Algemeen
Instructie
Hoe moet je leeslogboek eruit zien?
Je leest in havo 4 in totaal zes boeken. Bij elk boek moet je je leeslogboek updaten. Maak de opdracht in Wikiwijs en niet via een bestand als bijlage!
Bij elk gelezen boek moet er een reflectie terug te vinden zijn in je leeslogboek. Hiervoor moet je de volgende stappen doorlopen:
1. Zorg er eerst voor dat je een eigen Wikiwijspagina aanmaakt. De instructie die je stap voor stap uitlegt hoe dit moet, vind je in de studiewijzer.
2. De gemaakte opdrachten moeten direct zichtbaar zijn. Dat betekent dat je de teksten typt in Wikiwijs of kopieert vaunit Word. Je mag geen Worddocument toevoegen als bijlage!
3. Geef op het tabblad 'boekenoverzicht' een volledig overzicht van de gelezen boeken. Zo kun je in één oogopslag zien welke boeken je gelezen hebt. Noteer van elk boek: de titel, de auteur, het niveau van het boek en het aantal sterren dat je het boek zou geven. Hierbij geldt dat 5 sterren maximaal is. Houd dit overzicht up-to-date!
2. Voor elk boek gebruik je vervolgens een tabblad waar je een verwerkingsopdracht maakt bij het gelezen boek. De opdrachten waar je uit kunt kiezen, vind je bij het tabblad 'opdrachten'. Je mag hierbij natuurlijk werken met afbeeldingen als je wilt!
3. Aan het begin en aan het einde van het schooljaar ontvang je van je docent nog overige opdrachten die je bij het tabblad 'overige opdrachten' moet uitvoeren.
Word je beoordeeld?
Je docent zal aangeven wanneer zij de leeslogboeken gaat bekijken. Als je ervoor zorgt dat je op dit moment 'helemaal bij bent' met updaten, kan je docent je feedback geven. Je krijgt geen tussentijdse beoordeling. Pas aan het einde van havo 5, net voor je mondeling literatuur, zal je van je docent een eindscore krijgen voor je leeslogboek. Hierbij wordt gelet op volledigheid, kwaliteit en ontwikkeling.
Verwerkingsopdrachten
In je leeslogboek is het van belang dat je bij elk gelezen boek vooral aangeeft wat je ervan vond en waarom. Je kunt hierbij kiezen uit een aantal vaste opdrachten of je maakt een eigen verslag waarin de voor jou belangrijkste informatie is opgenomen.
Neem bij elk boek sowieso op: titel - auteur
Op deze manier is het voor jouzelf en voor je docent direct duidelijk over welk boek het verslag gaat.
Kies voor een eigen verslag, of kies één van de volgende opdrachten om op te nemen in je leeslogboek:
Recensieopdracht
Schrijf een recensie waarin je elementen uit de samenvatting, de analyse, de schrijversinformatie en je eigen mening combineert. Let hierbij op het volgende:
- Je schrijft de recensie voor iemand die het boek niet gelezen heeft. Laat de lezer van de recensie dus eerst kennismaken met het boek. Vertel kort waar het over gaat / neem een stukje uit het boek letterlijk over. Maak de lezer nieuwsgierig naar het verhaal
- Vertel in de kern meer over de analyse en de schrijver. Combineer deze informatie met je eigen mening. Leg dus steeds uit wat jij ergens van vindt.
- In het slot geef je je eindoordeel. Je vertelt wat je uiteindelijk ‘over-all’ van het boek vond. Je geeft een tip aan mogelijke lezers of reageert op de verwachting die je had voordat je ging lezen.
- Je recensie krijgt een passende en pakkende titel. Dat kan een quote zijn uit het boek, het mag al iets zeggen over je eindoordeel. Als het maar origineel is en de aandacht trekt.
- Markeer in je recensie de zinnen / zinsdelen waarin je je eigen mening verwoordt.
Opdracht van Lezen voor de Lijst
Maak de opdrachten die op de site www.lezenvoordelijst.nl horen bij jouw boek. Als er bij jouw boek opdrachten horen op verschillende niveaus, kies dan de opdracht die het beste bij jou past. Neem bij de uitwerking van de opdracht telkens de opdracht over en het bijbehorende antwoord. Geef tot slot kort aan waarom je voor deze opdracht gekozen hebt.
Juryrapport
Je doet alsof het boek dat je hebt gelezen is ingezonden voor een landelijke boekenwedstrijd. Bij deze wedstrijd ben je als jurylid op zoek naar het beste Nederlandstalige boek. Om dit beste boek te kunnen kiezen, moet je eerst bepalen aan welke eisen het moet voldoen. 2 eisen zijn al bekend, namelijk: - het boek moet een verrassend einde hebben EN - de titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven.
Wat ga jij als jurylid op papier zetten:
- Je vult de gegeven eisen aan met 3 eigen eisen waarvan jij vindt dat het beste boek daaraan moet voldoen. Geef ook een korte motivatie / verantwoording bij elke eis: waarom vind je deze eis belangrijk?
- Uiteindelijk heb je een lijst van 5 eisen verzameld die je nu moet gaan koppelen aan het gelezen boek. Dit doe je door bij elke eis een omschrijving te geven van jouw boek. Dus bijvoorbeeld: heeft het boek een verrassend einde? Waarom wel of waarom niet? De antwoorden hoeven niet altijd positief te zijn.
- De laatste stap is bepalen of jouw boek het beste Nederlandstalige boek is. Dit doe je door een conclusie te schrijven bij de 5 eisen. Je geeft een korte samenvatting van jouw bevindingen en komt tot een eindoordeel. Dit eindoordeel hoeft niet altijd positief te zijn!
Brief van de uitgever
Bij deze opdracht kruip je in de huid van de uitgever. Je doet je alsof het boek dat je gelezen hebt, nog niet is uitgegeven.
Stel je voor: je werkt bij een uitgeverij. De schrijver van jouw boek komt binnen met zijn verhaal en vraagt of jij het werk wilt uitgeven. Je bent best enthousiast, maar je ziet nog wel ruimte voor verbeteringen. Je besluit om jouw reactie op papier te zetten en naar de schrijver te sturen.
De opdracht:
- Schrijf een brief aan de schrijver. Je begint natuurlijk met een korte inleiding.
- Vervolgens geef je jouw persoonlijke oordeel over het boek. Het is jouw oordeel, dat betekent dat het zowel positief als negatief kan zijn.
- Daarna ga je aangeven waarom je op dit moment het boek nog niet wilt uitgeven. Je geeft 3 elementen waarvan je vindt dat deze aangepast moeten worden en waarom. Denk bij elementen aan de theorie van verhaalanlyse.
- Als je hebt aangegeven wat je aangepast wilt hebben en waarom, ga je de schrijver advies geven in hoe hij/zij het moet aanpassen. Je hebt hier als uitgever natuurlijk een visie in. Dus: wat zou de schrijver moeten doen om ervoor te zorgen dat je het boek wel uitgeeft.
- Je rondt de brief netjes af.
Brief aan de uitgeverij
Stel je voor: het werk dat je gelezen hebt, heb je zelf geschreven. Je blijkt over bijzonder schrijftalent te beschikken. Het verhaal is nog niet gepubliceerd, maar je wilt graag dat een uitgeverij het uit gaat geven. Je besluit een uitgeverij te schrijven om je verhaal te promoten!
- Je schrijft een brief aan een uitgeverij. Ga eerst eens op zoek naar bestaande uitgeverijen en kies een geschikte uit voor jouw boek.
- Je introduceert jezelf als schrijver en je vertet kort waarom je deze brief schrijft.
- In de kern introduceer je het verhaal. Je geeft informatie over de titel, het thema, het plot en het perspectief.
- Je legt uit voor welk publiek jouw boek geschikt is. Koppel dit aan de niveaus van Lezen voor de Lijst en leg uit waarom dit het geschikte publiek is.
- Rond je brief netjes af.
Boeken
Boekenoverzicht
Boek 1:
Titel: Alleen maar nette mensen
Auteur: Robert Vuijsje
Soort verslag: Eigen verslag
Sterren: 3 sterren
Niveau: 3
Boek 2:
Titel: Bruiloft aan zee
Auteur: Abdelkader Benali
Soort verslag: eigen verslag
Sterren: 3 sterren
Niveau: 4
Boek 3:
Titel: Rokjesdag
Auteur: Martin Bril
Soort verslag: brief van de uitgever
Sterren: 1 ster
Niveau: 3
Boek 4:
Titel: De aanslag
Auteur: Harry Mulisch
Soort verslag: eigen verslag
Sterren: 4 sterren
Niveau: 4
Boek 5:
Titel: Hersenschimmen
Auteur: J. Bernlef
Soort verslag; eigen verslag
Sterren: 2 sterren
Niveau: 3
Boek 6:
Titel: Het Diner
Auteur: Herman Koch
Soort verslag: Eigen verslag
Sterren: 3 sterren
Niveau: 3
Boek 7:
Titel: Wachtwoord
Auteur: Charles den Tex
Soort verslag: eigen verslag
Sterren: 3 sterren
Niveau: 3
Boek 8:
Titel: Het Gouden Ei
Auteur: Tim Krabbé
Sterren: 4 sterren
Niveau: 3
boek 9:
Titel: Overspel
Auteur: Frank Martinus Arion
Sterren: 4 sterren
Niveau: 4
Boek 10:
Titel: Onder jisbergen
Auteur: J. Bernlef
Sterren: 2,5 sterren
Niveau: 3
Alleen maar nett mensen- Robert Vuijsje
Titel: Alleen maar nette mensen
Auteur: Robert Vuijsje
Pagina's: 286
Genre: psychologische roman
thema's; Het thema van het boek is multiculturele samenleving, liefde en identeit
liefde: Hij heeft met Naomi een relatie maar zoekt daarna een intellectuele negerin voor een relatie
identiteit: Hij wordt vaak aangezien als Marrokaan, terwijl hij een Jood is hij gaat op zoek naar zijn werkelijke identiteit waar hij bijhoort.
multiculturele samenleving: Hij leeft in een buurt zonder allochtonen maar daar buiten lopen er wel hij is daar dan ook vaak bij.
Eind: “Dag schoonheid” zegt David, hij vraagt nogmaals “wie ben jij” ze reageert “je weet toch wel wie ik ben?”, David zegt “ja maar natuurlijk jij bent Naima van de Albert Heijn”. het einde is dus dat David toch nog een liefde heeft gevonden en die liefde is Naima.
Perspectief:
Je ziet het verhaal vanuit de ogen van David, de hoofdpersoon.
Tijd van het verhaal:
Het is een actuele roman dat zie je aan het gebruik van mobiele telefoons, IPod, MSN-contacten. Er wordt geen duidelijk jaartal gegeven, alleen de maanden Februari, Maart en April worden gegeven.
Maar je kunt het wel uitrekenen dat het ongeveer in 2007 is verteld. Naomi, het vriendinnetje van David, heeft als hotmailadres Naomi86. Dat betekend dat ze in dat jaar geboren zal zijn. Ze is 21 jaar, namelijk net zo oud als David bij wie ze op het Barleus heeft gezeten. Dan doe je 1868+21 en dat is 2007. In een van de laatste hoofdstukken laat de verteller de koningin en kroonprins in Amsterdam optreden maar dat is in werkelijkheid niet op 30 april 2007 geweest. Wel vertelt hij daar dat de prins veertig jaar is. Willem-Alexander is in 1967 geboren en is dus in 2007 veertig jaar.
Plaats van handeling
De plaats waar het verhaal zich het meest afspeelt is Amsterdam in de wijk Amsterdam-zuid. David gaat ook voor een seksvakantie naar Tennessee in de VS. Hij komt ook in de mindere wijken van Amsterdam terecht o.a. de Bijlmer.
Personages
Rowanda
Rowanda is een grote Surinaamse negerin. Ze heeft een goede band met haar familie en die bemoeien zich met alles. Ze hecht veel waarde aan trouw en openheid en heeft moeite met vergeven. Ze komt uit een arme wijk en is niet erg intelligent. Ze heeft een tijdje een relatie met David gehad.
Naomi
Naomi is Davids eerste vriendinnetje en een lief meisje. Ze blijft lang hopen en wachten op David maar uiteindelijk krijgt ze toch een andere vriend. Ze is slim en heeft een rustige persoonlijkheid.
David
David is erg zoekende. Hij voelt zich niet helemaal op zijn plek in de wereld doordat hij vaak voor Marokkaan wordt aangezien terwijl hij Joods is. Hij heeft een seksuele voorkeur voor grote negerinnen maar wil het liefst een intelligente vrouw. Als dit verenigd zou zijn in 1 persoon, is hij het gelukkigst. Hij twijfelt veel en heeft moeite met beslissingen maken. Pas als hij zich realiseert wat hij niet wil, weet hij wat hij wel wil.
Rosalyn
Ze geeft les op de universiteit en is intelligent, ook is ze groot en donker. Zij laat David realiseren dat intelligentie niks met huidskleur te maken heeft.
Naima
David komt Naima tegen in de supermarkt. Ze is Marokkaans, slim en lief. Hij voelt dat hij bij haar zichzelf kan zijn en ze gaan aan het eind van het boek een relatie aan.
Bijpersonen:
Dokter Bornstein, ouders van Rowanda, vrienden van de vader van David, de vrienden van David, ouders van David.
Chronologisch:
Vooral in deel Februari en Maart zijn er twee verhaaldraden waarvan de chronologie door elkaar loopt. Het heden is dan de maand waarin het verhaal wordt verteld, en het verleden is de periode waarin David en zijn schoolvriendinnetje Naomi zich van elkaar verwijderen. Deel April wordt wel chronologisch verteld.
Samenvatting
Februari
David Samuels is een 21-jarige zoon van een programmamaker bij de Nederlandse televisie. Ze wonen in Oud-Zuid in Amsterdam en behoren tot de incrowd van de intelligentsia. David heeft drie jaar geleden zijn gymnasiumopleiding voltooid aan het Barlaeus in Amsterdam. Daar heeft hij ook Naomi leren kennen, een heel aardig meisje met wie hij al jaren verkering heeft. Het is ook het enige meisje met wie hij seks heeft gehad. Zijn vrienden zijn Bas en Daan. Die zijn allebei braaf aan het studeren gegaan, maar David is zoekende naar de zin van zijn bestaan sinds hij het gymnasiumdiploma op zak heeft. Het is het afgelopen jaar dan ook slecht gegaan in zijn relatie met Naomi. De spanning is er van af en het jonge stel komt nauwelijks meer tot seksuele prestaties. Toch blijft Naomi hem vaak lieve sms’jes sturen.
