Opzet Wikiwijs leeslogboek H5

Opzet Wikiwijs leeslogboek H5

Algemeen

Instructie

Hoe moet je leeslogboek eruit zien?

Je leest in havo 5 nog vier boeken. Bij elk boek moet je je leeslogboek updaten. Maak de opdracht in Wikiwijs en niet via een bestand als bijlage!

 

Bij elk gelezen boek moet er een reflectie terug te vinden zijn in je leeslogboek. Hiervoor moet je de volgende stappen doorlopen:

1. Geef op het tabblad  'boekenoverzicht' een volledig overzicht van de gelezen boeken. Neem allereerst de boeken uit havo 4 over. Zo kun je in één oogopslag zien welke boeken je gelezen hebt. Noteer van elk boek: de titel, de auteur, het niveau van het boek en het aantal sterren dat je het boek zou geven. Hierbij geldt dat 5 sterren maximaal is.
2. Voor elk boek gebruik je vervolgens een tabblad waar je een verwerkingsopdracht maakt bij het gelezen boek. De opdrachten waar je uit kunt kiezen, vind je bij het tabblad 'opdrachten'. Je mag hierbij natuurlijk werken met afbeeldingen als je wilt!
3. Aan het einde van het schooljaar ontvang je van je docent nog overige opdrachten die je bij het tabblad 'overige opdrachten' moet uitvoeren.


Word je beoordeeld?
Je docent zal aangeven wanneer zij de leeslogboeken gaat bekijken. Als je ervoor zorgt dat je op dit moment 'helemaal bij bent' met updaten, kan je docent je feedback geven. Je krijgt geen tussentijdse beoordeling. Pas aan het einde van havo 5, net voor je mondeling literatuur, zal je van je docent een eindscore krijgen voor je leeslogboek. Hierbij wordt gelet op volledigheid, kwaliteit en ontwikkeling. Je krijgt een totaalscore over het leeslogboek havo 5 en over het leesdossier havo 4.

 

Verwerkingsopdrachten

In je leeslogboek is het van belang dat je bij elk gelezen boek vooral aangeeft wat je ervan vond en waarom. Je kunt hierbij kiezen uit een aantal vaste opdrachten of je maakt een eigen verslag waarin de voor jou belangrijkste informatie is opgenomen.

Neem bij elk boek sowieso op: titel - auteur
Op deze manier is het voor jouzelf en voor je docent direct duidelijk over welk boek het verslag gaat.

 

Kies voor een eigen verslag, of kies één van de volgende opdrachten om op te nemen in je leeslogboek:

Recensieopdracht

Schrijf een recensie waarin je elementen uit de samenvatting, de analyse, de schrijversinformatie en je eigen mening combineert. Let hierbij op het volgende:
- Je schrijft de recensie voor iemand die het boek niet gelezen heeft. Laat de lezer van de recensie dus eerst kennismaken met het boek. Vertel kort waar het over gaat / neem een stukje uit het boek letterlijk over. Maak de lezer nieuwsgierig naar het verhaal
- Vertel in de kern meer over de analyse en de schrijver. Combineer deze informatie met je eigen mening. Leg dus steeds uit wat jij ergens van vindt.
- In het slot geef je je eindoordeel. Je vertelt wat je uiteindelijk ‘over-all’ van het boek vond. Je geeft een tip aan mogelijke lezers of reageert op de verwachting die je had voordat je ging lezen. 
- Je recensie krijgt een passende en pakkende titel. Dat kan een quote zijn uit het boek, het mag al iets zeggen over je eindoordeel. Als het maar origineel is en de aandacht trekt.
- Markeer in je recensie de zinnen / zinsdelen waarin je je eigen mening verwoordt.

 

Opdracht van Lezen voor de Lijst

Maak de opdrachten die op de site www.lezenvoordelijst.nl horen bij jouw boek. Als er bij jouw boek opdrachten horen op verschillende niveaus, kies dan de opdracht die het beste bij jou past. Neem bij de uitwerking van de opdracht telkens de opdracht over en het bijbehorende antwoord. Geef tot slot kort aan waarom je voor deze opdracht gekozen hebt.

 

Juryrapport

Je doet alsof het boek dat je hebt gelezen is ingezonden voor een landelijke boekenwedstrijd. Bij deze wedstrijd ben je als jurylid op zoek naar het beste Nederlandstalige boek. Om dit beste boek te kunnen kiezen, moet je eerst bepalen aan welke eisen het moet voldoen. 2 eisen zijn al bekend, namelijk: - het boek moet een verrassend einde hebben EN - de titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven.
Wat ga jij als jurylid op papier zetten:
- Je vult de gegeven eisen aan met 3 eigen eisen waarvan jij vindt dat het beste boek daaraan moet voldoen. Geef ook een korte motivatie / verantwoording bij elke eis: waarom vind je deze eis belangrijk?
- Uiteindelijk heb je een lijst van 5 eisen verzameld die je nu moet gaan koppelen aan het gelezen boek. Dit doe je door bij elke eis een omschrijving te geven van jouw boek. Dus bijvoorbeeld: heeft het boek een verrassend einde? Waarom wel of waarom niet? De antwoorden hoeven niet altijd positief te zijn.
- De laatste stap is bepalen of jouw boek het beste Nederlandstalige boek is. Dit doe je door een conclusie te schrijven bij de 5 eisen. Je geeft een korte samenvatting van jouw bevindingen en komt tot een eindoordeel. Dit eindoordeel hoeft niet altijd positief te zijn!

 

Brief van de uitgever

Bij deze opdracht kruip je in de huid van de uitgever. Je doet je alsof het boek dat je gelezen hebt, nog niet is uitgegeven.
Stel je voor: je werkt bij een uitgeverij. De schrijver van jouw boek komt binnen met zijn verhaal en vraagt of jij het werk wilt uitgeven. Je bent best enthousiast, maar je ziet nog wel ruimte voor verbeteringen. Je besluit om jouw reactie op papier te zetten en naar de schrijver te sturen.
De opdracht:
- Schrijf een brief aan de schrijver. Je begint natuurlijk met een korte inleiding.
- Vervolgens geef je jouw persoonlijke oordeel over het boek. Het is jouw oordeel, dat betekent dat het zowel positief als negatief kan zijn.
- Daarna ga je aangeven waarom je op dit moment het boek nog niet wilt uitgeven. Je geeft 3 elementen waarvan je vindt dat deze aangepast moeten worden en waarom. Denk bij elementen aan de theorie van verhaalanlyse.
- Als je hebt aangegeven wat je aangepast wilt hebben en waarom, ga je de schrijver advies geven in hoe hij/zij het moet aanpassen. Je hebt hier als uitgever natuurlijk een visie in. Dus: wat zou de schrijver moeten doen om ervoor te zorgen dat je het boek wel uitgeeft.
- Je rondt de brief netjes af.

 

Brief aan de uitgeverij

Stel je voor: het werk dat je gelezen hebt, heb je zelf geschreven. Je blijkt over bijzonder schrijftalent te beschikken. Het verhaal is nog niet gepubliceerd, maar je wilt graag dat een uitgeverij het uit gaat geven. Je besluit een uitgeverij te schrijven om je verhaal te promoten!
- Je schrijft een brief aan een uitgeverij. Ga eerst eens op zoek naar bestaande uitgeverijen en kies een geschikte uit voor jouw boek.
- Je introduceert jezelf als schrijver en je vertet kort waarom je deze brief schrijft.
- In de kern introduceer je het verhaal. Je geeft informatie over de titel, het thema, het plot en het perspectief.
- Je legt uit voor welk publiek jouw boek geschikt is. Koppel dit aan de niveaus van Lezen voor de Lijst en leg uit waarom dit het geschikte publiek is.
- Rond je brief netjes af.

Boeken

Boekenoverzicht

Boeken

  1. Nachtverhaal – Paul Biegel – niveau 2 - XXX
  2. De engelenmaker – Stephan Brijs – niveau 3 - XX
  3. Lieveling  - Kim van Kooten – niveau 2 - XX
  4. Dit zijn de namen – Tommy Wieringa – niveau 4 - X
  5. Het zwart licht – Harry Mulisch – niveau 4 - X
  6. Maar buiten is het feest- Artur Japin – niveau 3 - XXX
  7. Twee Vrouwen – Harry Mulisch- niveau 3 - XXX
  8. Komt een Vrouw Bij de Dokter – Kluun – niveau 2 - XXX
  9. De Aanslag – Harry Mulisch – niveau 3 - XXX
  10. Het Diner – Herman Koch – niveau 2 - XX

Boek 1

Boek: Nachtverhaal

Schrijver: Paul Biegel

Niveau: 2

Perspectief: Derde persoon

Tijd/chronologie: tegenwoordige tijd met flashbacks

 

Samenvatting

Er leeft een kabouter in een poppenhuis op de zolder van een oude vrouw. De kabouter woont daar al heel lang en elke zaterdagavond speelt hij poker met Rat en Pad, een pad en een rat die in de kelder wonen. Op een heel stormachtige nacht klopte er een fee met een gebroken vleugel aan de deur, zij vertelde verhalen over de avonturen die zij had meegemaakt. De kabouter verstopte haar voor zijn vrienden en de wespenkoningin die elke winter haar winterslaap nam in het poppenhuis. Uiteindelijk was de oude vrouw overleden en werd de oude villa leeggehaald door de vorige bewoners, die hen had gewaarschuwd om op tijd weg te gaan. Samen met Rat, Pad, de fee en de wespenkoningin in het poppenwiegje verdween de kabouter door het kelderraam van de villa.

