Het arrangement Expo Gouda Maakt - Levensmiddelen is gemaakt met Wikiwijs van Kennisnet. Wikiwijs is hét onderwijsplatform waar je leermiddelen zoekt, maakt en deelt.
- Auteur
- Laatst gewijzigd
- 2022-10-01 13:49:57
- Licentie
-
Dit lesmateriaal is gepubliceerd onder de Creative Commons Naamsvermelding 4.0 Internationale licentie. Dit houdt in dat je onder de voorwaarde van naamsvermelding vrij bent om:
- het werk te delen - te kopiëren, te verspreiden en door te geven via elk medium of bestandsformaat
- het werk te bewerken - te remixen, te veranderen en afgeleide werken te maken
- voor alle doeleinden, inclusief commerciële doeleinden.
Meer informatie over de CC Naamsvermelding 4.0 Internationale licentie.
Aanvullende informatie over dit lesmateriaal
Van dit lesmateriaal is de volgende aanvullende informatie beschikbaar:
- Toelichting
- Expo Gouda Maakt was in 2022 een tentoonstelling over de de Goudse maakindustrie van vroeger, nu en later. Er werden zes industrieën belicht. Dit is de informatie over de Levensmiddelen bedrijven in de stad.
- Eindgebruiker
- leerling/student
- Moeilijkheidsgraad
- gemiddeld
- Trefwoorden
- bakkerij, drinkwater, gouda, honger, industriële geschiedenis, kaas, levensmiddelen, melk, stroop, vlees




Zijn zoon Cor zette de zaak voort. De productie van ‘fijne vleeswaren’ was succesvol, “fijne vleeswaren” sloeg op de fijne manier van snijden van het vlees. Cor en zijn drie zoons begonnen de exportactiviteiten. De zaken gingen zo goed dat de winkel te klein werd. De omzetten groeiden en de drie zonen kregen zeven zonen. Zo breidde de familie zich uit, momenteel heeft de vijfde generatie Van der Post de leiding overgenomen.
Net als bij kaas werd de kwaliteit van droge worst met de hand gecontroleerd. Door er in te knijpen kon de familie Van der Post weten of het “compact-zo” was en goed voor de verkoop, daar komt de naam vandaan.


Na binnenkomst wordt het verse vlees in de slagerij voorbereid voor de productie van vleeswaren. Daarbij worden moderne machines gebruikt, maar het ambachtelijk element van het slagersvak blijft ook behouden. Compaxo gebruikt bijvoorbeeld geen voorgemixte kruiden en additieven, maar stelt ze zelf samen in de kruidenkamer. Het geeft aan vleeswaren of worsten die speciale smaak, geur en kleur.

Gegrilde producten zijn gehakt, grillworst, rollade, fricandeau en rosbief. De naam ‘gehakt’ betekent simpelweg omdat vlees in kleine stukjes werden ‘gehakt’. Maar er is ook een verklaring die slaat op de werkwijze van slagers. Op maandag slachtte de slager, op dinsdag werd er uitgebeend en op woensdag werden de restjes van het uitbenen in de gehaktmolen gedaan en diezelfde dag verkocht: woensdag gehaktdag!
Perfect hygiënische omstandigheden zijn een must in de voedselproductie. De lucht in de productieruimte moet super schoon zijn. In de vleeswarenfabriek in Gouda wordt jaarlijks 18 miljoen kilo vleeswaren geproduceerd. Compaxo is gecertificeerd volgens de foodstandaard IFS en is akkoord met de IFS ‘unanounced foodchecks’. Dit houdt in dat er ieder moment van de dag een inspecteur naar binnen mag komen om de fabriek te controleren op het voldoen aan IFS normeringen.
Compaxo werkt met de coëxtrusie methode waarmee een hoge kwaliteit en goede menging van geur en kruiden voor de smaak behaald kan worden. Bij coëxtrusie worden de onderdelen van een recept samengevoegd voordat het door de matrijs tot een vorm wordt geperst. Door het extreem hoge hygiëne niveau van deze methode is de houdbaarheid van producten langer.
Investeringen in hygiëne en gezondheid staan hoog in het vaandel. Sommige machines hebben een ultra violet licht module, zodat er geen risico’s op bacteriën in de producten zijn. Roestvast (RVS) materiaal bij machines, leidingen en de inrichting draagt verder bij aan de hygiënische keten in het bedrijf.
Bij de verwerking van vlees zijn koelsystemen nodig. Koelsystemen die werken met ammoniak zijn efficiënt, maar ammoniak is giftig. Innovaties in koelsystemen zijn bijvoorbeeld het koelen met Pekasol, een koelvloeistof die is gebaseerd op glycerine. Daardoor is de voedselveiligheid en de veiligheid voor het personeel gegarandeerd. Het Goudse Croda produceert ook dit soort gespecialiseerde glycerines. Glycerine werd al in de 19e eeuw door de Stearine Kaarsenfabriek in Gouda gemaakt.
In Gouda is er veel kennis over het snijden verpakken van producten die in supermarkten liggen, denk aan gesneden kaas en vleeswaren. Het snijden en verpakken is vrijwel compleet geautomatiseerd. Daardoor kunnen 350 producten in zo’n 1.500 verschillende verpakkingen worden geleverd. Een deel van de vleeswaren wordt onder eigen naam in de handel gebracht, maar Compaxo levert ook onder de merknaam van de klant of supermarkt. De verpakkingsexperts zoeken oplossingen tot hergebruik of andere bestemmingen voor verpakkingsafval.
De producten worden ze op voorraad gehouden in de gekoelde distributiehal en van daaruit worden orders klaargezet voor transport. Het leveren van versproducten vereist goede logistieke planning. Ook dat besteedt Compaxo niet uit aan anderen en rijdt met eigen vrachtwagens naar de distributiecentra van supermarkten in Nederland, België en Duitsland. Ook het onderhoud van de vrachtwagens wordt intern gedaan in de eigen garage.


