aan zijn tijd met Olga. Olga is de liefde van zijn leven. De ik-persoon ontmoette Olga voor de eerste keer toen hij stond te liften en zij voor hem stopte. Tijdens deze lift was er meteen een spanning tussen de ik-persoon en Olga, wat resulteerde in een vrijpartij in de auto. De autorit eindigt uiteindelijk in een ongeluk. Na het ongeluk reist de ik-persoon verschillende keren naar Alkmaar in de hoop om haar tegen te komen. Ook probeert hij haar telefonisch te bereiken, maar de moeder van Olga laat haar niet aan de telefoon komen. Pas na 2 maanden zien ze elkaar weer, waarna ze zich overgeven aan de liefde. Ze gaan samenwonen en trouwen. De ik-persoon beschrijft zijn tijd met Olga uitgebreid. Hij vertelt over de seks die ze hebben, over de keren dat Olga model voor hem stond en over de relatie tussen hem, Olga en de ouders van Olga. Hij beschrijft de vader van Olga als een grappige, vriendelijke, dikke man. Hij moet een dieet volgen, maar zijn vrouw geeft hem te vet eten. Uiteindelijk resulteert dit in zijn dood. De ik-persoon benadrukt in het verhaal dat de moeder van Olga een slecht mens is en dat zij hen al de tijd dat ze samen waren uit elkaar probeerde te drijven. Ook maakt ze Olga bang met verhalen. Zo wil Olga geen kinderen, omdat haar moeder haar verteld heeft dat ze haar borst kwijt is omdat Olga die er als kind had afgebeten terwijl het in werkelijkheid door haar borstkanker kwam.
Olga’s moeder blijft gedurende het huwelijk van Olga en de ik-persoon contact met Olga zoeken om Olga op een indirecte manier duidelijk te maken dat de ik-persoon niet de juiste man voor haar is. De ik-persoon merkt dan ook dat Olga steeds meer ontevreden wordt en wanneer ze door haar moeder gekoppeld wordt aan een zakenrelatie verlaat ze de ik-persoon.
De ik-persoon komt in een diep dal terecht. Hij lag de hele dag in bed naar naaktfoto’s van Olga te kijken en verlangde terug naar de tijd waarin ze gelukkig waren. Toen hij eindelijk uit bed kwam, nam hij zoveel mogelijk meisjes en vrouwen mee naar huis. Hij had vervolgens seks met ze en zag ze vervolgens nooit meer terug. Op een gegeven moment besluit hij twee studentes in huis te nemen. Hij vertelt hierbij dat hij ze nooit met een vinger heeft aangeraakt, maar dat hij ze op een gegeven moment het huis uit gooide omdat ze parkieten hadden die hem op zijn zenuwen werkten.
Nadat de ik-persoon en Olga uit elkaar waren gegaan, is de ik-persoon Olga nog een keer gaan opzoeken bij haar moeder in Alkmaar. Hij wil met haar praten, maar ze voeren slechts zinloze discussies. De moeder van Olga kwam tussenbeide en zei tegen de ik-persoon dat het tijd was om naar huis te gaan. Hier was het echter te laat voor. De ik-persoon bleef dan ook in Alkmaar slapen. ’s Ochtends sluipt hij naar de kamer van Olga en heeft seks met haar. Vervolgens wordt hij het huis uitgegooid.
Na een tijd van rouw gaat de ik-persoon eindelijk weer werken. Dan komt hij Olga tegen in een warenhuis. Hij vindt dat ze er slecht uitziet, de warme blik is uit haar ogen. Ze vertelt dat ze getrouwd is. Als hij thuiskomt zoekt de ik-persoon troost bij de zieke meeuw die hij in huis heeft genomen. Op een gegeven moment is deze meeuw weer beter en vliegt weg. Vanaf dat moment is de ik-persoon weer eenzaam en stort hij zich op zijn werk.
Er ging een jaar voorbij voordat hij weer iets hoorde van Olga. De ik-persoon kreeg te horen dat Olga weer zou trouwen en dat ze van plan was met haar man naar Amerika te vertrekken. Daarom schreef de ik-persoon haar een briefje, waarna Olga bij hem op bezoek komt. Olga vertelt over haar tweede huwelijk en over de plannen die ze heeft. Ook kijken ze samen naar oude foto’s. Dan vertrekt ze met haar man naar het buitenland. Vanuit verschillende landen stuurt ze de ik-persoon brieven. Maanden later staat ze weer ineens voor zijn deur. Ze vertelt dat haar huwelijk voorbij is. Ook vertelt ze dat ze naar Amsterdam was gekomen omdat ze naar een vrouwenarts moest voor de buik- en koppijn die ze had.
Niet lang daarna belt de moeder van Olga de ik-persoon op. Ze vertelt dat Olga een hersentumor heeft en in het ziekenhuis ligt. Dan vraagt ze de ik-persoon of hij Olga van tijd tot tijd op zou willen zoeken. Ze vertelt ook dat Olga al een paar keer naar hem had gevraagd. Al snel komt de ik-persoon te weten dat het geval van Olga hopeloos is. De wortels van de tumor kunnen niet verwijderd worden, waardoor de toestand van Olga snel achteruit gaat. Ze wordt kaal, blind en vertelt steeds meer onsamenhangende verhalen. De ik-persoon blijft haar opzoeken tot het einde. Hij koopt Turks fruit voor haar omdat Olga het gevoel heeft dat haar tanden loszitten en daarom alleen nog maar Turks fruit durft te eten. Ook koopt hij een rode pruik voor haar, waar ze dolgelukkig mee is. Dan sterft Olga. De ik-persoon vraagt de dokter of ze gecremeerd kan worden met haar pruik, omdat ze dat zelf zo gewild zou hebben.
Personages:
Erik
De ik-figuur is de beeldhouder van beroep die duidelijk heel anders leeft dan andere mensen. Hij heeft af en toe zeer vreemde gedachten over seks en liefde, maar hij is stapelverliefd op Olga. Voor hem bestaat eigenlijk de hele wereld uit hem en Olga. De ik-figuur kan zijn verlies maar niet begrijpen. Hij heeft met zijn schoonmoeder vanaf het begin af aan een haat-liefde relatie.
Olga
Olga is bang voor zwangerschap door haar moeder en houdt daarom niet van kinderen. Wel houdt ze heel erg veel van dieren. Ze laat zich erg vertroetelen door Erik die een grote invloed op haar heeft. Olga hield erg veel van haar vader. Verder is ze heel bang om kanker te krijgen.
