We geven onze borders graag een natuurlijke uitstraling onder andere door het gebruik van grassen. Ze maken een border vanzelfsprekend; het klopt gewoon. In de natuur komen plantengemeenschap zonder grassen vrijwel niet voor.
Bij een prairieborder wordt dit als het ware overdreven Naar het voorbeeld van natuurlijke steppe of prairiegraslanden. Het is een van onze favoriete plantencombinaties.
We hebben op onze kwekerij ook een groot stuk natuurlijke tuin in de vorm van een bloemrijke wilde berm. Dat is niet hetzelfde. In de bloemenberm staan inheemse planten die pas echt indrukwekkend zijn in grote aantallen. Je moet hier veel ruimte voor hebben en dat heeft niet iedereen in zijn tuin. Een prairieborder kan al op een kleine oppervlakte indrukwekkend zijn.
Onze prairie border lijkt in de zomer een reusachtige bos bloemen. In de winter genieten we van het weelderig wuivende vedergras.
planten
Grassen zijn in de prairieborder in de meerderheid. We combineren ze graag met onze favoriete Amerikaanse planten zoals Echinacea, Agastache, Baptisia, Veronicastrum, Helenium, Ratibida en Rudbeckia voor de echte prairie sfeer. Ook Aster, Salvia, Verbena, Achillea, Coreopsis, Cirsium, Eryngium en andere zonminnende vaste planten zijn geschikt. Planten die veel bladmassa maken, zoals Geranium, raad ik af in een prairie te planten omdat ze andere soorten te zeer verdringen.
Echte prairieplanten zijn goed winterharde vaste planten die van nature voorkomen in een landklimaat met warme zomers en strenge winters. De meeste bloeien lang en tot diep in het najaar.
bodem
Priarieplanten zijn over het algemeen stoere planten die veel verdragen. De echte prairies krijgen elk jaar wel een prairiebrandje over zich heen. Van sommige soorten kiemen de zaden pas als een brand is gepasseerd. Dat is een ideaal moment voor ontkieming omdat er dan ruimte is voor de jonge kiemplantjes om zich te ontwikkelen.
Het enige waar prairieplanten van nature slecht tegen kunnen is nattigheid en met name in de winter. De bodem moet dus redelijk doorlatend zijn en voor de meeste soorten niet al te rijk.
bemesting
De mestbehoefte van een prairieborder is gering. Kali rijke messtoffen genieten de voorkeur. Ik strooi in het voorjaar de as uit onze houtkachels in de prairieborder en geef in het late voorjaar nog wat plantaardige mest korrel van Plant Health Care.
PHC is een groothandel je kunt hun organische meststoffen bij ons op de kwekerij kopen.
water
Met water geven doe je je prairieborder geen plezier. Probeer er volledig van af te zien. Zelfs als de planten net zijn geplant krijgen ze van ons geen water. De wortels moeten zelf op zoek naar water ook als ze het soms even moeilijk hebben. Alleen bij aanhoudende extreme droogte kan jonge aanplant een keer goed beregend worden.
onderhoud
Een prairieborder vraagt weinig verzorging. Omdat er geen water wordt gegeven kiemen er in droge periodes geen onkruiden. Als het onkruid vanaf het begin goed wordt bijgehouden heb je er op den duur geen omkijken meer naar.
Het is wel aan te raden in de zomer af en toe uitgebloeide bloemen weg te knippen voor meer bloei. Agastache kun je begin juni half terugknippen om vollere planten te krijgen die tot diep in het najaar bloeien.
natuur
De planten in de prairie zijn zeer geliefd bij vlinders, bijen en andere nuttige insecten. Ze bloeien tot diep in de herfst en kunnen dan nog een belangrijke nectarbron vormen.
grassen
Vedergras (Stipa tenuissima) vormt de basis van onze prairieborder. Het is het hele jaar prachtig goudgeel en beweegt elegant mee met de wind.
In natte winters kan een deel van de planten uitvallen. In dat geval scheur je eenvoudig de overgebleven planten in drieen en vult daarmee de gaten. Ze zaaien zich ook rijkelijk uit als bron van vernieuwing. Plant de zaailingen in plukjes zodat de afzonderlijke polvorm behouden blijft.
Je kunt vedergras beter niet helemaal terugknippen. In plaats daarvan kun je in het voorjaar de uitgebloeide aren er met de hand uit te trekken. Als je echt vind dat je moet knippen, doe dat dan alleen als de plant aan de groei is.
Stipa staat graag luchtig en is vooral geschikt voor de randen van de border. Achteraan of meer naar het midden plant ik graag wat robustere grassoorten zoals: Calamagrostis, Chasmanthium, Eragrostis, Molinia, Panicum, Sorghastrum en Sporobolus. In de herfst krijgen de meest grassen prachtige herfstkleuren. In de winter staan ze theatraal overeind als kathedralen.