Algemeen

Planning schooljaar 2017 - 2018

In havo 4 ga je 6 boeken lezen. Bij elk boek update je het leeslogboek
Van je docent krijg je een schema met deadlines. Wanneer je dit schema volgt, weet je zeker dat je tijd genoeg hebt om alle boeken te lezen en je leeslogboek tijdig bij te werken. Je docent zal aangeven wanneer zij de leeslogboeken bekijkt. Op deze momenten kun je feedback ontvangen over de gelezen boeken en over de inhoud van je leeslogboek.

Leeslogboek starten zorg dat je leeslogboek uiterlijk vrijdag 8 september gemaakt is
Boek 1    periode 1 - vrijdag 13 oktober
Boek 2    periode 2 - vrijdag 24 november
Boek 3    periode 2 - maandag 8 januari
Boek 4 periode 3 - vrijdag 9 februari
Boek 5    periode 3 - vrijdag 23 maart
Boek 6    periode 4 - maandag 7 mei
Leeslogboek compleet periode 4 - vrijdag 15 juni

Voorwaarden boekkeuzes

In havo 4 ga je 6 boeken lezen. Geef altijd aan je docent door welk boek je gaat lezen. Op deze manier kan de docent
tijdig adviseren om eventueel een ander boek te kiezen.

De boeken op je leeslijst moeten aan een aantal eisen voldoen:
- De boeken moeten oorspronkelijk in de Nederlandse taal zijn geschreven. Dus geen vertaalde werken.
- Je leeslijst mag 1 literaire thriller bevatten.
- Er moet een ontwikkeling zichtbaar zijn in het niveau van de boeken die je leest.
Gebruik hiervoor http://www.lezenvoordelijst.nl/zoek-een-boek/nederlands-15-tm-19-jaar/

Lezen voor de lijst
Op de website Lezen voor de lijst vind je 6 verschillende leesniveaus (http://www.lezenvoordelijst.nl/zoek-een-boek/nederlands-15-tm-19-jaar/home/leesniveaus) Probeer te bepalen welk niveau bij de start van havo 4 het beste bij jou past. Probeer om in havo 4 in elk geval één boek van een hoger niveau te lezen. Bij het mondeling in havo 5 komt de ontwikkeling ook ter sprake. Wil je een boek lezen dat je niet terug kunt vinden op Lezen voor de lijst? Overleg dan met je docent over het niveau van het boek.

Instructie leeslogboek

Hoe moet je leeslogboek eruit zien?

Je leest in havo 4 in totaal zes boeken. Bij elk boek moet je je leeslogboek updaten. Maak de opdracht in Wikiwijs en niet via een bestand als bijlage!

Bij elk gelezen boek moet er een reflectie terug te vinden zijn in je leeslogboek. Hiervoor moet je de volgende stappen doorlopen:

1. Zorg er eerst voor dat je een eigen Wikiwijspagina aanmaakt. De instructie die je stap voor stap uitlegt hoe dit moet, vind je in de studiewijzer.
2. De gemaakte opdrachten moeten direct zichtbaar zijn. Dat betekent dat je de teksten typt in Wikiwijs of kopieert vaunit Word. Je mag geen Worddocument toevoegen als bijlage!
3. Geef op het tabblad 'boekenoverzicht' een volledig overzicht van de gelezen boeken. Zo kun je in één oogopslag zien welke boeken je gelezen hebt. Noteer van elk boek: de titel, de auteur, het niveau van het boek en het aantal sterren dat je het boek zou geven. Hierbij geldt dat 5 sterren maximaal is. Houd dit overzicht up-to-date!
2. Voor elk boek gebruik je vervolgens een tabblad waar je een verwerkingsopdracht maakt bij het gelezen boek. De opdrachten waar je uit kunt kiezen, vind je bij het tabblad 'opdrachten'. Je mag hierbij natuurlijk werken met afbeeldingen als je wilt!
3. Aan het begin en aan het einde van het schooljaar ontvang je van je docent nog overige opdrachten die je bij het tabblad 'overige opdrachten' moet uitvoeren.

Tussentijdse 'beoordeling'
Wanneer je docent tussentijds je leeslogboek bekijkt, zal hij/zij letten op de volgende aspecten:

- Kwaliteit: heb je de juiste opdrachten gekozen die passen bij jouw visie op het gelezen boek? Heb je ook niet altijd de makkelijkste weg gekozen?
- Ontwikkeling: is er in de gelezen boeken een ontwikkeling in niveau waar te nemen? Zoek je uitdaging en ontwikkeling in de boeken die je leest?
- Volledigheid: geeft je opdracht een volledig beeld van jouw visie op het gelezen boek?
- Taalgebruik: heb je niet te veel spel- en taalfouten gemaakt?

Je krijgt feedback van je docente zodat je eventueel de gemaakte opdrachten kunt aanpassen. Natuurlijk kun je de feedback altijd gebruiken bij de komende opdrachten.

Verwerkingsopdrachten

In je leeslogboek is het van belang dat je bij elk gelezen boek vooral aangeeft wat je ervan vond en waarom. Je kunt hierbij kiezen uit een aantal vaste opdrachten of je maakt een eigen verslag waarin de voor jou belangrijkste informatie is opgenomen.

Neem bij elk boek sowieso op: titel - auteur
Op deze manier is het voor jouzelf en voor je docent direct duidelijk over welk boek het verslag gaat.

Kies voor een eigen verslag, of kies één van de volgende opdrachten om op te nemen in je leeslogboek:

Recensieopdracht

Schrijf een recensie waarin je elementen uit de samenvatting, de analyse, de schrijversinformatie en je eigen mening combineert. Let hierbij op het volgende:
- Je schrijft de recensie voor iemand die het boek niet gelezen heeft. Laat de lezer van de recensie dus eerst kennismaken met het boek. Vertel kort waar het over gaat / neem een stukje uit het boek letterlijk over. Maak de lezer nieuwsgierig naar het verhaal
- Vertel in de kern meer over de analyse en de schrijver. Combineer deze informatie met je eigen mening. Leg dus steeds uit wat jij ergens van vindt.
- In het slot geef je je eindoordeel. Je vertelt wat je uiteindelijk ‘over-all’ van het boek vond. Je geeft een tip aan mogelijke lezers of reageert op de verwachting die je had voordat je ging lezen.
- Je recensie krijgt een passende en pakkende titel. Dat kan een quote zijn uit het boek, het mag al iets zeggen over je eindoordeel. Als het maar origineel is en de aandacht trekt.
- Markeer in je recensie de zinnen / zinsdelen waarin je je eigen mening verwoordt.

Opdracht van Lezen voor de Lijst

Maak de opdrachten die op de site www.lezenvoordelijst.nl horen bij jouw boek. Als er bij jouw boek opdrachten horen op verschillende niveaus, kies dan de opdracht die het beste bij jou past. Neem bij de uitwerking van de opdracht telkens de opdracht over en het bijbehorende antwoord. Geef tot slot kort aan waarom je voor deze opdracht gekozen hebt.

Juryrapport

Je doet alsof het boek dat je hebt gelezen is ingezonden voor een landelijke boekenwedstrijd. Bij deze wedstrijd ben je als jurylid op zoek naar het beste Nederlandstalige boek. Om dit beste boek te kunnen kiezen, moet je eerst bepalen aan welke eisen het moet voldoen. 2 eisen zijn al bekend, namelijk: - het boek moet een verrassend einde hebben EN - de titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven.
Wat ga jij als jurylid op papier zetten:
- Je vult de gegeven eisen aan met 3 eigen eisen waarvan jij vindt dat het beste boek daaraan moet voldoen. Geef ook een korte motivatie / verantwoording bij elke eis: waarom vind je deze eis belangrijk?
- Uiteindelijk heb je een lijst van 5 eisen verzameld die je nu moet gaan koppelen aan het gelezen boek. Dit doe je door bij elke eis een omschrijving te geven van jouw boek. Dus bijvoorbeeld: heeft het boek een verrassend einde? Waarom wel of waarom niet? De antwoorden hoeven niet altijd positief te zijn.
- De laatste stap is bepalen of jouw boek het beste Nederlandstalige boek is. Dit doe je door een conclusie te schrijven bij de 5 eisen. Je geeft een korte samenvatting van jouw bevindingen en komt tot een eindoordeel. Dit eindoordeel hoeft niet altijd positief te zijn!

Brief van de uitgever

Bij deze opdracht kruip je in de huid van de uitgever. Je doet je alsof het boek dat je gelezen hebt, nog niet is uitgegeven.
Stel je voor: je werkt bij een uitgeverij. De schrijver van jouw boek komt binnen met zijn verhaal en vraagt of jij het werk wilt uitgeven. Je bent best enthousiast, maar je ziet nog wel ruimte voor verbeteringen. Je besluit om jouw reactie op papier te zetten en naar de schrijver te sturen.
De opdracht:
- Schrijf een brief aan de schrijver. Je begint natuurlijk met een korte inleiding.
- Vervolgens geef je jouw persoonlijke oordeel over het boek. Het is jouw oordeel, dat betekent dat het zowel positief als negatief kan zijn.
- Daarna ga je aangeven waarom je op dit moment het boek nog niet wilt uitgeven. Je geeft 3 elementen waarvan je vindt dat deze aangepast moeten worden en waarom. Denk bij elementen aan de theorie van verhaalanlyse.
- Als je hebt aangegeven wat je aangepast wilt hebben en waarom, ga je de schrijver advies geven in hoe hij/zij het moet aanpassen. Je hebt hier als uitgever natuurlijk een visie in. Dus: wat zou de schrijver moeten doen om ervoor te zorgen dat je het boek wel uitgeeft.
- Je rondt de brief netjes af.

Brief aan de uitgeverij

Stel je voor: het werk dat je gelezen hebt, heb je zelf geschreven. Je blijkt over bijzonder schrijftalent te beschikken. Het verhaal is nog niet gepubliceerd, maar je wilt graag dat een uitgeverij het uit gaat geven. Je besluit een uitgeverij te schrijven om je verhaal te promoten!
- Je schrijft een brief aan een uitgeverij. Ga eerst eens op zoek naar bestaande uitgeverijen en kies een geschikte uit voor jouw boek.
- Je introduceert jezelf als schrijver en je vertet kort waarom je deze brief schrijft.
- In de kern introduceer je het verhaal. Je geeft informatie over de titel, het thema, het plot en het perspectief.
- Je legt uit voor welk publiek jouw boek geschikt is. Koppel dit aan de niveaus van Lezen voor de Lijst en leg uit waarom dit het geschikte publiek is.
- Rond je brief netjes af.

Boeken

Boekenoverzicht

Boek 1 - havo 4

Boek verslag 1 Titel : Dorst

Max van den hurk

Dorst door Esther Gerritsen

Samenvatting
Elisabeth de Wit komt op de Amsterdamse Overtoom bij toeval haar dochter tegen. Ze heeft nu een nieuwtje voor haar: ze zal niet lang meer leven, omdat ze kanker heeft. Het is natuurlijk niet de plek om dat grote nieuws daar te vertellen. Coco vindt dat eigenlijk ook. Bovendien is ze niet de eerste die dit nieuws hoort: Elisabeth heeft haar kapper ook al ingeseind. Coco deelt later die informatie met haar wat oudere relatie Hans. Die vindt het idioot van haar moeder om dat zo te doen. Coco heeft Hans ontmoet en hij viel op haar, omdat ze Russisch studeerde. Coco vertelt twee dagen later tijdens een etentje bij de Chinees aan haar vader en stiefmoeder dat Elisabeth kanker heeft. Ze maakt ook het nieuws bekend dat ze bij haar moeder zal intrekken om haar te verzorgen. Hans staat erg verbaasd.

Elisabeth ziet Coco binnen komen zetten met een grote koffer. Ze weet nu ook dat haar ex-man het nieuws kent. Hans die haar moeder nog niet heeft ontmoet, heeft Coco naar het huis gebracht. Ze praten met elkaar over de bizarre situatie tijdens een lunch. Tijdens een van de eerste gesprekken tussen moeder en dochter brengt Elisabeth het drankgebruik van haar ex-man Wilbert ter sprake. Wanneer hij dronken thuis kwam, had hij een vorm van liefdeloze seks met haar: ze tilde haar rok op en hij ging zijn gang. Als moeder draait Elisabeth minder goed: de kleine Coco sluit ze urenlang in haar kamer op. Uiteindelijk is het voor Wilbert voldoende om bij een minnares (Miriam) in te trekken. Hans komt naar het huis van Elisabeth: hij ontmoet haar voor het eerste en met vreemden kan Elisabeth blijkbaar beter communiceren dan met de naasten. Daarna loopt Hans naar de kamer van Coco om haar mee te delen dat hij de relatie wil beëindigen. Maar het loopt nog even anders als de veel jongere (maar dikke) Coco orale seks met hem heeft en later vrij heftig met hem neukt. Elisabeth communiceert over haar ziekte ook met haar kapper. Wilbert en Mirjam komen helpen om een bed te plaatsen en Coco maakt een oppasschema voor de betrokkenen. De communicatie tussen Coco en haar moeder verloopt stroef: Coco wil weten waarom haar moeder haar vroeger heeft opgesloten in haar kamertje. Elisabeth is boos dat haar vader haar dat weer verteld heeft. Martin (Elisabeths baas in de lijstenmakerij waar ze twintig jaar goed heeft gewerkt) helpt Coco met verhuizen. Met hem praat ze over Elisabeths baan bij hem. Coco wil graag dat de kapper aan huis komt en Hans belt Coco om opnieuw te praten over hun relatie. Hij nodigt haar uit een tentoonstelling met hem te bezoeken. Coco wil meegaan omdat ze Hans wil houden. Elisabeth bezoekt de lijstenmakerij nog een keer, maar alles is al anders sinds ze er niet meer is. Hans praat met Coco over het autisme van haar moeder. Hij is een expert op menselijk gedrag en werkt nauw samen met ene Laura. Coco is jaloers. Martin bezoekt Elisabeth enkele keren om op haar te passen. Elisabeth praat over Wilbert die ze als een hond beschouwde. Hij dronk vroeger wel veel.

Wanneer de huisarts komt, geeft moeder de sociaal gewenste antwoorden, maar het gaat niet goed met haar. Coco ergert zich daaraan en wil er met Hans over praten, maar ze moet wachten, want hij werkt met Laura. Intussen breekt ze een kostbaar wijnglas van hem. Daarna hebben ze toch weer seks en voor haar is het onbevredigende liefde, waardoor ze naar buiten gaat om in een kroeg een lekkere vent aan de haak te slaan. In een Ierse pub waar voetbal op de televisie is, heeft ze beet, net als een paar dagen later als ze een lege kroeg in gaat en achter de bar orale seks met de barman wil hebben. Ze drinkt te veel en weet dan geen maat te houden. Kotsend na de seks gaat ze naar huis, waar Martin op haar moeder past. De volgende dag praten Coco en haar moeder over de val in de serre die Coco maakte, toen ze 5 jaar was. Ze was flink gewond en daarna was Coco vooral bij Wilbert en Mirjam gaan wonen.

Martin komt Coco aflossen die nu vrij is wat te doen. Ze gaat de stad in en ziet Hans met Laura kletsen. Hij lijkt gelukkiger met Laura dan met haar. Ze gaat weer op zoek naar een vent, maar in een gokhal wordt ze door een man afgewezen. Gelukkig belt Martin net om te vertellen dat haar moeder achteruit gaat. Ze gaat naar huis. Elisabeth voelt ook aan dat ze gaat sterven, maar ze wil dat het liefst in haar eentje doen. Ze sluipt nog een keer naar boven en doet de kamer van Coco weer op slot (symbolisch: net als vroeger en als teken dat die twee ook door de ziekte eigenlijk niet met elkaar door één deur kunnen), Coco merkt dat ze opgesloten zit. Gelukkig staat de kapper voor de deur die de voordeur kan opendoen met de sleutel die Coco hem aangooit. Wanneer ze de kamer binnengaan, zien ze dat Elisabeth gestorven is. Hans komt er ook aan, en de dokter die de dood moet constateren.
Het is bijna twaalf uur en de zon schijnt door het serreraam. Dat heeft Coco al eens een keer gebroken (5 jaar) : ze kan er dus doorheen. Het laatste van het verhaal is dat Coco een aanloop neemt om door het serreraam te springen. Ze moet wel vaart maken.

Genre
Psychologische roman

Titelverklaring
“Dorst “is een verwijzing naar een niet te stillen lusten van de dochter Coco: de lust naar eten (ze is te dik) , de lust om te drinken (ze is vaak dronken) en de lust naar seks ( ze pakt af en toe mannen op in kroegen om ze seksueel te bevredigen)
Op pagina 57 komt de titel ook letterlijk in het verhaal voor. Het gaat om een dialoog tussen Coco en haar vriend Hans.
“Heb je al wat gedronken vandaag? Weet je hoeveel een mens zou moeten drinken. Hans staat op en gaat bij de counter om een glas water vragen. Hij geeft haar het glas aan. Coco ergert zich, maar krijgt dorst als ze het water ziet. Ze neemt het aan en drinkt het op.
“Je had dorst.”
“Ja”.
“Voel je dat dan niet, als je dorst hebt? Hoe zit dat?
“Blijkbaar niet”, zegt Coco.
“Dat is vreemd.”

