Nanoscience

Nanoscience

Webquest

Onderwerp Nanoscience, nanotechnologie
Schooltype VO (havo/vwo)
Doelgroep Klas 3 & 4
Vakgebieden Alg. natuurwetenschappen
Aantal personen 5 leerlingen
Totale tijd
Meer dan 10 klokuren

Hoe ver kun je gaan met nanoscience? Dat is de vraag waarmee je deze webquest bezig gaat. Mag allesook, wanneerl alles kan? Welke toepassingen kun je zelf bedenken. Welke economische voordelen zijn er te behalen. Welke gevaren liggen er op de loer? 

1. Inleiding

Nanoscience is om ons heen en beloofd een groot deel van onze toekomst te gaan bepalen. Nu nog in diverse laboratoriums en onderzoekscentra maar snel in ziekenhuizen en computers en waar niet meer. Het is belangrijk om van deze nieuwe technieken kennis te nemen en na te denken over de ethische en praktische kanten ervan.

In de komende lessen ga je jezelf in duo’s verdiepen in de wereld die nanoscience en nano-technologie heet. Je gaat dat doen aan de hand van een aantal opdrachten die je hopelijk zullen stimuleren na te denken over de mogelijkheden, over de onmogelijkheden, economische en ethische kanten van deze vorm van wetenschap. Daar veel materiaal in de engelse taal is vergroot je ook nog eens die woordenschat.

Kijk even naar deze video voor een introductie in nanoscience.

2. Taak

Jullie gaan aan de slag met tekst en beeldmateriaal om jezelf een mening te vormen en kennis te verwerven over het onderwerp. Gebruik de bronnen hierbij. In bronnen de eerste link overslaan, deze is leeg maar wel nodig voor de rss feed berichten.

Vergeet niet je bronnen te vermelden bij je antwoorden.

Werk bij voorkeur in Google docs zodat iedereen altijd toegang heeft tot het document.

In het verslag komen antwoorden op de volgende vragen te staan.

Opdracht 1.

Definieer de begrippen nanoscience en nanotechnologie aan de hand van diverse bronnen in jullie eigen woorden. Geef van beide minimaal een voorbeeld.

Opdracht 2.

Zoek uit welke gebruikstoepassingen er kunnen zijn voor de bij vraag 1 genoemde voorbeelden. Geef deze overzichtelijk weer.

Zie in de link hier wat voorbeelden.

http://noorderlicht.vpro.nl/artikelen/20379583/

Opdracht 3.

Bloedtesten

Lees de tekst achter onderstaande link. (De tekst staat ook bij de bronnen)

Maak een lijst van de woorden en begrippen die je niet begrijpt.

Zoek van die begrippen en woorden de betekenins op.

http://www.delta.tudelft.nl/nl/archief/artikel/het-madurodam-onder-de-diagnostische-tests/3265


Vat de tekst samen zodat er een voor jullie duidelijk verhaal ontstaat. Gebruik hiervoor minder dan 500 woorden.

Tip!

Een samenvatting maak je door de tekst eerst te lezen en te begrijpen. Daarna deze in je eigen woorden op te schrijven.

De volgende reeks opdrachten gaan over de  technische en ethische kant. Zij geven jullie ook de mogelijkheid om je mening te vormen en te geven.

Opdracht 4.

Welke technische problemen komen onderzoekers die de in het bovenstaande stuk beschreven bloedtesten gebruiken tegen?

Denk hierbij bijvoorbeeld aan de zuiverheid en definitie van sommige waarnemingen aan deze testen. 

Opdracht 5.

Welke ethische vragen roept de micro/nano techniek bij je op?

Denk hierbij aan het feit dat steeds meer testen goedkoop in winkels komen te liggen.

Geef een voorbeeld van twee ethische dilemma's en werk die kort uit.

Opdracht 6.

Probeer inzicht te krijgen in de  eventuele kostenbesparing die de in jullie samenvatting beschreven techniek kan opleveren. Denk hierbij aan  investeringen, research, vroege ontdekking van ziekten en het al dan niet starten van behandelingen.

Zet de economische voordelen en nadelen op een rij.

Opdracht 7.

Geef vier redenen waarom de ruimtevaart en astronomie grote interesse hebben in nanotechnologie en nanosience.

