Boek: Dit Zijn De Namen
schrijver: Tommy Wieringa
Niveau: 4
Perspectief: derde persoon
tijd/chronologie: geen specifieke tijd en flashbacks
Samenvatting:
In deel I zijn twee verhaaldraden die zich onafhankelijk van elkaar ontwikkelen. Voor het gemak worden ze in deze samenvatting gescheiden weergegeven. In de structuur van de roman wisselen de verhaallijnen zich af.
In deel II zijn beide verhaallijnen samengekomen. De groep zwervers heeft Michailopol bereikt waar ze angstige gevoelens bij de bevolking oproepen.
Analyse:
Thematiek:
De hoofdpersoon Pontus Beg beseft in de loop van het verhaal dat hij een jood is. Hij wil daarom juist zijn verleden /zijn roots terughalen. Dat lukt omdat hij zich een liedje herinnert dat zijn moeder voor hem zong.
Motieven:
Andere motieven die in deze roman een rol spelen:
- Eenzaamheid (in wezen is Pontus Beg een eenzaam figuur; geen liefde, maar ook de zwervers zijn eenzame individuen)
- Corruptie: het politieapparaat in Michailopol, waaraan Pontus Beg in deel I ook meedoet
- Discriminatie/Racisme (tijdens de zwerftocht wordt de Ethiopiër gediscrimineerd: hij wordt gezien aan de veroorzaker van de ellende)
- Moord: de Ethiopiër wordt door zijn reisgenoten vermoord
- Geloof en Bijgeloof (aan de Ethiopiër) worden magische krachten toegeken
Perspectief:
In deel I lijken de twee verhaaldraden qua tijd synchroon te verlopen. In deel II wordt de chronologische volgorde enkele keren doorbroken, want de zwervers zijn al in de stad van Beg en in enkele hoofdstukken wordt dan weer terugverteld over wat er tijdens de vlucht is gebeurd. Deel III is zoals hierboven gesteld slechts 1 hoofdstuk.
Personages:
Pontus Beg (53 jaar), is politiecommissaris van Michailopol. Hij is eenzaam, hij heeft zijn moeder verloren en aanvankelijk geen contact meer met zijn zus.
Einde boek:
In het deel “Voorjaar” gaat Pontus Beg met de jongen die hij nu de kleine Mozes noemt naar een plaats vanwaar ze naar het Beloofde Land kunnen kijken. Beg zegt tegen de jongen dat hij Jood moet worden, dan kan hij altijd papieren krijgen voor Israel. Dan zullen ze de papieren van de jongen moeten veranderen: hij moet de zoon van de jood geworden Pontus worden: dan wordt hij ook jood en hij zal Hebreeuws moeten leren. De roman eindigt op deze wijze hoopvol, want de jongen wil wel doen wat Pontus aanraadt.
Tijd:
Er zijn drie delen in deze queesteroman: Najaar, Winter en Voorjaar. Deze drie delen zijn onderverdeeld in genummerde en getitelde hoofdstukken. Verder wordt er weinig verteld over welke tijd dit zich precies afspeelt.[1]
Informatie over de schrijver: Tommy Wieringa schreef onder andere de romans Alles over Tristan (Halewijnprijs, 2002) en het boek waarmee hij doorbrak naar een groot lezerspubliek, Joe Speedboot (vele nominaties voor literaire onderscheidingen en de F. Bordewijkprijs, 2006). Zijn reisverhalen werden gebundeld in Ik was nooit in Isfahaan (2006).
Eigen Mening:
Het boek had twee aparte verhaallijnen die toch samenkomen tot één. Verder vond ik het wel mooi geschreven, maar zo goed snapte ik het niet.
Verantwoording: - Ik heb dit boek gekozen, omdat mijn lerares Nederlands deze aan het lezen was in de klas en ik had geen idee wat ik verder zou kunnen kiezen, dus ik had dit boek in mijn lijstje gezet. Of dit boek zo’n goede keuze was weet ik nog niet zeker, omdat het over het actieve vluchtelingenprobleem gaat, waar ik niet zo heel veel van vind. Toch leek dit boek mij redelijk interessant. - Ik heb de samenvatting van internet afgehaald, omdat ik ook dit boek best zou willen lezen, omdat het mij leuk wel een beetje interessant lijkt om te weten hoe het is voor de vluchtelingen.