Lijst met belangrijkste personages/karakters
Coco
Elisabeth
Hans
Wilbert

Analyse van de personages/karakters

Coco is 23 jaar, dik en zuipt en heeft soms een onvoorstelbare behoefte aan seks met vreemde mannen. Ze wil het liefst zo weinig mogelijk met haar moeder te maken hebben, maar trekt toch bij haar in, omdat “men”dat in de situatie min of meer van een dochter verlangt. Maar ze is beter in schema’s maken om te rouleren in de zorg dan haar moeder daadwerkelijk te verzorgen. Haar relatie met hans is niet top: hij wil het liefst bij haar weg om diverse redenen, maar zij probeert dat met sekshandelingen steeds te beletten. Uit onvrede eet ze teveel, zuipt ze en bedrijft ze seks op openbare plaatsen (bijvoorbeeld achter de bar van een kroeg) Ze is er niet bij als haar moeder de laatste adem uitblaast. De zon schijnt daarna door het serreraam en ze neemt zich voor er doorheen te springen. Dat kon ze vroeger namelijk ook.

De tijd en het decor van de handeling
De plaats van handeling is eenvoudiger te bepalen dan de tijd waarin de roman speelt. Moeder Elisabeth ontmoet Coco namelijk op de Overtoom in Amsterdam als ze de dochter wil vertellen dat ze kanker heeft. Ook de rest van het verhaal speelt zich af in Amsterdam. Voor een groot deel in het ouderlijk huis van Coco, waar ze na jaren weer bij haar moeder intrekt. Zelf struint ze nogal wat kroegen af (om mannen op te pikken) in het centrum van de hoofdstad.

De tijd is lastiger te bepalen omdat de vertellers nauwelijks gegevens prijs geven. Wel zou je iets kunnen afleiden uit een buitentekstueel gegeven. In een van de hoofdstukken gaat Coco een Ierse pub binnen, waar voetbal op de televisie aanstaat. Ierland speelt dan tegen Estland. De meest recente keer dat die twee clubs tegen elkaar speelden, was in de playoffs voor de EK. Dat gebeurde in november 2011. Het zou een kleine aanwijzing voor de tijd van de roman kunnen zijn, maar het is blijkbaar voor het verhaal niet van zo’n groot belang dat er over data en jaartallen wordt gerept. Een moeder-dochterrelatie en de dood zijn universele motieven die niet aan tijd en plaats gebonden zijn.

Structuur en perspectief
Het verhaal wordt onderverdeeld in relatief korte hoofdstukken zonder nummer en titel. Vanaf het moment dat moeder Elisabeth haar dochter Coco ontmoet en vertelt dat ze ongeneeslijk ziek is tot aan de dood wordt het verhaal vrijwel chronologisch verteld met hier en daar enkele kleine flashbacks. (de vroege jeugd van Coco o.a. het ongeluk in de serre)

Het perspectief is wisselend tussen moeder en dochter. Je ziet als lezer de geschiedenis steeds vanuit het oogpunt van Elisabeth de Wit en van Coco. Beiden zijn het personale vertellers. Zij zijn ook de belangrijkste personages en het thema van de roman is ook een bijzondere moeder-dochterrelatie. Het is daarom wel van belang voor de lezer om met twee vertelfiguren naar de handeling te komen. Anders kun je nooit te weten komen hoe de moeder over de dochter denkt en omgekeerd.

Einde/ slotzin

Slotzin
“Ze weet wat ze doet. Ze zal een nieuw serreraam moeten betalen. Het is nu haar huis. Misschien kan ze Herman Siezen bellen. Gedoe, ze wordt al moe bij het idee. Daar heb je het al. Niet moe worden. Nu kan ze alles. Nu moet ze vaart maken, ze is realistisch, alles kunnen is altijd maar van tijdelijke aard. (blz. 216)

Schrijver

Esther Gerritsen is een Nederlandse schrijfster

Geboren: 2 februari 1972 (46 jaar), Nijmegen

Films: Nena, Dorst

Nominaties: Gouden Kalf voor Beste Scenario

Bronnen Google, scholieren.com

https://www.scholieren.com/boekverslag/75517

Eigen mening ik vond het een apart boek omdat er grof en seksueel taalgebruik in komt en omdat het boek gaat over de lust van Coco op eet, drink enn seks gebied al met al ik vond het boek niet echt bij mij passen.

Boek 2 - havo 4

boekverslag 2 Titel: het gouden ei

Het Goude ei

Samenvatting
Rex en Saskia, een stelletje, zijn onderweg naar een vakantiehuisje in de heuvels boven de Middellandse Zee. Omdat de kilometerteller kapot is, moet de kilometerstand met de hand bijgehouden worden, zodat ze weten wanneer ze moeten tanken, om te voorkomen dat ze ergens langs de weg stil komen te staan. Als ze bij een TOTAL-benzinestation zijn, gaan ze tanken en wat drankjes halen. Als ze drankjes gaat halen in het benzinestation komt ze niet meer terug. Rex gaat haar zoeken maar nergens in het benzinestation is ze te vinden. Daarom besluit hij om naar binnen te gaan en aan het personeel te vragen of ze haar gezien hebben Ze hebben haar wel gezien en ze is zelfs met drankjes uit het benzinestation gelopen, maar daarna hebben ze haar niet meer gezien. Acht jaar later is Rex met Lieneke op vakantie, een vrouw die één jaar jonger is dan Saskia. Ze vinden elkaar wel leuk en praten veel over gevoelens en ook daar komt Saskia weer naar boven. Ze is nog steeds kwijt en niemand weet wat er met haar aan de hand is en waar Saskia is. Na een tijdje meldt iemand zich bij Rex thuis: een Frans sprekende man die beweert dat hij Raymond Lemorne heet. Hij vertelt aan Rex dat hij meer weet over de verdwijning van Saskia en hij vraagt of Rex mee wil gaan, zodat hij aan Rex uit kan leggen wat er is gebeurd. Dan krijgt Rex te horen dat Saskia dood is en dat hij de rest alleen te weten krijgt als hij hetzelfde ondergaat. Omdat Rex graag wil weten wat er is gebeurd, besluit hij om mee te gaan. Bij het TOTAL-benzinestation blijkt dat Saskia daar in de auto is gegaan. Meer krijgt Rex niet te weten, want hij krijgt een slaapmiddel en wordt een tijd later ergens alleen wakker. En dan beseft hij het zich: Saskia is levend begraven. Lieneke hoort verder helemaal niks meer van Rex en voor iedereen zijn Rex en Saskia voor altijd verdwenen. Uiteindelijk blijkt dat Lemorne de ontvoerder en moordenaar is. Hij probeerde al een tijdje vrouwen te kidnappen en heeft op allerlei manieren geprobeerd om vrouwen mee te krijgen. Op een dag kwam hij bij het TOTAL-tankstation en daar zag hij Saskia: een vrouw die hem aan zijn dochter deed denken. Lemorne beweerde dat hij handelde in sleutelhangers en vroeg of ze mee naar zijn auto wilde om er eentje van hem over te nemen. Toen ze bij zijn auto kwam kreeg ze een klap waardoor ze op de achterbank viel en gelijk meegenomen kon worden.

Thema

Dood van een geliefde
Het thema is de dood van een geliefde. Saskia en Rex zijn een stel op vakantie wanneer Saskia opeens verdwijnt. Lange tijd is ze vermist en weet Rex niet wat er aan de hand is. Dit komt pas later uit wanneer Rex met zijn nieuwe liefde op vakantie gaat. Als de dader zich bij Rex meldt blijkt hoeveel hij van Saskia houdt: hij komt er alleen achter wat er met Saskia is gebeurd als hij hetzelfde ondergaat en dat doet hij uiteindelijk. Dit moet Rex ook met de dood bekopen.

Titel

De titel ‘Gouden Ei’ slaat op een droom van Saskia. Toen ze klein was droomde ze dat ze opgesloten zat in een gouden ei, dat door het heelal vloog. Alles was zwart, er waren niet eens sterren, ze zou er altijd moeten zitten en ze kon niet doodgaan. Dit slaat op de eenzaamheid die ze toen in haar droom voelde en ook het ‘opgesloten’ zitten in bepaalde gedachtes of gevoelens. In dit boek voelt Rex zich ook wel eens zo: als Saskia niet meer bij hem is voelt hij zich alleen en weet hij niet meer wat hij moet doen. Het liefste wil hij weten wat er met Saskia aan de hand is. In het verhaal wordt dan ook een aantal keer terug verwezen naar de droom over het gouden ei van Saskia.

Personages

De belangrijkste personages in het boek zijn …

Rex Hofman: Rex is de hoofdpersoon in dit boek, hij houdt van spelletjes en dan vooral van woord- en gedachtenspelletjes. Qua uiterlijk wordt er niet zoveel verteld over Rex. Hij is negen jaar ouder dan zijn vriendin Saskia. Rex is een karakter, hij wordt door het boek heen serieuzer. Hij denkt elke dag aan Saskia.

Saskia Ehlvest: Saskia is de vriendin van Rex, ze heeft claustrofobie, is ijdel en heeft roodgespoeld wriemelhaar. Ze is een type, ze wordt vroeg in het boek ontvoerd en daarom ontwikkelt ze zich niet in het boek.

Raymond Lemorne: Raymond is een Franse scheikunde leraar. Het wordt niet beschreven in het boek maar eigenlijk is Lemorne gek

is zijn hoofd, op zijn zestiende zat hij op een balkon en sprong naar beneden om te voelen hoe t was om te springen. Toen hij een kind redde van de verdrinkingsdood vroeg hij zichzelf af op hij iemand kon vermoorden. Dit heeft hij later dan ook twee keer gedaan.

Lieneke: Nadat Saskia verdwenen was krijgt Rex een nieuwe vriendin, Lieneke. Ze zijn van plan te gaan trouwen maar daar komt niks van terecht. Ze is in het boek niet heel belangrijk.

Tijd

Het verhaal speelt zich af in allerlei verschillende tijden, daarom kun je er niet veel over zeggen. Het verhaal is niet chronologisch, het verhaal begint 8 jaar geleden, daarna gaat het naar het heden, daarna naar 1950, dan weer naar 8 jaar geleden en het eindigt in het heden. De vertelde tijd is van 1950 tot heden, dus 66 jaar.

Ruimte

Het boek speelt zich af op een paar plaatsen, op het TOTAL-benzinestation in Frankrijk, bij Lemorne’s vakantie huisje, in en rondom Rex nieuwe appartement en in een kist waarin Rex levend in is begraven.

Einde

Van geen van beiden werd ooit nog iets vernomen – ze leken van de aardbodem verdwenen. Uitleg: van Rex en Saskia is voor de rest van de wereld helemaal niks meer bekend geworden. Ze zijn levend begraven en konden niet vertellen wat er aan de hand was.

Perspectief

“Het Gouden Ei” is geschreven in het personale perspectief. Dit lijkt erg veel op een ik-perspectief. Bij een personale verteller wordt de hij-vorm gebruikt. Er wordt één persoon gevolgd, je weet van deze de gedachtes en gevoelens. In “Het Gouden Ei” verandert de persoon die gevolgd wordt telkens. In hoofdstuk één, twee en vier wordt Rex Hofman gevolgd, in hoofdstuk drie Raymond Lemorne en in hoofdstuk vijf Lieneke.

Schrijver

De schrijver van het boek is Tim Krabbé. Hij is geboren in een creatieve familie. Zijn vader Maarten Krabbé en grootvader Hendrik Maarten Krabbé waren bekende kunstschilders. Zijn broer Jeroen Krabbé is acteur en regisseur, zijn halfbroer Mirko Krabbé een multimedia kunstenaar en ontwerper en zijn moeder, Margreet Reiss (1914-2002), was filmvertaalster en schrijfster.
Hij voltooide in 1960 de HBS-B aan het Spinoza Lyceum in Amsterdam en studeerde enige tijd psychologie aan de Universiteit van Amsterdam. Krabbé is getrouwd geweest met Liz Snoijink, met wie hij een zoon Esra heeft. Naast schrijver en schaker heeft hij wat geacteerd (onder andere in het satirische VARA-programma Hadimassa).
Tim Krabbé liet zich voor zijn literaire werk inspireren door Willem Frederik Hermans. In meerdere boeken vinden we de semi-journalistieke stijl terug die we ook bij de nieuwsrealisten aantreffen. Anderzijds kan een deel van Krabbé's werk ook neoromantisch genoemd worden. Een voorbeeld hiervan is Kathy’s dochter. Zijn romans zijn in zestien talen vertaald. Vier boeken zijn verfilmd. Zijn grootste succes is Het Gouden Ei, dat handelt over de zoektocht van een man naar het lot van zijn vriendin die spoorloos verdwijnt bij een Frans benzinestation. Het boek werd verfilmd door George Sluizer. Spoorloos, naar Het gouden ei won het Gouden Kalf 1988 voor de beste Nederlandse film. De film wordt nog steeds vertoond in Amerika. In 1993 werd daar een remake gemaakt onder de titel The Vanishing.
De grot werd in 2001 verfilmd door Martin Koolhoven, die daarmee een Gouden Kalf won. Voor beide films schreef Tim Krabbé zelf het scenario. Met zijn roman Vertraging won hij in 1995 de Gouden Strop. Toch wil Krabbé niet als misdaadauteur worden beschouwd. Bij de aanvaarding van de prijs maakte de schrijver duidelijk dat hij niets met misdaadromans te maken heeft of wil hebben, dat Vertraging geen misdaadboek is en dat hij de prijs alleen aanvaardde vanwege de spanning die het boek oproept.
Krabbé's genres zijn: poëzie, roman, novelle, kort verhaal, column, essay en biografie. Tim Krabbé is de auteur van het 74ste Boekenweekgeschenk, dat in de Boekenweek van 2009 verschijnt.
Tim Krabbé is naast schrijver ook een goede schaker. Van 1967 tot 1972 behoorde hij tot de beste twintig schakers van Nederland. Hij heeft een aantal schaakproblemen geanalyseerd en studies daarover gepubliceerd. Over deze denksport schreef hij vele boeken.

Mening

ik vond het een moeilijk boek om te volgen maar het leuke vond ik wel dat het heel mysterieus was

Bronnen

google en scholieren.com

https://www.scholieren.com/boek/484/het-gouden-ei

Boek 3 - havo 4

Boekverslag 3 Titel: Birk door Jaap Robben

Max van den Hurk

Boekverslag 3 : Birk door Jaap robben

Samenvatting

Deel I
De jonge Mikael is negen jaar als als hij op een dag alleen thuiskomt nadat hij met zijn vader is gaan zwemmen in zee. Ze wonen op een klein eilandje ergens in de Noordzee tussen Schotland en Noorwegen.. Zijn vader (geboren in 1963) is verdronken en indirect is Mikael daar schuldig aan, omdat zijn vader een bal voor hem probeerde te redden toen die was afgedreven. Het lichaam van zijn vader wordt niet meer gevonden en zijn moeder Dora is dus een weduwe.
Er woont nog één andere bewoner op het eiland, ene Karl een ongetrouwde jonge visser. Een andere bewoonster ooit is overleden: dat is de oudere Pernille Augusta. Later blijkt dat Karl indertijd een seksuele relatie met haar had. Het maakte hem niet uit om seks met de oudere vrouw te hebben. Het was een poging om de eenzaamheid te verdrijven.

Birk haalde uit het verlaten huis van Augusta nog wel eens wat spulletjes die hij dan cadeau deed aan zijn vrouw. Mikael gaat vaak als hij eenzaam is naar het huis van Augusta.
Mikael kan de dood van zijn vader niet begrijpen en overal (in bed, bad) duikt zijn vader plotseling op en praat hij in zijn fantasie met hem. Hij kampt met een enorm schuldgevoel.
Een ander contact met het vasteland is een schipper die steeds bestellingen komt brengen. Zijn boot heet Brigitta en zo noemt zijn moeder die man ook. Hij vertelt ruw dat haar man naar de palingen is gegaan. Dora wordt woedend, maar ze kan niet ontkennen dat het de waarheid is.

II Mikael wordt ouder: de jaren (van 9 tot 15) verstrijken en hij wordt een puber met haar op zijn geslachtsdeel en op zijn bovenlip. Karl vraagt hem een paar keer mee naar Tramsund, maar dat mag niet van zijn moeder. Ze wil hem maar bij zich houden en beschermen.
Vader Birk was ook een soort onderwijzer voor Mikael. Hij hielp hem bij de lessen en de toetsen die hij kreeg opgestuurd. Maar dat kan zijn moeder niet en Mikael besluit in een brief de lessen af te zeggen en vertelt daarbij dat de zoon overleden is. Dan worden de toetsen niet meer opgestuurd. Intussen is Mikael 15 jaar geworden. Zijn moeder komt er uiteindelijk achter dat hij de lessen heeft afgezegd.