Zijn ouders die graag groot doen met hun vriendenkring, besluiten dat David maar eens wat moet gaan doen en vertellen in het openbaar dat hij met een bevriende dokter Bornstein moet gaan praten.. In deel 1 worden nu steeds enkele verhaaldraden door elkaar verteld: de kennismaking van David met de wereld van Rowanda, de negerinnen Queen uit de Bijlmer, de berg afgaande relatie in het nabije verleden met Naomi en zijn bezoeken aan dokter Bornstein. David is Joods, maar ziet er Marokkaans uit. Op straat wordt hij dan ook voor een Marokkaan aangezien en hij moet derhalve steeds uitleggen dat hij een “witteman” is. Met een oude negervriend van het gymnasium regelt hij dat hij een negerinnendisco in Amsterdam bezoekt. Daar komen vrijwel nooit witte jongens.
De negerin Rowanda die hij ontmoet, is flink geschapen mag je wel zeggen. Ze is ook heel donker en heeft een breed achterwerk. Ook heeft ze maat 95 F van haar bh-cup. Hij moet namelijk haar nieuwe bh betalen als hij wat met haar wil, want het aanraken van haar lichaamsdelen betekent toch wel het betalen van wat euro’s. Het lijkt er dus best wel op dat Rowanda profiteert van het rijkeluiszoontje David. Hij heeft naar haar maatstaven gemeten ook maar een kleine piemel en dat vergroot zijn zelfvertrouwen niet. En van orale seks houdt ze ook niet: hij moet haar wel likken, want daar houden Surinaamse mannen weer niet van.
Bovendien weet hij meteen wel dat hij in een Surinaams gezin is binnengekomen. Hij heeft te maken met de broer en moeder van Rowanda die zich ook overal mee bemoeien. De broertjes en neven houden er ook een dubbele moraal op na: ze hebben allemaal vriendinnen of vrouwen, maar “playeren” er lustig op los en vertellen die verhalen ook nog aan elkaar. David wil een echte negerin en geen bounty (dat is een negerin van buiten maar een blanke van binnen) en Rowanda lijkt wel in aanmerking te komen voor het type van die echte negerin. In zijn dagboek noemt hij dat de vrouw met de dikke gouden Sherida-ketting om haar nek, maar wel intellectueel is.
Het koppel levert wel problemen op, want als ze gaan winkelen in de PC Hoofstraat moeten ze hun tas laten doorzoeken en wanneer ze ’s avonds samen naar een leuke club willen gaan, worden ze geweigerd onder het motto dat er geen plaats is voor hen tijdens een besloten avond.
Maart
In dit deel worden beide families met elkaar in aanraking gebracht. Eerst gaat Rowanda (voor Davids moeder steeds Rawana) op bezoek bij de familie in Oud-Zuid. Het is duidelijk dat de dikke Surinaamse helemaal niet past in de kring van de Samuels. Ze valt dan ook aardig uit de toon. Ook haar vragen naar de beroepen van de kennissen die allemaal denken dat ze beroemd zijn, worden niet op prijs gesteld. Omgekeerd is de situatie humoristisch wanneer Davids ouders een bezoek brengen aan de Bijlmer en geconfronteerd worden met het eenvoudige gezin waarin Rowanda is voortgekomen. In de auto op weg naar huis is het dan ook aardig stil. De meegebrachte champagne was duurder dan het totale eten, merkt Davids vader wel op. Neef Ryan van Rowanda nodigt David uit een keer mee te gaan stappen. Wanneer David zegt dat hij niet weet of Rowanda dat goed vindt, begint Ryan te lachen. Dat moet je helemaal niet vragen, vindt hij. Ze gaan stappen en ze ontmoeten natuurlijk andere zwarte meisjes. Wanneer David op het punt staat een Antilliaans meisje te versieren, komt Rowanda met haar nichtje binnen. Ze maakt ruzie en vertrekt. Wanneer hij enkele dagen later opbelt, wil ze niets meer met hem te maken hebben.
David beproeft zijn geluk daarna op etnodatingsites en krijgt contact met ene Lady Soul, met wie hij een afspraak maakt. Wanneer hij deze Muriel later ontmoet, blijkt ze wel heel grote borsten te hebben, maar verder is ze heel klein en intelligent is ze ook al niet. Wanneer hij bij het vrijen een condoom moet gebruiken, gaat het mis. Hij heeft een slappe gekregen.
Tussendoor heeft de lezer een aantal korte flitsen gekregen van een nacht in een yacuzzisuite van een hotel bij Schiphol waar Naomi en David proberen om weer wat dichter bij elkaar te komen. Het is vlak voor kerst: ze praten over hun relatie, gaan uiteraard in bad maar tot seks komt het niet meer. Het lijkt alsof hun relatie altijd vast heeft gelegen in een schema van 18 jaar maar dat ze het daarna niet meer hebben geweten. Kort daarop vieren ze met elkaar Kerstfeest. De eerste dag bij Davids ouders en de tweede dag bij Naomi’s ouders. Het zijn geen flitsende dagen. Wel geven ze elkaar nog mooie cadeautjes, maar er zit goed de klad in wat hun relatie betreft. Dat komt voornamelijk door de houding van David, maar Naomi wil hem wel de tijd geven om na te denken. Intussen probeert ze hem te stimuleren een studie te kiezen.
David bezoekt Rowanda nog een keer, maar ze weet nog niet of ze met de relatie verder wil gaan. Ze wil immers geen “liegenman” en David blijkt nu ook gelogen te hebben. Ryan gaat met David shoppen en dan ziet hij een zwart vrouwtje dat hij kent voorbijkomen: hij maakt een afspraak om in de kelderbox van haar appartement seks te hebben met beide. En dat gebeurt. Wel moeten ze een condoom gebruiken. Wanneer Ryan Isidra heeft “gepakt”, wordt David door haar oraal bevredigd. Hij schaamt zich kort daarna wel.
Maar in de dagen erna probeert hij het met wisselend succes steeds met zwarte vrouwen aan te leggen. Dat komt hem ook op een afstraffing te staan, waarbij zijn gezicht verbouwd wordt, wanneer hij in een bar in Almede iemand probeert te versieren lijkt een man daar niet zo van gediend te zijn. Hij moet zich onder behandeling stellen van de Spoedeisende Hulp en ontmoet daar o.a. zijn oud-klasgenootje Esther die daar als coassistente werkt. Ze heeft het verder geschopt dan hij. In de tussentijd is er veel MSN- en sms verkeer. Naomi blijft steeds lieve berichtjes sturen en van andere vrouwen krijgt hij regelmatig uitnodigingen om seks te hebben. Wanneer hij met zijn vader een maaltijd gaat klaarmaken moeten ze naar de Albert Heijn daar ontmoeten ze een aardig Marokkaans meisje genaamd Naima, dat hem vraagt hoe hij aan de verwondingen in zijn gezicht komt. Hij is tegen een deur gelopen, antwoordt hij.
Van Bas hoort hij dat er ook in Memphis Tennessee grote negerinnen lopen die misschien wel intelligent zijn. Via weer een gesprek met dokter Bornstein neemt hij een besluit om naar Amerika te gaan. Maar eerst maakt hij nog een avondje “ploegendienst” mee. Ryan wordt gebeld door een van zijn vrienden met de mededeling dat ze een Antilliaanse vrouw hebben gevonden die het bereid is met hen allen te doen. Er volgt dan een vrij onsmakelijk avontuur waarbij vijf mannen seks hebben in ploegendienst. De vrouw (Juchi) wil het eigenlijk alleen liever niet met die “Marokkaan ”doen (dat is David) maar aan het einde van de ploegendienst mag hij toch ook. David bedankt voor “de eer”.
April
David vertelt eerst zijn ouders en later Naomi via MSN dat hij naar Amerika gaat om tot bezinning te komen. Naomi geeft aan dat het oké is en dat hij maar goed moet nadenken. Tegen Bas vertelt hij dat hij op seksvakantie gaat. In Memphis beleeft hij inderdaad heel gemakkelijk seksavonturen, maar net als in Amsterdam moet hij er wel steeds voor betalen. Zo moet hij voor het “gebruik” van het negerinnetje Lashondra 50 dollar betalen, zodat ze haar nagels kan laten doen. Ook mag hij naar een club mee met het meisje met de grootste borsten (Diamond) die hem wel voor 20 dollar een blow job aanbiedt. Maar uiteindelijk praten ze slechts met elkaar: David vertelt haar over Naomi die hij nu weer begint te waarderen. Wanneer hij later in de bar andere mannen met de hoeren bezig ziet, schaamt hij zich voor dat gedrag.
Wanneer hij contact met Bas onderhoudt via MSN, begeeft zijn computer het. Een iets oudere zwarte vrouw Rosalyn vraagt of ze hem kan helpen: ze is lerares op de universiteit en dus wel intellectueel. Ze nodigt hem uit om naar musea te gaan en ze praten over literatuur en het leven. Wat wil je met je toekomst? vraagt ze hem. Hij begint inderdaad na te denken. Wanneer ze gaan shoppen koopt hij allerlei dingen voor Naomi (een boek, pumps van Calvin Klein die ze ooit op Tenerife was kwijtgeraakt, en hij laat een gouden armband maken met de namen van Naomi en David) dat belooft dus wat goeds. Hij belt met Bornstein om hem te zeggen dat hij een zwarte intellectuele vrouw heeft gevonden, maar dat die eigenlijk net zo is als een witte intellectuele vrouw. Dan kan hij net zo goed met Naomi zijn, vindt hij. En een domme, zwarte vrouw alleen voor haar uiterlijk, wil hij ook niet meer.
Hij neemt het vliegtuig terug. Tijdens de vlucht ontstaat nog een humoristische situatie, wanneer het Nederlandse stel dat naast hem zit, denkt dat hij een Marokkaan is. Zodra hij iets verdachts doet, zullen ze niet aarzelen om in te grijpen, want ze denken dat hij een terrorist is, ook bij deze Nederlanders hoort hij dus niet.
Thuisgekomen zit hij op MSN, wanneer Bas een vervelende mededeling voor hem heeft: Naomi is sinds kort bevriend met Daan, Dat is een dreun in zijn gezicht: hij was er immers in Amerika achter gekomen dat hij beter terug kon gaan naar Naomi. Het welkomstfeestje van zijn moeder mislukt dan ook. Daan geeft in een telefoongesprek aan dat David er zelf voor heeft gekozen. Van Ryan hoort hij dat ook Rowanda een andere kerel heeft. Naomi belt hem nog wel op en zegt dat nu eenmaal alles zo gelopen is. Ze vindt het jammer voor David maar ze moet verder in haar leven. Wanneer hij bij haar moeder aanbelt, wordt hij niet meer toegelaten.
Het wordt dertig april en David ziet hoe de koninklijke familie Amsterdam optreed. Wanneer hij ziet dat Willem-Alexander (40 jaar oud) zich in een jute zak hijst om te gaan zaklopen, beseft hij dat hij niet bij dat land wil horen. Niemand accepteert David beseft hij: hij voelt zich geen Nederlander, Rowanda en Naomi willen hem niet meer. Alleen Marokkanen mijden hem niet. Hij moet maar Marokkaan worden.
Terug van het Museumplein ziet hij een mooi meisje lopen. Het blijkt Naima van de Albert Heijn te zijn. Hij spreekt haar aan met Dag schoonheid” hij vraagt nogmaals “wie ben jij” ze reageert “je weet toch wel wie ik ben?”, David zegt “ja maar natuurlijk jij bent Naima van de Albert Heijn”.
Schrijver:
Robert Vuijsje komt uit Nederland. Hij is geboren op 12 oktober 1970 in Amsterdam daar is hij ook opgegroeid. Van 1997 tot 2007 werkte Robert Vuijsje voor weekblad de Nieuwe Revu. Voor een interview met spelersmakelaar Sigi Lens werd hij in 2005 genomineerd voor de Hard gras-prijs voor het beste sportverhaal. Vanaf 2007 schreef hij voor de zaterdageditie van dagblad De Pers, waarvoor hij met onder anderen Desi Bouterse en Tom Wolfe sprak. Verschillende elementen die hij in zijn leven heeft meegemaakt komen terug in het boek zo heeft hij aan het Barlaeus gestudeerd een school waar David ook aan heeft gestudeerd in het boek, heeft hij een joodse afkomst, komt uit Amsterdam en heeft in Memphis Tennessee aan een universiteit gestudeerd in het boek heeft David daar een seksvakantie gehouden.
Mijn beoordeling:
Mijn ervaring met het boek is super goed. Ik vond het wel een moeilijk boek omdat verschillende verhaallijnen door elkaar heen liepen. Het boek was erg seksistisch en dat had ik niet verwacht omdat de titel is “alleen maar nette mensen”. Ik had het boek gekozen omdat het niet zo heel dik was, ik heb nu geleerd dat dunnere boeken soms moeilijker te lezen zijn dan dikke boeken. Ik vond het wel erg leuk dat het om een achterstandswijk ging en een rijke wijk zo kun je de verschillen goed zien. Ik vond het mooi dat de schrijver een vooroordeel had getrokken over Marokkanen want zo is het ook in het echte leven. Ik vond dat er geen overdreven moeilijke woorden in zaten, sommige maar daar werd dan een synoniem of definitie enz. voor verwerkt in de tekst zodat je het wel snapte. Wat ik wel jammer vond was dat ik me niet echt in kon leven in de persoon want daar waren te weinig details voor gegeven.
Bronnen: https://www.scholieren.com/boek/9374/alleen-maar-nette-mensen/zekerwetengoed
https://www.scholieren.com/boekverslag/65821
https://www.scholieren.com/boekverslag/76006
robert Vuijsje
Bruiloft aan zee- Abdelkader Benali
Titel: Bruiloft aan zee
Schrijver: Abdelkader Benali
Pagina's: 160 pagina's
Thema: Cultuurverschillen
cultuurverschillen; De bruiloft moet aan bepaalde tradionele manieren voldoen.
Genre: sociale roman, familieverhaal, psychologische roman
Ruimte:
Het grootste gedeelte van het verhaal speelt zich af in Marokko. In Touarirt, het dorpje waar de familie woont. In Nadorp waar Lamarat en Ammoenier hun neef bezoeken. In Melilliaar een Spaanse kroonkolonie, waar Mosa uiteindelijk gevonden wordt. En in Maanzaad-Stad (Rotterdam voor ons) waar Lamarat opgegroeid is.
Tijd:
Het verhaal is niet chronologisch. Soms speelt het verhaal zich af in de 70e jaren en vervolgens speelt het zich in een keer weer af in het nu, het heeft veel flashbacks, waarin de geschiedenis van Lamarat wordt verteld terwijl hij op de achterbank van de auto zit.
eind:
Mosa gaat aan het eind van het verhaal dood, doordat Rebekka met een nagelschaartje heeft ingehakt op zijn lichaam. De familie denkt dat er een ontmaagding heeft plaatsgevonden en schieten vuurpijlen de lucht in terwijl hij ligt pijn te lijden.
perspectief:
Het verhaal volgt de belevenissen en gedachten van Lamarat. Toch is het boek verteld door de Alwetende verteller.
