Nederland is een laaggelegen land dat grotendeels in een delta ligt. In een delta is het overstromingsrisico van nature groot. Daarnaast spelen andere zaken veroorzaakt door menselijk ingrijpen en de opwarming van de aarde. Denk daarbij aan:
stijging van de zeespiegel door het smelten van gletsjers en van ijskappen in het Zuidpoolgebied en op Groenland;
stijging van de hoeveelheid regen die gemiddeld in Nederland valt;
het steeds vaker optreden van extreme regenbuien al leveren deze weinig problemen op voor de afvoer van water door rivieren;
het vaker optreden van droge periodes in de zomer;
het verschuiven van de meeste neerslag van augustus (de maand waarin de verdamping ook groot is) naar november (de maand waarin een groot deel van de neerslag niet meer verdampt).
Bovenstaande zaken, waarvan de laatstgenoemde de belangrijkste is, hebben tot gevolg dat de grote rivieren steeds hogere piekwaterafvoeren hebben.
Daar komt nog bij dat de bodem in West-Nederland daalt en dat vergroot ook het overstromingsrisico. Na twee hoogwaterperioden in de jaren negentig van de vorige eeuw is de Nederlandse overheid vanaf 1995 gaan werken aan een nieuw overstromingsbeleid onder het motto ‘Meer ruimte voor het water’.
Wat ga je leren?
Hoofdvraag
Hoe probeert de overheid vanaf 1995 het risico van overstromingen langs rivieren te beperken?
Deelvragen
Welke overstromingsrisico’s loopt Nederland?
Welke ingrepen in rivieren en hun stroomgebied past de overheid toe om het risico van overstromingen te verkleinen?
Hoe en waarom werkt Nederland met enkele andere landen samen om het risico van overstromingen langs rivieren in Nederland te verkleinen?
Begrippen
Rijkswaterstaat
Waterschappen
Tweede Deltacommissie
Integraal waterbeleid
Bodemdaling
Piekafvoer
Klimaatverandering:
zeespiegelstijging
temperatuurstijging
onregelmatiger neerslagregiem
Menselijke ingrepen:
verstening van het oppervlak
ontbossing
kanalisatie
stuw
krib
dijkverzwaring
waterkeringen
Noodoverloopgebied
Rivierbedverruiming:
verdieping
verbreding/dijkverlegging
obstakels verwijderen
kribverlaging
nevengeul aanleggen
uiterwaardvergraving
Watertoets
Drietrapsstrategie:
vasthouden (retentie)
bergen
afvoeren
Retentiebekken
Ruimte voor de rivier
Rijnconferentie
Overstromingsrisicobewustzijn
Wat ga je doen?
Activiteiten
Vooraf
Voorkennis
Bestudeer de Kennisbanken en maak de instaptoets.
Aan de slag
Stap 1
Je leest over de verschillende menselijke ingrepen die Nederland drastisch hebben veranderd, waardoor het risico van overstromingen kleiner is geworden. Wel lopen we risico op bodemdaling in Nederland. Je vergelijkt kaarten en beantwoordt een vraag.
Stap 2
Hoe de klimaatverandering zorgt voor temperatuur- en zeespiegelstijging en welke gevolgen dat ook heeft voor de Nederlandse rivieren, lees je hier. Je beantwoordt er vragen over.
Stap 3
Je krijgt uitleg over hogere piekafvoeren die van invloed zijn op het Nederlands rivierengebied. Je maakt een oefening.
Stap 4
Nadat het rivierengebied in Nederland (bijna) overstroomd is in 1995, zijn er plannen gemaakt voor een integraal waterbeleid. Ook over de 'watertoets' lees je hier en je beantwoordt vragen.
Stap 5
Je leest wat de drietrapsstrategie inhoudt en wat deze (9) maatregelen inhouden om overstroming van rivieren te vermijden. Je beantwoordt er vragen over.
