De Republiek: uniek in Europa

Inleiding - De Republiek: uniek in Europa

Aan het begin van de 17e eeuw, later de Gouden Eeuw genoemd, was het lot van de Zeven Verenigde Provinciën nog niet beslist. Wel werd duidelijk dat een militaire overwinning van een van de strijdende partijen, Spanje of de opstandige provinciën, er op korte termijn niet in zat. In 1609 werd daarom het Twaalfjarig Bestand van kracht tussen de Nederlanden en Spanje. De wapenstilstand was een impliciete erkenning van de Republiek als soevereine (zelfstandige) staat. Tevens markeerde het bestand de definitieve scheiding tussen de Noordelijke en Zuidelijke Nederlanden. De kleine Republiek groeide uit tot een economische en politieke grootmacht in Europa en daarbuiten. De bloei die de Republiek doormaakt in de 17e eeuw werd door de rest van Europa met afgunst en bewondering bekeken.

Afbeelding: Het Twaalfjarig Bestand zoals dat in Antwerpen op 9 april 1609 door de onderhandelaars werd getekend. Voor de Nederlanden een welkome adempauze wegens de enorme kosten van de oorlog, voor Spanje een zwaktebod.

Europa: bezit van vorstenhuizen

De erflanden die Karel V rond 1550
in Europa onder zijn beheer had.

De Republiek, een staatsvorm gebaseerd op medezeggenschap van de delen en zonder erfelijk vorst aan het hoofd, was uitzonderlijk in Europa. Behalve enkele kleine republikeinse stadsstaten in Italië zoals Milaan en Venetië, was de Republiek der Nederlanden in de 17e eeuw een onbekende (en ongewilde) staatsvorm.

Europa was in handen van de grote vorstenhuizen, van de Spaanse en Oostenrijkse Habsburgse koningshuizen, het Engelse koningshuis en de Franse Bourbons. Het Duitse rijk was een ware lappendeken van hertogdommen en kleine vorstendommen.

De totstandkoming van de republikeinse staatsvorm in de Nederlanden ging lijnrecht in tegen de tendens van machtsconcentratie in handen van vorsten en koningen zoals dat in de meeste andere Europese landen het geval was.

Het bestuur van de Republiek

Met het wegvallen van de Filips II als soeverein hoofd van de staat kwam de soevereiniteit, de hoogste macht bij de provincies zelf te liggen. De buitenlandse politiek en militaire zaken werden gemeenschappelijk behartigd in de Staten Generaal.

Daarin hadden afgevaardigden zitting uit de gewestelijke staten/provincies. Verreweg de meeste politieke invloed hadden de Staten van Holland die verantwoordelijk waren voor bijna 60 % van de centrale overheidsuitgaven. Vandaar ook dat de raadpensionaris, de hoogste ambtenaar van de Staten van Holland een belangrijke rol speelde in de Republiek.

Vorst Filips II

Volgde in 1555 zijn vader Karel V op als heer der Nederlanden. Anders dan zijn vader die in Gent was geboren had hij geen persoonlijke band met de Nederlanden. Vanaf 1559 zetelde hij definitief in Spanje in liet het dagelijks bestuur over aan de landvoogdes Margaretha van Parma. Zij kreeg te maken met groeiend verzet tegen de centralisatie van het bestuur in Brussel en het verzet tegen de Spaanse kettervervolgingen van protestanten.

Staten-Generaal

Bestuursorgaan waarin de Statenvergaderingen van de verschillende gewestelijke staten/provincies vanaf 1464 in Brussel, in het hertogdom Brabant bij elkaar kwamen. Eerst kwam de vergadering bij elkaar op initiatief van de vorst (vooral wanneer hij in geldnood zat en een bede volgde van de vorst aan de Staten-Generaal). Later vergaderden de Staten ook op eigen initiatief om dringende kwesties te bespreken.

Geleidelijk aan ontwikkelde de Staten-Generaal zich als een college dat plaatselijke belangen verdedigde wanneer de vorst zijn invloed deed gelden. De invloed van de Staten-Generaal hing af van de ruimte die zij kreeg van de vorst. Filips II gaf de Staten-Generaal echter zeer weinig ruimte voor tegenspel en was bang voor aantasting van zijn gezag.

Na de vergeefse pogingen om na het uitbreken van de Opstand een nieuw soeverein vorst te vinden, werd bepaald dat de soevereine macht van de opstandige gewesten bij de Staten-Generaal zelf kwam te liggen. Buitenlandse politiek en defensie werden in de Staten-Generaal behartigd.