Titelverklaring:
Het verhaal speelt zich af rond een bruiloft die gehouden wordt in Marokko aan de kust. In het hele boek wordt toegewerkt naar de bruiloft als ontknoping.
Samenvatting
Het boek gaat over Lamarat Minar, die in Nederland woont, en van zijn vader de opdracht krijgt om naar Marokko te gaan om daar zijn oom te zoeken. Zijn oom, Mosa Minar, is plotseling verdwenen tijdens zijn huwelijksfeest. Tijdens zijn zoektocht zijn er veel flash-backs in de taxi, zo kom je er achter hoe de ouders van Lamarat vroeger in Marokko leefden. Hoe ze elkaar hebben leren kennen en hoe ze in Nederland zijn gekomen. Lamarat komt in een dorp waar de mensen hem wat meer over zijn oom kunnen vertellen,
zo krijgt hij te horen dat hij het eens in Melilliaar moet proberen. Daar wordt Mosa Minar dronken gevonden in een hoerentent. Lamarat en Mosa gaan samen terug naar het dorp waar het huwelijk plaatsvond. Op de terugreis komen ze Rebekka tegen, de kersverse vrouw van Mosa, die had gehoord wat zich had afgespeeld en hen had opgespoord. Rebekka stelt voor om naar het strand te gaan, om daar het huwelijk verder te vieren. Mosa ligt dronken in de branding, Rebekka in haar trouwjurk er bovenop en Lamarat staat er zenuwachtig bij te kijken. Rebekka is zo kwaad op haar man Mosa, dat ze wraak neemt. Ze neemt Mosa’s geslachtsdeel onder handen met een schaar.
De rest van de familie komt aangelopen en zien bloed op de trouwjurk van Rebekka, ze denken dat de ontmaagding heeft plaatsgevonden. Om dit te vieren worden er vuurpijlen de lucht in geschoten, terwijl Mosa pijn ligt te lijden in het zand. Iets wat de familie later pas door heeft, als hij is overleden.
Personages
Lamarat Minar
Dit is de hoofdpersoon van het boek. Lamarat is geen praatjesmaker. Het duurde lang voordat hij kon praten. De net volwassen jongen wordt door zijn vader op pad gestuurd, het land in waar hij oorspronkelijk vandaan komt, maar hij voelt zijn eigen niet thuis. n het midden van alle plaatselijke is Lamarat maar een observerende zwijgzame jongen. Lamarat is een slordige jongen. Hij heeft een getinte huidskleur, donkere ogen en donkere haren. Hij is niet erg spraakzaam hij denkt meer.
Mosa Minar:
De oom van Lamarat, die ging trouwen met Rebekka. Hij is een asociale vent, houdt alleen met zichzelf rekening. Is niet trouw, toen hij ging trouwen vonden ze hem bij de hoeren, hij hield er ook geen rekening mee dat Rebekka dat erg zou vinden.
Rebekka Minar:
De zus van Lamarat, die ging trouwen met Mosa. Is erg zelfstandig, heeft al veel meegemaakt in haar jonge leven. Is niet op haar mondje gevallen. Zet haar woorden om in daden. Slimme vrouw.
Schrijver:
Abdelkader Benali werd in 1975 geboren in Ighazzazen, zo vertelt de achterflap van Bruiloft aan Zee. Op zijn vierde verhuisde hij naar Rotterdam en woont daar nog steeds. Voor het schrijven van deze debuutroman won hij al regelmatig eerste prijzen bij literaire wedstrijden, zoals de Kunstbende (waarmee hij in Trouw werd gepubliceerd), twee keer El Hizjra en de lustrumwedstrijd van de Leidse Universiteit (waar hij een jaar gratis door kon studeren).
In 1996 werd Bruiloft aan Zee bekroond met de Geertjan Lubberhuizenprijs voor het beste debuut. Een klein jaar later verraste hij het gehele Nederlandse literaire wereldje door voor hetzelfde boek tussen gerenomeerde schrijvers als Hugo Claus, A.F.Th. van der Heijden en Margriet de Moor genomineerd te worden voor de Librisprijs.
In 1998 voltooide de schrijver het toneelstuk De Ongelukkige, in opdracht van de Haarlemse Toneelschuur. Verder schreef hij nog columns en artikelen voor Groene Amsterdammer, Esquire, de Volkskrant en Rotterdam Festivals. Bruiloft aan Zee wordt intussen vertaald in het Duits, Frans, Engels, Deens, Spaans, Grieks en Italiaans.
Beoordeling
Het boek zou ik zelf omschrijven als een erg rustig boek. Het hardste geluid in de werkelijkheid zou zijn het geluid van de Mercedes. Er is een cultuurverschil tussen Nederland en Marokko dit probeert de schrijver erg duidelijk te maken, door het in details op te schrijven. Soms vind ik het wel moeilijk lezen, omdat veel in flash-backs word geschreven daar moet je dan goed op letten. Door dat je regelmatig van plek veranderd word het boek niet saai. Ik heb niet veel met Marokko en weet ook erg weinig van de cultuur. Het leuke vind ik wel dat de mensen erg snel veranderen de ene keer zijn ze erg vurig en de andere keer heel relaxed. Ik vond de zinnen in het boek soms wel erg lang maar ze waren makkelijk te begrijpen. Er stonden ook geen uiterst moeilijke woorden in.
Bronnen: https://www.scholieren.com/boekverslag/40993
https://www.scholieren.com/boekverslag/49665
Rokjesdag- Martin Bril
Beste schrijver,
Ik ben Noa Wagemakers en ik ben 18 jaar, ik woon in Oss. Ik wil uw boek uitgeven, maar er zijn nog wel een paar dingen die verbeterd moeten worden.
Mijn beoordeling over het boek is niet zo positief. Ik voelde me eigen nutteloos toen ik het boek gelezen had. Je hebt zoveel verhaaltjes gelezen en het heeft niet tot een einddoel geleid, want je weet nog steeds niet wat nu de uiteindelijke conclusie is van het boek.
Er zijn een aantal dingen die veranderd moeten worden als ik het boek ga uitgeven. Zo vond ik zelf de opbouw verschrikkelijk. Het zijn allemaal aparte verhaaltjes, dit is irritant om te lezen, want je moet steeds van perspectief in je hoofd veranderen en je begint je eigen af te vragen, waarom je de verhaaltjes nog zou lezen, omdat ze nergens tot leidden. Het einde moet ook veranderen. Ik ging m’n eigen afvragen wat ik nu gelezen had en wat de rode draad in het verhaal was die ik niet kon vinden. Het boek leek me een leuk boek, omdat de titel erg leuk en meisjesachtig is. Hierdoor is de titel erg misleidend, maar het heeft er niks mee te maken.
Om de dingen te verbeteren zou ik van de kleine verhaaltjes een verhaal proberen te maken, als dat niet lukt moet je een rode draad er in brengen en op het einde van het boek een conclusie maken wat de rode draad was of wat de verhaaltjes in het algemeen betekende, zodat je het boek sluit met een voldaan gevoel en geen nutteloos. De titel moet je ook een andere naam geven, omdat dit misleidend is. Ik zou een titel geven zoiets als “op weg naar rokjesdag in …. verhalen”
Ik hoop snel van u te horen, dat u uw boek heeft veranderd. Ik zal er dan nog eens naar kijken en besluiten of ik het goed vindt.
Met vriendelijke groet,
Noa Wagemakers
De aanslag- Harry Mulisch
Titel: De Aanslag
Auteur: Harry Mulisch
Pagina: 236 pagina's
Genres: oorlogsroman, psychologische roman
Ruimte: Het begin van het verhaal speelt zich af in Haarlem, maar vanaf het eind van de eerste hoofdstuk speelt het verhaal zich vooral af in Amsterdam. Anton keert twee keer in het verhaal terug naar Haarlem, en in de laatste episode gebeurt er ook nog iets in het vakantiehuisje in Toscane.
Tijd: Het verhaal begint in januari 1945 en eindigt in november 1981. In het verhaal zitten verschillende tijdsprongen. Het boek is opgedeeld in 5 hoofdstukken.
Chronologisch: Het verhaal is chronologisch verteld. Er zitten soms flashbacks in die terugblikken naar de moord en naar de nacht dat hij in de cel zat. Ook zijn er flashforwards.
Personages:
Anton Steenwijk:
Hij is de hoofdpersoon in het verhaal. Aan het begin van het verhaal is hij 12 jaar. Hij gaat ook in Amsterdam wonen bij zijn oom en tante. Hij wordt daar anesthesist. Hij denkt vaak terug aan de oorlog en vindt het moeilijk om over de oorlog te praten. Elke keer als hij iemand tegenkomt die wat met de oorlog te maken heeft, krijgt hij het moeilijk. Als hij volwassen is, is hij een rustige slimme jonge. Anton verandert tijdens het verhaal. In het begin is hij volgzaam, maar later wordt hij steeds meer zelfstandiger. Ook wordt hij gevoeliger
Peter Steenwijk:
Broer van Anton. Hij wil op de avond van de aanslag het lijk verleggen, maar dit mag niet van zijn ouders. Hij vlucht daarna weg voordat zijn de politie er is. Hij gaat hierbij naar het huis van Karin Korteweg en gaat daar naar binnen. Hier wordt hij onder schot gehouden en even later gedood door de Duitsers.
Saskia Steenwijk:
Anton zijn eerste vrouw. Zij lijkt erg op de vrouw waarmee hij in de cel zat. Na hun scheiding blijven ze goede vrienden.
Sandra Steenwijk:
Dochter uit zijn eerste huwelijk. Ze kan erg goed met haar vader opschieten en is een gewone meid. Ze doet mee aan allerlei demonstraties en heeft een vriend.
Liesbeth Steenwijk:
Tweede vrouw van Anton, je komt niet veel over haar te weten
Peter Steenwijk:
Anton's zoon uit zijn tweede huwelijk. Waarschijnlijk is hij vernoemd naar zijn broer, misschien als eerbetoon.
Truus Coster:
De vrouw die bij Anton in de cel zat. Hij heeft haar nooit gezien, maar hij herkent haar wel op een foto. Zij was één van de daders van de aanslag. Zij bepaalt veel keuzes in zijn leven.
Cor Takes:
Anton ontmoet hem toevallig op een begrafenis. Cor vertelt hem alles over de aanslag. Ook nodigt hij hem uit bij hem thuis om een foto van Truus te bekijken, hij ziet dan gelijk dat zij dezelfde uitstraling als Saskia heeft.
Fake Ploeg:
De NSB'er die doodgeschoten werd omdat hij samenwerkte met de Duitsers en anders nog veel meer mensen had vermoord.
Fake Ploeg junior:
Zoon van Fake Ploeg. Hij beschermt zijn vader steeds, waardoor Anton inziet dat ook Fake slachtoffer is.
Karin Korteweg:
Zijn vroegere buurmeisje. Hij praat op het laatst van het verhaal met haar, en wat hij dan te horen krijgt komt zeer hard aan.
Perspectief: Het verhaal heeft geen ik-verteller. Het lijkt dus alsof iemand anders het verhaal verteld. Het verhaal heeft dus een alwetende verteller.
Thema: Het thema van het boek is de schuldvraag. Bij Anton Steenwijk, Cor Takes en ook bij Fake Ploeg junior. De vraag is wie krijgt de schuld van de oorlog en welke mensen zijn nu de daders en welke de slachtoffers. Alle 3 de personen zijn mensen verloren die hun dierbaar waren, Anton zijn broer en ouders, Cor zijn vriendin Truus en Fake zijn vader, maar Cor en Fakes vader zijn ook daders. Het lijkt de schuld van de Duitsers te zijn, maar verder in het boek verandert dit.
Einde: Het boek heeft een gesloten einde, de vragen die Anton heeft in de periode na de aanslag en over de aanslag zijn beantwoord.
Samenvatting:
Eerste hoofdstuk: 1945
Het is januari 1945. In Haarlem zit het gezin Steenwijk (moeder, vader, Anton en Peter) in de eetkamer van hun villa. De jongens maken ruzie, het is koud en er wordt besloten tot een spelletje mens-erger-je-niet voor het slapengaan. De rust wordt echter ruw verstoord door harde knallen op straat en vol ontzetting ziet het gezin hoe de NSB’er Fake Ploeg wordt doodgeschoten en door de buren Korteweg voor huize Steenwijk wordt gelegd.
Peter wil naar buiten om het lichaam weg te halen, maar wordt tegengehouden door de ouders. Het duurt niet lang voor de Duitsers aankomen en Anton en zijn ouders meenemen. Peter is erin geslaagd te vluchten. Anton wordt in een auto opgesloten, en ziet zijn ouders verdwijnen.
Hij wordt naar het politiebureau gebracht en moet in een cel slapen, waar hij een aardige vrouw ontmoet die hem gerust stelt. Anderhalf uur later wordt Anton uit zijn cel gehaald en per motorfiets naar de plaatselijke bevelhebber ( gebracht. Deze weet niet waar zijn ouders zijn, maar als Anton vertelt over zijn oom en tante in Amsterdam, wordt besloten dat hij daarheen gaat. De vrachtwagen die hem wegbrengt, wordt onderweg getroffen door een luchtaanval (Schulz overlijdt hierbij), maar Anton komt toch veilig in Amsterdam aan.
Tweede hoofdstuk: 1952
Na de bevrijding, horen Anton en zijn oom en tante dat zijn ouders en broer Peter op de avond van de aanslag gedood zijn. Anton blijft bij zijn oom en tante wonen en gaat medicijnen studeren. Op twintigjarige leeftijd, in 1952, keert hij terug naar Haarlem – op uitnodiging van een studiegenoot.
Het feest wordt gehouden in de buurt van zijn oude straat, en als er foute grappen worden gemaakt over de Korea-oorlog in vergelijking met WO II, verlaat Anton het feest. Hij komt weer in zijn oude straat en wordt gezien en binnengevraagd door zijn oude buurvrouw Beurner, wier man dement is geworden.
Ze vertelt Anton dat zijn ouders werden vermoord omdat ze de Duitsers aanvielen, dat de buren Korteweg zijn verhuisd en dat er (op de plek waar eerst Antons huis stond?), een monument is opgericht voor oorlogsslachtoffers. Als Anton erheen gaat, ziet hij dat de namen van zijn ouders er wel op staan, maar die van Peter niet. Thuis vraagt hij zijn oom en tante waarom ze hem nooit verteld hebben over het monument. Ze zeggen dat ze dat wel hebben gedaan maar dat hij er niet heen wilde.
