Boekenoverzicht
Lijst van boeken die ik gelezen heb;
titel: Komt een vrouw bij de dokter
auteur: Kluun
niveau: 1
sterren: 4
titel: Vaders en Dochters
auteur: Martin Brill
niveau: 1
sterren: 2
titel: De Passievrucht
auteur: Glastra van Loon
niveau: 2
sterren: 5
titel: Het Diner
auteur: Herman Koch
niveau: 3
sterren: 4
titel: Alleen maar nette mensen
auteur: Robert Vuijsje
niveau: 3
sterren: 3
titel: Vals licht
auteur: Joost Zwagerman
niveau: 3
sterren: 2
titel: Het gouden ei
auteur: Tim Krabbe
niveau: 3
sterren: 4
titel: Phileine zegt sorry
auteur: Ronald Giphart
niveau: 3
sterren: 4
titel: Het behouden huis
auteur: Willem Frederik Hermans
niveau: 3
sterren: 1
titel: Bint
auteur: Ferdinand Bordewijk
niveau: 5
sterren: 1
Boek 1
Boek 1 komt een vrouw bij de dokter
Geschreven door: Kluun
Titel: komt een vrouw bij de dokter
Uitgever: Podium
Druk: 20ste druk 2006
Plaats van uitgave: Amsterdam
Genre: Roman
Stijn en Carmen zijn trotse ouders van de eenjarige Luna. Beide hebben ze een eigen bedrijf. Aan geld en vrienden hebben ze geen gebrek. Hun leven is perfect. Totdat er bij Carmen borstkanker wordt vastgesteld. Op slag verandert hun wereld in een rollercoaster langs ziekenhuizen en artsen. Stijn gaat trouw mee naar Carmens chemo’s en bestralingen. Maar stort zich s ’avonds in het nachtleven en op twee vrouwen in Amsterdam, Barcelona en Miami.
Thema:
Het thema van dit boek is ‘ongeneeslijke ziekte’ maar ook onvoorwaardelijke liefde. In de eerste plaats natuurlijk omdat het gaat over Carmen, die borstkanker blijkt te hebben. Het hele verhaal gaat over haar weg door haar ziekte heen. Die uiteindelijk eindigt in haar sterfbed. Onvoorwaardelijke liefde is een belangrijk thema in dit boek. Dit komt doordat Stijn, de hoofdpersoon, de partner van Carmen is. Stijn geeft Carmen onvoorwaardelijke liefde en zorg gedurende haar ziekte. Ondanks het feit dat hij vreemdgaat, blijft hij wel bij haar en dat is niet uit schuldgevoel, maar omdat hij ontiegelijk veel van Carmen houdt.
Titel:
De titel is erg makkelijk te verklaren. Er komt een vrouw bij de dokter, die vrouw is Carmen. Ze krijgt te horen dat ze borstkanker heeft. Dit is het essentiële van dit boek. Een vrouw en een man die na een bezoek van de dokter een heel ander leven krijgen.
Structuur:
Het boek is verdeeld in drie delen. De delen heten: Stijn en Carmen, Stijn en roos en het laatste deel Carmen. Deze delen zijn ook verdeeld in hoofdstukken, deze zijn genummerd.
Personages:
In dit boek zijn twee hoofdpersonen: Stijn en Carmen.
Stijn
Stijn is een jonge man die alles mee heeft in het leven. Hij heeft een goede baan, een vrouw, kind en geld. Totdat zijn vrouw Carmen borstkanker krijgt. Stijn heeft het hier behoorlijk zwaar mee en weet niet goed hoe hij hier mee om moet gaan. In de tijd dat zijn vrouw kanker heeft, heeft hij ook affaires. Toch blijft hij Carmen steunen.
Carmen
Carmen is de vrouw van Stijn. Ze heeft een goede baan, man, kind en geld. Niks om zich zorgen over te maken. Totdat ze te horen krijgt dat ze borstkanker heeft. Ze is al eens vaker voor onderzoek naar het ziekenhuis geweest. Hieruit kwam dat ze geen borstkanker had. Maar dit bleek een foute diagnose. Ze wordt heel erg ziek maar zet er alles op alles om beter te worden. Voor haar man en voor haar eenjarige dochtertje. Totdat ze te horen krijgt dat ze uitbehandeld is. Ze houdt heel erg veel van Stijn en accepteert van hem dat hij affaires heeft.
Luna:
Luna is een jaar oud. Ze is het dochtertje van Stijn en Carmen. Carmen vindt het heel erg moeilijk om Luna achter te laten als ze eenmaal overlijdt. Dus schrijft ze Luna allemaal brieven die ze later kan lezen.
De moeder van Carmen:
De moeder van Carmen houdt heel erg veel van haar dochter. Ze is gescheiden en geniet er elke dag van het leven en dat ze single is.
Roos
Roos heeft een affaire met Stijn. Ze is helemaal gek van Stijn en houdt erg veel van hem. Ze weet dat het fout is en eigenlijk niet kan. Maar ze steunt hem met zijn moeilijke periode.
Ruimte:
Het verhaal speelt zich voornamelijk af in Nederland. In de plaatsen Amsterdam en Zorgvlied. Maar ook in Barcelona en Miami. In Miami is Stijn met zijn drie beste vrienden op vakantie, Ramon, Frank en Hakan. Ze besloten een heus ‘’mannenweekend’’ te houden. In Barcelona vindt de laatste vakantie van Carmen plaats. Dit samen met haar dochtertje en Stijn. Ze hadden besloten nog een keer samen op vakantie te gaan omdat Carmen euthanasie ging plegen. Dit vond plaats in Barcelona.
Tijd:
Het verhaal speelt zich af rond 2001/2002. Het verhaal begint iets voor dat Carmen ziek wordt. Het verhaal eindigt net na de dood van Carmen.
Perspectief:
Het verhaal wordt vanuit een ik persoon verteld. De ik persoon is Stijn. We maken het verhaal mee vanuit zijn beleving.
De bedoeling van de schrijver is geweest dat het diende als een verwerkingsproces. Kluun heeft dit allemaal zelf meegemaakt. Door het allemaal op te schrijven en te analyseren kan hij het voor zichzelf verwerken. Ook is het doel van dit boek om mensen hiermee te helpen in het proces als zij er zelf ook in zitten.
mijn mening:
ik vond het boek erg interessant. zelf heb ik een grote hekel aan vreemdgaan. Ik snap niet dat een persoon dat kan doen bij iemand die kort daarna zou overleiden. Maar dit boek liet een andere kant van het verhaal zien. Mijn mening blijft hetzelfde. vreemdgaan kan gewoon niet. maar ik snap dat stijn het erg moeilijk had met de ziekte van zijn vrouw. En dit bechrijft hij ook heel mooi in het boek. Het leek net alsof je er zelf in zat.
ik vond het verhaal erg zielig. Hoe een meisje van 1 jaar haar moeder verliest is niet bepaald leuk om te lezen. een vrouw die op zo een jonge leeftijd helemaal kapot gemaakt word door een verschrikkelijke ziekte. terwijl ze eigenlijk nog maar net in de bloei van haar leven zat.
ik zal het boek zeker aanraden aan mijn vrienden. het is denk ik wel voor elke type lezer. het is een goed verhaal, niet te moeilijk en het heeft best veel impact op je. het is een echte ode aan de liefde!
boek 2
Vaders en Dochters - Martin Bril
Gebruikte druk: 1e
Verschijningsdatum eerste druk: januari 2008
(er zijn drie drukken tegelijk verschenen)
Aantal bladzijden: 128
Uitgegeven bij: Prometheus te Amsterdam
Genre
Vader en dochters is een verzameling columns die Martin Bril eerder schreef in zijn dagelijkse rubriek van “De Volkskrant.
Samenvatting
Bij een columnbundel is het niet noodzakelijk om alle 42 verhalen samen te vatten.
Ik heb ervoor gekozen om een aantal kenmerkende verhalen kort weer te geven. Hierin staat vooral de relatie tussen vader en zijn beide dochters centraal.
Met Sinterklaas krijgt een van de dochters een mobile telefoon met een prepaidcard. Het is een Nokia, maar dochterlief wil een aparte ringtone. Het downloaden gaat niet zo goed en een groot deel van het tegoed gaat eraan op. Wanneer ze de volgende dag een hoesje voor het toestel gaan kopen, zien ze al een beter toestel waarmee je kunt fotograferen. Bril denkt aan een artikel dat hij in het NRC heeft gelezen: de gevaren van de verleiding en overdrijving.
Hij las ook dat de auteur geen oplossing weet voor de jeugd van deze tijd die door vele tv-reclames ed. misleid wordt. Misschien helt veel bidden wel en wanneer komt Jezus eindelijk eens terug naar de wereld?
De dochters van Bril willen op de jaarlijkse rommelmarkt het Legospul van hun vader verkopen. Maar vader is er tegen. Hij denkt in een soort flashback terug hoe hij het Deense speelgoed heeft gekregen en hoe dat via zijn broertjes en zijn ouders weer bij hem terecht is gekomen. De mooiste herinnering was ook dat je de steentjes aan je tong kon vastzuigen. Hij vreest nu dat zijn Lego toch op straat terecht komt. Wanneer hij de rommelmarktspullen controleert, blijkt echter dat zijn dochters het niet hebben meegenomen.
Met vaderdag denkt Bril na over de functie van vader. In Trouw leest hij een interview met een filosoof die stelt dat je je eigen kind moet adopteren. Dat betekent uitverkiezen.
De filosoof pleit er later voor dat een vader een voorbeeldfunctie heeft, een wegbereider moet zijn, een grenzensteller. Bril vraagt zich af hoe hij dat moet controleren. De straat op gaan en jonge vaders vragen: dat kan niet die zitten allemaal op het strand te klooien met emmertjes en uitverkoren kinderen. En zijn eigen dochters vragen? Hij vreest dat ze zullen antwoorden dat hij een waardeloze wegbereider was en zouden vragen of hij een Magnum voor hen wilde halen in de snackbar. Vaderschap, het is altijd hetzelfde liedje.
Bril merkt de groei van zijn dochters aan zijn vakantiereizen naar Spanje. Vroeger moesten de kinderen worden bezig gehouden met snoep en spelletjes; er waren ruzies en huilbuien. Nu de meisjes groter zijn geworden, gaat het veel beter. Ze kijken een DVD-tje van Brad Pitt en op terrasjes is het gezellig wanneer ze met zijn vieren wat drinken. Het is de perfecte vakantiefoto. Bril vreest echter de volgende stap: hij ziet van die verveelde pubers (meisjes en jongens die noodgedwongen met hun ouders meemoeten.) Het zal de laatste keer zijn dat ze meegaan en de volgende stap wordt dat ze alleen gaan . Naar Spanje: met vriendinnen, zuipen, neuken en zwanger worden. Niet alle vooruitgang brengt de mens naar een zorgeloos bestaan.
Tijdens een bezoek aan het Openluchtmuseum in Arnhem ziet Bril de restanten van een flesje Flügel. (wodka met een zoet smaakje) Zo worden kinderen al jong verleid tot het drinken van alcohol.
Hij denkt daarbij terug aan een schoolfeest waar hij zijn oudste dochter mocht ophalen. Zijn dochter was nog maar twaalf dertien en was heel braaf bij de garderobe toen hij haar zag. Maar er waren ook meisjes van zeventien (mooi en met lage truitjes en spectaculaire borsten) Zijn dochter en haar vriendinnen waren vol geweest van het feest en vertelden over bezopen jongens en dat was toch wel iets waarnaar ze uitkeken.
