De aristocratie werd gehaat door het gewone volk in Ethiopië. Toen het land economische problemen kreeg door hongersnood en de oliestop, ontstonden er veel rellen. Om de orde te herstellen grepen de Dergue in. De Dergue waren lage militaire officieren, eerst alleen in de hoofstad, maar later in heel Ethiopië. Ze wisten zelf steeds meer macht te verkrijgen in Ethiopië. Een groep radicalen binnen de Dergue, zagen Haile Selassie als een slecht persoon, hij zou voor de zittende adel werken en het volk niet helpen. De Dergue wisten door hun nieuwe macht het keizerlijk bestuurssysteem steeds verder af te brokkelen. In 1974 lieten zij de keizer opsluiten. Het is belangrijk om te weten dat de Dergue communistisch waren. Een jaar later, in 1975 begon de Ethiopische burgeroorlog. Dit was een oorlog tussen verschillende regionale oppositiepartijen en de Dergue.
Het hield niet op want 2 jaar later in 1977 viel Somalië Ethiopië aan voor Ogaden, een gebied in zuid-Ethiopië. Dit is een klassiek voorbeeld van een proxy oorlog in de koude oorlog. Ethiopië werd heftig gesteund door de Sovjet Unie door goederen, en militaire adviseurs. Ook andere communistische landen stuurden veel hulp naar Ethiopië, landen als Cuba en Noord-Korea. Somalië werd voornamelijk gesteund door de Verenigde Staten. De oorlog werd uiteindelijk gewonnen door Ethiopië, maar in Ogaden bleef lange tijd onrust bestaan.
De socialistische staat van Ethiopië werd uitgeroepen in 1984. De leider van dit nieuwe communistische Ethiopië was de leider van de Dergue: Mengistu Haile Mariam. Deze had al veel langer de macht natuurlijk, aangezien hij de leider was van de Dergue. Nu was er eindelijk een periode van relatieve vrede in Ethiopië. In 1987 werd de Volksrepubliek uitgeroepen, Ethiopië werd een standaard eenpartij-systeem. Het grote succes van het regime was de verbetering van de scholing die het land onderging. Er kwamen enorm veel scholen bij en ook heel veel nieuwe studenten. Vooral de groei van vrouwelijke studenten was enorm onder het regime. Het grote probleem dat het regime had, was dat het niet adequaat op hongersnood kon reageren, dit zorgde ervoor dat het vooral leunde op hulp van andere communistische landen als de voedselproductie tegenviel. De Sovjet Unie, de leider van het internationaal communisme, veranderde echter haar toon toen Gorbachov aan de macht kwam. Deze verlaagde de steun naar andere communistische regimes, en wilde een minder agressieve buitenlandse politiek in stand houden. Dit zorgde ervoor dat Ethiopië haar grootste bondgenoot kwijt was. De communisten in Ethiopië wisten het niet lang uit te houden. In 1991 werd er een coup gepleegd en werd Ethiopië een vrije markt gerichte democratie.