Derde hoofdstuk: 1956
Tijdens zijn studie gaat Anton op kamers wonen, een eindje bij zijn oom en tante vandaan. Hij specialiseert zich in de anesthesie. Ondertussen neemt het communisme wereldwijd toe en ook in Nederland breken relletjes uit. Anton houdt zich er verre van, maar op een avond is hij getuige van een geweldpleging door politie en tot zijn grote verbazing bevindt Fake Ploeg junior zich in de menigte – de zoon van de vermoorde NSB’er, zoveel jaren geleden.
Anton vraagt hem binnen en ze praten over hun veranderde levens. Fake, die destijds bij Anton in de klas zat op het lyceum en gepest werd met zijn vader, werkt nu in een huishoudzaak en is ervan overtuigd dat de communisten de oorlog veroorzaakten. Na de dood van zijn vader raakten zijn moeder en hij aan de bedelstaf. Hij weigert te geloven dat zijn vader een slecht mens was. Uit frustratie, woede en verdriet gooit Fake een steen door de kamer en vertrekt, maar komt even later terug en bedankt Anton omdat hij het op school altijd voor Fake opnam.
Vierde hoofdstuk: 1966
Jaren gaan voorbij. Anton wordt arts-assistent en trouwt met Saskia de Graaff, met wie hij een dochtertje krijgt, Sandra – zijn oom is dan al overleden. Saskia’s vader, meneer De Graaff, heeft in de oorlog gediend als verzetsstrijder. Als een goede vriend van hem overlijdt, breekt er in een café na de begrafenis een discussie los over de ware redders van de oorlog: de Amerikanen of de Russen.
Tot zijn verbazing ontmoet Anton hier een zekere Cor Takes, de moordenaar van Fake Ploeg. Buiten praten zij met elkaar, en Cor vertelt dat hij Fake doodde omdat het moest, ongeacht de gevolgen. Anton komt erachter dat de vrouw met wie hij die nacht in de cel zat, de vriendin van Cor was die ook meedeed aan de moord – Truus Coster, die ook vermoord werd door de Duitsers. Er blijft één brandende vraag over: waarom werd het lichaam van Ploeg door de buren Korteweg voor Antons huis neergelegd?
Anton gaat met Sandra en Saskia naar het strand, waar hij ligt te denken over Truus. Thuis gebeurt ditzelfde, en bij het zien van een foto van Saskia beseft Anton dat hij zich Saskia en Truus hetzelfde voorstelt. De volgende dag gaat Anton weer naar Takes toe.
Er is dan veel media-aandacht voor de vrijlating van een oud-officier van de SS, die veel mensen vermoord heeft. Ook Takes en Anton zijn hierdoor van streek. In het souterrain van Takes’ appartementsgebouw praten ze over Truus, die Fake de laatste twee schoten gaf en door hem zelf (Fake) neergeschoten werd. Op een foto van haar ziet Anton dat ze op Saskia lijkt. Takes heeft nog steeds haar pistool.
Laatste hoofdstuk : 1981
De tijd verstrijkt en Anton wordt ouder. Hij scheidt van Saskia en hertrouwt met Liesbeth, met wie hij een zoon krijgt: Peter. Hij brengt zijn vakanties door in Toscane en krijgt af en toe last van paniekaanvallen als hij ineens een flashback heeft van 1945. Als zijn dochter Sandra zestien is, neemt hij haar mee naar zijn oude straat.
Ze mogen binnen in het huis dat nu op de plek van Antons ouderlijk huis staat en ineens ziet Anton op het monument ook de naam Takes, waarmee waarschijnlijk Takes’ broertje bedoeld wordt. Samen met Sandra bezoekt Anton Truus’ graf.
In 1981 zijn er demonstraties tegen atoomenergie waar Anton zich niets van aantrekt, maar hij wordt gedwongen mee te doen als hij last krijgt van kiespijn en zijn tandarts alleen wil helpen als hij mee gaat demonstreren. Op die demonstratie treft Anton niet alleen zijn inmiddels negentienjarige zwangere dochter Sandra en haar niet zo fatsoenlijke vriend, maar tot zijn verbazing ook zijn oude buurvrouw Karin Korteweg, degene die samen met haar vader het lijk van Fake Ploeg bij Anton voor de deur sleepte.
Karin vertelt dat Peter die nacht bij hen naar binnen glipte toen hij aan het vluchten was, hen onder schot hield en even later doodgeschoten werd door een Duitser. Ook komt Anton erachter dat het lichaam van Ploeg bij hen op de stoep belandde omdat meneer Korteweg zijn geliefde hagedissenverzameling niet wilde opgeven.
Nadat Karin en haar vader zagen hoe Anton en zijn familie beschuldigd werden – na verhoor werden zijzelf vrijgelaten – kreeg haar vader een gigantisch schuldgevoel en vermoordde hij zijn hagedissen. Na de oorlog verhuisden ze, maar Karins vader pleegde in 1948 zelfmoord, uit angst dat Anton zich op hem zou komen wreken.
Tot slot vraagt Anton aan Karin waarom ze Fake juist voor zijn huis neerlegden en niet bij het bejaarde echtpaar Aarts. Karin antwoordt dat haar vader dat niet wilde omdat het echtpaar Aarts joden in huis had. Na deze ontdekking loopt Anton weg bij Karin en vervolgt samen met zijn zoon Peter de demonstratiestoet.
Schrijver:
Harry Kurt Victor Mulisch
Hij is op 29 juli 1927 geboren in Haarlem. Hij was de zoon van een Oostenrijkse-Hongaarse vader en van een Duits-Joodse moeder. Zijn vader werkte samen met de vijand. Harry groeide op in de 2e wereldoorlog in Haarlem. De huishoudster heeft hem grotendeels opgevoed. Harry leerde schrijven op een particulier instituut in Haarlem. Hier is hij les blijven volgen tot 1939. Zijn eerste verhaal is “De pottebakker” dit ging over een grappig voorval op school. In 1952 kwam zijn eerste roman uit. Harry is een van de belangrijkste naoorlogse schrijvers. Hij is in 2010 overleden aan kanker hij was 83 jaar.
Mening:
Ik vindt het een mooi boek. Er zitten niet al te moeilijke woorden in en het leest erg vlot door. Ik was er benieuwd naar wie de moord had gepleegd, wie de vrouw in de gevangenis was en waarom het lijk nu juist bij hun voor de deur werd gelegd. Deze vragen worden op het eind van het boek allemaal beantwoord, dit vindt ik erg fijn omdat je dan met een tevreden gevoel het boek kan sluiten. Ik ben normaal helemaal niet van oorlogsromans, maar deze ging niet alleen om de oorlog, het was wel de rode draad waarom alles gebeurde, maar er werden ook hoofdstukken verteld waarin bijna geen oorlog dingen in naar voor kwamen. Ik vond het erg leuk dat d schrijver steeds de flashback van de huizen en gevangenis er in heeft gehouden, omdat je hierdoor erg in het verhaal wordt mee gesleurd en dat het je eigen blijft herinneren.
Bronnen:
https://www.scholieren.com/verslag/zekerwetengoed/de-aanslag-harry-mulisch
Hersenschimmen- J. Bernlef
Titel: Hersenschimmen
Auteur: J. Bernlef
Pagina's: 221 pagina's
Genre: Psychologische roman
Ruimte: Het speelt zich af in Amerika, Gloucester en de flashbacks in Nederland en Parijs. Omdat Maarten dement is, denkt hij af en toe dat hij weer in Nederland is bij zijn vader.
Tijd: Het boek speelt zich af rond 1984. Dit blijkt uit het feit dat er nog geen normale mobieltjes waren, maar wel huistelefoons. En de flashbacks spelen zich rond de Tweede Wereldoorlog af en later; de kinderen waren toen nog jong. Nu komen de kinderen niet vaak meer langs, ze zijn ouder geworden. Dit betekent dat het ook nog wel een tijd na de Tweede Wereldoorlog heeft afgepeeld. De verteltijd is ongeveer 3 maanden.
Chronologisch: Het verhaal is chronologisch opgebouwd, we volgen Maartens steeds verder ontwikkelende dementie, met veel flashbacks en herinneringen.
Personages:
Maarten Klein
De hoofdpersoon in het boek is Maarten Klein. Hij is geboren in Alkmaar, maar woont al een hele tijd in Amerika. Hij werkte als aantekeningmaker bij de IMCO, een visserijorganisatie, maar is inmiddels al gepensioneerd. Maarten is een lieve man die zijn vrouw heel graag ziet. Als hij kon dan zou hij zijn vrouw nog altijd zo verwennen zoals hij dat vroeger deed. Hij heeft nog heel jeugdige ideeën. Maarten leer je het beste kennen omdat hij het verhaal vertelt, je zit in zijn denkwereld. Op het einde is hij enorm verward en weet hij soms niet waar hij is of wat hij doet. Hij is een grote fiere man die altijd een kostuum draagt. Vroeger toen hij nog werkte heeft hij de halve wereld rondgereisd. Hij kan niet leven zonder zijn vrouw, maar toch heeft hij haar vroeger één keer bedrogen op zakenreis in Parijs met een hele dikke vrouw.
Vera Klein
Vera, Maartens vrouw, is een belangrijk persoon in het boek. Zij is al vijftig jaar getrouwd met Maarten en moet hulpeloos toekijken hoe Maarten aan het dementeren is. Vera en Maarten kennen elkaar door en door. Vera is een sterke vrouw, want ze hebben samen al een zware tijd doorstaan. Dan doen de eerste verschijnselen van Maartens dementie zich voor. Vera hecht hier meer waarde aan dan Maarten en schakelt dan ook een dokter in. Als het eenmaal bekend is dat het steeds slechter gaat met Maarten moet ook Vera steeds meer op Maarten letten om te zorgen dat er geen ongelukken gebeuren. Hier blijkt dat het ware liefde is en dat Vera zeer geduldig en sterk is. Als de situatie eenmaal ondraaglijk is geworden neemt Vera de beslissing dat er niets anders op zit dan een tehuis waar Maarten verzorgd zal moeten worden, omdat zij hem niet meer in de hand kan houden. Haar hele dag stond bijna in dienst van Maarten en zelfs met een extra hulp in huis kan ze niet genoeg voor Maarten zorgen, zó ernstig is hij er aan toe. Vera leer je vooral kennen door de opmerkingen van Maarten. Ze heeft een tenger maar mooi uiterlijk. Hoewel ze hard is, is ze ook wel een gevoelige vrouw. Ze heeft een normaal sociaal leven, ze heeft vriendinnen, doet zelf de boodschappen en heeft vroeger in een bieb gewerkt.
Fred en Kitty (de kinderen Klein)
De twee kinderen, Fred en Kitty, zijn typen omdat je weinig over hen te weten komt. Zij zijn geboren in Nederland en op jeugdige leeftijd mee geëmigreerd naar Amerika. Toen ze volwassen waren hebben ze Amerika weer verlaten en zijn ze terug in Nederland gaan wonen. In Nederland leiden ze een normaal leven met kinderen.
Dokter Eardly
Hij is een arts die denkt Maartens bewustzijn met behulp van medicijnen en rust weer te kunnen aanwakkeren. Hij bedoelt het wel goed met Maarten. Hij komt geregeld langs en blijft in elke situatie vriendelijk. Hij is een forse man.
Phil Taylor
Ze is de gezinshulp die komt als Vera Maarten in haar eentje niet meer aankan. Maarten verwart Phil met zijn dochter en zijn pianolerares. Phil komt bij hen inwonen. Ze is zeer behulpzaam, maar nog zeer jong van mentaliteit. Ze wil erg vaak tv kijken. Het is een typisch Amerikaans meisje qua gewoontes en kleding. Ze heeft blond haar, een bol voorhoofd en ze is ietwat aan de flinke kant.
Ellen Robbins
Ze is een vriendin van Vera die regelmatig langskomt. Ze is meer een roddeltante, maar een hele goede vriendin. Ze helpt Vera met haar problemen.
Perspectief: Het verhaal wordt verteld vanuit een ik-perspectief, in dit boek door de hoofdpersoon Maarten. We kunnen gedurende het hele verhaal met hem, in zijn hoofd meekijken, waardoor we ook heel erg met hem meevoelen.
Thema: Het boek gaat over dementie en hoe ermee om te gaan. Aan de ene kant gaat het verhaal er over hoe Maarten zelf met zijn dementie omgaat, maar aan de andere kant lees je het verhaal van twee mensen die al 50 jaar samen zijn en liefde en verdriet hebben gedeeld, maar doordat Maarten dementeert kennen ze elkaar niet meer. Op de achterliggende vraag van beide ‘verhaallijnen’: hoe moet je met dementie omgaan? is echter geen antwoord te geven, wat Bernlef dan ook niet doet.
Einde: Het is een gesloten einde. Maarten eindigt in een tehuis. Hier ben ik wel. Het is een logisch einde, want het ging steeds slechter met hem.
Samenvatting:
Maarten en Vera Klein wonen al jaren gelukkig in Gloucester. Langzaam maar zeker begint Maarten heden en verleden door elkaar te halen. Het begint heel klein, op het moment dat hij niet meer weet welke dag het is en op een zondag wacht tot de schoolbus langs zal komen of als hij steeds vaker in gedachten verzonken is. Langzaam maar zeker kan hij zich dingen niet meer herinneren en als hij zich iets herinnert, gaat hij volledig in die herinnering op. Zo denkt hij op een dag dat hij weer op de kleuterschool is en van de juf de potlodendoos mag halen. Hij loopt de gang door naar het materiaalhok en klimt op een stoel om de doos te gaan zoeken. Dan staat Vera plots achter hem en haalt hem uit de droom. Hij blijkt op de keukenstoel in hun washok te staan. Later geeft hij hele rare antwoorden op vragen, omdat hij net ergens anders met z’n gedachten was. Als Vera hem een keer vraagt wat hij zo lang in de keuken deed, antwoordt hij bijvoorbeeld vangstquota. Uiteindelijk gaat dit nog een stapje verder en breekt hij in bij een vakantiehuisje waar vroeger de vergaderingen van zijn bedrijf waren omdat hij denkt dat hij te laat op zijn vergadering komt. Ook vergeet hij dat mensen en dieren dood zijn en vraagt dus steeds naar hen als anderen langskomen. Een keer begint hij plotseling naar de snoepreepjes die zijn oma altijd voor hem achter in de buffetkast verstopte te zoeken.
Vera wordt steeds ongeruster en als Maarten weg begint te lopen van huis laat ze uiteindelijk een meisje, Phil Taylor, in huis wonen die op Maarten kan passen als zij weg is. Maarten vergeet echter steeds wie ze is. Eerst ziet hij haar aan voor een vriendin van zijn dochter, dan voor zijn vroegere piano juf en uiteindelijk voor zijn dochter. Ook van Vera vergeet hij soms wie ze is.