Het is een bang voorgevoel en daarom kijkt Bril nu heel lang naar het flesje Flügel, alsof hij het vernietigende effect van de drank voor zijn dochters te niet zal kunnen doen.
Bril zit met een vriend op een terras in Amsterdam: ze praten als mannen (over voetbal en vrouwen) Dan ziet hij ineens zijn dochter van dertien met een vriendinnetje voorbijfietsen. Ze houdt zich braaf aan de verkeersregels, maar het is de eerste keer dat hij haar anoniem ziet. Hij vraagt zich af waarover ze het hebben (school, jongens, truitjes bij Zara ?) en waar ze heen gaat. Hij vindt dat ze er goed uit ziet, maar wat doet ze daar op dat moment? Zal hij het ’s avonds vertellen dat hij haar gezien heeft. Hij besluit dat niet te doen: hij ziet het incident als een kostbare glimp in een leven waar hij bijna buiten staat, maar ook niet helemaal, want hij is tenslotte haar vader.
Bril is op vakantie met zijn dochters in Frankrijk. In Parijs ziet een van zijn dochters een mooi truitje. Later ziet ze dat in een van de etalages terug en ze wil het hebben. Ze gaat het passen en natuurlijk moet pa het met zijn creditcard betalen. Hij gaat in de rij staan en voelt zich schuldig dat hij zo gemakkelijk toegeeft. Wanneer hij klaar is, zijn z’n dochters verdwenen. Hij voelt zich als de man die met zijn vrouw gaat winkelen en buiten bij C & A een shagje staat te rollen in afwachting van haar komst. Even is hij bang dat zijn dochters in Parijs verdwenen zijn, maar al snel komen ze weer opduiken. Nu heeft de jongste dochter een mooi truitje gezien en hij moet ook met haar mee. Hij doet het.
Bril wordt becommentarieerd door zijn dochters : hij mag niet in zijn neus peuteren, zijn mond hangt open. Hij mag wel ineens handelend optreden wanneer een wesp in de kamer zit. Maar direct daarna vraagt ze of hij niet ergens anders kan gaan zitten, want ze wil lezen en hij maakt geluiden. Bril doet het en verwacht dat hij straks een groot applaus zal krijgen omdat hij optreedt in een toneelstuk en zijn rol zo goed speelt. Ach, een bescheiden applausje mag ook.
Bril is er getuige van dat twee meisjes bij Etos scheermesjes willen kopen. Een Marokkaans meisje adviseert hun mannenmesjes te nemen van Wilkinson. Bril wil zich er eerst mee bemoeien door Gillette aan te raden. Thuis filosofeert hij over de intimiteit van scheren. Hij weet dat zijn dochters zich ook al aan het scheren zijn, maar op welke plekken weet hij niet . Dat kun je ook niet vragen, want dan reageren ze beledigd. Hij weet dat zijn vrouw graag naar hem kijkt wanneer hij zich ’s morgens scheert. Of zijn eigen dochters hem wel eens hebben zien scheren, weet hij niet meer. Misschien dat ze het zich later zullen herinneren wanner ze zelf een man hebben die zich scheert.
Ongeveer hetzelfde thema is onderwerp in dit verhaal. Bril mag zich van zijn dochter niet naakt en zelfs niet halfnaakt vertonen in het huis. Wanneer hij in zijn onderbroek door het huis loopt, gillen de meiden dat het “aanrandend” is. Zijn vrouw zegt dat hij even een ochtendjas moet aantrekken: het is een geliefde jas want Bril droeg hem in de periode dat hij kanker had en in het ziekenhuis lag. De laatste tijd heeft Bril al het lichaamshaar weggeschoren, opdat hij wel halfnaakt door het huis mag lopen. Maar het blijft een taboe. Even overweegt Bril om een keer om te pesten zijn onderbroek te laten zakken. Hij voelt zich een gevangene in zijn eigen huis.
Het moet er een keer van komen. De oudste dochter (bijna 15) roept dat ze naar een vriendinnetje gaat maar Bril heeft gezien dat er een jongen op haar wacht. Als hij de hond uitlaat, komt hij het stel tegen. Hij vraagt zich af of hij over die ontmoeting moet schrijven: kinderen hebben immers ook recht op privacy en de gehele school zal het kunnen lezen. Niet iedereen weet dat er dan toch verschil is tussen fictie en werkelijkheid. Hij vraagt zich af of dit het afscheid van het schrijven is over een teer onderwerp. Wel de plot hebben opgezet in de afgelopen jaren, maar de ontknoping niet mogen onthullen.
De vakantie is weer voorbij. Tijdens de vakantie heeft Bril zijn dochters horen spreken over een goede leraar aardrijkskunde (ouderwets mijnheer Harmens) Hij denkt terug aan zijn eigen leraar Zuurbier, ook al een goede docent. De kinderen moeten na de vakantie naar school. Vader en moeder Bril ontbijten met hen en zwaaien hen uit. Ze krijgen een brok in hun keel. Gelukkig is de afstand tot de hoek maar kort. Eigenlijk is het symbolisch voor de verhouding van Bril met zijn dochters. Ze verdwijnen steeds meer uit het directe zicht.
Carrière
Het langste en laatste verhaal uit de bundel. Bij de tandarts in de wachtkamer ziet Bril een vrouw die heel leuk is en haar drie kinderen bij zich heeft. Ze doet het allemaal heel gemakkelijk. Vaders doen dat toch heel anders. Zijn loopbaan als vader trekt aan hem voorbij: hij heeft de kinderen verwekt, heeft de zwangerschapsgym meegemaakt, de bevalling. Hij is er verder jaloers op dat zijn vrouw meer aandacht van de kinderen heeft gekregen dan hij. Hij voelt zich vaak een toerist in het eigen gezin. De man die op zondag het vlees kwam snijden en eigenlijk alleen stereotype vragen kon stellen: “hoe was het op school? “ In de wachtkamer bekijkt hij de vrouw nog eens : ze ziet er bovendien nog heel mooi en sexy uit. Hoe krijgt ze dat voor elkaar? Hij denkt aan haar man, die het makkelijk heeft door niet met zijn kinderen naar de tandarts te hoeven, maar intussen ook heel wat miste. Dan komt de mondhygiëniste hem roepen.
Tijd
De verhalen spelen zich af in een periode waarin de jongste dochter van zeven jaar groeit naar dertien jaar. Het laatste verhaal stond afgebeeld in De Volkskrant Magazine in 2007. Dat zou betekenen dat de columns geschreven zijn tussen 2001 en 2007. Dat klopt ook wel met externe gegevens die Bril in zijn columns noemt: bijv. optreden in Idols, andere recente televisieprogramma’s en omstandigheden.
Ruimte
De plaats van handeling verschilt. De meeste columns spelen zich af in Amsterdam, maar Bril vertelt ook over uitstapjes naar Frankrijk (waar hij een huis bezit- zie de vaak verkochte columnbundel “Plat du jour” ) en New York.
Thema
Bril beschrijft de problematiek van een vader die twee dochters ziet opgroeien. Hij doet dat aan de hand van kleine anekdotes: de onderwerpen voor zijn columns. De bundel bevat geen dramatische conflicten tussen vader en dochters maar heeft een verslag van de natuurlijke wijziging in verhouding tussen een vader en zijn dochters. Gaandeweg hun leven gaan ze hem meer zien als de ouderwetse man (“ouwe lul”) met stereotype opvattingen over wat mag en moet. Daartegenover staat de houding van een vader die er op een natuurlijke wijze moeite mee krijgt dat zijn dochters ouders worden, een beetje afstand van hem nemen omdat ze in de puberteitleeftijd komen en niet alles wat hij zegt voor zoete koek wordt geslikt. Hij wordt door hen verleid bij het betalen aankopen waarvoor ze zelf geen geld hebben (truitjes bij Zara, mobiele telefoontjes, truitjes in Parijs) en de verhoging van het zakgeld. Ook ziet hij met lede ogen aan hoe er jongens in hun leven komen: daarmee komen ook de elementen seks en drank in hun leven en hij ziet dat met zorgen tegemoet. Wanneer zullen ze alleen op vakantie gaan en met waar jongens komen ze thuis. Ook komt het begrip van schaamte in het leven wanneer het gaat over het naaktlopen door het huis en het scheren van bepaalde lichaamsdelen. Bril beschrijft al die gewone, normale en dagelijkse beslommeringen op een humorvolle, relativerende manier: hij schept wat afstand tussen hem en zijn dochters. Ook blijft een terugkerend motief voor hem datgene wat hij wel en wat hij niet mag opschrijven: op den duur is hij van mening dat zijn kinderen recht hebben op hun privacy (zie de samenvatting van het verhaal “Verliefd”)
perspectief
Een columnist gebruikt meestal de ikvorm in zijn columns. Dat doet Martin Bril ook vaak. Een enkele keer gebruikt hij een hij-perspectief waarin de observator wordt aangegeven met “de vader.” Er is één verhaal waarin de vrouw van Bril het perspectief bepaalt. (“Kip[ met cola light”)
Mijn mening
ik vond het een leuke bundel om te lezen. ik denk dat dit zeker voor vaders een leuk boek zou zijn. in het boek word beschreven dat dat twee dochters steeds meer afstand doen van hun vader door de pubertijd. hier krijgt elke vader wel eens mee te maken. ook voor dochters is het een herkenbaar verhaal. de band tussen vader en dochter word op een hele mooie manier beschreven. en ik voelde me hier ook erg tot aangetrokken.
het is een leuk boek om kado te doen aan vaders. ik denk dat mijn vader dit ook een leuk boek zou vinden. wel vond ik het jammer dat het relatief kleine verhalen waren. ik had ze al binnen anderhalfuur uitgelezen. dat vond ik toch erg jammer. maar de gevoelens die beschreven werden waren wel erg liefdevol.
boek 3
De Passievrucht - Karel Glastra van Loon
Eerste druk april 1999
Genre Psychologische roman
Eerste uitgave 1999
Hoofdpersoon en karakter:
Armin Minderhout is rond de dertig jaar oud en is de hoofdpersoon van het verhaal. Hij is erg geïnteresseerd in biochemische zaken. En natuur kan hem ook ontzettend fascineren. Hij heeft de ziekte van Klinefelter, dit is een aangeboren ziekte waardoor je onvruchtbaar bent. Aan het begin van het boek komt hij hier achter en dit zet hem aan het denken van wie zijn zoon Bo dan werkelijk is. Het hele boek draait dus om Armin en zijn zoektocht naar wie in zijn woorden de dader is.
Uiterlijk: Zijn uiterlijk wordt niet beschreven.
Gedrag: Hij stelt zich erg introvert op. En trekt zich dan ook niets aan van anderen.
Karakter: Hij is een doorzetter, en heel nieuwsgierig en achterdochtig, maar daarmee wil hij ook alles weten en is hij geïnteresseerd in anderen.
Bijpersonen en karakters:
- Monika is de overleden vrouw van Armin en de moeder van Bo. Monika is op vroege leeftijd gestorven aan een hersenvliesontsteking. Aan het eind wordt duidelijk dat ze ook een seksuele relatie had met de vader van Armin. Ze was dus niet erg betrouwbaar.
- Bo is dertien jaar en word in de loop van het boek veertien. Hij heeft dezelfde hobby’s als Armin en doet altijd enthousiast mee. Hij is de ‘zoon’ van Monika en Armin, later blijkt dat de echte vader van hem de vader van Armin is. Dus hij en Armin zijn halfbroers. Je kan uit het verhaal opmaken dat Bo middenin de pubertijd zit, en niet veel zegt. Ook kropt hij veel dingen op wat zich later uit in woede. Verder is hij nieuwsgierig, achterdochtig en erg geïnteresseerd in veel dingen.