Stap 6
Je leest over de internationale samenwerking met Rijnoeverstaten om de Rijn te beheren. Ook kun je vast lezen over de plannen van de Rijn tot aan 2040.
Afronding
Samenvattend
Maak de begrippenlijst. Vergelijk de omschrijvingen met je klasgenoot.
Eindopdracht A
Maak de eindtoets.
Examenvragen
Oefen met eindexamenvragen.
Terugkijken
Kijk terug op de opdracht.
Tijd
Voor deze opdracht staat een belasting van ongeveer 3 SLU.
De onderstaande antwoorden moet je zelf nakijken; vergelijk jouw antwoorden met de goede
antwoorden, en geef aan in welke mate jouw antwoorden correct zijn.
Bekijk in je Bosatlas de kaart Nederland - Reliëf:
GB54 Kaart 20A / GB55 Kaart 18A Nederland zonder dijken
Je ziet dat grote delen van Nederland onder water zouden verdwijnen zonder het bestaan van dijken en andere waterkeringen.
Het zijn vooral menselijke ingrepen die Nederland drastisch hebben veranderd.
Het is begonnen met de ontbossing van Nederland. De oude naam Holland komt waarschijnlijk van holt (hout). Ooit werd ons land gekenmerkt door de aanwezigheid van vele bossen, maar daar is nu niet zoveel meer van over.
Binnen enkele eeuwen hebben we het grootste deel daarvan gekapt.
Daar hield het niet mee op. We hebben bochten van rivieren afgesneden zodat het water sneller stroomt. We hebben grote stukken van rivieren gekanaliseerd voor de scheepvaart. Het kanaliseren is bedoeld om het water sneller af te voeren, zodat de bovenstrooms gelegen landerijen minder wateroverlast hebben.
Er zijn kribben aangelegd in de rivier. Dat doen we om de rivier in zijn stroombed te houden, waardoor de stroomgeul dieper en de bevaarbaarheid verbeterd wordt. De bevaarbaarheid hebben we vergroot met het aanleggen van stuwen en sluizen.
De verstedelijking langs de grote rivieren is de afgelopen honderd jaar sterk toegenomen. De natuur langs de rivieren maakte plaats voor gebouwen en straten. We spreken in zo’n geval van de verstening van het oppervlak (zie ook Stap 3).
Om onze woon- en werkplekken te beschermen hebben we de dijken verzwaard. Deze dijkverzwaring zorgde ervoor dat de rivier bij hoogwater minder makkelijk overstroomde.
Al deze ingrepen hebben het mogelijk gemaakt dat we kunnen wonen op plekken die anders onder water zouden staan.
Het laagste punt van Nederland bevindt zich in een weiland in de Zuidplaspolder ten noordoosten van Nieuwerkerk aan den IJssel, gelegen op een hoogte van 6,76* meter onder NAP. Aan de rand van dit weiland langs de snelweg A20 staat het monument voor het laagste punt van Nederland. De voet van dit monument geeft dat laagste punt aan.
* Bij het monument staat op een tekst dat het laagste punt op -6,74 NAP ligt, maar bij nameting bleek dat -6,76 NAP te zijn.
Bodemdaling
Grote delen van Nederland worden gekenmerkt door een langzame, natuurlijke daling van de bodem. Vroeger werd het dalen van de bodem gecompenseerd door afzetting van klei en zand door de grote rivieren. Bij elke overstroming werd een beetje sediment afgezet.
In de middeleeuwen is men in Nederland begonnen met het aanleggen van dijken. Daardoor krijgen rivieren niet meer de kans om grote stukken land blank te zetten en de natuurlijke bodemdaling te compenseren.
Menselijke ingrepen kunnen de bodemdaling versterken: ontwatering van veengebieden bijvoorbeeld, heeft inklinking tot gevolg, net als gasboringen in het noorden van ons land. Daardoor daalt de bodem nog sterker dan van nature al gebeurt.