In het laatste deel van het boek weet Maarten zelf niet meer wie hij is. Eerst heeft hij het nog over “mijn spullen”, maar naarmate hij verder aftakelt begint hij in derde persoon over zichzelf te praten, om het uiteindelijk alleen nog maar over ‘het’ te hebben. Tegelijk met deze verandering in benoeming van zichzelf, trekt hij zich steeds meer in zijn hoofd terug. Hij communiceert bijna niet meer met de buitenwereld, maar denkt in onsamenhangende zinnen en fragmenten aan wat er om hem heen gebeurt. Een van de redenen hiervoor is dat hij ook steeds meer moeite met het Engels begint te hebben, en soms even de taal niet meer lijkt te verstaan. Op het laatst zijn Maartens gedachten zo onsamenhangend en fragmentarisch dat er bijna niet meer duidelijk is wat er nou met hem gebeurt. Wel weet hij op zijn sterfbed weer even wat er om hem heen gebeurt en zoekt en vindt hij Vera’s hand, al weet hij haar naam niet meer.
Schrijver:
J. Bernlef is niet zijn echte naam, zijn echte naam is eigenlijk Hendrik-Jan Marsman. Hij is een Nederlandse schrijver, dichter en vertaler. Hij werd op 14 januari 1937 geboren in de buurt van Haarlem.. In zijn eerste periode schreef hij vooral essays. In de jaren 60 vertaalde hij gedichten van verschillende Zweedse dichters. Hij had al vele prijzen gewonnen maar in 1984 werd hij bekend onder het grotere publiek met het boek “Hersenschimmen”. Het boek werd zo’n half miljoen keer verkocht in Nederland en Vlaanderen. Het werd ook in meer dan 10 andere talen vertaald.
Mening:
Ik vindt het een mooi maar ook zielig verhaal, het is hoe het in het echte leven ook gaat. Ik zou het boek aan iedereen aanraden, ook vindt ik het een erg ingrijpend verhaal. Dit komt omdat je nu pas ziet hoeveel er bij komt kijken als iemand dement wordt. Ik heb zelf gelukkig niemand in mijn familie die het is of er verschijnselen van vertoond, dus dit was een mooie inkijk van het leven hoe het is om te leven met een dement persoon. Soms staan er moeilijke woorden in, maar deze hoef je niet te weten om het verhaal te begrijpen. Als je niet weet waar het boek over gaat is het lastig om de titel te achterhalen, maar als je de achterkant leest wordt dit al snel duidelijk. Het is moeilijk om er aan te beginnen, maar als je er eenmaal aan begonnen bent heb je het zo uit.
Bronnen:
https://www.scholieren.com/verslag/zekerwetengoed/hersenschimmen-j-bernlef
https://www.scholieren.com/verslag/zekerwetengoed/hersenschimmen-j-bernlef
Het Diner- Herman Koch
Titel: Het Diner
Auteur: Herman Koch
Pagina's: 300 pagina's
Genre: Psychologische roman
Ruimte: De gebeurtenissen die op het moment van vertellen plaatsvinden spelen zich af in het restaurant. Een restaurant die ‘niet voor gewone mensen’ is, maar chique en voor de elite.
De gebeurtenissen in de flashbacks spelen zich op allerlei verschillende plaatsen af, zoals Frankrijk, een pinhokje en in het huis van Paul, Michel en Claire.
Tijd:
Tijdens de maaltijd is de vertelde tijd slechts enkele uren. In het einde van het boek is dit enkele maanden
Wanneer:
Er wordt geen exacte tijd weergegeven, maar als je naar de details kijkt moet het na 2004 zijn geweest. Dit kun je opmaken uit de gegevens dat George Bush president is van Amerika, Poetin president is van Rusland enz.
Chronologisch: het verhaal is niet chronologische volgorde vertelt, want er zitten veel flashbacks in. Die zijn er belangrijk, omdat daar het verhaal van de gedode zwerfster in voor komt en de keer dat Paul de fietsenhandelaar met een fietspomp bedreigde.
Personen:
Paul Lohman:
Hij is de hoofdpersoon van het verhaal. Vanuit zijn ogen wordt het verhaal verteld. Het is een man die soms wat agressief uit de hoek kan komen, maar wel heel veel van zijn zoon en vrouw houdt. Hij is mysterieus, zo komt in het boek duidelijk naar voren dat hij een ziekte heeft, maar hij wil niet loslaten wat voor ziekte. Daarnaast heeft Paul alles voor zijn zoon over, zelfs als dat ten koste moet gaan van andere. Zijn zoon heet Michel. In het verhaal leer je hem steeds beter kennen, en kom je meer over hem zelf te weten.
Claire Lohman:
De vrouw van Paul. Een lieve vrouw die alles voor haar man en zoon over heeft. Ze bedoeld alles goed en ze is de moeder van Michel. Claire leer je ook beter kennen in het verhaal. Je komt veel te weten over haar goede eigenschappen.
Michel Lohman:
De zoon van Paul en Claire. Het is over het algemeen een gewone jongen. Houd van sporten en rookt en drinkt niet. Hij is bevriend met Rick Lohman en Beau Lohman. Hij houdt heel veel van zijn ouders, en heeft veel van zijn vader geërfd, waaronder zijn agressiviteit. Je komt te weten dat hij veel op zijn vader lijkt ook in het gedrag ,maar verder blijft hij een beetje op de achtergrond.
Serge Lohman:
De broer van Paul Lohman en ook nog presidentskandidaat. Hij is de vader van Rick Lohman, daarnaast heeft hij nog een dochter (ze komt niet veel in het verhaal voor) en hij heeft samen met zijn vrouw Babette Lohman een jongen geadopteerd genaamd: Beau. Hij is een aparte man met bepaalde trekjes. Zo houdt hij van lekker eten en van wijn. Misschien is dat meer voor zijn imago dan dat hij er echt van houd. Je komt niet heel veel over hem te weten qua gedrag. Je krijgt alleen te weten hoe Paul tegen hem aankijkt.
Babette Lohman:
De vrouw van Serge en daarnaast de komende vrouw van de president van Nederland. Het is een vrouw die voor 100% achter haar man staat en met alles meegaat in wat hij doet. Ze staat voornamelijk in de schaduw van Serge.
Rick Lohman:
De zoon van Babette en Serge en een vriend van Michel. Samen heeft hij met Michel iets op zijn geweten. Het is een kwajongen, er komt in het boek weinig naar voren over zijn karakter. Over hem kom je dus niet veel te weten en je ziet hem ook niet opgroeien in het boek.
Beau Lohman:
Beau is de geadopteerde zoon van Serge en Babette. Hij is een geniepige jongen die chanteren niet uit de weg gaat, wat hij bij Rick en Michel doet. Hij was bij het incident maar niet medeplichtig, hij deed er niet aan mee. Beau is meer een bijpersoon dan een hoofdpersoon. Je komt dus niet veel over hem te weten behalve dat hij geadopteerd is en bij het incident was van Rick en Michel.
Perspectief:
Het verhaal is geschreven vanuit de ogen van Paul Lohman. Het perspectief is dus de ik-vorm. Het hele verhaal is in onvoltooide tijd vertelt behalve het stukje “fooi” dat wordt na een paar maanden vertelt en dan is het juist de achteraf vertellende ik.
Thema:
Het thema van het boek is dilemma. Wat moet je doen als je kind iets heel ergs heeft gedaan? Moet je net als Paul je kind beschermen voor wat hij heeft gedaan? Om zo zijn jeugd te redden. Of kun je beter net als Serge gewoon eerlijk en open spelen omdat je kind er anders later trauma’s aan overhoudt? Deze vragen worden op het einde van het boek vaak in een discussie gebracht.
Einde:
Het boek heeft een open einde. Sommige dingen worden onthuld, zoals wie de moord heeft gepleegd en of de ouders hun kinderen gaan aangeven bij de politie. Sommige dingen worden ook niet onthuld net zoals of het filmpje dat Beau had gemaakt van internet is, en wat er met Beau is gemaakt nadat hij vermist is geraakt. Ook wordt niet verteld of Michel de agressiestoornis van Paul geërfd heeft. Hiervoor zou ze een vruchtwateronderzoek moeten doen. Dit heeft hij haar niet verteld, maar ze heeft alsnog zonder dat Paul het wist een vruchtwateronderzoek laten doen hier komt hij achter, doordat hij de uitslag zag liggen. Hij heeft het niet gelezen en we zullen dus nooit als lezer te weten komen of Michel een agressiestoornis heeft.
Samenvatting:
Het boek gaat over een diner. Deelnemend aan het diner zijn Serge en Babette Lohman en Claire en Paul Lohman. Serge Lohman staat op het punt om de nieuwe minister-president van Nederland te worden, maar zijn zoon en de zoon van zijn broer hebben iets verschrikkelijks gedaan. Ze gaan dineren om dit te bespreken, dat is tenminste de bedoeling. De zoon van Paul, Michel, en de zoon van Serge, Rick, hebben een zwerver vermoord. Per ongeluk. De zwerver lag in een pinhokje en zij wilden pinnen. Ze werden kwaad en gooiden een lege jerrycan in het hokje, deze vatte vlam en zo verbrandde de zwerver. Tijdens het gesprek proberen ze het onderwerp steeds te ontlopen. Tussen het diner door verteld Paul steeds iets over zijn eigen leven dat te maken heeft met het gespreksonderwerp van dat moment. De geadopteerde zoon van Serge en Babette, Beau, heeft de ‘moord’ zien gebeuren en chanteert Rick en Michel ermee. Ze moeten veel geld aan hem geven, dan pas haalt hij alle filmpjes die hij van hen op internet heeft gezet eraf. Aan het einde wil Serge door het incident van Michel en Rick zich terugtrekken uit de campagne, maar Babette, Claire en Paul zijn het daar niet mee eens. Claire heeft bedacht dat als ze Serge zouden verwonden, hij niet de persconferentie zal geven de volgende dag, waarin hij zijn terugtrekking zou aankondigen. Beau verdwijnt op mysterieuze wijze en het gezin van Paul leeft hun leven ‘gewoon’ verder.
Schrijver:
Herman Huibert Koch is geboren op 5 september 1953. Hij is geboren in Arnhem en is daarna verhuist naar Amsterdam-zuid. Hij zat op het Montessori Lyceum, maar is hier vanaf stuurt door niet geaccepteerd gedrag. Toen is hij Russisch gaan leren en is daarna gaan werken op een boerderij in Finland. Hij is columnist bij de Volkskrant. Zijn bekendste boek is “het Diner” dit boek is geïnspireerd door de dakloze vrouw María del Rosario. Het boek heeft in 2009 de NS Publieksprijs gehad.
Mening:
Ik vindt het een leuk boek en zou het iedereen aanraden. Het eerste deel van het boek is wel saai en daar moet je jezelf doorheen slaan. Daarna ongeveer in het midden van het boek wordt het erg spannend. Er staan soms moeilijke woorden in, maar deze zijn niet nodig om het verhaal te snappen. Toen ik het zag wist ik niet wat ik er van kon verwachten, maar het heeft goed uitgepakt. Normaal heb ik of een niveau 1 of 2 boek, en daar kwam ik altijd handiger doorheen, dit was 1 niveau moeilijker, maar hier heb ik geen last van gehad
Bronnen:
https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-het-diner-door-herman-koch-72039
https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-het-diner-door-herman-koch-69529
Wachtwoord- Charles den Tex
Titel: Wachtwoord
Auteur: Charles den Tex
Pagina’s: 354 pagina’s
Genre: Thriller
Thema’s: Vrouwenhandel, Oost-Europese maffia
Ruimte:
- Amsterdam, hier woont hij en staat zijn kantoor
- Brouwershaven, hier ligt de woonboot van zijn schoonmoeder
- Den Haag, hier worden de vrouwen vast gehouden door de Russische maffia
- Odessa, de plek waar het verhaal op zijn einde loopt
Tijd: Het boek begint op 15 oktober 2007 en het eindigt op 13 november 2007 ,er is nog een laatste weblog die word vertelt op 24 april 2008. Het boek heeft 65 hoofdstukken.
Chronologisch: Het boek is chronologisch vertelt, soms grijpt de schrijver even terug op het vorige boek, waar Bellicher een rol in heeft.
Personen:
- Micheal Bellicher
- Lulu
- Gijs
- Schoonmoeder Lien
- Guus van Donee
- Elena
- Sylvia Koper
- Sterre
- Dmytrio
- Vlodo
- Karl
Perspectief: Micheal Bellicher vertelt in een ik-figuur dit doet hij in de onvoltooide verleden tijd. Een paar hoofdstukken in Odessa vertelt hij in de onvoltooide tegenwoordige tijd.
Einde: In het laatste Bellilog van 24 april 2008 wordt verteld over de nieuwe woonboot van Lies. Sylvia is er ook. Sterre en Guus niet. Michael heeft een andere kijk op het leven gekregen. Hij zoekt naar het juiste wachtwoord om zich open te kunnen stellen. Het is dus geen happy end.
Samenvatting:
Michael Bellicher runt samen met zijn partner Gijs (die veel connecties in de politiek via zijn familie heeft) een organisatie- en adviesbureau. Wanneer hij op een dag in oktober 2007 op zijn kantoor komt, ziet hij dat zijn laptop gestolen is. Later blijkt uit het rapport van de beveiligingsdienst dat zijn laptop gestolen is midden in de nacht. Het is heel vervelend, want er staan belangrijke documenten en rapporten op zijn laptop, maar met de hulp van een in hun kantoor aanwezige ICT-partner kan hij snel een nieuwe krijgen en zijn bestanden die via de server een back-up hadden, kan hij weer gebruiken. Alleen kan hij geen e-mail gebruiken, omdat die al in gebruik door een ander. Blijkbaar is zijn wachtwoord ook gestolen.
Hij gaat kort daarna met zijn schoonmoeder Lien haar dochter Guus van Donee ophalen uit de gevangenis. Ze heeft ongeveer een jaar vastgezeten vanwege de activiteiten die ze in de vorige thriller (die zich in het Westland afspeelde, waarbij Michael zijn identiteit was kwijtgeraakt en hem allerlei daden in zijn schoenen werden geschoven) had ondernomen. Maar ze komt niet naar buiten en ze horen dat ze die morgen al om 08.00 uit de gevangenis vertrokken is. Dat is vreemd en die dag gaat Michael met Lies nog enkele keren terug naar de gevangenis om informatie op te halen. Twee mannen in het zwart hebben haar opgehaald. Daarna ondervragen ze nog Elena, een hoer uit de Oekraïne, maar die lijkt het niet al te nauw te nemen met de waarheid.
