Hoe de wereldwijde economische crisis in de Verenigde Staten begon
De grote ineenstorting van de aandelenbeurs of de ‘beurskrach’ in 1929 was niet de aanleiding van de wereldwijde economische crisis in de jaren ’30 van de vorige eeuw. Deze crisis, de Great Depression, had een lange aanloop.
Het zit zo:
Tijdens de Eerste Wereldoorlog maakte de landbouw in de VS een bloeiperiode door. Door de oorlog was de landbouwproductie in Europa zo sterk ingezakt dat er niet voldoende voedsel voor de bevolking kon worden gemaakt. Het tekort in Europa werd aangevuld met landbouwproducten uit de Verenigde Staten. De Amerikaanse landbouwsector groeide sterk, Amerikaanse boeren leenden veel geld van banken om te investeren in hun bedrijf en daarmee de productie op te voeren.
Na de oorlog kon Europa zijn eigen voedselproductie weer aan en verviel de noodzaak om te importeren uit de VS. Boeren in de VS bleven door hun hoge productie met grote voorraden zitten en verdienden minder geld met de verkoop van hun producten. Steeds meer boeren konden hun leningen niet meer aflossen en gingen failliet. De crisis had gevolgen voor andere sectoren en steeds meer mensen raakten werkloos. Banken kwamen in de problemen, rekeninghouders haalden snel hun geld van de bank en het gevolg was dat daardoor de ene na de andere bank omviel. Alleen al in 1930 gingen 700 banken failliet.
Hoe ook andere mensen in de VS met een schuldenprobleem opgezadeld raakten, zie je in het eerste fragment van de film “Crisis in de jaren dertig“ van SchoolTV. Lees voor het kijken de vragen onder de video. Na het kijken kun je de vragen beantwoorden.
(Bekijk van het begin tot 4:31 minuten).
Onder leiding van Warren Harding, president van 1921 tot 1923, van Calvin Coolidge, president van 1923 tot 1929 en van Herbert Hoover, president van 1929 tot 1933 deed de Amerikaanse regering weinig om de landbouwcrisis en de crisis van de hele economie te bestrijden. Ze ging ervan uit dat het vanzelf weer goed zou komen met de economie. Maar toen Franklin D. Roosevelt in 1933 president werd, ging de regering zich flink met de economie bemoeien. Roosevelt kwam met zijn ‘New Deal’, een programma om de economie te hervormen en te stimuleren en mensen te helpen die door de crisis werkloos en arm waren geworden. Werkgelegenheidsprojecten, bijvoorbeeld het aanleggen en repareren van wegen en andere voorzieningen, waren een belangrijk onderdeel van de New Deal.
Het hielp de economie uit de crisis. In 1937 kromp de Amerikaanse economie weliswaar opnieuw, maar deze dip was minder erg dan in de jaren daarvoor.