Negentiende eeuw

Dit is de eeuw van de romantiek. Mensen verlangden naar ontsnapping uit het bestaan dat zij zwaar vonden. Die ontsnapping kon zijn door liefde, geloof, humor, maar ook drank of drugs.

Het schrijven vanuit het gevoel en de verbeelding stond voorop. De nuchtere Nederlanders waren niet zo gevoelig voor de romantische literatuur. Toch was er ook in Nederland een aantal stromingen:

 

O het tranen-vergieten is geen zonde - Kloos

O het tranen-vergieten is geen zonde,
Gepleegd aan 's werelds mooi somber voortglijden
Zacht door de eindeloze gang der tijden...
O wie nog tranen, tranen vergieten konde...

Hij zou de wrede, wrede wonde op wonde,
Die dorsten mensjes in het hart te snijden
Hem, die wilde allen in zich zelf verblijden,
Helen door tranen. Tranen Zijn Geen Zonde.

Want wat zijn tranen, tranen als een teerheid,
Hoog-heerlijk in zich zelf gebrokene emotie
Als 't mannen-lijf niet langer kan hoog-trots zijn?

O Laat ons allen vallen in devotie,
Als Iets, wat grandiooslijk week ter-nêer leit,
Een mens nooit kàn maar wou toch wel een Rots zijn.


Verzen (1894)