Verwijswoorden

Een woord dat verwijst naar iets wat al eerder is genoemd, heet: een verwijswoord.
Verwijswoorden zijn: die, dat, deze, dit, wat, wie.

Voorbeeld

• Waar is mijn telefoon? Die ligt op het bureau.
• Het feest dat ik gaf, was te gek.
• Op alles wat ik vraag, zegt mama ‘nee’.

Een verwijswoord kan ook verwijzen naar een persoon.

Voorbeeld

• Mijn broer is in Spanje. Hij vertrok vorige week.
• Oma is jarig. Zij wordt zeventig.
• Daar loopt Joost. Ik krijg nog vijf euro van hem.
• De chauffeur is erg zuinig op zijn auto.
• Deze merrie is van ons. Haar stal staat achter de schuur.

Zijn en haar kunnen ook verwijzen naar een zelfstandig naamwoord. We gebruiken dan voor:

• een mannelijk zelfstandig naamwoord: zijn;
• een vrouwelijk zelfstandig naamwoord: haar;
• een onzijdig zelfstandig naamwoord: het.

In het (online) woordenboek zie je of een zelfstandig naamwoord mannelijk (m), vrouwelijk (v) of onzijdig (o) is.

Voorbeeld

• De gemeenteraad (m) neemt zijn verantwoordelijkheid.
• De vereniging (v) heeft veel te danken aan haar leden.
• We krijgen een nieuw schoolgebouw (o): het wordt volgend jaar gebouwd.