Stap 3: Maatregelen voor het voorkomen van rampen
Klimaatverdrag
In 1992 sloten de lidstaten van de Verenigde Naties het Klimaatverdrag. Doel was dat de uitstoot van broeikasgassen gemiddeld met 5,2% zou worden verlaagd. De VN spraken af dat de ontwikkelingslanden wat minder dan die 5% hoefden te beperken, de ontwikkelde landen wat meer.
De Verenigde Staten zouden 7% van de uitstoot van de broeikasgassen beperken, de Europese Unie 8%. De regering van de VS heeft het Klimaatverdrag ondertekend, maar het Amerikaanse parlement heeft het nooit uitgevoerd. Het verdrag werd nooit omgezet in een wetgeving.
Amerika, Australië, China, India en Zuid-Korea vormen de top vijf van de meest vervuilende landen van de wereld. Deze vijf landen zijn verantwoordelijk voor 40% van alle uitstoot van het belangrijkste broeikasgas CO2 (koolstofdioxide).
Het beleid wat in Amerika wordt gevoerd omtrent het klimaat is erg afhankelijk van de president.
Ongeloof, twijfel en afkeer
Dat de Amerikaanse regering moeite heeft met de beperking van de uitstoot van broeikasgassen 
in welk klimaatverdrag dan ook heeft twee belangrijke oorzaken.
Een groot deel van de Amerikanen wantrouwt de berichten over het versterkt broeikaseffect en de klimaatverandering. Er is een aanzienlijke groep die gewoon niet gelooft in de opwarming van de aarde. Ze baseren zich op wetenschappers die zeggen niet te kunnen bewijzen dat klimaatverandering door mensen wordt veroorzaakt. Zo heeft in 2012 een groep van 49 voormalige NASA-wetenschappers in een brief gezegd dat er geen bewijs is voor de stelling dat onze CO2-uitstoot het broeikaseffect versterkt. Een andere groep is van mening dat we nog te weinig weten om van opwarming te kunnen spreken. In de woorden van voormalig president Bush: “Ik denk niet dat we nu al de oplossing kennen voor de opwarming van de aarde. Voor we actie ondernemen moeten we precies weten wat er nu eigenlijk aan de hand is.” De derde groep vindt dat er wel tot actie moet worden overgegaan, maar dat is een minderheid.
Naast ongeloof en twijfel speelt ook de afkeer van overheidsbemoeienis een grote rol. Veel Amerikanen zijn van mening dat de overheid zich niet moet bemoeien met hun manier van leven.
De wetgeving in de VS is in handen van het Congres, bestaande uit de Senaat (te vergelijken met de Eerste Kamer in Nederland) en het Huis van Afgevaardigden (te vergelijken met onze Tweede Kamer). Het Huis van Afgevaardigden heeft een Republikeinse meerderheid. Het Huis blokkeert tot nu toe de meeste wetten die te maken hebben met de beperking van de uitstoot van broeikasgassen.
President Obama
In 2009 werd Obama, de leider van de Democraten, president. De strijd tegen de klimaatverandering is
een belangrijk thema in Obama's tweede ambtstermijn (2013-2017) . “De wereld heeft minder atoombommen en meer bescherming van het klimaat nodig”, aldus Obama. Tijdens een speech gaf hij aan: “Als het Congres niet optreedt, doe ik het zelf wel.” In Nederland kan de regering met een Algemene Maatregel van Bestuur een wet uitwerken zonder bemoeienis van het parlement. De Amerikaanse president heeft ook een mogelijkheid om zijn zin door te drukken. Dat kan met zoals dat heet in de VS: een ‘executive order’, een presidentieel bevel.
Zo gaf Obama met een presidentieel bevel aan dat er geen nieuwe kolengestookte elektriciteitscentrales gebouwd mogen worden. Hij gaf ook aan dat er nieuwe duurzame energieprojecten moesten worden opgezet -bijvoorbeeld wind- en zonne-energie- waarmee in 2020 meer dan zes miljoen huizen van energie kunnen worden voorzien.
Andere punten uit zijn klimaatplannen waren:
- Huishoudelijke apparaten, zoals koelkasten en wasmachines, moeten zuiniger worden.
- Er komt wereldwijd meer vrije handel in milieugoederen waarmee duurzame energie kan worden opgewekt (zoals zonnepanelen of windturbines).
- Er komt onderzoek naar manieren om gebieden te beschermen; elk jaar worden door langdurige droogte bos- en weidegronden geteisterd door brand.
- Er komt ook onderzoek naar wat er gedaan kan worden tegen orkanen.
Amerikaanse milieuorganisaties zijn blij met Obama’s plannen, maar tegelijk hebben ze veel kritiek. Obama is volgens hen alleen bezig met de symptomen van de klimaatverandering. Er wordt niet gepleit voor een aanpak van de oorzaken, zoals de verbranding van fossiele brandstoffen, ontbossing en overconsumptie.
President Trump
In juni 2017 meldt de huidige president van Amerika, Donals Trump, dat Amerika zich terugtrekt uit het klimaatakkoord van Parijs. Amerika is één van de grootste vervuilers en door zich terug te trekken uit het kimaatakoord gaan meerdere doelen uit het klimaatakkoord waarschijnlijk niet gehaald worden. Toch straalt er nog een klein zonnetje aan de donkere hemel. Veel Amerikaanse staten hebben al lang een eigen klimaatbeleid opgesteld en deze worden al veelvuldig nageleefd.
Vrije markt
Geen enkele president maakt zich populair met maatregelen die de Amerikaanse economie mogelijk schade toebrengen. Dat geldt ook voor klimaatafspraken. Toch doet de regering van de VS wel het een en ander. Zo is de belasting op steenkool flink omhoog gegaan (waardoor het gebruik van kolen sterk afneemt) en de productie van schaliegas flink opgevoerd. Gasgestookte centrales stoten veel minder CO2 uit. Verder worden allerlei technologische ontwikkelingen die te maken hebben met schone energie (financieel) ondersteund. Je kunt denken aan de ontwikkeling van elektrische auto’s, de bouw van biomassacentrales en betere windturbines. Dat beleid heeft ook nadelen: Het winnen van schaliegas, is niet erg milieuvriendelijk en de kolen worden nu tegen lage prijzen gedumpt in het buitenland.
Maar inmiddels worden de gevolgen van de klimaatverandering steeds zichtbaarder voor de Amerikaanse burgers en gaan ook uit eindelijk de Amerikanen actie ondernemen om hun land te beschermen. Daar waar in 2009 New York al een plan kreeg om de stad te beschermen tegen de stijgende zeespiegel. Werd dit plan pas in 2014 goedgekeurd en werd toegegeven dat New York beschermd moet gaan worden.
Oefening: Maatregelen voor het voorkomen van rampen
Start