 

-Het thema van dit boek is fantasie en werkelijkheid.

-Een van de motieven is avontuur, omdat het avontuur wat de fee heeft beleefd heel belangrijk is in dit boek. De kabouter is heel nieuwsgierig hiernaar, net als Rat en Pad. Haar avonturen heeft ze per dag verteld. En dit alles heeft ze beleefd door haar verlangen naar trouwen, nakomelingen en de dood.

-Het andere motief is geluk of het verlangen naar geluk, omdat de fee haar zoektocht begon omdat ze gelukkig wilde zijn. Zij dacht dat ze alleen gelukkig kon zijn als ze zou weten wat trouwen was en de dood  zelf zou hebben meegemaakt. Doordat de fee hiernaar verlangde, maakte zij allerlei dingen mee, leuke en niet leuke dingen. Uiteindelijk mag ze bij de kabouter in zijn poppenhuis blijven. Ze heeft de dood gezien en wil er niet meer heen, ze is gelukkig met hoe zij is.

-Het verhaal is vanuit het perspectief van de alwetende verteller. De auteur, Paul Biegel heeft een verhaal in een verhaal verteld, wat het boek nog langer en spannender maakt.

-Het einde van het boek is dat de oude vrouw, voor wie de kabouter zorgde dat alles uit stond als zij naar bed was gegaan, overleed en dat de vorige bewoners het huis gingen leeghalen. Een man, ooit een jongen, waarschuwde de kabouter om weg te gaan omdat het niet meer veilig was. De kabouter en de fee droegen samen het poppenwiegje waarin de wespenkoningin sliep en Pad op Rat’s. Samen verlieten zij de oude villa door het kelderraam.

 

-De personages van dit boek zijn:

              -Kabouter: De huiskabouter heeft een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Hij is al jaren de huiskabouter en doet erg zijn best het goed te doen. Als hij zo van het pad raakt door het verhaal van de fee voelt hij zich dan ook erg schuldig. Hij probeert waar hij kan goede oplossingen te vinden voor de problemen die zich voordoen. En hoewel hij zijn vrienden Pad en Rat eigenlijk niet altijd even aardig vindt, zal hij wel voor ze opkomen als het erop aankomt. Kabouter is ook erg nieuwsgierig. Die eigenschap vind hij zelf niet erg goed van zichzelf, maar komt naar boven als hij telkens het verhaal verder wil horen. Daar schaamt hij zich dan ook wel een beetje voor.

              -Pad: Pad is een lompe pad. Hij is groot en dik en vindt zichzelf erg lelijk. Dat vind hij heel vervelend maar hij heeft het wel geaccepteerd. Hij wordt vaak gepest door Rat en dan maken ze ruzie. Pad is erg lui en doet niet veel. Zijn opmerkingen zijn vaak niet erg nuttig maar af en toe zit er een bij die Rat kan gebruiken.

              -Rat: Rat is erg nieuwsgierig en een beetje bijdehand. Hij luistert de kabouter thuis af om te ontdekken wie er bij hem woont en zet ook een vingerhoedje met honing voor de voordeur. Helaas is Rat niet zo erg slim en weet hij niet wat voor gevolgen het zou kunnen hebben als de grootmoeder ontdekt dat er ratten in haar huis zitten. Hoewel Rat en Pad veel ruzie maken, neemt Rat Pad elke keer op zijn rug naar boven. Zelfs als hij niet al te lang geleden te grazen is genomen door een zwarte kater.

              -Fee: De fee heeft een heel lief uiterlijk. Ze heeft eindelijk een plekje gevonden waar het rustig is en waar ze wel even wil blijven. De fee is heel aardig maar weet haar verhaal wel zo te vertellen dat kabouter haar telkens nog een dagje laat overnachten. Dit kan ze zo lang volhouden dat ook Rat en Pad haar accepteren en ze samen het huis verlaten als dat de tijd is.

-De vertelde tijd is een paar weken, denk ik. De verteltijd is 153 bladzijdes lang. Er zitten veel flashbacks in dit verhaal, bijvoorbeeld de verhalen die de fee vertelt.

-De ruimte waarin het verhaal zich afspeelt is in een oude villa die op dat moment bewoont wordt door een oude vrouw.

Bron: http://www.scholieren.com/boek/9920/nachtverhaal/zekerwetengoed

 

Paul Biegel maakte vaak gebruik van rijke woorden; vergelijkingen, metaforen en zelfbedachte woorden. Hierdoor wordt het verhaal meteen spannend en interessant. Hij maakte ook gebruik van raamvertelling, een stijl waarin hij een verhaal in een verhaal verteld. Paul heeft heel veel boeken geschreven. Zijn stijl werd gezien als dat voor kinderen bedoeld, hoewel hij zelf vond dat dat niet altijd zo was. Hij schreef vooral fantasieboeken, sprookjesachtige elementen.

Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Paul_Biegel#Schrijfstijl_en_thema.27s

 

Ik vond het verhaal interessant en mooi, omdat het fantasieachtig is, mooi taalgebruik. Bijvoorbeeld dat er een fee is en een groot kasteel. Ik weet niet hoe populair dit boek is, maar ik raad het wel aan om te lezen.

 

Ik heb dit boek gekozen, omdat ik het had gekregen toen ik 10 jaar oud was. Ik vind het nog steeds een heel mooi boek en wilde het dus daarom hierover doen. Als ik zo terugkijk op mijn keuze dan vind ik het inderdaad een verstandige keuze omdat ik vind dat andere het eigenlijk ook wel zouden moeten lezen. Ik heb mijn volgende boek al gekozen. Ik heb een lijst gemaakt en aan mensen, vooral mijn docent, gevraagd of zij een boek wisten. Oftewel ik volg het advies van anderen over deze boeken en wat ik ervan denk als ik de achterkant van het boek heb gelezen.

 

De inhoud van het verslag komt vanuit mijn brein en een paar sites, omdat het redelijk lang geleden is geweest toen ik dit boek heb gelezen. Ik heb deze samenvatting uit mijn hoofd gedaan omdat ik dat fijner vind dan iets overnemen, en aangezien ik nog wel wat dingen ervan wist, had ik een al geschreven samenvatting niet echt nodig. Ik heb wel het boek even gebruikt om het einde meer gedetailleerd te weten en een site voor de personages en de schrijfstijl. Ik heb deze informatie over de schrijver opgenomen omdat dat in de opdracht stond. Ik heb eigenlijk alleen voor de analyse en de informatie over de schrijver de site gebruikt.

Boek 2

Boek: De Engelenmaker
Schrijver: Stefan Brijs
Niveau: 4
Perspectief: Alwetend
Tijd/Chronologie: verleden tijd en chronologisch

  1. Samenvatting van de inhoud:
    Deel I
    : In dit deel wordt de periode van de komst van dokter Victor Hoppe in het dorp Wolfheim op 13 oktober 1984 tot aan de dood van de huishoudster vier jaar later behandelt. Victor wordt populair door het verrichten van genezingen, zoals het redden van een zoon. Ook vraag hij hier niks voor, waardoor Victor alleen maar populairder wordt. Charlotte, een kennis van Victor, wordt boos en schreeuwt woedend over de termen fraude en chaos. Ze staat op het randje van de trap en als Victor een dreigende stap in haar richting doet, valt ze van de trap en breekt ze haar nek. Victor zit naast haar lijk en zegt tegen de teruggekeerde beheerder van de uitkijktoren: "God geeft en God neemt".