Olga’s moeder
Erik ziet Olga’s moeder als een boze heks, wat onder andere blijkt uit de omschrijving dat zij ‘een stiefmoeder is voor haar dochter’. Olga’s moeder is tussen de 50 en de 60 en woont samen met haar man in een groot huis. Ze is geen eerlijk persoon. Thuis speelt ze de nette huisvrouw maar als ze van huis weg is, is ze een vrouw die met alle zakenrelaties van haar man het bed in duikt. Ze is met haar man om welvaartsredenen getrouwd, ze is daarom ook niet echt veel aan het rouwen om het overlijden van haar man.
Olga’s vader
Olga’s vader is een oudere en een beetje demente man. Hij vertelt steeds dezelfde mop, die van de twee jongens die niet naar Parijs gingen. Hij vindt het niet erg dat zijn vrouw vreemd gaat. Het is een eenzame man omdat zijn vrouw hem steeds in de steek laat en niemand hem echt serieus neemt.
Motieven:
Eenzaamheid:
De eenzaamheid van de ik-persoon wanneer Olga hem verlaten heeft wordt uitgebreid beschreven in het boek en is dan ook een belangrijk thema. Daarnaast wordt in het boek ook de eenzaamheid van de vader van Olga beschreven. De man weet namelijk dat zijn vrouw vreemdgaat en dit leidt ook tot zijn eenzaamheid.
Liefde:
De liefde tussen Olga en de ik-persoon is erg belangrijk in het boek. De ik-persoon blijft maar aan Olga denken en wil haar koste wat het kost terugwinnen. Wanneer Olga in het ziekenhuis komt te liggen met een hersentumor blijkt dat haar liefde voor de ik-persoon ook niet helemaal weg is.
Seksualiteit:
Seksualiteit speelt een heel belangrijke rol in het leven van de ik-persoon. Er wordt uitgebreid beschreven wanneer en hoe de ik-persoon en Olga seks hebben. Ook nadat de relatie verbroken is speelt seks een belangrijke rol in zijn leven. Wat ook wel op bladzijde 13 werd gezegd: ‘Hij naaide de ene meid na de andere’.
Dood:
In dit boek wordt er vaak gesproken over de dood. De vader van Olga overlijdt. Olga hield heel veel van hem. Uiteindelijk overlijdt ook Olga zelf. Daarnaast kwam er een einde aan de relatie tussen Olga en de ik-persoon.
Plaats:
De plaats waar de meeste gebeurtenissen zich afspelen is in Amsterdam, in het atelier. Daar bedrijft de ik-persoon veel met meisjes. Ook staat Olga vaak model en maakt hij veel beelden van haar. De ik-persoon verwerkt daar zijn verdriet. Naast Amsterdam speelt het verhaal zich ook in Alkmaar af. Daar woont Olga en daar is de winkel van de vader van Olga.
Tijd:
Het verhaal speelt zich in verschillende tijden af. Vanaf de ontmoeting tussen Olga en de ik-persoon tot het afscheid zitten een paar jaren. De verhaaltijd zal ongeveer 15 jaar duren.
Perspectief:
Het verhaal is geschreven vanuit het ik-perspectief. Ook wordt de naam van de ik-persoon niet verteld.
Thema:
Het boek gaat vooral om de liefde en de dood. Ten eerste is liefde een belangrijk thema omdat de ik-persoon een onvoorwaardelijke liefde voelt voor Olga. Ook is de dood een belangrijk thema omdat er in dit boek veel over de dood wordt gesproken.
Schrijver:
De schrijver van dit boek heet Jan Wolkers. Jan Wolkers is geboren in Oegstgeest op 26 oktober 1925. Jan Wolkers werd vooral bekend met de boeken ‘Terug naar Oegstgeest’ en ‘Turks fruit’. Naast Nederlands schrijver was Jan Wolkers beeldhouwer en schilder.
Mijn mening:
Ik vond het een goed boek, wel heeft het boek veel seksscènes, soms iets te veel. Maar als je eenmaal verder in het boek komt zie je dat het meer is dan alleen de ‘seksscènes’. Ook vond ik het leuk dat het boek veel over de liefde ging. Het boek is niet spannend, maar het is zeker realistisch. Het boek neemt je mee in verschillende gevoelens. Aangezien er zoveel dingen door elkaar gebeurde was het soms lastig om alles even goed te volgen. Ik zou het boek zeker aan andere mensen aanraden, niet aan al te jonge mensen omdat het boek wel erg heftig is. Ik geef dit boek een 6,5.
Het Smelt - Lize Spit
Het smelt
Recensieopdracht
‘Ik was de korst op de wonde, die moest loskomen zonder dat eraan gekrabd mocht worden.’
Samenvatting
Het boek gaat over Eva. Eva is geboren in een dorpje waar er nog maar 2 anderen datzelfde jaar zijn geboren, genaamd Laurens en Pim. Hun hele jeugd gaan ze met zijn 3e om en ze noemen zichzelf de ‘3 musketiers’. Ze doen eigenlijk alles samen en zijn elke middag bij elkaar. Op een gegeven moment veranderd dit, Pim en Laurens gaan meer samen doen en bedenken ze plannen tegen Eva. Eva kan met ze meedoen of ze kan haar vrienden verraden.
Schrijfster
De schrijfster van het boek is Lize Spit. Ze is geboren in 1988 in Viersel. Ze is een Belgische schrijfster. Ze heeft in Brussel gestudeerd aan de RITCS, daar heeft ze een master in scenarioschrijven gehaald. In 2013 heeft ze een jury-en publieksprijs gewonnen van de schrijfwedstrijd ‘Write Now’. Voor het boek ‘Het Smelt’ heeft ze in 2016 een Bronzen Uil gewonnen. Ook heeft Lize Spit poëzie en korte verhalen gepubliceerd in verschillende tijdschriften.
Analyse
Het boek is geschreven vanuit een ik-perspectief. Alles wordt dus door de ogen van Eva verteld. Een belangrijk gegeven uit het boek is dat er heel veel flashbacks zijn. Ze gaan terug in de tijd naar 2002, waarin Pim, Laurens en Eva alles met elkaar deden. Ook gaan ze terug naar de tijd dat Pim en Laurens plannen uitvoeren. Ook gaan ze in het heden vertellen over Eva en dan heb je soms ook een paar terugblikken.