III
Mikael helpt Karl af en toe met visjes sorteren. Die komt nu ook wat vaker bij Dora en vraagt of ze elkaar 's avonds wat meer kunnen bezoeken. Mikael gaat vaak terug naar het huis van Augusta. Hij scharrelt ook wel wat cadeautjes op om aan zijn moeder te geven: hij gaat daarbij dus zijn vader kopiëren. Hij geeft haar een nagelknippertje en een flesje au de cologne. Hij vindt er ook sigaretten en steekt er één op. Ook van Karl krijgt hij een shagje. Het zijn de tekenen van het volwassen worden. Daarnaast treft hij in het huisje een meeuw aan die hij af en toe voert. De meeuw heeft jongen. (Er is een parallellie met Mikael en zijn moeder)

Hij wordt meer en meer een man en masturbeert ook voor de eerste keer en zijn moeder constateert dat hij een snor krijgt. Zijn moeder scheert die later bij hem af.
De boot/schipper Brigitta neemt een zoon (Ingmar) mee die hem vertelt dat hij een vriendin heeft die Mikaella heet. Mikael wordt nieuwsgieriger naar seks.
Als Mikael vijftien jaar wordt, komt zijn moeder naar zijn bed. Hij mag voortaan in de slaapkamer van zijn ouders slapen en zij gaat naar zolder. Maar ze komt 's nachts af en toe bij hem liggen. Dan wordt het wel erg intiem. Het verhaal krijgt oedipale trekjes.
Hij moet van zijn moeder de kleren van zijn vader aan, maar hij weigert dat. Wanneer Mikael met Karl praat. hebben ze het over de seks die hij had met Pernille Augusta. Karl geeft het toe. Als Mikael ruzie krijgt met zijn moeder over het aantrekken van de kleren van zijn vader, vlucht hij uit huis en gaat de volgende morgen met Karl mee naar Tramsund. Die gaat daar zijn porties gevangen vis verkopen, maar bezoekt tegelijkertijd de hoeren. Als Mikael thuiskomt, wil hij wel de trui van zijn vader aan. Maar nu mag het niet van Dora. Hij moet haar voortaan zo noemen en niet meer "mama." Als hij een keer van een bezoek aan het oude huis van Augusta terugkomt, knipt zijn moeder het haar van Karl. Er is wat veranderd in de relatie.
Moeder Dora overschrijdt meer en meer de grens tussen moeder en zoon.(ze loopt naakt door het huis, kom, s 'nachts bij Mikael liggen, wordt wat handtastelijker) Karl maakt ook steeds meer opmerkingen over zijn moeder: hij vindt haar aantrekkelijk|: ze is nog strak: niet te veel kinderen gekregen. Als Karl een keer wegvaart, sluit Mikael zijn huis binnen en ziet dat zijn moeder de kleren van zijn vader aan Karl heeft gegeven.

Wanneer Mikael een keer het huis van Augusta bezoekt om de meeuw weer te verzorgen, komt Dora hem opzoeken. Ze wordt woest op hem, omdat hij liever bij het meeuwtje is dan bij zijn moeder en ze verbiedt hem het huis nog langer te bezoeken. Als hij later thuiskomt, zit Karl bij zijn moeder. Hij nodigt haar uit televisie bij hem te komen kijken. Ze gaat op de uitnodiging in en Mikael gaat 's avonds kijken wat ze in het huis van Karl aan het doen zijn. Als ze willen overgaan op seks, keilt Mikael een steen door de ruit van het huisje. De zin in seks is meteen over. De volgende dag komt hij verhaal halen, maar Dora laat meteen merken dat ze geen zin meer heeft in seks met hem.
Mikael vlucht weer eens naar het huis van Penille Augusta. Hij gaat de meeuw weer voeren. Als hij thuiskomt, weet zijn moeder dat hij er geweest is. Ze pest hem door zijn kinderbordje te laten vallen en verbrijzelt een door Mikael ooit gemaakt bootje. 's Nachts komt ze bijna naakt tegen hem aanliggen en wordt handtastelijk: ze laat zich bij haar borsten beetnemen. Ze noemt Mikael Birkje. Mikael vlucht weg naar zijn zolderkamer: de volgende morgen is Dara alles aan het verbranden wat van hem is (truien, knuffels, de rode bal). Mikael vermoedt dat ze ook het huis van Augusta in de fik zal steken en gaat snel naar de slaapkamer waar de meeuw is opgesloten. Hij wil die bevrijden, maar hij is te laat. De moedermeeuw heeft het jonge meeuwtje dood gepikt en de hersentjes opgegeten. Vol schuldgevoel blijft Mikael in de slaapkamer zitten. In zijn verbeelding ziet hij zijn vader weer. Hij vertelt hem dat het meeuwtje dood is dat het zijn schuld is. Zijn vader probeert hem gerust te stellen. Mikael zegt dat hij zijn vader mist.

Thematiek

Eenzaamheid en Isolement

De roman van Robben gaat over isolement en eenzaamheid. De inhoud komt daarbij overeen met het decor. Het verhaal van de Hammermans speelt zich alleen af op een klein onbekend (wellicht zelfs niet bestaand) eiland, ergens in de Noordzee. Het isolement wordt groter als vader Birk verdrinkt door toedoen van Mikael. Het contact tussen moeder en zoon wordt daarna minder: ze zwijgen vooral tegenover elkaar. Mikael mag ook weinig contact met andere hebben ( Karl, Brigitta). Hij moet als het ware in de visie van zijn moeder de plaats innemen van zijn vader, wat tot ongezonde situaties leidt. De eiland bewoners zijn zelf ook allemaal een eiland. Een mooie passage om dit te illustreren is een dialoog tussen Mikael en zijn vader uit het verleden, waarin Mikael aangeeft dat hij later zelf een eiland wil maken door steeds een steen in zee te gooien. Op den duur wordt die steenhoop dan een eiland.(blz. 253) Eenzame mensen scheppen zichzelf een eiland.

Titelverklaring

Mikaels vader die mede door zijn toedoen is verongelukt, heette Birk. Op een bepaald moment in deze beklemmende roman, wanneer de grenzen van werkelijkheid en fantasie zijn vervaagd, noemt moeder Dora als ze bij haar zoon in bed ligt ook "Birk". Vader en zoon vallen dan samen.

Personages

Mikael Hammerman

Mikael voelt zich schuldig aan de dood van zijn vader. Hij ziet zijn vader dan ook steeds ergens opduiken. Dan weet hij op een bepaald moment dat hij verdronken is. Hij wil zichzelf ontdekken als hij mannelijker wordt: hij krijgt een snor (die zijn moeder afscheert) en hij masturbeert. Hij wil onder invloed van Karl wel weten hoe meisjes zijn. Zijn moeder wil dat hij steeds meer op zijn vader gaat lijken (hij moet zijn kleren dragen, maar hij weigert) ze noemt hem ook Birk en ze dreigen zelfs seks met elkaar te hebben. Hij ziet ook hoe haar buurman haar begeert en hij gooit een steen door het raam als ze seks willen hebben. Hier is hij toch een Noors Oedipusje (schuldig aan de dood van zijn vader en bijna seks met zijn moeder) Hoewel hij vast zit in zijn ontwikkeling door zijn moeder, kopieert hij dat gedrag eigenlijk bij de meeuw die hij opvoedt. Met de meeuw loopt het slecht af, maar is Mikael eigenlijk ook niet doodgeknuffeld door zijn moeder. Dan kan hij de fantasie van zijn vader weer oproepen.

Dora Hammerman

Dora kan de dood van haar man niet verwerken. Ze geeft haar zoon de schuld en tobt met haar verdriet. Daarnaast wil ze haar zoon bij zich houden op het eiland. Bovendien mag hij niet praten met Karl en de schipper van de boot en diens zoon. Ook mag hij niet vluchten naar het huis van Augusta. Naarmate Mikael ouder wordt, ziet ze hem meer als een partner. hij moet de kleren van zijn vader dragen, komt bij hem in bed liggen en en ze noemt hem Birkje. Ze wil nog even een keer lust bedrijven met Karl, maar als Mikael door een steentje voor steekt, is ze weer bij de les. Ze wil alleen fysiek contact met Mikael (Birk). Het is een ongezonde situatie.

Karl

Karl is de visser-buurman die om een andere reden op het eiland verblijft. Hij wil er vrijheid. Hij neemt het leven zoals het is. hij heeft seks met de oudere Augusta gehad (op de keukentafel) en hij gaat naar de hoeren in Tramsund. Ook ziet hij wel wat in de niet lelijke Dora. Hij nodigt haar uit en hij heeft bijna seks met haar, totdat Mikael een steen door de ruit kiepert. Hij ziek seks als een middel om het isolement op te heffen: je hoeft er niet voor van iemand te houden. Hij gedraagt zich af en toe als een vervangende vader voor Mikael.

Brigitta en Ingmar

De schipper en zijn zoon zijn symbolen van de buitenwereld. Ze kunnen het isolement van de eilandbewoners opheffen: ze brengen boodschappen, zijn realistischer. Ingmar neemt op een zeker moment zijn vriendin mee. Die heet niet bij toeval Mikaella. Ingmar volgt zijn vader op, zoals het hoort op een gezonde manier. Mikael volgt zijn vader op op een ongezonde manier.

"Ik probeerde in de richting van haar blik te schijnen. Straks zou papa hoestend en zich verslikkend boven komen en stond ze klaar om hem vast te grijpen en op het strand te trekken. Het moest . Zometeen moest hij weer boven komen. Zeker nu mijn moeder hier stond."

Tijd het speelt zich af in het heden en het boek heeft wel flashbacks

Thematiek/ruimte

Eenzaamheid en Isolement

Slotzin/einde

De punt van de sigaret gloeit in het donker. "Wie ben je?" "Mikael". "Papa?" "Ja". "Ik mis je."

Structuur & perspectief

De roman is opgebouwd in drie delen:
I onderverdeeld in 20 korte hoofdstukken: Mikael is 9 jaar
II: geen onderverdeling: een soort intermezzo: Mikael is net 15 jaar
III: onderverdeeld in 55 korte hoofdstukken. Mikael is 15 jaar.
De delen staan dus in chronologische volgorde.

Mikael is de verteller. Hij vertelt in de ik-vorm. In deel I is hij nog maar negen jaar. Vanaf deel II is hij vijftien jaar. Mikael vertelt in deel I in de o.v.t. als een achterafverteller en doet dat ook in deel II dat maar kort is.
In deel III schakelt hij over naar de o.t.t. Je leeft dan als het ware als lezer mee wat Mikael op dat moment vertelt. Dat maakt het verhaal meteen spannender en ook een open einde mogelijk. Hoe zal het verder met Mikael vergaan op het eiland?

SCHRIJVER

Jaap Robben is een Nederlandse auteur en toneelschrijver.

Geboren: 22 juni 1984 (33 jaar), Oosterhout

Films: Joy Meal

Gerelateerd: Benjamin Leroy, Merel Eyckerman.

Nominaties: Gouden Uil - Jeugdliteratuurprijs, Gouden Uil - Prijs van de Jonge Lezer

Mening ik vond dit echt een leuk boek omdat er mysterie in zit en geheimen wat mij heel erg aantrekt buiten dit vind ik de hoofdpersonage erg goed en voel me er ook echt mee verbonden

Bron google en scholieren.com

https://www.scholieren.com/boek/12873/birk/zekerwetengoed

Boek 4 - havo 4

boekverslag 4 titel: maar buiten is het feest

Maar buiten is het feest

Samenvatting:

Het boek is verdeeld in 4 delen, met 2 verhaallijnen. De eerste verhaallijn is die van Weijntje, Zonnes eigenlijke naam. Dit is de jeugd van Zonne, in de periode waar zij met Sijmen en zijn misbruik te maken heeft. De tweede verhaallijn (het verhaalheden) is die van Zonne, zoals zij zich gaat noemen als ‘artiestennaam’, wanneer zij volwassen is. De naam is symbolisch voor het moment waar zij naar buiten treedt, zowel als zangeres, als tegen Sijmen. Voor het gemak noem ik haar in dit hele verslag Zonne.

De eerste verhaallijn begint met de scheiding van Zonne’s moeder en haar biologische vader. Haar moeder komt hierdoor in een enorme dip.

Dan ontmoet zij Sijmen, een sympathiek en charmant lijkende man. Ze valt voor hem en al snel trouwen ze. Zonnes moeder en nieuwe stiefvader wissen alle sporen van haar ex-man in huis en Zonne, Laura en Isa moeten Sijmen accepteren en met hem omgaan als met hun vader. Dan komt Zonne er achter dat er overal in het huis kleine kijkgaatjes zijn waardoor Sijmen haar en haar zussen bespioneert.

Al snel escaleert dit en begint hij hen ook fysiek te misbruiken, eerst alleen Laura en dan ook Zonne. Zij proberen beiden te voldoen aan wat hij van hen wil om hun jongere zusje tegen hetzelfde lot te beschermen.

Ondertussen zit Zonne bij een koor en haar zangjuf merkt haar geweldige stem op. Ze stimuleert Zonne om extra zanglessen te nemen en uiteindelijk mee te doen aan een zangcompetitie in de stad. Sijmen is het hier absoluut niet mee eens, maar uiteindelijk stemt hij toch toe. Het misbruik wordt dan heftiger, want hij wil niet dat ze met haar verhaal naar buiten komt. Bij haar moeder vindt Zonne geen steun, want die is bang dat haar tweede man ook bij haar weggaat.

Zonne wint de zangcompetitie niet maar voelt zich goed in de schijnwerpers. Op een dag is Zonne in de badkamer en zij begint zichzelf aan te raken. Door het orgasme dat ze zichzelf geeft weet ze dat ze nog steeds van zichzelf kan – en moet kunnen – genieten. Ze laat Sijmen daarna zijn gang gaan en zorgt dat haar moeder hem betrapt en bij hem weggaat.

De tweede verhaallijn begint met de dag dat Zonne een rechtszaak heeft over haar nichtje, het kind dat Sijmen vroeger bij haar zus Laura heeft verwekt. Laura is overleden in een brand. Sijmen en Zonne strijden voor de voogdij van het kind en Zonne wint de zaak uiteindelijk.

Thema

Het algemene thema in het boek is misbruik in de familie.

Titel

Titelverklaring
Het onderwerp van het boek is de herhaaldelijke aanranding en verkrachting van Zonne en haar zusjes door hun stiefvader, Sijmen. Zij voelen zich niet meer veilig in hun eigen huis, omdat de persoon die hen zou moeten beschermen als vaderfiguur hen juist pijn doet en bedreigt.
Zonne verschuilt zich vaak in de ‘donkere kamer’ (de doka), waar zij foto’s ontwikkelt - Sijmen verdient bij door op kermissen en jaarmarkten foto’s te maken – van de blije kermisgasten. Terwijl zij zich bang verschuilt in deze kamer omdat Sijmen er wegens het licht niet binnen kan komen vallen, ziet zij al deze vrolijke foto’s waar het feest is. Dit is mijn eerste letterlijke interpretatie.
Ook neemt Sijmen vaak een van zijn oudste stiefdochters mee als hij naar deze kermissen gaat, eerst Laura en later Zonne. Hij randt haar daar ook aan als ze gaan ‘slapen’, terwijl buiten het feest doorgaat: een tweede letterlijke opvatting van de titel.
Als laatste van mijn interpretaties denk ik dat de titel ook gewoon de hele situatie van je niet veilig voelen in je eigen huis terwijl niemand van iets weet kan weergeven, want binnenshuis gebeuren er vreselijke dingen met Zonne terwijl zij buitenshuis moet doen alsof alles goed is: buiten is het feest terwijl ze zich vanbinnen absoluut niet zo voelt.

Personages

Zonne wordt in twee fase van haar leven neergezet. In haar jeugd wordt ze misbruikt door haar stiefvader. Ze durft dan nauwelijks voor zichzelf op te komen. Ze krijgt geen steun van haar vader of van de school. Maar op een bepaald moment (haar zangcarrière en de muzieklerares spelen daarin een grote rol) komt ze tegen haar stiefvader in opstand en zorgt ze ervoor dat het familiedrama uitlekt. Daarna begint de tweede fase in het leven van Zonne: ze wordt een bekend theaterpersoonlijkheid die alle feiten onder ogen durft te zien en er prat op gaat dat ze zelf het initiatief neemt om zich te laten bekijken (in het theater en in de roddelbladen) ze kiest er bovendien voor de publiciteit te zoeken en te gebruiken om haar nichtje Lotte (de dochter van haar omgekomen zus Laura) voor verder onheil te behoeden. Ze kiest er dan zelfs voor om de aardige minnaar die ze intussen heeft (Sander) te laten schieten voor het geadopteerd moederschap. Je zou dus kunnen stellen dat Zonne als heel sterke persoonlijkheid (ondanks haar verleden) is teruggekomen.

Sijmen is het prototype van de man die zijn kinderen /stiefkinderen misbruikt. Aardig en genereus aan de buitenkant , waarmee hij de vrouwen kan inpalmen. Vervolgens misbruikt hij hun vertrouwen, maakt foto’s van hen in chantabele omstandigheden en krijgt op die manier macht over hen die hij op een zeer gewelddadige wijze misbruikt. Hij is een niet te verbeteren psychisch gestoorde man, die bovendien het schuldgevoel bij zijn slachtoffers weet te leggen.