Stap 2: Stijging van de zeespiegel
De zeespiegel stijgt ten opzichte van het achterliggend land. Het effect hiervan is hetzelfde als van bodemdaling. Sinds de laatste ijstijd (10.000 jaar geleden) is de zee met ongeveer honderd meter omhooggekomen. De zeespiegel stijgt momenteel met ongeveer 20-100 cm per eeuw ten opzichte van het dalende landoppervlak. De zee stijgt door het smelten van poolijs sinds de laatste ijstijd (10.000 jaar geleden).
De klimaatverandering zorgt voor temperatuurstijging en daarmee wordt de zeespiegelstijging op twee manieren versterkt:
Warmte veroorzaakt uitzetting. Als het water warmer wordt, wordt het volume ervan groter. Elke graad temperatuurstijging van de oceanen zorgt door dit effect voor een wereldwijde zeespiegelstijging van bijna een meter. Doordat de temperatuur van het water langzamer stijgt dan de temperatuur van de atmosfeer, heeft de atmosferische temperatuurstijging in de afgelopen eeuw (0,74 graden) door het uitzetten van water geleid tot een zeespiegelstijging van 17 centimeter.
Door het smelten van ijskappen en gletsjers neemt ook de hoeveelheid water in de oceanen toe. Hierbij is het verschil tussen landijs en zee-ijs van belang. Wanneer landijs smelt, stroomt er extra water in de zee, waardoor de zeespiegel stijgt. Zee-ijs heeft dat effect niet. Als zee-ijs smelt, neemt het weer het (iets kleinere) volume van water aan, waardoor de zeespiegel niet wordt beïnvloed.
Onder invloed van het smelten van gletsjers en ijskappen en een verdere volumetoename van het oceaanwater verwacht het IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change) in de komende eeuw een zeespiegelstijging van 18 tot 59 centimeter. Het kan nog veel hoger uitvallen wanneer de ijsmassa op Groenland gaat afbrokkelen, bijvoorbeeld wanneer grote delen onder invloed van smeltwater in zee glijden. Als dat gebeurt kan de zeespiegel wereldwijd met gemiddeld 7 meter (!) stijgen.*
De zeespiegelstijging heeft ook gevolgen voor de rivieren. Een hogere zeespiegelstand belemmert de vrije afvoer van rivieren. Indien er sprake is van een hogere rivierafvoer én een hogere waterstand op zee, kunnen de waterstanden in de benedenrivieren extra hoog worden opgestuwd, met alle gevolgen van dien. Vooral Rotterdam en Dordrecht vormen een kwetsbaar gebied bij een steeds verder stijgende zeespiegel.
De onderstaande antwoorden moet je zelf nakijken; vergelijk jouw antwoorden met de goede
antwoorden, en geef aan in welke mate jouw antwoorden correct zijn.
Elke rivier stroomt af op een andere, lagergelegen rivier, op een groot meer of een zee. Meestal is de waterafvoer geleidelijk en stroomt de rivier binnen zijn bedding. Van tijd tot tijd, bijvoorbeeld na een zware regenbui, kan het gebeuren dat de rivierbedding de waterafvoer niet meer kan verwerken en spreken we van een overstroming.
Het moment dat de rivier zijn hoogste niveau heeft bereikt en daarmee de hoogste afvoer heeft, noemen we de piekafvoer.
Het rivierengebied, bestaande uit het Nederlandse deel van de Rijntakken (Nederrijn-Lek, IJssel en Waal) en de Maas, heeft op dit moment de grootste overstromingsrisico’s van Nederland. Bij een overstroming kunnen grote aantallen slachtoffers vallen en kan grote schade optreden.
Neem Rotterdam als voorbeeld. Dwars door Rotterdam stroomt de Nieuwe Maas, waarop de Lek en de Waal afwateren. Bij een dijkbreuk komt het grootste deel van deze stad binnen twee tot zeven dagen grotendeels onder water te staan. Bij een overstroming in deze economische motor van Nederland zal de schade in de miljarden lopen.
