D1-K1-W1 onderzoekt zich zelf
wie ben ik
Ik Ben Mirjam Boiten 32 jaar jong woon samen met mijn partner en 2 kindjes in Assen.
Volg nu de opleiding maatschappelijk zorg niveau 4
Wil graag een beroep waar ik met mensen werk en waarin ik mensen kan helpen.
Door mijn verleden kan ik mij heel goed inleven in een ander en ben ik helemaal niet bevooroordeeld over de keuzes wat iemand maakt, of hoe iemand is. Van mij zelf ben ik een open sociaal vriendelijk persoon die erg behulpzaam is en voor een ander wil zorgen met veel doorzettingsvermogen. Wat voor deze opleiding en de doelgroepen waar ik mee kan/ wil werken erg belangrijk is.
Dit zijn mijn sterke kanten als hulpverlener.
Mijn minder sterke punten zijn dat ik chaotisch kan zijn waardoor ik weinig overzicht heb in wat ik aan het doen ben. Moeilijk mijn grenzen kan aan geven wat erg belangrijk is en erg onzeker ben over wat ik kan waardoor ik niet laat zien wat ik in mijn mars heb.
Met deze minder sterke punten ben ik druk bezig om dit verder te ontwikkelen, door te oefenen op stage.
Mijn toekomst beeld over 5 jaar. Dan werk ik in een maatschappelijke opvang voor dak en thuislozen en dan heb ik ook een eigen stichting waarin ik iets kan betekenen voor kinderen/ jongeren uit moeilijke gezinnen.
Wat mij onderscheid als hulpverlener is dat ik zelf veel heb meegemaakt waardoor ik goed kan inleven in een ander. Dat ik nooit bevooroordeeld ben en iedereen accepteert hoe die is. Veel doorzettingsvermogen heb en vooral dat ik een ander help vanuit mijn HART. Dat ik heel blij wordt om iemand te helpen en ook zelf erg leergierig ben waardoor ik mij blijf ontwikkelen en ook leer van de doelgroep.
Ziekte
afgelopen zomer (2019) hebben we te horen gekregen dat mijn partner/de vader van mijn kindjes ongeneselijk ziek is. Hij heeft uitgezaaide long kanker. Zijn hele lichaam zit vol met deze rot ziekte ze kunnen alleen nog zijn kwaliteit van leven verbeteren en verlengen. Zonder behandeling geven ze hem nog geen 6 maanden.
En is Oktober begonnen met zijn eerste chemotherapie en immunotherapie.
Dit was voor ons een erg grote schrok en je denkt wat nu, je denkt op deze leeftijd niet na over zulke dingen, je hebt jonge kindjes.
Hoe erg en hoe heftig het allemaal ook is, je moet wel door. Het leven gaat door je moet je gezin en alles er om heen draaiende houden en voor je partner zorgen.
Voor mij is het mijn eerste prioriteit mijn gezin en mijn school. Straks als ik er alleen voor sta is het belangrijk dat is een basis heb een diploma om zo voor de kinderen te zorgen.
Op zo moeilijk moment kom je er achter hoeveel overlevingskracht je hebt voor je zelf maar ook vooral voor je dierbaren.
Het is niet makkelijk om het allemaal te doen school, kindjes en een zieke partner want je hebt vaak ook van die dagen dat je uit geput bent en je er emotioneel door heen zit. Zodra je je kindjes en je partner ziet weet je dat je er niet bij de pakken neer kan zitten.
Door deze situatie ben ik heel anders naar het leven gaan kijken. Zo lijken heel veel dingen niet meer belangrijk om je druk te maken. Geniet nu veel meer van de kleine dingen en van de dingen die ik WEL heb en wat wel goed gaat.
En Ben ik enorm trots op mezelf hoe ik mij/ ons hier door heen sla en ben ik trots op mezelf als moeder hoe ik er sta voor de kinderen.
Ook merk ik deze verandering op school en stage, ben veel meer gedreven en heb veel minder angst om te falen. Eerder had ik enorme last van faal angsten en dit heb ik nog wel, alleen denk ik nu van hoe erg is het nou als het niet lukt het is altijd een leerervaring. Ben veel positiever na bepaalde dingen gaan kijken in het leven. Hoop dit ook te blijven vast houden in de toekomst.