Lies die heel spiritueel is en waarde hecht aan getallen, woont na de dood van haar man op een bijzondere woonboot in Brouwershaven. Wanneer Michael haar daar afzet, gaat ze door het lint en smijt met allerlei voorwerpen. Via Monster, waar het kantoor van Guus vroeger was, rijdt Michael weer terug naar zijn huis in Amsterdam. Hij gaat weer werken als afleiding voor zijn gedachten en na zijn werk gaat hij stappen met Sterre, een jonge aantrekkelijke werkneemster van het ICT-bedrijf dat in hun kantoor zetelt. Tijdens het dansen geeft ze hem een pil, waardoor hij meteen onderuit gaat. Met een taxi moet ze hem thuis brengen, maar van seks komt er helemaal niets, terwijl dat wel in het vooruitzicht lag. De volgende dag is hij brak en hij wil nu echt weten wat er met Guus is gebeurd. Hij belt een andere, oudere vrouw in Rotterdam, die ook met Guus in de gevangenis heeft gezeten. Dat is Sylvia Koper, een echte Rotterdamse die hem wel wil ontvangen. Die vertelt over de band die ze in de gevangenis met Guus had opgebouwd en over de manier waarop zij de hoeren uit de Oekraïne had verdedigd. Daar ligt een mogelijke link met de zwarte mannen die haar hadden opgehaald.
Een week later komt de Oekraïense vrouw Elena vrij en Michael gaat voor de gevangenis wachten, totdat zij wordt opgehaald. Het zijn weer twee mannen met een Mercedes en hij achtervolgt hen naar een nieuwbouwhuis in Den Haag. Er blijken nog meer vrouwen in het huis te zitten en Michael blijft op zijn post. Een onbekende man komt hem de weg vragen. Wanneer ze met zijn allen weg zijn, breekt hij in. Op de computer stuurt hij zich een mail en nu is de ICT-deskundige in staat om een programma te installeren, waardoor hij contact kan krijgen met de computer van de Russen. Bij het weggaan ziet hij een sigaartje liggen zoals Guus die vroeger rookte. Hij wordt gebeld door Lies en die vraagt of hij naar haar toe kan komen. Onderweg merkt hij dat hij gevolgd wordt door een zwarte Mercedes. Op de woonboot voelt hij zich ook niet helemaal veilig meer, omdat hij merkt dat er een zwarte man achter hem aan loopt. Wanneer ze weg willen uit Brouwershaven, gaat het maar net goed. De mannen werpen een Molotovcocktail naar binnen en de boot brandt uit.
Ze rijden vervolgens naar Amsterdam, overnachten eerst in een hotel, maar daarna gaat Michael met Lies naar het adres van Sterre. Die is heel lief voor hem (ze hebben o.a. seks) en daarna installeert ze de software waarmee hij in de computer van de mannen kan komen.
Sterre ziet wel wat in hem, maar moet een paar weken naar Moskou. Hij mag wel in haar huis blijven. Hij mist haar al snel. Guus was bij hem weggegaan, maar Sterre had juist contact gezocht. Met wie is hij beter af, vraagt hij zich nu af. Wanneer hij de computer aanzet, krijgt hij contact met de pc van de Russen. Lulu chat met Guus. Die is nu op de webcam te zien. Sterre kan later uitvinden waar ze zit via haar IP-adres. Dat blijkt in Odessa (Oekraïne) te zijn. Intussen is Karl (ICT’er) via beveiligingssystemen erachter gekomen dat een zwarte man in en Mercedes zijn computer heeft gestolen. Ze traceren via de beelden het kenteken van de auto en dat levert een adres in Zoetermeer op. Ook wordt duidelijk dat ze te maken hebben met een organisatie die vrouwenhandel en wapenhandel als winstobject heeft. Hij belt naar het huis in den Haag en ziet via de webcam dat Elena (inmiddels bekend als Gracie) door de mannen wordt afgetuigd als ze contact heeft met Michael. Ze kan wel gekocht worden. Karl doet zijn best door het netwerk dat hij heeft in te schakelen en Michael krijgt twee namen: Dmytrio en Vlodo. Michael confronteert Sylvia Koper met die namen en ze vraagt hem weer langs te komen met Lies. Ze is een ex-hoerenmadam van het oude stempel en ze vertelt hem hoe de vrouwenhandel tegenwoordig in elkaar steekt. Die is vrij gewelddadig.
Michael Bellicher merkt dat hij niet meer op het netwerk van justitie kan komen, omdat een ander al met zijn wachtwoord heeft ingelogd. Hij doet navraag maar het resultaat is dat het ministerie van Justitie hem op de zwarte lijst zet, zeer tot ongenoegen van zijn zakenpartner Gijs die een belangrijke opdracht misloopt. Dat wachtwoord moet Dmytrio hebben gekregen van Guus. Die had trouwens ook de sleutel van zijn kantoor en de code voor de beveiliging. Die heeft ze dus ook verraden. Michael gaat steeds meer twijfelen aan de oprechtheid van Guus.
Michael wordt nog steeds achtervolgd en op klaarlichte dag wordt hij in Den Haag neergeschoten. Gelukkig houdt hij zijn laptop in een rugzak voor zijn borst, waardoor hij de aanslag overleeft. Later ziet hij op beveiligingscamera’s die alles hebben opgenomen, hoe de aanslag in zijn werk ging. Dmytrio was een van de mannen die hem heeft neergeschoten. Hij moet weer een nieuw onderdak hebben en hij krijgt dat nu bij Sylvia, samen met Lies. Koper vertelt opnieuw over de ideeën in de wereld van de vrouwenhandel. Zijn zakenpartner Gijs is heel boos op Michael en wil hem eigenlijk kwijt, omdat ze allerlei belangrijke opdrachten zullen mislopen.
Dan besluiten Lies, Michael en Sylvia (vanwege de contacten die ze heeft) naar Odessa te gaan. Het is een smerige stad waarvan het criminele karakter afdruipt. Veel pooierige mannen en veel hoerige types. Met hulp van een Nederlands sprekende gids kan ze naar de wijk waar Guus zich zou ophouden (dat heeft Sterre kunnen natrekken met het IP-adres), maar ook met de gids komen ze er niet achter. Blijkbaar betaalt de maffia meer geld aan de gids dan Sylvia haar kan geven. Ze komen wel in de buurt en Lies voelt spiritueel aan dat Guus in een de huizen wordt verborgen gehouden. Michael stapt uit en wil zelf verder zoeken. Dan ziet hij ineens een SUV staan waarin Guus zit. Ze raakt in paniek en scheldt hem uit. Waarom heeft hij niet op haar berichten die ze had gestuurd gereageerd? Dan komt Dmytrio aanlopen en Michael moet maken dat hij wegkomt. Later realiseert Bellicher zich dat Guus iets heeft gezegd over “ berichten gestuurd.” Zou dat het pakje zijn dat hij nooit heeft opgehaald? Hij belt naar een medewerker van zijn kantoor om te vragen of die een pakje wil ophalen. Het blijkt een mobiele telefoon te zijn van Guus waarop ze wel veertig sms’jes heeft gestuurd. Hij vraagt het om via de mail alle berichten uit te typen. Dat gebeurt. Guus zit midden in de ellende.
Michael gaat weer in de bewuste straat posten. Op een bepaald moment ziet hij de SUV van Dmytrio een huis binnengaan. Hij besluit naar binnen te gaan om zogenaamd een vrouw te kopen. Hij kiest voor Lulu en vertelt haar iets over zijn missie en Guus. Ineens staat Dmytrio in de kamer. Hij slaat hem en Lulu. Hij moet van Dmytrio met Lulu neuken, maar Michael weigert. Dan wordt Lulu voor zijn ogen zeer gewelddadig verkracht door de mannen. Ze moet maar leren hoe ze zich moet gedragen. Als Michael weigert haar te verkrachten, wordt hij zelf door de mannen verkracht. Dat gebeurt drie maal en op een steeds grovere manier. Michael raakt eigenlijk zijn identiteit weer kwijt en wanneer hij daarna weer voor de keus wordt gesteld om Lulu te neuken, doet hij het wel. Hij heeft dus snel geleerd wat de wetten van de maffia zijn. Met een van zijn vele simkaarten kan hij een keer Sylvia bellen. Dmytrio merkt het en hij wordt weer afgetuigd. Plotseling staat de politie binnen. Toch is het geen goede oplossing. Guusje blijkt een infiltrante in de organisatie te zijn en met zijn eigenzinnige optreden heeft Michael ervoor gezorgd dat er een aantal grote vissen buiten schot blijven. Guus is alweer weg uit Odessa. Opnieuw heeft ze geen afscheid van hem genomen.
Michael weet niet meer wat hem allemaal overkomen is en hoe de hazen inmiddels lopen. Hij vraagt een gesprek aan met ene Ten Have, die hem de opzet van de actie uitlegt. Het was allemaal te doen om in de vrouwenhandel te infiltreren. Michael vraagt of ze zijn partner willen inlichten hoe alles is gegaan en ook of Justitie weer als klant kan terugkeren. Hoewel dat lukt, gaan Gijs en Michael toch scheiden als zakenpartners. Er is geen vertrouwen meer tussen hen. Gijs geeft een mooie afkoopsom aan Michael. Ook ziet Michael Guus nog een keer, maar die is niet de oude: het wordt een harde confrontatie, waarbij Guus gilt dat ze weet wat hij met Lulu heeft gedaan. Ze beschouwt hem als een verrader. Waarschijnlijk is zij ook door de mannen enkele keren verkracht en dat heeft haar zo gemaakt zoals ze nu is.
Mening:
Ik vind het een leuk boek, maar kom er op een of andere manier toch moeilijk dooreen. Ik vind zelf dat er veel langdradige stukken bij zitten en daar hou ik niet van. Als ik de samenvatting lees vindt ik het leuk, omdat het zo snel achter elkaar gebeurt en het spannend blijft. De schrijver schrijft ieder stukje in detail uit. Ik vind het soms wel irritant dat er terug verwezen word naar het andere boek, want dat heb ik niet gelezen. Dus dan weet je ook niet wat ze ermee bedoelen. Het boek heeft een open einde en daar hou ik zelf niet van, omdat je dan nooit weet wat er is gebeurd en dan ga je het maar zelf bedenken. Ik vind verhalen die over de gevangenis of in de gevangenis afspelen zelf heel interessant, omdat het een andere wereld lijkt. Ze leven er dag bij dag tot ze vrij komen en zelfs dan achtervolgt een gevangenis leven hun nog.
Bronnen:
https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-wachtwoord-door-charles-den-tex
https://www.scholieren.com/verslag/zekerwetengoed/wachtwoord-charles-den-tex
Het Gouden ei- Tim Krabbé
Titel: Het Gouden ei
Auteur: Tim Krabbé
Bladzijdes: 98 bladzijdes
Genre: avonturenroman, psychologische roman,
Ruimte: Het verhaal speelt zich af op verschillende plekken zoals in Frankrijk waar ze stoppen bij een benzinestation en Saskia in een keer spoorloos is verdwenen. Hierna komen Rex en Lieneke in Italië waar ze op vakantie zijn en aan het einde van het verhaal speelt het zich nog af in Nederland in Rex zijn woonplaats.
Tijd:
Wanneer: Het verhaal speelt zich af vanaf 1950. Daarna speelt zich een groot deel van het verhaal af in 1971. Er zijn geen flashbacks, soms zijn er momenten waarin een verwijzing wordt gegeven naar het verleden, maar deze zijn niet lang.
Chronologisch: Het hele verhaal loopt niet in chronologische volgorde, omdat sommige hoofdstukken 8 jaar duren en sommige iets korter. Tussen de hoofdstukken in gaat er ook veel tijd zitten.
Personen:
Rex Hofman: Rex heeft 4 jaar een relatie gehad met Saskia, nadat ze verdween is hij altijd nieuwsgierig geweest naar wat er met haar gebeurd is. Hij is erg gedreven hierin en wil het dan ook graag weten, ook al betekend dat zijn dood.
Saskia Ehlvest: Saskia is de vriendin van Rex en wordt tijdens hun rit naar Frankrijk ontvoerd bij een tankstation. Na deze gebeurtenis leeft ze niet meer. Ze heeft rood haar en op de dag dat ze ontvoerd werd had ze een witte spijkerbroek aan een geel truitje. Ze wilde er altijd goed uitzien.
Raymond Lemorne: Raymond Lemorne is een Frans man en werkt als scheikundeleraar. Hij is getrouwd en heeft twee dochters. Hij heeft een aparte manier van denken en is heel impulsief. Als hij zich iets afvraagt, probeert hij het, maakt niet uit hoe gevaarlijk het is of dat hij er iemand pijn mee doet. Hij is het brein achter de misdaad, en heeft Saskia en Rex levend begraven.
Perspectief:
Dit verhaal wordt door een alwetende verteller verteld. Niemand uit het verhaal vertelt het verhaal zelf, maar iemand van bovenaf lijkt het verhaal te vertellen. Hierdoor weet je als lezer ook meer dan de personages uit het.
Thema:
Het thema is de dood van een geliefde. Saskia en Rex zijn een stel op vakantie wanneer Saskia opeens verdwijnt. Lange tijd is ze vermist en weet Rex niet wat er aan de hand is. Dit komt pas later uit wanneer Rex met zijn nieuwe liefde op vakantie gaat. Als de dader zich bij Rex meldt blijkt hoeveel hij van Saskia houdt: Hij komt er alleen achter wat er met Saskia is gebeurd als hij hetzelfde ondergaat en dat doet hij uiteindelijk. Dit moet Rex ook met de dood bekopen.
Einde:
Aan het eind van het verhaal komt Rex erachter hoe Saskia is verdwenen en gestorven. Hij ligt op een matras in een kleine ruimte. Overal waar hij voelt, boven hem, onder hem en aan de zijkanten zit een houten oppervlakte. Hij is levend begraven en weet dat er geen kans is om nog te kunnen ontsnappen, vergelijkbaar met de nachtmerrie over het Gouden ei.
Samenvatting:
Rex Hofman en Saskia Ehlvest zijn een stelletje en zijn op weg naar hun vakantiehuisje in Frankrijk. Rex besluit om onderweg te stoppen bij een tankstation en Saskia haalt Rex over om daar even uit te rusten terwijl zij wat drinken haalt. Terwijl ze naar het winkeltje loopt maakt Rex een foto van haar. Wanneer Saskia weg is herinnerd hij zich hun vorige vakantie nog. Hij was wel drie uur lang bezig met benzine halen en Saskia bleef maar wachten. Ze was overstuur en vertelde hem dat deze situatie haar hetzelfde gevoel gaf als een nachtmerrie die ze zich sinds kind af aan goed kan herinneren. Als kind droomde zij namelijk dat ze opgesloten zat in een gouden ei en zweefde in de ruimte, waaruit ze alleen zou kunnen ontsnappen als ze tegen een ander gouden ei in de ruimte zou botsen, een kans die heel klein lijkt.