- Ellen is de huidige vriendin van Armin, en vroeger was ze de beste vriendin van Monika. Ze ziet het nu als haar taak Bo zo goed mogelijk op te voeden, samen met Armin. Ze is erg behulpzaam, en heeft Armin erdoorheen gesleurd toen zijn vrouw was overleden, ook al had ze het er zelf ook moeilijk mee. Verder heeft ze een heel open karakter en is ze erg vriendelijk.
- Dees is de kroegenmaat van Armin. Als Armin Dees in zijn zuiphuis tegenkomt is hij verzekerd van een avondje stevige retoriek die bol staat van wetenschappelijke stellingen en vooral alles wat daar aan schort. Dees is ook een persoon die zich uitstekend leent als spons. Hij absorbeert Armin zijn problemen prima en als je hem daarna uitknijpt heeft Dees er nog zijn draai aan gegeven ook.
Perspectief:
Het verhaal is geschreven vanuit de ogen van Armin, het is dan ook een ik-perspectief. Het perspectief wisselt niet. De functie van het ik-perspectief, is dat je een idee krijgt van hoe het leven van Armin in elkaar steekt, en dat verraad en vreemdgaan harten beschadigen.
Motieven:
Natuur:
- Vogels kijken.
- Biochemische feitjes
- Ameland
Onvruchtbaarheid:
- Armin heeft de ziekte van Klinefelter
Overspel:
- Monika en Cor hebben met elkaar gevreeën
Vaderschap:
- Armin staat er na de dood van Monika alleen voor
De motieven staan allemaal in verband met het thema. Want door het overspel/vreemdgaan is zijn hele leven een leugen, en worden alle goede dingen vergeten.
Samenvatting:
Armin Minderhout woont samen met zijn vriendin Ellen en zijn dertienjarige zoon Bo in Amsterdam. Hij werkt als corrector bij een wetenschappelijke uitgeverij. Hij en Ellen willen graag een kind maar dat lukt niet. Ze laten zich onderzoeken. Als Armin er achter komt dat hij zijn hele leven al onvruchtbaar is, stort zijn leven in elkaar. Hij kán dus niet de biologische vader van Bo zijn. De moeder van Bo, Monika, is al een paar jaar dood en kan hem dus niet vertellen wie de vader is. Armin besluit zelf op zoek te gaan.
Om op zoek te gaan, moet Armin teruggaan in het verleden, naar de tijd dat Monika nog leefde. Om een goede zoekactie te verrichten maakt hij voor zichzelf een lijstje van wie de biologische vaders van Bo zouden kunnen zijn. Hij begint met de ex-vriend van Monica, Robert Hubeek. Hij gaat bij hem op bezoek, hij en Robert hebben elkaar nooit gemogen, en tijdens het gesprek wordt het Armin duidelijk dat Robert niet eens weet dat Monica gestorven is. Hij laat het zo, en schrapt hem van zijn lijstje.
De volgende 'kandidaat' is de huisarts die Monica naar het ziekenhuis heeft gebracht vlak voor ze kwam te overlijden. Hij maakt een afspraak en vraagt hem op de man af of de arts de vader van Bo is. Hij is nogal geschokt en toont zijn medeleven aan Armin. Na dit gesprek schrapt Armin ook de huisarts van zijn lijstje.
De enige die nog overblijft, is Niko Neerinckx, die bij Monica op het reisbureau werkte. Armin durft Nico hier niet mee te confronteren, omdat hij bang is dat hij dan nog wel eens de voogdij zou willen aanvragen. Hij gaat op bezoek bij de vrouw van Niko. Hij doet zich voor als Erik Aldenbos, een vorige bewoner van het huis van de familie Neerinckx die als klein jongetje brieven verstopt zou hebben op de zolder tussen de balken. Hij ontmoet de vrouw van Niko een aantal keren. Hij komt er achter dat de oudste zoon van Niko ook Bo heet en hij ziet dat ze een foto van Monica in het familiealbum hebben. Alles wijst er op dat Niko de 'dader' is naar wie Armin op zoek is.
In de tijd dat hij op zoek is naar de 'dader', denkt Armin voortdurend aan de tijd die hij heeft doorgebracht met Monica en aan de periode van haar ziekte. Bovendien overlijdt zijn vader ook nog in deze periode. Dit alles grijpt hem nogal aan en hij besluit dat hij er tussenuit moet. Bo en Armin gaan met z'n tweeën naar Ameland. Ze hebben daar een heerlijke tijd, maar als Bo verliefd wordt op een meisje die daar ook op vakantie is gaat het mis. Wanneer Bo en Armin in de kroeg zitten waar het meisje ook is, gaat Bo aan het eind van de avond met de jongelui mee ergens anders heen, terwijl Armin blijft waar hij is en gaat flink drinken. De volgende ochtend wordt hij wakker met een gigantische kater. Hij vraagt zich af of Bo thuis is, en ziet hem samen met zijn vriendinnetje in bed liggen. Toen ze weg waren, ging Armin op het bed liggen en werd wakker van geschreeuw. Hij lag in zijn eigen braaksel en Bo ging tegen hem tekeer. Er begint een woordenwisseling waarin Armin vertelt dat hij niet de vader van Bo is. Bo is woedend en geschokt. Armin heeft er spijt van dat hij het Bo verteld heeft, maar het is ook een enorme opluchting.
Wanneer Armin weer thuis is gaat hij de spullen van zijn vader opruimen. Als hij een laaste blik werpt over het huis vindt hij onder het bed van zijn vader een kistje. Daarin zit een brief van Monica, gericht aan zijn vader. Het enige dat erin geschreven staat is: 'Ik ben zwanger. M.' Armin beseft dat dit maar één ding kan betekenen en gaat geschokt naar huis waar Ellen en Bo zijn, die beiden gehuild hebben. Op de tafel ziet Armin een envelop liggen waarop staat: 'Voor Bo'. Het is het handschrift van Monica. Ellen heeft al die jaren de brief voor Bo bewaard waarin staat wie zijn biologische vader is. Ze wist het al die tijd.
Tijd:
Het verhaal speelt zich nu af, maar er zijn geen jaartallen te noemen. Je kunt merken aan de technieken van het onderzoeken naar de vruchtbaarheid van mensen dat het zich nu afspeelt, ook merk je het aan de manier hoe mensen met elkaar omgaan.
De vertelde tijd is ongeveer 15 jaar. Het begint ongeveer een tijdje (niet zo heel lang) voordat Bo geboren wordt tot dat hij al een paar maanden 14 is.
Het verhaal is niet chronologisch, want er gebeuren allemaal dingen door elkaar. Het begint in het heden en dan zit je ineens in het verleden. Dit merk je aan het feit dat Bo ineens 3 jaar is en dat Monika soms nog leeft.
Ruimte:
Het verhaal speelt zich voornamelijk af in Amsterdam. Armin woont daar met Ellen en Bo en vroeger ook met Monika. In de huizen (vroeger in die van Monika en Armin en later in die van Ellen, Armin en Bo) gebeurt bijna elke belangrijke gebeurtenis.
Een andere belangrijke plek is Ameland. Daar ging Armin vaak met Monika heen toen ze nog leefde en nu wel met Bo. Ze gaan er dan vissen en vogels kijken.
Mening:
Mijn verwachting is wel uitgekomen. Ik vind het een heel mooi boek, je kunt je er heel goed in inleven.het was erg spannend. Je wilt heel graag weten hoe het verder gaat en blijft dan maar lezen.
Het verhaal is heel geloofwaardig, het zou zo in werkelijkheid kunnen plaatsvinden. Zelf heb ik nooit echt diep nagedacht over het feit dat iemand onvruchtbaar is, dat komt omdat het niet vaak voorkomt in het dagelijkse leven. Ook heb ik er nog nooit over gelezen. In het boek wordt je er op ene goede manier mee geconfronteerd, je kunt zien wat het met je kan doen als je zoiets meemaakt. Alles wat gebeurd kan zo ook in het dagelijkse leven plaatsvinden, hierdoor is het heel herkenbaar. Dit onderwerp lijkt eigenlijk helemaal niet leuk, maar door dit verhaal zie je een heel andere kant van het onderwerp die je niet verwacht. Hierdoor is het ook een verrassend boek.
Ik zou het boek zeker aanraden om te lezen, want als je er eenmaal begonnen bent wil je niet meer stoppen. Het is echt een super mooi boek!
boek 4
Het Diner - Herman Koch
Plaats van uitgave: Amsterdam
Jaar van uitgave: 1e druk 2009, 61ste druk 2013
Twee neven van vijftien jaar oud, Michel en Rick Lohman, doen op een avond na het stappen iets verschrikkelijks. Hun misdaad kan er voor zorgen dat ze jaren lang vast komen te zitten. De vader van Michel, Paul, weet wat de jongens gedaan hebben. hij heeft zijn zoon herkend op korrelige beelden van een beveiligingscamera. Deze waren getoond in het tv-programma ‘’opsporing verzocht’’. Paul vermoedt dat zijn broer, politicus, Serge Lohman, er ook wat van weet. Want Serge heeft paul en zijn vrouw uitgenodigd om te komen eten in een duur restaurant. Hoewel paul dus van de daad afweet, zijn er nog een hoop dingen onduidellijk. Weet zijn vrouw claire bijvoorbeeld iets? Wie heeft de beelden op youtube gezet? En wat weet Serge precies? Maar vooral: hoe kan dit probleem worden opgelost? Is het nog mogelijk om een gelukkig gezin te vormen zoals al die jaren? Op de avond van het diner komt Paul steeds meer te weten.
Analyse:
Structuur:
De structuur in het boek is best wel duidelijk. De hoofdstukken zijn duidelijk aangegeven met de nummers 1 tot en met 46. Door het gebruik van de woorden 'aperitief', 'voorgerecht', 'hoofdgerecht', 'nagerecht', 'digestief' en 'fooi', wordt duidelijk aangegeven dat er een ander deel in het verhaal begint, zoals een verandering van plaats of van tijd.
Het verhaal is verdeeld in delen en dat wordt aangegeven met 'aperitief', 'voorgerecht', 'hoofdgerecht', 'nagerecht', 'digestief' en 'fooi'.
De structuur heeft een positief effect op de lezer, want door de aanduiding van de hoofdstukken en delen in het boek weet de lezer waar hij ongeveer in het boek is. Er wordt duidelijk aangegeven als er een verandering van plaats of tijd plaatsvindt.
Verhaalfiguren
· Paul Lohman;
Paul Lohman is een ex-geschiedenisleraar die in het verleden een aantal keren flink uit zijn dak gegaan is, als hij een woedeaanval kreeg. Hij is uit het onderwijs gegaan, maar hij heeft zijn gevoelens niet altijd onder controle. Zo heeft hij zijn broer eens met een pan macaroni op zijn hoofd geslagen en hij heeft de rector van de school van Michel keihard in zijn gezicht gestompt. Hij slikt pillen voor zijn driftaanvallen. Hij doet redelijk cynisch over het restaurant waar ze eten ('kleine porties en grote prijzen'). Sinds kort weet hij dankzij de televisie-uitzending bij 'Opsporing verzocht' dat zijn zoon wordt gezocht voor een aanval op een junk/zwerfster. Maar hij staat altijd loyaal achter zijn kinderen, dus hij verlinkt zijn zoon niet. Hij weigert Serge over te halen om in de politiek te blijven.