Ook wordt je er weer op gewezen dat er geen reactie, emotie of gedrag vast zit aan een bepaalde situatie. waardoor ik ook totaal geen oordeel heb over iemand die anders zou reageren op bepaalde situaties. waardoor ik dit ook weer kan gebruiken in mijn werk en neutraal en niet bevooroordeeld ben
breeweestee
In het voor jaar van 2009 ben ik opgenomen in de verslaving kliniek de Breegweestee. Dit is een kliniek voor jong volwassenen van 18 tot 28 jaar ongeveer.
Ben opgenomen in de kliniek omdat ik na het overlijden van mijn ouders niet om kon gaan met het verdriet en een uitweg zocht in drank, cannabis en af en toe hard drugs.
In de kliniek heb ik hulp gekregen om met mijn verleden om te gaan. Dit begon al bij mijn geboorte omdat ik verslaafde ouders had en verslaafd geboren ben. Ook niet de juiste basis heb gehad van opvoeding als kind. Hierdoor emotionele problematiek heb gekregen. Hiermee ben ik hard aan het werk gegaan met verschillende therapieën. In de tijd van mijn opname ben ik erg gegroeid en ontwikkeld. Heb veel beter leren omgaan met mijn emoties, dat je gedrag ergens vandaan komt en je dit vaak al kan onderzoeken waarom je iets doet, leren na mezelf kijken en de verantwoording nemen voor mijn daden, weten dat het zwart wit gezien altijd een keuze is wat je doet en je eerst moet na denken over de consequenties voor dat je iets onderneemt, eerlijk zijn, nieuwe normen en waarde behandel een ander zoals je zelf behandeld wil worden.
Door deze opname die uit eindelijk 2 en half jaar geduurd heeft heb ik niet alleen veel geleerd over mij zelf, maar ook hoe verslaving is en hoe dat werkt geestelijk en lichamelijk, dat je veel kunt leren van anderen het spiegelen, dat je niet bevooroordeeld moet zijn, over depressies, waarom het belangrijk is om goede dag en nacht ritme te hebben, goed te eten, te sporten ect.
Omdat ik graag met mensen wil werken kan ik mijn eigen ervaring hierin goed gebruiken.
Ik weet hoe het is om een moeilijke jeugd te hebben, maar ook hoe het is als je zelf verkeerde keuzes maakt in het leven. Waardoor ik zoals verslaving nu kan begrijpen als kind maar ook als volwassene. Weet dat iedereen het anders ervaart en dingen bij voelt, waardoor ik niet weet hoe het voor die persoon is maar mijn wel veel beter kan inleven, begrijpen hoe het voor die gene is.
Hierdoor krijg ik ook snel een vertrouwensband met cliënten.
moederschap
In oktober 2016 ben ik voor het eerst moeder geworden van een dochter. In december 2017 heb ik er nog een zoon bij gekregen.
Het moederschap heeft mij heel erg veranderd. Het heeft mij veel volwassener gemaakt en bij alle keuzes wat ik maak in het leven nu denk ik wel 3 x na of het wel goed zou zijn voor het gezin.
Mijn prioriteiten zijn heel anders. Je bent 24 uur bezig met het ouderschap. Structuur, rust, liefde en geborgenheid zijn de belangrijkste vectoren geworden van mijn leven.
Dat ik verantwoordelijkheid over een klein mensje maakt me heel bewust van de dingen die ik doe en wat ik doe om ze de goede normen en waarden en liefde mee te laten krijgen om een goede basis te hebben in het leven. Doe er alles aan om een ze een betere jeugd te geven dan wat ik heb gehad.
Merk ook dat het ouderschap gewoon heel lastig en zwaar is, heb ook meerdere malen in een depressie gezeten. Hier altijd voor aan de bel getrokken en hulp gezocht
ook weer in de ouderschap ben ik anders na het leven gaan kijken. Vind ik dat je kind en je eigen gezondheid/ welzijn voor op staat.
En dat elke moeder dit anders doet en als iemand het anders doet niet wil zeggen dat dat slecht is of dat wat ik doe juist heel goed is. Dat het een leerervaring met vallen en opstaan. Door dat ik ervaar hoe zwaar het kan, vind ik het nu veel makkelijker zonder te oordelen naar andere moeders toe waarom ze soms de verkeerde keuzes maken, Ook al valt het niet in mijn straatje van normen en waarden.
D1-k1-W3 Levert een bijdrage aan de wereld en zijn directe omgeving
In het jaar 2016 ging het niet heel goed met mijn oma. Samen met mijn ooms en tantes hebben we een deel van de zorg op ons genomen. Elke vrijdag middag of zaterdag in overleg met mijn familie ging ik naar mijn oma. Dan hielp ik haar in het huis deden we samen boodschappen en hield ik haar gezeldschap. Het deed mij goed om een bijdrage te leveren aan de zorg van mijn oma. Zodat ze niet hele dagen alleen thuis was en vereenzaamde. Dat wij als familie samen de grootste deel van de zorg op ons konden nemen waar andere mensen dat geluk niet hebben soms.