    Deel II In dit deel zijn twee grote tijdlagen te onderscheiden. De ene tijdlijn is die van de geboorte van de kleine Victor Hoppe direct na het einde van de Tweede Wereldoorlog en het opgroeien in een gesticht respectievelijk internaat. De andere is die van de experimenten met klonen die Victor Hoppe in de zeventiger en tachtiger jaren heeft uitgehaald. De voorgeschiedenis wordt aan de lezer onthuld. Er zijn twee tijd -en verhaallijnen. De ene is de lijn van de geboorte en de opvoeding in het gesticht van de kleine Hoppe, die vanwege zijn enorme hazenlip door zijn moeder wordt verstoten. De andere verhaallijn is de lijn die verhaalt over de medische experimenten die Hoppe uithaalt met het klonen van muizen en later van mensen. Deze twee verhaallijnen wisselen elkaar steeds af en worden van elkaar gescheiden door de typografische tekens van drie sterretjes. Voor deze samenvatting worden de verhaallijnen gescheiden verteld.[1]

    Deel III Daar wordt de draad van deel I weer opgepakt in 1988 en dat leidt tot een bizarre slotzin een jaar later.
  2. Analyse:
  • Thema en motieven:
    In deze boeiende roman gaat het eigenlijk om de aloude strijd tussen Goed en Kwaad in de wereld. Victor Hoppe (ongewenst kind -vooral door zijn moeder vanwege zijn grote aangeboren hazenlip) groeit in een gesticht op met de gedachte dat God het kwaad in de wereld heeft gebracht en dat zijn verblijf in het gesticht waar hij voor debiel wordt versleten, terwijl hij alleen maar een hazenlip heeft en enigszins autistisch is, op rekening van God te schrijven is.
  • Perspectief:
    Er is een sprake van een alwetend perspectief
  • Personages:
    Victor Hoppe, Charlotte, Vera Weber, Lothar, Izaak.
  • Einde boek:
    Hoppe is aan het kruis opgehangen en later in mei 1990 de nieuwe Boudewijntoren in Vaals geopend. Lothar en Vera Weber zijn van de partij met hun vier maanden oude zoontje, dat ze Izaak hebben genoemd. De gehoordetesten in het ziekenhuis hebben aangetoond dat het jongetje niet doof is. De operatie van de hazenlip is bovendien heel mooi geslaagd. Voor het dorp was de genetische afwijking heel aanvaardbaar geweest: Vera was zwanger toen ze de dode Hoppe aan het kruis had zien hangen en wilde het bijgeloof niet dat je door heel erg te schrikken tijdens je zwangerschap een hazenlip kon krijgen.
  • Tijd:
    Verleden tijd en de data zijn heel specifiek.
  1. Informatie over de schrijver:
    Over de schrijver

    (Informatie van de website Stefan Brijs.)
    Stefan Brijs werd geboren op 29 december 1969 in Genk (Belgisch-Limburg), waar hij ook jarenlang woonde en naar school ging. In 1990 studeerde hij af als onderwijzer en begon als opvoeder aan zijn vroegere middelbare school te werken. Van 1994 tot 1997 woonde hij in Zonhoven, daarna vestigde hij zich opnieuw in Genk, vlakbij het natuurreservaat De Maten.
    Sinds 1999 schrijft Stefan Brijs voltijds – hij had op dat ogenblik drie boeken gepubliceerd en verscheidene essays en recensies geschreven voor de boekenbijlagen van De Morgen en De Standaard. Begin 2003 verruilde hij Genk voor Koningshooikt, een deelgemeente van Lier.
  2. Mijn Mening:
    Ik vond het wel okay. Het boek heeft een goede verhaallijn, maar het is heel veel met God en de bijbel en zo. Daar vind ik dus echt niks aan.

Verantwoording:
-
Ik heb dit boek gekozen, omdat mijn lerares Nederlands mee was gegaan naar de mediatheek en mij dit boek had aangeraden, omdat ik zelf niks wist te kiezen. Dit was niet echt een zeer goede keuze, omdat alles in dit boek religieus is en ik vind daar minder dan niks aan. Ik ga, en heb gekozen, het volgende boek op dezelfde manier kiezen, omdat ik nooit Nederlandse literatuur boeken lees. Literatuur spreekt mij niet aan.
- Ik heb de samenvatting van internet afgehaald, omdat ik dit boek best zou willen lezen, maar dat niet zo goed lukte.


[1] http://www.scholieren.com/boekverslag/59074

Boek 3

Boek: Lieveling
schrijver: Kim van Kooten
Niveau: 2
perspectief: ik-persoon
Tijd/Chronologie: verleden tijd en chronologisch

  1. Samenvatting:
    Puck vertelt over haar jeugd met haar moeder en de nieuwe man van haar moeder. Hoe ouder ze wordt, hoe meer zij en de lezer begrijpen van wat die man met haar doet. Het verhaal is samengevat in de volgorde van de hoofdstukken maar niet alle hoofdstukken komen aan bod.
  2. Analyse:
  • Thematiek:
    Er is sprake van een relatie tussen een oudere man en een jong meisje: de man ziet Puck liever dan haar moeder met wie hij getrouwd is, hij heeft seks met haar en wordt boos als zij zich van hem los probeert te maken. In de ogen van de man zal er sprake zijn van liefde, zij is zijn lieveling. In de ogen van Puck en de lezer is er duidelijk sprake van misbruik.
  • Motieven:
    Geheim

Puck houdt het misbruik al die tijd geheim.


Moeder-dochterrelatie

Niet alleen de relatie tussen de man en Puck is ziekelijk, ook die tussen Puck en haar moeder. Je zou kunnen zeggen dat Puck de volwassene is en de moeder het kind, want Puck gedraagt zich verstandiger en verantwoordelijker dan zij. Moeder denkt alleen aan zichzelf en aan geld en ziet niet wat er met haar dochter aan de hand is. Zelfs als het misbruik uitkomt, zorgt ze niet voor Puck maar voor zichzelf geld op te nemen en aan te pappen met de vriend van haar broer.


sociale klasse

Er is een duidelijke tegenstelling tussen de sociale klasse van de moeder en haar familie en die van de man: Pucks moeder is een simpele, platte vrouw, terwijl de man slimmer en rijker is.

  • Perspectief:
    De schrijver kruipt in de huid van één personage, namelijk die van Puck. Er is dus geschreven vanuit de ik-persoon.
  • Personages:
    Puck
    Ze wordt ze twee verschillende Pucks: een binnen- en een buiten-Puck. Daar wordt ze moe en uiteindelijk ziek van.

 

  •  

Pucks moeder noemt hem 'Pikkedoos' en hij lijkt op Derrick. Hij is eigenaar van een vouwwagenbedrijf. De man is erg oud en op een gegeven moment verft Pucks moeder zijn haren zwart en dat maakt hem nog enger.

 

  •  

Simpele vrouw uit Rotterdam die veel om luxe en uiterlijk vertoon geeft. Zij is Pucks moeder.

  • Einde boek:
    Slotzin: “Mijn moeder kijkt een tijdje naar de bovenkant van haar schoenen. Er ligt sneeuw op. Ze fronst. Haalt adem. Kijkt naar mij. Net als ze haar mond opendoet om iets te zeggen, rijdt de zwarte, glimmende auto de straat in.”
  • Tijd:
    Historische tijd en het speelt zich in een chronologische volgorde af. Het verhaal speelt zich af in de eind jaren ’70 en begin jaren ’80. Dat kun je letterlijk lezen in het begin van de “delen” die het jaartal aangeven. Zo knoopt Patricia haar haren telkens weer op en koopt ze kleding van nep leer en glitters. Er zijn ook nog geen mobiele telefoons, alleen vaste.
  1. Informatie over de schrijver:
    Kim van Kooten (Purmerend, 26 januari 1974) is een Nederlandse actrice en scenariste. Ze heeft 2 boeken geschreven, veel geacteerd en een aantal scenario’s geschreven.[1]
  2. Eigen Mening:
    Ik vind dit boek goed. De hoofdpersonage zit overduidelijk met problemen, maar laat dit aan niemand zien en doet alsof alles goed is. Niet dat de moeder er ook maar iets om geeft, zoals zij alleen maar om zichzelf geeft.
  3. Verantwoording:
    -
    Ik heb dit boek gekozen, omdat een klasgenote deze ook had gekozen en ik had nog een boek nodig. Mijn lerares Nederlands had ook verteld dat dit boek ons misschien wel zou kunnen aanspreken, dus had ik hem gekozen. Ik denk dat het wel een oke keuze was, omdat het toch over iets geheimzinnigs en fysiek en mentaal probleem gaat.
    - Ik heb ook deze samenvatting van internet afgehaald, omdat ik, nu dat ik de samenvatting goed heb gelezen, dit boek best zou willen lezen.

