Stap 3: Nieuwe rol NAVO

Na de opheffing van het Warschaupact valt de grote vijand van de NAVO ineens weg. Overal in de landen in Oost-Europa vallen de communistische regimes om. De één na de ander. In de jaren die volgden sluiten veel voormalige leden van het Warschaupact zich aan bij de NAVO. Van een militaire bedreiging van het grondgebied van de NAVO door een externe vijand was geen sprake meer.

Je zou denken dat daarmee het bestaansrecht van de NAVO ook verdwenen is. Maar de NAVO werd niet opgeheven. Eerst werd afgewacht of de veranderingen in Oost-Europa wel blijvend zouden zijn. Daarna was er de oorlog tegen het Irak van Saddam Hoessein, waarbij NAVO-leden waren betrokken. Weer later raakte de NAVO betrokken bij de burgeroorlogen in voormalig Joegoslavië. In 1999 bombardeerden NAVO-vliegtuigen Servische militaire stellingen en steden als Belgrado om de Servische regering op de knieën te krijgen.

Tot op de dag van vandaag zijn NAVO-troepen als vredeshandhavers op het grondgebieden in de wereld gestationeerd.

Na 11 september 2001 verklaarden de NAVO-lidstaten de aanval van islamitische terroristen op het World Trade Centre in New York tot een aanval op hen allen.

Voor het eerst in de geschiedenis van de alliantie trad artikel 5 in werking.
Dat artikel zegt dat een aanval op een van de lidstaten wordt beschouwd als een aanval op alle lidstaten.
De verplichting om elkaar militair te steunen was bedacht voor een eventuele aanval door het Warschaupact.
Maar nu leidde die verplichting ertoe dat de NAVO betrokken raakte bij de door de Amerika uitgeroepen oorlog tegen het terrorisme.

De laatste keer werd NAVO-artikel 5 uit de kast gehaald, met woorden, door VS-president Obama.
Het was in maart 2014 nadat Rusland de Krim van Oekraïne had afgenomen.
Als de Russen dat met een lid van de NAVO zouden doen, zo zei Obama, dan is dat een aanval op het hele bondgenootschap.