De Intern. date line

Een heel speciaal fenomeen is de internationale datumgrens.
International Date Line, IDL.

Naar het westen toe neemt de tijd vanaf de 0 meridiaan steeds verder af en bij de 180 mer is hij GMT - 12h geworden.
Naar het oosten toe neem het steeds verder toe en is het bij de 180 mer. GMT +12 geworden.
De -12 en de +12 ontmoeten elkaar daar.
Bij het passeren van de meridiaan verspringt de datum.

 

Van O => W gaat de datum een dag terug
Van W => O gaat de datum een dag vooruit.

Je kunt dus de pech / het geluk hebben je verjaardag 2 x te vieren of juist helemaal niet.

Een verhaal waarvan men niet zeker weet of het verzonnen is of niet is het verhaal van het SS  Warrimoo.

 

De kapitein had op oudjaarsnacht ervoor gezorgd dat ze om 24:00 boordtijd met de midscheeps precies op het kruispunt van de 180 meridiaan en de equator lagen in een ZO koers.
 



 

 

Het voorste deel van het schip lag op het zuidelijk halfrond waar het zomer was
Het achterste deel had winter.
De helft van het schip was het 30 december van het nieuwe jaar terwijl het voorste deel een dag oversloeg en het 1 januari was.

Nu wil het verhaal dat dit zich afspeelde tijdens de eeuwisseling van 1800 en 1900.
Dus het achterschip zat in de 19e eeuw en voorste deel in de 20e.

Samenvattend:
Het schip zat in:
- 2 verschillende dagen
- 2 verschillende maanden
- 2 verschillende jaren
- 2 verschillende seizoenen
- 2 verschillende halfronden N-Z
- 2 verschillende halfronden O-W

Of dit verhaal echt waar is wordt in twijfel getrokken.
Het vergt wel een hele grote voorbereiding en vooruitdenken.
(Wie kómt hier op?)

 

Wat zeker is:
-Het schip heeft echt bestaan.
-De kapitein is bekend: John Phillips
-Het schip ondernam een reis van Australië naar Canada en was inderdaad in de buurt van de IDL.
- De schrijver Mark Twain was aan boord. Een schrijver die bekend stond/staat om zijn fantastische verhalen. (Tom Sawyer, Huckleberry Finn, Stories you must read before you die.)
Het zou zo maar kunnen dat dit verhaal aan zijn brein ontsproten is, maar mooi (en niet onmogelijk) is het wel.