· Serge Lohman;
Serge Lohman is de broer van Paul. Hij is een karikatuur van een politicus. Hij doet alles om het grote publiek te vriend te houden. De volgende keer zou hij de verkiezingen wel eens kunnen winnen en dan zou hij minister-president van Nederland kunnen zijn. Hij gedraagt zich daarom altijd voornaam in het openbaar, door bijvoorbeeld te eten in een duur restaurant. Paul moet nog vaak terugdenken aan zijn jeugd, toen Serge niet uitblonk door net gedrag. Hij boerde aan tafel, omdat hij grote hoeveelheden cola dronk. Nu doet hij alsof hij een echte wijnkenner is. Maar tijdens dit diner begint Serge aan zijn hoofdgerecht (de tournedos), terwijl er verder niemand aan tafel zit. Dat is niet echt volgens de etiquette. Hij ligt goed bij de vrouwen vanwege zijn openlijke charme, maar nu hij op de hoogte is van de misdaad van zijn zoon, wil hij zich in het openbaar terugtrekken als lijsttrekker voor de verkiezingen. Zijn vrouw wil dat hij dit niet doet en heeft geprobeerd dat via Claire te bereiken. Maar Serge gaat toch op weg om zijn aftreden bekend te maken. Hij wordt gestopt door Claire, die hem het ziekenhuis in slaat. Je weet als lezer niet zeker of Serge wel oprecht zijn politieke carrière wilde opgeven, want hij kan ontzettend goed acteren, hebben we gelezen. Dat zie je in de passage met de fan en de foto in het restaurant.
· Babette Lohman;
Babette Lohman is veel slimmer dan haar echtgenote Serge, vindt Paul. Ze heeft hem helemaal door. Ze doet heel sarcastisch over zijn manier van doen (bijvoorbeeld over zijn plotselinge hobby als wijnkenner), maar aan het einde van de roman wil ze liever niet dat Serge zijn terugtreden als lijsttrekker bekend maakt. Ze vindt het wel leuk om in de schijnwerpers te staan als 'de vrouw van'. Ze is flink van postuur; alles aan haar is groot, maar het is wel in proporties. Tijdens het nagerecht doet Babette heel arrogant tegen de gerant van het restaurant. Ze wil dat hij het terugneemt en schopt een beschamende scène.
· Claire Lohman;
Claire Lohman is, volgens de verteller, ook slimmer dan hij is. Ze is ook stiekem, Want op de avond van het diner weet zij al dat haar zoon iets gaat uithalen wat niet door de beugel kan. Ze heeft echter niets aan Paul verteld. Al eerder in haar huwelijk heeft ze informatie achtergehouden, bijvoorbeeld over de vruchtwaterpunctie in haar verleden. Ze heeft natuurlijk willen weten of haar baby een genetische afwijking had. Maar het kan ook betekenen dat Michel niet de biologische zoon van Paul is.
Tijd
Het is een actueel verhaal, hoewel uit de verhaalgegevens niet direct duidelijk wordt in welke maand en in welk jaar zich alles afspeelt. Maar in de tekst wordt enkele keren gesproken over George Bush als president van Amerika, de oorlog in Irak, de rekening in euro’s. Je kunt dus aannemen dat het verhaal na 2004 speelt.
Kortom, het is een actueel verhaal dat speelt in de tijd waarin het boek is uitgegeven.
Ruimte
een restaurant in Amsterdam. De plaats kun je afleiden uit de naam van het metrostation in de buurt, Slotervaart. Hier speelt het verhaal zich ook grotendeels zich af.
Perspectief
De verteller is Paul Lohman die in de ik-vorm het verhaal vertelt van een diner met zijn broer Serge Lohman (de gedoodverfde nieuwe minister-president bij de verkiezingen). Hij is ex-leraar geschiedenis, maar een aantal jaren geleden is Paul doorgedraaid tijdens een les, waarna hij zich onder psychiatrische behandeling moest stellen en hij later op non-actief werd gesteld. Hij heeft een genetische afwijking op het gebied van gedragsstoornissen.
Titeluitleg
Het gehele verhaal speelt zich af tijdens een diner waarbij twee broers met hun echtgenotes een afspraak moeten maken over een kwestie waarbij hun kinderen zijn betrokken.
Motieven
Algemene motieven
· Liefde;
· Haat;
· Verraad;
· Woede;
· Angst.
Verhaalmotieven
· Eten;
Het hele boek is een diner. Elk deel van het boek begint weer met een stukje over eten.
· De pink;
Wat terugkeert in betrekking tot het diner is de pink van de gerant waar Paul zich erg aan ergert. De gerant presenteert het eten telkens met zijn pink. Dit is een statisch motief.
'De gerant was bij Serges bord aangekomen en wees met zijn pink. Ik wist niet of ik de hand, en de pink, straks boven mijn eigen bord zou kunnen verdragen, maar voor de algehele sfeer aan tafel zou het beter zijn wanneer ik me inhield.' - p. 43
· Moord;
Er wordt vaak gesproken over de moord die Michel en Rick hebben gepleegd.
Thema
Het thema van het boek is 'dilemma'. Wat moet je doen als je kind iets heel ergs heeft gedaan? Moet je net als Paul je kind beschermen voor wat hij heeft gedaan, om zo zijn jeugd te redden? Of kun je beter net als Serge gewoon eerlijk zijn en open kaart spelen, omdat je kind er anders later trauma’s aan overhoudt? Deze vragen worden op het eind vaak tot discussie gesteld door Paul en Claire.
Eigen Mening
het is een mooi geschreven boek. je leest er gemakkelijk doorheen en er is niet al te moeilijke taal. het boek heeft ook aardig wat spanning. hierdoor is het een actueel boek waarbij de realitieit wel aan bod komt. het thema ''dilemma'' klopt zeker bij dit boek. Er zijn verschillende dilemma's als: wat zou je moeten doen als je kind een ware misdaad heeft gepleegd?. Ik zou zelf echt niet weten wat ik moet doen. dit boek laat je ook echt meedenken met de gebeurtenissen die zich afsprelen. daarom vond ik dit zeker een leuk boek omdat ik zelf ook mee kon denken. Ik raad hem daarom zeker aan als je houd van spanning en dilemma's !
.
boek 5
Alleen maar nette mensen - Robert Vuijsje
Titel: Alleen maar nette mensen
Schrijver/schrijfster: Robert Vuijsje
Tijd: heden
Thema: identiteit, multiculturele samenleving en seksualiteit
Personages: Rowanda, Naomi, David, Rosalyn en Naima
Perspectief: vertelperspectief
Samenvatting:
Zo zwart als de nacht, grote borsten, gouden tanden en dikke billen. Daar is David naar op zoek in een vrouw.
David Samuels is een 21-jarige joodse jongen die vaak wordt aangezien als een Marokkaan door z’n zwarte haar
David heeft drie jaar geleden zijn gymnasiumopleiding voltooid in Amsterdam. Daar heeft hij ook Naomi leren kennen, een aardig meisje met wie hij al jaren verkering heeft.
Zijn vrienden, Bas en Daan, volgen netjes een studie, David daarentegen houdt zich andere doelen voor ogen.
David is op zoek naar zichzelf, hoort hij bij de wittemannen of bij de allochtonen?
In de jaren na de middelbare school ontstaat er een nieuwsgierigheid naar de zwarte vrouw en haar cultuur, David betreedt, met z’n keppeltje en al, de Bijlmer. Daar maakt hij kennis met jonge alleenstaande zwarte moeders.
Rowanda is haar naam, twee gouden tanden en twee gouden borsten.
David wil een echte negerin en geen bounty (dat is een negerin van buiten maar een blanke van binnen) en Rowanda lijkt wel in aanmerking te komen
Aangemoedigd door de neef van Rowanda, Ryan, gaat David op zoek naar nog een zwarte vriendin. Hier komt Rowanda achter en maakt een einde aan de relatie. Ze wil immers geen liegman en David blijkt nu ook gelogen te hebben.
Na meerdere pogingen met verschillende zwarte vrouwen heeft David nog niet gevonden wat hij wilt. Hij reist naar Memphis Tennessee in de hoop daar grote negerinnen te vinden die ook intelligent zijn. Tot zijn spijt zijn de zwarte vrouwen daar net zoals witte intellectuele vrouwen in Nederland.
Hij reist terug naar Nederland om zich weer bij Naomi te voegen, helaas heeft Naomi een relatie met Daan. Dat is een dreun in zijn gezicht.
Uiteindelijk raakt hij aan de praat met Naima ze is Marokkaans maar wel ontwikkeld, hij geeft het een kans.
Mijn mening:
Ik heb dit boek van een vriendin gekregen die hem thuis had staan en zei dat dit echt een leuk boek moest zijn. Dit boek had ik na zo’n ongeveer een week uit terwijl ik normaal helemaal niet zoveel lees. Er zat namelijk bijna geen een saai moment in. Er zit ook een actueel onderwerp in wat voor sommige mensen best gevoelig kan zijn. Ook zit er een beetje humor in (die ik niet altijd grappig vond) doordat hij telkens een verschillende cultuur afgaat en dan het volk op een manier afkraakt. Dit kan voor sommige mensen best beledigend overkomen of juist heel grappig. Al vond ik het wel heel erg lastig om hoe Robert over de dood denkt. Maar ik zou het boek zeker aanraden, maar wel erbij vertellen dat je ervan moet houden.
boek 6
Vals licht - J. Zagerman
Naam: Fleur van der wal
Klas: H4b
Complete titelbeschrijving:
Zwagerman,J. ,Vals Licht, 1992 Amsterdam.
Samenvatting:
Simon Prins is al vanaf zijn vijftiende een hoerenloper. Eerst in Alkmaar en later ook in Amsterdam, waar hij naar toe verhuist, om te studeren. Op een dag valt zijn oog op een bleek, spichtig meisje. Na enig aarzelen klopt hij aan en biedt zijn klandizie aan. Vanaf dat moment zien ze elkaar vaker. Ze stelt zich voor als Lizzie Rosenfeld. Ze studeert in Nijmegen en werkt hier een paar dagen in de week om haar studie te kunnen betalen. Zij neemt hem mee naar haar huis en hij mag naast haar komen liggen als hij zijn handen maar thuis houdt. Lizzie houdt er een nogal ongebruikelijke manier van leven op na. Slapen doet ze zelden en snoepen des te meer. Ze leeft hoofdzakelijk van vitaminepreperaten. Hun relatie wordt intiemer, toch weigert ze om met hem te vrijen.
Voor vrienden en familie moet dit leven geheim blijven. Ze vertelt niet veel over haar jeugd, maar fijn kan het niet geweest zijn. Wel vertelt ze dat ze twee vriendjes gehad heeft: Jasper en Wesley. Maar ze wil niet vertellen wie die man in de groene Opel is die haar altijd achtervolgd. Simon vindt een setje trouwfoto’s
met daarop Lizzie en Jasper. Hij krijgt geen kans om uitleg te vragen want ze komt doodziek binnen, hij haalt medicijnen op en gaat terug. Ze doet niet meer open. Een week later belt ze op en zegt dat ze in Nijmegen zit.
Simon komt via een collega erachter dat ze in de seksclub Yab Yum werkt en dat ze niet drie maar zes dagen in de week werkt en soms ook overdag. Zij zoekt weer contact met hem. Ze vertelt hem haar verhaal en dat brengt hem nogal van zijn stuk. Hij begint Lizzie te schaduwen. Op een avond vertelt ze hem dat ze gebroken heeft met alle escort bedrijven. Ze wordt in die tijd ziek en krijgt klachten waar geen diagnose voor te trekken is. Ze poeiert de man van de groene Opel af op aandringen van Simon. Op een dag staat Jasper op de stoep. Simon laat hun alleen en ‘s-avonds krijgen hij en Lizzie ruzie omdat hij vindt dat zij hem gebruikte om Jasper af te schrikken.
