Verwijswoorden

Verwijswoorden zijn woorden die verwijzen naar andere woorden in de tekst, vaak eerder genoemd. Het woord waarnaar verwezen wordt heet het antecedent.

Voorbeelden van verwijswoorden die verwijzen naar personen zijn:

• hij;
• zij; ze;
• hem;
• haar;
• zijn.

Voorbeeld

• Dit lokaal is van meneer De Rooij. Hij houdt pauze.
• Marieke houdt van lezen. Haar boekenkast staat vol.
• Daar loopt Joost. Ik krijg van hem nog vijf euro.
• Oma vertelt haar kleinkinderen graag over vroeger.

Zijn en haar verwijzen ook naar zelfstandige naamwoorden. 'Zijn' verwijst naar mannelijke woorden (m) en 'haar' naar vrouwelijke woorden (v). In het (online) woordenboek staat bij zelfstandige naamwoorden die alleen mannelijk zijn een (m). Bij woorden die alleen vrouwelijk zijn een (v). Staat er niets achter dan is het woord zowel mannelijk als vrouwelijk.

Voorbeeld

• De jeugdvereniging (v) heeft veel te danken aan haar leden.
• De gemeenteraad (m) neemt zijn verantwoordelijkheid.

Andere verwijswoorden zijn: die, dat, deze, dit, wat, wie.

Voorbeeld

• Waar is mijn fiets? Die staat buiten.
• Aardrijkskunde is het vak dat ik het moeilijkste vind.
• Paul is met drie onvoldoendes overgegaan, wat ik nooit had verwacht.
• De jongen met wie zij zit te kletsen is heel erg leuk.
• Het hoogste wat ik kan bereiken, is een derde plaats.