Moeder van Zonne. Zijis toch meer slachtoffer dan dader. Ze is erin getuind bij Sijmen, nadat ze haar man vanwege een buitenechtelijk uitstapje met het buurmeisje de deur had uitgezet. Sijmen pakte haar in haar kwetsbare positie maakte haar seksueel van hem afhankelijk. Maar als ze ouder wordt, verliest ze haar lichamelijke aantrekkingskracht en ze moet toezien hoe hij zich vergrijpt aan eerst Laura en daarna ook aan Zonne. Als die haar op een overweldigende manier laat zien dat hij ook met haar seks heeft, komt er een einde aan het huwelijk. Intussen is Laura dan al zwanger van Sijmen en het huis uitgegaan. Uit alles blijkt dat de moeder van Zonne zich heeft laten intimideren, chanteren en manipuleren door Sijmen. Sijmen is de dader en de moeder van Zonne een slachtoffer.

Tijd

De hoofstukken Zonne spelen in deze tijd, de hoofdstukken over Weijntje waarschijnlijk in de jaren ’70 en ’80. Voor het verhaal is dit niet heel erg van belang, omdat dat wat er gebeurt (het misbruik), nu nog steeds voorkomt.

Ruimte

Het verhaal speelt zich af op verschillende plekken in Nederland, maar voornamelijk in het huis waar Weijntje woont. De hoofdstukken over de oudere Zonne spelen zich af in de rechtbank, bij haar thuis en bij haar moeder. Verder komen nog enkele plaatsen als de school van Weijntje en kermissen en circussen voor waar Sijmen fotografeert. De sfeer in het boek is niet goed, Weijntje voelt zich nergens behalve op het podium veilig.

Einde

Een zin uit een handleiding voor het zelf ontwikkelen van foto’s wordt als nawoord gegeven. Het is een heel symbolische tekst voor Zonne, die zich in de donkere kamer van haar verleden heeft moeten beschermen maar ook ontwikkelen en dan eindelijk de donkere kamer uit kan komen om te vertellen wat haar overkomen is.
“Zodra we met ontwikkelen klaar zijn kunnen de beelden worden gefixeerd, afgespoeld en te drogen gehangen. Er bestaat nu geen gevaar voor overbelichting. Nadat wij ons ervan verzekerd hebben dat alle gevoelige materialen, alsmede zuren en Andre agressieve chemicaliën zorgvuldig zijn afgesloten en veilig weggeborgen kan de beschermende kleding worden afgelegd (vergeet niet het waarschuwingslichtje uit te schakelen) Hierna kunnen wij de deur van de donkere kamer met een gerust hart openen. (blz. 311)

Perspectief

In deel I Vaders is Zonne de zij-vertelster en Weijntje de personale vertelster.
In deel II is Weijntje een ik-vertelster.
In deel III is Zonne een personale vertelster.
in het vierde deel Moeders is Zonne de ik-vertelster en Weijntje de personale vertelster. In de structuur worden de vertellers dus gespiegeld. Op zichzelf is dat een logische keuze, want het heeft te maken met de afstand die de vertelster tot de gebeurtenissen wil nemen. Bovendien heef het begrip “spiegel” in deze roman een belangrijke betekenis. Hoe durft Zonne tenslotte in de spiegel te kijken. Slachtoffers van seksueel misbruik hebben daar vaak moeite mee, bovendien maakt Sijmen gebruik van spiegels om Zonne/Weijntje in de gaten te houden.

Schrijver

Arthur Japin (1956) bezocht het Gymnasium in Haarlem en studeerde enkele jaren Nederlandse taal- en letterkunde in Amsterdam om daar vervolgens de theaterschool te doorlopen, waar hij in 1982 afstudeerde. Hij speelde diverse rollen voor radio en televisie en op toneel bij onder andere Toneelgroep Centrum en de Theaterunie. Ook zong hij een kleine rol bij de Nederlandse Opera.
In 1987 ontdekte hij het historische, maar tot dan toe onbekende verhaal van twee Afrikaanse prinsjes die in het negentiende-eeuwse Nederland als Hollanders werden opgevoed. Hij stopte met acteren en begon te schrijven. Ondertussen schreef hij diverse korte verhalen, hoorspelen, toneelstukken en televisiefilms en debuteerde hij in 1996 met de verhalenbundel Magonische verhalen. Zijn debuut werd veelgeprezen in de literaire kritiek, maar hij brak pas bij een groot publiek door met zijn tweede boek, het verhaal van de twee prinsjes: de roman De zwarte met het witte hart, die wereldwijd vertaald werd en die hem internationale roem bezorgde. Japin publiceerde dit boek pas na tien jaar onderzoek in Afrika, Weimar en Indonesië.
September 2007 verscheen De overgave, het op historische feiten gebaseerde, aangrijpende verhaal van een pioniersvrouw die in het gevecht om haar kinderen en kleinkinderen uiteindelijk het machtigste wapen moet leren hanteren: vergeving. In acht maanden tijd werden er al 175.000 exemplaren verkocht van deze historische roman.
In het najaar van 2010 verscheen Vaslav, een roman over de legendarische balletdanser Vaslav Nijinski. Vaslav werd genomineerd voor de NS Publieksprijs en er werden al 150.000 exemplaren verkocht.

Mening

ik vond het een leuk boek omdat ik er goed in zat in het verhaal.

bronnen

Google en scholieren.com

https://www.scholieren.com/boek/12248/maar-buiten-is-het-feest

Boek 5 - havo 4

boekverslag 5 titel: Passievrucht

De passievrucht

Samenvatting

Armin Minderhout en zijn vriendin Ellen hebben een vruchtbaarheidstest laten doen omdat Ellen zwanger wil worden maar dat niet lukt. Uit deze test komt een schokkende uitslag; Armin blijkt onvruchtbaar te zijn, altijd al. Hij heeft namelijk het syndroom van Klinefelter. Dit op zich is al een schokkende ontdekking, maar wat het nog emotioneler maakt, is dat Armin dacht dat hij een zoon had.

Armin kwam Monika voor het eerst tegen in de tram in Amsterdam. Hij was zo brutaal te vragen of hij met haar mee mocht winkelen en zij zei ja. Het klikte en al snel hadden ze een relatie. Samen kregen ze een zoon: Bo. Wanneer Bo drie jaar is overlijdt Monika plotseling aan een hersenvliesontsteking.

Na de ontdekking dat Bo zijn zoon niet kan zijn, besluit Armin op zoek te gaan naar de vader van Bo, de ‘dader’. De eerste verdachte die hij bezoekt is Robbert Hubeek, een ex van Monika. Deze blijkt echter niet te weten dat Monika al tien jaar dood is en valt dus af.

Daarna gaat Armin langs bij de huisarts van Monika om hem op de man af te vragen of hij een seksuele relatie had met Monika. De huisarts ontkent dit en de twee raken in een heftige discussie. Armin verlaat woedend de kamer maar is er wel van overtuigd dat de huisarts geen seks heeft gehad met Monika.

Als laatst bezoekt hij Niko Neerinckx, een oud-collega van Monika. Met een smoes weet hij zich binnen te praten bij de vrouw van Niko en raakt met haar aan de praat. Hij komt onder andere te weten dat de zoon van Niko en zijn vrouw ook Bo heet en wanneer de vrouw hem foto’s laat zien van haar kinderen ziet hij een foto van Monika in het foto-album. Armin is er van overtuigd dat Niko de vader van zijn Bo is en wil hem daarmee confronteren. Ellen, zijn huidige vriendin, weet hem te overtuigen dit niet te doen.

Na de dood van Monika raakt Armin in een depressie en grijpt naar de drank.

Voordien werkte hij als corrector voor een wetenschappelijke uitgeverij, maar zijn werkgever stuurde hem naar huis om de dood van Monika te verwerken.

Hij zorgt alleen voor Bo en neemt hem vaak mee naar kroeg. Hij zwerft ’s nachts door de straten van Amsterdam met Bo op zijn rug.

In deze periode ziet Armin weinig mensen, behalve de mensen in de kroeg. En behalve Ellen. Ellen was de beste vriendin van Monika en inmiddels ook een goede vriendin van Armin. Af en toe belt Ellen Armin om te vragen hoe het met hem gaat. Er hangt een spanning tussen de twee die te wijten is aan de vrijpartij vlak na de begrafenis van Monika. Dit is niet de enige keer dat Armin en Ellen het bed hebben gedeeld; samen met Monika hebben ze een keer een trio gehad, nog voor de geboorte van Bo. Daarnaast is Armin vreemdgegaan met Ellen, tijdens de zwangerschap van Monika.

Armin en Ellen hebben veel steun bij elkaar groeien steeds meer naar elkaar toe. Ze krijgen een relatie en voeden samen Bo op.

Niet lang na de ontdekking dat Bo zijn zoon niet is, overlijdt de vader van Armin. Armin raakt hierdoor nog meer in de war en gefrustreerd en dit leidt tot geruzie met Ellen. Armin besluit samen met Bo een weekendje naar Ameland te gaan. Ze vissen samen en trekken de natuur in. Het lijkt hen beiden goed te doen. Bo ontmoet een meisje op Ameland en belandt uiteindelijk met haar in bed. Armin raakt hierdoor erg in de war en slaat aan het drinken. Dit loopt er uit de hand en eindigt in een ruzie waarin Armin schreeuwt dat Bo zijn zoon niet is.

Eenmaal weer thuis ontloopt Armin Bo en Ellen. Hij gaat naar het huis van zijn vader om op te ruimen. Hier stuit hij op een briefje van de hand van Monika, gericht aan zijn vader. ‘Ik ben zwanger. M.’ Armin beseft meteen wat dit betekent. Wanneer hij weer thuis komt blijkt Bo een brief gekregen te hebben van Ellen, ook van de hand van Monika. Hierin legt ze Bo uit dat opa eigenlijk zijn vader is. Voor Armin en ook voor Bo begint een moeilijke periode om deze informatie te verwerken.

Thema

Geheimen en geheim houden, liefde en verdriet.

Titel

Ik denk dat de titel te maken heeft met het kind, Bo. Maar dit is niet echt ergens op gebaseerd of zo. Maar ik vond persoonlijk dat er niet echt duidelijk in het boek werd vermeld waar de titel op slaat. Kan aan mij liggen hoor.

Personages

Armin
Hij is zo’n 30 jaar oud, persoonlijk vind ik hem best wel een drama queen; hij verdenkt iedereen ervan de vader van Bo te zijn, zelfs zijn eigen huisarts. Hij wil altijd de waarheid weten. Persoonlijk vind ik het soms beter om dit niet te weten.

Monika
Monika is de vorige vriendin van Armin, ze is gestorven aan een hersenvliesontsteking toen Bo zo’n drie jaar oud was. Hierdoor moest Armin helemaal alleen voor Bo zorgen. Je krijgt niet zo veel van Monika mee, vind ik persoonlijk, dus het is voor mij moeilijk om een mening over haar te vormen.

Ellen
Ellen is de huidige vriendin van Armin. Ze is ook een vroegere vriendin en collega van Monika. Ze heeft Armin uit zijn depressie en drankverslaving gehaald. Zij en Armin voeden nu samen Bo op.

Tijd

Ik ga ervan uit dat dit verhaal gewoon in de huidige tijd afspeelt. Rond de tijd dat het boek geschreven is, dus rond 1999.

Ruimte

In Nederland, Amsterdam. De plaats heeft verder geen bijzondere functie in het verhaal.

Einde

Dat Armin erachter kwam dat zijn vader de vader van zijn zoon is.

Perspectief

Het wordt uit de ogen van armin verteld.

Schrijver :

Karel Reinier Glastra van Loon was een Nederlandse schrijver, publicist, columnist, cabaretier en politiek activist. Zijn bekendste boeken zijn Lisa's adem en het later verfilmde De Passievrucht.

Geboren: 24 december 1962, Amsterdam

Overleden: 1 juli 2005, Hilversum

Echtgenote: Karin Kuiper (geh. ?–2005)

Films: De Passievrucht

Mening:

ik vond dit een leuk boek maar ook weer apart de personages waren heel verschillend waardoor het een leuke twist kreeg.

Bronnen

Google en scholieren.com

https://www.scholieren.com/boek/307/de-passievrucht/zekerwetengoed

Boek 6 - havo 4

Boekverslag 6 titel: De eetclub

De eetclub

Samenvatting

De ik-vertelster Karen van de Made wordt wreed in haar slaap gestoord als ze door haar eetclubvriendin Patricia wordt opgebeld met de mededeling dat er een felle brand woedt in het huis van één van de andere vriendinnen van de eetclub, Babette. Babette zelf en haar twee kinderen zijn volgens de eerste informatie gered, maar haar man Evert Struyk is spoorloos. Later lijkt hij zelfmoord te hebben gepleegd, waarschijnlijk door het huis in de brand te steken. Alle vriendinnen van de eetclub zijn verbijsterd. Er wordt later ook een brief van Evert gevonden waaruit blijkt dat hij een einde aan zijn leven wilde maken en dat hij zijn gezin wilde meenemen in de ellende. Ze stellen met de eetclub een rouwadvertentie op. De voorgeschiedenis van Karen wordt daarna in het kort neergezet. Michel en Karen ervaren dat het in Amsterdam steeds onveiliger wordt. Ze besluiten naar een dorp in de omgeving te verhuizen. Omdat Karen een baan heeft, heeft ze minder contacten met nieuwe vrienden of kennissen. De oude kennissen raakt ze kwijt. Via Hanneke krijgt ze een keer een uitnodiging om met haar andere vriendinnen kennis te maken. Ze besluiten een eetclubje op te richten. Ze krijgt later ook een uitnodiging om bij Simon en Patricia een feestje bij te wonen. Die zijn omhooggevallen door het geld. Maar Simon maakt veel indruk op Karen, omdat hij lichamelijk aantrekkelijk is. De meiden gaan ook nog een keer met elkaar naar Portugal, maar tijdens die reis wordt gemeld dat Evert Struyk thuis “door het lint is gegaan.” Het wordt duidelijk dat de vrouwen eigenlijk een stelletje verwende wijven zijn die hun luxe leventje te danken hebben aan de banen van hun echtgenoten. Ze brengen hun tijd door met drinken (meestal te veel), tennissen en roddelen over elkaar. Hanneke Lemstra is binnenhuisarchitecte en zij is min of meer de beste vriendin van Karen. Op de dag van de begrafenis van Evert gaat Hanneke op de “after party” uit haar dak: ze loopt dronken weg en ze belt haar man Ivo later op om te vertellen dat ze in een hotelletje in Amsterdam zit. Weer later, wanneer Ivo, Hanneke wil ophalen, blijkt dat ze zelfmoord heeft willen plegen door van het balkon van een hotelkamer te springen. Ze is in coma geraakt en ligt in het ziekenhuis. Babette is intussen ingetrokken bij Karen en Michel. Aanvankelijk zou Angela haar onderdak verlenen, maar die ziet daar om bepaalde redenen van af. Waarom ze zo handelt, wordt nog niet meteen bekend gemaakt. Karen gelooft niet dat Hanneke zelfmoord heeft willen plegen en spreekt haar bange vermoedens uit tegenover Dorien Jager, een clichétype van een lesbische politieagente (wat ze later niet blijkt te zijn). Karen weet namelijk uit het roddelcircuit van de eetclub dat Hanneke en Evert een seksuele verhouding met elkaar hebben gehad en dat Evert die een week voor de brand heeft verbroken. Intussen merkt de lezer dat Karen zich nog steeds ontzettend voelt aangetrokken door Simon, de voor Don Juan en macho studerende echtgenoot van Patricia, terwijl in haar eigen relatie met Michel de erotische spanning is weggeglipt. Dat kan natuurlijk niet goed blijven gaan.

