Bijvoeglijk naamwoord

Bijvoeglijke naamwoorden geven een eigenschap of toestand aan van een zelfstandig naamwoord. Bijvoeglijke naamwoorden staan vaak direct voor het zelfstandig naamwoord waar ze bij horen, maar dat hoeft niet.

Voorbeelden

de blonde jongen
de houten kast
Fries suikerbrood
de jaarlijkse vergadering
De auto is rood.
Het tijdschrift verschijnt wekelijks.

Een bijvoeglijk naamwoord heeft meestal een korte vorm (zonder -e) en een lange vorm
(met -e).
Voorbeelden

De jongen is groot. De grote jongen.
De plank is dik. De dikke plank.

Veel bijvoeglijke naamwoorden kennen de 'trappen van vergelijking'.
Voorbeelden

groot - groter - grootst
goed - beter - best

Als een bijvoeglijk naamwoord iets vertelt over het materiaal waarvan iets is gemaakt, noemen we dit een stoffelijk bijvoeglijk naamwoord.
Dit stoffelijk bijvoeglijk naamwoord staat altijd voor het zelfstandig naamwoord en eindigt meestal op -en.

Voorbeelden:

de houten kast
het gouden horloge
de katoenen broek
het chromen fornuis

Voorbeelden van uitzonderingen:

'en' vaak weg	'en' altijd weg
het kunststof kozijn	een nylon broek
een badstof handdoek	een plastic bal
de rubber hamer	een platina plaat