Hallo! Ik ben John Green, en jij kijkt naar Crash Course World History. Vandaag gaan we
het hebben over 'Irak'. Neeee, zogenaamd slimme wereldbol! We gaan het hebben over Mesopotamië.
Ik hou van Mesopotamië omdat daar twee van mijn favoriete dingen uit voort zijn gekomen: schrijven en belastingen.
Waarom ik van belastingen houd? Voordat er belastingen waren, was de enige zekerheid die je had dat je zou sterven.
Meneer, meneer! Weet U dat U verwijst naar Mark Twain?
Ik verwijs niet naar Mark Twain, ik-van-vroeger, ik verwijs naar Benjamin Franklin,
en die quotte waarschijnlijk toneelschrijver Cristopher Bullock. Luister.
Jij bent misschien slim, jongen, maar ik ben al langer slim. Trouwens, de afbeelding van vandaag
laat zien dat 'oog om oog' de hele wereld eenogig maakt.
5000 jaar geleden in het land Meso, tussen die rivieren de Tigris en Euphrates,
ontstonden steden, net zoals in de Indus River valley.
Deze vroege steden hadden een vorm van socialisme, waarbij boeren hun gewassen
gaven aan publieke opslagplekken, en vanuit daar werden werkende mensen, zoals metaalbewerkers of bouwvakkers of
mannelijke modellen of wat dan ook - betaald in graan. Dus, eigenlijk -
Meneer meneer! Waren er echt mannelijke modellen? Kunt U Blue Steel na doen?
Oooh, ik-van-vroeger, ik haat je.
De vernedering die ik onderga voor jullie.. dat was mijn beste Blue Steel imitatie.
Zo goed als ik het kan.
Dus, als je in de stad leefde, kon je iets anders zijn dan een herder, en dankzij
dit vroege socialisme kon je er redelijk zeker van zijn dat je te eten had -
STAN, kunnen we hier nog een wereldbol krijgen? Dit shot is niet genoeg gewereldbold.
Ja, veel beter.
Weet je dat je de kwaliteit van een historicus kunt afleiden uit hoeveel wereldbollen hij heeft?
Hoewel je dus je kudde op kon geven, wilden veel mensen dat niet.
Een van de erfenissen van Mesopotamië is het voortdurende conflict tussen stad en platteland.
Dat zie je in sommige van de grootste kunstwerken, zoals
The Beverly Hillbillies en Deliverance, en de confrontatie tussen Enkidu en Gilgamesh
in The Epic of Gilgamesh. Gilgamesh is een van de oudste literaire wekren en
Ik zal het niet voor je verpesten, er is een link naar het gedicht in de video,
maar het is genoeg om te zeggen dat de Stad wint van het Land.
Dus, wat waren die stad-staten? Laten we naar een bepaalde stad-staat kijken,
Uruk, de woonplaats van Gilgamesh.
Uruk was een ommuurde stad met een uitgebreid kanalensysteem en een aantal monumentale tempels,
die ziggurats werden genoemd.
De priesters van die tempels hadden oorspronkelijk alle macht, omdat zij konden
communiceren met de Goden.
Dat was een nuttig talent, omdat Mesopotamische Goden humeurig en nogal gemeen waren - bijvoorbeeld,
volgens Gilgamesh werden ze ooit boos omdat we te veel lawaai maakten terwijl
ze probeerden te slapen, dus besloten ze de mensheid te vernietigen met een vloedgolf.
De Tigris en Euphrates zijn goede rivieren, maar Mesopotamië is geen Indus Vallei,
met zijn periodieke vloed en makkelijke bewatering.
Er was veel slaven-werk nodig om de Tigris en Euphrates geschikt te maken voor irrigatie;
ze zijn moeilijk te navigeren en hebben een onverwachte en geweldadige vloed. Gewelddadig, niet te voorspellen..
oh, Tigris en Euphrates, jullie doen me denken aan
mijn vroegere vriendinnetje.