Wanneer Michel op een avond te veel gedronken heeft en ook Simon niet naar huis kan rijden vanwege zijn alcoholgebruik, hebben Karen en Simon in het schuurtje een snelle, maar heftige en opwindende vrijpartij. De uren ervoor hadden ze innig gedanst. Ze heeft er eigenlijk geen schuldgevoel over en wil de volgende dag het liefst Simon opnieuw zien en met hem vrijen. Met een sms’je neemt hij contact met haar op. Ze gaat opnieuw op zijn avances in, al komt het deze keer niet tot seks. Intussen hebben de vriendinnen van de eetclub door dat Karen informatie heeft gelekt naar de politie. Angela en Patricia willen daarop niets meer met haar te maken hebben, maar Babette, die sinds de brand met haar zoons bij Karen en Michel inwoont, trekt partij voor Karen. Inmiddels wordt besloten de comateuze toestand waarin Hanneke nog steeds verkeert te beëindigen. De vriendinnen worden op de hoogte gesteld, maar Karen is persona non grata op de begrafenis; toch gaat ze erheen en ze ontmoet hier weer de politieagente Dorien Jager die haar meedeelt dat ze door toedoen van de slimme Simon van de “zaak is gehaald.” Simon blijkt met alle mannen van de vriendinnen een zakelijke relatie te hebben, waarvan hij zelf ook flink beter is geworden. Evert is daarvan slachtoffer geworden; ook Michel loopt aan de leiband van Simon. Karen heeft weer een ontmoeting met Simon om hem te vertellen dat ze de stiekeme relatie eigenlijk niet meer wil doorzetten, maar Simon heeft teveel macht over haar. Als hij tijdens een autorit wordt opgebeld op twee telefoons tegelijk, merkt Karen dat hij een e-mail van Evert Struyk aan Hanneke in zijn koffertje heeft. Ze weet de uitdraai mee te smokkelen. Het is een e-mail waaruit blijkt dat Evert onmogelijk een week later zelfmoord zou hebben willen plegen. Er staat in dat hij een zakelijk conflict heeft met Simon en dat hij de verhouding met Hanneke wil verbreken, omdat hij terug wil naar zijn vrouw en kinderen. Intussen hoort Karen van Dorien Jager dat Simon een sluwe zakenman is met gemene trucjes, zo heeft hij o.a. haar vader enige duizenden guldens lichter gemaakt. Een half jaar later is die aan een hartinfarct overleden. Wanneer ze vertelt van de e-mail, vraagt Dorien het contact met Simon toch nog even in stand te houden om zo de zaak te kunnen oplossen. Karen breekt in op de computer van Hanneke en leest een chatbox waarin ene MO wordt genoemd. Ook staat diens 06-nummer in het bericht. Ze neemt contact op met MO en die vertelt haar van een site waarop MO en Hanneke contact hebben gehad om te praten over hun relatieproblemen. Hanneke vertelde daarin openhartig over de relatie met Evert en over de slechte eigenschappen van diens vrouw Babette, die hem zou terroriseren. Ze zou hem zelfs lichamelijk mishandelen. Als Karen opnieuw contact zoekt met Angela, hoort ze dat Babette eigenlijk de kwaaie genius van de eetclub is en het met alle mannen doet. Ook bijvoorbeeld met de man van Angela, Kees. Dat was de reden dat ze Babette na de brand niet in haar huis wilde opnemen. Radeloos denkt Karen nu dat Babette het ook op Michel heeft voorzien. Ze is immers nu vaak alleen thuis met hem, wanneer Karen er niet is. Midden in de nacht kan ze niet slapen, ze maakt wat warme melk en ze merkt dat er iemand om het huis sluipt. Wanneer ze een mes heeft gepakt en wil toeslaan, merkt ze dat het Babette is, die haar vertelt dat ze ook niet kon slapen. Karen heeft nog één laatste afspraak met Simon in het Van der Valk-motel in Akersloot (nabij Alkmaar). Hij wil nog een keer seks met haar. Hij vertelt van zijn zakelijke, half criminele problemen met Evert. Hanneke dreigde die bekend te maken aan de politie. Plotseling wordt er geklopt en Karen krijgt eerst traangas in haar ogen gespoten en daarna een enorme stroomstoot. De dader is Babette, die blind van woede is omdat Simon, met wie ze zelf een seksuele relatie heeft gehad, nu met Karen heeft aangepapt. Hij heeft zelfs in dezelfde kamer met Karen afgesproken als waarin zij vroeger seks hadden. Zelfs Simon is nu bang van haar. Babette draagt Simon op Karen van kant te maken, maar die hervindt zich en slaat Babette met het koffertje van Simon buiten westen. Ook Simon geeft ze een harde klap met zijn koffertje in zijn maag. Daarna belt ze naar Dorien die zich uit veiligheidsoverwegingen in de buurt ophoudt. Ze staat kort daarna op de “stoep” bij Van der Valk en meteen is de dubbele moordzaak opgelost. Babette is namelijk degene die beide moorden heeft gepleegd.

In het slothoofdstuk moet Karen haar overspel met Simon nog opbiechten aan Michel. Er volgen moeilijke maanden, maar ze besluiten te verhuizen. Nog één keer, daags voor haar vertrek, ziet Karen Angela en Patricia, de residuen van de eetclub. Ze draaien hun hoofd om. In haar hoofd heeft Karen nog wel Hanneke zitten, eigenlijk de enige echte vriendin van de eetclub. De andere vriendinnen vallen onder Bredero’s motto “Al sietmen de luy, men kenstse niet” oftewel “ schone schijn”. Ze is blij dat ze die mensen vaarwel kan zeggen.

Thema

In deze thriller gaat het om de klassieke vraag van de “whodunit”. Twee keer wordt er in het verhaal gesuggereerd dat er sprake is van een zelfmoord: Evert blijft achter in het huis dat aangestoken is en Hanneke springt van het balkon. Maar wanneer Karen, de vertelster, op onderzoek uitgaat, komt ze erachter dat Babette Struyk de kwade genius achter de beide “zelfmoorden “is.

Titel

De titel van dit boek, De Eetclub, slaat op de vriendenkring. De vrouwen in dit boek hebben een vriendengroep/clubje opgericht en deze heet de eetclub. Ze zitten vaak aan de eettafel te drinken en eten terwijl ze allerlei verschillende dingen bespreken.

Personages

Hoofdpersoon: Karen van der Made

Belangrijke bij rollen: De andere leden van De Eetclub, namelijk: Michel Brouwers, Evert Struyk, Babette Struyk, Angela Bijlsma, Hanneke Lemstra, Ivo Smit , Patricia Vogel, Simon Vogel

Tijd

Het verhaal zelf neemt maar een paar maanden in beslag, maar sommige terugblikken zijn tot ongeveer 4 jaar geleden. Het verhaal is niet helemaal chronologisch verteld. De hoofdlijn gaat wel chronologisch, maar de hoofdstukken 4,5,8,10,15,16,20 en 24 zijn terugblikken. Die terugblik is dan wel het hele hoofdstuk lang, Dus zo’n heel hoofdstuk speelt in een andere tijd Er zijn dus in totaal 8 terugblikken. De andere hoofdstukken die zich in het heden afspelen sluiten gewoon op elkaar aan. Het verhaal is niet continu verteld, want er wordt vaak van perspectief veranderd.

Ruimte

Het speelt zich af in een dorp dat vlakbij Amsterdam ligt. De naam van het dorp wordt niet vermeld. Dat plaatsje heeft wel een rol in het verhaal, omdat die vriendengroep allemaal uit de stad komen, voelen ze zich als het ware wat beter dan de rest, omdat zij zogenaamd weten hoe het allemaal hoort. Het speelt zich vooral af in hun huizen zelf. Bepaalde delen ook in het ziekenhuis waar Hanneke dan ligt. Het weer lijkt wel een beetje afgesteld op de stemming, als het goed weer is, voelt de hoofdpersoon(Karen) zich meestal wat rustiger.

Einde

Ik glimlachte zomaar, voelde me licht als een veertje in de wind en neuriede een stom, oud liedje over de zomer dat spontaan in me opkwam\"- Het is een symbolische verwijzing naar het weer en daarmee ook naar de gemoedstoestand van Karen die blij is dat zij en haar man Michel besloten hebben het dorp waarin ze zoveel ellende hebben meegemaakt te kunnen verlaten.

Perspectief

Het verhaal wordt verteld in de ik-vorm door een van de verhaalfiguren Karen van de Made die een relatie en twee kinderen heeft met Michel Brouwers.

Schrijver

Saskia Noort is een Nederlandse schrijfster, freelance journaliste en columniste. Wikipedia

Geboren: 13 april 1967 (51 jaar), Bergen

Kinderen: Matthieu Schellekens, Julia Schellekens

Opleiding: Universiteit Utrecht (1988–1990), Hogeschool Utrecht (1984–1988)

Boeken

Mening

ik vond dit geen leuk boek omdat het verhaal mij niet aansprak ik vond het saai om te lezen

bronnen

Google en Scholieren.com

https://www.scholieren.com/boekverslag/55705

Boek 7 - havo 5

Boekverslag 7 titel: Turks fruit

Samenvatting

Het verhaal begint bij het moment waarop de ik-persoon terugdenkt aan zijn tijd met Olga. Olga is de liefde van zijn leven. De ik-persoon ontmoette Olga voor de eerste keer toen hij stond te liften en zij voor hem stopte. Tijdens deze lift was er meteen een spanning tussen de ik-persoon en Olga, wat resulteerde in een vrijpartij in de auto. De autorit eindigt uiteindelijk in een ongeluk. Na het ongeluk reist de ik-persoon verschillende keren naar Alkmaar in de hoop om haar tegen te komen. Ook probeert hij haar telefonisch te bereiken, maar de moeder van Olga laat haar niet aan de telefoon komen. Pas na 2 maanden zien ze elkaar weer, waarna ze zich overgeven aan de liefde. Ze gaan samenwonen en trouwen. De ik-persoon beschrijft zijn tijd met Olga uitgebreid. Hij vertelt over de seks die ze hebben, over de keren dat Olga model voor hem stond en over de relatie tussen hem, Olga en de ouders van Olga. Hij beschrijft de vader van Olga als een grappige, vriendelijke, dikke man. Hij moet een dieet volgen, maar zijn vrouw geeft hem te vet eten. Uiteindelijk resulteert dit in zijn dood. De ik-persoon benadrukt in het verhaal dat de moeder van Olga een slecht mens is en dat zij hen al de tijd dat ze samen waren uit elkaar probeerde te drijven. Ook maakt ze Olga bang met verhalen. Zo wil Olga geen kinderen, omdat haar moeder haar verteld heeft dat ze haar borst kwijt is omdat Olga die er als kind had afgebeten terwijl het in werkelijkheid door haar borstkanker kwam.

Olga’s moeder blijft gedurende het huwelijk van Olga en de ik-persoon contact met Olga zoeken om Olga op een indirecte manier duidelijk te maken dat de ik-persoon niet de juiste man voor haar is. De ik-persoon merkt dan ook dat Olga steeds meer ontevreden wordt en wanneer ze door haar moeder gekoppeld wordt aan een zakenrelatie verlaat ze de ik-persoon.

De ik-persoon komt in een diep dal terecht. Hij lag de hele dag in bed naar naaktfoto’s van Olga te kijken en verlangde terug naar de tijd waarin ze gelukkig waren. Toen hij eindelijk uit bed kwam, nam hij zoveel mogelijk meisjes en vrouwen mee naar huis. Hij had vervolgens seks met ze en zag ze vervolgens nooit meer terug. Op een gegeven moment besluit hij twee studentes in huis te nemen. Hij vertelt hierbij dat hij ze nooit met een vinger heeft aangeraakt, maar dat hij ze op een gegeven moment het huis uit gooide omdat ze parkieten hadden die hem op zijn zenuwen werkten.

Nadat de ik-persoon en Olga uit elkaar waren gegaan, is de ik-persoon Olga nog een keer gaan opzoeken bij haar moeder in Alkmaar. Hij wil met haar praten, maar ze voeren slechts zinloze discussies. De moeder van Olga kwam tussenbeide en zei tegen de ik-persoon dat het tijd was om naar huis te gaan. Hier was het echter te laat voor. De ik-persoon bleef dan ook in Alkmaar slapen. ’s Ochtends sluipt hij naar de kamer van Olga en heeft seks met haar. Vervolgens wordt hij het huis uitgegooid.

Na een tijd van rouw gaat de ik-persoon eindelijk weer werken. Dan komt hij Olga tegen in een warenhuis. Hij vindt dat ze er slecht uitziet, de warme blik is uit haar ogen. Ze vertelt dat ze getrouwd is. Als hij thuiskomt zoekt de ik-persoon troost bij de zieke meeuw die hij in huis heeft genomen. Op een gegeven moment is deze meeuw weer beter en vliegt weg. Vanaf dat moment is de ik-persoon weer eenzaam en stort hij zich op zijn werk.

Er ging een jaar voorbij voordat hij weer iets hoorde van Olga. De ik-persoon kreeg te horen dat Olga weer zou trouwen en dat ze van plan was met haar man naar Amerika te vertrekken. Daarom schreef de ik-persoon haar een briefje, waarna Olga bij hem op bezoek komt. Olga vertelt over haar tweede huwelijk en over de plannen die ze heeft. Ook kijken ze samen naar oude foto’s. Dan vertrekt ze met haar man naar het buitenland. Vanuit verschillende landen stuurt ze de ik-persoon brieven. Maanden later staat ze weer ineens voor zijn deur. Ze vertelt dat haar huwelijk voorbij is. Ook vertelt ze dat ze naar Amsterdam was gekomen omdat ze naar een vrouwenarts moest voor de buik- en koppijn die ze had.

Niet lang daarna belt de moeder van Olga de ik-persoon op. Ze vertelt dat Olga een hersentumor heeft en in het ziekenhuis ligt. Dan vraagt ze de ik-persoon of hij Olga van tijd tot tijd op zou willen zoeken. Ze vertelt ook dat Olga al een paar keer naar hem had gevraagd. Al snel komt de ik-persoon te weten dat het geval van Olga hopeloos is. De wortels van de tumor kunnen niet verwijderd worden, waardoor de toestand van Olga snel achteruit gaat. Ze wordt kaal, blind en vertelt steeds meer onsamenhangende verhalen. De ik-persoon blijft haar opzoeken tot het einde. Hij koopt Turks fruit voor haar omdat Olga het gevoel heeft dat haar tanden loszitten en daarom alleen nog maar Turks fruit durft te eten. Ook koopt hij een rode pruik voor haar, waar ze dolgelukkig mee is. Dan sterft Olga. De ik-persoon vraagt de dokter of ze gecremeerd kan worden met haar pruik, omdat ze dat zelf zo gewild zou hebben.

Personages

Ik-persoon

De ik-persoon in het boek is een beeldhouwer en kunstenaar, met weinig geld. Hij had een relatie met Olga en wanneer zij hem verlaat komt hij in een diep dal terecht. De ik-persoon is na het verbreken van de relatie met Olga een eenzaam persoon. Hij probeert zich door middel van seks met andere vrouwen beter te voelen, maar ook dat hielp niet. Hij heeft af en toe vreemde gedachten over seks en ook tijdens zijn relatie met Olga heeft hij een hoog libido. Het belangrijkste in dit verhaal is echter zijn liefde voor Olga. Ondanks het feit dat Olga hem verlaten heeft kiest hij ervoor om er voor Olga te zijn wanneer ze in het ziekenhuis ligt.

Olga

Olga is de vrouw en de grote liefde van de ik-persoon. Ze wordt omschreven als een droomvrouw met rode haren. De eerste jaren van haar huwelijk met de ik-persoon is ze dolgelukkig. Ze gedraagt zich vaak wat kinderlijk en kent veel angsten. Deze angsten worden verklaard door dingen die zijn gebeurd in haar jeugd. Haar moeder keurt haar relatie met de ik-persoon echter niet goed en probeert tussen hen in te komen. Op een gegeven moment verlaat Olga de ik-persoon. Olga trouwt nog twee keer, maar beide huwelijken lopen stuk. Tijdens het verhaal maakt Olga een sterke persoonlijkheidswisseling door van een opgewekte, gelukkige vrouw naar een bittere, ongelukkige vrouw. Samen met haar karakter verandert ze ook haar uiterlijk. Aan het einde van het verhaal blijkt ze een hersentumor te hebben waardoor ze sterft.

Moeder Olga

De moeder van Olga heeft geen goede band met de ik-persoon. Ze is het er niet mee eens dat haar dochter met een kunstenaar trouwt en blijft zich tegen hun relatie verzetten. Ze probeert Olga dan ook te koppelen aan zakenrelaties, wat uiteindelijk ook lukt. De moeder van Olga zorgt voor de vader van Olga en gedraagt zich als een goede vrouw, terwijl ze eigenlijk constant vreemdgaat.

Vader Olga

De vader van Olga wordt omschreven als een vriendelijke oude man die steeds dezelfde grappen maakt. Hij weet dat zijn vrouw geregeld vreemdgaat, maar praat hier niet over. De vader van Olga is te dik en moet een suikervrij dieet hebben. Hier houdt hij zich echter niet aan, wat uiteindelijk zijn dood wordt. De ik-persoon heeft een goede relatie met de vader van Olga.

Structuur & perspectief

Het verhaal wordt geschreven vanuit het perspectief van de ik-persoon. Hierbij wordt zelfs de naam van de ik-persoon niet verteld.

Het verhaal is niet chronologisch verteld; het bestaat uit flashbacks naar het verleden. Het verhaal begint met de volgende zin: ‘Ik was aardig in de rotzooi terechtgekomen nadat ze bij me weggegaan was.’ De ik-persoon vertelt dus meteen dat Olga hem verlaten heeft, terwijl hij pas later in het verhaal vertelt hoe hij haar ontmoet heeft, hoe hun relatie was en waarom ze bij hem weggegaan is. De ik-persoon vertelt dus achteraf de dingen die gebeurd zijn sinds hij Olga ontmoet heeft. Hierbij vertelt hij ook over zijn leven nadat de relatie verbroken is. Het verhaal kent een aantal tijdversnellingen; sommige gebeurtenissen worden heel uitgebreid beschreven, terwijl er soms een aantal weken of maanden worden overgeslagen.

Jan Hendrik Wolkers was een Nederlandse schrijver, beeldhouwer en schilder. Hij werd bekend met de romans Terug naar Oegstgeest en Turks fruit. Hij weigerde verscheidene prijzen, waaronder de Constantijn Huygensprijs en de P.C. Hooft-prijs. Wikipedia

Geboren: 26 oktober 1925, Oegstgeest

Overleden: 19 oktober 2007, Texel

Prijzen: P.C. Hooft-prijs

Films: Turks fruit, Zomerhitte, Spetters, Kort Amerikaans, Terug naar Oegstgeest

Kinderen: Tom Wolkers, Bob Wolkers

mening

ik vond het een interessant boek en ging er makkelijk doorheen.

Boek 8 - havo 5

boekverlag 8 titel: Alleen maar nette mensen.

