Leesverslagen 2015-2016 HAVO 4
Lara van Zoggel
H4C
Inhoudsopgave
- Echte Mannen Eten Geen Kaas, Maria Mosterd
- De Passievrucht, Karel Glastra van Loon (recensie)
- Tralievader, Carl Friedman
- Een Schitterend Gebrek, Arthur Japin
- Terug Naar De Kust, Saskia Noort
- Komt Een Vrouw Bij De Dokter, Kluun
Inhoudsopgave
Informatie over de schrijver………………………………………………………………………………………
Boekanalyse………………………………………………………………………………………………………………
Recensie en analyse…………………………………………………………………………………………………
Eigen mening over het boek………………………………………………………………………………………
Bronnen ……………………………………………………………………………………………………………………
Informatie over de schrijver
Maria Mosterd, dit is niet haar echte naam, (9 juli, 1989) is een Nederlandse schrijfster van half Surinaamse, half Nederlandse afkomst. Maria zegt dat zij op haar twaalfde werd geronseld dor een loverboy. In de vier jaar die volgden, zou zij volgens eigen zeggen gedwongen deel te hebben moeten nemen aan criminele dingen en prostitutie. Het boek Echte Mannen Eten Geen Kaas, dat ze zes jaar later schrijft, gaat over haar ervaringen van die vier jaar. Geweld, verkrachtingen, handel in meisjes, drugssmokkel: Maria heeft veel mee gemaakt en veel gezien. Op een gegeven moment draaide haar leven alleen nog maar om drugs, seks en geld verdienen. Gelukkig is ze hier weer uit gekomen door twee keer zes maanden naar India te gaan om haar normale ritme van vier jaar geleden weer terug te vinden. De bedoeling en het thema van het boek is dat meisjes niet zo naïef moeten zijn als ze ooit een leuke jongen tegen komen. Loverboys winden een meisje heel snel om hun vinger en daardoor kunnen ze moeilijk weg. Ook bedreigen ze de meisjes vaak om hun familie of vrienden er bij te betrekken.
Boekanalyse
De werkelijkheid in het boek
Dit boek is best realistisch want het gebeurd waarschijnlijk vaker dan je denkt dat een meisje ‘verliefd’ wordt op een loverboy en dan uiteindelijk eindigt in de prostitutie.
Bedoeling van de schrijver
De bedoeling van de schrijver is dat mensen zich gaan realiseren hoe vaak het eigenlijk voorkomt dat een meisje via de handen van een loverboy beland in de prostitutie. Ook wil ze hier mee bereiken dat jonge meisjes steeds meer moeten oppassen voor dit soort jongens.
Het thema van het boek
Het thema van dit boek is de weg van het ontsnappen van loverboys en de prostitutie.
De motieven
De motieven van dit boek zijn drugs, seks, liefde, afhankelijkheid en geweld. Maria gebruikte drugs tijdens de seks om zo min mogelijk van het geweld te onthouden. Doordat Maria zo verliefd was op Manou was ze volkomen afhankelijk van hem, ze deed alles wat hij zei, ook als hij daar geweld bij gebruikte.
De personages
Maria Mosterd is de hoofdpersoon in dit boek. In het begin van het boek is ze 12 jaar en ze vind haar leven saai. Door wat meer spanning op te zoeken gaat ze een keer mee met een spannende jongen die altijd op de parkeerplaats tegenover haar school. Dat blijkt een loverboy te zijn. In de 4 jaar dat ze in handen van de loverboy is probeert ze eruit te komen maar dat lukt haar pas als ze 16 is.
Manou is de pooier van Maria. Hij is de jongen die op de parkeerplaats tegenover Maria’s school staat. Hij doet alles om haar geld te laten verdienen, met geweld en drugs, zorgt ervoor dat ze leuke kleren krijgt van het geld wat ze verdiend, maar tegelijkertijd verpest hij haar leven eigenlijk helemaal, wat Maria niet door heeft.
Nikki is in het begin van het boek de beste vriendin van Maria. Nikki vertrouwd Manou totaal niet en maakt zich zorgen over Maria terwijl Maria zich alleen maar afsluit van haar eigen wereldje om in het wereldje van Manou groot en belangrijk te worden.
De moeder van Maria ziet hoe het steeds slechter met Maria gaat. Als ze ernaar vraagt sluit Maria zich helemaal af en zegt ze dat er niks aan de hand is terwijl ze soms helemaal stoned thuis kwam.
Ook heb je als laatste nog een heleboel ‘vrienden’ van Manou die in het boek voorkomen die ook in aanraking komen met Maria.
Het perspectief
Het boek is geschreven vanuit het ik-perspectief. Vanuit het zicht van Maria. Op deze manier kan je goed meekijken uit het leven wat Maria op dat moment leefde.
De tijd
In het begin van het boek is Maria 12 jaar en aan het einde van het boek als ze in het vliegtuig naar India zit is ze 16 jaar. Het boek gaat dus over de gedurende 4 jaar waarin Maria bij Manou was. Ze schreef dit boek toen ze 18 was.
De chronologie
Het boek is best chronologisch verteld maar soms laat ze er ook maanden uit omdat ze in die heftige tijd bijna geen besef had van wat er gebeurde dus daar kon ze dan ook niet over schrijven.
Het eind van het boek
Uiteindelijk kan Maria uit Manou’s handen komen en gaat ze 2 keer een half jaar naar India om daar volledig veilig te zijn en goed te kunnen herstellen van alles wat er gebeurd is.
Recensie en analyse
Recensie Echte Mannen Eten Geen Kaas
Geplaatst op 9 mei 2012 door geenaa4h2
Titel; Echte mannen eten geen kaas.
Auteur; Maria Mosterd
Niveau;
Het verhaal gaat over een meisje, genaamd Maria en die leert een jongen kennen, genaamd Manou. Doordat Maria steeds ruzie heeft thuis, gaat ze steeds leuke dingen doen met Manou en vertrouwd Manou volledig. Na een tijdje komt Maria erachter dat Manou een pooier is. Steeds vaker komt het voor dat Maria met mensen naar bed moet om geld te verdienen. Uiteindelijk komt alles uit en wordt Maria naar verschillende opvangtehuizen gestuurd. Dit had haar niet veel geholpen met het verwerken dus had ze besloten om een tijdje naar India te gaan.
Ik vond het een goed boek. Het onderwerp sprak me meteen aan, dus ik heb het met gemak uitgelezen. Je verplaatst je helemaal in het verhaal.
