De ijsmakers, Ernest van der Kwast Jury rapport
Eisen waaraan het boek moet voldoen:
Punt 1: Als eerste gaan we kijken of het boek een verassend einde heeft. Het einde is een belangrijk onderdeel van het verhaal. Je kunt er mensen nog lang mee over na laten denken. In ‘de IJsmakers’ is het einde open, je kunt zelf nog nadenken over hoe het boek verder zou kunnen aflopen. Het was dus geen afgesloten verhaal. Het einde vond ik zelf alleen wel verwarrend. Ik snapte niet zo goed hoe ze ineens naar de geschiedenis gingen, en dat werd ook een beetje onduidelijk aangeven. Het was wel een goed idee om op het einde terug te gaan de geschiedenis in, om door te verwijzen naar de toekomst. Maar, dit maakte het wel een beetje verwarrend.
Punt 2: De Titel van een boek is samen met de kaft, flaptekst en schrijver het eerste wat je opvalt aan een boek. Een titel geeft meestal ook aan waar het verhaal over gaat gaan, of slaat in ieder geval op het boek. In dit boek was de titel ‘De IJsmakers’, en het boek gaat eigenlijk ook over ijsmakers. Het gaat over Italiaanse mensen die al generaties lang een eigen ijssalon in Nederland hebben, het wordt dan ook verwacht dat iedereen uit de familie daar gaat werken. De titel is niet perse diepzinnig, maar dat vind ik ook niet hoognodig in het boek. Het geeft in ieder geval het onderwerp van het verhaal weer.
Punt 3: Steekt het verhaal goed in elkaar? Dit is natuurlijk belangrijk voor de lezer, ze moeten wel snappen wat er gebeurt. Dit verhaal had veel tijdssprongen, waardoor het voor mij af en toe wat verwarrend was om te lezen. Meestal had je door bepaalde zinnen later wel door dat je terug was gegaan naar een eerdere gebeurtenis, maar het kon wel voor verwarring zorgen. Verder stak het verhaal wel goed in elkaar, alles paste bij het verhaal en ik heb niet het idee dat ik iets heb gemist in het verhaal.
Punt 4: De kaft is, zoals bij punt 2 gezegd, een belangrijk onderdeel van de eerste indruk van het boek. De kaft van het boek is een groot horentje met verschillende soorten ‘smaken’ bolletjes. Het verhaal gaat over ijs en ijsmakers uit Italië, dus de foto is meteen heel duidelijk. Het vormt in combinatie met de titel één geheel. Zo is het dus heel makkelijk te zien waar het verhaal over gaat en zo komen de titel en de afbeelding samen.
Punt 5: Als laatste gaan we kijken naar het perspectief van het verhaal. Het goede perspectief kiezen is cruciaal. Het kan de kijkers een heel ander deel van het verhaal laten zien. In dit verhaal is er voor het ik-perspectief gekozen. De ik persoon is Giovanni Talamini. Hij is de enige uit de ijsmakers familie die geen ijsmaker wil worden. Het perspectief is erg sterk, aangezien je het door de ogen van iemand ziet die eigenlijk half verstoten wordt door zijn eigen familie. Je leert eerder hoe hij denkt dan de andere familieleden.
Kortom, het boek was erg goed en leuk om te lezen maar het bracht ook wel verwarring mee. Het einde was nogal warrig en plots, ook was de volgorde van het verhaal af en toe verwarrend. De kaft, titel en perspectief waren dan weer wel goed gekozen. Deze 3 brachten het verhaal wel naar boven. De schrijfstijl was ook erg fijn om te lezen, al kwam ik er zelf nogal langzaam in. Uiteindelijk vond ik het boek wel leuk, maar zou ik het niet perse aanraden. Dit is de reden waarom ik het niet het beste boek van Nederland vindt.