Samenvatting

Proloog
In de proloog wordt een dialoog gegeven van een ontmoeting tussen David en Rowanda. Haar naam staat afgebeeld op haar gouden tanden in haar gebit en het is een flitsende kennismaking. David valt voor negerinnen met grote borsten en dikke billen. Het volgende hoofdstukje is een bladzijde uit het dagboek van David waarin hij zijn opvatting geeft over de multiculturele samenvatting. Daarin wordt beweerd dat de ene bevolkingsgroep zich steeds afzet tegen de andere bevolkingsgroep en dat de eigenaardigheden van die bevolkingsgroepen afhankelijk zijn van wie er naar hen kijkt.

Februari
David Samuels is een 21-jarige zoon van een programmamaker bij de Nederlandse televisie. Ze wonen in Oud-Zuid in Amsterdam en behoren tot de incrowd van de intelligentsia. David heeft drie jaar geleden zijn gymnasiumopleiding voltooid aan het Barleus in Amsterdam. Daar heeft hij ook Naomi leren kennen, een heel aardig meisje met wie hij al jaren verkering heeft. Het is ook het enige meisje met wie hij seks heeft gehad. Zijn vrienden zijn Bas en Daan met hun andere klasgenoten Esther en Annet. Die zijn allemaal braaf aan de studie gegaan, maar David is zoekende naar de zin van zijn bestaan sinds hij het gymnasiumdiploma op zak heeft. Het is het afgelopen jaar dan ook slecht gegaan in zijn relatie met Naomi. De spanning is er van af en het jonge stel komt nauwelijks meer tot seksuele prestaties. Toch blijft ze hem vaak lieve sms-jes sturen.

Zijn ouders die graag groot doen met hun vriendenkring, besluiten dat David maar eens wat moet gaan doen en vertellen in het openbaar dat hij met een bevriende dokter Bornstein moet gaan praten.. In deel 1 worden nu steeds enkele verhaaldraden door elkaar verteld: de kennismaking van David met de wereld van Rowanda, de negerin Queen uit de Bijlmer, de tanende relatie in het nabije verleden met Naomi en zijn bezoeken aan dokter Bornstein. David is joods (over het joodse verleden van zijn voorouders die in Auschwitz zijn omgekomen wordt later nog wel iets verteld) maar ziet er Marokkaans uit. Op straat wordt hij dan ook voor een Marokkaan aangezien en hij moet derhalve steeds uitleggen dat hij een “witteman is”. Met een oude negervriend van het gymnasium regelt hij dat hij een negerinnendisco in Amsterdam bezoekt. Daar komen vrijwel nooit witte jongens.

De negerin Rowanda die hij ontmoet, is flink geschapen mag je wel zeggen. Ze is ook heel donker en heeft een breed achterwerk. Ook heeft ze maat 95 F van haar BH-cup. Hij moet namelijk haar nieuwe BH betalen als hij wat met haar wil, want het aanraken van haar lichaamsdelen betekent toch wel het betalen van wat euro’s. Het lijkt er dus best wel op dat Rowanda profiteert van het rijkeluiszoontje David. Hij heeft naar haar maatstaven gemeten ook maar een kleine piemel en dat vergroot zijn zelfvertrouwen niet. En van orale seks (tenminste pijpen) houdt ze ook niet: hij moet haar wel likken, want daar houden Surinaamse mannen weer niet van.
Bovendien weet hij meteen wel dat hij in een Surinaams gezin is binnengekomen. Hij heeft te maken met de broer en moeder van Rowanda die zich ook overal mee bemoeien. De broertjes en neven houden er ook een dubbele moraal op na: ze hebben allemaal vriendinnen of vrouwen, maar “playeren” er lustig op los en vertellen die verhalen ook nog aan elkaar. David wil een echte negerin en geen bounty (dat is een negerin van buiten maar een blanke van binnen) en Rowanda lijkt wel in aanmerking te komen voor het type van die echte negerin. In zijn dagboek noemt hij dat de vrouw met de dikke gouden Sherida-ketting om haar nek, maar wel intellectueel is.

Het koppel levert wel problemen op, want als ze gaan winkelen in de PC Hoofstraat moeten ze hun tas laten doorzoeken en wanneer ze ’s avonds samen naar een leuke club willen gaan, worden ze geweigerd onder het motto dat er geen plaats is voor hen tijdens een besloten avond.

Maart
In dit deel worden beide families met elkaar in aanraking gebracht. Eerst gaat Rowanda (voor Davids moeder steeds Rawana) op bezoek bij de familie in Oud-Zuid. Het is duidelijk dat de dikke Surinaamse helemaal niet past in de kring van de Samuels. Ze valt dan ook aardig uit de toon. Ook haar vragen naar de beroepen van de kennissen die allemaal denken dat ze beroemd zijn, worden niet op prijs gesteld. Omgekeerd is de situatie humoristisch wanneer Davids ouders een bezoek brengen aan de Bijlmer en geconfronteerd worden met het eenvoudige gezin waarin Rowanda is voortgekomen. In de auto op weg naar huis is het dan ook aardig stil. De meegebrachte champagne was duurder dan het totale eten, merkt Davids vader wel op. Neef Ryan van Rowanda nodigt David uit een keer mee te gaan stappen. Wanneer David zegt dat hij niet weet of Rowanda dat goed vindt, begint Ryan te lachen. Dat moet je helemaal niet vragen, vindt hij. Ze gaan stappen en ze ontmoeten natuurlijk andere zwarte meisjes. Wanneer David op het punt staat een Antilliaans meisje te versieren, komt Rowanda met haar nichtje binnen. Ze maakt een scène en vertrekt. Wanneer hij enkele dagen later opbelt, wil ze niets meer met hem te maken hebben. (De vraag die bij de lezer kan opkomen is, of het niet allemaal doorgestoken kaart van de Surinaamse familie is )

David beproeft zijn geluk daarna op etnodatingsites en krijgt contact met ene Lady Soul, met wie hij een afspraak maakt. Wanneer hij deze Muriel later ontmoet, blijkt ze wel heel grote borsten (maar 95 G)te hebben, maar verder is ze heel klein en intelligent is ze ook al niet. Wanneer hij bij het vrijen een condoom moet gebruiken, gaat het mis. Hij heeft een slappe gekregen.

Tussendoor heeft de lezer een aantal korte flitsen gekregen van een nacht in een yacuzzisuite van een hotel bij Schiphol waar Naomi en David proberen om weer wat dichter bij elkaar te komen. Het is vlak voor kerst: ze praten over hun relatie, gaan uiteraard in bad maar tot seks komt het niet meer. Het lijkt alsof hun relatie altijd vast heeft gelegen in een schema van 18 jaar maar dat ze het daarna niet meer hebben geweten. Kort daarop vieren ze met elkaar Kerstfeest. De eerste dag bij Davids ouders en de tweede dag bij Naomi’s ouders. Het zijn geen flitsende dagen. Wel geven ze elkaar nog mooie cadeautjes, maar er zit goed de klad in wat hun relatie betreft. Dat komt voornamelijk door de houding van David, maar Naomi wil hem wel de tijd geven om na te denken. Intussen probeert ze hem te stimuleren een studie op te pakken.

David bezoekt Rowanda nog een keer, maar ze weet nog niet of ze met de verkering verder wil gaan. Ze wil immers geen liegman en David blijkt nu ook gelogen te hebben. Ryan gaat met David shoppen en dan ziet hij een zwart vrouwtje dat hij kent, voorbijkomen: hij maakt een afspraak om in de kelderbox van haar appartement seks met hen beiden te hebben. En dat gebeurt. Wel moeten ze een condoom gebruiken. Wanneer Ryan Isidra heeft “gepakt”, wordt David door haar oraal bevredigd. Hij schaamt zich kort daarna wel.
Maar in de dagen erna probeert hij het met wisselend succes steeds met zwarte vrouwen aan te leggen. Dat komt hem ook op een afstraffing te staan, waarbij zijn gezicht verbouwd wordt, wanneer hij in een bar Almede probeert te versieren; een man die hij als Scarface betitelt, lijkt daar niet zo van gediend te zijn. Hij moet zich onder behandeling stellen van Spoedeisende Hulp en ontmoet daar o.a. zijn oud-klasgenootje Esther die daar als co-assistent loopt. Ze heeft het verder geschopt dan hij. In de tussentijd is er veel MSN- en smsverkeer. Naomi blijft steeds lieve berichtjes sturen en van andere vrouwen krijgt hij regelmatig uitnodigingen om seks te hebben. Wanneer zijn moeder een keer naar salsales gaat, moet hij met zijn vader een maaltijd klaarmaken. Bij Albert Hein ontmoeten ze een aardig Marokkaans meisje Naima, dat hem vraagt hoe hij aan de verwondingen in zijn gezicht komt. Hij is tegen een deur gelopen, antwoordt hij.

Van Bas hoort hij dat er ook in Memphis Tennessee grote negerinnen lopen die misschien wel intelligent zijn. Via weer een gesprek met dokter Borstein neemt hij een besluit om naar Amerika te gaan. Maar eerst maakt hij nog een avondje “ploegendienst” mee. Ryan wordt gebeld door een van zijn vrienden met de mededeling dat ze een Antilliaanse vrouw hebben gevonden die het bereid is met hen allen te doen. Er volgt dan een vrij onsmakelijk avontuur waarbij vijf mannen seks hebben in ploegendienst (dat wil zeggen ze lossen elkaar af) De vrouw (Juchi) wil het eigenlijk alleen liever niet met die “Marokkaan”doen (dat is David) maar aan het einde van de ploegendienst mag hij toch ook. David bedankt voor “de eer”.

April
David vertelt eerst zijn ouders en later Naomi via MSN dat hij naar Amerika gaat om tot bezinning te komen. Naomi geeft aan dat het oke is en dat hij maar goed moet nadenken. Tegen Bas vertelt hij dat hij op seksvakantie gaat. In Memphis beleeft hij inderdaad heel gemakkelijk seksavonturen, maar net als in Amsterdam moet hij er wel steeds voor betalen. Zo moet hij voor het “gebruik” van het negerinnetje LaShondra 50 dollar betalen, zodat ze haar nagels kan laten doen. Ook mag hij een club mee met het meisje met de grootste borsten (Diamond) die hem wel voor 20 dollar “een blow job” aanbiedt. Maar uiteindelijk praten ze slechts met elkaar: David vertelt haar over Naomi die hij nu weer begint te waarderen. Wanneer hij later in de bar andere mannen met de hoeren bezig ziet, schaamt hij zich voor dat gedrag.

Wanneer hij contact met Bas onderhoudt via MSN, begeeft zijn computer het. Een iets oudere zwarte vrouw Rosalyn vraagt of ze hem kan helpen: ze is lerares op de universiteit en dus wel intellectueel. Ze nodigt hem uit om naar musea te gaan en ze praten over literatuur en het leven. Wat wil je met je toekomst?, vraagt ze hem. Hij begint inderdaad na te denken. Wanneer ze gaan shoppen koopt hij allerlei dingen voor Naomi (een boek, pumps van Calvin Klein die ze ooit op Tenerife was kwijtgeraakt, en hij laat een gouden armband maken met de namen van Naomi en David) dat belooft dus wat goeds. Hij belt met Borstein om hem te zeggen dat hij een zwarte intellectuele vrouw heeft gevonden, maar dat die eigenlijk net zo is als een witte intellectuele vrouw. Dan kan hij net zo goed met Naomi zijn, vindt hij. En een domme, zwarte vrouw alleen voor de begeerte, wil hij ook niet meer.

Hij neemt het vliegtuig terug. Tijdens de vlucht ontstaat nog een humoristische situatie, wanneer het Nederlandse stel dat naast hem zit, denkt dat hij een Marokkaan is. Zodra hij iets verdachts in de zin heeft, zullen ze niet schromen in te grijpen, want ze verdenken hem een terrorist te zijn. Ook bij deze Nederlanders hoort hij dus niet.
Thuisgekomen zit hij op MSN, wanneer Bas een vervelende mededeling voor hem heeft: Naomi is sinds kort bevriend met Daan. Dat is een dreun in zijn gezicht: hij was er immers in Amerika achter gekomen dat hij beter terug kon gaan naar Naomi. Het welkomstfeestje van zijn moeder mislukt dan ook. Daan geeft in een telefoongesprek aan dat David er zelf voor heeft gekozen. Van Ryan hoort hij dat ook Rowanda een andere kerel heeft. Naomi belt hem nog wel op en zegt dat nu eenmaal alles zo gelopen is. Ze vindt het jammer voor David maar ze moet verder in haar leven. Wanneer hij bij haar moeder aanbelt, wordt hij niet meer toegelaten.

Het wordt dertig april en David ziet hoe de koninklijke familie Amsterdam aandoet. Wanneer hij ziet dat Willem-Alexander (40 jaar oud) zich in een jute zak hijst om te gaan zaklopen, beseft hij dat hij niet bij dat land wil horen. Niemand accepteert David beseft hij: hij voelt zich geen Nederlander, Rowanda en Naomi willen hem niet meer. Alleen Marokkanen mijden hem niet. Hij moet maar Marokkaan worden.

Terug van het Museumplein ziet hij een mooi meisje lopen. Het blijkt Naima van Albert Hein te zijn. Hij spreekt haar aan. Ze is weliswaar Marokkaanse maar uit Casablanca, waarmee ze wil aangeven dat ze wel ontwikkeld zijn en ook in een betere buurt wonen. Ze praten over eten, maar voordat hij bij haar thuis mag komen eten, zijn er nog heel wat rituelen af te werken.

Personages

Rowanda

Rowanda is een grote Surinaamse negerin. Ze heeft een goede band met haar familie en die bemoeien zich met alles. Ze hecht veel waarde aan trouw en openheid en heeft moeite met vergeven. Ze komt uit een arm milieu en is niet erg intelligent.

Naomi

Naomi is Davids eerste vriendinnetje en een lief meisje. Ze blijft lang hopen en wachten op David maar uiteindelijk krijgt ze toch een andere vriend. Ze is slim en heeft een rustige persoonlijkheid.

David

David is erg zoekende. Hij voelt zich niet helemaal op zijn plek in de wereld doordat hij vaak voor Marokkaan wordt aangezien terwijl hij Joods is. Hij heeft een seksuele voorkeur voor grote negerinnen maar wil het liefst een intelligente vrouw. Als dit verenigd zou zijn in 1 persoon is hij het gelukkigst. Hij twijfelt veel en heeft moeite met beslissingen te maken. Pas als hij zich realiseert wat hij niet wil, weet hij wat hij wel wil.

Rosalyn

Ze geeft les op de universiteit en is intelligent, ook is ze groot en donker. Zij laat David realiseren dat intelligentie niks met huidskleur te maken heeft.

Naima

David komt Naima tegen in de supermarkt. Ze is Marokkaans, slim en lief. Hij voelt dat hij bij haar zichzelf kan zijn en ze gaan een relatie aan.

Titelverklaring

In Oud-Zuid wonen “alleen maar nette mensen. “ Of zoals de verteller zegt in de roman: In Oud-Zuid is ‘alleen maar nette mensen ‘ codetaal. Iedereen weet dat je bedoelt: geen mensen die ze allochtonen noemen en vooral geen Marokkanen. (blz. 13) De uitdrukking komt daarna nog diverse keren in de roman voor. (blz. o.a. 115, 182 , 229, 276)

Bovendien is de titel ironisch, want het gaat er in de roman allesbehalve netjes aan toe: er zijn vrij veel seksueel getinte passages die onverbloemd worden beschreven. Niet het 'alledaagse' ritueel van nette mensen.

Structuur & perspectief

Er is een proloog waarin David kennismaakt met de Queen van de Bijlmeer, Rowanda. Daarna vertelt hij in een dagboekaantekening wat hij vindt van de multiculturele samenleving.
Vervolgens wordt de roman onderverdeeld in drie grote delen. Deze hebben respectievelijk de aanduiding van de maanden Februari, Maart en April. Deze delen worden onderverdeeld in veel kleine in hoog tempo vertelde hoofdstukken van ongeveer 3 à 4 bladzijden. Deze hoofdstukken hebben alle een titel, die vaak in de tekst van het hoofdstuk terugkeert.
Deel Februari ( blz. 12-97) 25 hoofdstukken
Deel Maart (blz. 100-226) 36 hoofdstukken
Deel April (blz. 228 -286) 18 hoofdstukken
Vooral in deel Februari en Maart zijn er twee verhaaldraden waarvan de chronologie door elkaar loopt. Het heden is dan de maand waarin het verhaal wordt verteld, en het verleden is de periode waarin David en zijn schoolvriendinnetje Naomi zich van elkaar verwijderen. Deel April wordt wel chronologisch verteld.

Een aantal hoofdstukken heeft zoals de laatste tijd in meer actuele romans de structuur van een MSN-gesprek. Ook sms-taal komt in de roman voor.

Schrijver

Robert Vuijsje

Journalist

Robert Hendrik Vuijsje is een Nederlands journalist en schrijver.Wikipedia

Geboren: 12 oktober 1970 (48 jaar), Amsterdam

Ouders: Bert Vuijsje

Films: Alleen maar nette mensen

Prijzen: Fintro Literatuurprijs

Nominaties: Gouden Uil - Prijs van de Lezer

Mening

Ik vond het een interessant boek aangezien sommige mensen zich gewoon niet thuisvoelen in omgevings en in situaties en daar kon ik mezelf wel in thuisvinden.