Mijn eigen mening
Wat was dit een leuk boek! In het begin vond ik het een beetje lastig om in het verhaal te komen en daardoor snapte ik het verhaal niet. Dit kwam onder andere doordat ik steeds maar korte stukjes in de les las en ik ben erachter gekomen dat dit helemaal niet handig is. Ik ben daardoor thuis meer gaan lezen en toen kwam ik helemaal in het verhaal te zitten. Het was een spannend, leuk en mooi boek. Van te voren wist ik niet wat ik moest verwachten van het boek, ik vond het best een dik boek met veel pagina’s. Ik raad dit boek echt aan iedereen aan, ook al vind je het lastig om in het verhaal te komen. Je moet het echt niet opgeven, ik wist ook niet of ik nog in het verhaal zou komen maar ik ben door gaan lezen. Ik vind het een van de leukste boeken die ik ooit heb gelezen en ik zou hem zo opnieuw willen lezen. Ik geef dit boek een 9.
Skydancer - Lotte Kok
Skydancer
Samenvatting
De twintigjarige Oscar Fischer is een van de 75 inwoners van het Amerikaanse dorp Dingle, Idaho. Dingle bestaat uit één straat vol huizen en snackbars, maar verder is er een schrijnend gebrek aan alles. De inwoners zijn dom, dik en ambitieloos. Oscar past er wonderwel tussen met zijn levensstijl. Al twintig jaar lang maakt hij er een sport van om zo min mogelijk te doen op een dag. Toch is de pessimistische en ambitieloze Oscar een vreemde eend in de bijt: hij stoort zich namelijk aan het dorp en de mensen.
Oscar wordt wakker op zijn twintigste verjaardag en hij voelt dat het leven voorgoed anders zal zijn vanaf deze dag. Van zijn ouders krijgt hij een axolotl, die door zijn vader gekscherend wordt omgedoopt tot Oscar "de eeuwige puber", maar hij krijgt ook een bijbaan bij de plaatselijke snackbar annex wasserette genaamd Ben's hoekje. Een duidelijke hint dat hij iets zinnigs met zijn leven moet gaan doen. De grootste verandering komt echter de straat binnenrijden in een grote verhuistruck. Het leven van de Dinglearen wordt volledig op z'n kop gezet: nooit eerder kwamen er nieuwe bewoners naar het dorp. Dingle is een dorp van incest. Er stapt een ongekende verschijning uit de vrachtwagen: Agnes, een knap en slank meisje met een lichaam van een balletdanseres. In vergelijking met de andere vrouwen in het dorp is Agnes een exotische verschijning van oogverblindende schoonheid. Agnes had zo'n aantrekkingskracht op de bewoners dat mannen, vrouwen, kinderen en bejaarden direct als schoothondjes achter haar aan lopen. Iedereen behalve Oscar. Hij vertrouwt de nieuwe bewoonster helemaal niet. Met argwaan ziet hij toe hoe Agnes het dorp om haar vingers windt en hij is vastbesloten om er niet in te trappen. Dat maakt hem juist des te aantrekkelijker voor Agnes, omdat zij het niet gewend is dat jongens haar niet zien staan. Iedereen in het dorp doet veel moeite voor de aandacht van Agnes. De burgemeester organiseert zelfs een traditionele Week van de Welvaart. Iedere avond wordt er gefeest, gedanst, gedronken en gefrituurd. Agnes is echter niet onder de indruk en geeft vooral aandacht aan Oscar. De bewoners van Dingle zijn stikjaloers en doen alles om het te saboteren.
Agnes breekt langzaam door de introverte muur van Oscar heen en hij vertelt haar over zijn verleden, de moeilijke thuissituatie met zijn depressieve vader en over zijn gevoelens voor haar. Op een dag besluiten ze samen uit Dingle te vertrekken. Het is een groot avontuur: ze liften mee met een illegale vogelsmokkelaar, ze worden onderweg opgevangen door een kinderloos echtpaar genaamd Herman en Beth en ze eindigen in 'Nooit-Meer-Terug-Naar-Dingle-Land', een uitgestorven natuurgebied bij Bear Lake. Tijdens dit intieme kampeerverblijf weet Oscar het zeker: hij wil de rest van zijn leven met Agnes doorbrengen. Zijn twijfels over haar verleden gaan weg. Maar dan is Agnes op een ochtend verdwenen, ze is teruggegaan naar Dingle. Oscar is wanhopig en woest. Bij terugkomst in Dingle krijgt hij ruzie met Agnes en slaat haar midden op het dorpsplein een bloedneus. De volgende dag blijkt Agnes weggelopen te zijn en niemand weet waarheen. De bewoners van Dingle nemen het Oscar kwalijk, net als Oscar zelf. Hij verzwelgt van liefdesverdriet en stuurt haar tientallen berichten. Na lange tijd laat Agnes iets van haar horen en ze stelt voor om elkaar in Las Vegas te ontmoeten. Daar komt de waarheid boven water. Agnes vertelt Oscar dat zij alles bij elkaar heeft gelogen en dat zij een spel met hem heeft gespeeld. Dat is wat ze altijd doet. Oscar en Agnes stappen samen in de bus terug naar Idaho, maar Agnes gaat niet mee terug naar Dingle. Tijdens deze busrit blijkt dat de liefde toch wederzijds is, maar hun wegen scheiden. Het is een liefdesverhaal zonder happy end.
Personages
Oscar
Oscar is het hoofdpersonage van dit boek. Hij is 20 jaar en hij is opgegroeid als enigst kind. Het gaat niet altijd even goed met de vader van Oscar omdat hij depressief is, hier heeft Oscar het moeilijk mee maar hij praat hier niet over.
Agnes
Agnes is een meisje die nieuw komt in het dorp en ze krijgt veel aandacht omdat ze heel knap is. Oscar is de eerste jongen waar Agnes echt verliefd op wordt. Agnes vertelt haar verhaal van haar verleden en haar problemen als eerste aan Oscar.
Barry
Barry is het prototype bewoner van Dingle. Barry eet heel veel ongezond eten, en hij beweegt heel weinig waardoor hij heel dik is. Oscar werkt bij de snackbar van de vader van Oscar.
Nemo
Nemo is de nerd van Dingle. Nemo en Oscar waren beste vrienden en zijn samen opgegroeid. Maar doordat Agnes in het dorp is komen wonen is de vriendschap tussen Oscar en Nemo minder geworden omdat ze beide verliefd zijn op Agnes.
