Hallo, ik ben Richard Bohorquez Malengreau. Welkom bij mijn leerarrangement over de Eerste Wereldoorlog!
In dit leerarrangement ga je verschillende dingen leren over het Westfront in de Eerste Wereldoorlog. Van gifgas tot aan de loopgraven, alles komt voorbij!
Veel plezier en succes!
Instructie
Jullie gaan eerst de stof lezen, vervolgens komen er tussendoor oefeningen. En ten slotte maken jullie de eindtoets, waarbij je een beoordeling krijgt. Veel succes!
Inhoud
Mogendheden (Wie vocht aan welke kant?)
Schlieffenplan (Wat was het plan van Duitsland?)
Oefening 1
Westfront (Waar werdt in gevochten? En met wat?)
Oefening 2
Beroemde veldslag
Eindtoets
Mogendheden
De mogendheden aan geallieerde zijde waren in het begin van de oorlog deze 2 staten.
Derde Franse Republiek
Britse Rijk
In 1917 kwam deze staat bij de geallieerden aan het Westfront!
Verenigde Staten
De mogendheden aan centrale zijde aan het Westfront waren deze 2 staten:
Duitse Keizerrijk:
Oostenrijks-Hongaarse Rijk:
Schlieffen plan
Het Schlieffen-plan draaide helemaal rond snelheid en timing. De Duitsers berekenden dat Rusland 6 weken nodig zou hebben om zijn leger te mobiliseren. Zelf had Duitsland maar 2 weken nodig, net als Frankrijk. Daarom gokten de Duitsers op een snelle overwinning binnen zes weken tegen Frankrijk. Wanneer de Fransen verslagen waren aan het westelijke front, zouden de Duitsers ongestoord de Russen kunnen aanpakken aan het oostelijke front. Althans, dat was de bedoeling.
De Fransen zouden de Duitse aanval via Elzas-Lotharingen verwachten, dacht von Schlieffen. Sinds de Frans-Duitse oorlog, toen de Duitsers het gebied hadden veroverd, had Frankrijk aan zijn nieuwe oostgrens een gordel van versterkte forten aangelegd. Om die te ontwijken, besloot von Schlieffen Frankrijk via het noorden aan te vallen. De Franse grens met België was nauwelijks verdedigd. Dan zouden de Duitsers snel naar Parijs doorstoten en het Franse leger van achteren aanvallen en vernietigen.
België
Er was één grote moeilijkheid met het Schlieffenplan: België was sinds zijn ontstaan in 1830 een neutraal land. Sterker nog, Duitsland was een van de ‘garanten’: samen met het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Oostenrijk en Rusland had het destjds plechtig beloofd om de Belgische neutraliteit blijvend te beschermen. Toch hielden de Duitsers vast aan het Schlieffenplan. Over eventuele tegenstand in België maakten ze zich weinig zorgen. Dat landje zou zich wel niet durven te verzetten, was de gedachte.
Oefening 1
Wat weet je nog van de mogendheden en hun vlaggen?
Wanneer je dat hebt gedaan, verschijnen de vragen vanzelf. Veel succes!
Westfront
Loopgravenoorlog
Wat is een loopgraaf
Een loopgraaf is een in de grond gegraven gat waarin soldaten kunnen lopen en zich verschuilen. De soldaten konden vanuit de loopgraven schieten. Als er aan de andere kant van het slagveld op hen geschoten werd, konden zij zich verschuilen in de loopgraaf.
Ellende
Het leven in een loopgraaf was niet erg prettig. Vooral de verveling was enorm. De soldaten zaten soms uren in hun loopgraaf zonder wat te kunnen doen.
Vooral in de winter was het erg koud. Soms vroor het wel 20 graden. Bij veel soldaten vroren in de winter de voeten af. Rondom de loopgraaf krioelde het van de ratten.
Modder
De loopgraaf was meestal een grote modderpoel. Als het had geregend zaten de soldaten soms tot hun middel in de modder. Het gebeurde wel eens dat een soldaat in de modder verdronk.
Kou
In de loopgraven was het in de winter bitter koud. Bij veel mensen vroren de voeten af. De soldaten moesten ook in de winter soms uren in de loopgraven doorbrengen. Wie van de soldaten te lang in natte, koude loopgraven verbleef kon loopgraafvoeten oplopen: blauwe levenloze voeten met ontstekingen.
Psychische problemen
Veel soldaten kregen psychische problemen. De voortdurende angst voor de dood en daarbij de enorme verveling maakte de soldaten gek.
Luizen en vlooien
Door de slechte hygiëne kregen veel soldaten last van luis. Vaak werden ze gek van de jeuk. De soldaten ontluisden elkaar. Het ontluizen van mede soldaten was wel een gezellige bezigheid.