[1] http://www.scholieren.com/boekverslag/91583

Boek 4

Boek: Dit Zijn De Namen
schrijver: Tommy Wieringa
Niveau: 4
Perspectief: derde persoon
tijd/chronologie: geen specifieke tijd en flashbacks

  1. Samenvatting:
    In deel I zijn twee verhaaldraden die zich onafhankelijk van elkaar ontwikkelen. Voor het gemak worden ze in deze samenvatting gescheiden weergegeven. In de structuur van de roman wisselen de verhaallijnen zich af.
    In deel II zijn beide verhaallijnen samengekomen. De groep zwervers heeft Michailopol bereikt waar ze angstige gevoelens bij de  bevolking oproepen.
  2. Analyse:
  • Thematiek:
    De hoofdpersoon Pontus Beg beseft in de loop van het verhaal dat hij een jood is. Hij wil daarom juist zijn verleden /zijn roots terughalen. Dat lukt omdat hij zich een liedje herinnert dat zijn moeder voor hem zong.
  • Motieven:
    Andere motieven die in deze roman een rol spelen:
    -        Eenzaamheid (in wezen is Pontus Beg een eenzaam figuur; geen liefde, maar ook de zwervers zijn eenzame individuen)
    -        Corruptie: het politieapparaat in Michailopol, waaraan Pontus Beg in deel I ook meedoet
    -        Discriminatie/Racisme (tijdens de zwerftocht wordt de Ethiopiër gediscrimineerd: hij wordt gezien aan de veroorzaker van de ellende)
    -        Moord: de Ethiopiër wordt door zijn reisgenoten vermoord
    -        Geloof en Bijgeloof (aan de Ethiopiër) worden magische krachten toegeken
  • Perspectief:
    In deel I lijken de twee verhaaldraden qua tijd synchroon te verlopen. In deel II wordt  de chronologische volgorde  enkele keren doorbroken, want de zwervers zijn al in de stad van Beg en in enkele hoofdstukken wordt dan weer terugverteld over wat er tijdens de vlucht is gebeurd. Deel III is zoals hierboven gesteld slechts 1 hoofdstuk.
  • Personages:
    Pontus Beg (53 jaar), is politiecommissaris van Michailopol. Hij is eenzaam, hij heeft zijn moeder verloren en aanvankelijk geen contact meer met zijn zus.
  • Einde boek:
    In het deel “Voorjaar” gaat Pontus Beg met de jongen die hij nu de kleine Mozes noemt naar een plaats vanwaar ze naar het Beloofde Land kunnen kijken. Beg zegt tegen de jongen dat hij Jood moet worden, dan kan hij altijd papieren krijgen voor Israel. Dan zullen ze de papieren van de jongen moeten veranderen: hij moet de zoon van de jood geworden Pontus worden: dan wordt hij ook jood en hij zal Hebreeuws moeten leren. De roman eindigt op deze wijze hoopvol, want de jongen wil wel doen wat Pontus aanraadt.
  • Tijd:
    Er zijn drie delen in deze queesteroman: Najaar, Winter en Voorjaar. Deze drie delen zijn onderverdeeld in  genummerde en getitelde hoofdstukken. Verder wordt er weinig verteld over welke tijd dit zich precies afspeelt.[1]
  1. Informatie over de schrijver:
    Tommy Wieringa schreef onder andere de romans Alles over Tristan (Halewijnprijs, 2002) en het boek waarmee hij doorbrak naar een groot lezerspubliek, Joe Speedboot (vele nominaties voor literaire onderscheidingen en de F. Bordewijkprijs, 2006). Zijn reisverhalen werden gebundeld in Ik was nooit in Isfahaan (2006).
  2. Eigen Mening:
    Het boek had twee aparte verhaallijnen die toch samenkomen tot één. Verder vond ik het wel mooi geschreven, maar zo goed snapte ik het niet.

Verantwoording:
-
Ik heb dit boek gekozen, omdat mijn lerares Nederlands deze aan het lezen was in de klas en ik had geen idee wat ik verder zou kunnen kiezen, dus ik had dit boek in mijn lijstje gezet. Of dit boek zo’n goede keuze was weet ik nog niet zeker, omdat het over het actieve vluchtelingenprobleem gaat, waar ik niet zo heel veel van vind. Toch leek dit boek mij redelijk interessant.
- Ik heb de samenvatting van internet afgehaald, omdat ik ook dit boek best zou willen lezen, omdat het mij leuk wel een beetje interessant lijkt om te weten hoe het is voor de vluchtelingen.

 

[1] http://www.scholieren.com/boekverslag/75104

boek 5

Boek: Het zwarte licht
schrijver: Harry Mulisch
Niveau: 3
Genre: roman
Perspectief: Alwetende verteller
Tijd/Chronologie: tegenwoordige tijd met flashbacks

  1. Samenvatting
    Het boek begint op de verjaardag van Maurits Akelei. Er wordt gezegd dat de wereld vergaat die dag, maar Akelei wil wel zijn verjaardag vieren en is ook van plan een feest te geven. Hij nodigd een paar van zijn kennissen uit, zoals zijn dokter, want hij heeft geen echte vrienden. Het zijn wel alleen mannen want het wordt een herenfeest. Af en toe door het boek heen denkt hij terug aan zijn droomvrouw, Marjolein, die hij had verloren aan een neger 23 jaar geleden op een feest. Bijvoorbeeld toen Akelei wat door de stad liep en bij de school bleef staan, omdat het aan zijn tienjaren met Marjolein deed herinneren. Voor Akelei was het verliezen van zijn droomvrouw waarschijnlijk al het einde van de wereld. ’S Avonds op het feest gedraagt iedereen zich steeds vreemder. Uiteindelijk kijkt ook iemand uit het raam en is de maan bloedrood en wordt de hemel verlicht (dit kan ook op de titel slaan). Alle lampen zijn uitgeschakeld binnen voor een of andere reden dus niemand ziet iets. De aarde blijft duister en iedereen schuifelt door de straten, waar Akelei zich bij aansluit en zich voor het eerst thuis voelt. Waarschijnlijk is dit waar de titel op slaat.

    Ergens aan het begin van het boek, als Akelei bij zijn kenissen op bezoek gaat om ze uit te nodigen, komt hij bij zijn dokter. Ik vind dit een raar stukje, want Akelei zegt hier dat hij veel jonger is dan hij werkelijk is en de dokter wordt hier heel boos om. Het gedrag is sowieso al raar, maar het lijkt alsof Akelei hier een vorm van dementie heeft, af en toe ook door wat hij zegt op andere momenten in het boek. Echter wordt het nooit gezegd of echt gesuggereed.

    En redelijk op het einde van het boek, wanneer alle gasten stomdronken zijn en Akelei een beetje, zit hij op de trap met Mevrouw Henkes, die verliefd is op hem en hem de kamer verhuurt. Zij zijn uiteindelijk intiem bezig, maar Akelei lijkt er niet veel van mee te krijgen of van te voelen. Dit komt waarschijnlijk doordat hij Marjolein toen was verloren aan iemand anders en de wereld voor hem toen eigenlijk al verging.

 

  1. Analyse
    - Thema:
    Het thema is de onwerkelijkheid, omdat Akelei in een geheel andere wereld leeft dan de anderen.
    - Motieven:
    Dromen, egoïsme en angst
    - Perspectief:
    De moderne tijd vanuit de alleswetende persoon.
    - Personages:
    Je krijgt niet zoveel te weten over de personages aangezien het allemaal bijpersonen zijn eigenlijk, wat past bij het verhaal en bij Akelei’s visie. En het feit dat de mensen maar kennissen zijn.
    De hoofdpersoon is Maurits Akelei. Een 46 jarige man die alleen woont in een huurkamer. Hij is een beetje verdwaald in de wereld, heeft talent voor muziek en is een vrij dromerig persoon. Hij heeft geen echte vrienden want hij is mensenschuw, dus eenzaam. Ook is hij zijn liefde verloren 23 jaar geleden aan een negroïde man. Hoe het vertelt wordt komt het best wel racistisch over.

    Dan heb je Meneer Pollaards. Hij is de arts van Akelei en schrijft gedichten. Verder krijg je niet veel over hem te weten.

    Mevrouw Pollaards is de vrouw van Meneen Pollaards, maar ze is verliefd op Ketelaar. Later in het boek als iedereen gedronken heeft, zijn Mevrouw Pollaards en Ketelaar met elkaar aan het rotzooien.

    Ketelaar is de directeur van machinefrabrieken en heeft een soort roepnaam “Lex”, omdat hij een beetje oversext is.

    Meneer Sprijkstra is dominee en heeft een verhouding met Mevrouw Pollaards.

    En Mevrouw Henkes is de eigenaar van Akelei’s kamer en is verliefd op hem.

    Eigenlijk hebben alle karakters wel iets met elkaar te maken, ook al zijn ze allemaal simpelweg kennissen van Akelei.
     