Bronnen

https://www.scholieren.com/verslag/zekerwetengoed/alleen-maar-nette-mensen-robert-vuijsje

google en scholieren .com

Boek 9 - havo 5

Boekverslag 9 titel: De reunie

Samenvatting

In de proloog maken we kennis met een meisje dat op vrijdagmiddag 8 mei 1995 uit school op weg gaat naar een afspraak in de Donkere Duinen. Een bestelbusje rijdt achter haar aan.

In het eerste hoofdstuk is de ikfiguur van de roman, Sabine Kroese op het strand. Het is 6 mei 2004. Ze ontmoet er even het meisje dat ze vroeger was ten tijde van de verdwijning van een klasgenootje. Daarna rijdt ze terug naar haar werk op De Bank in Amsterdam. Ze heeft een jaar met een burn out gekampt en keert nu op arbeidstherapeutische basis terug naar haar werk ,waar de onsympathieke Renee haar plaats heeft ingenomen door er zich bij Sabines baas in te likken. Het botert vanaf het begin niet tussen die twee. Ze mist nu wel haar vriendin Jeanine die bij het bedrijf weg is. Die zoekt ze die dag meteen op en Jeanine zegt dat ze om de nieuwe secretaresse Renee is opgestapt. In een van de eerste hoofdstukken wordt ook gesproken over de op handen zijnde reunie van de Helderse scholengemeenschap; erg veel zin om daar naar toe te gaan heeft Sabine niet.

Sabine merkt dat de vrouwen van het secretariaat van de Bank achter haar rug praten omdat ze weinig uitvoert tijdens haar aanwezigheid. Wel krijgt ze de aandacht van een lekker stuk van systeembeheer. Dat blijkt Olaf te zijn, een schoolvriend van haar broer Robin, die in Engeland woont ; haar ouders wonen permanent in Zuid-Spanje. Herhaaldelijk komen er herinneringen aan haar schooltijd in Den Helder naar boven. Ze had er een vriendinnetje van de basisschool, dat aan epilepsie leed. Ze hielp dit meisje Isabel meestal bij het herstellen na een epileptische aanval, maar als ze naar de brugklas gaan, laat Isabel haar steeds meer in de steek. Ze stookt zelfs haar vriendinnetjes tegen Sabine op en ook de jongens weet ze om haar vinger te winden. Isabel is echter eensklaps verdwenen , op 8 mei 1995 is ze vanuit school vertrokken en niemand heeft haar ooit meer gezien. (het verhaal van de proloog) Het is niet eens zeker of ze wel vermoord is. Wel is recent nog een uitzending van “Vermist” aan haar gewijd, maar ook hierop zijn weinig reacties gekomen. Ook Peter R. de Vries heeft zich met de zaak bemoeid.

Intussen maakt Olaf werk van haar: ze besluiten 's avonds te gaan eten en Sabine dost zich prachtig uit. Het blijkt echter dat ze naar een poffertjestent gaan. Eigenlijk vindt ze het nog wel leuk ook. Olaf vraagt haar ook naar de vriendschap met de verdwenen Isabel en ontkent op Sabines wedervraag dat hij zelf nog een tijdje verkering met Isabel had. Ze vraagt zich af waarom hij dat ontkent. Hij vertelt juist dat haar broer Robin verliefd op Isabel was. Sabine schrikt hier heftig van. Zelf heeft ze in die tijd verkering met een lekkere knul van school, ook al een vriend van Robin. Het is Bart met wie ze haar eerste en tot nu toe enige seksuele relatie heeft gehad. Maar de dag nadat Isabel verdween, heeft hij het uitgemaakt. In feite hebben we hier dus al drie mogelijke kandidaten voor de misdaad met betrekking tot Isabel. In een flashback wordt de verkering met Bart beschreven.

In 2004 gaat Sabine na negen jaar weer met een man naar bed: Olaf. De volgende dag oheeft ze op het strand van Zandvoort een gesprek met Jeanine, waarin ze praten over de verdringing van gegevens uit je geheugen. Bij een heftige emotionele belevenis kan het zijn dat iemand zijn geheugen wist om zich zelf emotioneel te beschermen. (amnesie) Maar haar psychologie onder wier behandeling ze het afgelopen jaar geweest is, heeft haar gezegd: je kunt zo hard rennen als je wilt, maar eens haalt het verleden je in.

In het volgende hoofdstuk komt er ook weer een stukje herinnering boven. Sabine herinnert zich als in een droom dat ze achter Isabel aan heeft gefietst op weg naar de afspraak in de Donkere Duinen van Den Helder. Ze besluit daarop naar Den Helder te gaan en ontmoet daar in gedachten weer het meisje dat ze zelf vroeger was. Dat meisje wil helemaal niet praten over Isabel.

De situatie op het kantoor wordt steeds vervelender, temeer daar Sabine nogal wat fouten maakt die de vrouwen van haar afdeling haar aanrekenen. Bovendien is er een soort jaloezie daar ze de vlotte Olaf heeft weten te versieren, naar wie nog meer vrouwenogen smachtend hebben gekeken. Op 24 mei wordt ze 24 jaar en dat doet haar terugdenken aan de dag dat ze haar verjaardag mocht vieren van haar ouders; er was niemand komen opdagen en ze had nogal wat lekkers gebakken: appeltaarten.

Op de website van “Vermist”ziet ze iets over de zaak van Isabel. Tegelijkertijd leest ze dat een zekere Sjaak van Vliet twee jaar later een ander meisje van haar school heeft verkracht en vermoord, maar Van Vliet zelf is twee jaar geleden in de gevangenis overleden. Haar broer belt op om haar te feliciteren : ze praten wat over Olaf en Isabel. En ook over de concierge van de school, mijnheer Groesbeek. Dat was een man die met leuke meisjes niet zo te vertrouwen was. Hij bracht ze bij een kleine blessure graag naar huis in zijn bestelbusje (!) Het was Sabine ook een keer overkomen en bij ene verkeerslicht had hij zijn hand op haar knie gelegd.

Sabine besluit hem de volgende dag op te zoeken in Den Helder. Het is een wat zonderlinge man geworden, die zijn zes poezen de namen van meisjes heeft gegeven. Later zoekt Sabine via de knipselkrant in de bibliotheek uit dat de namen van de poezen overeen komen met de namen van zes verdwenen meisjes uit de jaren tachtig en negentig.. Ze besluit de politie hierover in te lichten, die echter niet veel met die gegevens kan uitrichten. Intussen is zo verdachte nummer vier in de roman tevoorschijn gekomen. (Olaf, Robin, Bart en Groesbeek)

Thuisgekomen merkt ze dat Olaf op haar wacht. Ze heeft echter geen zin in hem en in seks. Bovendien maakt Olaf de opmerking dat hij graag zou willen biechten, omdat hij iets vervelends op zijn kerfstok heeft. Sabine vertrekt voor de zoveelste keer naar Den Helder: ze ontmoet er het meisje van haar jeugd en samen gaan ze naar een donkere plek in de duinen. Ze ervaart het verleden weer, ziet hoe Isabel zich losrukt van een manspersoon en ziet even later een beeld van Isabel terwijl ze vermoord is. Daarna vlucht Sabine weer naar Amsterdam. Thuis merkt ze dat er iemand binnen is geweest: er staat een bos bloemen van Olaf. Hoe kan hij binnengekomen zijn? Wanneer ze wordt opgebeld door haar collega Zinzy, die het al eerder op het werk voor haar heeft opgenomen , hoort ze dat er brand is geweest in het appartement van Renee en dat die in paniek naar beneden is gesprongen : ze is opgenomen in het ziekenhuis. Dat verhaal hoort ze later opnieuw uit de mond van Olaf die haar uit eten heeft gevraagd. Sabine vraagt aan Olaf hoe hij binnen in haar appartement is gekomen: hij vertelt dat hij de sleutel van de bovenbuurvrouw heeft gekregen. Wanneer Sabine dit later op de avond verifieert, blijkt dat hij opnieuw gelogen heeft.

De volgende dag is het heerlijk op kantoor nu Renee in het ziekenhuis ligt. De andere meisjes nemen weer veel werkzaamheden en andere dingen van Sabine aan. Ze heeft het weer even naar haar zin. Later belt haar broer Robin om te vertellen dat hij in Amsterdam is. Hij komt bij haar : ze hebben het uiteraard over vroeger. Robin ontkent heftig dat hij verliefd is geweest op Isabel, maar doet dat op een manier die verdenking wekt. Sabine hoort op kantoor dat Olaf ook een afspraakje heeft gemaakt met Renee. Dat verklaart meteen dat hij weet hoe haar flatje is ingericht: dat heeft hij namelijk uit zijn mond laten vallen. Op het werk krijgen ze ruzie en in een opwelling slaat hij haar. Het is meteen over met haar liefde voor hem. Ze wil niets meer met hem te maken hebben, maar hij stalkt haar.

De volgende morgen vertrekt ze weer vroeg naar Den Helder en bezoekt de moeder van Isabel. Samen halen ze herinneringen op. Ze mag de agenda van Isabel zien. Daarin staat op de bewuste dag in mei 1995 : DD IO. Volgens Sabine betekent dit Donkere Duinen Isabel Olaf. Ze weet dus nu dat de afspraak van Isabel met Olaf is geweest. De laatste zoekt intussen via de voice mail op haar mobiel wanhopig contact met haar. Nu ze toch in Den Helder is, besluit ze de moeder van Olaf te bezoeken. Ze vertelt dat ze de vriendin van hem is, en zijn moeder vertelt niets vermoedend iets over de vorige vriendin van Olaf. Ook die gaat ze later opzoeken en ze hoort dat deze vrouw het heeft uitgemaakt, omdat Olaf gewelddadig wordt, wanneer hij zijn zin niet krijgt. Ze waarschuwt Sabine voor zijn gedrag. Wanneer ze buitenkomt, ziet ze een man wandelen. Het blijkt bij nader inzien Bart de Ruijter te zijn, met wie ze ooit verkering heeft gehad: een beetje toevallig is dat overigens wel. Hij vertelt haar dat hij in scheiding ligt en vraagt haar om naar de reunie te komen.

Op zaterdag 19 juni 2004 is de reunie. Sabine besluit er heen te gaan, maar ze heeft slechts een paar plichtmatige reuniegesprekjes met meisjes uit haar klas. Maar dan ontmoet ze Bart weer en ze besluiten weg te gaan naar het strand. Op het strand hebben ze een heerlijke vrijscene en ze besluit met Bart mee naar zijn huis te gaan. Daar halen ze het verleden op en zegt Bart op Sabines vraag dat zij het juist geweest is die de verkering heeft verbroken : een dag na de verdwijning van Isabel wilde ze niets meer met hem te maken hebben. Dat schept wat afstand tussen hen beiden. De volgende morgen vraagt de ex van Bart of hij op hun dochtertje wil passen, want ze heeft griep. Hij stemt erin toe en Sabine voelt zich min of meer afgewezen door Bart.

Ze vertrekt naar Amsterdam , maar merkt dat Olaf haar achterna zit. In haar appartement komt het tot een explosie : hij slaat alles kort en klein en ze moet het huis uitvluchten: ze besluit ten einde raad naar Jeanine te gaan waar ze de nacht doorbrengt. Sabine wordt de dag erop gebeld door het ziekenhuis. Bart is opgenomen : hij is aangereden door een automobilist die doorgereden is. Hij heeft naar haar gevraagd. Ze gaat erheen, maar ze ontmoet de ex-vrouw en vindt dat ze daarom niet bij Bart hoort. Omdat Olaf haar weer opgespoord heeft, besluit ze nogmaals bij de politie langs te gaan en te vertellen wat ze inmiddels van de moord op Isabel weet. Ze wijst Olaf als verdachte aan en ze vindt dat de politie hem moet oppakken. Ze vertelt dat haar herinneringen langzaam terugkomen en over de afspraak van Isabel met Olaf. Ze raadt de politie aan op een bepaalde plek te graven en het lijk van Isabel wordt inderdaad later die dag gevonden: ze is gewurgd. De politie zal Olaf arresteren. Toch wordt hij dezelfde middag al vrij gelaten. Hij komt verhaal halen bij haar: hoe haalt ze het in haar hoofd om haar te beschuldigen? Hij ontkent de moord, geeft wel toe dat hij brand gesticht bij Renee, omdat hij Sabine wilde helpen en Renee een kreng vond. Hij wordt woedend, overweldigt haar, legt zijn vingers om haar keel, maar komt toch weer tot bezinning. Met Sabine is er echter op dat moment iets gebeurd. Door de emotie van Olafs wurgpoging herinnert ze zich de gang van zaken weer. Ze weet ineens wie Isabel vermoord heeft. Haar broer Robin komt even later bij haar op bezoek en ze vertelt hem dat ze weet wie Isabel vermoord heeft en dat ze de dader gaat aangeven. Robin is helemaal van slag: er wordt nu gesuggereerd dat hij de dader is en dat Sabine hem heeft willen beschermen door het geheugenverlies.

Sabine gaat voor de derde keer naar de Helderse politie. Ze wijst in een boek met foto's een verdachte aan: het is Sjaak van Vliet die twee jaar later ook al een klasgenootje heeft vermoord. Helaas is hij twee jaar geleden in de gevangenis overleden.. De zaak is rond, al lijkt de inspecteur nog wat te twijfelen.

In de nazomer van 2004 is Renee op de zaak teruggekeerd. Sabine laat haar meteen even gevoelig weten dat de rollen weer zijn omgedraaid. Ze vertelt haar nog niet dat ze inmiddels ontslag heeft genomen : ze gaat voorlopig naar Zuid-Spanje.

In de epiloog reist ze voor de laatste keer naar Den Helder. Het jonge meisje is weer bij haar: ze gaan naar de plek waar Isabel gevonden is. Ineens herinnert Sabine I zich alles weer: Sabine II is Isabel op de fiets gevolgd naar de Donkere Duinen waar Olaf en Isabel ruzie gekregen hebben , omdat ze de verkering met hem wilde uitmaken. Ze heeft daarna een epileptische aanval gekregen en Sabine was bij haar gaan zitten. Isabel had haar toen ze bijkwam, gepest met de opmerking dat ze nu haar broertje Robin om haar vinger zou winden. Die was immers op haar verliefd. Dat zette zoveel kwaad bloed bij Sabine dat ze Isabel gewurgd had. Eigenlijk had haar alter ego Sabine II dat gedaan. Die verborg het lijk onder een struik en Sabine I ging naar huis. Ze wiste het gehele voorval uit haar geheugen. Zo beschermde ze zichzelf. Als ze zich omdraait , is het meisje niet meer aanwezig. Sabine I heeft haar niet meer nodig. Ze zal nu zelf moeten proberen het verleden voor de tweede keer weg te stoppen. Zal dat haar lukken?

Thematiek

De verdringing van gebeurtenissen uit het verleden is in deze literaire thriller een belangrijk verhaalmotief. Mensen kunnen zeer emotionele gebeurtenissen in het leven zo verdringen dat ze zich in werkelijkheid niets meer van het voorval kunnen herinneren. Rico Bulthuis in “Het Mes” (misdaadroman) schreef hier al eerder een misdaadroman over. De hoofdfiguur in die roman lijdt aan compleet geheugenverlies, omdat hij met een mes op weg is iemand te doden. Met psychiatrische gevallen tijdens rechtszaken blijkt vaak dat bijvoorbeeld meisjes die het slachtoffer zijn van een incestervaring dit zo hebben verdrongen dat ze het voorval hebben weggestopt in hun geheugen.

Titelverklaring

De titel van deze roman is niet lastig te verklaren. In het begin van de roman is er sprake van een reunie van de Helderse scholengemeenschap, waarvan Sabine Kroese leerlinge was. Ze is overigens niet van plan de reunie te bezoeken. Maar de geplande reunie zet wel de kanalen van haar geheugen op een kiertje, wat aanleiding is om de geschiedenis van de verdwenen Isabel te achterhalen. Slechts in een hoofdstuk komt de reunie naar voren in het verhaal, maar Sabine vlucht vrij snel weg van die schoolgebeurtenis met haar oude vriendje Bart.

Daarna komt de reunie niet meer ter sprake.

Op een ander niveau zou de titel kunnen wijzen naar de letterlijke betekenis van “reunie”, wat “hereniging” betekent “: de hereniging met de vrienden van Sabines broer, Olaf en Bart. Met Bart heeft ze in het verleden een kortstondige liefdesrelatie gehad, die verbroken op de dag na de verdwijning van Isabel. Ook die twee geliefden worden, zij het voor korte tijd, herenigd. Op het diepste niveau zou de titel ook nog kunnen wijzen op de bijzondere situatie van de vertelster. Ze ontmoet enkele keren in de roman het meisje dat ze was, toen ze veertien was . Sabine Een versus Sabine Twee. In het laatste hoofdstuk vallen beide Sabines samen : ze zijn herenigd.