Uit het gegeven dat de regio lijkt te jo-jo'en tussen een verwoestende vloed en verschrikkelijke droogte,
volgt dat mensen gingen geloven dat de Goden nogal random en wispelturig zijn, en
dat een priester die rituelen zouden kunnen leiden om de Goden te behagen nogal
nuttig konden zijn voor individuen.
Maar ongeveer 1000 jaar na de eerste tempels die we vinden in steden als Uruk, komt een concurrerende structuur op:
het Paleis. Dat vertelt ons dat koningen, allemaal mannen,
net zo belangrijk werden als priesters in Mesopotamië.
De verantwoordelijkheid voor het welbevinden en succes van de sociale klassen verschoof
van Goden naar mensen, een machtsverschuiving die door de hele geschiedenis gaat, tot.. uhm, waarschijnlijk,
voor altijd, eigenlijk.
Maar in een andere ontwikkeling zien we dat deze koningen, die waarschijnlijk begonnen als militaire leiders
of hele rijke grondbezitters, een quasi-religieuze rol kregen.
Hoe? Vaak door mee te doen in een 'heilig huwelijk' - vooral door te rotzooien
met de hoge priesteres van de stadstempel.
Dus de priesters werden gepasseerd door koningen, die zichzelf snel uitroepen tot priesters.
Hoe weten we dat deze koningen aan het rotzooien waren met priesteressen?
Omdat ze een 'vies filmpje' maakten en dat op internet zetten!! Nee, omdat
er geschreven bewijsmateriaal is. Mesopotamië gaf ons het schrijven, specifiek een vorm van schrijven die
'cuneiform' heet, die oorspronkelijk was gecreëerd om
transacties op te tekenen, zoals hoeveel tarwe was geruild tegen hoeveel geiten.
Ik maak trouwens geen grapje; een boel cuneiform gaat over tarwe en geiten.
Ik denk niet dat je het belang kan overschatten van schrijven, maar
ik wil even drie punten maken:
1. Lezen en schrijven kan niet iedereen. Ze creëerden dus een klassen-verschil,
dat nu nog steeds bestaat. De sociale klassen waren nogal egalitair;
maar de Mesopotamiërs hadden slaven en speelden een sport die
leek op polo, maar ipv rijden op paarden reden ze op andere mensen.
Ook speelde geschreven taal een belangrijke rol in het verwijden van de kloof tussen klassen.
2. Als er echte schrijvers komen, heb je echte geschiedenis ipv gewoon een boel gokken en
archeologie.
3. Zonder schrijven zou ik geen baan hebben, dus ik wil Mesopotamië graag persoonlijk bedanken
om het mogelijk te maken om te werken.
Waarom begon schrijven in Mesopotamië?
Om metaal voor gereedschap of steen
voor beelden of houd voor verbranding te krijgen, moest Mesopotamië handelen. Die handel leidde
tot de ontwikkeling van 's werelds eerste territoriale koninkrijk, dat heel belangrijk wordt
en uiteindelijk uitmondt in de Hapsburgers.
De stad-staat periode in Mesopotamië eindigde ongeveer 2000 jaar voor Christus, waarschijnlijk omdat droogte en
een verandering in de loop van rivieren leidde tot het komen van nomaden, die de
zwakke steden overwonnen. En toen gingen de nomaden in eigen steden wonen,
zoals nomaden bijna altijd doen, behalve - komt 'ie..
als je een Mongool bent.
Deze nieuwe Mesopotamische stad-staten leken op hun voorganger in het opzicht dat ze tempels
en geschrift hadden, maar waren anders op een paar belangrijke
manieren.
Ten eerste, dat vroege socialisme werd vervangen door iets dat leek op een systeem met privé-ondernemingen,
waar mensen zoveel konden produceren als ze wilden, zolang
ze maar iets afgaven, ook wel bekend als belasting voor de regering. We doen vaak negatief over belastingen maar
het blijkt dat ze tamelijk belangrijk zijn om een stabiele sociale rangorde te creëren.