De dijken rondom onze rivieren zijn berekend op een overstroming van eens in de 1250 jaren, maar door de klimaatverandering neemt de kans op een overstroming toe. Door de klimaatverandering valt er meer regen en krijgen de (gemengde) rivieren meer gletsjersmeltwater te verstouwen of anders gezegd: de Nederlandse rivieren krijgen hogere piekafvoeren.
Op dit moment is de Rijn, de grootste rivier van Nederland, zó ingericht dat een piekafvoer van 15.000 m3/s (kubieke meter per seconde) bij Lobith veilig naar zee kan worden afgevoerd. Door de aangekondigde maatregelen (zie Stap 5) gaat deze afvoercapaciteit met duizend kubieke meter per seconde omhoog naar 16.000 m3/s. Volgens sommige deskundigen is het verstandig om rekening te gaan houden met een piekafvoer van 18.000 m3/s of zelfs hoger.
De onderstaande antwoorden moet je zelf nakijken; vergelijk jouw antwoorden met de goede
antwoorden, en geef aan in welke mate jouw antwoorden correct zijn.
In de winter van 1995 viel er in het stroomgebied van de Maas en de Rijn buitengewoon veel regen. Hierdoor kregen de grote rivieren in Nederland meer water aangevoerd dan ze konden afvoeren.
Helemaal gevaarlijk werd de situatie langs de Waal stroomafwaarts van Nijmegen. Toen dreigden dijken langs de Waal het te begeven door kwelwater. Kwelwater is water dat vanuit de rivier onder de dijk door stroomt en zand en ander materiaal met zich meevoert onder de dijk vandaan, waardoor de dijk minder stevig wordt en ten slotte verzakt of breekt.
Mocht het zover komen, dan zou een groot deel van het rivierengebied onder water lopen. Daarom werd op 31 januari 1995 besloten een kwart miljoen mensen uit dit gebied te evacueren. Uiteindelijk hielden de dijken het en bleef een ongekend grote overstroming uit. Enkele dagen later, toen het waterpeil in de Waal was gezakt, mochten de evacués naar hun woningen terugkeren.
Naar aanleiding van deze bijna-ramp en de overstromingen langs Maas en IJssel heeft de Nederlandse overheid de dijken langs rivieren verhoogd, wat overigens niet hielp tegen kwelwater.
Maar het bleef niet bij deze maatregel, want het waterbeleid moest op de schop om overstromingsrampen in de toekomst te voorkomen nu het klimaat verandert en de zeespiegel stijgt.
Op 7 september 2007 is de Tweede Deltacommissie geïnstalleerd door staatssecretaris Tineke Huizinga van Verkeer en Waterstaat en minister Guusje ter Horst van Binnenlandse Zaken. Op 3 september 2008 was deze commissie klaar en gaf ze haar onderzoeksrapport aan de regering. In dat rapport stelt de commissie dat Nederland een integraal waterbeleid moet voeren tot na het jaar 2200, niet alleen om overstromingen te voorkomen, maar ook om ervoor te zorgen dat er voldoende zoet water is in Nederland. Dat beleid moet worden gevoerd op gemeentelijk, regionaal en provinciaal niveau.
Tegelijkertijd is de regering gestart met het bevorderen van een overstromingsrisicobewustzijn bij de Nederlandse burgers. We moeten weten welke risico’s we lopen. Met de app ‘Overstroom ik?’ kan iedereen op zijn smartphone zien hoe hoog het water in jouw postcodegebied komt bij een overstroming.
Watertoets
Ook heeft de overheid in 2001 de watertoets ingevoerd. De toets werkt als volgt: Gemeenten, provincies, projectontwikkelaars en adviesbureaus maken plannen om de ruimte in een bepaald gebied anders in te richten. Dat kan bijvoorbeeld de bouw van een woonwijk zijn in een gebied met weilanden of de aanleg van een recreatiepark.