  2. Mijn mening
    Ik vond het boek eerlijk gezegd niet zo interessant. Er kwamen geen spannende gebeurtenissen naar voren en ik vond sommige dingen echt verwarrend, zoals het gedeelde met de dementie wat ik eerder heb vernoemd. Ook haalde ik personages door elkaar, maar dat lag waarschijnlijk meer aan mij. Het enige fijne aan dit boek vond ik dat het redelijk weinig bladzijden bevatte. De meeste dingen, ook al was het verwarrend geschreven naar mijn mening, waren best te begrijpen, zoals dat de geliefde van Akelei was vreemd gegaan. Maar dingen zoals het gedrag van sommige, zoals op het feestje, waren niet echt interessant. In het algemeen was het een beetje saai, maar lekker kort.

boek 6

Boek: Maar buiten is het feest
Schrijver: Arthur Japin
Niveau: 3
Genre: psychologische roman
Perspectief: vooral de ik-persoon, maar ook vanuit de derde persoon
Tijd/chronologie: verleden tijd

Beste Meneer Japin,

Het is mij een eer dat ik uw boek heb mogen lezen. Ik wil u bedanken voor het opsturen van uw geschreven boek en de moeite die u in het maken hiervan heeft besteedt.`

Persoonlijk gesproken, vind ik het boek Maar Buiten Is Het Feest wel erg interessant, omdat het heel psychologisch is. Ik houd van het soort boeken met psychologische of horror achtige gebeurtenissen. Het seksuele misbruik maken van de zusjes is  gruwelijk, natuurlijk, maar wel aansprekend. Ook vond ik het interessant dat door alles Weijntje toch een beroemde zangeres wordt en toen Laura’s gezin omkwam in een brand, Weijntje voor de dochter, die de brand had overleeft, wilde zorgen. Het gedeelte aan het eind waar er een metafoor wordt gebruikt spreekt mij ook aan, omdat ik heel erg van dat soort dingen houd. De worden allemaal ook veel ouder, waardoor alles wat er is gebeurd bij hen blijft voor al die jaren. Dat vind ik interessant.

Helaas wil ik dit boek nog niet uitgeven, omdat ik vind dat er een paar punten aangepast moeten worden om het verhaal beter lopende te houden, naar mijn mening. Ik ben het er bijvoorbeeld niet mee eens dat de moeder echt helemaal niks doet en dat ze gewoon uit het plaatje verdwijnt bijna. Ook vond ik het een beetje vaag dat er ineens een juffrouw bij komt om te helpen door haar lichaam in de strijd te gooien. Dat was natuurlijk allemaal om een goede zangeres van Weijntje te maken, maar ik vind het een beetje raar.

Als iemand die hier wat verstand van heeft, zou ik u wat advies willen geven over de punten die ik persoonlijk aan zou passen en hoe ik die aan zou passen. Ik kan er zelf niet echt goed opkomen wat ik zou moeten veranderen, want het verhaal is lopende en er zijn misschien wel wat kleine dingen die ik zou veranderen, zoals dat ik wat meer over het verleden van deze Sijmen, de kermisfotograaf, te weten wil komen.

Met vriendelijk groeten,

De uitgever.

boek 7

Boek: Twee Vrouwen
Schrijver: Harry Mulisch
niveau: 3
Genre: psychologische roman
Perspectief: Ik-perspectief, vanuit Laura.
Tijd/chronologie: verleden tijd/nee, want ze schrijft over al haar gebeurtenissen dat jaar. Dus het hele verhaal is eigenlijk een flashback.

Recensie

Inleiding
Laura Tinhuizen (35 jaar) heeft al iemand verloren toen ze klein was, haar moeder, maar het gaat redelijk goed. Ze heeft een baantje bij het museum en een dak boven haar hoofd. Maar het vanaf het moment dat ze Sylvia, een jonge kapster (20 jaar), ontdenkt, wordt haar leven weer op z’n kop gezet. Sylvia Nithart neemt vaak onverwachte besluiten en is koppig, maar niet zo intelligent. Zoals dat zij ineens gaat wonen bij Laura in haar flat, doelen bereikt door hard aan te pakken en zelfs tegen haar ouders liegt over de relatie zij en Laura hebben. Er zijn spannende wendingen in het boeken, zoals het moment er iemand dood werd gevonden. “Ik wist meteen dat ze dood was.” werd er gezegd later in het boek.

Analyse

verhaal
Twee vrouwen is een boek over een lesbisch koppel, wat ik überhaupt al wel interessant vind, want dat zegt al iets meer over acceptatie. Ook is het een oud boek, niet dat het nu is geschreven over bijvoorbeeld de middeleeuwen, maar dat het is geschreven in de jaren 80 als modern. Vooral omdat er toen ook heel veel tegen homoseksualiteit was, waardoor het boek natuurlijk uitblinkt want dat is gewoon niet kloppend. Ik hou persoonlijk heel erg van de retro dingen. De relatie van de twee hoofdgedachten is geen gewone relatie. Er is namelijk een leeftijdsverschil van ruim 15 jaar. Ze liegen over hun relatie, zelfs tegen de moeder van Sylvia. Ik vind zo’n geheime relatie wel iets aparts, maar Sylvia is bang voor haar moeders reactie, wat ik dan wel begrijp dus aan de andere kant snap ik het ook weer wel. Je kunt je dus wel redelijk inleven in het boek, dat vind ik fijn en mooi. Maar er zit meer achter dan alleen het verhaal van twee vrouwen die een geheime relatie hebben.

Uiteindelijk gaat Sylvia mee met de ex-man, Alfred, van Laura en de laatstgenoemde denkt dat ze haar geliefde kwijt is. Nadat ze naar de ouders van Sylvia is geweest om te vragen of ze thuis is gekomen, en dat niet zo blijkt, gaat ze zelf opzoek naar haar. Wat ze tegenkomt is geen pretje. Namelijk Sylvia en Alfred die een nacht samen hebben gespendeerd. Nu is Laura zeker dat ze haar Sylvia is verloren. Ze gaat aan de alcohol, niet het slimste idee, maar ze kan zichzelf niet stoppen. Dit is de soort drama dat toch wel wat intrigerende spanning met zich mee neemt en niet alleen een beetje drama, want je kunt gewoon lezen dat er meer achter zit dan alleen Sylvia die vreemd gaat. Vooral aan  voorafgaande momenten waar de dames praten over een kind hebben, maar dat niet kunnen omdat er geen man in hun relatie is. Dus ergens kun je de uitkomst wel voorspellen maar het is toch zo overtuigend neergezet dat je het toch niet zeker weet en door wil lezen. Dat vind ik wel interessant als een schrijver zoiets voor elkaar krijgt.

Sylvia komt aan het eind van het verhaal ook terug naar Laura met groot nieuws. En Laura, die nog steeds niet helemaal over hun scheiding heen was, sloot haar meteen  in de armen. Het was ook maar een paar maanden later, wat het makkelijker maakt om jezelf te verplaatsen in de schoenen van Laura, als je ook je hart zo gebroken hebt tenminste. Of als je je gewoon goed kan inleven met anderen. Dat verdriet brengt toch op een manier wel iets moois naar boven. Sylvia brengt het nieuws dat ze zwanger is van Albert, wat als een schok komt voor Laura en de lezer. Dan vertelt ze dat het kind voor Laura is en het is eerst een schok. En Laura is nog niet echt tevreden met dit, want ze wil dat Sylvia gaat praten met Alfred. Wanneer Sylvia dat doet en Laura zich even wegdraait, vermoordt Alfed haar. Hij vlucht en laat Sylvia bijna dood achter op de bank met een steekwond in haar buik. De baby is dan natuurlijk dood. Sylvia gaat ook dood niet veel later. Door deze spontane dood blijf je toch wel hangen bij het lezen. En de dader is duidelijk, Alfred. Die ook bekend had later. Al deze emotionele gebeurtenissen dringen wel echt tot je door, vooral als Laura niet alleen haar moeder verloor, maar ook een andere dierbare vrouw. De tweede vrouw die ze verloren was.

Personages
Laura Tinhuizen is een vrouw van 35 jaar. Ze is bang om mensen speciaal voor haar te verliezen. Toch laat ze mensen eigenlijk te makkelijk over haar heen lopen, zoals Sylvia die ze niet onder bedwang kan houden. Ook niet haar ex-man die dingen al snel door heeft, dingen zoals haar relatie met Sylvia. Op sommige momenten vond ik haar wel irritant, maar dan was ik het toevallig meer eens met Sylvia. Zoals dat Laura tegen de moeder de waarheid over hun relatie wilde zeggen. Zoiets zou ik zelf niet hebben gedaan, vooral niet in die tijd wanneer dat soort dingen (relaties tussen twee vrouwen) niet geaccepteerd werden.

