Introductie
Voor mijn laatste boek heb ik gekozen voor een literaire thriller. Het boek werd mij aangeraden door mijn zus, zij vond het boek erg goed. Ik heb dus vóór het lezen hoge verwachtingen van het boek.
Informatie over de schrijver
Esther Verhoef begon haar carrière als columnschrijver in het blad Flair. Tot 2005 schreef Esther voornamelijk informatieve boeken over huisdieren. Hierna kwam haar grote doorbraak door het schrijven van thrillers. Haar pseudoniem is Escober, haar man (Berry Verhoef) en zij schrijven namelijk samen boeken, onder de auteursnaam Escober. Haar bestsellers zijn voornamelijk psychologische thrillers, zoals Rendez-vous.
Analyse van het boek
De beschrijving werkelijkheid in het boek
Het verhaal wordt erg duidelijk verteld, het zou in de werkelijkheid kunnen zijn gebeurd. Het is wel een heel onwaarschijnlijk verhaal omdat het wel heel toevallig is dat Helen toevallig af weet van een plek op haar werk waar ze het lijk kwijt kan raken. Maar het verhaal is zeker geen sprookje, ik vind dat de schrijver de beschrijving wan werkelijkheid heel goed heeft uitgevoerd met dingen die in het dagelijks leven gebeuren tegenover het krankzinnige verhaal.
De bedoeling van de schrijver
In mijn ogen is de bedoeling van de schrijver om een goede literaire thriller te maken. Ik denk niet dat ze echt een verhaal achter het boek heeft over de gebeurtenissen in het boek. In het verhaal zelf is het denk ik de bedoeling van de schrijver om de lezer op het verkeerde been te zetten, dit lukt haar ook zeker. In het begin van het verhaal denk je het boek al te begrijpen maar dan krijgt het verhaal ineens een wending.
Het thema van het boek
Misdaad:
Helens huis wordt overvallen, ze maakt hierna een eind aan het leven van de misdadiger, hierna moeten zij en haar man het lijk zo snel mogelijk kwijt raken. Alles lijkt in de doofpot gestopt te kunnen worden. Hierna blijkt dat de man van Helen haar wil vermoorden, maar ook hier weet Helen wel raad mee door hem ook te vermoorden en te laten verdwijnen in de vuilverbrander.
De motieven
Een geheim
Zowel de moord op Brian als de moord op Werner blijven strikt geheim voor de buitenwereld.
Moord/misdaad
Helen schiet eerst Brian neer en daarna ook Werner, bij de ene is het beter voorbereid dan bij de ander. Ze laat beide lichamen op dezelfde manier verdwijnen, door het op haar werk (in het ziekenhuis) bij het ‘restafval’ van operaties te stoppen in kleine delen.
Ook wordt er een overval gepleegd in het huis van Helen, hierbij zijn Ralf en Brian de misdadigers. Achteraf blijkt de overval opgezet te zijn door Werner, bij deze overval schiet Helen Brian neer.
overspel
Helen heeft gevoelens voor een collega van haar, Lex. Ze maken geen overspel in het boek. Werner maakt wel overspel door met de moeder van Brian naar bed te gaan.
De personages
Werner
Werner heeft een horeca-imperium op kunnen bouwen met geleend geld van Helen, ook heeft hij een affaire met de moeder van Ralf. Ook heeft hij een plan bedacht om Helen uit de weg te ruimen. Werner heeft er geen moeite mee om het lijk van Brian in stukken te snijden.
Helen
Ze is verkoeverkamerzuster, ze is een aardige vrouw. Haar leven krijgt een wending wanneer zij een overvaller neerschiet. Ze laat alle stukken van Brian verdwijnen in de restafvalcontainer in het zoekenhuis. Helen mist iets in haar relatie tussen haar en Werner, dit schrijft ze in haar brieven aan haar overleden moeder. Ze blijft toch bij hem omdat ze weet hoe erg het is voor haar kinderen. Toch laat ze hem uiteindelijk op dezelfde manier verdwijnen zoals ze dat ook bij Brian had gedaan.
Ralf
Ralf is een kleine straatcrimineel, zelf is hij geen groot probleem, zijn moeder wil hem wel helpen. Maar door verkeerde vrienden zoals Brian en Micky gaat het toch fout. Hierdoor wordt hij een meeloper, hij neemt sara mee naar Engeland om een moordaanslag te voorkomen.
Het perspectief
Het perspectief in het boek ligt bij 2 personen, namelijk bij Helen en bij Ralf. Het wordt verteld in de derde persoon. Deze wisseling heeft in mijn ogen te maken met cliffhangers die er na elk hoofdstuk komen. Er wordt hierdoor dus spanning opgewekt. De brieven in het boek worden door Helen geschreven.