Sinds 2001 moeten al deze plannen worden onderworpen aan de watertoets. Dat is een onderzoek dat de plannenmaker samen met het bestuur van het waterschap uitvoert met als doel na te gaan of met dat plan voldoende rekening is gehouden met de waterhuishouding in het gebied. Daarin komen vragen aan de orde als:
Raakt het grondwater in het gebied niet vervuild?
Kunnen afvalwater en regenwater altijd uit het gebied worden afgevoerd, ongeacht hoe groot het aanbod hiervan is?
Kan het water tijdelijk in de wijk worden opgeslagen als de riolen of de rivieren niet al het afval- en regenwater tegelijk kunnen afvoeren (onvoldoende afvoercapaciteit hebben)?
En niet te vergeten: is het gebied met alles wat daar nieuw gebouwd wordt en zijn de mensen die er wonen en/of werken voldoende beschermd tegen overstromingen?
De toets wordt afgerond met het opstellen van een wateradvies. Hierin staat of en hoe het plan moet worden gewijzigd aan de hand van wat het onderzoek heeft opgeleverd.
Stap 5: Hoe tem je een rivier?
Wadi’s in Nijmegen-Noord
Het plan ‘Ruimte voor de rivier’ draait om wat Rijkswaterstaat een ‘drietrapsstrategie’ noemt. Die strategie bestaat uit de volgende onderdelen:
1.Vasthouden of retentie = voorkomen dat het regenwater in de rivier komt. 2.Bergen = opslag als het niet gelijk kan worden afgevoerd. 3.Afvoeren = vergroting van de afvoercapaciteit.
Trap 1
De eerste trap is ervoor zorgen dat het regenwater niet wegstroomt maar in de bodem infiltreert. Daar blijft het ook zitten. Gemeenten doen dat door voor dit doel speciale plekken in te richten: wadi’s (of infiltratiesystemen). Deze methode om regenwater vast te houden heeft als extra voordeel dat op die manier voorraden grondwater aangevuld en op peil gehouden worden.
Trap 2
Een retentiebekken
Een retentiebekken is een gebied dat speciaal is ingericht om overtollig water uit de rivieren tijdelijk op te vangen. Het wordt gebruikt om bij een hoogwaterstand voldoende extra bergingscapaciteit te hebben om overlast voor andere gebieden te voorkomen.
Bekijk de video:van 1.25 min. "Als de rivier dreigt te overstromen.." tot einde.
Tussen 1995 en 2004 wees de overheid ook drie zogenaamde noodoverloopgebieden aan.
Een noodoverloopgebied is een gebied dat men gecontroleerd laat overstromen om extreem hoog water op te kunnen vangen. Twee daarvan lagen in Gelderland: de Ooijpolder (inclusief de Duffelt) en de Rijnstrangen.
De bewoners kwamen in verzet tegen het plan omdat hun huizen dan onder water zouden komen te staan en ze uit het gebied zouden moeten verhuizen.
Het plan is uiteindelijk in de ijskast gezet en de overheid heeft gezocht naar andere manieren om extreem hoog water in Rijn en Waal het hoofd te kunnen bieden.
Trap 3
Het alternatief werd onder meer gevonden in het graven van een nevengeul naast de Waal.
Het graven van een nevengeul geeft de rivier de ruimte om het water beter en sneller af te voeren (rivierbedverruiming).
Op de website Ruimte voor de rivieren vind je nog negen andere maatregelen om hoge waterstanden het hoofd te bieden.
Op deze afbeelding hieronder zijn ze bij elkaar gezet:
De onderstaande antwoorden moet je zelf nakijken; vergelijk jouw antwoorden met de goede
antwoorden, en geef aan in welke mate jouw antwoorden correct zijn.
Internationale samenwerking tegen rivieroverstromingen
De Rijn en de Maas ontspringen buiten Nederland. Dat betekent dat het debiet van de Rijn bij Spijk - de plek waar de Rijn Nederland binnenkomt - helemaal afhangt van hoeveel regen er buiten Nederland valt.