Motieven
Volwassenheid:
Volwassenheid wordt door Oscar tegenover kindertijd gezet. Oscar heeft veel moeite met het volwassen worden. Bovendien heeft hij ook een hekel aan zijn verjaardag omdat hij dan ouder wordt. Oscar komt ook voor keuzes te staan en hij krijgt problemen die passen bij het volwassen worden.
Seksualiteit:
Doordat Agnes in het dorp Dingle komt wonen, wordt heel het dorp gek omdat ze beeldschoon is. Oscar zijn hormonen slaan ook op hol door Agnes.
Muziek:
Oscar luistert veel naar muziek die past bij hoe hij zich voelt op dat moment. Als Oscar en Agnes gaan kamperen nemen ze ook een platenspeler mee. Als Oscar afscheid heeft genomen van Agnes, kiest de vader van Oscar een lied voor hem uit die Oscar kan luisteren in de auto.
Dorpssfeer:
De sfeer van Dingle wordt heel erg in het boek beschreven door Oscar. Het hele dorpsleven bestaat alleen uit feesten, frituren en Netflix. Toen Agnes en haar moeder Norma het dorp in kwamen veranderde het dorp, omdat er nooit iemand nieuws in dit dorp komt wonen en niemand verlaat het dorp.
Liefdesverdriet:
Oscar heeft veel last van liefdesverdriet, omdat de liefde tussen Oscar en Agnes eindigt in een breuk. Oscar neemt medicijnen om de pijn te verminderen.
Tijd
Het verhaal speelt zich af in het ‘nu’ en je kan het vergelijken met de tijd van nu. Veel mensen in het dorp kijken naar Netflix en veel mensen hebben een mobieltje. Waarschijnlijk is het tijdens de zomervakantie omdat er niet over school wordt gepraat.
Perspectief
Het verhaal wordt verteld vanuit het ik-perspectief, Oscar is de ‘verteller’.
Thema
Het boek gaat vooral om liefde en volwassen worden. Je volgt in het boek de relatie tussen Agnes en Oscar. Oscar wilde in het begin eigenlijk niet verliefd worden op Agnes maar hij kan het niet tegenhouden. Als Agnes op een dag vertrekt heeft Oscar een gebroken hart. Volwassen worden is ook een belangrijk thema in het boek. Oscar wordt twintig jaar en hij krijgt dan veel te maken met problemen, keuzes en vragen. Oscar moet bepalen wat hij in de toekomst wil gaan doen maar hij vindt dit heel lastig.
Schrijver
Lotte Kok is de schrijfster van het boek. Ze is begonnen als spokenwordartiest, ze won hiermee de prijs ‘Kunstbende Taal’. Bovendien is ze uitgeroepen tot een van de grotere talenten van haar generatie door Hebban.
Mijn mening
Ik vond het een beetje lastig om in dit boek te komen, maar dat ligt niet perse aan het boek want ik vind het altijd best wel lastig om in een boek te komen en een boek snel uit te lezen. Ik vind het een heel goed boek, het bevat veel thema’s waardoor het een beetje afwisselend wordt en niet saai wordt om te lezen. In dit boek worden best wel woorden gebruikt van nu en er worden ook voorwerpen gebruikt van nu, zoals Netflix en mobiele telefoons. Ik denk dat het boek daarom vooral leuk is voor de doelgroep waar ik in zit, dus ongeveer 15 t/m 18 jaar. Naast de woorden en voorwerpen die worden gebruikt, komen er ook veel vragen in dit boek voor. Oscar komt namelijk voor veel vragen te staan waar hij het soms best lastig mee heeft. In deze vragen zouden jongeren zich kunnen vinden, bijvoorbeeld vragen over studeren. Ik vond het een heel leuk en fijn boek om te lezen en raad het ook zeker aan!
Welkom In Het Rijk Der Zieken - Hanna Bervoets
Welkom in het rijk der zieken
Samenvatting
Clay heeft een relatie met Nora, ze wonen samen, en in 2009 bezoekt hij samen met Nora en Silke, de dochter van vrienden, kinderboerderij De Ezelshoeve. Ze aaien de geiten en Clay raakt besmet met een bacterie die Q-koorts veroorzaakt. Helaas behoort hij tot de groep mensen bij wie de klachten na de Grote Koorts niet verdwijnen maar erger worden. Een leven met voortdurende pijn begint.
Het duurt elf maanden voordat hij deze diagnose krijgt. Waar Clay eerst opluchting voelt dat er eindelijk een duidelijke oorzaak van zijn pijn is, raakt hij in paniek als hij in de folder leest dat de ziekte chronisch is. Hij komt in een soort ontkenningsfase terecht en wil niets weten van het feit dat zijn klachten niet zullen weggaan. Hij begint vol goede moede aan een revalidatietraject met een fysiotherapeut, allerlei medische afspraken en een coach. Hij loopt hard en werkt nog een dag in de week. Hij bezoekt het patiëntenforum maar alleen passief. Hij kookt voor zijn vriendin Nora en probeert haar te vergezellen tijdens bezoekjes in het weekend, maar eigenlijk groeien ze steeds meer uit elkaar. Nora ziet wel dat hij alleen maar achteruitgaat en wordt waarschijnlijk moe van alleen nog maar praten over de ziekte en Clays klachten. Clay is ook te moe en heeft te veel pijn voor bijna elke vorm van intimiteit. Uiteindelijk maakt Nora het uit.
De coaching is afgelopen en hoewel de coach vindt dat hij vooruit gegaan is, vindt Clay dat zelf niet: hij heeft alleen maar meer pijn. Hij is bang en de coach probeert hem op te vrolijken met de cursus Lijf, Ontspanning en Bewustwording. Daar ontmoet Clay Marla, een jonge vrouw met fybromyalgie. Omdat ze beiden ziek zijn, begrijpen ze elkaar en trekken ze steeds meer met elkaar op. Ze wandelen samen, gaan samen naar een dry needling, blowen samen en hebben zelfs een keer seks, terwijl Marla op vrouwen valt. De ochtend na de seks hebben ze allebei een kater en als Marla uitvalt tegen Clay, moet hij huilen. Niet veel later komt Clay thuis van fysiotherapie en heeft Marla om hem op te vrolijken een verrassingsfeestje voor hem georganiseerd: ze wil met hem vieren wie ze nu zijn. Ze is de enige aanwezige, heeft een brief van Nora bij zich en heeft een oude foto van Clay in Ierland vervangen door een recente foto van hem in het park. Clay wordt woest, schreeuwt kwetsende dingen naar haar waaruit blijkt dat hij haar ziekte wantrouwt en Marla verdwijnt.