Sylvia Nithart, jonge vrouw van 20 jaar. Ze is kapster, spontaan. Niet de slimste maar ze heeft wel goede bedoelingen en op sommige dingen heeft ze al ver vooruit gepland. Zoals de leugen tegen haar moeder dat ze een vriendje Thomas heeft, de zoon van Laura. Of dat is wat ze zeggen, want ze heeft helemaal geen zoon. Bijvoorbeeld dat ze in de dierentuin een foto had gemaakt met een jonge die ze helemaal niet kende, om hem als smoes te gebruiken. Ze had een modelfiguur. Met haar was ik het ook niet altijd eens, omdat ze sommige beslissingen te snel maakte zonder erover na te denken of echt gedrag had van een tiener, zoals dat ze zonder reden ineens boos werd op een dag.

Schrijver
Harry Mulisch, overleden in 2010. Best goede schrijver, niet te saai of te actievol. Hij wordt vooral geïnspireerd door zijn jeugd, opgegroeid tijdens de tweede wereldoorlog. Vaak kreeg hij kritiek omdat hij futuristisch schreef. Zijn boeken schijnen mythische motieven te hebben, zoals twee vrouwen ook heeft.

 

boek 8

Boek: Komt een vrouw bij de dokter

Schrijver: Kluun
niveau: 2
Genre: waargebeurd, psychologische roman
Perspectief: vanuit de ik-persoon: stijn
Tijd/chronologie: in 3 delen, in grote lijnen wel chronologisch.

Juryrappoort.

Komt een Vrouw Bij de Dokter is genomineerd voor beste Nederlandstalige boek 2017 om verschillende redenen. Er zijn een aantal eisen gesteld waar het aan moet voldoen volgens de jury.

  1. Het boek moet een spannend einde hebben: dit boek heeft niet zozeer een spannend eind, maar wel een heel droevig, emotioneel eind. De sfeer is zo betrokken dat het beter is dan een spannend einde. De vrouw, Carmen gaat dood aan het einde, maar dat zag je al aankomen. Dat was al aangekondigd, want ze had kanker en had nog maar een paar maanden te leven. Maar zelfs dan is er zo’n rakende ambiance dat je er zelf ook emotioneel van wordt. Ook omdat je de karakters door het hele boek leert kennen.
  2. De titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven: Het boek heet Komt een Vrouw Bij de Dokter, wat juist een perfecte titel komt want het boek gaat over Carmen die kanker heeft en dus telkens ook naar de dokter moet. Het perspectief is vanuit haar man, Stijn, die je volgt door de hele ellende heen en hoe hij met deze veranderingen omgaat. Op goede en slechte manier. Vooral slechte als eerst, maar hij kan gewoon niet omgaan met de dingen die gebeuren met zijn vrouw. De liefde van zijn leven.
  3. Het boek moet een achterliggende waarde hebben: Of te wel, het is niet de bedoeling  dat je aan het boek begint, leest dat jantje naar een feest gaat en het boek weer uit hebt. Het is de bedoeling dat er emotionele waarde aan kan worden gehecht, dat je erover na denkt, je in kan leven. En dat heeft dit boek heel goed. Stijn gaat feesten, wordt dronken, gaat vreemd, maar heeft wel alles voor zijn vrouw over. Hij is zo verdrietig met het feit dat zijn mooie vrouw langzaam aan het doodgaan is niet aan. En aangezien hij niet met deze gevoelens om kan gaan, neemt hij rare beslissingen die heel egoïstisch zijn, maar hij is bedroefd.
  4. Character developments: dit wil zeggen dat de karakters in het boek een duidelijke verandering doorgaan. Bijvoorbeeld een probleem jongen die aan het einde om kan gaan met fatsoen en zijn delinquentie uitgegroeid is. Hiervan is sprake in het boek. Zowat het hele boek lang heeft Stijn moeite met het omgaan van diepe emoties en drastische veranderingen: de komende dood van zijn vrouw. Uiteindelijk, na allerlei gebeurtenissen en eindelijk praten met Carmen, is er erachter gekomen dat hij niet zo achterlijk moet doen en gewoon tijd met haar doorbrengen. Bij Carmen volg je proces van begin kanker tot eind, de moeilijkheden die haar tegemoet komen. Ze heeft zelfs een scheiding aangevraagd, omdat ze niet meer met Stijn’s bedriegen om kon gaan. En ze hield ook heel diep van hem, maar het werd minder en minder, omdat hij dus al die gekke dingen deed uit angst.
  5. Het boek moet actie/spannende/emotionele momenten bevatten: Er was in dit boek geen sprake van actie met zwaarden of superkrachten, maar wel een soort liefdes-angst. Want je weet dat zij doodgaat, in ieder geval nadat ze was onderzocht. Het spannende moment was toen hun leven perfect was: uitgaan samen, een mooie, gezonde dochter, goede banen, etc. Maar toen ineens het moment dat ze positief was verklaard en ze met de kanker om moest gaan. Het duurde niet lang voor de bijwerkingen van de chemokuren aan bod kwamen. Carmen had het zwaar, kotste veel, had haar uitval en kon niet eens meer voor zichzelf zorgen. Stijn stond natuurlijk altijd voor haar klaar, bracht haar naar de dokter, hield haar vast of haar haar zodat het niet in de toilet zou vallen. Hij gaf echt heel veel om haar en dat is ook wel te merken. Zoals op het einde, als Carmen op haar sterfbed ligt. Dit is een spannend moment want je kunt je gewoon inleven met de angst om iemand dierbaars te verliezen. Ze zeggen afscheid van elkaar.
  6. Niet zo zeer een goed einde hebben: het boek hoeft niet te eindigen met een happily after ever. Persoonlijk heb ik liever een realistisch einde, waar er inderdaad iemand verloren is, maar ze het wel redden. Dat vond ik echt prachtig aan dit boek. Carmen was dood. Maar Stijn heeft nog een dochtertje voor te zorgen. Het is mooi dat in dit verhaal hij en de dochter, Luna, het gewoon konden overleven. Het was lastig, vooral op het begin, maar ze kunnen gewoon gelukkig zijn zonder Carmen.

Conclusie
Hierom vind ik dit boek wel geschikt als beste Nederlandstalige boek. Het is een heel divers boek, maar de rode draad is er ook heel duidelijk. En al zou je er snel andere meningen over hebben, zoals dat Carmen beter verdient dan een man die bedriegt en dat ze hem te makkelijk over haar heen laat lopen. Bijvoorbeeld net als dat Carmen wist dat Stijn vreemdging met Roos die hij in een club ontmoette, maar het gewoon liet. Tot een bepaald moment natuurlijk. Maar aan het eind, heeft hij toch alles op een manier voor haar gedaan. De emotionele achterliggende waarde vind ik helemaal tof, omdat er dusdanig emotionele breakdowns zijn die zo realistisch en droevig zijn dat je je makkelijk kan inleven met de personages. Ik zou dit misschien wel opnieuw kunnen lezen. Beoordeling: 8/10

Schrijver:
Kluun heeft een erg directe, soms grove schrijfstijl. Ondanks het zware onderwerp van het boek weet hij de gebeurtenissen toch met humor te beschrijven. Ook dit is kenmerkend voor zijn schrijfstijl. En vergelijkingen van liedjes.

boek 9

Boek: De Aanslag
Schrijver: Harry Mulisch
Genre: oorlogs- en psychologische roman
Niveau: 3
perspectief: Hij/zij vanuit Anton. Ervaart vanuit hem. Maar is alwetende verteller, dus verschillende perspectieven.
Tijd/Chronologie:
schrijver: Herkenbare situatiemetaforen. Stereotype personages, maar wel m

Juryrapport

Het boek De Aanslag is opgegeven voor beste Nederlandstalige boek. Maar eerst moet het boek aan een aantal eisen voldoen.

  • Het boek moet een spannend einde hebben.
  • De titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven.
  • Er moet een heel emotionele gebeurtenis in voor komen.
  • Een of meer van de karakters moet een verandering ondergaan.
  • Het boek moet een interessante bouw hebben.

Het boek moet een spannend einde hebben
Hiermee wordt bedoeld dat het boek eindigt met of een open einde of gewoon een einde dat je over het boek laat nadenken.
Dit boek had niet zozeer een spannend einde, maar gaf wel antwoord op de vraag die het hele boek lang werd gevraagd. In andere worden, het probleem van het boek wordt opgelost. Er is een aanslag gepleegd bij het huis van het gezin Steenwijk en het lichaam is bij hen voor de deur gelegd. Anton is vanaf toen bezig geweest met het uitzoeken waarom bij hun. Waarom niet bij het oude echtpaar naast hun. Het boek eindigt dus dat Anton na vele jaren eindelijk antwoord heeft op zijn vraag. Namelijk dat hun buren joden in huis hadden ondergedoken. Als ze het daar zouden hebben neergelegd zou het resultaat erger zijn geweest. Maar er is inderdaad helaas geen spannende. Wel dat Anton nu verder in rust kan leven met meer rust.