Loverboys is het onderwerp van dit boek. Maria leeft eerst een gewoon leventje, maar zodra ze Manou ontmoette veranderde dat. Ze kwam in een hele andere wereld terecht.
De opgeroepen gevoelens waren vooral geschokt en ik had vooral medeleiden met Maria. In het boek zijn verschillende emoties zichtbaar. Het komt ook duidelijk naar voren hoe Maria zich voelde.
De opbouw in het boek is goed. Aan het begin leeft ze nog een zorgeloos leventje en dat loopt steeds meer over naar het leventje met Manou. Het heeft een goede verhaallijn. Het is heel logisch opgebouwd.
In het boek is zeker spanning aanwezig. De manier waarop Maria haar verhaal vertelt maakt je nieuwsgierig. Ze zorgt er echt voor dat je door wilt lezen.
De taalgebruik is ook goed. Het boek is makkelijk door te lezen. Er staan weinig moeilijke woorden in. Voordat je het door hebt, heb je het boek al uit.
Ik raad dit boek zeker aan! Ik houd normaal gesproken niet zo van lezen, maar het lezen van dit boek vond ik niet zo erg. Voor dat ik het wist had ik het boek al uit, het verhaal sleurt je echt mee. Je krijgt echt het gevoel alsof je er zelf bij was. Dat is dus zeker een pluspunt.
- Elementen die de mening van de schrijver bevatten
- Elementen die inhoudelijke informatie over het werk bevatten
- Elementen die literaire argumenten bevatten
Eigen mening over het boek
Ik heb dit boek al een keer gelezen en toen vond ik het een best wel interessant boek en ik had het ook heel erg snel uit. Het thema sprak mij weer aan deze keer, net zoals de vorige keer. Toen we naar de mediatheek moesten om een boek uit te zoeken had ik eigenlijk geen idee waarnaar ik moest zoeken. Toen zag ik Echte Mannen Eten Geen Kaas en dacht ik aan mijn ervaring van wanneer ik het de vorige keer had gelezen. Ik dacht aan de opdracht en dacht dat dit best een geschikt boek was voor dit boekverslag.
Ik vond dit boek een goed en indrukwekkend boek. Dwangprostitutie komt vaker voor dan je denkt en dit boek maakt je daar weer even bewust van. Als ik het boek las dacht ik eraan hoe erg het zou zijn als iemand uit je eigen omgeving dit meemaakt.
De recensie die ik hierboven heb uitgekozen heeft veel overeen met mijn eigen meningen over dit boek. Hier een paar citaten waar ik het mee eens ben:
- “In het boek is zeker spanning aanwezig. De manier waarop Maria haar verhaal vertelt maakt je nieuwsgierig. Ze zorgt er echt voor dat je door wilt lezen.”
- “Het boek is makkelijk door te lezen.’’
Ik persoonlijk vind lezen niet zo moeilijk en vind ik boeken lezen ook niet zo heel erg zolang ik het onderwerp maar leuk vind. Ik raad dit boek zeker aan aan mijn medeleerlingen omdat het taalgebruik niet zo heel erg moeilijk is en omdat ik denk dat je in HAVO 4 dit niveau zeker zou moeten kunnen.
Bronnen:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Maria_Mosterd
http://www.scholieren.com/auteur/3817/maria-mosterd
http://www.scholieren.com/boekverslag/75090
http://www.scholieren.com/boekverslag/65904
http://hpblogs.nl/geenaa4h2/201205/18-recensie-echte-mannen-eten-geen-kaas
Ongeloof
Karel Reinier Glastra van Loon is geboren op 24 december 1962 in Amsterdam en is overleden op 1 juli 2005 in Hilversum. Hij schreef veel romans en artikelen. Maar zijn bekendste boeken is De Passievrucht. De Passievrucht is de meest vertaalde Nederlandse roman ooit. Hij won met dit boek de Generale Bank Literatuurprijs met dit boek.
Hij was actief voor de Socialistische Partij (SP). Daar heeft hij ook een aantal boeken geschreven over maatschappelijke onderwerpen, samen met oud-SP-fractievoorzitter Jan Marijnissen.
Armin was heel erg gelukkig met zijn vrouw Monika. Hij kreeg een kindje, Bo, en had een goed leven totdat Monika overleed. Hij werd depressief en zat vaak in de kroeg aan de drank met Bo bij hem op schoot. Ze zwierven vaak nachten rond met zijn tweeën. Armin heeft hier heel veel moeite meegehad maar kreeg na een tijdje weer een nieuwe vriendin, Ellen, een oude vriendin van Monika. Ellen en Armin werden samen heel gelukkig en wilden nog een kindje. Ze hadden het heel vaak geprobeerd maar het lukte de hele tijd niet dus gingen ze naar het ziekenhuis voor een onderzoek. Daaruit bleek dat Armin zijn hele leven al onvruchtbaar was. Dit was een enorme schok voor Armin en Ellen en Armin ging op zoek naar de vader van zijn kind. Hij verdacht iedereen, Monika’s dokter, oude vrienden, exen en oud-collega’s. Elke keer als hij denkt dat hij het weet zit hij er weer naast. Geen van alle verdachten is de vader van Bo. Ondertussen weet Bo, op dit moment ongeveer 14 jaar, nog helemaal niet dat Armin zijn vader niet is. Ellen en Armin krijgen ruzie en Armin besluit om een weekendje weg te gaan naar Ameland met Bo. Dit is heel gezellig en leuk totdat Bo een leuk meisje ontmoet en Armin ze betrapt samen slapend in bed. Armin raakt hierdoor in de war en gaat weer heel erg veel drinken, terug naar zijn oude patroon. Als Bo wakker wordt ziet hij dat Armin overgegeven heeft en ontstaat er en ruzie waarbij Armin in een dronken bui zegt dat hij Bo’s vader helemaal niet is.
Als ze weer thuis zijn gaat Armin naar het huis van zijn vader om Bo en Ellen te ontlopen en daar vindt hij een briefje: ‘Ik ben zwanger – M’. Hij snapt meteen wat dit betekend en gaat naar Ellen en Bo om het te vertellen. Als hij thuis aankomt ziet hij Bo met een brief in zijn hand met het handschrift van Monika. Hierin staat uitgelegd dat Bo’s opa ook zijn vader is. Ellen verteld dat ze het al die tijd al wist en Armin is verbaasd dat ze niks heeft gezegd Er ontstond een lange tijd van verwerking en elkaar opnieuw leren kennen.