Ratten
In de loopgraven krioelde het van de ratten. Ze liepen 's nachts over de kussens van de soldaten. En ze aten al hun eten op. Omdat erg weinig te eten was werden de ratten gevangen en opgegeten.
Katten en andere huisdieren die uit de verlaten dorpjes kwamen, werden door de soldaten vertroeteld. Bij hen vonden ze troost.
Op de paarden die gebruikt werden in de oorlog, waren de soldaten gesteld. Meestal werd er heftiger gereageerd wanneer een paard sneuvelde, dan wanneer een soldaat omkwam.
Gifgas
Gasaanval op de Fransen op 22 april 1915
Op 22 april 1915 lanceerden de Duitsers bij Ieper aan de noordkant van de uitstulping (Steenstrate-Langemark) de eerste grote gasaanval met chloorgas op de daar gelegen Franse 87e territoriale divisie en de koloniale troepen van de 45e Algerijnse divisie. Dit gebeuren wordt algemeen beschouwd als het begin van de chemische oorlogsvoering tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Het was vijf uur in de namiddag. De Duitse soldaten hadden gewacht tot de wind goed zat, weg van hun eigen linies. Tussen Steenstrate en het IJzerkanaal, over Langemark en Poelkapelle, lieten ze uit 5.730 cilinders 180 ton chloorgas ontsnappen. Het verspreidde zich traag over de door Franse en Algerijnse soldaten bemande linies. Chloorgas is zwaarder dan lucht, maar de wind voerde het mee. Het gas zakte in de vijandelijke loopgraven en schuttersputjes neer en kleurde alles geel-groen.
De Franse soldaten kregen een pijnlijk, branderig gevoel in de ogen, de neus en de keel. Ze werden er misselijk van. In hun longen vormde zich een geelachtig slijm dat hen eerst hard deed hoesten. De ophoping van vocht in hun longen deed hen langzaam stikken. Vijfduizend soldaten stierven. De rest vluchtte in paniek weg, waardoor een kilometersbreed gat in de verdedigingslinie werd geslagen.
Het nieuwe wapen doodde niet alleen soldaten, het veroorzaakte ook nog eens een blinde paniek. Wie het zag komen afdrijven, kon alleen op de vlucht slaan. In de loopgraven wist niemand wat er gebeurde. Van enige bescherming ertegen was al evenmin sprake.
Tanks
De allereerste keer dat tanks werden gebruikt was bij de slag bij Flers, onderdeel van de slag bij de Somme. Op 15 september 1916 reed de eerste tank, een type Mark 1, bestuurd door kapitein Mortimore, het slagveld op bij Delville. Gevolgd door 36 tanks maakten de tanks enorme indruk op de vijand. De Duitsers waren geschokt, want ze hadden nog nooit zoiets gezien dat ook nog werkte.
De Fransen kwamen daarna met verbeteringen van de tank en maakten hun eigen versie, de Renault FT. Je leest dat goed, dat is hetzelfde merk als de autofabrikant van tegenwoordig! Deze tank kwam het slagveld op in 1917 en hij functioneerde uitstekend. Uiteindelijk werden er dan ook ruim 3000 van gemaakt. Hieronder is te zien hoe een exemplaar wordt gedemonstreert in 1927 in Nederland.
Oefening 2
Hoe ziet jouw perfecte loopgraaf eruit?
Maak een tekening en upload hem op deze muur! Je loopgraaf moet er goed uitzien, maar ook de slechte kanten van het leven in de loopgraven moet naar voren komen!
In 1916 gaan de Duitsers in de aanval bij Verdun. De Duitsers willen het Franse leger zulke zware verliezen toebrengen dat het die nooit meer te boven zal komen. Daarom zetten ze 140.000 man en loodzware kanonnen in.
Het Verdunoffensief begon met het gebulder van één enorm spoorwegkanon. Een granaat van 750 kilo vloog uit de loop, suisde 20 kilometer door de lucht en sloeg een hoek van de kathedraal van de stad weg.
Het arrangement Het Westfront in de Eerste Wereldoorlog is gemaakt met
Wikiwijs van
Kennisnet. Wikiwijs is hét onderwijsplatform waar je leermiddelen zoekt,
maakt en deelt.
Auteur
Richard Bohorquez Malengreau
Je moet eerst inloggen om feedback aan de auteur te kunnen geven.
Laatst gewijzigd
2018-02-02 14:46:56
Licentie
Dit lesmateriaal is gepubliceerd onder de Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationale licentie. Dit houdt in dat je onder de voorwaarde van naamsvermelding vrij bent om:
het werk te delen - te kopiëren, te verspreiden en door te geven via elk medium of bestandsformaat
het werk te bewerken - te remixen, te veranderen en afgeleide werken te maken
voor alle doeleinden, inclusief commerciële doeleinden.
