In uniform kan kind zichzelf zijn
Wie de gemiddelde ochtendsituatie in een Nederlands gezin met schoolgaande kinderen kent, kan niet anders dan een voorstander zijn van het schooluniform. Vooral met dochters is het uitzoeken en aantrekken van kleding een ongelooflijk tijdverslindende bezigheid.
De belangen van kinderen en ouders botsen namelijk ook op dit terrein. Er zijn twee mogelijkheden om dit probleem het hoofd te bieden: de ‘zoek het zelf maar uit’-manier en de hulpverlenende. Wanneer de eerste methode wordt gehanteerd trekt dochterlief midden in de winter nog een roze doorzichtige zomerjurk aan. Tussen die outfit en de spijkerbroek met dikke trui die de ouders zelfs in gedachten hadden, liggen lange onderhandelingen die meestal in geschreeuw en tranen eindigen.
Het kopen van kleren is al even inspannend. Vroeger droeg het schoolgaande kind gewoon een week lang hetzelfde, en niemand die er iets van zei. Nu kan een kledingstuk hooguit twee dagen achter elkaar aan, dan komt er al kritiek.
Er moet dus bij het wisselen der seizoenen steeds een enorme garderobe worden aangeschaft waarbij aan alle wensen tegemoet gekomen wordt en iedereen tevreden gehouden moet worden. Het moet er leuk uitzien, degelijk zijn, niet te duur, bij elkaar passen, en eventueel ook nog geschikt zijn als afleggertje voor broertjes of zusjes.
Wat zou het toch veel tijd, geld en energie besparen als die kinderen gewoon in een uniform konden. Twee combinaties voor de zomer, twee voor de winter, goede schoenen en een jas – klaar ben je. In het weekend kunnen de kinderen zich dan net zo bizar aankleden als ze willen. Geen gezeur meer over die leuke barbieschoenen en geen opschepperij met opzichtige merkkleding. Een beetje egalitaire rust zal over de scholen neerdalen.
Het is eigenlijk merkwaardig dat in ons land waar alles en iedereen altijd gelijk moet zijn, het schooluniform nooit is ingeburgerd. Het is nu eenmaal typisch Nederlands om een hekel te hebben aan iedereen die zich in een uniform hult, omdat men ervan verdacht wordt oneigenlijke macht aan dat uniform te ontlenen. Maar dat gaat voor schoolkinderen natuurlijk niet op, want zij hebben nog helemaal geen macht.
Een ander bezwaar tegen het uniform is dat degene die het draagt, zijn identiteit verliest en opgaat in een groter geheel. Dat geldt ook al niet voor kinderen: het is juist beter voor de ontwikkeling van hun identiteit als ze zich niet van elkaar kunnen onderscheiden door hun kleren.