Raadpensionaris

De raadpensionaris de hoogste ambtenaar van de Staten van Holland en fungeerde als hoogste bestuurder van de Republiek. De belangrijkste dagelijkse bestuurszaken van Holland werden door hem geregeld. Verder stond hij aan het hoofd van de vertegenwoordiging van de Staten van Holland in de Staten-Generaal. Omdat de raadpensionaris voor langere tijd werd benoemd en omdat Holland de machtigste provincie was, werd de raadpensionaris een zeer invloedrijk figuur in de politiek. Omdat de belangen van Holland en de regenten vooral op het gebied van de handel lagen, kwam de raadpensionaris nog al eens in conflict met de stadhouder die vooral vanuit militair oogpunt dacht en handelde.

Dat conflict kostte raadpensionaris Van Oldenbarnevelt (zie afbeelding) letterlijk en figuurlijk de kop in 1619. Het is een voorbeeld van hoe zeer de regentenbelangen konden botsen met de machtspolitieke en militaire ambities van de stadhouder.

Stadhouder

De stadhouder was oorspronkelijk de plaatsvervanger van de vorst, een ambt dat werd bekleed door iemand van adel. Sinds de Opstand was het ambt in feite overbodig. Toch werd de functie in ere gehouden om de belangrijke aanvoerders van de Opstand zoals Willem van Oranje een hoofdfunctie in de uitvoerende macht te geven. Officieel was de stadhouder uitvoerder van een ambt en dienaar van de Staten van iedere provincie. In de praktijk trok de stadhouder veel macht naar zich toe. Hij was de militaire leider van de Republiek en had ook het recht om in steden in zijn gewest of gewesten een deel van het bestuur te benoemen.

Afbeelding: Maurits van Oranje: een invloedrijk stadhouder van de Republiek.

Afgevaardigden → Gewestelijke Staat/provincie

Afgevaardigden platteland en steden → Gewestelijke Staat/provincie

De afgevaardigden van de gewestelijke staten (de provincies) waren afkomstig uit het stedelijk bestuur (vroedschappen, burgemeesters, schout en schepenen), geestelijken en edelen. In de machtigste provincies Holland en Zeeland maakten vooral de regenten, de rijke burgerij, de dienst uit. De adel had daar weinig in te brengen.

Afbeelding: Vroedschap te Utrecht

Economie van de Republiek

Het beleg van Antwerpen door Spaanse troepen in 1585.

Tijdens de Tachtigjarige Oorlog begon de grootschalige overzeese handel van de Nederlanden. Schepen van de VOC en WIC handelden in gebieden over de gehele wereld. De ontwikkeling van Amsterdam als belangrijkste Europese stapelmarkt was mede een gevolg van de afsluiting van de Schelde in 1585 door Spanje. Dat betekende de doodsteek voor Antwerpen, de tot dan belangrijkste havenstad in Europa. Veel kooplieden en handelaren vestigden zich na de Spaanse invasie in de Noordelijke Nederlanden en hadden daar een belangrijk aandeel in de economische ontwikkeling.

  • Het arrangement De Republiek: uniek in Europa is gemaakt met Wikiwijs van Kennisnet. Wikiwijs is hét onderwijsplatform waar je leermiddelen zoekt, maakt en deelt.

    Auteur
    VO-content
    Laatst gewijzigd
    2021-05-25 09:14:38
    Licentie

    Dit lesmateriaal is gepubliceerd onder de Creative Commons Naamsvermelding-GelijkDelen 4.0 Internationale licentie. Dit houdt in dat je onder de voorwaarde van naamsvermelding en publicatie onder dezelfde licentie vrij bent om:

    • het werk te delen - te kopiëren, te verspreiden en door te geven via elk medium of bestandsformaat
    • het werk te bewerken - te remixen, te veranderen en afgeleide werken te maken
    • voor alle doeleinden, inclusief commerciële doeleinden.

    Meer informatie over de CC Naamsvermelding-GelijkDelen 4.0 Internationale licentie.

    Aanvullende informatie over dit lesmateriaal

    Van dit lesmateriaal is de volgende aanvullende informatie beschikbaar:

    Toelichting
    De Kennisbanken bevatten de theorie bij de opdrachten.
    Leerinhoud en doelen
    Geschiedenis;
    Eindgebruiker
    leerling/student
    Moeilijkheidsgraad
    gemiddeld