Na de kerstdagen begint hij haar weer te schaduwen. Hij komt erachter dat ze naar het CAD gaat en dat ze dus verslaafd is. Hij confronteert haar daarmee en ze ontkent niet. Hij gaat een keer mee en de psychiater vertelt dat ze al een hele tijd clean is.
Hij komt erachter dat ze veel schulden heeft en probeert haar daarvan af te helpen ze trekt bij hem in en Jasper helpt met verhuizen. Simon studeert bij Nico omdat Lizzie de hele dag binnen zit. Ze belt hem daar helemaal overstuur op om te zeggen dat Jasper alle cd’s meeneemt. Simon gaat naar huis en onderweg komt hij Jasper tegen in de tram. De bestuurder belt de politie. Daarna krijgt Lizzies leven eindelijk rust, ze gaat de straat weer op, ze vrijen zelfs met elkaar. Tot Simon besluit om achter Wesley aan te gaan en de 9000 gulden op te eisen die hij nog steeds van Lizzie heeft. Simon wil dat ze daar haar drugdealers van betaalt, maar Lizzie weet dat ze dan een grote fout begaat. Ze geeft het geld en duikt onder.
Simon mag niet naar haar zoeken. Simon krijgt de schuldeisers op zijn dak en duikt ook onder. Hij gaat praten met haar psychiater en komt erachter dat ze haar hele leven bij elkaar liegt. Hij mag niets aan Lizzie vertellen, maar wanneer ze naar Amsterdam terug komt gooit hij het er allemaal uit. Ze vertelt hem na alles. Ze wil de schuld bij de dealers af betalen en gaat weer werken. Daarna gaat ze bij haar tante wonen. Simon krijgt een nieuwe vriendin, maar wil Lizzie nog een keer zien. Ze is erg veranderd en houdt nog steeds van hem, maar wil niet terug naar hem.
Personages
Lizzie Rosenfeld en Simon Prins zijn de hoofdpersonen in dit verhaal. Er zijn natuurlijk ook
-Wesley
-Jasper
-Martin van Doorn
Lizzie is door haar jeugd een nogal onzeker meisje, die daarom de waarheid niet kan/durft te verhullen (ze vertelt leugens aan Simon,omdat zij hem niet wil verliezen). Ze had iets met Simon. Ze kan goed liegen en ze staat niet stevig in haar schoenen, want Jasper en die Belg hebben haar zo kunnen ompraten om de prostitutie en de heroïnehandel in te gaan. Ze doet spierwitte make-up op en felle kleuren op haar gezicht. Ze houdt van kleur. Ze eet niets, maar ze slikt heel veel pillen, zo'n vijfentwintig per dag. Een andere gewoonte van haar is snoepen.
Simon is een nogal saai iemand, hij doet erg zijn best om maar niet op te vallen. Hij had iets met Lizzie. Hij vindt zijn eigen mening nogal belangrijk en denkt dat hij ook wel goed is, hij is een hoerenloper. Ook Simon liegt, zijn ouders en vrienden weten niets over zijn gang naar de 'Rosse buurt'. Ze hadden eigenlijk allebei veel problemen met als hoofdzaak de rotte jeugd van beiden. Alles in z'n gezicht is nadrukkelijk aanwezig, behalve zijn oren.
Ik vind Simon en Lizzie de meest sympathieke personen, ze zijn verliefd op elkaar, ze doen niemand kwaad. De meest onsympathieke persoon vind ik de man van die groene Opel, want hij achtervolgt Lizzie steeds om haar te pakken (voor geld).
Tijd:
Het boek speelt zich af in de tegenwoordige tijd ( er komen dingen in voor uit onze tijd, zoals bijvoorbeeld een cd). Afgezien de flashbacks waarin Simon's jeugd in Alkmaar beschreven wordt is de vertelde tijd ongeveer een jaar. Het verhaal is dan ook chronologisch (de gebeurtenissen worden normaal beschreven), afgezien dus van die flashbacks. Er zijn vooruitwijzingen, want we in het midden van het boek kom je al te weten dat Lizzie Simon zal verlaten.
Ruimte
Het verhaal speelt zich af in drie steden, namelijk;
Amsterdam: de 'Ruysdaelkade', Nijmegen. Alkmaar : 'Achterdam' (straat in het 'Rooie Dorp')
Perspectief
Er is sprake van een personaal perspectief. De gebeurtenissen worden verteld in de derde persoon vanuit één romanpersonage. Het perspectief ligt bijna het gehele verhaal bij Simon. Via Simon kom je dan ook Lizzie's gedachten te weten.
Voorbeeld van een tekstgedeelte: Simon: "Lizzie zei tegen me dat ze met me wilt, eindelijk wil ze met me").
Je leert door zo'n eenzijdig perspectief het verhaal maar van één kant kennen en is er dus steeds onzekerheid en het kan best wel eens zo zijn dat de verteller niet altijd objectief is. Er is een passage waar je beide kanten van het verhaal te weten komt, dat is wanneer Simon Wesley ondervraagt in het café, daar blijkt dat Lizzie een heel ander verhaal verteld dan dat Wesley doet.
Motieven
De belangrijkste motieven van Vals licht zijn:
-Angst
-Leugen/bedrog
-Het zoeken naar zekerheid
Thema
Het thema van dit boek is de harde wereld van de straat met als contrast het 'romantische' verhaal van Lizzie en Simon. Lizzie en Simon proberen een normale relatie te hebben, maar dat is onmogelijk door de harde wereld van de prostitutie en drugs waarin Lizzie verzeild is geraakt.
(Prostitutie doe je niet voor de lol, veel mensen vinden het een slechte baan, daarom zal je veel liegen over je werk, want anders zullen mensen je misschien niet accepteren).
De gordijnen zitten dicht en er wordt gewerkt met lichteffecten, dus met "Vals Licht", want de werkelijkheid schijnt niet naar binnen.
Motto
Het boek opent met een treffend gekozen motto van Paul Rodenko.
Weer gaat de wereld als een meisjeskamer open het straatgebeuren zeilt uit witte verten aan.
Zwagerman ziet zich evenzeer als vernieuwer, als een representant van het zogenoemde postmodernisme en als dichter van maximalen die stroming voor zover daar al sprake van is, vindt de eis van originaliteit tot dan toe een van de grondslagen van het kunstenaarschap niet meer houdbaar en zelfs achterhaald. De drang naar een brutaal en niets ontziend realisme, zowel in de keuze van de onderwerpen als in het taalgebruik, de vermenging van taaluitingen uit de hoge en de lage cultuur zijn daarvoor karakteristiek.
Mijn Mening:
Ik vond het jammer dat je al halverwege het boek wist dat Lizzie weg ging. Het was een heel voorspelbaar einde. Je wist alleen de reden niet waarom Lizzie weg zou gaan. De ruimte en alle gebeurtenissen werden heel uitgebreid beschreven. Dat maakte het boek soms wel wat vermoeiend. Ik vond het verder geen moeilijk boek. Ik vind het geen realistisch verhaal. Misschien is het dat wel maar dat is niet bij mij over gekomen. Ik vond Simon namelijk te goedgelovig. Hij geloofde Lizzie iedere keer weer en iedere keer weer loog ze het verhaal bij elkaar.
boek 7
Het gouden ei - Tim Krabbe
Complete titelbeschrijving
Krabbe, Tim, Het gouden ei (1984)
Samenvatting
Rex Hofman en Saskia Ehlvest, een stelletje, zijn onderweg naar een vakantiehuis in de heuvels boven de Middellandse Zee bij Hyères. Omdat de kilometerstand al een tijdje kapot is moet deze met de hand worden bijgehouden om ongeveer te kunnen weten wanneer er getankt moet worden.
Rex denkt ondertussen aan hun vakantie, van drie jaar geleden. Toen raakte de benzine op en moest Rex lopends benzine gaan halen, terwijl Saskia drie uur lang in de auto zat. Ze was toen helemaal overstuur, omdat ze als kind een nachtmerrie had, waarin ze opgesloten was in een gouden ei. Tijdens haar verblijf in de auto was deze nachtmerrie weer naar boven gekomen. In die nachtmerrie zweefde ze in een gouden ei door de ruimte zonder sterren en de enige manier om daar uit te komen was door tegen het enige andere gouden ei aan te botsen, maar het heelal is zo groot, dat ze hier eigenlijk geen kans op maakte.
Nadat ze de kilometerstand een tijdje bijgehouden hadden vond Saskia het tijd om weer te gaan tanken. Ze wil het tenslotte niet nog een keer meemaken om alleen zonder benzine langs de kant te staan, terwijl Rex lopend naar een ver benzinestation moet.
Als ze bij een TOTAL-benzinestation zijn, gaan ze tanken en daarna vindt Saskia het tijd om te ontspannen. Daarom gaat ze wat drankjes halen en besluit om haar angst daarna te overwinnen: zij gaat de rest van de rit rijden zodat Rex wat kan rusten. Nadat ze haar rijbewijs heeft gehaald heeft ze nooit meer gereden, dus ze vindt het eng om te gaan rijden.
Als ze drankjes gaat halen in het benzinestation komt ze niet meer terug. Rex gaat haar zoeken maar nergens in het benzinestation is ze te vinden. Daarom besluit hij om naar binnen te gaan en aan het personeel te vragen of ze haar gezien hebben. Ze hebben haar wel gezien en ze is zelfs met drankjes uit het benzinestation gelopen, maar daarna hebben ze haar niet meer gezien. Rondom het benzinestation is Saskia ook niet te vinden en als Rex met de chef gepraat heeft en weer terug naar de auto gaat ziet hij iets opmerkelijks: de fietsen zijn van het dak van de auto weg.
Raymond Lemorne heeft al zijn hele leven vreemde gedachten. Zo vraagt hij zich op zijn zestiende af wat er gebeurt als hij van een flat afspringt. Het resultaat is dat hij zes weken in het ziekenhuis moet liggen. Eenentwintig jaar later is hij scheikundeleraar, getrouwd en heeft twee kinderen. Dan komt er weer een absurde gedachte bij hem op. Nadat hij eerst een kind van de verdrinkingsdood heeft gered, vraagt hij zich af of hij ook in staat is om een misdaad te plegen. Vanaf dat moment begint hij met de voorbereidingen voor de perfecte misdaad. Hij is van plan om iemand levend te begraven. Hij doet net alsof hij zijn vakantiehuisje gaat opknappen, maar eigenlijk maakt hij alles gereed voor de misdaad. Hij bedenkt een plan om zijn slachtoffer vanuit een benzinestation mee te lokken. Hij zal een vrouw, terwijl hij zijn arm in een mitella houdt, vragen of ze hem wil helpen zijn aanhangwagen aan zijn auto te koppelen. Zijn eerste pogingen mislukken, omdat niemand in zijn auto durft te stappen. Een volgende poging lukt wel: een meisje (Saskia) vraagt hem naar de sleutelhanger die hij bij zich heeft. Hieraan hangt namelijk een grote R.
Ze is heel geïnteresseerd en vraagt hem of ze er eentje kan kopen. Hij neemt haar mee naar zijn auto, bedwelmt haar en rijdt met haar weg. Dit doet hij, omdat Saskia hem aan zijn dochter liet denken. Hiervoor had Raymond 2 kampeerders doodgeschoten, omdat die voor zijn vakantiehuisje kampeerden.
Acht jaar later is Rex met Lieneke op vakantie, een vrouw die één jaar jonger is dan Saskia. Ze vinden elkaar wel leuk en praten veel over gevoelens en ook daar komt Saskia weer naar boven. Ze is nog steeds kwijt en niemand weet wat er met haar aan de hand is en waar Saskia op dat moment is.