Structuur & perspectief

Voor het grootste deel wordt de roman chronologisch verteld door Sabine. Een aantal herinneringen door middel van flash backs laten zien wat er negen jaar geleden is gebeurd. Er

is een proloog waarin een meisje (Isabel) op de fiets op weg gaat naar de, zoals later blijkt, fatale afspraak met haar moordenaar. Daarna volgen 43 genummerde hoofdstukken. Deze hoofdstukken hebben geen titel. Er is ook een epiloog

Het verhaal van “De reunie” wordt verteld door de 23-jarige Sabine Kroese. Ze vertelt in de ikvorm. Voor het heden, dat zich in 2004 afspeelt, vertelt ze in de tegenwoordige tijd, in het zgn. onwetende perspectief. Voor datgene wat in het verleden (negen jaar geleden, dus in 1995) is gebeurd, vertelt ze retrospectief. Stukje bij beetje komt er steeds meer helderheid in de gebeurtenissen van het verleden. Simone van der Vlugt laat Sabine in enkele passages ook vertellen tegen het meisje dat ze zelf was ten tijde van de verdwijning van Isabel.

Personages

Sabine Kroese: Zij is de hoofdpersoon van het verhaal. Ze is in de loop van het verhaal 24 jaar geworden. Vroeger is Sabine erg gepest door een meisje waarmee ze eerst best goede vriendinnen was, Isabel. In een waas van woede wurgt Sabine Isabel, en omdat ze hierdoor zo geschokt was heeft ze de gele gebeurtenis verdrongen.

Isabel Hartman: Isabel is erg mooi en populair, en krijgt makkelijk jongens om haar vinger gewonden. Ook heeft ze last van epilepsie, en toen ze nog beste vriendinnen met Sabine was hielp Sabine haar vaak bij zo’n aanval. Later begon zij met het pesten van Sabine. Uiteindelijk werd Isabel door haar vermoord.

Olaf: Olaf is een vrij norse man, en erg extreem op het gebied van relaties: Hij wordt erg agressief als hij wordt afgewezen, en aan de andere kant heeft hij heel veel over voor de vrouw waarvan hij houdt. Toen Reneé namelijk Sabines functie had overgenomen heeft hij haar huis in brand gestoken om Sabine te ‘helpen’.

Robin: Hij is de broer van Sabine en hij beschermde haar vroeger altijd.

Jeanine: Zij is een ex-collega van Sabine, die later ook een vriendin voor haar wordt.

Rolf Hartog: Hij is de rechercheur die het onderzoek naar Isabel leidt. Hij is erg oplettend en ook zeer wantrouwend.

Conciërge Groesbeek: Sabine verdenkt hem van de moord op Sabine, omdat hij zijn katten dezelfde namen had gegeven als verschillende meisjes die plots verdwenen waren. Ook had Sabine zijn busje nog voorbij zien rijden op de laatste dag dat ze Isabel gezien had.

Bart: Hij was een vroegere liefde van Sabine. Ze komen elkaar weer tegen en besluiten samen naar de reünie te gaan.

Schrijfster

Simone van der Vlugt

Schrijfster

Beschrijving

Simone van der Vlugt is een Nederlandse schrijfster van historische jeugdromans en literaire thrillers. Wikipedia

Geboren: 15 december 1966 (52 jaar), Hoorn

Films: De reünie

Mening ik vond dit een minder boek het was heel depri en de stijl pakte me niet echt.

bronnen

google en scholieren.com

https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-de-reunie-door-simone-van-der-vlugt-89538

https://www.scholieren.com/verslag/zekerwetengoed/de-reunie-simone-van-der-vlugt

Boek 10 - havo 5

Boekverslag 10 titel: Bezonken rood.

Samenvatting

In 1981 krijgt Jeroen Brouwers een telefoontje van de verpleging uit het verzorgingstehuis waar zijn moeder al jaren woont. Zijn moeder heeft hij wegens verschillende omstandigheden al heel lang niet gezien noch gesproken. Hij krijgt het nare nieuws te horen dat zijn moeder tijdens het televisie kijken is overleden. Jeroen besluit om niet naar haar crematie te gaan, omdat hij het hypocriet vindt om dan wel ineens van zich te laten horen. Wel wil hij dat er op haar crematie een stukje uit het boek ‘Daantje gaat op reis’ gelezen wordt. Dit is namelijk het boek dat hij in het interneringskamp van zijn moeder gekregen heeft.

Jeroen Brouwers begint na de dood van zijn moeder echter wel na te denken over zijn leven, waardoor er allerlei herinneringen van vroeger naar boven komen. De grootste herinnering aan zijn kindertijd met zijn moeder is de tijd in het interneringskamp Tjideng op Java. Samen met zijn moeder zat hij hier ook met zijn zus en grootmoeder. Zijn vader zat elders in een gevangenis in Japan.
Elke dag wordt de kleine Jeroen met de dood en het harde leven in het kamp geconfronteerd. Hij ziet hoe vrouwen vernederd worden door de Japanners, en hoe moeilijk iedereen het heeft om te overleven. Ook ziet hij langzaamaan zijn oma aftakelen. De familie Brouwers is niet van het bidden en dat laten ze dan ook aan oma over. Oma bidt dagelijks voor een goede afloop. Het mag echter niet baten, want vlak na Jeroen zijn vijfde verjaardag overlijdt ze in het interneringskamp.

Jeroen had voor zijn verjaardag het boek ‘Daantje gaat op reis’ gekregen, wat hij keer op keer opnieuw leest omdat hij het leuk vindt om te lezen. Daarnaast is het een goede en leuke tijdsbesteding voor hem in het kamp. Ook biedt het na alle nare dingen een afleiding voor hem. In een korte periode is de opa van Jeroen ook overleden en ligt zijn zusje in het ziekenhuis door een val met een rolschaats. Continu maakt alles een diepe indruk op de kleine Jeroen.

Midden 1945 moeten alle gevangenen naar voren komen waar ze te horen krijgen dat ze twaalf uur in dezelfde houding moeten staan en moeten kikkeren. Kikkeren betekent dat ze op dezelfde plaats kikkerbewegingen moeten maken. Dit krijgen de gevangenen als straf, omdat er twee atoombommen zijn afgeworpen in Japan. Daarnaast worden ook nog eens alle bezittingen van alle gevangenen verbrand. Ergens verwachten de gevangenen dat dit het laatste van de oorlog is en dat ze bevrijd worden, maar voordat ze dat zeker weten moeten ze nog twaalf uur in dezelfde houding kikkeren.

Uiteindelijk verschijnt er een wagen van het Rode Kruis met voedsel. De moeder van Jeroen verstopt wat voedsel in haar BH, maar als dit gevonden wordt, wordt ze gestraft door de Japanners. Daarnaast krijgen alle gevangenen als straf dat ze dagen niet mogen eten. Uiteindelijk mogen ze enkele maanden later het kamp verlaten.

De oorlog is nu voorbij en de overlevende familieleden worden weer met elkaar herenigd. Ze besluiten om naar Nederland te emigreren waar ze een leven op kunnen bouwen.

Als Jeroen wat ouder is ontmoet hij Liza. Al snel vinden Jeroen en Liza elkaar leuk, waardoor ze ook al snel met elkaar de liefde bedrijven. Toch blijkt de liefde tussen Liza en Jeroen niet heel sterk te zijn, omdat ze elkaar op een gegeven moment verlaten. Na de dood van Jeroen zijn moeder komt Jeroen er echter achter dat hij Liza toch heel erg mist, waardoor ze weer besluiten om samen opnieuw een relatie te beginnen. Jeroen voelt ineens hoe tegelijk rouwen en verliefd zijn voelt. Hij vindt het een ontzettend rare combinatie en weet niet zo goed wat hij met al zijn gevoelens moet. Om zijn gevoelens en emoties een plekje te geven, besluit hij om het hele verhaal op te schrijven. En dat is dus dit boek Bezonken rood.

Personages

Jeroen Brouwers

Jeroen Brouwers is de hoofdpersoon van dit verhaal. Door zijn ogen wordt het verhaal dan ook verteld. Op jonge leeftijd, rond een leeftijd van drie jaar, komt Jeroen in een interneringskamp op Java terecht. Hier ziet hij verschrikkelijke dingen die hij de rest van zijn leven niet vergeet. Daarnaast hebben deze gebeurtenissen hem ook gevormd zoals hij later is. Hij is erg onzeker, weet niet wat hij wil en vindt het moeilijk om mensen te vertrouwen. Daarnaast kan hij soms erg agressief uit de hoek komen. Uiteindelijk probeert hij zijn hele leven te verwerken door een boek te schrijven.

De oma van Jeroen

De oma van Jeroen wordt in het verhaal omschreven als een lieve en oude vrouw. Helaas weet ze het kamp niet te overleven en overlijdt ze in het kamp wegens de verschrikkelijke omstandigheden.

De moeder van Jeroen

Ook over de moeder van Jeroen wordt niet heel veel verteld. Jeroen heeft, als hij volwassen is, geen contact meer met haar. Waarom is niet bekend. De moeder van Jeroen heeft het kamp echter wel overleeft en overlijdt, later in een verzorgingstehuis, ten gevolge van oudheid.

Liza

Liza heeft een relatie met Jeroen Brouwers. Over deze relatie wordt vrij weinig verteld, omdat het hele verhaal om Jeroen Brouwers zelf draait. De relatie gaat af en toe aan en uit omdat Jeroen Brouwers niet precies weet wie hij is en wat hij met zijn leven wil. Jeroen en Liza hebben dus geen stabiele relatie.

Thematiek

Het verhaal gaat voornamelijk over de kindertijd van Jeroen Brouwers in het Japanse interneringskamp op Java. Jeroen zit samen met zijn moeder, zus en oma in dit kamp en ziet langzaamaan iedereen om zich heen overlijden. Continu ziet hij hele heftige dingen. Na de dood van zijn moeder komt hij erachter hoeveel indruk het kamp op hem heeft achtergelaten. En dan blijkt dat alle emoties en indrukwekkende dingen destijds meer indruk op hem gemaakt hebben dan hij dacht.

Titelverklaring

De titel Bezonken rood slaat op de kleur rood die op verschillende manieren wordt gebruikt in het laatste hoofdstuk van het verhaal. De kleur rood verwijst naar de rode zon als deze ondergaat, de rode zon en de rode ogen van de Japanners. Al deze verschillende gebruikte manieren van rood slaat op het bloed dat in het kamp gevloeid heeft en de manier waarop de gevangenen behandeld werden.

Structuur & perspectief

Het verhaal is vanuit het ik-perspectief geschreven. Het hele verhaal wordt door de ogen van Jeroen Brouwers geschreven. Het verhaal speelt zich zowel in de jeugd van Jeroen Brouwers als in zijn huidige leven af, waardoor het hele verhaal dan ook niet op chronologische wijze geschreven is.

Het verhaal is opgedeeld in verschillende hoofdstukken. De hoofdstukken zijn te herkennen aan een aantal witregels op een nieuwe bladzijde, waarna het hoofdstuk begint.

Schrijver

Jeroen Brouwers

Journalist

Beschrijving

Jeroen Godfried Maria Brouwers is een Nederlandse journalist, schrijver en essayist. Wikipedia

Geboren: 30 april 1940 (78 jaar), Jakarta

Prijzen: Fintro Literatuurprijs, Gouden Uil - Prijs van de Lezer, BookSpot Literatuurprijs, Gouden Uil - Non-Fictie

Ouders: Henriëtte Elisabeth Maria van Maaren, Jacques Theodorus Maria Brouwers

Nominaties: Fintro Literatuurprijs - Prijs van de Lezersjury

Mening ik vond dit geen speciaal boek hij was prima en ben er opzich snel doorheen gegaan.

bronnen

google en schoolieren.com

https://www.scholieren.com/verslag/zekerwetengoed/bezonken-rood-jeroen-brouwers

Overige opdrachten

Wat is je startpositie?

Aan het einde van havo 5 moeten jullie een mondeling examen afleggen over 10 gelezen boeken. Deze boeken lees je in havo 4 en havo 5.

Het is natuurlijk niet zo dat je pas in havo 4 begint met lezen. Jullie hebben allemaal al eerder boeken gelezen. De één misschien wat meer boeken dan de ander. De één leest alleen, omdat het moet, terwijl de ander ook voor zijn of haar ontspanning leest.

Eén van de doelen die we in havo 4 en 5 met lezen hebben, is dat je je ontwikkelt op het gebied van literatuur. Je gaat nog beter ontdekken welk type boek past bij jou en waarom. Aan het einde van havo 5 moet je een beargumenteerde mening kunnen geven over gelezen boeken.

We hebben dus een doel in havo 5, maar om een doel te hebben, moet je ook weten waar je gestart bent. Daarom de volgende opdracht voor jullie:
Denk eens terug aan de boeken die je gelezen hebt. Denk je dat dit literatuur of lectuur is? Wat is eigenlijk het verschil tussen literatuur en lectuur? Beantwoord de vorige vragen en verwerk je antwoorden in een goedlopend geheel.
Kies één van de boeken uit die je recentelijk gelezen hebt. Welk boek kies je en waarom? Raad je mensen dit boek aan of juist niet? En waarom? Beantwoord ook deze vragen en verwerk de antwoorden in een goedlopend geheel.

Plak je antwoorden hieronder

Max van den Hurk

Colofon
Het arrangement Max van den Hurk is gemaakt met Wikiwijs van Kennisnet. Wikiwijs is hét onderwijsplatform waar je leermiddelen zoekt, maakt en deelt.

Auteur

max van den hurk Je moet eerst inloggen om feedback aan de auteur te kunnen geven.

Laatst gewijzigd

2019-02-22 08:48:33

Licentie

Dit lesmateriaal is gepubliceerd onder de Creative Commons Naamsvermelding 3.0 Nederlands licentie. Dit houdt in dat je onder de voorwaarde van naamsvermelding vrij bent om:

het werk te delen - te kopiëren, te verspreiden en door te geven via elk medium of bestandsformaat

het werk te bewerken - te remixen, te veranderen en afgeleide werken te maken

voor alle doeleinden, inclusief commerciële doeleinden.

Meer informatie over de CC Naamsvermelding 3.0 Nederland licentie.

Aanvullende informatie over dit lesmateriaal

Van dit lesmateriaal is de volgende aanvullende informatie beschikbaar:

Leerniveau

HAVO 4;

Leerinhoud en doelen

Nederlands; Literatuur;

Eindgebruiker

leerling/student

Moeilijkheidsgraad

gemiddeld

Trefwoorden

havo4, havo5, leeslogboek, literatuur, nederlands

Gebruikte Wikiwijs Arrangementen

Musters, Marloes. (2016).

Opzet Wikiwijs leeslogboek

https://maken.wikiwijs.nl/84275/Opzet_Wikiwijs_leeslogboek

Max van den Hurk

nl

max van den hurk

2019-02-22 08:48:33

educationLevel

OnderwijsBegrippenKader

HAVO 4

http://purl.edustandaard.nl/begrippenkader/70af3752-c6ad-43d9-aa0c-9ff099931f8a

educationalSubject

OnderwijsBegrippenKader

Nederlands

http://purl.edustandaard.nl/begrippenkader/3401cf6e-82e4-404c-b216-b980ff407159

educationalSubject

OnderwijsBegrippenKader

Literatuur

http://purl.edustandaard.nl/begrippenkader/b3f61346-92c4-4fb5-9207-6a4142b64122

leerling/student

havo4, havo5, leeslogboek, literatuur, nederlands
Download
Downloaden

Het volledige arrangement is in de onderstaande formaten te downloaden.

pdf

json

IMSCP package

Metadata

Metadata overzicht (Excel)

LTI

Leeromgevingen die gebruik maken van LTI kunnen Wikiwijs arrangementen en toetsen afspelen en resultaten terugkoppelen. Hiervoor moet de leeromgeving wel bij Wikiwijs aangemeld zijn. Wil je gebruik maken van de LTI koppeling? Meld je aan via info@wikiwijs.nl met het verzoek om een LTI koppeling aan te gaan.

Maak je al gebruik van LTI? Gebruik dan de onderstaande Launch URL’s.

Arrangement

IMSCC package

Wil je de Launch URL’s niet los kopiëren, maar in één keer downloaden? Download dan de IMSCC package.

IMSCC package

Meer informatie voor ontwikkelaars

Wikiwijs lesmateriaal kan worden gebruikt in een externe leeromgeving. Er kunnen koppelingen worden gemaakt en het lesmateriaal kan op verschillende manieren worden geëxporteerd. Meer informatie hierover kun je vinden op onze Developers Wiki.
sluiten
Opties
Gebruik
Weergave
Wikiwijs is een dienst van

Algemeen

Planning schooljaar 2017 - 2018

Planning schooljaar 2017 - 2018

Voorwaarden boekkeuzes

Instructie leeslogboek

Verwerkingsopdrachten

Boeken

Boekenoverzicht

Boek 1 - havo 4

Boek 2 - havo 4

Boek 3 - havo 4

Boek 4 - havo 4

Boek 5 - havo 4

Boek 6 - havo 4

Boek 7 - havo 5

Samenvatting

Personages

Structuur & perspectief

Boek 8 - havo 5

Samenvatting

Personages

Titelverklaring

Structuur & perspectief

Boek 9 - havo 5

Samenvatting

Thematiek

Titelverklaring

Structuur & perspectief

Personages

Beschrijving

Boek 10 - havo 5

Samenvatting

Personages

Thematiek

Titelverklaring

Structuur & perspectief

Beschrijving

Overige opdrachten

Wat is je startpositie?

Max van den Hurk

Downloaden

Metadata

LTI

Arrangement

IMSCC package

Meer informatie voor ontwikkelaars

Gebruik

Weergave