Door het verhaal heen krijg je allemaal flashbacks te lezen en zo kom je veel meer te weten over het leven van Armin. Het boek begint namelijk met de zin ‘We rijden zwijgend naar het ziekenhuis.’. Naar mijn mening is dit een pakkende zin want je wil natuurlijk weten waarom ze naar het ziekenhuis gaan en wat er allemaal nog gaat gebeuren. Ik vond het verhaal van dit boek erg onverwachts maar af en toe wat langdradig. Stukken over Armins leven duurden vaak heel lang en hierdoor verloor ik mijn geduld een beetje. Ik raad dit boek zeker aan als je van verhalen houdt waarvan je het einde niet kan raden. Dat de vader van Bo ook zijn opa is vond ik heel verrassend. Ik vind het niet erg om een boek te lezen maar een boek zoals dit maakt het nog wat minder erg omdat ik het best interessant vond hoe Armin langs huizen van mannen ging waarvan hij dacht dat dat de vader van Bo was. Ook vind ik dit verhaal best realistisch want Bo wordt wat ouder en ontdekt alles wat hij ontdekken moet, Armin zit aan de drank dankzij een depressie en Armin is niet de persoon die hij denkt dat het is.
Leesverslag 3
Lara van Zoggel, H4C
Inhoudsopgave
Informatie over de schrijver………………………………………………………………………………………
Boekanalyse………………………………………………………………………………………………………………
Recensie en analyse…………………………………………………………………………………………………
Eigen mening over het boek………………………………………………………………………………………
Bronnen ……………………………………………………………………………………………………………………
Informatie over de schrijver
Carl Friedman, haar echte naam is Carolina Klop, is geboren in Eindhoven op 19 april 1952 en later opgegroeid in Antwerpen. Na de middelbare school volgde ze een opleiding tot tolk die ze nooit heeft afgemaakt. Ze verhuisde naar Breda en een paar jaar later werkte ze voor het blad De Stem. Tralievader is niet haar enige boek. Ze heeft ook nog een aantal andere succesvolle boeken gehad zoals Twee Koffers Vol en Wie Heeft De Meeste Joden. Al haar boeken zijn in meerdere talen vertaald.
Boekanalyse
De werkelijkheid in het boek
Dit boek is gebaseerd op de werkelijkheid want Tralievader is een autobiografie.
Bedoeling van de schrijver
De bedoeling van de schrijver is dat lezers zich gaan realiseren hoe groot de impact is geweest op de personen die in concentratiekampen hebben gezeten.
Het thema van het boek
Het thema van dit boek is hoe de schrijfster oorlogstrauma van haar vader in haar jeugd heeft beleefd.
De motieven
De motieven van dit boek zijn oorlog, omdat Jochel, vader-figuur, allemaal verhalen verteld over wat hij heeft meegemaakt in het kamp. Kamp is natuurlijk ook een motief omdat meer dan de helft van het verhaal zich daar afspeelt. En geloof is het laatste motief. Jochel moest naar het kamp omdat hij Joods was. In de tweede wereldoorlog speelde geloof een hele grote rol. Jochel moest naar het kamp omdat hij Joods was.
De personages
De ik-persoon is de hoofdpersoon in dit boek. Het hele verhaal is uit haar perspectief geschreven. Je komt niet te weten hoe ze heet maar ze is de jongste van het gezin en vindt alle verhalen van haar vader heel indrukwekkend en weet niet zo goed wat ze er mee moet doen.
Jochel is de vader van de 3 kinderen. Hij vertelt de hele dag door verhalen aan zijn vrouw en kinderen over hoe het was om ‘kamp te hebben’. Dit beïnvloedt de kinderen heel erg.
Max is de oudste broer. Hij vindt de verhalen van zijn vader niet interessant en wordt dan ook gek van alle verhalen die worden verteld.
Simon is de middelste broer. Hij kijkt de kat uit de boom, is afwachtend en snel overstuur.
Bette is de moeder van het gezin, ze speelt geen belangrijke rol in dit boek.
Nellie is het vriendinnetje van de ik-persoon. Nellie snapt niet zo goed wat de ik-persoon allemaal voor verhalen heeft over de oorlog. Ik-persoon vertelt allemaal verhalen over de oorlog terwijl die natuurlijk allang over is.
Het perspectief
Het boek is geschreven vanuit het ik-perspectief. Vanuit het zicht van de jongste dochter, je komt niet te weten hoe ze heet.
De tijd
Het boek speelt zich af na de oorlog. Verder is de tijd niet te bepalen. Flashbacks zijn niet aanwezig maar er wordt wel over verteld.
De chronologie
Het boek is chronologisch verteld met verhalen er tussendoor over wat er vroeger is gebeurd.
De ruimte
Het boek speelt zich af in het kamp en in en rond het huis van het gezin van Jochel en Bette.
Het eind van het boek
Het boek heeft een open einde, je weet dus niet wat er verder met het gezin gaat gebeuren.
Recensie en analyse
'TRALIEVADER'
MARK DUURSMA − 19/10/95, 00:00
Amsterdam-Cinecenter.
Achteloos schudt moeder het kussen op en constateert dat vader vannacht weer heeft gevochten in zijn slaap. 'Vader heeft kamp' noemt Lize dat. Vader wordt achtervolgd door herinneringen aan het concentratiekamp en drukt daarmee een zwaar stempel op het gezinsleven. Aan tafel komt de Poolse kampbeul weer tot leven, bij het tandenpoetsen horen Duitse bevelen. In spel en dromen van Lize en haar twee broers zet de oorlog zich voort. Het is 1961 in Amsterdam-Zuid, tijdens het proces tegen Eichmann en de entree van de televisie.
De bescheiden omvang van Friedmans novelle werd door regisseur Danniel Danniel en co-scenarist Ger Thijs omgezet in een even bescheiden equivalent, een speelfilm van een klein uur. In dat korte tijdsbestek weet de film een overtuigend beeld te geven van een schijnbaar gewoon, maar innerlijk gekweld gezin. Er is zelfs sprake van ontwikkeling: de kinderen ontsporen op een geloofwaardige manier. Ze spelen wrede spelletjes, willen niet onder de douche, sluiten zich op in het keukenkastje. Als vader in het sanatorium verblijft nemen ze zijn gekte naadloos over.
