Net een ijsberg zich voor het grootste deel onder het wateroppervlak bevindt, is dit ook met de fouten die we maken, het grootste deel van de gemaakte fouten voroorzaakt geen accident, maar maken wel degelijk deel uit van de keten in de vorm van "incidenten".
Anders gezegd komen de meeste fouten niet boven water, oftewel de meeste fouten worden voortijdig gesignaleerd en gecorrigeerd.
Dit wil natuurlijk niet zeggen dat ze een volgend keer niet tot een accident kunnen leiden.
Wat een incident van een accident, verschilt is de tijd en de omstandigheden waaronder de fout zich manifesteerd.
Dus alle incidenten zijn een waarschuwing voor potentiƫle ongelukken.
Het is van belang dat de mens leert van zijn eigen fouten en fouten die in zijn omgeving gemaakt worden.
Dit geldt ook voor de vliegtuigonderhoudstechnicus.
Het opsporen van fouten is dus erg belangrijk, want op die manier kunnen we de negatieve gevolgen steeds verder beperken.
Binnen de luchtvaart hebben bedrijven dan ook allerlei systemen ontwikkeld om fouten vroegtijdig op te sporen en als er iemand een incident signaleerd dit ook op vertrouwlijke basis kan melden binnen de organisatie.
Voorbeelden hiervan zijn;
MORS; Mandatory Occurence Reporting Scheme ( programma om fouten op te sporen en actie te ondernemen ter voorkoming hiervan).
CHIRP; Confidential Human Incident Reporting Programme (Programma om veiligheids zaken en incidenten op vertrouwlijke basis te melden binnen de organisatie.
Hieronder het figuur van het ijsbergmodel.
Voor iedereen in de luchtvaartindustrie is het dus van het grootste belang dat deze getalen zo ver mogelijk uit elkaar komen te liggen.