Door haar ligging was Gouda lang de agrarische markt voor de regio. Op marktdagen was Gouda geen industriestad maar een drukke marktplaats. Door de drukbezochte vee- en warenmarkten waren er in 1930 ongeveer 850 winkels in Gouda, veel meer dan een andere stad met 27.000 inwoners. Zestien procent van de beroepsbevolking werkte in een winkel. Een kleine buurtwinkel was in de jaren dertig van de 20e eeuw vaak een bijbaan, naast ander werk.
Na de definitieve doorbraak van fabriekskaas verloor de Kaasmarkt haar betekenis. In 1977 was het voorbij. De wekelijkse kaasmarkt is nu alleen nog een toeristische attractie.
De vereniging regelde de verkoop van boerenkaas. Dat was al snel te klein en in 1917 bouwde men een pakhuis aan de Wachtelstraat met ruimte voor 40.000 kazen tot 60 kilo. Er kwam later nog een pakhuis aan de Kattensingel.1917
De Producent met het verstrekken van een warme maaltijd aan het personeel, waarvoor met moeite een vergunning van de Duitsers werd verkregen. Er kwam bijna geen kaas meer omdat er ook grenzen waren gesteld aan de hoeveelheid kaas de boeren nog mochten maken.
1960: Er vonden diverse fusies plaats. Boerenkaas werd uiteindelijk de belangrijkste sector van De Producent.
2018: Door groei in binnen- en buitenland bouwde De Producent een nieuw duurzaam pakhuis op het Gouwe Park in Moordrecht. Het pakhuis aan de Wachtelstraat is omgebouwd tot 52 appartementen. Het pakhuis aan de Kattensingel (De Blauwe Haan) maakt plaats voor 35 woningen.




Jan van Eijk begon in 1870 een kaashandel in Naaierstraat 22-23 en had bergruimte aan de Groenendaal 40-42.
Een door Gerard van Eijk bedachte elektrische kaasschraap- en een kaaswasmachine werden gebouwd door de Goudsche Machine Fabriek Hupkes / voorheen Arends ook aan de Kattensingel. (zie ook Bouw & Machines)
In 1889 kocht Van Eijk op een veiling de voormalige blekerij De Blaauwe Haan aan de Kattensingel.
In de loop der jaren werden verschillende bedrijven overgenomen.
In 1989 is het complex aan de Kattensingel verkocht aan kaashandel Paul.





























In 1899 bouwde de NV Gouda Fabriek van Melkproducten (later de NV De Goudsche Melkinrichting) een nieuw gebouw aan de Turfsingel.




Na de oorlog begon Peter de ‘Machinehandel De Gouwe’. Hij kocht machines uit de zuivelindustrie op en repareerde die. Ook regelde hij het galvaniseren van melkbussen.



Na de Tweede Wereldoorlog oorlog kregen de coöperaties concurrentie van grootwinkelbedrijven. Om die het hoofd te bieden ontstonden de latere Co-op supermarkten. In 1960 werd de Broodfabriek verkocht aan Tricotagefabriek Engelvaart en werden de panden aan de Karnemelksloot van de hand gedaan. In januari 1962 hield Ons Voordeel op te bestaan. In 1970 werd de winkel aan de Roemer Visscherstraat verkocht.
Nadat tricotage Engelvaart de broodfabriek verliet zijn de gebouwen over gegaan naar de gemeente Gouda. Diverse bedrijven en verenigingen maakten er gebruik van, onder meer het Leger des Heils en tafeltennisvereniging Vriendenschaar. In de voormalige winkel aan de Raam is sinds 1983 Buurthuis De Speelwinkel actief. De voormalige Broodfabriek werd in 2015 verbouwd tot twee woningen.



Ook boekbinders gebruikten stijfsel voor het samenvoegen van genaaide katernen tot een boekblok (uitgeverij Van Goor / Koch & Knuttel).
Samen met apotheker Andrinus van Iterson werd dat uitgeprobeerd. Van Iterson had een manier om stearinekaarsen te maken in België gekocht. Stearine kaarsen branden langer en druipen niet zoals de parafine kaarsen. Dat werd een succes en vijf jaar later werd de Kaarsenfabriek Gouda opgezet.