Na een tijdje meldt iemand zich bij Rex thuis: een Frans sprekende man die beweert dat hij Raymond Lemorne heet. Hij vertelt aan Rex dat hij meer weet over de verdwijning van Saskia en hij vraagt of Rex mee wil gaan, zodat hij aan Rex uit kan leggen wat er is gebeurd. Dan krijgt Rex te horen dat Saskia dood is en dat hij de rest alleen te weten krijgt als hij hetzelfde ondergaat. Omdat Rex graag wil weten wat er is gebeurd, besluit hij om mee te gaan.
Rex krijgt te weten dat Saskia bij de TOTAL-benzinestation in een auto is gegaan en meer krijgt Rex niet te weten, want hij krijgt een slaapmiddel en wordt een tijd later ergens alleen wakker. Het blijkt dat hij ergens alleen onder de grond op een matras ligt. En dan beseft hij het zich, hij maakt hetzelfde mee wat Saskia ook is overkomen; Saskia is levend begraven.
Lieneke hoort verder helemaal niks meer van Rex en voor iedereen zijn Rex en Saskia voor altijd verdwenen.
Structurele analyse
Personages:
- Rex: Hij werkt al redacteur en woont in Amsterdam. Hij heeft een 9 jaar jongere vriendin Saskia. Hij is een vriendelijke man die veel voor anderen over heeft. Hij wilt bijvoorbeeld weten wat er met Saskia is gebeurd en dat moet hij zelf bekopen met de dood. Daarnaast is hij een doorzetter, hij laat zich niet snel iets vertellen en zet altijd door totdat hij zijn eindpunt bereikt heeft. Over het uiterlijk van Rex krijg je niks te weten in het verhaal.
- Saskia: Saskia is een vriendelijke roodharige vrouw die een relatie met Rex heeft. Ze is ijdel en wil er altijd goed uit zien en vindt het fijn om haar zaakjes op orde te hebben.
- Raymond Lemorne: is een 41-jarige Franse man die als scheikundeleraar op een school werkt met middelbare scholieren. Hij heeft een vrouw en twee kinderen. Het is een gewelddadige man met aparte gedachten die daar apart mee om gaat. Hij denkt niet zo vaak aan anderen. Het liefste ziet hij mensen pijn lijden en hij vindt het dan ook niet erg om mensen pijn te doen.
- Lieneke: Lieneke is een vriendin van Rex nadat Saskia ontvoerd is. Ze hebben het leuk als ze samen zijn, maar verder gebeurt er weinig tussen hen.
Plaats:
Het verhaal speelt zich af in Frankrijk, hier stoppen Rex en Saskia om te tanken. Naar Italië (Marina di Camerote) gaan Lieneke en Rex op vakantie. En Rex woont en werkt in Amsterdam.
Het belangrijkste plek, de plek waar Saskia en Rex levend zijn begraven is onbekend.
Ruimte:
In Frankrijk speelt het zich af op het benzinestation waar Saskia wordt ontvoerd.
In Italië is er in het boek niet echt een ruimte bekend en in Amsterdam kom je maar heel kort in het huis van Rex.
Tijd:
- Vertelde tijd: 33 jaar. In hoofdstuk 1 begint het verhaal op 28 juli 1975, in hoofdstuk 2 is het acht jaar later en hoofdstuk 3 bestaat uit drie periodes in het leven van Raymond Lemorne. Deze periodes zijn 1950, 1971 en 1975. Hoofdstuk 4 is weer acht jaar later en hoofdstuk 5 is hier chronologisch achteraan.
- Historische tijd: Het verhaal speelt zich af tussen 1950 en 1983.
- Chronologie: Er is geen gebruik gemaakt van flashbacks, de enkele verwijzingen naar het verleden zijn namelijk geen flashbacks te noemen omdat het hele korte verwijzingen zijn.
Verder heeft het verhaal een niet-chronologische volgorde. Het begint bij de ontvoering, dan wordt er voor de lezer duidelijk wat er is gebeurd doordat er een stuk over de ontvoerder wordt verteld, dan is Rex bezig met de ontvoering actueel maken en dan pas wordt het ook voor hem duidelijk wat er aan de hand is.
Perspectief:
Voor het verhaal is een auctoriale verteller gebruikt. Dit wordt ook wel een alwetende verteller genoemd. Niemand uit het verhaal vertelt het verhaal, maar iemand van bovenaf lijkt het verhaal te vertellen. Hierdoor weet je als lezer ook meer dan de personages uit het boek weten.
Motieven:
· Misdaad: de dader van Rex en Saskia, Raymond Lemorne, is zeer gewelddadig. Hij heeft zelfs een wapen gekocht waar hij eventueel iemand mee kan vermoorden. In de tijd dat hij bezig was heeft hij veel slachtoffers gemaakt.
· Vermissing: Saskia is vermist en niemand weet wat er met haar is gebeurd. Hierdoor kan haar geliefde ook niet echt rouwen want misschien leeft ze nog wel.
· Het Gouden Ei: Saskia had toen ze klein was nachtmerries over een gouden ei waar ze in zat en door het heelal zweefde. Alleen als ze tegen een tweede gouden ei zou botsen zou ze verlost worden want, doormiddel van een explosie worden beide eieren verwoest. Ze had claustrofobie dus dat maakte het extra erg.
Het claustrofobische gevoel dat ze krijgt als ze in het ei zit, krijgt ze later ook als ze levend begraven in een kist ligt. De explosie geeft de gelijke dood aan van Saskia en Rex.
· Onwetendheid: Rex weet niet wat er met Saskia gebeurt is en waar ze is.
Thema:
Het thema van Het Gouden Ei is ‘liefde en verbondenheid voor en na de dood’. Liefde omdat Rex nog nooit zoveel voor iemand heeft gevoeld als voor Saskia. Opeens wordt Saskia hem ontnomen waardoor het boek beschrijft dat er eigenlijk een deel van zijn leven wordt ontnomen, zijn verbondenheid aan haar is daarmee duidelijk gemaakt. Hij voelt zich daarnaast ook nog is zo verbonden met haar dat hij overweegt hetzelfde lot te ondergaan als dat van Saskia. Hij wordt levend begraven en sterft. Als er een hiernamaals is betekent het dus dat de twee weer verbonden zijn. Gelijk is hiermee uitgelegd dat Rex zijn liefde en verbondenheid aan Saskia zo groot is dat hij de dood overweegt, voor als er een hiernamaals is, om weer bij haar te zijn.
Mijn Mening
Het boek Het Gouden ei is echt een boek dat veel mensen zal aanspreken. Er zit spanning, liefde en moord in wat in ieder geval mij tot een positieve mening heeft laten komen. Vooral het einde is merkwaardig wanneer Rex overweegt hetzelfde te ondergaan als zijn vriendin Saskia. Ik denk dat die gebeurtenis het boek dan ook zo bestseller heeft gemaakt. Een gruwelijk einde, dus geen ‘eind goed, al goed’.
Ook is het boek makkelijk te lezen, er zaten niet zo veel moeilijke woorden in, maar de opbouw en vooral de chronologie was een beetje moeilijk. Maar als je er de tijd voorneemt dan is het wel te doen.
boek 8
Phileine zegt sorry - Ronald Giphart
Tijd: heden
Thema: roman, cultuurverschillen
Personages: Phileine, Max, Jules, Joanne en Leonard
Perspectief: ik-perspectief
Samenvatting:
Het begint met de terugblik naar het moment waarop Max het vriendje van Phileine de hoofdpersoon verteld dat hij naar New York vertrekt om zich daar bij een toneelgroep te voegen en een productie uit te voeren van Romeo en Juliet.
Dan komt er een tijdsprong waarna Phileine een ticket koopt en achter haar vriendje aan naar New York gaat omdat ze hem mist.
In het vliegtuig ontmoet ze een Amerikaans echtpaar: Fabian en Lena, die brengen haar per limousine naar het huis van Max.
Ze krijgt dan ook het telefoonnummer van Fabian zodat ze hem kan bellen tijdens haar verblijf zodat hij haar een rondleiding kan geven. Ze komt bij Max’s huis aan en ontmoet dan zijn vrienden: de bebrilde Jules, de zieke Leonard, de Vlaamse Gulpje, de verschrikkelijke Joanna en L.T.
Nog diezelfde avond wordt er een welkomstfeestje gehouden, maar vanwege alle nieuwe indrukken drank en vermoeidheid gaat ze maar vroeg slapen.
‘s Ochtends vind ze een briefje van Max dat hij al vroeg weg moest om te repeteren en dat ze voorzichtig moest zijn en dat ze vanavond wel uit eten zouden gaan.
Ze leert Gulpje kennen en al gauw besluiten ze vriendinnen te worden en gaan lunchen.
Na de lunch belt ze Fabian op voor een rondleiding.
Tijdens die rondleiding wordt Fabian een beetje persoonlijk maar Phileine herinnerd hem eraan dat hij een vrouw heeft.
Die avond die eigenlijk met Max zou zijn heeft ze met de vrienden van Max doorgebracht omdat zijn generale repetitie uit was gelopen, maar ze heeft zich wel vermaakt met Gulpje samen “dit wel ten koste van anderen”.
Dag twee de première van Romeo-n-Juliet het stuk waar Max in speelt en er al een ruim jaar mee bezig is.
Phileine gaat naar de voorstelling samen met Gulpje, Jules en het homopaar Benny en Marc die een deur verderop wonen.
Het toneelstuk laat de seksuele kant van de maatschappij zien het wordt dus naakt gespeeld en laat vrijen en zelfbevrediging scènes zien.
Een deel van het publiek is na de pauze zo geshockeerd dat ze dingen gaan roepen en de zaal verlaten.
Ook Phileine vindt dit heel moeilijk om naar te kijken en terwijl ze geshockt en verbaast zit te kijken blijft ze wel zitten en maakt geen oproer in de zaal.
Op de afterparty probeert ze uitleg te krijgen over wat er allemaal gebeurd is ze vraagt dit bij Max als zowel de regisseur Reginald dit lukt niet geheel en max en zij krijgen ruzie deze eindigt uiteindelijk bijgelegd in de kroeg en dan zitten ze aan het bier.
De volgende dag gaat ze na het opstaan met Gulpje lunchen in Gulpjes stamrestaurant waar het verhaal gaat dat er midden in de zaak een vrouw zou hebben gezegd dat een fake orgasme niet zo moeilijk was en dit midden in de zaak heeft voor gedaan. Omdat Phileine en Gulpje aandacht krijgen van twee mannen willen ze een grapje met hun uithalen en nodigen zij ze bij hen aan tafel.
Ze zetten hierna de act op en beginnen zachtjes met hijgen en te kreunen.
Dit wat ze in het begin wel grappig vonden werd echter gênant en ze werden dan ook door de baas van het restaurant vriendelijk verzocht om te vertrekken.
Ze komen even later Jules tegen en krijgen een gesprek over sexual harrassement bij mannen.
Na een beledigende opmerking van Phileine vertrekt Jules. Pas dan komt ze er achter dat Jules geen zij is maar een hij.
Phileine en L.T; de vriend van Joanna de verschrikkelijke, gaan met zijn motorboot het water op en uit de tekst moet je dan maar opmaken dat ze gevreeën hebben.
De vierde dag probeert Phileine het huis maar te ontlopen na een wat mindere actie die ze had gemaakt naar Leonard.
Gulpje en zij gaan dan naar een kroeg om wat te gaan drinken op de kosten van Gulpjes vader. Na al wat op te hebben komt L.T binnen en na een tijdje hebben ze besloten om op korte termijn de laatste uitvoering van de voorstelling ook bij te wonen en dit doen ze.