De tijd
In het begin van het boek wordt een brief geschreven, het hoofdstuk hierna is 3 weken eerder dan het schrijven van deze brief. Het laatste hoofdstuk is geschreven een half jaar na de verdwijning van Brian. Dit is in april, het boek bestaat dus ongeveer 7 maanden. het zou in de 21ste eeuw kunnen zijn gebeurd door de technologie in het boek.
De chronologie
In het verhaal komen een aantal flashbacks voor, doordat het verhaal uit de ogen van 2 personen is, is het verhaal niet op chronologische volgorde, ook de brieven die in het boek staan geschreven vertellen meestal iets over een toekomstige gebeurtenis in het verhaal.
Het eind van het boek
het verhaal wordt beïndigd met een brief aan lieve mama. Hierin geeft Helen aan dat ze iets vreselijks heeft gedaan. Ze geeft hierin ook aan dat het de enige mogelijkheid was om geen ellende voor haar kinderen te bezorgen. Ook verteld ze dat op dit moment nog niemand het weet, maar dat ze dit in de toekomst misschien wel gaat vertellen.
Recensie en analyse + samenvatting
http://www.vrouwenthrillers.nl/index.php?page=boekopisbn&isbn=9789044628791
VrouwenThrillers.nl (Wendyw) op 18 april 2015:
Helen en Werner hebben het helemaal voor elkaar. Allebei een goede baan, een mooi huis en drie gezonde kinderen. Wel kinderen die aan het puberen zijn, dus de nodige strubbelingen zijn aanwezig, maar over het algemeen hebben ze geen klagen. Tot die ene avond. Als Werner de bewuste avond alleen thuis is wordt hij overvallen. Helen, die naar de sportschool was, komt onverwachts eerder thuis. En dan gaat er iets vreselijks mis.
'Het geluid kwam uit de slaapkamer, die helemaal achteraan lag.'
Bij een gevestigde, succesvolle auteur als Esther Verhoef liggen de verwachtingen van de lezer, bij het verschijnen van een nieuw boek, over het algemeen hoog. Haar vorige thriller De kraamhulp was een bestseller en de vraag is dan natuurlijk, kan Lieve mama dit succes evenaren of zelfs overstijgen. Wat mij als eerste opvalt bij dit boek is de intrigerende cover. Super mooi vorm gegeven, een goede aantrekkingskracht, het zich graag laat oppakken in de boekhandel.
Het verhaal speelt zich af in iets meer dan een week tijd. Twee verhaallijnen, beide verteld vanuit de derde persoon, laten zich goed onderscheiden van elkaar. Personages die prima zijn uitgewerkt. Als eerste is er een brief te lezen. Een brief van Helen aan haar overleden moeder. Brieven die we vaker tegen zullen komen in het boek en die later ook voor nodige duidelijkheid zullen zorgen.
'Vaak lukt het mij te geloven dat ik slechts een klein probleem heb. Een kwestie die je even een rotgevoel geeft, maar waarvan je weet dat er een einde aan komt.'
Lieve mama begint met een lichte, deinende spanning die tergend langzaam wordt opgebouwd. Een kleine aanloop is nodig voordat het verhaal boeiend wordt. Door de auteur worden sporen uitgezet en als lezer wordt je gedwongen deze te volgen. Regelmatig dacht ik op het goede spoor te zitten tot er door de auteur een draai aan het verhaal werd gegeven en moest ik weer een ander spoor volgen. Ik voelde me als lezer meerdere malen voor de gek gehouden. Deze wendingen in het verhaal geven het verhaal de kracht en toch nog die zenuwslopende spanning mee waar je op zit te wachten. Ze maken het gemis aan spanning in het begin van het verhaal ruimschoots goed. Gevolgd door een fantastische ontknoping wordt het verhaal op correcte wijze afgesloten. Heeft de auteur met dit boek De kraamhulp overtroffen? Nee, wat mij betreft niet. Maar met de nauwkeurige wijze van constructie zal Lieve mama zeker het succes van De kraamhulp kunnen evenaren. Wederom een prima thriller waarin de auteur venijnige sporen heeft uitgezet die uiteindelijk voor zenuwslopende spanning zorgen.
Mening van de schrijver
Inhoudelijke informatie over het werk
Literaire argumenten
Eigen mening over het boek
Mijn mening over het boek is dat de schrijver erin is geslaagd om een spannende thriller te maken waarbij ze de schrijver meerdere malen om het verkeerde spoor zet. Ik vond dit boek veel leuker om te lezen dan alle andere boeken die ik heb gelezen, omdat hierin meer spanning zat dan in de rest. Het einde is spannend en verassend, ik zou dit boek iedereen aan kunnen raden omdat de schrijfstijl erg makkelijk te lezen is.