Aan het begin van de 17e eeuw, later de Gouden Eeuw genoemd, was het lot van de Zeven Verenigde Provinciën nog niet beslist. Wel werd duidelijk dat een militaire overwinning van een van de strijdende partijen, Spanje of de opstandige provinciën, er op korte termijn niet in zat. In 1609 werd daarom het Twaalfjarig Bestand van kracht tussen de Nederlanden en Spanje. De wapenstilstand was een impliciete erkenning van de Republiek als soevereine (zelfstandige) staat. Tevens markeerde het bestand de definitieve scheiding tussen de Noordelijke en Zuidelijke Nederlanden. De kleine Republiek groeide uit tot een economische en politieke grootmacht in Europa en daarbuiten. De bloei die de Republiek doormaakt in de 17e eeuw werd door de rest van Europa met afgunst en bewondering bekeken.Afbeelding: Het Twaalfjarig Bestand zoals dat in Antwerpen op 9 april 1609 door de onderhandelaars werd getekend. Voor de Nederlanden een welkome adempauze wegens de enorme kosten van de oorlog, voor Spanje een zwaktebod.