De titel moet perfect de strekking van het verhaal weergeven
De titel De Aanslag is best wel passend, want het gaat inderdaad ook over een aanslag die gepleegd is meteen aan het begin van het boek. Maar het gaat toch weer altijd daar over. Want waar Anton ook naartoe gaat, hij is altijd op zoek naar het antwoord op een vraag dat zijn hele leven heeft veranderd. Want als het slachtoffer van die aanslag niet voor zijn huis was gelegd, had zijn familie niet dood hoeven gaan. Door dat incident kwamen de Duitsers bij hen naar binnen, namen iedereen apart mee. Anton was zijn familie kwijt en moest verder. Ook kwam hij iemand tegen die er mee te maken had in de gevangenis. Het was gewoon dat door heel zijn leven heen, hij terugblikte op die aanslag, omdat het zijn leven dus zo erg had verwoest. Zelfs toen hij een vrouw en kinderen had nog. Het voelde zich pas weer volledig toen hij het antwoord dus kreeg. Dus, de titel geeft inderdaad de strekking van het verhaal weer.

Er moet een emotionele gebeurtenis in voor komen
Hiermee wordt bedoeld dat in het verhaal bijvoorbeeld iemand te overlijden moet zijn, waardoor er zeer emotionele waarde te boven komt. Wat hier dus was dat de Duitser hun huis binnen vielen en het gezin ieder apart meenam. Hierdoor werd de familie van elkaar gescheiden en als kleine jonge nog is zoiets heel heftig. Niet alleen dat, maar ook zag hij zijn huis in brand gestoken worden, wat natuurlijk echt heel erg is als ook al je spullen kwijt bent. Ook was hij nog zijn broer kwijt, maar die was verdacht dood te zijn. Er zijn nog wat meer wat kleinere gebeurtenissen die hartbrekend waren. Zoals dat verder in het boek, wanneer Anton ouder is, hij een bekende tegenkomt en alweer vraagt wat er nu precies is gebeurd die avond. Hier verteld hij dat hij de NSB’er die gewoon aan het fietsen was heeft neergeschoten en dat zij ook waren beschoten. Zijn vrouw was geraakt, dezelfde vrouw die Anton al die jaren terug in de gevangenis had gezien. De puzzel werd al steeds verder in elkaar gezet. Maar degene die Anton had bezocht, wist verder niet wat er was gebeurd met de NSB’er, aangezien hij was gevlucht. Hij wilde bij zijn vrouw blijven en helpen, maar ze weigerde en dwong hem om te vluchten. Dat was een zielig stukje, omdat man en vrouw elkaar in de ogen keken voor de laatste keer en toen afscheid namen toen de Duitse politie naderde.
Of toen Anton na de bevrijding hoorde dat zijn broer Peter inderdaad was omgekomen op de avond van de aanslag. Hij blijft dan maar bij zijn oom en tante wonen en gaat daar medicijnen studeren.

Een of meer van de karakters moet een duidelijk verandering begaan
Er wordt bedoeld dat door het verhaal heen een verandering moet zijn van het gedrag van één of meer karakters. Op een goede of slechte manier, maakt niet zoveel uit, zolang het er maar is. Denk maar aan Fake, een jeugdvriend van Anton, wiens vader Anton beschuldigde voor een slechte man te zijn. Fake hield streng vol dat hij een goed mens was en zelfs tot het punt dat hij uit frustratie en verdriet een steen door de kamer gooit en vertrekt. Om niet veel later terug te komen en zijn excuses aan te bieden, omdat Anton het toch altijd opnam voor hem toen zij klein waren. Fake beweert dat de communisten de oorlog hebben veroorzaakt.
Anton zelf heeft natuurlijk ook wat veranderingen, zoals dat je hem in zijn leven volgt tot hij volwassen is. Er zijn helaas niet zo heel veel karakter veranderingen in dit boek, omdat je toch ook wel blijft zien dat Anton ook echt blijft hangen bij die ene gebeurtenis. Dan zie je ook maar wat oorlog met iemand doet. Het leven is gewoon niet echt simpel.

Het boek moet een interessante bouw hebben
In andere woorden, een originele toon tot de bouw van het verhaal. Bijvoorbeeld een boek met simpelweg tien hoofdstukken is niet echt spannend, maar als je daar dan 2 delen van maakt met beide 5 hoofdstukken wordt het toch al wat interessanter. Omdat er dan meer dingen zijn gericht op één ding vooral. In dit geval is dat dat het boek is verdeeld in zes “episodes” waarin deze delen stappen van jaren zijn in zijn leven. Bijvoorbeeld dat deel 1 in 1945 begin en hierin de aanslag zelf plaatsvond. En in 1956, het derde deel, is hij een stuk ouder al en woont hij op kamers. Hier breken ook langzaam relletjes uit in Nederland nadat het communisme al wereldwijd heeft toegenomen. En in het laatste deel in 1981, ging hij mee demonstreren, waartoe hij meer gedwongen was, maar anders zou die kiespijn niet genezen worden. Hier komt hij zijn zwangere dochter Sandra tegen samen met haar vriend. Maar ook zag hij zijn oude buurvrouw Karin, die al die jaren geleden het lijk voor hun huis had gesleept. Hier vraagt hij dan ook eindelijk de vraag, waarom. En krijgt na zo’n lange tijd dan eindelijk ook antwoord. Hier verteld zij ook meteen hoe Peter was doodgeschoten door een van de Duitsers.

Conclusie
Dit boek verdiend in mijn ogen niet de titel van allerbeste Nederlandstalige boek, omdat er toch nog te veel punten ontbreken. Het is natuurlijk een zwaar onderwerp zo’n oorlog, maar er zijn niet genoeg grotere emotionele gebeurtenissen. De enigste was de aanslag zelf, de rest waren allemaal kleinere. Het boek heeft wel een interessante en originele bouw, met alle delen en sprongen, maar aan de andere kant werd de bouw van de karakters gemist. Of de veranderingen in het gedrag. Er was weinig te zien aan karakter opbouw, behalve dat je als lezer Anton volgt opgroeien. Het einde was niet echt zozeer spannend noch veelbelovend. Je zou iets meer verwachten dan zomaar een antwoord in een demonstratie waarna Karin gelijk gedag zegt en weer verder gaat. Natuurlijk had je niet perse dat antwoord kunnen verwachten, maar als nog was het een beetje een zwak einde. De titel paste dan weer wel heel mooi bij het boek, omdat je het hele boek opzoek bent naar de oorzaak van die aanslag, hoe dat nu precies zat.

boek 10

Boek: Het Diner
Schrijver: Herman Koch
Genre: psychologische roman
Niveau: boven havo/vwo
Perspectief: Ik-vorm door Paul Lohman
Tijd/Chronologisch: verleden tijd/nee want flashbacks en terugblikken op incident.

Brief van de uitgever
Uitgever Anthons

Beste Uitgeverij Anthons,

Als schrijver van het boek Het Diner, vraag ik u om dit nogmaals te lezen en mijn boek te promoten. Ik heb een aantal punten op een rijtje gezet die duidelijk maken waarom u mijn boek zou moeten promoten.

  1. Stijl
  2. Originele bouw
  3. Onderwerpen
  4. Personages
  5. Verhaallijn
  6. Motieven

Ik zal hier verder op in gaan om mezelf duidelijk te maken.

