Boek 7

Het bittere kruid, Marga Minco                                                                                                                             Brief aan de uitgeverij

Uitgeverij Prometheus                                                                                                                                                                    Herengracht 48                                                                                                                                                                            1015 BN Amsterdam                                                                                                                                                            Nederland

Geachte Heer/Mevrouw,

Mijn naam is Marga Minco en ik ben geboren op 31 maart 1920, in Ginneken (Noord-Brabant). Ik schrijf deze brief aan u omdat ik een boek heb geschreven over mijn eigen ervaringen. Het boek, en mijn ervaringen, gaan over de Tweede Wereldoorlog. Ik ben joods, en was toen al 20 jaar oud. Ik heb de oorlog dus erg bewust meegemaakt, en de oorlog is helaas te dichtbij gekomen. Mijn boek is geen autobiografie, maar wel een verhaal over hoe die tijd ongeveer was. Het is een kort verhaal, en het zou prettig zijn als u hier naar zou willen kijken.

Natuurlijk ga ik u eerst vertellen over het boek, anders komen we nergens. Het boek dus over de oorlog. De titel die ik heb bedacht voor het boek is ‘Het bittere kruid’. De reden dat ik deze titel heb gekozen is omdat dit voedsel is dat gegeten wordt tijdens joodse feesten om de bittere tijden die de joden in Egypte hebben beleefd te herdenken. Dit is dus ook relevant als je kijkt naar de bittere tijden in de oorlog voor de joden.

Mijn verhaal gaat vooral de Jodenvervolging in Nederland. Het laat goed zien hoe het hele proces van de Jodenvervolging binnen mijn verhaal is gegaan. in het begin dachten we allemaal dat het wel goed ging komen, maar later merk je dat het er steeds slechter uit begint te zien voor de joodse familie. Het laat ook zien dat veel van hun joodse vrienden om hun heen een voor een verdwijnen. Het werd voor ons steeds lastiger om normale dingen te doen, en we moesten steeds vaker onderduiken of vluchten.

Het verhaal wordt vertelt vanuit het ik-perspectief, vanuit mijn eigen ogen dus. Het verhaal is geschreven net als ik het verhaal zou vertellen. Dit is om een betere inleving in mij, de ik persoon, te krijgen. Dit gebeurde vanzelf, het was niet dat ik op het begin van het verhaal eerst na ben gaan denken over wat voor perspectief ik wilde in mijn verhaal. Ik heb aan het einde nog eens gekeken of mijn verhaal er met een ander perspectief beter uit zou gaan komen, maar dat werkte niet. Het werd onpersoonlijk en het inleven werd lastiger.

Ik hoop dat u overweegt mijn verhaal te lezen, en als u het goed vindt ook te publiceren. Het is een erg persoonlijk maar heftig verhaal, dat helaas allemaal echt gebeurt is. Het zou goed zijn als mensen hier over zouden kunnen lezen.

Ik hoop snel van u te horen.

Met vriendelijke groet,

Marga Minco.