De latere directeur van de kaarsenfabriek was Hendrik IJssel de Schepper Schepper (1844-1909). Hij was de zoon Catharina Johanna Westerbaan, de zus van David Westerbaan die de Siroopfabriek opzette. Hendrik was een scheikundige en vertaalde het boek Schets der organische scheikunde naar de nieuwere beschouwingen. David Westerbaan, een van de oprichters van de stroop- en kaarsenfabriek- haalde hem naar de Gouda en in 1880 volgde hij Van Iterson op.

In 1896 bouwde aannemer/wethouder Nederhorst een pakhuis en in 1910 bouwde aannemer Bokhoven voor fl. 7890 [±€90.000] een wagenloods aan de Lazarussteeg op de plek van twaalf oude percelen.
In 1897 richtte de familie Arends aan de Lage Gouwe een koekfabriek op die in 1936 werd overgenomen door Theo Smulders. Hij begon de Bonera chocolade- en suikerwerkfabriek.
In de laatste hongerwinter van de Tweede Wereldoorlog was er bij Bonera aan de Nieuwe Haven een opslagruimte voor de afdeling ‘Kindervoeding’.
De Steenland chocoladefabriek werd in 1899 opgericht als bakkerij. Er was een Steenland koek- en banketbakker op de Kleiweg en een Steenland suikerballenbakkerij in de Naaierstraat. In de Chocoladefabriek op Klein Amerika maakte Steenland vanaf 1971 chocolademunten en hagelslag. Het is tegenwoordig de grootste producent ter wereld van mooi verpakte munten, chocoladefiguren of chocoladesigaretjes. De fabriek staat sinds 1984 op het bedrijventerrein Goudse Poort en is een aantal keren doorverkocht. Momenteel is Steenland een onderdeel binnen Sino-Pacific Trading (Thailand)








Kamphuisen Siroopwafels zijn gebakken volgens een recept uit 1810. De Siroopwafelfabriek is gevestigd op de Markt 69. Kamphuisen geldt als de bedenker van de stroopwafel. Pieter Kamphuisen nam de kousenwinkel in Gouda over van zijn vader, maar dat gaat niet goed en in 1810 besluit hij om koeken te gaan verkopen. De siroopwafel blijkt een enorm succes en meer bakkers volgen.












In de eerste maanden van de Eerste Wereldoorlog (1914-18) vluchtten een miljoen Belgen naar Nederland. In november 1914 waren er in Gouda 1444 Belgische vluchtelingen. Naast opvang bij particulieren werden ze ondergebracht in kaaspakhuizen, in de sociëteiten en op een boot in de haven.
Later kwamen er houten barakken bij voor een school, ziekenboeg, katholieke kerk en werkplaatsen.
n november 1918 was de oorlog afgelopen en vertrokken de meeste vluchtelingen terug naar België. Vluchtoord Gouda werd in 1919 opgeheven, de inboedel verkocht en de gebouwen gesloopt.

Nico Both legde tijdens de Eerste Wereldoorlog de basis voor een grote witlofkwekerij.

Woldering’s Goudsche Gestampte Pot



In 1849 werd in de oude Latijnse school aan de Groeneweg een werkplaats opgezet. Zeshonderd stadgenoten verplichtten zich tot een gezamenlijke betaling van circa zeven gulden per dag [omgerekend € 70]. Het doel was om arme mensen werk te bieden, zodat de bedelarij zou afnemen. Omliggende gemeentes klaagden over het aantal Goudse bedelaars. Gouwenaar werd een scheldnaam voor landlopers en bedelaars.
Arme wezen kwamen in het weeshuis terecht, waar ze geen opleiding kregen maar direct aan het werk gezet werden. In 1847 stuurde Gouda twintig weeskinderen naar Veenhuizen, waar er zes overleden. Het weeshuis in Gouda heeft tot de Tweede Wereldoorlog dienstgedaan.
Aardappelen vormden in de negentiende eeuw het belangrijkste volksvoedsel. In 1885 at een Nederlander 300 kilo aardappels per jaar, nu nog maar 26 kilo

Uit het legaat van Henriëtta Hoffman kon in 1889 de Hoffmanskeuken aan de Keizerstraat worden geopend. voor “het verschaffen van maaltijden tegen lage prijs aan de arbeidende stand”. In deze Volksgaarkeuken kon men zeven dagen per week een warme maaltijd krijgen. Pas in 1987 besloot de gemeenteraad de gaarkeuken op te heffen. Bron: Tidinge - 2011-4 Henny van Dolder – de Wit
De gemeente Gouda begon in mei 1915 met het verstrekken van broodkaarten. Gouwenaars konden op het stadhuis een verzoek indienen om goedkoop brood te mogen ontvangen. Uiteindelijk werden niet minder dan 3091 broodkaarten verstrekt.

Al in 1942 begon kaasbedrijf De Producent met het verstrekken van een warme maaltijd aan het personeel, waarvoor met moeite een vergunning van de Duitsers werd verkregen.
Ook Bonera aan de Nieuwe Haven had een opslagruimte. Tijdens de Hongerwinter in 1944/45 was hier de afdeling ‘Kindervoeding’ gevestigd.