'Tralievader' is een uiterst zorgvuldig aangeklede en geënsceneerde produktie, waarin uitstekend wordt geacteerd door Johan Leysen als onberekenbare vader, Karen van Holst-Pellekaan als berustende moeder en Chava voor in 't Holt, Danniel Aiss en Jerry Delemarre als verrassend natuurlijke kinderen. Het enige bezwaar is dat de film iets té voorbeeldig is en daarmee een beetje bloedeloos. Met de afgepaste lengte van 56 minuten is het precies een verantwoord blokje drama voor de NPS-televisie: een mooi gemaakt uurtje oorlog.
Tijdreiziger Vooraf aan 'Tralievader' wordt 'De tijdreiziger' vertoond, een originele bijdrage van Dick Tuinder aan de viering van 100 jaar cinema en de eerste in een serie van vijf korte films over dit onderwerp. 'De tijdreiziger' is een gefingeerde documentaire over Arthur Dauphin, de eerste man die naar de camera zwaaide en daarmee volgens twee Franse historici verantwoordelijk voor 'le Big Bang du cinema'. Nooit eerder had iemand het immers in zijn hoofd gehaald te willen communiceren met een levenloos voorwerp. Voorwaar een historisch moment en tevens een bevestiging van Tuinders talent.
http://www.trouw.nl/tr/nl/5009/Archief/article/detail/2599718/1995/10/19/TRALIEVADER.dhtml
(Het vinden van een recensie over het boek was heel erg lastig, dit is een recensie van de verfilmde versie.)
- Elementen die de mening van de schrijver bevatten
- Elementen die inhoudelijke informatie over het werk bevatten
- Elementen die literaire argumenten bevatten
Eigen mening over het boek
Toen ik dit boek zag staan en ik zag de kaft dacht ik dat het een heel saai boek zou zijn. Ik heb het toch gekozen omdat ik op de achterkant las dat het over de tweede wereldoorlog ging en dit vind ik niet zo erg om te lezen. Uiteindelijk was mijn gedachte over dat het saai zou zijn niet het geval maar ik vind wel dat het raar geschreven is. Omdat het allemaal een beetje vaag geschreven is vond ik het boek niet zo heel erg leuk maar als je nog wat meer over de tweede wereldoorlog wil weten kan je dit lezen. Hierbij kom je te weten over gebeurtenissen die gebaseerd zijn op een autobiografie en die dus waarschijnlijk echt gebeurd zijn.
Ik vind dat dit boek heel erg makkelijk te lezen was en vooral voor iemand uit HAVO 4. Dit niveau vond ik eigenlijk te makkelijk.
Bronnen
https://nl.wikipedia.org/wiki/Carl_Friedman
http://www.scholieren.com/boekverslag/41365
http://www.trouw.nl/tr/nl/5009/Archief/article/detail/2599718/1995/10/19/TRALIEVADER.dhtml
http://www.google.nl
Leesverslag 4
Lara van Zoggel, H4C
Inhoudsopgave
Informatie over de schrijver………………………………………………………………………………………
Boekanalyse………………………………………………………………………………………………………………
Recensie en analyse…………………………………………………………………………………………………
Eigen mening over het boek………………………………………………………………………………………
Bronnen ……………………………………………………………………………………………………………………
Informatie over de schrijver
Arthur Valentijn Japin zat op het Gymnasium en studeerde bezocht het Gymnasium in Haarlem, studeerde een paar jaar later Nederlandse taal- en letterkunde, stroomde door naar de Theaterschool waar hij in 1982 afstudeerde. In 1987 ontdekte hij een interessant verhaal waarvoor hij stopte met acteren om erover te kunnen schrijven. Na 10 jaar aan deze roman gewerkt te hebben kwam het boek in 1996 uit genaamd “Magonische Verhalen”. Daarna schreef hij “De zwarte met het witte hart”. In 1998 verscheen “De vierde wand”
Boekanalyse
De werkelijkheid in het boek
Voor zover ik weet en wat internet zegt is het een fictief verhaal.
Bedoeling van de schrijver
Japin wil laten zien dat echte liefde wel bestaat.
Het thema van het boek
Het thema van dit boek is liefde.
De motieven
De motieven van dit boek zijn liefde, een gesluierde vrouw en een spiegel met de heilige Lucia.
De personages
Lucia / Galathee is de hoofdpersoon van dit boek. Ze is een jong en rustig meisje van het Italiaanse platteland. Op het landgoed Pasiamo ontmoet ze Giacomo Casanova, die een paar jaar ouder is, waarmee ze hele goede vrienden wordt en uiteindelijk is hij ook de persoon waar ze verliefd op wordt. Als Casanova voor een tijdje weg gaat om aan zijn toekomst te werken krijgt Lucia de pokken en krabt ze haar hele gezicht kapot. Hierdoor is ze bang dat ze Casanova gaat teleurstellen en vlucht daarom met een gebroken hart. Eerst komt ze bij een rijke familie aan verder in Italië. Als een persoon van die familie overlijdt gaat ze naar Amsterdam als Galathée de Pompignac, als eerbetoon aan haar mentor, en wordt daar prostituee. Heel erg onverwachts ontmoet ze Casanova daar weer.
Giacomo Casanova ontmoet op 17-jarige leeftijd de jonge 14-jarige Lucia. Ze gaan veel met elkaar om en er ontstaat een hechte vriendschap. Later worden ze verliefd op elkaar. Hij belooft Lucia trouw maar hij gaat eerst een jaar weg om aan zijn toekomst te bouwen. Na een lange tijd vertrekt hij naar Amsterdam onder een Franse ‘schuilnaam’, Chevalier Seingalt omdat hij heeft ontdekt dat Lucia is vreemd gegaan, dit is niet waar maar dit heeft hij nooit geweten. Hier ontmoet hij Galathée de Pompignac.
Janisson is een van Lucia’s vaste klanten op de donderdagen. Hij wordt verliefd op haar en neemt haar later mee naar New York. Daar trouwen ze en krijgen ze drie kinderen.
Monsieur de Pompignac is de perfectionistische en af en toe chagrijnige privéleraar van Lucia. Hij geeft haar les in literatuur, filosofie en Latijn als ze verloofd is met Giacomo en een nette en nog slimmere vrouw moet worden. Dit kost veel tijd en moeite maar uiteindelijk lukt het. Lucia raakt erg gehecht aan hem en verzorgt hem wanneer hij de pokken krijgt, maar hierdoor krijgt ze het zelf ook.
Zélide is de vrouw waar Lucia dienstmeisje in Bologna voor was. Ze hield van filosofie, technologie, archeologie en moderne wetenschappen. Als ze Lucia meeneemt als gezelschap naar Zuid-Italië en Parijs hebben ze samen een hoop discussies waar Lucia een hoop kennis en ervaring uit opdoet. Het wordt Lucia duidelijk dat Zélide lesbisch is en seksuele gevoelens voor haar heeft. Kort na deze ontdekking overlijdt Zélide aan een ziekte en vertrekt Lucia naar Amsterdam.
