Weekintroductie en casus
Casus: Els
Els is een 72 jarige vrouw. Vroeger heeft ze gewerkt als huishoudelijke hulp, maar is daarna moeder geworden van 3 kinderen en fulltime voor het huishouden gaan zorgen. Els is op haar 12e begonnen met het roken van sigaretten, zo af en toe eentje. Dit heeft zich in de loop van de jaren uitgebreid tot 2 pakjes sigaretten per dag. In die tijd voelde Els zich een vitale vrouw. 22 jaar geleden deed Els een eerste poging om te stoppen met roken, samen met haar partner. Dit is niet meteen gelukt, maar na een laserbehandeling is het toch gelukt om te stoppen. Een half jaar nadat ze gestopt was, kreeg ze klachten. Hoesten, rug/spierpijn en pijn aan haar longen. Met deze klachten is ze naar de huisarts gegaan. Ze kreeg antibiotica voorgeschreven maar werd steeds zieker. Een doorverwijzing naar de longarts volgde waarna ze de diagnose COPD Gold 1 kreeg. In die tijd heeft Els vaak gedacht: was ik maar nooit gestart met roken, dan was dit mij mogelijk wel bespaard gebleven. Ondanks de voorgeschreven medicatie namen de klachten helaas alleen maar toe. Ze had veel last van benauwdheid en hoesten, zowel overdag als in de nacht. 1,5 jaar na de diagnose kreeg Els te horen dat haar COPD zich verder had uitgebreid. Medicamenteuze therapie hielp niet afdoende en Els begon toen met Reiki therapie. Dit deed zij 1x in de drie weken, met goed resultaat. Het haalde de druk bij haar longen weg en ook spanning en angsten namen af waardoor ze minder benauwdheidsklachten ervaarde. Na 1,5 jaar namen de klachten echter weer toe en hielp de Reiki therapie niet meer voldoende. Els is toen begonnen met het toepassen van etherische oliën (smeren op schouderbladen en rug) en het dragen van een armband met een tijgeroog steen. Met als resultaat het gevoel meer lucht te krijgen.
8 jaar geleden nam de COPD verder toe en bleek er inmiddels sprake van COPD Gold 3. Els had steeds meer hulp nodig en kon zich ook niet meer zelfstandig insmeren met de oliën. Er werd destijds ook een start gemaakt met longrevalidatie, waarnaar haar klachten 4 jaar lang stabiel zijn gebleven. Toen haar klachten opnieuw weer toenamen is ze kort opnieuw gestart met Reiki therapie, maar dit bleek dit financieel niet meer haalbaar.
Huidige situatie
Sinds 2 jaar is er een sterke achteruitgang waarneembaar. De thuiszorg is ingezet om Els te ondersteunen met douchen en aankleden. Er zijn gesprekken gaande met huisarts en wijkverpleegkundige over de kwaliteit van leven en de wensen van Els ten aanzien van grenzen in de verschillende mogelijkheden van behandelingen.
Ze heeft twee weken geleden opnieuw het longrevalidatie traject doorlopen en is hier uiterst tevreden over. Op dit moment draagt ze de tijgeroog steen bij zich (dit geeft haar innerlijke rust) en verneveld ze dagelijks met etherische oliën (vanille en lavendel bij onrust en eucalyptus bij toenemende benauwdheidsklachten). Ook maakt ze gebruik van haar pendel, hiermee vraagt ze om een goede dag. (Een pendel is een klein gewicht aan een draad of kettinkje gemaakt van edelstenen, metaal of hout. Gebruikers uit verschillende culturen geloven dat het gewichtje beweegt als je het een vraag stelt. Voor veel mensen heeft de pendel betekenis als een instrument om informatie mee te verkrijgen). Wanneer de pendel een goede uitslag laat zien dan put ze hier kracht uit. Ondanks dat ze door deze vervelende ziekte voor veel tegenslagen komt te staan, houdt ze de moed erin. “ Als het leven je uitdaagt met tegenslagen, daag jezelf dan uit om sterker te worden”.
