Een literatuuronderzoek dient vaak als voorbereiding op empirisch onderzoek, maar het kan ook een zelfstandige vorm van onderzoek zijn. In beide gevallen kun je putten uit verschillende soorten bronnen: Primaire en secundaire bronnen.
Bronnen voor literatuuronderzoek kunnen verdeeld worden in primaire en secundaire publicaties. Een primaire publicatie bevat nieuwe informatie: een auteur doet voor het eerst verslag van een ontdekking of levert voor het eerst een bewijs voor een hypothese. Voorbeelden van dergelijke bronnen zijn tijdschriftartikelen, dissertaties, rapporten en congresverslagen. In secundaire publicaties wordt een overzicht gegeven van deze primaire literatuur. Hieronder vallen bijvoorbeeld encyclopedieën, handboeken en bibliografieën.
Pas op! In de geesteswetenschappen wordt een andere betekenis aan deze termen gegeven. Primaire bronnen vormen dan het object van onderzoek, terwijl secundaire bronnen informatie verschaffen over die primaire bronnen.