Stijl
Ten eerste, de stijl waarmee ik schrijf is geschikt voor jong en oud. Ook het verhaal zelf, natuurlijk. Maar omdat ik zo ironisch, humoristisch schrijf blijft het verhaal ook nog een stuk interessanter. De kritischere kant van de humor zal waarschijnlijk eerder worden begrepen door het wat volwassenere publiek. Een voorbeeld: “Maar voordat ik iets had kunnen zeggen, drong Serge zich naar voren, hij duwde zijn vrouw zowat op zij, terwijl hij mijn hand vastgreep en deze krachtig drukte. Vroeger had hij niet zo’n krachtige handdruk, maar de afgelopen jaren had hij zich aangeleerd dat hij “ de mensen in het land: met een krachtige handdruk tegemoet moest treden- dat ze in elk geval nooit op een slap handje zouden stemmen.” (blz. 38)

Originele bouw
Dan ten tweede, mijn boek heeft een heel originele bouw qua hoofdstukken en de verdeling. Het is als volgt:

  • Aperitief (ho 1-7)
  • Voorgerecht (ho 8-15)
  • Hoofdgerecht (ho 16-35)
  • Nagerecht (ho 36-39)
  • Digestief (ho 40- 45)
  • De fooi (ho 46)

Het is ten eerste heel erg passend bij de titel, omdat het ook echt letterlijk een diner is. Als tweede heeft nog nooit iemand een boek zo verdeeld, dus niet alleen is het origineel dat al interesse trekt, maar ook de humor en het doorlopen van de titel trekken meer lezers. Ook is het boek heel origineel, omdat ze altijd in het restaurant blijven zitten. Er zijn verschillende flashbacks naar bepaalde momenten, zoals de inbraak van zijn zoon, maar toch wordt alles verteld vanuit het restaurant met een verteltijd van een paar uur. De chronologische volgorde wordt sterk doorbroken door de gedetailleerde flashbacks in het Hoofdgerecht (bijvoorbeeld een flashback over het inschieten van de ruit van de fietsenmaker). In dit hoofdstuk worden dan ook de belangrijkste gebeurtenissen verteld, omdat het hoofdgerecht ook het belangrijkste is van een diner. Wat duidelijk zou moeten zijn is de loyaliteit van ouders tegenover hun kinderen, bijvoorbeeld hoe de ouders van Michel het incident voor zichzelf houden zodat hun zoon niet in de problemen komt.

Onderwerpen
Er zijn als derde sterke onderwerpen wat het waarschijnlijk wat lastiger maakt om het te lezen en te snappen, maar de humor zorgt er wel voor dat mensen blijven hangen omdat het dan ook makkelijker is om te lezen. Of te wel het is gemiddeld. Zoals al eerder genoemd, gaat het over de loyaliteit van de ouders, wat te maken heeft met de familiebetrekkingen die bij dit boek horen. Er komt ook nog bij dat er maatschappelijke problemen worden besproken. Hieronder zien we Goed en Kwaad als een van die waarden en normen die vaak zat overtreden worden. Michel, de zoon van Paul en Claire, heeft met een paar vrienden iemand bij een hokje van een pinautomaat iemand vermoord. Het was een dakloze vrouw die zij eerst hebben mishandeld en toen samen met de rest maar hebben opgeblazen. Aan de tafel wordt er duidelijk gesproken over dat dat heel fout, want iedereen heeft het gelekte filmpje gezien, maar niemand kan de identiteit achterhalen. Behalve Paul en Claire die hun eigen zoon vrijwel meteen herkennen. Ze weten heel goed dat het fout is wat is hun zoon heeft gedaan, maar toch verdedigen ze hun kind met alles dat ze hebben.

Er is natuurlijk ook de nodige drama, wat wel meer spanning is dan de bekende liefdes drama. Zoals dat Claire zelfs tegen Paul liegt over de sterke relatie tussen haar en haar zoon. En dat ze uiteindelijk naar de wc gaan omdat de confrontatie met alles, met Michels telefoontje, zeggende dat hij weer thuis is. En de blijvende spanning of Michel en zijn vrienden herkend zullen worden en misschien wel opgepakt.

Personages
Paul Lohman
Een ex-geschiedenis leraar, die al een vele keren tekeer is gegaan tegen verschillende mensen. Denk maar aan de fietsenmaker die hij zelfs bedreigd had. Zo zie je maar dat hij zijn emoties niet altijd onder controle heeft. Zelfs nadat zijn zoon verdacht staat voor de aanval op de dakloze vrouw, blijft hij zijn zoon loyaal te steunen. Hier zou je kunnen zeggen dat je als tiener wel blij zou zijn met zo’n ouder waar je altijd op terug kan vallen, die je zal beschermen. Maar als ouder, zou je misschien niet eens twijfelen om gewoon de politie te hebben gebeld, of juist niet. Hetzelfde als bij de tiener: of juist het omgekeerde dat je kan voelen. In andere woorden, het trekt dus mensen aan om zich een eigen mening te vormen over persoonlijke normen en waarden.

Serge Lohman
Hij is de broer van Paul. Deze man spreekt je wel aan, omdat hij rijk is, zijn gezag graag laat zien. Wat te merken is aan het dure restaurant. Hij heeft de kans om de plek van minister-president te winnen. Maar hij spreekt je vooral aan wegens  verandering in het karakter als Paul terugdenkt aan de tijden toen ze klein waren en Serge nog niet zo netjes sprak.

Babette Lohman
Ze is een stuk slimmer dan haar man, vindt Paul, maar ze vindt het ook echt niet erg om in de spotlight te staan. Ook doet ze tijdens het nagerecht heel boos en arrogant tegen een serveerder om het gerecht terug te nemen, waar zij een grote scene van maakt.

Claire Lohman
Volgens Paul is zij zelfs slimmer dan hem. Ze is stiekem, verteld streken over hun zoon niet aan hem. Ze heeft wel vaker al informatie achtergehouden, zoals dat er in het verleden problemen waren met de vruchtwaterpunctie, waaruit kon blijken dan Michel niet eens Pauls biologische zoon is.

Motieven
Een motief is familiegeheim, omdat uit ze alle vier is serge het meest betrouwbaars. Je weet niet of het waar is maar hij wil misschien zich terugtrekken uit de politiek zodat zijn zoon kan bekennen voor de misdaad die zij hebben gepleegd. Een ander familie geheim is de verdwijning van Beau. Daarnaast nog een, wat namelijk te maken had met de vruchtbaarheidsfunctie en dat Michel misschien helemaal Pauls zoon niet eens is. Dit brengt spanning op, zelfs als het zo aan het einde is. Juist omdat het zo aan het einde is, want dat zorgt ervoor dat de lezer erover na gaat denken en dat het verhaal zelfs nog eens spannend eindigt ook.

Slot
Dit zijn de redenen waarom mijn boek gepromoot zou moeten worden. Waarom het veel zal opleveren voor de industrieën. Nogmaals bedankt voor het lezen en tijd steken in mijn project. Ik ben er zelf heel erg blij mee, nu nog hopen dat de rest dat ook is.

Met vriendelijke groet,
Herman Koch

Overige opdrachten

  • Het arrangement Opzet Wikiwijs leeslogboek H5 is gemaakt met Wikiwijs van Kennisnet. Wikiwijs is hét onderwijsplatform waar je leermiddelen zoekt, maakt en deelt.

    Auteur
    Andrea Kruining
    Laatst gewijzigd
    2018-03-06 19:46:45
    Licentie

    Dit lesmateriaal is gepubliceerd onder de Creative Commons Naamsvermelding 3.0 Nederlands licentie. Dit houdt in dat je onder de voorwaarde van naamsvermelding vrij bent om:

    • het werk te delen - te kopiëren, te verspreiden en door te geven via elk medium of bestandsformaat
    • het werk te bewerken - te remixen, te veranderen en afgeleide werken te maken
    • voor alle doeleinden, inclusief commerciële doeleinden.

    Meer informatie over de CC Naamsvermelding 3.0 Nederland licentie.

    Aanvullende informatie over dit lesmateriaal

    Van dit lesmateriaal is de volgende aanvullende informatie beschikbaar:

    Leerniveau
    HAVO 5;
    Leerinhoud en doelen
    Nederlands; Literatuur;
    Eindgebruiker
    leerling/student
    Moeilijkheidsgraad
    gemiddeld

    Gebruikte Wikiwijs Arrangementen

    Musters, Marloes. (2016).

    Opzet Wikiwijs leeslogboek H5

    https://maken.wikiwijs.nl/84277/Opzet_Wikiwijs_leeslogboek_H5

  • Downloaden

    Het volledige arrangement is in de onderstaande formaten te downloaden.

    Metadata

    LTI

    Leeromgevingen die gebruik maken van LTI kunnen Wikiwijs arrangementen en toetsen afspelen en resultaten terugkoppelen. Hiervoor moet de leeromgeving wel bij Wikiwijs aangemeld zijn. Wil je gebruik maken van de LTI koppeling? Meld je aan via info@wikiwijs.nl met het verzoek om een LTI koppeling aan te gaan.

    Maak je al gebruik van LTI? Gebruik dan de onderstaande Launch URL’s.

    Arrangement

    IMSCC package

    Wil je de Launch URL’s niet los kopiëren, maar in één keer downloaden? Download dan de IMSCC package.

    Voor developers

    Wikiwijs lesmateriaal kan worden gebruikt in een externe leeromgeving. Er kunnen koppelingen worden gemaakt en het lesmateriaal kan op verschillende manieren worden geëxporteerd. Meer informatie hierover kun je vinden op onze Developers Wiki.