Na twee weken zoekt Clay weer contact met haar maar Marla reageert nergens op. Clay begint zich zorgen te maken en zoekt op het patiëntenforum naar haar berichten, die stemmen hem niet gerust maar zijn geplaatst voor de laatste keer dat ze elkaar zagen. Hij sluit zich steeds meer op, ziet niemand, heeft geen normaal dag- en nachtritme meer, verwaarloost zichzelf en misschien blowt hij ook wel of hij ijlt. In ieder geval komt hij in een stadium waarin hij droomt over het Rijk der zieken met Susan als gids.
Personages
Clay
Clay is de hoofdpersoon, hij is ergens in de 30 jaar oud, bijna 40. Toen hij jong was zat Clay bij een astronomievereniging en een computerclub. Toen hij bijna 40 jaar werd, werd hij chronisch ziek. Hij kan de ziekte niet echt accepteren en hij blijft hopen dat de klachten weg zullen gaan. Hij gaat naar een fysiotherapeut maar dit helpt niet echt. Het gaat in het verhaal steeds en steeds slechter met hem.
Nora
Nora is de vriendin van Clay, ze is heel zelfverzekerd, slim, stellig en onnauwkeurig en aan die laatste twee keren ergert Clay zich soms. Soms lijkt het in het verhaal dat Nora vind dat Clay een aansteller is.
Marla
Marla is een vrouw die Clay ontmoet bij zijn ontspanningscursus. Marla praat heel snel en veel en ze is heel duidelijk aanwezig. Marla krijgt op een gegeven moment veel pijn en na lang zoeken is ze zelf tot de diagnose gekomen dat ze fibromyalgie heeft. Dit is een ziekte die door veel artsen niet echt als serieuze ziekte wordt gezien. Marla heeft veel ervaring met pijn en ze gaat daarom Clay een beetje ‘helpen’ en ze wordt dus een soort gids van Clay. Marla heeft wel al geaccepteerd dat ze niet meer beter wordt in tegenstelling tot Clay.
Motieven
Eenzaamheid:
Als Clay ziek wordt, wordt hij een beetje eenzaam omdat Nora hem verlaat, hij geen werk meer heeft en hij zijn vrienden weinig spreekt. Hij komt bijna niet meer uit zijn bed en hij verwaarloost ook zijn hamster Saartje. Clay heeft ook steeds minder energie omdat hij eenzaam is en dus denkt hij alleen maar aan zijn ziekte.
Susan Sontag:
Susan Sontag was een Amerikaanse schrijfster, ze is in 2004 overleden aan de gevolgen van de behandelingen voor de borst- en baarmoederhalskanker die ze had. Marla gebruikt de naam Susan als pseudoniem op het patiëntenforum. Het is een vrouw die Clay Susan noemt die hem in het rijk der zieken rondleidt.
Tijd
De tijd is een beetje lastig te bepalen omdat je dat niet echt meekrijgt in het boek.
Perspectief
De delen die zich afspelen in het Rijk der zieken zijn in dialoogvorm verteld. De delen in het Rijk der gezonden zijn in het je-perspectief verteld.
Thema
Het grote thema in dit boek is de ernstige ziekte waaraan Clay lijdt. Hij lijdt aan het Q-koortsvermoeidheidssyndroom, dit is een ziekte die nooit meer overgaat. Het hele boek gaat over de ziekte van Clay omdat dit boek daarom ook is gemaakt dus is dit eigenlijk het enige thema dat er is.
Schrijver
Hanna Bervoets is Nederlandse schrijfster, journaliste en columniste. Ze is 36 jaar oud. Ze heeft de opleiding Media en Cultuur gevolgd aan de Universiteit van Amsterdam.
Mijn mening
Ik vond dit een enorm goed boek. Ik vind het normaal echt niet fijn om in verschillende tijden te lezen, maar ik had er bij dit boek echt geen moeite mee omdat het best duidelijk was verdeeld. Ik vond het ook heel fijn dat er in dialoogvorm werd gepraat omdat ik het verhaal zo goed kon begrijpen en ik vind dat ook leuk om zo een beetje afwisseling te hebben. Ik heb dit boek heel snel uit kunnen lezen omdat ik het echt een interessant en leuk boek vond. Ik ben echt enorm blij dat ik dit boek heb gelezen en ik raad dit boek zeker te weten aan iedereen aan, je moet wel vanaf het begin snappen hoe de verhaallijn is ingedeeld anders is het lastig om het boek te volgen.
Echte mannen eten geen kaas - Maria Mosterd
Echte mannen eten geen kaas
Brief aan de uitgeverij
Geachte meneer/mevrouw,
Deze brief schrijf ik omdat ik een verhaal heb geschreven. Het gaat over mijn verleden met loverboys. Toen ik net naar de middelbare school ging, ontmoette ik de loverboy die mijn hele leven heeft veranderd. Vier jaar lang heb ik geleefd in angst, verdriet, boosheid en onzekerheid.
Graag wil ik u en uw team verzoeken om mijn verhaal uit te brengen. Niet alleen voor mij om mijn verleden een plekje te geven, maar ook voor de andere mensen die zelf ook in handen zijn van een loverboy of in handen van een loverboy zijn geweest.
Ik hoop dat u mijn verzoek over het boek overweegt. Graag hoor ik nog wat u.
Vriendelijke groet(en),
Veerle de Goeij
Drift - Marion Pauw
Drift
Recensieopdracht
Samenvatting
Jill van Zant, een 31- (blz. 17) of 32-jarige (blz. 120) mooie, roodharige vrouw, komt op Aruba aan waar haar vriend Simon een nieuwe baan als fiscalist heeft gekregen bij de bekende trustmaatschappij van Ubbink, Koolman en Tromp. Hij is twee weken ervoor al naar Aruba gegaan en vangt haar op het vliegveld op. Ze hebben een geweldig appartement op het paradijselijke eiland. Maar het eerste nieuws dat Jill hoort, is niet zo positief. Voor zaken moet Simon meteen daarna weg naar een Bovenwinds eiland Anguilla. En hij zal nog een tijdje wegblijven, wat aan de ene kant heel vreemd is. Aan de ander kant moet Jill nu de zaken waarmee ze wordt geconfronteerd alleen aanpakken, wat de thriller spannende maakt. Hij belooft haar elke dag te bellen. Het wordt al in het begin van het verhaal duidelijk dat Jill niet helemaal psychisch gezond uit Nederland gekomen is. Ze slikt namelijk medicijnen. Ook opvallens is dat iedereen op het kleine eiland haar aanstaart. Ze lijkt namelijk heel veel op de een jaar daarvoor verdwenen Amerikaanse studente Christine Bird. Dit meisje is na een laatste stapavond spoorloos verdwenen en nu lijkt het alsof ze teruggekeerd is. Het enige verschil is dat Jill een flink aantal jaartjes ouder is dan Christine.(19) Toch moet ze al snel haar ID laten zien om de politie te overtuigen dat ze inderdaad Jill en niet Christine is.