Hetzelfde geldt voor het debiet van de Maas bij Borgharen aan de Belgische grens. Bovendien voert de Rijn naast regenwater ook smeltwater aan van sneeuw en gletsjers, vooral als in Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk in korte tijd veel sneeuw smelt.
Wat onze buurlanden bovenstrooms met de Maas en de Rijn doen om het water in die rivieren snel en veilig af te voeren, ook bij extreem hoog water, is dus van groot belang voor het rivierengebied in Nederland.
Als de Duitse regering bijvoorbeeld in de Rijn het rivierbed verruimt, zal de kans op extreem hoogwater in de Rijn bij de Nederlands-Duitse grens toenemen.
Daarom hebben de Rijnoeverstaten, landen waar de Rijn doorheen loopt, besloten samen te werken om de Rijn te beheren. Om de vijf jaar houden deze landen een Rijnconferentie. Tijdens de Rijnconferentie van 1998 is het 'Actieplan Hoogwater' opgesteld voor de periode tot 2020. Doel van dit plan is om het risico van overstromingen langs de Rijn te verkleinen door:
Water in het stroomgebied van de Rijn (neerslag en smeltwater) beter op te vangen en te bergen. Dat zal onder meer gebeuren door retentiebekkens te bouwen en noodoverloopgebieden aan te wijzen.
De Rijn meer ruimte te geven om te meanderen. Uiterwaarden en andere overstromingsgebieden worden breder gemaakt zodat ze meer water kunnen bergen.
En mocht het water in een deel van de loop van de Rijn toch gevaarlijk hoog worden, dan zullen de Rijnoeverstaten elkaar op tijd waarschuwen. Nederland kan ruim van tevoren worden gewaarschuwd voor extreem hoogwater in de Rijn aangezien het water zich langzaam stroomafwaarts verplaatst. Het kan dagen duren voordat het hoogwater de Nederlandse grens bereikt en het waterpeil van de Rijn (en vervolgens de Waal en de IJssel) flink begint te stijgen.
De waterschappen en Rijkswaterstaat in Nederland krijgen vanuit Duitsland, waar op diverse plekken de waterstand van de Rijn wordt bijgehouden, een waarschuwing voor gevaarlijk hoog water in de Rijn als het debiet bij Lobith groter zal worden dan 16.000 m3/s.
Rijn 2040
Op 13 februari 2020 heeft in Amsterdam de zestiende Rijnministersconferentie plaatsgevonden. De ministers die bevoegd zijn voor waterbescherming in het Rijnstroomgebied en de vertegenwoordiger van de Europese Unie hebben de balans opgemaakt van het programma Rijn 2020 en het nieuwe programma Rijn 2040 met ambitieuze doelen aangenomen.
Nieuwsgierig? Hier kun je lezen wat de doelstellingen en plannen zijn voor Rijn 2040.
Oefening: Internationale samenwerking tegen rivieroverstromingen
0%
Algemene Informatie
Titel
Internationale samenwerking tegen rivieroverstromingen
De onderstaande antwoorden moet je zelf nakijken; vergelijk jouw antwoorden met de goede
antwoorden, en geef aan in welke mate jouw antwoorden correct zijn.
De onderstaande antwoorden moet je zelf nakijken; vergelijk jouw antwoorden met de goede
antwoorden, en geef aan in welke mate jouw antwoorden correct zijn.
Op deze pagina vind je examenvragen van ExamenKracht.
De vragen sluiten zo goed mogelijk aan bij de opdracht die je net hebt afgerond.
Maak bij het beantwoorden ook gebruik van dat wat je al eerder geleerd hebt. Als je de vraag niet kunt beantwoorden, probeer het dan later opnieuw. Nadat je een vraag beantwoord hebt, kun je deze zelf nakijken en je score aangeven.
Meer oefenen?
Wil je meer oefenen met examenvragen? Log dan in op ExamenKracht.
Terugkijken
Intro
Lees de Introductie van de opdracht nog eens door.
Herken je de genoemde risico's van opwarming van de aarde en overstromingen?