Het perspectief
Het boek is geschreven vanuit het ik-perspectief. Je leest het verhaal door de ogen van Lucia / Galathee.
De tijd
Het boek speelt zich af in 18e eeuw, ongeveer tussen 1742 en 1785.
De chronologie
Het boek is chronologisch verteld met flashbacks ertussen door die ook op volgorde staan.
De ruimte
Het boek speelt zich af in Nederland.
Het eind van het boek
Lucia ontdekt dat ze zwanger is maar ze weet niet van wie.
Recensie en analyse
Lucia verlaat Casanova
'Ik voelde voordat ik dacht, zoals alle mensen. Pas toen men mij begon te onderwijzen leerde ik feiten onderscheiden en benoemen....
Judith Janssen 24 oktober 2003, 00:00
Het werk van Arthur Japin is vaak gebaseerd op een feit of gebeurtenis uit de werkelijkheid. Zo is zijn debuut, Magonische verhalen, sterk autobiografisch en is De droom van de leeuw geschreven naar aanleiding van de liefdesrelatie tussen cineast Fellini en Rosita Steenbeek. Ook Japins nieuwste roman, Een schitterend gebrek, bevindt zich op de grens van feit en fictie. De hoofdpersonen, Giacomo Casanova en zijn eerste liefde Lucia, hebben werkelijk bestaan, maar verkrijgen in de roman van Japin een heel eigen karakter en een nieuw - gedramatiseerd - leven buiten de geschiedbronnen die er over hen bekend zijn.In het verhaal wisselen waarheid en fantasie elkaar af. In de twee karakters én in hun onderlinge relatie tekent zich een tweespalt af die tot veel onbegrip en tragiek zal leiden. Dat heeft alles te maken met de historische aard van het boek. Casanova leefde van 1725 tot 1798 en bevond zich op het snijpunt van wat men later Romantiek en Verlichting zou noemen. Ratio tegenover gevoel; Casanova was wetenschapper en vrouwenversierder, hij hield van de romantische liefde én van de, toen nog nieuwe en nauwelijks ontdekte, industrie.Japins Casanova is, zeker tegenover de gevoelige Lucia, een product van het rationalisme. Op een bruiloftsfeest nabij Venetië leert hij het 14-meisje kennen, dat, in tegenstelling tot hijzelf en zijn nuchtere natuur wél nog in dromen en sprookjes gelooft. Ze verschijnt aan Casanova's bed als een onbezoedelde nimfijn: op blote voeten en met enkel een wit hemd om haar ontluikende borsten te bedekken. Hij vindt haar perfect. Engelachtig zelfs, haar onschuldige voorkomen betovert hem en hij wint haar hart door zijn kunde en wijsheid. Ze besluiten zich te verloven, maar als Giacomo na verwachtingsvolle maanden terugkeert, is Lucia verdwenen. Zij heeft niet op hem gewacht.Hier is het waar Japins fantasie de overhand krijgt en de auteur zijn eigen versie van het historische verhaal schrijft. Lucia blijkt niet te zijn gevlucht omdat ze Casanova niet langer tot man wilde. Ze is verdwenen om hem niet ongelukkig te maken. Tijdens Giacomo's afwezigheid heeft het jonge meisje pokken gehad en ondanks haar pogingen om de jeuk niet met haar handen, maar met haar verstand te bedwingen, zijn de wonden op haar gezicht veranderd in littekens die haar voorgoed hebben verminkt. Het Venetië van die tijd leeft van zulke uiterlijkheden, weet ze; reputaties worden gemaakt en gebroken door de schoonheid of de lelijke kanten van een vrouw. Voor het eerst neemt Lucia een besluit dat haar intuïtie en gevoel negeert. Ze vlucht, want een huwelijk zou voor Giacomo 'elke kans op een loopbaan uitsluiten'.Na jarenlang zwerven door Europa - ze is inmiddels in Amsterdam - belandt Lucia in de prostitutie. Daar, in het land van de seks en de tolerantie, ontdekt ze hoe berustend en misschien ook wel machtswellustig het verhullen van de waarheid kan zijn. Ze besluit zich te sluieren om haar littekens te verbergen en niet langer onderwerp te zijn van spot. Haar mysterieuze uiterlijk doet haar klandizie aanzienlijk toenemen en Galathée - ze heeft de naam van de onschuld afgeworpen - begeeft zich al snel in betere kringen.Van een gevoelig natuurkind wordt Lucia een verbitterde, soms zelfs cynische hoer. Deze onvrijwillige transformatie - gevoel wordt ratio - wordt door Japin zeer zorgvuldig beschreven. De wanhoop na de mislukte liefde, de nachtmerrieachtige vlucht - Japin weet de historische figuur van Lucia voldoende mee te geven om haar van een van de vele liefdes van de rokkenjager tot een rond en psychologisch interessant personage te maken. Haar karakter en de tegenstelling die ze vormt ten opzichte van de chevalier de Seingalt - zoals Casanova zich liet noemen - heeft alles in zich voor een goede roman.Toch komt Een schitterend gebrek niet verder dan een verdienstelijke plot en aardige karaktertekening, en dat heeft alles te maken met de schrijver die Japin is. Als stilist en vooral ook in zijn thematiek kent Japin geen subtiliteit. Lucia filosofeert erop los en heeft bij die overwegingen steeds de woorden van Japin nodig om tot haar - niet verrassende - conclusies te komen. De auteur gebruikt zijn personage - hij laat Lucia 'een besluit nemen', ergens bij 'stilstaan' of een alinea lang uitleg geven over de wending die haar leven neemt - om parallellen en verwijzingen zonder omhaal te duiden, zodat zijn literaire bedoelingen maar niet onopgemerkt blijven.Het wordt saai als de lezer niets anders kan doen dan het passief opnemen van vaak te omfloerste zinnen, en van de almachtige auteur niets zélf mag toevoegen. Japins bijna vaderlijke, knellende omarming van de lezer wordt het duidelijkst aan het eind van het boek, als Galathée en Casanova elkaar - uiteraard - nog eens tegenkomen. Hij herkent haar niet, en wat volgt is een uitgebreid spel met gedeelde herinneringen en bijna geuite versprekingen van Galathée. Als Casanova uiteindelijk toch haar gebrek te zien krijgt, treurt hij, maar niet om háár ongeluk. Hij vindt het verschrikkelijk om iets wat híj heeft liefgehad 'vertrapt te zien'.Met een appél op de lezer voltrekt zich uiteindelijk de catharsis - Lucia kan toch niet ongelukkig achterblijven! - en weet Japin op de valreep zelfs nog een moralistisch tintje aan het boek te geven. Na Casanova's afwijzing komt Galathée tot inkeer en verzucht: 'Ik vertel je mijn leven opdat jij dit geheim meteen bij aanvang al zult kennen: wij zijn ongelukkig omdat wij denken dat we lief moeten hebben. Om gered te worden moeten wij (. . .) niet hebben, maar geven. (. . .) Dit heeft mij mijn gebrek geleerd.’