Dit wordt echter een zeer grote klap als ze van achter uit de zaal zien dat ze haast nog verder gaan dan zij de eerste keer hebben gezien, maar dit wordt abrupt stilgezet door Phileine die het niet meer kan aanzien en het podium op gaat en de boel stopzet dit wordt een hele toestand.
Phileine wil niet terug met Max mee naar huis en beland bij Fabian en daar brengt ze de nacht door.
De dag na de grote heisa staan alle kranten vol met wat er afgelopen nacht is gebeurd en Phileine wordt gevraagd voor een aantal programma’s en ze gaat naar David Letterman waar ze zijn show overneemt, en het publiek gaat voor haar.
Ze krijgt hier echter geld voor zodat ze de volgende nacht kan slapen in een hotel.
Vanuit dat hotel belt ze nog even haar moeder en probeert haar Nederlandse vriendinnen te bereiken maar die zijn op jongensjacht.
De volgende dag staat Max voor de deur en omdat ze niet vrijwillig mee wil wordt ze op zijn rug meegenomen en niemand die hem tegenhoud.
Nadat ze het weer hebben uitgepraat gaan ze naar het aids-gala maar er hangt daar een zeer vijandelijke sfeer tussen haar en de anderen. Totdat ze het beseft en dan komt haar speech waarin ze erachter komt dat ze zich nieter goed gedragen heeft en dus sorry zegt tegen iedereen die ze heeft lastiggevallen en ze eindigt met: ‘sorry dat ik besta.’
Mijn mening:
Ik vond het een leuk boek. Het verhaal is erg origineel en je kunt je goed inleven in de personages. Dat vind ik altijd heel erg fijn aan een boek. Het verhaal was eigenlijk nooit echt saai. Er gebeurde altijd wel wat spannends of geks. Het hele boek is eigenlijk niets anders dan gekke uitspraken en rare gebeurtenissen maar op het einde was Phileine ineens heel erg serieus, wat ik best raar vond. Het taalgebruik was heel erg fijn en het leek wel alsof het voor mensen van mijn leeftijd geschreven is. En dat had ik niet echt van een literair boek verwacht. Ik zou het boek zeker aanraden maar dan wel eerder aan jongeren dan aan een ouder iemand.
boek 9
Het behouden huis- Willem Frederik Hermans
Samenvatting
De hoofdpersoon is een Nederlandse soldaat, hij heeft de technische school doorgelopen en vocht nu al vier jaar aan het oostfront in de tweede wereldoorlog. Hij is gevangen genomen door de Duitsers, veroordeeld tot opname in het tuchthuis. Op weg naar een andere gevangenis is hij ontsnapt, wederom gevangen genomen en in een concentratiekamp(Strellwitz)ondergebracht. Weer gevlucht en gepakt bij de Zwitserse grens, in Saksen uit de trein gesprongen en gelopen naar het Oosten. Daar voegde hij zich tussen de geallieerden, de partizanen. Met hun leger moesten ze over een heuvel om het kuuroord aan de rivier te bereiken en de Duitsers die schoten van alle kanten. Hij sprak met een Spanjaard en over en weer vertelden ze wat ze in de oorlog al hadden meegemaakt.
Toen ze langs de rivier liepen moest de hoofdpersoon enkele Duitsers die hen beschoten, neerschieten. Toen kwamen ze aan in een dorpje, die de geallieerden dus veroverd hadden. Hij kreeg van de sergeant de opdracht om het dorp te doorzoeken op boobytraps. Hij kwam bij een huis dat hij binnentrad, het huis was verlaten. De ikfiguur was in een droomtoestand, hij besefte dat hij al drie jaar niet meer in een ‘normaal’ huis had geslapen. Het huis was achtergelaten, maar net alsof er net iemand snel weg was gevlucht, de soep stond namelijk nog op het vuur. Hij ging het hele huis na en verraste zich over de goede staat van het huis. Hij kon namelijk in bad, met warm water en hij trok de kleren aan die daar nog hingen. Voor de rest zag het huis er ook nog perfect uit, er lag er lag zelfs geen stof. Hij vergat de opdracht van de sergeant en maakte het huis eigen. Hij viel in slaap. Hij werd wakker, omdat er gebeld werd.
Er stond een Duitse kolonel voor de deur die vroeg of hij de eigenaar was van het huis, want hij wilde vragen of er namelijk Duitse officieren daar konden verblijven, de Duitsers hadden het dorp dus weer ingenomen. Hij deed zich voor als eigenaar en stemde in. Hij moest alleen nu het huis goed gaan bekijken, want hij moest wel alles afweten van het huis als de Duitsers hem iets er over zouden vragen. Hij vond een bibliotheek, met vele boeken over vissen.
Ook was er een kamer waar de deur op slot zat, dus daar kon hij op geen mogelijkheid binnen komen. De Duitsers maakten gebruik van het huis en de hoofdpersoon had ook zij eigen gedeelte, dat was boven. Toen de Duitsers wegwaren wilde hij toch wel weten wat er in de gesloten kamer was en dus had hij een ladder aan de buiten kant van het huis gezet.
Toen hij die beklom kwam de eigenaar van het huis thuis en sprak hem aan. Het bleek de echte eigenaar te zijn. Toen de eigenaar buiten in de tuin liep en hij naar boven was gegaan, heeft hij met een geweer hem doodgeschoten. De vrouw van de eigenaar had dit gezien en die heeft hij toen gewurgd. Zo graag wilde hij in het huis blijven.
De gesloten kamer was opeens open en er scheen licht, hij ontdekte een 96 jarige man, in een kamer met vele tropische vissen in aquariums. Hij was die vissen aan het voeren. De man vertelde hoeveel de vissen voor hem betekende en wat hij er allemaal mee deed. Toen is hij in zijn eigen kamer naast de dode vrouw in slaap gevallen en weer werd hij wakker door de bel. Het was de Duitse kolonel die kwam melden dat de stad omsingeld was door Bolsjewieken. Hij is toen zijn eigen uniform aan gaan trekken en pakte zijn geweer en heeft de kolonel opgesloten in de kelder. Daarna ging hij naar de oude man toe en heeft hem proberen uit te leggen dat hij nu niet meer voor de Duitsers moest zijn omdat de Russen er waren, maar de oude man wilde niet luisteren. Hij heeft zijn uitleg toen in het kort op een briefje geschreven: Duitsland is kapot en je mag geen heil Hitler meer zeggen. Daarna ging hij naar buiten en wilde hij zich weer melden bij het hoofdkwartier.
Hij kwam toen weer zijn vriend Yesero, de Spanjaard tegen, waar hij mee naar het huis wilde gaan, alleen toen gingen alle partizanen ook mee. Die plunderden alles.
Hij kon ze niet tegenhouden. De oude man werd opgehangen aan de plataan en de kolonel en de vrouw werden opgeknoopt. Hij heeft nog wat waardevolle spullen van de eigenaar meegenomen en heeft toen niemand meer aanwezig was een granaat in het huis laten ontploffen. Alles vernietigt. Hij keek nog naar het huis en liep weg. Het is dus een gesloten einde.
Structurele analyse
Personages:
· De hoofdpersoon is een soldaat, een naamloze Nederlands soldaat. Hij heeft de technische school doorgelopen. Hij had voor de oorlog geen beroep.
Het is natuurlijk een persoon in oorlogssituatie, dus ik kan alleen zijn karakter in die situatie beschrijven. Het is een asociale man, hij gaat een huis binnen zonder toestemming en maakt dat huis zich eigen. Hij drukt zijn sigaret uit op de sofa en dood de eigenaar en eigenares van het huis zonder enige echte reden. Eigenlijk heeft de hoofdpersoon een vlak karakter, je komt niet veel over hem te weten. Zijn uiterlijk wordt niet beschreven, alleen eigenlijk hoe hij in bepaalde situaties handelt. De soldaat behoort tot de partizanen(deze worden eigenlijk gezien als helden in andere romans) zijn barbaren, dierlijke monsters, zonder enig besef van orde en wetten. Hij kan zich wel verplaatsen in andere mensen, zoals hij zich in de oude man verplaatst en hem ervan probeert te overtuigen dat de Russen de Duitsers hebben verslagen en dat hij nu dus op moet passen. ”Nu komen de Sovjets. Nooit meer Heil Hitler zeggen. Denk eraan, anders maken de Russen je dood en vreten ze je als vissen op”
Het is iemand die veel waarde hecht aan orde, regelmaat. In een huis wonen, hij heeft een poes, doen wat hij zelf wil en niemand die hem stort. De oorlog bestaat vanaf dat moment niet meer voor hem.
· Ook is er een andere groep die deel uitmaakt van de oorlog, de Duitsers, zij zijn ook anders verteld in deze roman. Ze zijn gedisciplineerd en houden krampachtig vast aan hun cultuur om zich staande te houden in de oorlog.
· De werkelijke eigenaren van het huis. Ze zijn van een hogere klasse, dit is te zien aan de staat van het huis, de inrichting en het opslag van voedsel in het huis.
Plaats:
Het verhaal speelt zich af in Oost- Europa, want daar was het slechter geregeld dan op andere plaatsen, de oorlog, de omstandigheden en faciliteiten voor de soldaten zoals in het boek ook wordt omschreven, dit kan daarom ook een reden voor de hoofdpersoon zijn geweest om in dat huis is te gaan wonen en het zijn eigendom te maken.
Ook komt er in het boek voor dat de soldaat gevangen wordt genomen door Duitsers en dus door een paar landen heen gaat zoals Zwitserland.
Ruimte:
Het grootste gedeelte van het boek speelt zich af in het huis. Het is een groot huis, eerst kwam je door een zware deur naar binnen, waar je terechtkwam in de gang. Door de achterdeuren kan je het terras zien met een marmeren hek en een lange rechthoekige Franse tuin. Achterin stond een tuinhuisje. Er waren vele benedenkamers, waar zich zelfs een vleugelpiano bevond. Boven was een kamer met boekenkasten en een schrijfbureau. Er was een grote slaapkamer die door een zwaar gordijn werd afgescheiden van een nog grotere badkamer. Daar lag een marmeren vloer. Dan was er ook nog een gesloten kamer waar de hoofdpersoon niet in kon komen. Helemaal beneden bevond zich ook nog een kelder, waar veel voedsel opgeslagen was. Dit geeft aan dat de eigenaars toch wel van de hogere klasse kwamen. Dit is ook heel belangrijk voor het verhaal, omdat het oorlog was en eigenlijk alles vernietigd was, behalve dat huis, dat van binnen en van buiten nog in perfecte staat was.
Tijd:
· Vertelde tijd: de vertelde tijd is ongeveer een maand of drie.
· Historische tijd: Het verhaal speelt zich af in de Tweede Wereldoorlog. Dus rond het jaar 1940.
· Chronologie: Het verhaal is chronologisch verteld, er zijn geen flashbacks of vooruitblikken in het verhaal.
Perspectief:
Het verhaal is geschreven uit de eerste vorm enkelvoud. Dus de ik-vorm, door de Nederlandse soldaat.
Motieven:
· Eenzaamheid: De hoofdpersoon is het hele boek eigenlijk alleen. Bij de partisanen kan hij niemand verstaan en dus met niemand praten en later bij de Duitsers moet hij ook zo min mogelijk contact met hen zoeken omdat hij zichzelf anders kan verraden.
· Tweede Wereldoorlog: Het verhaal speelt zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog en bij alle gebeurtenissen moet dan ook rekening gehouden worden met die oorlog. Dingen die normaal onacceptabel zouden zijn of niet zouden kunnen, kunnen nu wel.