Ook op politiek gebied waren dingen anders, omdat de mannen die stamhoofd waren, nu echte koningen werden,
die hun macht buiten de steden probeerden uit te breiden en ook
probeerden om hun macht door te geven aan hun zonen.
De beroemdste van deze vroege monarchen is Hammurabi, of zoals ik hem herinner uit mijn middelbare school lessen,
"The Hammer of Abi". Hammurabi regeerde het nieuwe koninkrijk Babylon van
1792 v.C. tot 1750 v.C.
De reden voor zijn beroemdheid is zijn wet die vanalles opzette,
van belastingen tot het feit dat de straf van een oog uitsteken,
moest zijn dat er bij jou een oog uitgestoken werd.
Hammurabi's wet kon nogal gestoord bruut zijn. Bijvoorbeeld, als een bouwvakker een slecht gebouw bouwt
en de zoon van de eigenaar gaat dood als het gebouw omvalt, dan is de straf de executie
van de zoon van de bouwvakker. Dat kind denkt, niet eerlijk! Wat heb ik misdaan?
Je zou mijn vader moeten vermoorden.
Je kunt dus zeggen dat Hammurabi's wet een nieuwe betekenis gaf aan de uitspraak
'hard tegen criminaliteit', maar het introduceerde ook de veronderstelling van onschuldigheid.
In de wet probeerde Hammurabi zich af te beelden in twee rollen die bekend kunnen klinken:
Herder en vader.
"[Ik ben] de herder die vrede brengt. Mijn vriendelijkheid breidde zich uit over de stad,

119
00:07:22,939 --> 00:07:28,289
ik hiel de mensen uit Sumer en Akkad veilig op mijn schoot."
We zien dus weer de autoriteit van bescherming voor de sociale orde verschuiven naar mensen, niet God,
wat belangrijk is, maar geen zorgen, het schuift weer terug.
Maar ondanks dat de territoriale koninkrijken zoals Babylon meer macht hadden dan welke stad dan ook,
en zelf ondanks het feit dat Babylon waarschijnlijk de meest bevolkste stad in de wereld was
tijdens Hammurabi's regeerperiode, was het eigenlijk niet zó machtig, en zoals het verschuivingspatroon,
werd het snel overgenomen door de vormalig nomadische Kassites.
Het punt met Territoriale koninkrijken was dat ze vertrouwden op de armste mensen om belasting te betalen,
te werken en in het leger te dienen, wat wel eens zou kunnen leiden tot het feit dat je je koning niet zo'n coole gast vindt.
Dus als je dan een nomadische invallers ziet komen, denk je, "Heey, nomadische invallers!
Kom binnen; jullie lijken beter dan de laatste vent."
Dat was in ieder geval wat er gebeurde toen de Assyriërs kwamen. Zij hebben een reputatie
voor het zijn van de meest brute pestkoppen van Mesopatamië. De Assyriërs gaven ons een
vroeg voorbeeld van waarschijnlijk de belangrijkste en meest duurzame vorm van politieke organisatie
in de geschiedenis van de wereld, en ook in die van Star Wars, die van het Rijk (Empire, imperium).
Laten we Rijk definiëren als uitbreiding door macht te veroveren over mensen die
niet tot dezelfde groep behoren als de veroveraars. Het grootste probleem bij Rijken is dat, zoals de
definitie zegt, ze multi-culti zijn, wat het lastig maakt ze te verenigen.
Rond 911 v.C. groeide het neo-Assyrische Rijk vanuit zijn thuisbasis Ashur en Nineveh
tot heel Mesopotamië, de Oostkust van de Mediterranen en zelfs,
in 680 v.C., Egypte! Dat deden ze met het meest brute, angstaanjagende en
efficiënte leger dat de wereld ooit had gezien.