- Elementen die de mening van de schrijver bevatten
- Elementen die inhoudelijke informatie over het werk bevatten
- Elementen die literaire argumenten bevatten
Eigen mening over het boek
In het begin dacht ik dat het boek heel erg moeilijk en saai zou zijn maar als je er eenmaal een beetje in zit dat is het te doen. In het begin snapte ik het boek ook niet zo goed maar naarmate het verhaal zich vorderde snapte ik het steeds beter.
Als je voor een boek aan het zoeken bent met een niet veel voorkomend verhaal zou ik je aanraden om dit boek te kiezen. Leerlingen uit HAVO4 zouden dit allemaal wel moeten kunnen lezen.
Bronnen
https://nl.wikipedia.org/wiki/Arthur_Japin
http://www.scholieren.com/boek/5275/een-schitterend-gebrek/zekerwetengoed
http://www.volkskrant.nl/archief/lucia-verlaat-casanova~a754736/
http://www.google.nl
Leesverslag 5
Lara van Zoggel, H4C
Inhoudsopgave
Informatie over de schrijver………………………………………………………………………………………
Boekanalyse………………………………………………………………………………………………………………
Recensie en analyse…………………………………………………………………………………………………
Eigen mening over het boek………………………………………………………………………………………
Bronnen ……………………………………………………………………………………………………………………
Informatie over de schrijver
Saskia Noort is geboren op 13 april in 1967. Ze is een Nederlandse schrijfster, freelance journaliste en columniste. Na de HAVO op de middelbare school heeft ze journalistiek en theaterwetenschap gestudeerd. Daarna werkte als redacteur ze voor verschillende magazines zoals Viva en Marie Claire. Op het moment schrijft ze columns voor LINDA. Haar eerste boek was Terug Naar De Kust in 2003. Een jaar later verscheen de Eetclub. Beide boeken zijn verschenen in het Duits, Frans, Russisch, Deens en Noors. Ook zijn beide boeken verfilmd.
Als vervolg op de Eetclub verscheen in 2013 Debet.
Haar bekendste boeken zijn Terug Naar De Kust, de Eetclub, Nieuwe Buren en de Verbouwing.
Boekanalyse
De werkelijkheid in het boek
Dit boek zou wel eens gebaseerd kunnen zijn op de werkelijkheid omdat alles wat er in wordt verteld geen fictie is.
Bedoeling van de schrijver
De bedoeling van de schrijver is de lezer amuseren met een spannend boek.
Het thema van het boek
Ik denk dat het thema van het boek voor een groot deel angst is. Maria is bang voor haar stalker, later voor iedereen om haar heen en aan het einde van het boek ook voor zichzelf. Ze maakt zichzelf en de mensen om haar heen helemaal gek door alle gedachtes die ze heeft.
De motieven
Abortus: als Maria geen abortus had gepleegd was dit hele verhaal niet ontstaan.
Geestelijk ziek zijn: dit begint al in het verleden. De moeder van Maria en Ans was in haar hoofd, geestelijk, niet helemaal gezond. Ze kreeg aanvallen en heeft haar man en zichzelf vermoord. Ans heeft het verleden nooit kunnen verwerken en ze probeert alle schuld op Maria af te schuiven.
Jaloezie: Ans doet Maria dit alles aan omdat ze jaloers op Maria is. Maria heeft een gelukkig gezin wat voor Ans niet mogelijk is.
De personages
De hoofpersoon in dit boek is Maria. Een zangeres in een bandje, haar vriend is de drummer en heeft twee kinderen, Wolf en Merel. Ze raakt zwanger van haar vriend en laat abortus plegen omdat ze geen 3e kind wil, ook verbreekt ze de relatie met haar vriend. Na de abortus krijgt ze dreigberichtjes en gaat ermee naar de politie. De politie doet hier in het begin niks aan. Als de berichtjes door blijven gaan maakt de politie er eindelijk een zaak van en vertrekt Maria samen met Wolf en Merel naar haar ouderlijk huis aan de kust bij haar zus Ans.
Geert is de vriend en ex-vriend van Maria in het boek. Hij heeft een depressie en drinkt veel. Geert is de vader van Wolf. Als Maria de relatie verbreekt is hij heel erg verdrietig en drinkt hij alleen maar meer.
Steve is de vader van Merel. Hij is zanger en wilde een carriére maken in Amerika. Na een lange tijd niks van zich te laten horen duikt hij weer op in Amsterdam en gaat zijn eigen gang.
Ans is de zus van Maria. Ze was vroeger heel rustig en stil en heeft zich eigenlijk altijd al Maria geërgerd. Ans vangt Maria, Wolf en Merel op en doet zich heel goed voor. Aan het einde van het boek blijkt het dat Ans Maria’s stalker is en dat ze ervoor heeft gezorgd dat Maria denkt dat ze gek is terwijl Ans zelf gek is en Maria eigenlijk wilde vermoorden.
Martin is de man van Ans. Als Maria bij Ans komt wonen is hij opeens vertrokken naar Spanje zei Ans. Later kom je erachter dat Ans hem vermoord heeft.
Victor is de collega van Ans en is Psycholoog. Door alles wat Ans hem heeft verteld over Maria denkt hij dat Maria gek is maar uiteindelijk komt hij erachter dat Ans degene die gek is.
Harry is een oude collega van Martin en aan het einde van het boek een vriend van Maria. Samen met Maria onderzoeken ze samen het kantoor van Ans. Later wordt hij vermoord door Ans.
Het perspectief
Het verhaal wordt geschreven vanuit het ik-perspectief. Vanuit het perspectief vn Maria.
De tijd
Het boek is geschreven in 2003, de film kwam uit in 2009. Het speelt zich dus niet echt af in de tijd van nu. Maar ook niet in het verleden.