Het voelde voor mij ook erg goed dat ik iets terug kon doen voor mijn oma, ze was al op leeftijd 88 jaar, ze is altijd een hele lieve zorgzaame oma voor mij geweest waar ik veel aan heb ik gehad in mijn leven. Het is dan fijn dat ik ook iets voor haar heb kunnen betekenen. Ook zou ik als het als het weer op mijn pad komt weer een soort van manzelzorger willen zijn. Hier in vind ik ook dat je dat als de mogelijkheid er in je best iets kunt doen voor iemand en vooral als iemand dicht bij je staat. Het is mijn gedachte om goed te zijn voor je mede mens en er voor iemand te zijn waar je kunt. Of het nou een afwas is of 1 x in de 2 weken uurtje op de thee komen. Voor mij voelt het goed om er voor andere te zijn op wat voor manier dan ook. Soms denk ik wel dat ik hier ben op aarde om me in te zetten voor andere mensen, niet alleen om het ik het belangrijk vind maar ook om dat ik me daar het beste bij voel.
Ga hier ook gemakkelijk met andere mensen om, ben erg betrokken kan me goed inleven in een ander, neem mensen sereus en kom goed voor een ander op.
samen werken
samenwerken
Op stage en school werk je veel samen met je klas genootjes of collega's.
Samen werken vind ik heel leuk omdat je ook veel van elkaar kan leren en feedback kan vragen hope het gaat.
Tegelijkertijd vind ik samen werken soms ook best wel spannend omdat ik snel het idee krijg dat ik het niet goed doe of ze juist in de weg lopen. Dit komt door mijn onzekerheid en omdat ik juist een goede aanvulling wil zijn voor mensen met wie ik samen ben.
In een groep ben ik ook meer een volger dan een leider voor een deel door mijn onzekerheid maar ook een deel omdat ik mij snel aanpas en het fijn vind als ik weet wat er moet gebeuren en hoe het moet gebeuren en ik dat nog eens na kan vragen.
Vaak krijg ik wel goede feedback dat het fijn is om mee samen te werken omdat mee denk, doe wat er verwacht wordt en leergierig ben.
Vooral op school ben ik snel bang dat ik het niet goed doe. Schoolwerk vind ik wat lastiger dan de praktijk.
In de praktijk kan ik mij vaak wat beter uitdrukken omdat ik graag wil leren en dan vragen stel waarom het zo gedaan wordt.
D1-K1-W2 verkent de ontwikkelingen in de wereld waar hij deel van uit maakt en zoekt daarin mogelijk heden
Elke ochtend kijk ik het nieuws, vaak kijk ik het nieuws ook nog op het internet en in de krant. Zelf vind ik het belangrijk om op de hoogte te zijn wat er in de wereld speelt. Vaak komt er ook dingen in het nieuws over de zorg in Nderland hoe dat nu gaat. Dit vind ik ook belangrijk om te volgen omdat dit mijn intresse heeft omdat ik de opleiding volg en wil/ga werken later in de zorg achtige sector. De problemen wat er op dit moment speelt dat dak en thuisloze en andere zorgvragers niet de zorg krijgen wat ze eigenlijk moeten krijgen raakt mij. Het zijn mensen en hier in ga dan ook over in gesprek met bijv. mijn collega's. Hoe ze hier tegen aan kijken wat er volgens hun er aan gedaan moeten worden en hoe. Dit alles neem ik voor mijzelf mee, en kijk hoe ik mijn bijdrage hier in kan leveren. Omdat ik zelf heel graag een stichting wil later ga ik mij hier dan ook nog verder in verdiepen op het internet hoe dat dan zou moeten welke doelgroep ik zou willen doen en wat ik hier in zou kunnen doen. Iets voor een andere betekenen dat is wat ik wil, en waar ik gelukkig van wordt. Vindt het belangrijk om op de hoogte blijven van wat er speelt in de werlend, in nederland en op het werkgebied en zorgvragers waar ik mee te maken heb en krijg.
school/stage
In mijn pubertijd wilde ik later graag werken met 'probleem' jongeren.