· Judasmotief: De hoofdpersoon verraadt zijn eigen troepen en kiest voor zichzelf door zichzelf voor te doen als een bewoner. Hij voelt hier echter geen spijt over
Thema:
· Escapisme: De hoofdpersoon probeert te ontsnappen aan de oorlog, aan zijn vieze kleding en ongeschoren gezicht. Hij vindt het behouden huis en probeert meerdere malen de oorlog als een hersenspinsel een verzinsel aan zichzelf uit te leggen. Hij probeert zich voor te doen als de eigenaar van het huis om er te kunnen blijven wonen. Aan het einde is zijn vertrek uit het huis opnieuw een vlucht, hij blaast het huis op waardoor zijn verblijf daar niet te achterhalen is, opnieuw is het een vlucht maar nu om weer met anderen mee te kunnen.
· Chaos: het is een chaos in de oorlog, maar ook in het leven van de ik-figuur, daarom gaat hij ook in het behouden huis wonen. Hij wil weer als een ‘normale’ persoon leven en het liefst niks met de oorlog te maken hebben. Zo zal hij dus eigenlijk van de chaos wegblijven.
Motto:
Geen motto.
Titelverklaring:
Het huis staat voor orde en regelmaat, behouden betekent ook niet veranderen. Dit betekent dat alles in de oorlog vernietigd is, kapot en verbrand, maar dat er een huis was dat behouden bleef en dit staat dus voor alles wat de soldaat gemist heet in zijn vier jaar soldaat zijn. Het is ironisch bedoeld, want het huis is niet echt behouden gebleven het is namelijk door hem zelf vernietigd. Dus die orde, regelmaat en veiligheid zijn door de oorlog vernietigd. Vooral veiligheid, want dit heeft hij in de oorlog niet ervaren en aan het eind ziet hij pas dat het eigenlijk net was of het ook aldoor komedie had gespeeld en zich nu pas liet zien zoals het in werkelijkheid was geweest: een hol, tochtig brok steen, inwendig vol afbraak en vuiligheid. Het was meer een droom, waar hij de werkelijkheid eerst niet van zag.
5.Mening
Ik vond het een kort, maar krachtig boek. Er gebeurde in een korte tijd namelijk erg veel. Ik vind dat Hermans heel goed de vele gebeurtenissen die zich afspelen duidelijk heeft laten overkomen. Ze waren erg werkelijk, dit kwam denk ik door de grote en gedetailleerde beschrijving van de handelingen, zo kon je je helemaal voorstellen hoe die handeling of die situatie eruit zag. Dit maakt het boek levend en dat is fijn om te lezen. Al vond ik door die grote beschrijving van sommige situaties ook wel schokkende tussen zitten. Het speelt zich natuurlijk af in de oorlog en dat was vechten en veel doden. Hier was het ook in het huis niet echt fijn, dit waren de momenten toen de hoofdpersoon de eigenaar en eigenares om zeep hielp en toen later de oude man door de partisanen was opgehangen.
Doordat het in de ikvorm is geschreven krijg je ook alle gedachten en gevoelens van de hoofdpersoon te lezen en dat brengt spanning met zich mee.
boek 10
Bint - F. Bordewijk
Naam: Fleur van der wal
Titel: Bint,
Eventuele ondertitel: Roman van een zender,
Schrijver: F. Bordewijk,
Uitgeverij: Wolters-Noordhoff,
Druk:onbekend,
Uitgave:1998.
Samenvatting:
De Bree gaat in november op de school van Bint beginnen met lesgeven. De Bree heeft besloten om leraar te worden omdat hij hierin afleiding zoekt en meer contact heeft met de buitenwereld. Hij zal voor de rest van het jaar invallen voor een docent die is weggepest.
De school van directeur Bint is in de stad erg bekend geworden met de 5 jaar geleden genomen systeem die erg streng en meedogenloos is. Door dit systeem heeft de directeur verschillende conflicten gehad met ouders en zelfs met de wethouder. Hierdoor is er al drie jaar lang geen leerlingen toegelaten op deze school, zodat er alleen maar vier vierde klassen en drie vijfde klassen over zijn. Dus over twee jaar zal er op school geen leerlingen zijn en zal de school gesloten moeten worden, maar Bint zet zijn systeem gewoon door.
De Bree heeft op zijn eerste dag de klas 4D, hij geeft deze klas de bijnaam ‘de hel’. De hel probeert de Bree uit en de Bree verklaart de klas oorlog. Hij heeft ook nog drie andere klassen, maar heeft hier weinig moeite mee. Deze klassen geeft hij ook namen.
De klas met leergierige leerlingen geeft hij de bijnaam ‘de bruinen’,de ijverige klas noemt hij ‘de grauwen’ en de klas met aardige en lieve leerlingen noemt hij de ‘bloemenklas’. ‘De bloemenklas’ is het meest normale klas van de alle klassen die hij heeft, maar hij al meteen een hekel aan Jérôme Fléau.
Alle leraren zijn het eens met de systeem van de directeur Bint behalve de lerares Keska. Naarmate de tijd wordt Bree het ook eens met de systeem van directeur Bint.
Als Bree de punten voor het eerste rapport moet klaarmaken tijdens de lerarenvergadering ziet hij ook dat hij een schoolcijfer moet geven. Dit betekent dat hij een leerling een punt moet geven voor zijn of haar gedrag. Leerlingen met een onvoldoende schoolcijfer hebben een slecht rapport. Met kerst krijgen de leerlingen een rapport die zwaar meetelt en als ze met kerst dus een slecht schoolcijfer hebben kunnen de leerlingen niet meer ophalen en blijft hij of zij zitten. Maar omdat de directeur Bint dit wil vermijden, krijgen kinderen met een slecht schoolcijfer het advies om van school te gaan.
In de ‘grauwe klas’ van Bree dreigt een leerling zelfmoord te plegen als hij een slecht schoolcijfer zou krijgen. Van Beek, de leerling die zelfmoord wil plegen, krijgt een slecht schoolcijfer en pleegt ook zelfmoord. De leerlingen van de school van Bint komen hiervoor in opstand.
De Bree wil ook dat Jérôme Fléau van school wordt afgestuurd en geeft hem dus een slecht schoolcijfer. Hierdoor wordt Jérôme Fléau van school afgestuurd.
Er komt een schoolreis en de Bree neemt de helft van ‘de hel’ mee naar België, de Bree vindt dit leuk om te doen en heeft er veel plezier van. De Bree zegt:’We moeten een kortere weg nemen, omdat een van jullie medeleerlingen een nare kuch heeft en lijkt ziek te worden’. De Bree en ‘de hel’ nemen een korte weg, maar er zijn twee leerlingen die de langere weg nemen. Bij komst bij de hotel worden deze twee leerlingen zwaar gestraft.
Als ze terug zijn van deze reis, begint de examenperiode. Hiermee komt ook het einde van de schooljaar. ‘De hel’ gaat volledig over naar het laatste jaar. De Bree gaat niet meer verder als leraar en stopt. Dit is de laatste jaar dat de school nog bestaat.
Als de Bree naar huis gaat en er nog aan twijfelt om verder te gaan aan als leraar. Hij besluit om toch als leraar verder te gaan en schrijft een brief aan de directeur Bint.
Na de vakantie begint Bree weer met zijn baan als docent en wil hij naar de directeur Bint gaan. Als hij voor de kamer van de directeur staat en er opklopt komt er geen reactie uit de kamer en gaat hij toch naar binnen en ziet dat er niemand binnen zit.
De Bree komt erachter dat de directeur Bint ontslag heeft genomen omdat hij zich schuldig voelde over de dood van Van Beek. De Bree gaat verder met 5C, ‘de hel’. En aan het einde van dit jaar is het voorbij met school en sluit de school van Bint voor altijd.
Structurele analyse:
Tijd
-Vertelde tijd: Het verhaal duurt ongeveer 10 maanden.
-Historische tijd: Het verhaal speelt zich af in de 20e eeuw.
Plaats en ruimte:
Het verhaal speelt zich af in een stad waarvan geen naam is genoemd. Maar tijdens het verhaal gaan de leerlingen op klassetocht en dan komen ze ook in België en Frankrijk. De plaatsen zijn niet van belang, ze zijn dus tamelijk willekeurig gekozen.
hoofdpersonen:
De Bree: een invalleraar die bezeten raakt van het strenge systeem van Bint. Hij is erg autoritair en trots. De Bree ziet de hel als een geheel. De Bree is een rond karakter.
Bint: directeur van een school die hij op autoritaire wijze leidt. Hij is kort van zeggen en houdt van tucht. Bint is een vlak karakter. De bijpersonen: Keska: Een leerkracht op de school van Bint die daar eigenlijk niet thuishoort door zijn zwakheid en gevoelens.
De Conciërge: Zwak en ongewenst door De Bree en Bint, heeft een oogje op de werkster.
De Werkster: in dienst genomen om een reden te vinden om de conciërge te kunnen ontslaan.
Juffrouw To Delorm: Energiek, onknap, intelligent.
Nox: Een sombere persoon met een lange snor.
Remigius: Kent Bints verleden en overtuigingen.
Ridderikhof: Onknappe, vroeg oude, zwakke leerkracht.
De leerlingen van de Hel: Allen hebben een raar uiterlijk. Zij zijn de lievelingen van Bint.
Perspectief: Het verhaal wordt verteld vanuit een autoriaal perspectief, door de ogen van een verteller dus.
Motieven: zelfmoord en dictatuur op school.
Thema: Het kweken van kerels, reuzen door middel van Bints Systeem. Dus eigenlijk gaat het boek over het sterker maken van het land en de samenleving.
Mijn Mening:
Ik vond het onderwerp niet helemaal duidelijk. Wel vond ik het onderwerp interessant. Het onderwerp ligt buiten mijn belevingswereld want ik zit niet op zo’n school en op geen enkele school die ik ken wordt zo’n streng systeem gevoerd. Het heeft me niet echt aan het denken gezet. Het onderwerp is erg diepgaand behandeld.
Het verhaal heeft geen duidelijke verhaallijn. Ik vond het verhaal een beetje onduidelijk. Vooral in het begin snapte ik er vrij weinig van.De gebeurtenissen waren niet spannend en ook niet erg geloofwaardig, ze hebben me ook niet aan het denken gezet. Het eind is heel vreemd, ik snap het eind niet goed. De gebeurtenissen spelen zich af in een sombere, kille sfeer. Het boek blijft niet van het begin to het eind boeien. Halverwege het boek wilde ik eigenlijk niet verder doorlezen.
Wel komt het verhaal vrij snel op gang. Er zijn niet echt gedeeltes die overbodig zijn, vind ik. Het verhaal bestaat uit afwisselend korte en lange scenes. Er lopen geen verschillende verhaallijnen door elkaar, dat vind ik wel fijn want anders wordt het verhaal zo verwarrend.
Ik vond de personages niet veel aan, ze zijn veel te oppervlakkig, veel te simpel, ik kon me niet in ze inleven. De personages waren erg voorspelbaar. Ik kwam het meest te weten over De Bree en Bint.
het taalgebruik was niet moeilijk, hoewel ik de manier waarop het verhaal verteld wordt wel lastig vond. Er werd best wel wat beeldspraak gebruikt, maar dat leverde verder geen problemen op.
Ik vond het boek niet echt interessant. De manier waarop het verhaal verteld werd vond ik vrij lastig en de personages waren niet boeiend. Het verhaal op zich was wel aardig, maar het is niet mijn smaak en ik zou het anderen ook echt niet aanraden.
bestand boek 1
