Stap 4 - Financiën

De huishoudboekjes van twee inwoners van Luanda

Luanda Sul

Expat van een oliebedrijf
Manuel is een expat. Eerst logeerde hij in het vijfsterrenhotel Hotel Epic Sana voor 450 dollar per nacht en daarvoor in Hotel Tropico voor 650 dollar per nacht. Nu huurt hij een huis in Luanda Sul. Dit huis in een bewaakte wijk met drie slaapkamers en een tuin kost zo’n 12.000 dollar per maand. Zijn kinderen gaan naar een internationale school en dat kost hem 40.000 dollar per kind per jaar.

Voor een fitnesscentrum in Hotel Tropico in het centrum heeft hij een halfjaarlijks abonnement dat hem 1500 dollar heeft gekost. Voor de snelste internetverbinding - nog altijd veel trager dan in Europa, Azië of de Verenigde Staten - is hij honderd keer zoveel kwijt als thuis.
Zijn boodschappen doet hij in de luxueuze supermarkt Casa dos Frescos. Ze hebben Franse en Italiaanse kazen, ijsbergsla (11 dollar per stuk), spruitjes en peultjes (13 dollar voor een handjevol) en hij drinkt er graag een kopje Nespresso (14 dollar). Ook gaat hij regelmatig eten in het visrestaurant Pescaderia. Een driegangenmenu met wijn kost daar zo’n 150 dollar.
De prijzen zijn zo hoog omdat deze producten vaak geïmporteerd moeten worden.

Straatverkoopster

Een mercado informal (informele
markt in Luanda

Maria is een alleenstaande moeder die fruit en groente verkoopt buiten bij Martal, een van de goedkopere supermarkten van Luanda. “Soms verkopen we op een dag voor 10 tot 15 dollars, op andere dagen niets.” Ze heeft een kamer die ze deelt met collega’s voor 100 dollar per maand. Ze slaapt op een matras op de vloer.
“Wij kopen ver van hier onze producten in, in Viana. Wij nemen alles mee in een candungeiro (een minibustaxi) en daar moeten we 10 dollar voor betalen.” Maria en haar vriendinnen rekenen voor een aubergine 1 dollar; voor vier uien rekenen ze 2 dollar; voor een krop sla 4 dollar. Als ze zelf wil lunchen in een eetcafé in een van de musseques, kost haar dat 4 dollar.

Maria zou graag een avondcursus op de universiteit willen volgen, maar zo’n cursus kost 150 dollar per maand en dat kan ze niet betalen. Alleen aan eten is ze al de helft van haar inkomen kwijt. Tel daar de huur, water, elektriciteit, gas en de reiskosten bij op, je hoeft geen rekenwonder te zijn om te zien dat studeren er niet inzit.
Ze bidt elke dag dat ze niet ziek wordt. Een behandeling tegen malaria kost zo’n 150 tot 200 dollar en ze zou niet weten waar ze dat vandaan moet halen.