Na enige tijd merkt Rex dat Saskia al voor een lange tijd weg is. Langer dan kenmerkend is voor haar. Rex besluit om naar binnen te gaan, maar hij ziet Saskia niet. Gepanikeerd doorzoekt hij het hele winkeltje en tankstation met de hoop dat hij haar vindt. Hij vraagt naar getuigen voor aanwijzingen. Ook de medewerkers en klanten weten niet waar ze zou kunnen zijn. Rex besluit de politie en hun hotel te bellen, maar ook zij kunnen hem hier niet bij helpen.
Het verhaal begint dan te vertellen over een man genaamd Raymond Lemorne. Al toen hij jong was, was hij nieuwsgierig over wat er in zijn leven zou kunnen gebeuren. Als tiener vroeg hij zich bijvoorbeeld af wat er ging gebeuren als hij van een flat af sprong. Hij besloot om dit te gaan proberen en lag anderhalve maand in het ziekenhuis.
Toen Lemorne ouder werd, ging hij werken als scheikundeleraar, trouwde hij en kreeg twee kinderen. Nadat hij iemand net van de dood heeft gered vraagt hij zich af of hij in staat zou zijn om een misdaad te plegen. Vanaf dat moment bereid hij zich voor op de perfecte moord.
Hij besluit dat hij een jonge vrouw gaat ontvoeren en hij weet ook al snel hoe hij dit moet aanpakken. Bij ieder mogelijk slachtoffer zal hij proberen diegene in de auto te krijgen door met een arm in mitella hulp te vragen met de auto.
Na meerdere pogingen lukt het eindelijk. Hij komt een vrouw genaamd Saskia tegen die wat geld wil wisselen. Saskia geeft aan dat ze zijn sleutelhanger leuk vindt en vraagt waar zij die ook kan krijgen. Lemorne krijgt een nieuw plan en liegt erover dat hij deze sleutelhangers verkoopt. Saskia is overtuigd en vraagt hem er meteen naar. Lemorne geeft aan dat hij een voorraad in zijn auto heeft. Zodra hij en Saskia bij de auto zijn, slaat hij haar bewusteloos en belandt ze op de achterbank. Samen met Saskia rijdt hij weg en Saskia is sindsdien niet meer gezien.
Acht jaar later gaat het verhaal weer terug naar Rex. Hij is grotendeels over de vermissing van Saskia heen en is samen met zijn nieuwe vriendin en verloofde, Lieneke, op vakantie.
Na de vakantie krijgt Rex een opmerkelijke nachtmerrie. Hij heeft dezelfde droom die Saskia vroeger had over het gouden ei. Lieneke maakt Rex wakker uit zijn nachtmerrie en Rex besluit advertenties in de krant te zetten voor Saskia.
Na meerdere tips waar hij niks mee kon, neemt er eindelijk iemand contact met hem op die beweert precies te weten wat er met Saskia is gebeurd. De ‘getuige’ is een Franse man genaamd Raymond Lemorne. Rex merkt op dat hij deze man eerder heeft gezien. Hij zat toen bij het tankstation met een mitella. Rex besluit Raymond te ontmoeten.
Lemorne vertelt Rex dat Saskia dood is. Rex wil weten wat er met haar is gebeurd, maar Lemorne zegt dat hij daar alleen achter kan komen als hij hetzelfde ondergaat. Rex gaat hiermee akkoord en raakt bewusteloos door een slaapmiddel die hem werd gegeven. Wanneer hij wakker wordt ligt hij op een matras is een kleine ruimte, een doodskist. Rex weet eindelijk hoe Saskia is gestorven: Ze was levend begraven.
Rex is nu ook, net zoals Saskia, vermist en hij is ook niet meer te vinden.
Schrijver: Tim Krabbé is een Nederlandse schrijver en schaker. Hij is geboren op 13 april 1943 in Amsterdam. Hij begon met schrijven in 1967 en maakte zijn debuut met ‘De werkelijke moord op Kitty Duisenberg.’ Voordat hij schrijver werd was hij journalist bij een opinieweekblad, maar hij stapte op in 1977.
Zijn bekendste werken zijn ‘De Renner’, ‘Het Gouden Ei’ en ‘Marte Jacobs’.
Hij haalt zijn inspiratie van Willem Frederik Hermans, en staat bekend om zijn semi-journalistieke stijl.
Mening:
Ik vind het persoonlijk zelf een leuk boek, omdat er bij ieder moment iets gebeurt. En het niet heel langdradig vindt. Ik vind het goed doordacht, omdat er steeds het getal 8 in voorkomt. In sommige hoofdstukken is er 8 jaar verstreken, bij paaltje 8 op de snelweg slaan ze af naar het tankstation, het is een infinity teken als je het omdraait enz. Ik wist alleen even niet of ik een personage had gemist toen Lemorne in het boek naar voren kwam. Hij wou van een flatgebouw afspringen en heeft dit dan ook gedaan dit bracht mij erg in verwarring, omdat ik niet wist over wie het ging en waarom. Ik vind de oneindige liefde tussen Rex en Saskia erg mooi, omdat Rex om Saskia blijft geven ook al heeft hij een andere vriendin gevonden en al niks meer van Saskia heeft vernomen. De droom van het gouden ei vind ik zelf persoonlijk een bijzaak, omdat het daar niet echt over gaat. Het geeft daar alleen scenes van weer. Als ik de schrijver was had ik het daarom ook weggelaten en het boek anders genoemd.
Bronnen:
https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-het-gouden-ei-door-tim-krabbe-132546
https://www.scholieren.com/verslag/zekerwetengoed/het-gouden-ei-tim-krabbe
Dubbel spel- Frank Martinus Arion
Titel: Dubbelspel
Auteur: Frank Martinus Arion
Bladzijdes: 393 bladzijdes
Genre: Psychologische roman
Ruimte: Het hele verhaal speelt zich af in Curaçao. In het plaatje Wokota dit is een buitenwijk van Willemstad.
Tijd:
Wanneer:
Het verhaal speelt zich af in de 70e jaren. Dit zie je aan de beschrijving van de huizen, ook zou je het kunnen zien aan de waarden en normen in het verhaal. Het verhaal duurde 5 dagen
Chronologisch:
Het verhaal loopt in chronologische volgorde. Er zijn flashbacks in het boek terug te vinden de langste daarvan is 11 bladzijden lang. Dit gaat over Manchi die aan het eten is, en hij denkt steeds terug aan het moment dat hij zijn vrienden vertelt over het verhaal van Solema. Het karakter komt goed naar voren tijdens deze flashback.
Personen:
Manchi Sanantonio
Manchi Sanantonio is een vijftigjarige deurwaarder. Hij is zeer op zichzelf. Hij zelf denkt dat niks hem te boven kan en dat hij een soort van superheld is. Manchi weet alles altijd beter en heeft een bazig karakter. Hij is getrouwd met Solema en onderdrukt haar door haar elke dag vijf gulden te laten betalen.
Solema Sanantonio
Solema is onderwijzeres en heeft vele studies in Europa gevolgd. Ze is een mooie vrouw en veel mannen respecteren haar, omdat ze in de kerk het orgel bespeelt. Ze heeft samen met Manchi drie kinderen. Ze heeft een verhouding met Janchi en begint later met hem een nieuw leven en een meubelfabriek.
Boeboe Fiel
Boeboe Fiel is een sterke taxichauffeur. Hij is getrouwd met Nora en heeft in totaal zestien kinderen gehad. Zeven van hen wonen nog thuis, drie zijn al uit huis en de overige zes kinderen zijn overleden. Hij is lui, zorgeloos en mist elk verantwoordelijkheidsgevoel. Doordat hij veel geld verkwist, moet Nora zich regelmatig aan mannen verkopen om aan geld te kunnen komen. Boeboe heeft veel respect voor de succesvolle Manchi, die een mooi huis en een intelligente vrouw heeft.
Nora Fiel
Nora Fiel is een moedige en zelfstandige vrouw. Ondanks alle vernederingen en misverstanden van haar man, blijft ze bij hem. Sinds vier jaar heeft ze zelf een buitenechtelijke verhouding met Chamon. Om geld te verdienen (geld dat Boeboe opmaakt aan drank en prostituees) moet ze zelf ook prostitueren. Nora bevindt zich in een moeilijke positie: ze wil haar man niet verlaten, maar ook Chamon wil ze niet opgeven. Financieel gezien is ze afhankelijk van de prostitutie.
Janchi Pau
De rustigste en liefste van alle vier de mannen. Als ex-zeeman staat Janchi Pau bekend als een vrouwenjager. Sinds kort heeft hij een relatie met Manchi’s vrouw Solema. Samen maken ze plannen voor de toekomst. Hij had, na het overleden van zijn moeder, niet veel doelen meer voor ogen. Totdat hij een verhouding met Solema kreeg. Zijn Venezolaanse vader heeft hij nooit leren kennen. Dat doet hem tot de dag van vandaag veel pijn.
Chamon Nicolas
Chamon Nicolas is geboren op het bovenwindse eiland, Saba. Hij woont sinds twintig jaar op Curaçao en is de vaste dominopartner van Janchi. Hij heeft ook een verhouding met Nora, de vrouw van Baboe.
Perspectief:
Het verhaal is verteld in een ik-perspectief. Maar soms ik ook de alwetende verteller aan de beurt. Elk hoofdpersoon verteld zijn gedachten en daden. Maar in een situatie waar ze allemaal aanwezig zijn, verteld het de ‘alwetende’ persoon hoe het er aan toe gaat.
Thema:
Het speelt zich af op Curaçao
Er komt veel liefde in voor die niet altijd goed is. Zo wordt er veel dubbelspel gespeelt, omdat sommige karakters dubbele relaties hebben.
In het einde van het boek wordt er een moord gepleegd. Dit staat in het teken van de misdaad.
De relaties in het boek zijn ingewikkeld en er zijn er verschillende in het boek. Er zijn liefdesrelaties, vriendschapsrelaties en relaties die om het geld draaien.
Het hele verhaal draait om de vriendschap. De mannen spelen allang domino met elkaar, maar toch hebben sommige iets met de vrouwen van elkaar. Dit is dus geen echte vriendschap, maar de karakters denken van wel, omdat ze het niet weten van elkaar.
Einde:
Persoonlijk vind ik het een mengvorm van een open en gesloten einde. Baboe gaat dood dus weet je wat er met hem gaat gebeuren dit vind ik een gesloten einde. Manchi pleegt zelfmoord en is dus ook dood. Je weet alleen niet wat er met Solema, Janchi, Nora en Chamon is gebeurd dit vind ik een open einde. Op het laatste in het boek duikt er een rechercheur of detective op en deze moet de moord op Baboe gaan onderzoeken.
Samenvatting:
Vier mannen spelen domino. De vier vrienden Boeboe, Manchi, Chamon en Janchi komen hiervoor elke zondag bij elkaar bij de taxichauffeur Boeboe. Boeboe heeft zijn geld verloren met een kaartspel en de nacht doorgebracht met de hoer Micha in Campo Alegre. Hij wordt waarschijnlijk gekozen tot voorzitter van de Curaçaose Vakbond van Taxichauffeurs omdat hij heeft voorkomen dat bussen de taxiritten op het eiland over zouden nemen. Door het verlies kan zijn vrouw Nora geen nieuwe schoenen kopen voor hun kind. Nora zal nu het geld van Chamon, waar zij in het geheim mee naar bed gaat, moeten lenen. Manchi, een neger die 50 jaar oud is, wil graag toetreden tot de loge van Vrijmetselaars. Om dat te doen kan hij de traditionele dominospellen met zijn vrienden niet meer spelen. Op een zondag in november komen de vrienden weer bij elkaar om te spelen. Om de score bij te houden worden de punten geteld in damesschoenen. Degene die het eerste tien punten heeft en meer dan vijf punten voorligt op de tegenpartij, geeft de verliezers een paar schoenen. Eigenlijk stamt dit gebruik uit de slaventijd, maar voor de grap wordt dit gebruik vandaag letterlijk uitgevoerd. Voor dit doel verft Manchi tien paar schoenen van zijn vrouw, Solema, zwart. Al vier jaar lang herinnert hij zijn vrouw aan haar overspel met een jonge rechter. Manchi betrapte hen en eiste dat de rechter vijf gulden aan hem betaalde; het normale loon van een inlandse hoer. Daarna moet Solema hem elke dag vijf gulden betalen. Manchi is eigenlijk wel trots op zijn vrouw maar op deze manier probeert hij haar toch klein te houden. Solema is al een paar weken verliefd op de visser Janchi en na een vrijpartij vraagt hij of ze bij hem wil intrekken. Solema krijgt mede hierdoor haar zelfrespect weer terug. De twee duo's Manchi/Boeboe en Janchi/Chamon zijn goed tegen elkaar opgewassen. Echter deze keer is Boeboe erg moe van zijn avontuurtje met Micha. Hierdoor winnen Chamon en Janchi ronde na ronde. Eén ronde wordt zelfs gewonnen met vier dubbelspelen wat een topprestatie is. Tijdens het spel wordt vooral gepraat over vrouwen en politiek. Janchi denkt niet dat er ooit een zwarte een belangrijke positie zal bekleden op het eiland. Boeboe ontgaat intussen niets van het vreemde gedrag van zijn vrouw. Nora probeert steeds de aandacht van Chamon te trekken. Chamon besluit echter om zijn relatie met Nora af te kappen, omdat hij bang is dat Boeboe erachter komt. Chamon en Janchi gaan beter en sneller spelen. Boeboe en Manchi verliezen alles. Boeboe verdenkt de tegenpartij van verraad, omdat ze ook geen rum meer willen drinken. Nora gaat vervolgens naar Solema om vijf gulden te lenen. Solema neemt daarna het besluit om bij Janchi te gaan wonen. Als Nora naar het huis van Solema gaat, beseft Boeboe dat hij zijn vrouw niet kan missen. Solema geeft Nora de vijf gulden, die ze eerder die dag niet aan haar man had gegeven. Als Nora terug komt ziet ze de enorme toeloop bij het spel. Er komt zelfs een man van de radio die bericht gaat doen over de vier dubbelspelen. Nora deelt weer rum rond onder de bezoekers. Helaas is er te weinig en is moet ze Ostrik naar het dorp sturen om van zijn schoenengeld rum te gaan halen. Het dominospel eindigt in tien-nul. Nora krijgt de kans om Chamon te spreken. Door de aanschaf van de rum, heeft ze geld nodig. Chamon weigert haar geld te lenen. Boeboe luistert het gesprek af en wordt kwaad over de manier waarop Chamon zijn vrouw laat vallen. Boeboe gaat daarom in zijn opwinding Chamon met een krik te lijf. Uit zelfverdediging steekt Chamon hem vervolgens met een mes in de borst. Boeboe is op slag dood. Later vindt Manchi thuis de afscheidsbrief van Solema. De dubbele nederlaag, bij het spel en zijn vrouw, is de aanleiding tot zijn zelfmoord. Hij schiet zich, aan zijn piano, een kogel door het hoofd. In het laatste hoofdstuk duikt plotseling een onbekend personage op. Deze persoon meldt dat hij, de oorzaak van de moord op Boeboe moet onderzoeken.
