Stap 3: De brieven

Brief van voorziter Chroestjov aan president Kennedy:

Sovjetleider Chroestsjov
Moskou, 26 oktober 1962

Geachte president,

Ik begrijp uw bezorgdheid voor de veiligheid van de Verenigde Staten. U wilt de veiligheid van uw land verzekeren, en dit is begrijpelijk. Maar Cuba wil hetzelfde; alle landen willen hun veiligheid handhaven. Maar hoe moeten wij, de regering van de Sovjet-Unie, het feit zien dat u de Sovjet-Unie en onze bondgenoten heeft omringd met militaire bases en daar raketten heeft gestationeerd? Dit is geen geheim. Uw raketten bevinden zich in Groot-Brittannië, in Italië en in Turkije, en zijn gericht tegen ons.
U maakt zich zorgen over Cuba. U zegt dat dit u zorgen baart, omdat het slechts 140 kilometer van de kust van de Verenigde Staten van Amerika ligt. Maar u heeft destructieve raketwapens, die u defensieve noemt, in Turkije geplaatst, letterlijk naast ons land.
Ik doe daarom dan ook dit voorstel: Wij zijn bereid de raketten, die u offensieve wapens noemt, uit Cuba te verwijderen. Uw vertegenwoordigers zullen een verklaring afleggen dat de V.S. op haar beurt de raketten uit Turkije zullen verwijderen.
Wij beloven, bij deze, dat wij Turkije niet binnen zullen vallen. De Amerikaanse regering zal op haar beurt beloven Cuba niet binnen te vallen.
De aankondiging van onze overeenkomst zal de grootste vreugde zijn voor alle volkeren.
Dit zijn mijn voorstellen, meneer de president.

Hoogachtend,
N. Chroestsjov

Ingekort en aangepast, het origineel is vier A4-pagina’s

 

Brief van president Kennedy aan voorzitter Chroestjov:

President Kennedy
Washington, 27 oktober 1962

Geachte meneer de voorzitter:

Ik heb uw brief van 26 oktober aandachtig gelezen en ben ingenomen met uw verklaring dat u de wens heeft te zoeken naar een spoedige oplossing voor het probleem. Als ik uw brief goed gelezen heb, zijn dit de belangrijkste elementen van uw voorstellen:
  1. U bent bereid deze wapens uit Cuba te verwijderen onder toezicht en supervisie van de Verenigde Naties en verdere levering van zulke wapens aan Cuba stop te zetten.
  2. Wij, van onze kant, zijn bereid...
    1. onverwijld de blokkade op te heffen die nu van kracht is en
    2. de garantie te geven dat wij geen invasie in Cuba zullen doen, ik ben ervan overtuigd dat andere landen van het westelijk halfrond bereid zijn om hetzelfde te doen.
Er is geen reden waarom we niet in staat zouden zijn om deze regelingen te treffen en binnen een paar dagen aan de wereld kenbaar te maken. Het effect van een dergelijke afspraak om de spanning in de wereld zou ons in staat stellen te werken aan een meer algemene regeling met betrekking tot "andere bewapening", zoals voorgesteld in uw brief.

Maar de eerste stap, dit wil ik benadrukken, is de beëindiging van het werk aan raketinstallaties op Cuba.
De voortzetting van deze bedreiging door het koppelen van deze problemen aan de bredere vragen met betrekking tot de veiligheid in Europa en in de wereld, zou zeker een ernstig gevaar betekenen voor de wereldvrede. Om deze reden hoop ik dat we het snel eens worden over de stappen zoals beschreven in deze brief en in uw brief van 26 oktober.

Ingekort en aangepast, het origineel is één A4-pagina.

 

Ambstbericht van de Russische ambassadeur aan het Sovjetministerie van Buitenlandse Zaken:

Ambassadeur Dobrynin
Minister Robert Kennedy
27 oktober 1962
Vanavond laat nodigde Robert Kennedy* me uit om hem te bezoeken. We praatten alleen. Kennedy verklaarde dat "de Amerikaanse regering vastbesloten is zich te ontdoen van die bases [in Cuba], in het uiterste geval door bombardementen, omdat ze, ik herhaal het, een grote bedreiging voor de veiligheid van de Verenigde Staten vormen. Ik ben er zeker van dat de Sovjets zullen reageren en dat er een echte oorlog zal beginnen, waarin miljoenen Amerikanen en Russen zullen sterven. We willen dat op elke mogelijke manier voorkomen. Ik ben er van overtuigd dat de regering van de Sovjet-Unie dezelfde wens heeft. "

"Het allerbelangrijkste voor ons is om zo spoedig mogelijk met de Sovjetregering een overeenkomst te bereiken om verdere werkzaamheden aan de bouw van de raketbases in Cuba stop te zetten en onder internationale controlemaatregelen te nemen teneinde deze wapens niet te gebruiken."
"En hoe zit het met Turkije?" vroeg ik R. Kennedy. "Als dat het enige obstakel is om dit tot stand te brengen, dan ziet de president geen moeilijkheden om deze kwestie op te lossen." antwoordde R. Kennedy.

"De grootste moeilijkheid voor de president is de publieke discussie over de kwestie-Turkije. De inzet van raketbases in Turkije is officieel gedaan door een bijzonder besluit van de NAVO-Raad. Een eenzijdig besluit van de president van de VS om raketbases terug te trekken uit Turkije- zou de gehele structuur van de NAVO en de positie van de VS als de leider van de NAVO beschadigen. Echter, president Kennedy is bereid om tot een overeenstemming over die kwestie te komen met Chroestsjov. Ik denk dat we 4 tot 5 maanden nodig hebben om bases uit Turkije terug te trekken. Maar de president kan in het openbaar niets over deze Turkse kwestie zeggen."

R. Kennedy waarschuwde vervolgens dat zijn opmerkingen over Turkije zeer vertrouwelijk zijn; behalve hij en zijn broer, zijn slechts twee tot drie mensen in Washington hiervan op de hoogte. "Ook vroeg de president voorzitter Chroestsjov om hem de volgende dag een antwoord te geven", zei Kennedy tot slot.

Telegram van ambassadeur Dobrynin.

Ingekort en aangepast, het origineel is drie A4-pagina’s.
*Robert Kennedy was minister van Justitie en de broer van president John Kennedy