Kan ik wat ik moet kunnen?
Lees de hoofdvraag en deelvragen nog eens door.
Kun je enkele maatregelen noemen die vanaf 1995 zijn genomen om het risico van overstromingen in Nederland te beperken?
Hoe ging het?
Tijd
Voor deze opdracht staat ongeveer 3 SLU.
Had je voldoende tijd voor deze opdracht?
Inhoud
In de opdracht lees je over het project 'Ruimte voor de Rivier'.
Is er misschien in jouw omgeving een rivier die volgens dit project is aangepast?
Zo ja, welke aanpassingen hebben ze gedaan om de rivier meer ruimte te geven?
Samenvattend
Was het eenvoudig om de genoemde begrippen te omschrijven?
Vond je het ook zinvol om de begrippen met een klasgenoot te bespreken?
Eindopdracht
Heb je de eindtoets goed gemaakt? Ben je tevreden met je score?
Examenvragen
Er waren veel examenvragen om te oefenen in deze opdracht? Ging het goed?
Het arrangement Waterbeleid in Nederland - h45 is gemaakt met
Wikiwijs van
Kennisnet. Wikiwijs is hét onderwijsplatform waar je leermiddelen zoekt,
maakt en deelt.
Dit lesmateriaal is gepubliceerd onder de Creative Commons Naamsvermelding-GelijkDelen 4.0 Internationale licentie. Dit houdt in dat je onder de voorwaarde van naamsvermelding en publicatie onder dezelfde licentie vrij bent om:
het werk te delen - te kopiëren, te verspreiden en door te geven via elk medium of bestandsformaat
het werk te bewerken - te remixen, te veranderen en afgeleide werken te maken
voor alle doeleinden, inclusief commerciële doeleinden.
Van dit lesmateriaal is de volgende aanvullende informatie beschikbaar:
Toelichting
Dit thema valt onder de arrangeerbare leerlijn van de Stercollecties voor Aardrijkskunde voor HAVO leerjaar 4 & 5. In het domein "Leefomgeving" wordt het thema ''Waterbeleid in Nederland" besproken. Het Nederlandse landschap is aanzienlijk veranderd door menselijk ingrijpen, en veel van deze aanpassingen hebben invloed gehad op de waterhuishouding. Ontbossing, kanalisatie en verstening hebben bijgedragen aan een grotere dreiging van het water. Om overstromingskansen te verminderen, zijn er verschillende aanpassingen gedaan, zoals dijkverzwaring, stuwen en kribben. Echter, niet alleen menselijke ingrepen hebben bijgedragen aan de toename van waterproblemen, ook bodemdaling en de stijging van de zeespiegel spelen hierin een rol. Als reactie op deze uitdagingen heeft Nederland een integraal waterbeleid vastgesteld, dat loopt tot na het jaar 2200, onder leiding van de Tweede Deltacommissie. Ook is sinds 2001 een watertoets ingevoerd, waarbij gemeentes ervoor moeten zorgen dat er voldoende water door de bodem kan worden opgenomen bij hun bouwplannen. Het plan 'Ruimte voor de rivier' volgt een drietrapsstrategie van Rijkswaterstaat, bestaande uit vasthouden (retentie), bergen (opslag) en afvoeren (vergroting van de afvoercapaciteit) van regenwater. Omdat veel rivieren, waaronder de Rijn en de Maas, door meerdere landen stromen, is samenwerking tussen deze landen essentieel om het overstromingsrisico te verminderen. Voor de Rijn wordt dit gedaan in de zogenaamde Rijnconferentie. Door een gecoördineerde aanpak en internationale samenwerking streeft Nederland ernaar om de gevolgen van klimaatverandering en water gerelateerde problemen effectief aan te pakken en het land veilig te houden.