De chronologie
Het boek is chronologisch verteld met verhalen er tussendoor over wat er vroeger is gebeurd.
De ruimte
Het boek speelt zich af in Amsterdam en bij het huis aan de kust.
Het eind van het boek
Het boek heeft een open einde, je weet niet precies hoe het leven van Maria en Ans nou verder gaat.
Recensie en analyse
Terug naar de kust – Saskia Noort
07/11/201507/11/2015 Sanne Nijsen
Terug naar de kust – Saskia Noort
Als Maria zwanger blijkt van haar derde kind, besluit ze het voortijdig te laten weghalen en de relatie met de vader te verbreken. Vlak daarna wordt ze met de dood bedreigd, kennelijk vanwege haar levensstijl en de gepleegde abortus: het is het begin van een zenuwslopend kat-en-muis-spel, waarbij Maria er alles aan doet om zichzelf en vooral haar kinderen in veiligheid te brengen. Ze besluit onder te duiken bij haar zus, die nog altijd in hun ouderlijk huis aan zee woont. Daar wordt ze geconfronteerd met jeugdherinneringen die ze liever zou vergeten, en beginnen haar dierbaren steeds meer aan haar geestelijke gezondheid te twijfelen. Ondertussen komt haar belager dichterbij…
Maria’s leven gaat niet over roosjes. Als ze zwanger blijkt te zijn van haar derde kind besluit ze het zonder overleg weg te laten halen, tot ongenoegen van de vader van het kind. Na een ruzie besluit Maria de relatie te verbreken. Niet lang erna volgen er bedreigingen, waarop Maria vlucht en besluit onder te duiken bij haar zus. Niemand weet waar ze is, en de bedreigingen komen niet meer terug. Echter moet Maria nu opgewassen zijn tegen wat anders dan de bedreigingen: de jeugdherinneringen die ze liever onderdrukt en niet meer aan denkt. Hierdoor begint haar omgeving te twijfelen of ze geestelijk wel helemaal in orde is en of dit allemaal nog niet genoeg is voor Maria komt de bedreiger ook steeds dichterbij..
Dit boek was het allereerste boek wat ik gelezen heb van Saskia Noort, ik wist dus niet wat ik moest verwachten en kon verwachten.
Het boek Terug naar de kust leest ontzettend vlot en je hebt het snel uit. Je hoeft er niet bij na te denken, het is een heerlijk ontspanningsboek, ondanks de spanning die ontzettend snel aanwezig is. Hierdoor zit je aan de pagina’s gekluisterd en voel je je net zo ellendig als Maria als haar omgeving zich als het ware tegen haar keert.
De onthulling (oftewel het plot) kan voor sommige mensen verwacht zijn, voor sommigen ook niet. Persoonlijk vond ik het een leuke plot twist, ik had er zelf wel aan gedacht maar ik ging er niet 100% voor.
Ik geef het boek 3.5/5 sterren.
- Elementen die de mening van de schrijver bevatten
- Elementen die inhoudelijke informatie over het werk bevatten
- Elementen die literaire argumenten bevatten
Eigen mening over het boek
Aangezien het een thriller is vond ik het sowieso al niet erg om het boek te lezen. In het begin moest ik er wel een beetje inkomen maar uiteindelijk was het heel erg spannend. Je wordt de hele tijd op het verkeerde pas gebracht en hierdoor ontdek je nieuwe dingen en daardoor wil je doorlezen.
Bronnen
https://nlboekenrecensies.wordpress.com/2015/11/07/terug-naar-de-kust-saskia-noort/
http://www.google.nl
http://www.scholieren.com/boekverslag/62135
http://www.scholieren.com/boekverslag/57196
https://nl.wikipedia.org/wiki/Saskia_Noort
Leesverslag 6
Lara van Zoggel, H4C
Inhoudsopgave
Informatie over de schrijver………………………………………………………………………………………
Boekanalyse………………………………………………………………………………………………………………
Recensie en analyse…………………………………………………………………………………………………
Eigen mening over het boek……………………………………………………………………………………
Bronnen ……………………………………………………………………………………………………………………
Informatie over de schrijver
Kluun, Raymondus Godefridus Norbertus (Raymond) van de Klundert is zijn volledige naam, is geboren op 17 april in 1964. In 2001 verloor hij zijn 1e vrouw aan kanker en ging hij met zijn dochter naar Australië om zijn boek Komt Een Vrouw Bij De Dokter af te maken die in 2003 uit kwam. Desondanks de slechte reacties op het boek in Nederland is het de best verkochte Nederlandse debuutroman aller tijden.
In 2004 schreef hij Help Ik Heb Mijn Vrouw Zwanger Gemaakt en in 2006 kwam er een vervolg op Komt Een Vrouw Bij De Dokter genaamd Weduwnaar.
Dit zijn de bekendste boeken van Kluun.
Boekanalyse
De werkelijkheid in het boek
De schrijver heeft dit boek voor een groot deel zelf meegemaakt omdat zijn vrouw ook is overleden aan kanker.
Bedoeling van de schrijver
De schrijver wil laten zien dat kanker af en toe heel erg dicht bij kan komen en dat je het beste uit je leven moet halen en er van moet genieten.
Het thema van het boek
Het thema van dit boek is het verliezen van een geliefde aan een ziekte. Stijn verliest zijn grote liefde Carmen. Je zou denken dat hij het hier niet zo moeilijk mee heeft als de gemiddelde man in Nederland die zijn vrouw verliest, maar hij geeft desondanks het vreemdgaan heel erg veel om Carmen en dit laat hij dan ook merken.
De motieven
Het vreemdgaan van Stijn: hij doet dit omdat hij het verdriet dat zijn vrouw dood gaat niet anders kan verwerken.
Het ziek zijn van Carmen: op de een of andere manier komen Stijn en Carmen dichter bij elkaar door de ziekte van Carmen.
De personages
Stijn is getrouwd met Carmen en is heel gelukkig. Ook is hij jong en geniet hij samen met Carmen van het leven. Hoe gelukkig hij ook is, hij heeft regelmatig de dwangmatige behoefte om vreemd te gaan. Als hij hoort dat Carmen kanker heeft slaat hij hier in door en is hij steeds vaker van huis. Later in het verhaal kan hij er steeds beter mee omgaan.
Carmen is de vrouw van Stijn. Ze is een sterke vrouw. Als ze te horen krijgt dat ze kanker krijgt heeft ze het hier moeilijk mee maar probeert ze nog zoveel mogelijk van haar laatste tijd te maken. Ze weet heel goed dat Stijn altijd vreemdgaat maar kan hem niet laten gaan.