Schrijver:
Frank ik geboren op curaçao in 1936. In 2015 is hij overleden. Hij heeft zijn debuut gemaakt met het boek overspel. Hij is op jonge leeftijd naar Aruba verhuist, omdat zijn vader daar een baan aangeboden kreeg en zijn moeder en zusje zijn daar verongelukt. Hij was een dichter, auteur en was benoemd tot bijzonder hoogleraar in de taalkunde van het Papiamentu aan de Universiteit van de Nederlandse Antillen.
Mening:
Het is een ingewikkeld boek, omdat er veel relaties in het boek zijn. Het heeft veel relaties die allemaal door elkaar heen lopen. Het heeft geen moeilijk taalgebruik. Het was een interessant boek over Curaçao dit komt, omdat er veel feitjes over werden gedeeld. Bijv. dat er met schoenen een spel werd gespeeld om dit te tellen. Ik raad het aan iedereen aan, omdat het een bijzonder verhaal is en zoiets heb ik nog niet vaak gelezen. Het heeft weinig spanning, want er gebeuren niet veel dingen in het hele boek, maar het heeft op mij toch een werking dat ik graag het boek wil lezen. Ik had niet verwacht dat Boeboe en Manchi dood gingen aan het einde.
Bronnen:
https://www.literatuurgeschiedenis.nl/20ste/tekst/lg20059.html
https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-dubbelspel-door-frank-martinus-arion-65142
https://www.scholieren.com/verslag/zekerwetengoed/dubbelspel-frank-martinus-arion
https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-dubbelspel-door-frank-martinus-arion-44158
Onder ijsbergen- J. Bernlef
Titel: Onder ijsbergen
Auteur: J. Bernlef
Bladzijdes: 164 bladzijdes
Genre: Psychologische roman, reisverhaal
Ruimte:
Het verhaal speelt zich af in het vliegtuig van Denemarken naar Groenland, in de helikopter van het vliegveld naar Jakobshavn, Jakobshavn zelf waaronder het hotel, het huis van Lina Krog en Nystrup. Het speelde zich ook nog af in Eqe, op de vissersboot.
Tijd:
Wanneer:
De tijd waarbinnen het verhaal zich afspeelt is tussen woensdag 2 juli 1975 en zondag 6 juli.
Chronologisch:
Het verhaal is bijna chronologisch verteld. De gebeurtenissen vinden chronologisch plaats in vijf achtereenvolgende dagen. Er zijn echter wel sprongen in de tijd.
Personen:
Jakob Olsen
Hij is lid van het Hooggerechtshof en gaat naar Groenland toe om onderzoek te doen naar de zaak van Jón Eira. Jakob Olsen is een erg vriendelijke man die weet wat hij wil. Hij gaat recht op zijn doel af en is vastberaden om zijn doel te bereiken. Daarnaast is het een erg slimme man die veel over het leven nadenkt.
Jón Eira
Dit is degene om wie het verhaal draait. Er wordt onderzoek naar hem gedaan, omdat hij op 28-jarige leeftijd zijn grootmoeder vermoord heeft. De zaak van Jón Eira is erg lastig. Er is nog weinig over bekend. Daarnaast wordt de zaak moeilijker omdat Jón Eira inmiddels zelf overleden is. Hij heeft zelfmoord gepleegd.
Nick Morello
Hij is een Amerikaanse pianist. Jakob Olsen ontmoet hem in Groenland. De twee hebben het regelmatig erg gezellig met elkaar.
Inge
Inge is de vrouw van Jakob Olsen. In het verhaal leer je Inge alleen kennen door de brief die ze naar Jakob Olsen stuurt. Hieruit is op te maken dat ze een erg lieve en zorgzame vrouw is. Zo zorgt ze voor de vader van Jakob Olsen als hij overlijdt.
Umanatsiaq
Umanatsiaq is degene die Jakob Olsen mee neemt varen. Uiteindelijk steekt hij Jakob Olsen neer waardoor Jakob Olsen overlijdt.
Lina Krog
Lina Krog is de vrouw die Jakob Olsen helpt vertalen tijdens de zaak van Jón Eira. Lina Krog is een erg vriendelijke vrouw die alles voor anderen over heeft.
Perspectief:
Het verhaal wordt verteld vanuit het hij/zij-perspectief. Het verhaal wordt door de ogen van Jakob Olsen verteld. De gedachten en handelingen van Tessa staan centraal in het verhaal.
Titelverklaring
De titel 'Onder ijsbergen' is goed doordacht. Bij een ijsberg steekt er een klein stukje ijsberg boven water uit. Het grootste deel van de ijsberg zit onder het water, waardoor het niet te zien is. Dit is te vergelijken met de zaak over Jón Eira: men weet maar een klein deel over de moord op zijn grootmoeder. Het grootste deel is één groot raadsel voor iedereen.
Thema:
Moord
Moord staat centraal in het verhaal. Jakob Olsen gaat onderzoek naar de moordzaak van Jón Eira. Jón Eira heeft namelijk in 1973 zijn grootmoeder vermoord. Omdat Jón Eira inmiddels zelfmoord gepleegd heeft, is de zaak altijd erg onduidelijk gebleven. Jakob Olsen wordt dus naar Groenland gestuurd om onderzoek te doen naar deze moordzaak. Als de tijd van zijn onderzoek bijna voorbij is, wordt Jakob Olsen zelf neergestoken door een Groenlander. Jakob Olsen overlijdt meteen ter plekke. Deze twee moordzaken staan dus centraal in het verhaal.
Cultuurverschillen
Cultuurverschillen is ook een thema in het verhaal. In het verhaal komen regelmatig de verschillen tussen de mensen uit Groenland en Denemarken naar voren. Er is een groot verschil tussen deze mensen, waardoor ze elkaar niet in hun waarde laten. Dit is ook de rede waarom Jón Eira in zijn cel zelfmoord gepleegd heeft: hij werd uit zijn normale omgeving gehaald en werd niet meer in zijn waarde gelaten. Daarnaast zorgen de cultuurverschillen ervoor dat de zaak van Jón Eira moeilijk opgelost kan worden. De twee culturen botsen zo erg dat ze niet veel aan elkaar kwijt willen. Hierdoor wordt er te weinig informatie verkregen om de zaak goed op te kunnen lossen.
Einde:
Umanatsiaq steekt Jakob doodt. Lina komt op zijn kamer en vindt de brief die hij naar zijn vrouw wou sturen. In deze brief stonden de gevoelens die hij had voor Lina. Lina is ook de politie tegen gekomen, die heeft verteld dat Jakob dood was. Ze verbrandt samen met Nick de brief en hebben daarna samen seks. Lina gaat hierna terug naar Kopenhagen en wordt docent, hierbij komt ze erachter dat ze 3 straten achter de vrouw van Jakob woont. De première is een succes.
Samenvatting:
Jón Eira heeft in begin 1973 op 28-jarige leeftijd zijn grootmoeder om het leven gebracht. Hij heeft haar vermoord omdat hij in de veronderstelling was dat zij door een grote boze geest bezeten was. Jón Eira wordt voor zeven jaar gevangenisstraf veroordeeld, maar pleegt na twee jaar zelfmoord in zijn cel omdat hij niet in zijn waarde gelaten wordt in de gevangenis. Omdat er nooit duidelijkheid in de zaak gekomen is, zijn er nog veel vragen over de moordzaak. Jakob Olsen wordt naar Groenland gestuurd om deze zaak opnieuw te onderzoeken. Men hoopt dan meer duidelijkheid over de zaak te krijgen.
Tijdens de reis naar Groenland, ontmoet Jakob Olsen de jazzpianist Nick Morello. De twee raken aan de praat en kunnen het erg goed met elkaar vinden. Regelmatig drinken ze wat samen in het hotel. Tegelijkertijd probeert Jakob Olsen onderzoek te doen. Hij heeft nauw contact met de tolk Lina Krog. Lina Krog is bij alle gesprekken en vergaderingen aanwezig, omdat Jakob Olsen zelf geen Groenlands kan praten.
Nadat Jakob Olsen een tijdje in Groenland is, krijgt hij van zijn vrouw een brief dat zijn vader overleden is. Jakob Olsen schrikt hier erg van en zit hier erg mee. Hij vindt het vervelend dat hij zijn verhaal niet kwijt kan en dat hij eenzaam in Groenland zit. Daarnaast krijgt hij steeds meer gevoelens voor Lina Krog. Jakob Olsen heeft geen idee wat hij hiermee aan moet. Zeker niet omdat hij nog heel veel van zijn vrouw houdt.
Ondertussen gaan de onderzoeken door. Ondanks de inzet van iedereen, blijkt er nog niet heel veel schot in de zaak te komen. Er zijn onderling veel cultuurverschillen, waardoor de mensen van het onderzoek niet in hun waarde gelaten worden. Dit heeft als resultaat dat er onderling veel gezeur is. Hierdoor blijven er tot grote frustratie van Jakob Olsen erg veel dingen vaag en onbekend.
Als de tijd in Groenland er bijna op zit voor Jakon Olsen, wordt hij door Umanatsiaq gevraagd om naar het voormalige dorp van Jón Eira te gaan. Jakob Olsen wil dat graag, waardoor hij mee gaat. Umanatsiaq laat hem van alles zien. Zo gaan ze ook naar het eilandje waar Jón Eira zijn grootmoeder vermoord heeft. Als ze op het eilandje aangekomen zijn, steekt Umanatsiaq Jakob Olsen dood met een mes. Jakob Olsen overlijdt meteen aan zijn verwondingen.
Dezelfde middag zoekt Lina Jakob Olsen in het hotel op om het een en ander over de zaak te brengen. Lina ontdekt dat Jakob Olsen niet in zijn hotelkamer is. In zijn hotelkamer vindt ze een brief die aan zijn vrouw gericht is. Lina ontdekt tijdens het lezen van deze brief dat Jakob zich erg aangetrokken voelt tot haar. Lina weet niet wat ze met deze informatie moet doen. Zeker niet als ze van de politie te horen krijgt dat Jakob Olsen dezelfde middag vermoord is en ze eigenlijk gevoelens heeft voor Nick Morello.
Lina moet haar verhaal kwijt en laat de brief aan Nick Morello lezen. Ze besluiten samen om de brief te verbranden. Na dit ritueel gaan ze samen naar bed.
Uiteindelijk wordt Lina docent in Kopenhagen. In Kopenhagen blijkt dat ze drie straten van de vrouw van Jakob Olsen afwoont.
Schrijver:
J. Bernlef is niet zijn echte naam, zijn echte naam is eigenlijk Hendrik-Jan Marsman. Hij is een Nederlandse schrijver, dichter en vertaler. Hij werd op 14 januari 1937 geboren in de buurt van Haarlem. In zijn eerste periode schreef hij vooral essays. In de jaren 60 vertaalde hij gedichten van verschillende Zweedse dichters. Hij heeft vele prijzen gewonnen.
Mening:
Het is een apart boek, ik hou veel van boeken met het thema cultuurverschillen. Dit was echter anders. Het ging tegelijker tijd over moord. Dit vind ik speciaal. Het was geen moeilijk taalgebruik. Er gebeurde niet echt iets spannends in het hele boek. Ik vond dit erg jammer, omdat ik dat wel had verwacht. Alles wordt heel specifiek geschreven, van hoe de ijsschotsen geluid maken, tot welke auto Lina heeft. Hier houd ik niet van. De problemen van de Inuit komen in dit boek goed naar voren. Er zat geen humor in het boek en daar ben ik meestal wel voor. Het is een fijne lengte van het boek, niet te lang en niet te kort. Ik vind het niet fijn dat het een open einde is, omdat ik graag zou willen weten waarom Jacob is vermoord. Dit moet je echter als lezer zelf verzinnen. Ik vul hierbij in dat ik denk dat Jacob is vermoord, omdat ze hem in de weg vonden zitten. Hij deed onderzoek naar de moord die was gepleegd dat vonden ze niet goed en daarom hebben ze besloten met zijn allen om het te vermoorden.
Bronnen:
https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-onder-ijsbergen-door-j-bernlef-47996
https://www.scholieren.com/verslag/zekerwetengoed/onder-ijsbergen-j-bernlef
https://www.scholieren.com/verslag/boekverslag-nederlands-onder-ijsbergen-door-j-bernlef-41025
Overige opdrachten
Wat is je startpositie?
Aan het einde van havo 5 moeten jullie een mondeling examen afleggen over 10 gelezen boeken. Deze boeken lees je in havo 4 en havo 5.
Het is natuurlijk niet zo dat je pas in havo 4 begint met lezen. Jullie hebben allemaal al eerder boeken gelezen. De één misschien wat meer boeken dan de ander. De één leest alleen, omdat het moet, terwijl de ander ook voor zijn of haar ontspanning leest.
Eén van de doelen die we in havo 4 en 5 met lezen hebben, is dat je je ontwikkelt op het gebied van literatuur. Je gaat nog beter ontdekken welk type boek past bij jou en waarom. Aan het einde van havo 5 moet je een beargumenteerde mening kunnen geven over gelezen boeken.
We hebben dus een doel in havo 5, maar om een doel te hebben, moet je ook weten waar je gestart bent. Daarom de volgende opdracht voor jullie:
Denk eens terug aan de boeken die je gelezen hebt. Denk je dat dit literatuur of lectuur is? Wat is eigenlijk het verschil tussen literatuur en lectuur? Beantwoord de vorige vragen en verwerk je antwoorden in een goedlopend geheel.
Kies één van de boeken uit die je recentelijk gelezen hebt. Welk boek kies je en waarom? Raad je mensen dit boek aan of juist niet? En waarom? Beantwoord ook deze vragen en verwerk de antwoorden in een goedlopend geheel.
Ik denk dat ik de boeken die ik gelezen heb literatuur was omdat het in de echte wereld voorkwam. Het verschil tussen literatuur en lectuur is dat in lectuur stripfiguren voorkomen en dus niet echt is en dat literatuur wel in de echte wereld kan gebeuren dat kunnen ook gedichten zijn of een liedje. Het laatst recentelijke boek en het leukste boek dat ik gelezen heb is het boek BOY 7 omdat er steeds alles opnieuw gebeuren maar dat las wel makkelijk door maar er gebeurde steeds wel iets nieuws er werden wel steeds meer details gegeven. Ik zou dit boek wel aan mensen aanraden omdat het een heel leuk spannend boek is en dat je steeds als de flashback komt snakt naar een nieuw stuk en dat leest lekker weg.
Evaluatie-boeken-havo-4 (1).docx