De vrouw van een van de partners Karel Ubbink, Elaine nodigt Jill al snel uit om kennis te komen maken met het drinken van een aantal lekkere cocktails. Op het eerste gezicht lijkt het Jill een wat oppervlakkige vrouw die de centen van haar echtgenoot goed weet uit te geven.
Ze geeft ook meteen aan dat ze haar vent haat. Ook heeft ze inlands personeel, wat voor Jill vreemd (en koloniaal) is, maar voor Elaine heel gewoon. Elaine heeft twee kinderen. Later die week wordt Jill uitgenodigd op de vrijdagborrel bij een andere partner van de maatschappij, Willem Tromp. Van hem hoort Jill dat Simon de komende maandag nog niet terugkeert. Het is zo’n tegenvaller die de psychisch niet al te sterke Jill niet goed kan hebben. Ze was ooit journaliste voor een vrouwenblad en na haar ontslag had ze gewerkt als bedrijfsjournaliste voor een IT-bedrijf. Daar was het beginnen mis te gaan.
Tromp biedt haar een duikcursus aan, die hij uit eigen zak zal betalen. Ze moet het maar niet aan de grote klok hangen. Wanneer ze thuis komt, belt ze Simon. Ze merkt dat hij aan het stappen is.
Bij de duikschool ontmoet Jill eerst Luciano. Dat is een broertje van Edsel. Luciano, ook al onder de indruk van Jill uiterlijk (ze lijkt immers op Christine) vertelt haar dat Edsel een week heeft vastgezeten voor de verdwijning van Christine. Ze had namelijk ook duiklessen bij hem genomen en het laatst was ze in zijn nabijheid gezien. Edsel wil er liever niet meer over praten en Jill krijgt haar eerste duiklessen. Wanneer ze later haar tas gaat ophalen die ze heeft laten liggen, ziet ze dat Willem Tromp en Edsel een meningsverschil hebben. Simon die weer belt, vindt het geen leuke gedachte dat ze met Edsel die verdacht werd van de verdwijning van Christine, is gaan duiken. Hij vermeldt terloops dat hij ene Katja op Aguilla zit. Wanneer Jill weer gaat duiken, hoort ze van Luciano dat hij de timesharing zit. Ze vertelt hem dat ze dit maar niks vindt en Luciano neemt later op de dag wraak door haar een broodje met bedorven tonijn voor te zetten. Edsel is woest over die handeling en scheldt zijn broer overhoop..
Simon komt nog steeds niet terug en Jill begint te vermoeden dat hij iets uitspookt met Katja. Ze vraagt het aan Elaine en die zegt dat ze zich niet druk moet maken. De mannen gaan gewoon vreemd, haar eigen Karl ook. Ze ruikt zelfs de condoomlucht als hij weer bij haar thuiskomt. Maar ze profiteert gewoon van zijn geld en geeft het daarom ook gul uit.
De volgende dag gaat Jill weer duiken bij Edsel. Hij verontschuldigt zich nogmaals voor Luciano. Die is in Nederland ook al eens in de fout gegaan en hij vindt dat hij op zijn broertje moet passen. Wanneer ze praten komt de moeder van Christine Bird er aan. Zij is ondersteboven van de gelijkenis van Jill met Christine. Opnieuw wordt de vrouw boos op Edsel. Jill neemt het voor hem op en stuurt de vrouw weg. Ze haalt die dag haar duikbewijs (PADI) Wanneer ze een winkel bezoekt op Aruba, steelt ze iets kleins: kleptomanie is één van haar afwijkingen. Ze kan er niet buiten. In Nederland was ze ook een keer betrapt en daarna in een depressie geraakt.
Een week later is er weer een vrijdagmiddagborrel en Tromp komt haar ophalen. Hij is zo’n beetje The Godfather van het eiland. Karl Ubbink is al wat dronken en zegt Christine tegen Jill. Op het eiland wordt veel geroddeld en iemand heeft gezien dat Christine ook gesignaleerd is in het gezelschap van iemand van UKT. Simon komt nog steeds niet terug hoort ze op de borrel: ze zit inmiddels twee en een halve week op het eiland. Later in het appartement ziet Jill een foto van Christine in de krant en ze voelt aan dat het meisje dood is.
Jill blijft zich vervelen en ontmoet Edsel weer. Ze vraagt hem van alles over Christine en hij geeft deze keer wel antwoord. Hij heeft haar inderdaad ontmoet. Haar de laatste avond zelfs naar het hotel gebracht en verder niet. Edsel wil Christine het eiland laten zien, maar als Simon dit via de telefoon hoort, vindt hij het geen goed idee. Zelf lijkt hij er een beetje op los te leven. Tijdens de tocht vertellen Luciano en Edsel dat Aruba geen eigen cultureel karakter heeft. Bij Natural Bridge (een bekende Arubaanse natuurlijke bezienswaardigheid) haakt Luciano af: hij moet nog ene klusje opknappen in de timeshare-business. Edsel en Jill gaan samen verder. Hij vertelt haar van een ondergronds gangenstelsel en hij wil haar de Blauwe Kamer laten zien. Het worden paradijselijke momenten, ze drinken rosé en ze kussen elkaar.
Wanneer Jill in de grot zwemt, vindt ze een zilveren kettinkje met een roosje eraan. Jill gooit het later op één van de rotsen. Ook terug in het appartement kussen ze elkaar, maar verder wil Jill vanwege Simon niet gaan. Edsel begrijpt het.
Later die dag gaat Jill met Louise wat drinken. Ook zij vindt Jill zich de gelegenheid moet gunnen Aruba beter te leren kennen. Als ze gaan stappen, ontmoeten ze Luciano. Jill en Luciano vertellen elkaar dingen uit hun jeugd. Ze drinkt een cocktail (Toxic waste) en gaat toch met de jongen dansen. Ze krijgt de flow te pakken en danst ook met andere mannen.
