De macht over het Suezkanaal
Toen het Suezkanaal werd aangelegd en in gebruik werd genomen, maakte Egypte deel uit van het Ottomaanse rijk. Egypte was nog geen zelfstandig land en het kanaal was eigendom van de Kanaalmaatschappij. De aandelen van het bedrijf waren in handen van de Franse regering en van kedive (onderkoning) Ismael van Egypte.
Engeland was eerst tegen de aanleg van het kanaal. Maar na de voltooiing wilde het land er toch van profiteren. Engeland deed zijn best meer zeggenschap over het kanaal te krijgen. Dat begon al in 1875 toen de Engelse regering de aandelen kocht van de onderkoning. Ismaïl deed ze van de hand, omdat Egypte diep in de schulden zat.
Aan het eind van de negentiende eeuw ging Engeland zelfs over op bezetting van Egypte. Na 1914 werd het land officieel van het Ottomaanse Rijk losgemaakt en omgevormd tot een Brits protectoraat. De Engelsen waren min of meer de baas in Egypte.
Tegen de Engelse overheersing kwam meer en meer verzet en aan het eind van de Tweede Wereldoorlog was het gedaan met de Britse overheersing. Egypte werd een onafhankelijke staat met een eigen regering. Niet lang daarna kwam ook de vraag aan de orde wie er de baas was over het Suezkanaal. De Egyptische president Nasser had er zo zijn ideeën over.
Hij wilde in 1956 het Suezkanaal van Egypte werd, omdat hij graag het beheer over deze belangrijke vaarweg in eigen bezit wilde hebben. Schepen moesten altijd al tolgeld betalen om door het kanaal te mogen varen. Dit geld kon hij goed gebruiken voor de aanleg van een belangrijke stuwdam, de Aswan-dam. Nasser liet ook de monding van het Suezkanaal blokkeren. Israël was vanuit de Rode Zee nu niet niet meer te bereiken. Israël viel Egypte aan om de vaarweg weer open te krijgen. Engeland, Frankrijk waren vielen op 26 juli 1956 Egypte ook aan. Ze waren bang dat ze door Egypte belemmerd zouden worden in het gebruik van het kanaal, de belangrijke vaarroute naar hun koloniën in Azië. De Sovjet-Unie en de Verenigde Staten steunden het standpunt van Egypte. Na internationale druk trokken Engeland, Frankrijk en Israël zich terug. Ze moesten accepteren dat het Suezkanaal vanaf toen onder Egyptisch bestuur viel.
Bekijk onderstaand filmpje over de Suezcrisis. Welke rol had de blokkade door Nassar op de internationale handel? Bespreek het met een klasgenoot.