Luna is de dochter van Stijn en Carmen. Ze komt niet zo veel voor in het boek maar toch speelt ze een grote rol omdat ze heel erg belangrijk is voor haar ouders. Ze wordt zo goed mogelijk voorbereidt op de dood van haar moeder.
Roos is de vrouw met wie Stijn vreemdgaat in het verhaal. Stijn raakt een soort van verslaafd aan Roos, terwijl die dit met nog geen andere vrouw heeft gehad. Roos steunt Stijn heel erg in het verliezen van zijn vrouw.
Het perspectief
Het boek wordt geschreven vanuit het ik-perspectief. Je leest het verhaal vanuit Stijn zijn ogen.
De tijd
Het verhaal speelt zich af in Amsterdam. In het ziekenhuis, uitgaansgelegenheden, het ziekenhuis, maar vooral in het huis van Stijn, Carmen en Luna.
De chronologie
Het is een chronologisch verhaal met af en toe een kleine terugblik naar het verleden.
De ruimte
Het verhaal begint ermee dat Stijn en Carmen in het ziekenhuis te horen krijgen dat Carmen ziek is. Daarna leeft Carmen nog ongeveer 2 tot 3 jaar.
Het eind van het boek
Het verhaal eindigt met de dood van Carmen.
Recensie en analyse
Liefde in tijden van kanker*
door Daan Stoffelsen, 20 april 2005
Komt een vrouw bij de dokter…
… krijgt ze te horen dat ze nog maar een paar maanden te leven heeft. Dat is Komt een vrouw bij de dokter in een notendop. Het begint als een grap, maar het pakt behoorlijk ernstig uit. Het leven van Stijn wás een grap: superbaan in de marketing, samen met Carmen ‘het gelukkigste stel van het westelijk halfrond en omstreken’, vader van Luna – zijn ‘zonnetje’ – en een dwangmatig vreemdganger. Type ongelooflijke klootzak met te veel mazzel. Carmen wist wel dat hij vreemdging toen ze voor hem koos, maar dat hij dat zou blijven doen? Sinds het een keertje was uitgekomen en ze toch niet zo tolerant was gebleken, hield hij zijn avontuurtjes maar geheim. En nu had ze borstkanker en niet lang meer te leven.
Kluun – Raymond van Klundert voor de belastingsdienst – heeft veel ervan zelf meegemaakt. Hij was een marketingmannetje, zijn vrouw overleed aan kanker, en om te vergeten is hij gaan feesten. Eenmaal tot bezinning gekomen heeft hij Komt een vrouw bij de dokter geschreven, waarmee hij in 2003 debuteerde, en ijzersterk debuteerde mag ik wel zeggen. Kluun beschrijft het sterven van een sterke vrouw en het leven van een zwakke man, en hoe dat toch samen kan gaan. Hoe een liefde blijft bestaan ondanks de kanker en het vreemdgaan.
Dat laatste heeft Stijn vooral te danken aan Carmens grote hart, maar eerlijk gezegd wekt de klootzak ook sympathie op. Waar lotgenoten van Stijn in het boek hun zieke vrouwen alleen achterlaten, blijft hij een goede vader voor zijn kind, gaat hij steeds mee naar het ziekenhuis. Stijn ís er voor Carmen.
‘“Daar gaan we dan, schat.”
Ik zucht diep, zet de tondeuse aan en scheer van onder uit haar nek een strook van zo’n vier centimeter breed weg. Meteen kus ik haar op haar wang. Ze ziet in de spiegel de lange haren op de handdoek vallen, slaat haar hand voor haar mond en begint te huilen. Ik slik, maar ga onverstoorbaar door met scheren, haar om de paar seconden op haar hoofd kussend. We zeggen niks.
Tien minuten later is Carmen kaal.’ (p. 77)
Stijn twijfelt nog wel eens aan zijn motieven: is het plichtsbesef en schuldgevoel of daadwerkelijk de liefde die hem drijft? Toegegeven, die twijfel is te begrijpen bij iemand die zijn zorgtaken afwisselt met seks buiten de deur. Maar deze lezer kan er wel mee leven dat Carmen Stijn, in al zijn menselijkheid (pardon: mannelijkheid), uiteindelijk alles vergeeft en ze de laatste weken alles delen – behalve die tweede vrouw dan. Dan tonen Carmen en Stijn dat het leven, het feest, het genieten overwint ondanks de ziekte, en dat de liefde overwint ondanks het vreemdgaan.
Dat een plot met zulke uitersten, met zoveel grond voor controverse niet soapachtig of pathetisch wordt, is voor een groot deel te danken aan de manier waarop de auteur z’n karakters neerzet. Kluun maakt zijn hoofdpersoon schuldbewust en diens eega onverwoestbaar vrolijk en geestig. En nergens is de relativering ver weg, culminerend in de verwijzingen naar het rijke verleden van Ajax. De thuiskomst op de dag van het telefoontje – ‘Ik zit in het ziekenhuis en ze zijn bang dat het niet goed is.’ (p. 18) – is Stijn ‘zenuwachtig, wat [hem] voor het laatst gebeurde in 1995, toen Ajax in de laatste minuten de 1-0 moest vasthouden tegen AC Milan.’ (pp. 21, 22. Met in een noot de opstelling.) Maar als het er echt op aankomt dan is Kluun niet leuk of licht, maar sober. Kluun kan doseren.
Komt een vrouw bij de dokter gaat over liefde en over het leven, ondanks alles. Het is goed geschreven, het raakt, het is geestig. Dit is terecht het best verkochte romandebuut van de afgelopen jaren, en ik kijk uit naar het vervolg dat naar verwachting eind dit jaar wordt uitgebracht.
- Elementen die de mening van de schrijver bevatten
- Elementen die inhoudelijke informatie over het werk bevatten
- Elementen die literaire argumenten bevatten
Eigen mening over het boek
Ik heb de film van dit boek gezien dus het leek me wel leuk om dit boek te lezen. Ik vond het een boek wat fijn is om te lezen. Het is zo geschreven dat je het door wil lezen en dat heb ik dan ook gedaan. Hierdoor heb ik ook meteen dit boekverslag gemaakt.
Bronnen
http://www.google.nl
https://nl.wikipedia.org/wiki/Kluun
http://www.scholieren.com/boek/5888/komt-een-vrouw-bij-de-dokter/zekerwetengoed
http://www.scholieren.com/boekverslag/62321
