Na het einde van de burgeroorlog onderging Angola een reeks aan veranderingen. Een greep uit de ontwikkelingen:
Angolezen die tijdens de burgeroorlog waren uitgeweken naar veilige plekken, keerden naar hun herkomstgebied terug en bouwden hun bestaan weer op.
Gespecialiseerde hulporganisaties en bedrijven ruimden mijnen en niet-ontplofte munitie op waardoor het landbouwareaal snel toenam.
De stedelijke bevolking groeide van 35% tot 44% van de totale bevolking.
In 2003 werkte 85% van de beroepsbevolking in de landbouw en 15% in de industrie of de dienstensector. Nog steeds is de primaire sector de grootste, maar de industrie- en dienstensector zijn sindsdien sterk gegroeid. Dat is bijvoorbeeld goed te zien in Luanda waar de afgelopen jaren grote kantoorgebouwen zijn verrezen (zie afbeelding).
Tussen 2000 en 2010 groeide het BBP van Angola met gemiddeld 11,1%. Ook daarna groeide het BBP wel, maar wel veel minder snel. In absolute zin betekent het dat veel Angolezen de armoede achter zich lieten.
Bij deze veranderingen spelen de volgende factoren een rol:
Het land is rijk aan grondstoffen, vooral aan delfstoffen als aardolie en diamanten. De economie van Angola is zelfs grotendeels afhankelijk van de opbrengst van de oliewinning. Ongeveer 90% van het BBP van Angola komt uit de winning, verwerking en uitvoer van aardolie. Ook bestaat ruim 90% van de uitvoer uit olie. De rest van de uitvoer bestaat onder meer uit diamanten (5%) koffie, suikerriet en ijzererts. Dankzij deze rijkdom aan grondstoffen voerde Angola bijvoorbeeld in 2014 en 2015 meer uit dan het invoerde.
Angola heeft een steeds betere infrastructuur naarmate de schade aan wegen, spoorwegen e.d., ontstaan tijdens de burgeroorlog, hersteld wordt. Zo beschikt het land weer over de Benguelaspoorlijn en ook over twee andere spoorlijnen die vanuit het binnenland naar havensteden aan de kust lopen.
Angola knoopte steeds meer handelsbetrekkingen aan met China, de Europese Unie en met andere landen. In 1996 bijvoorbeeld werd het land lid van de Wereldhandelsorganisatie WTO. Dat is een samenwerkingsverband van landen ter bevordering van vrije wereldhandel (tegen maatregelen als importheffingen, importquota en andere handelsbelemmeringen). China is de belangrijkste handelspartner geworden van Angola. De meeste uitvoer gaat naar China en de meeste invoer komt uit China.
Allemaal redenen waarom het voor Chinese en andere buitenlandse bedrijven aantrekkelijk is om te investeren in Angola.