Opdracht 8.

Bedenk een eigen toepassing van nanotechnology en werk die stap voor stap via de ontwerpcircel uit.

Een voorbeeld kan zijn; een nanocoating voor elke individuele haar die er voor zorgt dat je nooit meer je haren hoeft te kammen.

Bedoeling is dat je een NIEUWE toepassing bedenkt en geen toepassing op het web zoekt.

Hieronder staat de ontwerpcyclus uit Solar. Lees het hoofdstuk hierover door  voor de achtergronden bij deze cirkel.

De stappen testen en realiseren mag je overslaan.

De ontwerpcycius



Opdracht 9. Evaluatie

Geef een analyse van hetgeen je hebt geleerd en hoe je het leerproces hebt ervaren.

Tip!

Alleen stellen: "het was leuk en leerzaam en we hebben goed samengewerkt" gaat het niet doen.

3. Werkwijze

Jullie werken in duo's samen aan dit project. Probeer via een logboek de taken te verdelen, dat scheelt heel veel tijd.

Open een Worddocument waarin jullie de opdrachten maken. Inleveren volgens instructie leerkracht.

Ga stap voor stap aan het werk en kijk en lees bijvoorbeeld ook verder dan alleen de bronnen die op de quest staan. Je zult je fantasie nodig hebben en gewoon goed speurwerk om deze quest te maken. Je zult merken dat de tijdsinvestering ongeveer 8 tot 12 uur zal bedragen. Daar je in duo's werkt is dat dus maal 2. Voor de anw theorie achter ontwerpen en processen in de industrie kun je naar hoofdstuk 4 gaan in je Solar boek.?

4. Bronnen

kritische volgers van nano

nanobama

nanobiosensor

http://www.rathenauinstituut.com/showpage.asp?steID=1&item=1269

Kijk hierboven voor een ethische noot.

http://www.ns.tudelft.nl/live/pagina.jsp?id=a0626868-60d3-4b20-a371-e7e96606e9a3&lang=en

http://www.joost.com/105001r/t/Innovators-Nano-Science

http://www.hbvl.be/nieuws/wetenschap/onlinenieuws-chinezen-maken-luidsprekers-niet-dikker-dan-een-haartje.aspx?art=%7B40ef3f33-7224-4fee-aa65-f7d74b5b87e9%7D

http://computer.blog.nl/hardware/2008/11/13/de-ipill-van-philips

http://www.bits-chips.nl/nieuws/bekijk/artikel/philips-bezorgt-medicijnen-via-luchtbelletjes.html

Hier de leestekst van vraag 3.

Het Madurodam onder de diagnostische tests

Twintig verschillende bloedtesten uitvoeren op een chip van een vierkante centimeter met ingebouwde meetapparatuur. Delftse technieken moeten het mogelijk maken. Dit onderzoek leverde al vier octrooien op. Geschatte waarde: ruim zes miljoen gulden.

Delftse siliciumchips met honderd minuscule putjes met ingebouwde meetapparatuur liggen over tien jaar misschien wel in elke huisartsenpraktijk. De huisarts moet de chip alleen met een uv-laser bestralen na hem gevuld te hebben met bloed. In elk putje of elke rij putjes zit een ander enzym of antilichaam voor een verschillende test. De meetresultaten worden vanuit elk putje direct naar een computerchip gestuurd en geanalyseerd. Dat levert tijdwinst op voor arts en patiënt.

Ook voor centrale laboratoria zijn er voordelen. Laboranten kunnen de testen daar goedkoper uitvoeren, omdat voor diagnostische testen op chips veel kleinere hoeveelheden dure enzymen of antilichamen nodig zijn dan voor de huidige testmethodes.

,,Met kleine putjes kun je veel meer testen doen voor minder geld'', stelt ir. Rob Moerman van het Kluyverlab voor biotechnologie. ,,Op onze chips vinden reacties plaats in een volume dat meer dan 250 duizend keer kleiner is dan bij de bestaande methodes. Die maken gebruik van plastic platen met putjes van een halve centimeter breed'', zegt dr.ir. Gijs van Dedem, deeltijdhoogleraar op het Kluyverlab. De Delftse putjes zijn niet veel groter dan de omtrek van een haar. ,,Met minder dan een milliliter vloeistof kunnen we de putjes van tienduizenden chips met enzymen vullen.''