De volgende morgen wordt ze wakker in haar eigen appartement: haar slipje is verschoond, maar ze weet totaal niet wat er in de tussentijd gebeurd is. Ze zegt dat ze inmiddels 32 is (blz. 98) Heeft er iets in haar drankje gezeten? Ze probeert er achter te komen wat er gebeurd is. Dat doet ze o..a. door terug te gaan naar de bar waar ze de vorige avond heeft gedanst. Een lelijke man komt naar haar toe en zegt dat ze met elkaar gedanst hebben en dat ze weggegaan is met een jonge knul (Luciano) Later bezoekt ze Edsel en via een foto in de krant wordt het gesprek natuurlijk weer op Christine gebracht. Ineens ziet Jill op de foto in de krant een kettinkje met een hangertje van een roos. Ze gooit het Edsel voor de voeten en die bekent dat hij ook met haar de Blauwe Kamer bezocht heeft, maar ook dat ze er levens is weggegaan. Ze hebben er ook liggen vrijen maar niet neuken. Jill gaat boos weg en vertelt wat ze weet aan Tromp. Die belt de politie en Chris Kroes komt Jill ondervragen. Het lijkt de gouden tip voor de oplossing van de moord te zijn en ze kan een grote beloning tegemoet zien. Elaine denkt dat ze dan Simon kan verlaten. Ze wil haar trouwens wel naar het vliegveld brengen om Simon op te halen, want Tromp heeft hem terug laten komen. Maar de televisie heeft lucht van haar tip gekregen en de omgeving van haar appartement wordt door de media belegerd. Maar Simon en zij kunnen bij Elaine logeren om de pers te ontlopen. Jill ontmoet ook Karl junior: ze vindt de 16-jarige knul nu al een griezel.
Het valt haar op dat Karl senior heel sceptisch doet oer wat ze heeft ontdekt. Toch wil Jill terug naar haar eigen huis, maar als ze daar aankomt is met grote letters “KUTWIJF”op de deur gekalkt. Wanneer ze de politie bellen, vraagt Kroes haar ook of ze de Blauwe Kamer kan terugvinden. Ze gaat met de politieman in het Arikokpark, maar kan niets vinden. Simon belt haar en zegt dat ze toch beter bij Ubbink kunnen gaan logeren. Elaine vertelt haar van de avond dat ze met Louise was gaan stappen: Jill had Louises man nogal staan opgeilen na de drankjes. Simon wil liever dat ze naar Nederland teruggaat: een laatste poging om hun relatie te redden.
’s Nachts verblijven ze bij de Ubbinks. Jill kan niet slapen en wordt lastig gevallen door kleine Karl. Hij valt haar lastig en zegt dat hij bewijzen heeft dat ze niet zo vies van seks is. De volgende dag gaat Jill weer naar Luciano, die erg boos is dat ze Edsel zwartgemaakt heeft. Ze vraagt naar wat er gebeurd is op de avond dat ze weg was kwijtgeraakt door de drank. Hij heeft haar inderdaad thuisgebracht en een schone slip aangetrokken. Maar Edsel heeft Christine niet vermoord en de Blauwe Kamer zal door niemand gevonden worden.
De volgende dag komt Karl Ubbink jr. met een envelop met foto’s: het bewijs van Jills seksuele escapades: het is een uitdraai van een computerfoto en er staat een roodharige vrouw, naakt op het strand, afgebeeld. Het lijkt er inderdaad op dat dit Jill is. Woedend gaat ze naar het kantoor van de maatschappij om Karl senior te spreken. Tromp ontvangt haar en doet ook woedend tegenover Karl. Maar als Jill op dat moment de foto beter bekijkt, ziet ze dat om de hals van de roodharige vrouw een zilveren kettinkje hangt. Het is niet een foto van haar maar van Christine. En hoe komt die in de computer van Karl senior?
Tromp begrijpt het: Karl heeft Christine laten verdwijnen. Hij reageert alert en neemt Jill mee, zogezegd op weg naar de hoofdcommissaris op Aruba. Maar hij besluit later om naar zijn eigen huis te rijden en de commissaris daar te ontvangen. Die komt echter niet, wel Karl Ubbink en Jill wordt bewusteloos geslagen. Ze ligt later in een kofferbak en heeft wel eens gezien dat ze de achterlichten moet uitschoppen om ontdekt te kunnen worden. Ze rijden naar de ingang van de Blauwe Kamer. Op het laatste moment van haar leven wil Jill de waarheid weten en Ubbink bekent dat hij spul in het drankje van Christine Bird heeft gedaan: maar teveel en hij heeft ook een foto voor zijn poessie-album genomen (term is van Tromp) Ze zullen haar naar de Blauwe Kamer brengen. Die kennis heeft Karl van Luciano: dus is Edsel onschuldig, denkt Jill nog. Karl geeft aan dat het lijk van Christine in de Blauwe Kamer ligt en dat Jill mag gaan graven naar haar lijk. Karl heeft het zo bedacht dat het straks net zal lijken of Jill zelfmoord heeft gepleegd: hij zal haar als depressieve vrouw een cocktail van haar eigen medicijnen geven, maar dan sterk aangelengd. Hij geeft ook toe dat hij seks met Christine heft gehad en haar drugs heeft toegediend, maar dat het niet zijn bedoeling lag om haar te vermoorden. Tromp had daarna alles verder geregeld.
Maar Jill die eerder in de Blauwe Kamer is geweest, weet dat er mogelijkheid is om te ontsnappen: ze duikt in het water en zwemt onder water door de onderaardse gang. Zo weet ze te ontsnappen.
De verhaallijn van het heden
Jill is bovengekomen met haar buddyduiker, de Amerikaan Floyd. Ze maken een drift-duik en kort nadat ze te water waren gegaan had Floyd het teken gegeven dat er iets niet oké was. Daarom waren ze naar boven gegaan. Wanneer ze boven komen, zien ze de begeleidingsboot van Edsel niet. Maar goed, ze drijven niet ver uit de kust en de redding zal wel spoedig komen. Floyd praat met haar over allerlei gewone zaken: hij vertelt dat hij verliefd is op een vrouw van zijn werk. Maar ook dat er haaien in de buurt van Aruba voorkomen. Ze praten over de relatie van Jill en over het feit dat Floyd na de highschool (hij is inmiddels een vette vijftiger) geen vriendin meer heeft gehad. Wanneer Jill weer een golf zout water binnenkrijgt, moet ze erg kotsen.