Ten eerste was het leger een meritocractie. Generalen werden niet gekozen op grond
van hun afkomst en ouders, maar op grond van hun Generaaltje-skills.
Stan, is Generaaltje-skill een woord?
Ja!
De legers gebruikten ook ijzeren wapens en wagens en die waren mega. Alsof het neo-Assyrische Rijk
120.000 mensen kon herbergen.
Ook waren ze super GEMEEN. Ze deporteerden honderduizenden mensen om ze
te scheiden van hun geschiedenis en families en ze sleepten ook bekwame arbeiders naar
de plekken waar ze het meest nodig waren. De Neo-Assyriërs hielden ervan uit te vinden wie Rebel-to-be was en
hun aanhangsels te vrewijderen, vooral hun neuzen om de een of andere reden. En dan had je nog standaard
verkrachting en martelarij, wat allemaal in de naam van Ashur werd gedaan, de Grote God
van de neo-Assyriërs, wiens goddelijke regeerder de koning was.
Ashur liet de wereld draaien door de koning en zolang er veroverd werd zou de wereld
niet eindigen. Maar als het veroveren ooit stopte, zou de wereld eindigen en zouden er rivieren komen
van bloed en gehuil en allemaal van dat apocalyps-gedoe.
De Assyriërs verspreidden hun blik op de wereld met propaganda, zoals architectuur en
lezingen over hoe geweldig de koning was, allemaal om
respect af te dwingen bij de onderdanen van het Rijk.
Oh, dat herinnert me eraan, het is tijd voor de 'open brief"!
Een Open Brief voor de Wereld, Geweldige:
Maar laten we eerst kijken wat er vandaag in het geheime compartiment zit. Oh, Stan,
is deze gele cake uranium? Dat vindt je nooit in Mesopotamië..
Beste Geweldige,
Ik hou van je. Zoals de meeste hedendaagse Engelse sprekers, hou ik waarschijnlijk een beetje
teveel van je.
Het punt met jou, Geweldige, is dat geweldig zo geweldig geweldig is in geweldig zijn.
Dus krijgen we niet meer mee wat je echt bedoelt, Geweldige: Je bent niet gewoon cool, je bent
verschrikkelijk en prachtig. <i>klef gezwets</i>
Maar serieus, je bent geweldig.
Groetjes, John Green.
Dus, wat gebeurde er met de Assyriërs? Nou, eerst breidden ze hun Rijk uit tot buiten hun wegen,
zodat administratie onmogelijk werd.
Maar nog belangrijker, als je hele wereldvisie is gebaseerd op het idee dat
de Apocalyps komt als je ooit een gevecht verliest, en dan verlies je, de
hele wereldvisie ontploft. Dat gebeurde uiteindelijk in 612 v.C in de stad Nineveh,
en het neo-Assyrische Rijk was ten einde.
Maar het idee van een Groot Rijk was maar net begonnen. Volgende week hebben we het over mummies -- oh,
moet ik ook over andere dingen praten? Balen, ik wilde het alleen maar over mummies hebben. Maar goed,
we gaan het hebben over..
We gaan het eigenlijk hebben over Egypte.
Zie je volgende week!
Crash Course is geproduceerd en geregisseerd door Stan Muller. Onze script-baas is Danica Johnson.
De show is geschreven door Raoul Meyer, mijn geschiedenisleraar van de middelbare, en ikzelf,
en ons grafische team is ThoughtBubble.
De uitspraak van vorige week was 'Beter Vriendje'. Als je wil gokken op
de uitspreek van deze week, doe dat in Comments, waar je ook nieuwe uitspraken van de week
kan suggereren.
En als je een vraag hebt over de show van vandaag, laat een opmerking achter en ons team van
semi-professionele quasi-historici zullen ze proberen te beantwoorden.
Bedankt voor het kijken en zoals we zeggen in mijn stad: Vergeet niet geweldig te zijn.