Voor bloedtesten is nu bovendien vaak veel bloed nodig. ,,Soms tappen ze nu wel drie verschillende buisjes af. Wij kunnen met minder testmateriaal vaker dezelfde test doen'', aldus Van Dedem. ,,Dat zorgt voor een betrouwbaarder resultaat.''

Werkpaarden

In het Delftse interfacultair onderzoeksinstituut (Dioc) intelligent molecular diagnostic systems werken biotechnologen, elektrotechneuten, fysici en informatici samen aan methodes om in heel kleine volumes experimentjes uit te voeren. Ze werken zelf niet aan bloedtesten. Hun voorlopig al ambitieuze doel is het maken van miniatuur intelligente diagnostische systemen voor het analyseren van enzymconcentraties in vloeistoffen uit een reactorvat met gistcellen. Met zulke informatie kunnen biotechnologen de stofwisseling in gistcellen bestuderen.

Het is de onderzoekers inmiddels gelukt om verschillende biologische moleculen waar de enzymen mee reageren via minidruppeltjes op een chip te spuiten. Verder hebben de biotechnologen een ingenieuze manier gevonden om een te analyseren vloeistof uit de reactor makkelijk over de putjes te verdelen zonder te titreren. Daar vragen de onderzoekers nu een octrooi op aan. Bovendien hebben ze afdekplaatjes ontwikkeld die ervoor zorgen dat opgespoten vloeistoffen niet al tijdens de gewenste testreactie verdampen.

De fysici van de sectie patroonherkennen ontwikkelden een techniek om de snelheid van de reacties in de tijd te volgen met een microscoop en een speciale camera. Dat werkt goed, maar voor speciale toepassingen kan het interessant zijn om meetapparatuur in de chips in te bouwen, iets waar in het Elektrogebouw hard aan wordt gewerkt.

De elektrotechneuten hebben een volumemeter in de putjes van de chip ingebouwd. Hierdoor kan er in de reactieberekeningen gecorrigeerd worden voor kleine variaties in het vloeistofvolume in de verschillende putjes. Ook proberen ze een fotodiode met het juiste filter in elk putje te plaatsen. Zo'n fotodiode kan het licht meten waarmee een bepaalde biochemische reactie verraadt dat hij plaatsvindt als de chip met uv-licht wordt bestraald.

Het onderzoeksinstituut heeft inmiddels vier octrooien op deze methodes op zak. Samen zijn die ruim zes miljoen gulden waard volgens het Engelse bureau Scientific Generics. Een vijfde octrooi is net ingediend.

Komende anderhalf jaar moeten de ontwikkelde bouwstenen geïntegreerd worden tot een werkend prototype. ,,Met een demonstratiemodel met veertig putjes willen we de industrie dan eens laten zien wat we kunnen'', vertelt dr.ing. Michiel Vellekoop van Dimes.

Levende cellen

Het Dioc van prof.dr. Ted Young bracht de Delftse biotechnologen, fysici en elektrotechneuten nader tot elkaar. ,,Zonder dit Dioc was ik niet met dit soort onderzoek bezig geweest'', stelt Vellekoop. Hij heeft zich als sensorspecialist ineens moeten verdiepen in de chemische reacties die in een gistcel plaatsvinden. ,,We beginnen met het monitoren van een veelvoorkomende reactie in gist'', legt Vellekoop uit. Levende cellen gebruiken namelijk vaak NAD+ of Nadh om waterstofatomen die vrijkomen bij een reactie op te vangen of juist waterstofatomen voor een reactie aan te bieden. Zulke reacties zijn met een fotodiode te volgen doordat deze biologische stof mét waterstof fluoresceert na bestraling met uv-licht, terwijl die stof dat zónder waterstof niet doet. Door de hoeveelheid licht die vrijkomt te meten, kunnen biochemici de concentratie bepalen van de stoffen waar NAD+ of Nadh mee heeft gereageerd.

,,Een fotodiode in een klein putje zetten is voor ons niet zo'n probleem'', vervolgt Vellekoop. ,,Maar we hadden ook een filter nodig dat het uv-licht tegenhoudt waarmee het putje wordt bestraald. De hoeveelheid uitgezonden licht die we willen meten is namelijk bijna verwaarloosbaar klein ten opzichte van de hoeveelheid uv-licht.''