Omdat ik geen mijn midelbare school niet heb afgemaakt moest ik beginnen met helpende zorg en welzijn niveau 2. In deze opleiding moest je een jaar met kinderen en een jaar met ouderen werken. In alle twee de doelgroepen zag ik erg tegen op, het leek mij helemaal niet leuk. Kinderen had ik niks mee en het idee om kontjes te verschonen van ouders vond ik ook al niks. Omdat ik graag een diploma wilde en zo door kon stromen naar een opleiding waar ik wel met jongeren kon gaan werken ben ik toch begonnen aan helpende zorg en welzijn. Ik had een stage plek bij een kinderopvang op een baby groep. Had eigenlijk nog nooit een baby vast gehouden of een luier verschoond en baby's zag ik meer als een last alleen maar huilen. Ondanks dat ik zo bevoordeeld was over de doelgroep heb ik een super leuke leerzame stage gehad. Zo heb ik ontdekt dat kinderen heel leuk zijn op welke leeftijd dan ook. Dat ik de ontwikkeling van de kinderen heel erg bijzonder vond hoe snel dat eigenlijk gaat en hoe snel ze dingen leren. Dat ik het super leuk vind om voor anderen te zorgen waaronder ook baby's en kinderen. Dat ik zelfs zelf later kinderen wilde, wat ik voor mijn stage nooit heb gewild een kind van mijzelf.
Mijn tweede en laatste stage van de helpende zorg en welzijn was in een verpleeghuis. Dit heb ik gedaan bij het GIlde dit was intern bij de Verpleeghuis De 12 Hoven.
Ook hier keek ik niet naar uit. Wist eigenlijk niks van ouderen en vond het een beetje een vies idee om ze te verzorgen.
Het was in het begin enorm spannend maar toen ik eenmaal een beetje gewend was vond ik dit ook een super leuke leerzame stage. En de doelgroep vond ik ook erg leuk. Ook hier kwam de zorgzame ik naar boven. Heb geen moment moeite gehad om deze mensen te wassen of naar de wc te brengen. Dacht alleen maar ze hebben hulp nodig bij iets en daar voor ben ik en deed het dan ook met alle liefde. De gedachtes die ik hierbij had was hou zou ik willen dat mijn dierbare op deze leeftijd geholpen zouden worden of ik later. Met deze gedachtes hielp ik de oudere mensen. Genoot volop om iets voor hun te kunnen betekenen. Ook bij de demente ouderen die heel boos konden worden en nare dingen zeiden tegen mij heb ik dit nooit persoonlijk opgevat. Heb ik mij goed kunnen inleven van, wat als ik het niet zou snappen of bang zou zijn dan zou dit ook een logische reactie zijn. Wat niet voor mij als persoon is bedoeld.
Na dat ik mijn diploma heb gehaald ben ik door gegaan met verzorgende IG.
Omdat ik de stages heel leuk vond en er werd gezegd dat er als verzorgende meer werk gelegenheid was dan als begeleider heb ik de keuze gemaakt om door te gaan met verzorgende opleiding.
En heb ik geleerd om eerst iets te doen en te ervaren als je het niet kent om te weten of het leuk is en of het bij je past.
Uit eindelijk is mijn doel niet meer om met probleem jongeren te gaan werken. Sta ik nu heel open dat ik zoveel leuk vind om te doen en wel voor alle doelgroepen wil zorgen. Dat ik wel zie wat er op mijn pad komt wat bij mij past.
vrijwillergerswerk
Omdat ik door school en stage er achter was gekomen dat ik van alles wel leuk vond, en graag iets wilde betekenen voor een ander en wat meer op mijn CV wilde hebben ben ik vrijwilligerswerk gaan doen.
Dit ben ik gaan doen bij het Open hof in Groningen. Dit is een inloop huis voor dak en thuislozen.
Hier kunnen de dak en thuislozen broodje halen en een kopje koffie of thee.
Deze doelgroep vond ik heel interessant. En ook hierin kwam de verzorgende ik naar boven.
Vond het erg fijn om iets te kunnen betekenen voor deze mensen die na mijn idee buiten de maatschappij staan en ook minder snel geaccepteerd worden door anderen. Deze mensen zijn niet geborgen en hebben gedacht later wordt ik dakloos, vaak hebben ze een hele rugtas met nare ervaringen, En kan ik vaak hun manier van denken en het positief blijven bewonderen. Door veel met deze mensen te praten en proberen in te leven en niet bevooroordeeld te zijn, ben ik ook anders gaan kijken naar het leven. Blij met wat ik heb en genieten van de kleine dingen.
belbintest
ziekte
weekend verzoek breegweestee
kindjes
oma .jpg
360 graden feedbck
stage
stage