Later verschijnt er een boot aan de horizon, maar niets wijst erop dat ze ontdekt zijn. Daarna vertelt Jill over haar relatie met haar moeder. Na de scheiding had haar moeder een andere man gevonden: een rijke en met hem had ze een zoontje gekregen. Dit zoontje Constantijn is de lieveling van haar moeder. Ze wordt jaloers op hem en let een keertje niet goed op met oppassen. Haar moeder verwijt haar dan dat ze net haar vader is: ze heeft namelijk ook geen verantwoordelijkheidsgevoel.
Floyd vertelt over een reuzeninktvis: hij heeft iets gezien op Discovery Channel. Daarna is hij weer bemoedigend; Jill wil liever naar de kant zwemmen, maar Floyd raadt het af vanwege de onderkoeling. Weer later komt er een helikopter over vliegen: ze maken lawaai, maar de bemanning geeft geen teken van herkenning.
Floyd bekent Jill dat hij een hamburgerverslaving heeft: daardoor is hij zo pafferig geworden. En Jill bekent hem dat ze kleptomanisch is.
Jill ziet een KLM-vlucht overkomen: ze zou willendat ze in het vliegtuig zat naar Nederland. Floyd ontdekt dat er een reuzenschildpad in hun nabijheid zwemt. Hij wordt door het dier gebeten en bloedt hevig omdat het dier een deel van zijn vinger heeft weg gehapt.. Jill trekt haar bikini uit om de wond te verbinden.
Maar het is al te laat: Floyd redt het niet en sterft in het water: Jill laat hem van zich wegdrijven. Ze is nu helemaal alleen.
In het laatste hoofdstuk denkt Jill na over wat er allemaal gebeurd is: Tromp en Ubbink zijn opgepakt. Luciano ook. Simon is weer terug naar Nederland. Jill is getuige in de rechtszaak. Het zal niet goed gaan tussen haar en Simon. Ze was teruggegaan naar Edsel: die had het haar kwalijk genomen dat ze tegen Luciano getuigde.
Hij wilde een driftduik organiseren: elk toeristen hadden ingetekend: het zou zonder gevaar zijn. “Een drift die je eerst een stukje richting land brengt en je daarna genadeloos de open zee injaagt.” Ze beseft dat Edsel haar erin geluisd heeft, hij had nog wat geprutst aan de duikuitrusting van Floyd, herinnert ze zich ineens. Ze beseft dat ze dood zal gaan. Ze is door iedereen verlaten: gedumpt als een stuk vuil. Ze laat haar hoofd achterover zakken en wacht totdat iemand de stekker eruit haalt.
Schrijfster
De schrijfster van het boek is Marion Pauw. Marion Pauw is een Nederlandse schrijfster en scenariste, ze publiceert bij uitgeverij Anthos en Overamstel Uitgevers. Ze is geboren op 19 augustus 1973, ze is nu 46 jaar. Ze heeft in haar carrière verschillende prijzen gewonnen met de vele boeken die ze al heeft geschreven.
Analyse
Het boek is geschreven vanuit het ik-perspectief, alles wordt dus door Jill verteld. Er wordt in dit boek in de tegenwoordige tijd gesproken en in de verleden tijd. Het boek heeft twee verhaallijnen, de ene speelt zich in het verleden af en de andere speelt zich in het heden af. In de eerste verhaallijn gaat het erover dat Jill en Simon zijn verhuisd naar Aruba, in de tweede verhaallijn gaat het over dat Jill gaat duiken bij een duikschool. Er zijn 35 hoofdstukken in het verhaal en in die hoofdstukken wordt er dus in verschillende verhaallijnen gepraat.
Mijn eigen mening
Dit was een heel fijn boek om te lezen, dit komt vooral doordat de schrijfstijl heel fijn was waardoor je snel door het boek heen kwam. Ik zat echt helemaal in het verhaal als ik het boek las en tot het einde leef je echt mee met Jill, met de dingen die haar overkomen en haar leven op Aruba. Dit boek was spannend tot aan de laatste pagina en dat maakt een boek juist extra leuk. Als het boek richting het einde steeds minder spannend wordt vind ik het heel lastig om in een boek te blijven en mezelf echt goed in te leven in een boek, gelukkig was dat bij dit boek niet het geval. Kortom, ik vond het echt een enorm goed boek en zou het zeker aan iedereen aanraden.
Overige opdrachten
Mindmap
Wat is je startpositie?
Aan het einde van havo 5 moeten jullie een mondeling examen afleggen over 10 gelezen boeken. Deze boeken lees je in havo 4 en havo 5.
Het is natuurlijk niet zo dat je pas in havo 4 begint met lezen. Jullie hebben allemaal al eerder boeken gelezen. De één misschien wat meer boeken dan de ander. De één leest alleen, omdat het moet, terwijl de ander ook voor zijn of haar ontspanning leest.
Eén van de doelen die we in havo 4 en 5 met lezen hebben, is dat je je ontwikkelt op het gebied van literatuur. Je gaat nog beter ontdekken welk type boek past bij jou en waarom. Aan het einde van havo 5 moet je een beargumenteerde mening kunnen geven over gelezen boeken.
We hebben dus een doel in havo 5, maar om een doel te hebben, moet je ook weten waar je gestart bent. Daarom de volgende opdracht voor jullie:
Denk eens terug aan de boeken die je gelezen hebt. Denk je dat dit literatuur of lectuur is? Wat is eigenlijk het verschil tussen literatuur en lectuur? Beantwoord de vorige vragen en verwerk je antwoorden in een goedlopend geheel.
Kies één van de boeken uit die je recentelijk gelezen hebt. Welk boek kies je en waarom? Raad je mensen dit boek aan of juist niet? En waarom? Beantwoord ook deze vragen en verwerk de antwoorden in een goedlopend geheel.
Plak je antwoorden hieronder
Ik denk dat de boeken die ik heb gelezen lectuur zijn. Lectuur geschreven boeken zijn meestal jeugd boeken, ze zijn voorspelbaarder dan literatuur geschreven boeken.
Ik heb verschillende boeken gelezen, ik vond het boek Schuld een heel leuk en spannend boek. Ik raad dit boek zeker aan, omdat het uit verschillende perspectieven wordt geschreven en het daarom extra spannend en leuk is om te volgen.