Na gepruts met ingewikkelde filters die uit twee spiegelplaatjes bestaan, bleek uit een computersimulatie van ir. Ventzy Iordanovdat een dun laagje silicium eigenlijk al genoeg is om het uv-licht tegen te houden. De uitdaging is nu om dat filter op de fotodiode aan te brengen zonder dat de daarvoor benodigde hoge temperaturen de diode beschadigen.

Een ander obstakel is dat het licht dat vrijkomt van de biologische moleculen geen hoge intensiteit heeft. Een paar miljoen lichtdeeltjes (fotonen) leveren slechts een klein stroompje van minder dan een nano-ampère. Daarom bouwen de onderzoekers naast elk putje een klein versterkertje.

Het gemeten signaal loopt daarna verder via lijntjes van twee micrometer. ,,Er passen makkelijk vierhonderd van die lijntjes op een chip met putjes. Het probleem is echter dat er op een vierkante centimeter geen vierhonderd contactjes passen die de stroom doorgegeven aan de verwerkende chip. Daarom moeten we slimme manieren met schakelaartjes verzinnen om alle data via minder contactjes door te geven.''

Lopende band

Het vullen van de putjes hebben de biotechnologen al aardig onder de knie. Ze maken een spray van superkleine druppeltjes door een vloeistof via een dunne naald richting de chip te spuiten. Door het elektrische veld dat de onderzoekers aanleggen tussen de punt van de naald en de chip breekt de vloeistofstraal op in druppeltjes. Deze geladen druppeltjes worden aangetrokken door de chip en komen keurig in het juiste putje terecht waar ze een dun laagje vormen.

Voor diagnostische tests kunnen de biotechnologen ook enzymen in de putjes spuiten. ,,Toen we enigszins labiele enzymen op een droog oppervlak spoten beschadigde die in onze eerste experimenten'', stelt Moerman. ,,Waarschijnlijk gebeurde dat doordat de zoutconcentratie rond de enzymen te hoog werd door verdamping van de vloeistof.'' Samen met zijn collega's loste hij dit probleem op door de zoutconcentratie te verlagen, een milde zeepachtige stof toe te voegen en een speciale suiker. Hoe lang de enzymen die overblijven in de ingedampte putjes te bewaren zijn, moeten ze nog uitzoeken.

Het aanbrengen van de verschillende enzymen in de chips voor diagnostische tests is iets voor een specialistisch bedrijf dat ze aan de lopende band kan maken, denkt Moerman. Het proces luistert heel nauw. ,,Het moet gebeuren in een stofvrije ruimte, bij de goede temperatuur en luchtvochtigheid.''

Voor een industriële toepassing is spuiten met één naald niet voldoende. ,,Die zou je dan iedere keer moeten omspoelen om in een ander putje een ander enzym te spuiten'', verklaart Moerman. In het octrooi van Moerman en collega's staat daarom beschreven hoe je een matrix van bijvoorbeeld 25 spuiten kunt maken waarmee 25 verschillende enzymen op een chip zijn aan te brengen. ,,Meer doen we er niet aan. Dat is meer iets voor de industrie. Wij hebben alleen aangetoond dat het principe werkt.''

Chips gevuld met enzymen moet een bedrijf voor een gulden kunnen maken, verwacht Moerman. ,,Met ingebouwde meetapparatuur zal het echter een stuk duurder worden.'' Vellekoop denkt dat dat welmeevalt. ,,In massaproductie worden de chips met fotodiodes niet zo duur. Ik schat dat de productieprijs onder de tien gulden kan komen te liggen. Chipfabrikanten kunnen de chip nog een stuk kleiner maken dan wij nu doen.''

Bron,

DELTA.06 JAARGANG 42       12.02.2010 WEEKBLAD VAN DE TECHNISCHE UNIVERSITEIT DELFT

5. Beoordeling

Je wordt beoordeeld op de antwoorden die je geeft op de vragen. Elke vraag scoort 10 punten maximaal.