Dit thema valt onder de arrangeerbare leerlijn van de Stercollecties voor Aardrijkskunde voor HAVO leerjaar 4 & 5. In het domein "Leefomgeving" wordt het thema ''Waterbeleid in Nederland" besproken. Het Nederlandse landschap is aanzienlijk veranderd door menselijk ingrijpen, en veel van deze aanpassingen hebben invloed gehad op de waterhuishouding. Ontbossing, kanalisatie en verstening hebben bijgedragen aan een grotere dreiging van het water. Om overstromingskansen te verminderen, zijn er verschillende aanpassingen gedaan, zoals dijkverzwaring, stuwen en kribben. Echter, niet alleen menselijke ingrepen hebben bijgedragen aan de toename van waterproblemen, ook bodemdaling en de stijging van de zeespiegel spelen hierin een rol. Als reactie op deze uitdagingen heeft Nederland een integraal waterbeleid vastgesteld, dat loopt tot na het jaar 2200, onder leiding van de Tweede Deltacommissie. Ook is sinds 2001 een watertoets ingevoerd, waarbij gemeentes ervoor moeten zorgen dat er voldoende water door de bodem kan worden opgenomen bij hun bouwplannen. Het plan 'Ruimte voor de rivier' volgt een drietrapsstrategie van Rijkswaterstaat, bestaande uit vasthouden (retentie), bergen (opslag) en afvoeren (vergroting van de afvoercapaciteit) van regenwater. Omdat veel rivieren, waaronder de Rijn en de Maas, door meerdere landen stromen, is samenwerking tussen deze landen essentieel om het overstromingsrisico te verminderen. Voor de Rijn wordt dit gedaan in de zogenaamde Rijnconferentie. Door een gecoördineerde aanpak en internationale samenwerking streeft Nederland ernaar om de gevolgen van klimaatverandering en water gerelateerde problemen effectief aan te pakken en het land veilig te houden.
Nederland is een laaggelegen land dat grotendeels in een delta ligt. In een delta is het overstromingsrisico van nature groot. Daarnaast spelen andere zaken veroorzaakt door menselijk ingrijpen en de opwarming van de aarde. Denk daarbij aan:
Activiteiten
Bestudeer de Kennisbanken.
Bekijk in je Bosatlas de kaart Nederland - Reliëf:
De zeespiegel stijgt ten opzichte van het achterliggend land. Het effect hiervan is hetzelfde als van bodemdaling. Sinds de laatste ijstijd (10.000 jaar geleden) is de zee met ongeveer honderd meter omhooggekomen. De zeespiegel stijgt momenteel met ongeveer 20-100 cm per eeuw ten opzichte van het dalende landoppervlak. De zee stijgt door het smelten van poolijs sinds de laatste ijstijd (10.000 jaar geleden).
Onder invloed van het smelten van gletsjers en ijskappen en een verdere volumetoename van het oceaanwater verwacht het IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change) in de komende eeuw een zeespiegelstijging van 18 tot 59 centimeter. Het kan nog veel hoger uitvallen wanneer de ijsmassa op Groenland gaat afbrokkelen, bijvoorbeeld wanneer grote delen onder invloed van smeltwater in zee glijden. Als dat gebeurt kan de zeespiegel wereldwijd met gemiddeld 7 meter (!) stijgen.*
Elke rivier stroomt af op een andere, lagergelegen rivier, op een groot meer of een zee. Meestal is de waterafvoer geleidelijk en stroomt de rivier binnen zijn bedding. Van tijd tot tijd, bijvoorbeeld na een zware regenbui, kan het gebeuren dat de rivierbedding de waterafvoer niet meer kan verwerken en spreken we van een overstroming.
In de winter van 1995 viel er in het stroomgebied van de Maas en de Rijn buitengewoon veel regen. Hierdoor kregen de grote rivieren in Nederland meer water aangevoerd dan ze konden afvoeren.
De Rijn en de Maas ontspringen buiten Nederland. Dat betekent dat het debiet van de Rijn bij Spijk - de plek waar de Rijn Nederland binnenkomt - helemaal afhangt van hoeveel regen er buiten Nederland valt.
Intro
Websites:
