Schrijven: Recensie
Vooraf
Schrijven: Recensie
Leerdoel
Je kunt:
- twee voorbeelden noemen waarover je een recensie kunt schrijven.
- aangeven welke informatie je in een recensie moet noemen.
- aangeven hoe je een recensie schrijft.
Eindproduct
Je schrijft een recensie over een zelf gekozen boek, film of serie.
Beoordeling
De docent beoordeelt je recensie.
Daarbij wordt op de volgende punten gelet:
- Heeft de recensie tussen de 120 en 240 woorden?
- Staat de juiste informatie in de recensie (titel, artiest, enz.)?
- Staan er voorbeelden/citaten in de recensie?
- Staat je mening (met argumenten) in de recensie?
- Is de recensie opgebouwd in alinea's?
- Is de recensie te begrijpen voor een near-native speaker?
- Is de recensie prettig om te lezen?
Alleen of samen?
De opdracht doe doe je alleen.
Tijd
Voor deze opdracht heb je ongeveer 2 lesblokken nodig.
Beoordeling
Voor deze recensie krijg je een cijfer dat 2 x meetelt.
Stap 1
Stap 2
Wat is een recensie?
Hieronder zie je zeven uitspraken over een recensie.
- In een recensie vind je informatie over een boek of (film)voorstelling.
- In een recensie geeft de schrijver nooit zijn eigen mening, maar alleen feiten.
- Een recensie wordt vaak geschreven door de maker van een boek.
- Je schrijft alleen recensies over boeken die je goed vindt.
- In een recensie geeft iemand zijn persoonlijke mening met argumenten.
- Een recensie is goed als hij grappig geschreven is.
- Een recensie is goed als hij je helpt een keuze te maken.
Met welke uitspraken ben je het eens?
Bespreek je antwoorden met een klasgenoot.
Zijn jullie het met elkaar eens?
Stap 3
Stap 4
Een langere recensie
Lees onderstaande recensie over Schaduwzuster van Simone van der Vlugt.
Beantwoord dan de vraag.
|
 Niet iedereen is even blij met deze tweede roman.
Ook ik ben uiteindelijk niet zo gecharmeerd van dit boek.
Waarom niet? Ondanks de gedurfde opzet slaagt Van der Vlugt er op de één of andere manier niet in me te overtuigen en me mee te slepen in het verhaal.
Wat mij betreft heeft het grotendeels te maken met haar schrijfstijl en de huis-tuin-en-keuken-dingetjes die constant terugkomen. Van der Vlugt valt erg veel in herhaling. Zo benoemt Marjolein wel tig keer wat 'haar reden is waarom ze in het onderwijs is gegaan'. Marlieke benoemt steeds weer 'dat ze altijd in de schaduw van haar zus stond'. Van der Vlugt legt heel veel details uit, terwijl beschrijvingen van personages en hun gedrag vaak veel meer spanning opleveren. Ik blijf dus zitten met dubbele gevoelens over dit boek met dubbele bodems. Ik waardeer de opzet die op zich potentie heeft. Maar de aankleding levert niet echt een spannend verhaal op en echt boeien deed het boek me uiteindelijk niet.
Van de schrijfster is al bekend dat ze een vlotte pen heeft en dat blijkt ook in Schaduwzuster. Het verhaal snelt van bladzijde naar bladzijde en laat zich makkelijk lezen.
Sterker dan in haar eerste boek, dat meer een roman dan een thriller was, bouwt Van der Vlugt in Schaduwzuster spanning op. Daarbij volgt ze de lijn van de traditionele Engelse detectiveverhalen waar de speurder op de laatste bladzijde onverwachts de butler als schuldige aanwijst.
Net als bij boeken van Ruth Rendell of P.D. James blijkt de lezer voortdurend op het verkeerde been te zijn gezet.
Het geeft Schaduwzuster dat beetje extra dat het tot een goed geschreven boek maakt.
Maar goed schrijven is nu eenmaal niet genoeg om de lezer te overtuigen.
|
Lees de vier uitspraken over de recensie. Welke uitspraken kloppen?
Meerdere antwoorden zijn mogelijk.
- In de recensie wordt verklapt hoe het verhaal afloopt.
- In de recensie worden enkele hoofdpersonen genoemd.
- De recensie is alleen maar negatief over dit boek.
- In de recensie wordt het boek vergeleken met andere boeken in dit genre.
Vergelijk je antwoord met het antwoord van een klasgenoot.
Stap 5
Een recensie beoordelen
Lees onderstaande recensie.
|
 Niet geschikt voor donkere, stille nachten!
Hou jij van griezelverhalen? Spannende spookverhalen waarvan de haartjes op je armen tijdens het lezen langzaam overeind gaan staan? Edgar, de hoofdpersoon uit het boek ‘De verschrikkelijke verhalen van oom M.’ van schrijver Chris Priestley, is dol op dit soort verhalen. En hij heeft geluk: hij heeft een oom die er geen genoeg van krijgt ze te vertellen.
'Hij tikte met zijn vingers tegen elkaar en ik zag zijn wolfachtige glimlach in de schaduw. ‘Ik ken een verhaal over zo’n boom,’ zei mijn oom. Wil je het horen, Edgar?’ ‘Ja, heel graag.’ Uiteindelijk was dat de reden dat ik daar was. ‘Misschien is het wel een beetje te eng voor jou.’ ‘Dat geeft niet, oom,’ zei ik met meer moed dan ik eigenlijk voelde, want ik was net als iemand die nadat hij naar het hoogste punt van een achtbaan is gegaan, enige twijfel begint te voelen. ‘Goed dan,’ zei oom Montague, terwijl hij naar het vuur keek. ‘Dan zal ik maar beginnen…’ Edgars oom woont in een groot oud huis midden in het bos. De weg ernaartoe is lang, met treurige kale bomen langs het pad en een klemmend tuinhek op het eind. Soms staan de kinderen uit het dorp zwijgend tussen de bomen. Edgar is elke keer blij als hij weer veilig binnen is, in de studeerkamer van oom Montague. Daar, bij het brandende haardvuur en met een kop warme thee binnen handbereik, luistert Edgar ademloos naar de verhalen van zijn oom. Onheilspellende verhalen met namen als ‘De on-deur’, ‘Het duivelse uiteinde van de bank’ en ‘Offerandes’. In elk verhaal speelt een vreemd voorwerp een belangrijke rol, en op een gegeven moment begint Edgar zich af te vragen hoe het kan dat oom M. al die voorwerpen in zijn huis heeft staan.
De verhalen waren allemaal toch maar verzonnen? Of niet?
Krijg je hiervan al rillingen, dan kun je maar beter niet aan ‘De verschrikkelijke verhalen van oom M.’ beginnen.
De verhalen die oom Montague vertelt zijn soms namelijk behoorlijk eng.
Niet omdat er afgehakte armen of benen in het rond vliegen.
Of omdat er steeds allemaal vampiers en weerwolven in opduiken, zoals we dat uit de griezelboeken van bijvoorbeeld Paul van Loon kennen.
Nee, in dit boek wordt de spanning juist langzaam opgevoerd.
Dat zit hem in de rustige vertelstem van oom M., het flakkerende kaarslicht en de langwerpige schaduwen op de muren.
Tel daar het onverwachte einde en de geheimzinnige, sfeervolle zwart-wit illustraties van David Roberts bij op en je bent van kippenvel verzekerd.
‘De verschrikkelijke verhalen van oom M.’ is een prachtig spookboek dat je zeker moet lezen.
Maar misschien niet als je alleen thuis bent en het buiten al donker is!
Marlous.
|
Beantwoord de volgende vragen:
- Heeft deze recensie een duidelijke inleiding? Waaraan zie je dat?
- Tot welk genre hoort het besproken boek?
- Hoe kun je het citaat in deze recensie herkennen?
- Met welke andere schrijver vergelijkt de recensie dit boek?
- Noem drie redenen waarom deze recensent dit een goed boek vindt.
- Geef een voorbeeld van een persoonlijke mening in deze recensie, waar je het niet mee eens hoeft te zijn.
Leg uit waarom niet.
- Zou jij het boek willen lezen na deze recensie? Waarom (niet)?
Stap 6
Eindopdracht
Schrijf nu zelf een recensie.
Kies een boek/film/ serie uit waarover je een recensie wilt schrijven.
Overleg je keuze met je docent.
Zorg dat je recensie goed is opgebouwd.
Gebruik de volgende vragen:
- Heeft de recensie tussen de 120 en 240 woorden?
- Staat de juiste informatie in de recensie (titel, artiest, enz.)?
- Staan er voorbeelden/citaten in de recensie?
- Staat je mening (met argumenten) in de recensie?
- Is de recensie opgebouwd in alinea's?
- Is de recensie te begrijpen voor een near-native speaker?
- Is de recensie prettig om te lezen?
Klaar?
Laat je recensie beoordelen door een klasgenoot. Vraag hoe je je recensie kunt verbeteren.
Daarna kun je je recensie inleveren bij je docent.
Voorbeelden van recensies