Er zal vooral gelet worden op volledigheid en orginalteit van jullie antwoorden. Het moet blijken dat er kennis is opgedaan omtrent het onderwerp. Tevens laten de leerlingen zien dat ze de theorie van hun boek in praktijk kunnen brengen. De samenvatting mag het totaal van 500 woorden niet overstijgen.?

6. Terugblik

Jullie hebben nu kennis gemaakt met de wereld van nanotechniek.

Als je opdracht tot een goed einde hebt gebracht bezit je kennis over nanoscience en nanotechniek, je hebt samengewerkt en geleerd taken te verdelen, je hebt van een moeilijk stuk een leesbare samenvatting gemaakt, je hebt ethische zaken rondom deze nieuwe vorm van techniek bestudeerd en deze in een goed verhaal gevat. Uit je methode over ontwerpen en design heb je technieken gehaald die je hebben geholpen met het ombouwen van de microsensor naar een nanosensor.

7. Docentpagina

Taal van de website: Nederlands
Trefwoorden: nano, nanoscience, anw, nanotechnologie
Opbrengst van de webquest: Begrip van nnanoscience en nanotechnologie. Tevens gaan leerlingen aan de slag met ontwerpen en design. Ethische vraagstukken omtrent nanoscience en haar toepassingen komen aan ook bod.
Extra benodigde materialen: pen en papier
Webquestmakers: Erik Soer

Deze WebQuest is goed te gebruiken bij:

Methode: Solar Anw deel1 VWO
Hoofdstuk / Les: Design en ontwerpen

Deze quest past in het anw programma. Het kan worden gebruikt om de lessen over ontwerpen en design van een alternatieve insteek te voorzien. Tijdens de lesweken dat de leerlingen werken aan deze quest zullen zij af en toe een beroep op u doen, het is daarom verstandig kennis te nemen van de bronnen die op de quest staan.

Verder is er de mogelijkheid om samen met het vak Nederlands de samenvatting te doen.

Het is ook een idee om deze webquest af te sluiten met een lagerhuisdebat over de ethische zaken rondom deze nieuwe ontwikkelingen.

  • Het arrangement Nanoscience is gemaakt met Wikiwijs van Kennisnet. Wikiwijs is hét onderwijsplatform waar je leermiddelen zoekt, maakt en deelt.

    Auteur
    E i Kiwijs Je moet eerst inloggen om feedback aan de auteur te kunnen geven.
    Laatst gewijzigd
    2018-06-12 14:10:20
    Licentie
    CC Naamsvermelding 3.0 Nederland licentie

    Dit lesmateriaal is gepubliceerd onder de Creative Commons Naamsvermelding 3.0 Nederlands licentie. Dit houdt in dat je onder de voorwaarde van naamsvermelding vrij bent om:

    • het werk te delen - te kopiëren, te verspreiden en door te geven via elk medium of bestandsformaat
    • het werk te bewerken - te remixen, te veranderen en afgeleide werken te maken
    • voor alle doeleinden, inclusief commerciële doeleinden.

    Meer informatie over de CC Naamsvermelding 3.0 Nederland licentie.

    Aanvullende informatie over dit lesmateriaal

    Van dit lesmateriaal is de volgende aanvullende informatie beschikbaar:

    Toelichting
    Hoe ver kun je gaan met nanoscience.
    Leerniveau
    VO; HAVO 4; HAVO; VWO; HAVO 3; VWO 3; VWO 4;
    Eindgebruiker
    leerling/student
    Moeilijkheidsgraad
    gemiddeld
    Studiebelasting
    0 uur en 50 minuten
    Trefwoorden
    anw, nano, nanoscience, nanotechnologie

    Bronnen

    Bron Type
    https://www.youtube.com/v/Cm90Md81zZQ&hl=en_US&feature=player_embedded&version=3
    https://www.youtube.com/v/Cm90Md81zZQ&hl=en_US&feature=player_embedded&version=3
    Video
    https://www.youtube.com/v/i4Ax8sY2U4A&hl=en_US&feature=player_embedded&version=3
    https://www.youtube.com/v/i4Ax8sY2U4A&hl=en_US&feature=player_embedded&version=3
    Video

    Gebruikte Wikiwijs Arrangementen

    Team Wikiwijs. (z.d.).

    Sjabloon Webquest

    https://maken.wikiwijs.nl/28246/Sjabloon_Webquest